เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

เฝ้ารอวันอาวันวิ. แบ่งบูชาพระปิดตากลีบบัว หลวงปู่โต๊ะ เลยไม่จององค์อื่น. ถ้ามีวาสนาคงได้อย่างอาวันวิให้พรไว้ว่าได้แน่. สาธุ ยินดีกับผู้จองพระทุกท่านครับ

 

ในที่สุดก็ตามอ่