เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

มหันตภัยระดับมโหฬารบานตะไทแน่แล้ว ผมรีบจับแขนคุณนงแน่น รุนเธอส่งไป
ข้างหน้า พร้อมกับสั่ง...

"วิ่งไป อย่าห่วง เจอก้อนหิน แอบข้างหลังแล้วรอผมนะ"...คุณนงไม่ทำตัวถ่วง ร้อง
"ค่ะ ระวังตัวด้วย"... รีบผลุนผลันไปด้านหน้า ผมส่องไฟฉายตรึงมันไว้... ทำให้มัน
งุนงง ช้าลงหน่อยก็ยังดี ค่อยๆเดินถอยหลังช้าๆ ไม่ทำเสียงดัง เอาตีนควานพื้น ใช้
ความรู้สึกไม่ให้สะดุดก้อนหิน หาที่ว่างให้ตัวเอง...ไอ้ตัวข้างบนค่อยคืบคลานลงมา
จากแท่งหินใหญ่เบื้องบน

พอมันเผยโฉม ผมแทบจับไข้ ตัวมันใหญ่กว่าที่เห็นครึ่งๆกลางๆอีกเท่าตัว!

อย่าว่าแต่คน...ต่อให้ควายหรือกวาง มันก็เขมือบได้!!!

สี่ขาของมันขยับเขยื้อนเนิบๆ...ลิ้นสีแดงเป็นแฉกยาวใหญ่กว่าท่อนแขน แลบแพล่บ
จากปากเป็นจังหวะ มันคงกะคะเนและใช้ลิ้นเป็นเรดาร์ จับความเคลื่อนไหวของเหยื่อ
ในที่มืดเหมือนงู ถ้ามันโจมตี ผมกับคุณนงหนีไม่พ้น เพราะสี่ขาของพวกมัน วิ่งไว น้องๆ
จรวดบั้งไฟ!

ไม่มีทางเลือกในระยะกว่ายี่สิบหลา มันพุ่งพรวดเดียวก็เลยตัวผมแน่...ไอ้อีกตัวยังคุมเชิง
แลบลิ้นเป็นจังหวะอยู่ด้านบน

ผมยิงก่อน เล็งอย่างประณีต บรรจงที่สุดในชีวิต ตรงหัว
สัตว์เลือดเย็น ยิงลำตัวไม่ได้ผล ต้องทำลายสมองอย่างเดียว
เหมือนใจสื่อถึงใจตรงกัน มันก็เลือกโจมตีวินาทีนี้ ในจังหวะที่ผมเหนี่ยวไก

การพุ่งตัวสวนวิถีกระสุน ทำให้แนวยิงพลาดไปโดนซอกขาหน้า ผมลั่นไกแล้ว
ม้วนตัว ตามสัญชาติญาณไปที่ว่างที่เอาตีนควานหาไว้ก่อนแล้ว เสียงตูมสนั่น
หวั่นไหวเมื่อร่างยักษ์ของมัน กระแทกพื้นไม่ไกลตัว ฝุ่นพื้นถ้ำคลุ้ง น้ำหนักมัน
ทำพสุธาสะเทือนเลือนลั่น!

 

ขอบพระคุณอาอย่างสูงยิ่งครับ น้ำใจท่านประเสริฐยิ่งนัก

 

กิ้งก่ายักษ์ที่เจอนั้นหวังว่าคงไม่ใช่ไดโนเสาร์ทีแร็กซ์นะครับ

ปล.พระเอาใส่ตลับห้อย(หลังสร้อย)แล้วครับ

 

(ต่อ)...เหล็กไหล
~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~

ผมพลิกตัวนั่งชันเข่า ประคองไฟฉายให้อยู่ใต้ปืนอย่างมั่นคง ใจเย็นและเลือดเย็น
ไม่แพ้มัน นี่เป็นวินาทีมรณะ ต้องไม่วอกแวกแม้เสี้ยวลมหายใจ ลูกซองห้านัดประ
ทับบ่า ยิงอย่างฉุกเฉินตรงที่แสงไฟจับ อีก2นัด ตรงหัวใหญ่ยักษ์ ใช้เวลาแค่
พริบตาเดียว!

อำนาจกระสุน ส่งหัวขนาดยักษ์มันสะบัดยืดตัวชูขึ้นเหนือถ้ำ มันยืนสองขา
ร้องกึกก้อง เสียงแหลมแสบแก้วหู ไม่ใช่คำรามแบบสัตว์ใหญ่ยักษ์ทั่วไป
เสียงกระหึ่มสะท้อนของปืน ผสมกลิ่นคาวคลุ้งดินปืน คาวเลือด ทำให้ถ้ำ
ตรงนี้เหมือนเกิดกลียุค

แล้วผมก็เห็นว่า ช่วงการยืนทำให้ เรือนกายมันสูงกว่าผมไม่ต่ำกว่าหนึ่งช่วงตัว!!!

พ่อแก้ว...แม่แก้ว มันเป็นมังกรชัดๆ ไม่ใช่ตะกวดหรือกิ้งก่าขนาดยักษ์ ไอ้พวกนั้นยืน
สองขาไม่เป็น และไม่มีสัตว์สายพันธุ์เหี้ย ใหญ่ขนาดนี้แน่ในโลก

นาทีวิกฤติ เป็น-ตาย ผมกัดฟันเล็งใต้คางสีขาวที่ยืนทะมึนค้ำถ้ำ ลั่นไกเข้าเป้าหมาย
ร่างยักษ์ใหญ่หงายสะบัด เหมือนนักมวยระดับเฮฟวี่เวทโดนหมัดคู่ชกทัดเทียมกัน
เข้าปลายคาง แต่ไม่ล้มเพราะความใหญ่

ผมต้องยอมทำในสิ่งที่เกลียดสุด คือลั่นกระสุนนัดสุดท้าย!

ส่งกระสุนเปรี้ยงออกไปแล้ว ผมไม่รอผล รีบหันหลังโกยแน่บ ทางที่คุณนงล่วงหน้า
ไปก่อน มือลนลานคว้ากระสุนสำรองในกระเป๋า ยัดใส่ได้เพียง 3 นัด เสียงหวีดแหลม
แสบแก้วหูก้องถ้ำ ก็ตามมาข้างหลัง...

ผมหันหลังกลับ นั่งคุกเข่าประทับปืน เตรียมตัวตายไว้ลายไอ้หนุ่มทหารเกณฑ์กับ
กระสุน3นัด ให้คุณนงหนีรอดก็พอใจ คุ้มค่ากับการแลกชีวิต หากวาสนาอยู่รอดมี
แค่นี้ ก็ต้องพึงใจ รับชะตากรรม!!!

 

(ต่อ)...เหล็กไหล
~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~

แต่เสียงครืนสนั่นก็ดังตามมากลบ เป็นเสียงไอ้ยักษ์ใหญ่หงายหลังล้มตึง ส่วนเสียง
กรีดแสบแก้วหูทีหลัง เป็นของคู่มันที่กระโจนลงมาคร่ำครวญ!

ได้จังหวะหายใจเต็มปอดอีกหน ผมพุ่งปราดไปข้างหน้าไม่รอรี ไม่สนทั้งนั้นว่าไอ้ยักษ์
เป็นหรือตาย? ไม่ต้องการรู้ผล ผมวิ่งตะบึงไปทันคุณนงที่แอบอยู่หลังก้อนหินห่างสมร
ภูมินรก ไปเกือบร้อยหลา ผมถึงตัว ดึงแขนเธอ กระชากแรง...

"เร็ว เร็ว คุณนงวิ่ง มาทางนี้" ผมตบหลังกับผลักไม่กลัวเธอเจ็บ กึ่งวิ่ง กึ่งเดินเร็ว
ช่วงแรก แล้วเปลี่ยนจังหวะเป็นซอยเท้าไม่ยั้ง รีบควักกระสุนบรรจุเต็มห้านัด ค่อย
ใจชื้นขึ้นนิด แต่รู้ว่ามัจจุราชยังสะกดหลังอยู่อีกตัว

มันหายโศกเมื่อไหร่ มันต้องมาเอาคืน!

ใครจะไปรอให้มันถือถาษิต..."แค้นนี้ต้องชำระ"กันเล่า ผมกับคุณนงยังคงวิ่งหัวซุก
หัวซุน ไปข้างหน้า วิ่งอย่างไม่รู้หนทาง ไม่รู้อนาคต เป็นการวิ่งที่ทรหด ยาวนาน
ที่สุดในชีวิต เพราะนี่คือการวิ่งแข่งกับพญามัจจุราช

โชคดี ผมแข็งแกร่งฉกาจฉกรรจ์ คุณนงแข็งแรงด้วยฮอร์โมนเลือดสาวสะพรั่ง
เบญจเพศ ถ้าอายุมากกว่านี้ ต้องเหนื่อยตับแตก ตายคาถ้ำทั้งคู่

เราหอบตัวโยนหายใจแทบไม่ทัน วิ่งมาได้ไกลขนาดไหน คำณวนไม่ออก รู้แต่ว่า
ทิ้งเบื้องหลังไว้อักโขแน่ ไม่มีวี่แววเจ้าไดโนเสาร์หลงยุคตัวที่สอง ผมประคองคุณนง
เดินอีก ไม่ยอมให้พัก ก้มจูบเรือนผมเธอเบาๆเป็นการปลอบกระตุ้นพลังใจ

"เดี๋ยวค่อยพักนะ แข็งใจอีกหน่อย" ...

ผมพูดปนหอบ...เธอเขย่งจูบแก้มที่เต็มด้วยฝุ่นกับเหงื่อผมเบาๆ รางวัลแค่นี้ก็ชื่นทรวง
ปลุกพลังเร้นลับในตัวขึ้นมา ผมหยิบผ้าจากเป้หลังซับเหงื่อให้เธอ...เราเหมือนคู่รักที่เดิน
พรอดรักกลางถ้ำมัจจุราช ไม่คลับคล้ายชาย-หญิงที่ผ่านการวิ่งสุดชีวิตหนีตายแม้แต่น้อย

คุณนงส่งกระติกน้ำให้จิบ ผมเทอึกใหญ่เข้าไปอมในปากแล้วปล่อยไหลลงคอช้าๆ
เธอก็ทำแบบเดียวกัน พอแก้กระหาย ก็คลำทางออกเดิน หูเงี่ยฟังสิ่งผิดปกติด้านหลัง

ใช้เวลาอีกไม่นาน หลังการวิ่งระดับนักกรีฑาระยะกลางโอลิมปิกต้องอาย เราก็เห็นรูถ้ำ
มีแสงสว่างส่องเข้ามาเป็นลำ ผมแทบร้องไชโย เป็นแสงพระอาทิตย์ ไม่ใช่แสงลวงตา
อย่างที่เจอปักษาสวรรค์

ช่องปากถ้ำไม่ใหญ่มาก พอดันตัวมุดออกได้ครือๆ ถ้าเป็นคนมีพุงไม่ใช่หนุ่ม-สาวคงแย่
แต่ช่องเล็ก ทำผมเบาใจ ไอ้กิิ้งก่าไดโนเสาร์ตัวยักษ์ มุดตามไม่ไหว เราปลอดภัยอีกก้าว
มัจจุราชเขยิบถอยหลังไปอีกหน่อย

ผมไม่อยากเผชิญหน้ากับมันอีก แม้ว่าจะล้มมันได้อย่างฟลุ๊คที่สุด ก็เห็นจะ จะตาว่า
หมดลูกปืนทั้งห้านัด ดีที่ผมแม่นยำในการยิง ถ้าซัดแบบสะเปะสะปะหรือตกใจ กระสุน
ทั้งกล่องก็คงเอามันไม่อยู่...

อีกที มัวยิงไม่เข้าเป้า ก็เป็นอาหารมื้อเย็น ไม่ก็ มื้อกลางวันหวานคอปากมันแน่นอน!

อารามดีใจสุดชีวิตทำเราทั้งคู่ลืมนึกถึงแสงสว่าง...ถ้ายังมะงุมมะงาหราในถ้ำ ก็ไม่ควร
มีแสงตะวัน รึว่าเราหลุดพ้นถ้ำบาดาลพิศดาร ออกมาได้แล้ว?

 

ครับผม ไม่มีปัญหาจ้า

 

PHP:

 

ตอบไม่ถูกครับท่านศนิวาร
รู้แต่ว่า พระที่เลี่ยม...งามหยดจัง!!!

 

สามท่อนพองาม ให้เลือดลมกระฉูดเล่น
พบกันต่อวันพรุ่งนี้
ราตรีสวัสดิ์เช่นเคยทุกท่าน
ขอความเจริญรุ่งเรือง บังเกิดกับทุกคน

 

ราตรีสวัสดิ์คุณลุงและทุกๆท่านครับ

 

ขอบคุณท่านพี่ WANWI อีกครั้งครับ แม้ในความเป็นจริงคงจะเกษียณที่ซี 8 แต่ก็ปลื้มใจในคำอวยพรครับ วันนี้ได้เปิดโลกทัศน์อีกมากหลาย เฉพาะอย่างยิ่งเรื่องนกล่องหนของท่านสุธรรมา ผมเคยพบเหตุการณ์ที่คล้ายกันนี้ในงานบวงสรวงพุทธาภิเษกวัตถุมงคลที่วัดแห่งหนึ่งบนเทือกเขาภูพาน ผมสัมผัสได้เหมือนมีสัตว์ปีกขนาดใหญ่บินผ่านไปความแรงของลมทำให้เครื่องบวงสรวงสั่นเหมือนคนจับเขย่าพานบายศรีขนาดใหญ่สูงราว ๆ 2 เมตร ถึงกับเอียงกะเท่เร่ แต่ในสายตามนุษย์ธรรมดามองไม่เห็นอะไรเลยครับ

 

นึกว่าจะจบแล้ว ยังมีสัตว์ร้ายหลงยุคด้วย ป่าตะนาวศรียุคนั้นมีอะไรอีกหนอที่ยังสำรวจไม่พบ อย่างนี้เรื่องเล่าเกี่ยวกับงูยักษ์ในถ้ำแถวกาญที่กินทหารญี่ปุ่นคงไม่ใช่แค่เรื่องเล่าเอาสนุกแล้ว รอลุ้นและคอยอ่านเรื่อยๆครับ ช่วงนี้อากาศเริ่มเย็น พี่รักษาสุขด้วยนะครับ อายุอาจจะเป็นอาหลานกันแต่ขอเรียกพี่ดีกว่า555

 

ขอบคุณมากๆครับคุณอา
โหกำลังมันส์!!
มนุษย์หลงเข้าไปพบเจอความเร้นลับ!
บางสิ่งละ่ครับที่หลงเข้ามาในเมืองมนุษย์
มีบ้างไหมครับ?
"รอยพญานาคที่เป็นข่าวทั่วไป
มีคำอธิบายอย่างไรได้บ้างครับ?

 

ได้รับพระแล้วครับ... แต่คงไม่กล้าไปเลี่ยมพลาสติก...ด้านหลังองค์พระใกล้ขอบพระด้านขวามีรอยรานยาวลงมา วนไปถึงมุมด้านซ้าย ถ้าเลี่ยมพลาสติก ตอนเอาไปฝนขอบกับ มอเตอร์ ผมกลัวพระจะปริแตก (ทนแรงสะเทือนไม่ไหว).............ผมว่าจะหาแลคเกอร์มาชุบไว้ เพื่อกันพระปริ แตก ......พี่ wanwi หรือ สมาชิกท่านใด มีข้อแนะนำบ้าง ครับ ขอบคุณ

 

กระทู้นี้มีแต่เรื่องดีๆ ความรู้ทั้งนั้น ทั้งจากคุณลุงและจากท่านอาวุโสอีกหลายท่าน
เรื่องแปลกๆ ที่เรายังไม่รู้มีอีกเยอะมากจริงๆ ติดตามตลอดครับ
สำหรับวันนี้ราตรีสวัสดิ์ครับ

 

ได้รับพระแล้วครับ เล็กๆน่ารักเหมาะเจาะกำลังจะจัดเซตสร้อยพระขึ้นคอใหม่พอดีครับ ต้องขอบคุณน้ำใจที่ยิ่งใหญ่ของท่านผู้อาวุโสมากๆเลยครับ เนื้อเรื่องการผจญภัยกับเหล่าสัตว์ประหลาด และสิ่งลึกลับอัศจรรย์สุดคาดเดาของพี่เอ็กซ์ก็กำลังสนุกเข้มข้นเลย ขออนุโมทนา ผลบุญที่ท่านทำมาหลายทั้งนั้น ส่งผลให้ชีวิตท่านมีแต่ความสุขทั้งยามหลับและยามตื่น สุขภาพแข็งแรงนะครับ ราตรีสวัสดิ์ครับ ^^"

 

ขอโหวตอีกหนึ่งเสียงครับ ให้พี่รวบรวมพิมพ์เป็นหนังสือเลยครับ หรือเสนอทำหนังเลยครับ คงสั่นสะเทือนวงการเป็นแน่แท้ ไม่อยู่หลายวันพานักเรียนไปแข่งขันครับ กำลังตามอ่านอยู่ให้สมอยาก ให้พี่และครอบครัวมีสุขภาพแข็งแรง เป็นที่พึ่งพิงแก่น้องๆ และรุ่นหลาน ทั้งทางโลกและทางธรรมครับ

 

ครับขอบพระคุณเป็นอย่างมาก ขอบุญที่พี่ได้แจกพระเป็นทานนี้ให้พี่และครอบครัว มีความสุข อุดมด้วยธนสาร สมบัติ และเจริญในธรรมยิ่งๆ ไปครับ

 

กราบอนุโมทนาบุญด้วยครับ สาธุ สาธุ สาธุ
ขอให้พี่วันวิและครอบครัว พร้อมทั้งทุกท่านเจริญทั้งทางโลกและทางธรรม สุข สมหวัง สำเร็จ ร่ำรวยทุกท่านครับ

 

ถ้าคุณอาส่งแล้ว ผมรบกวนขอเลขที่พัสดุ คราวนี้ผมจะไปรับเองที่ไปรษณีย์เลยขอบคุณครับ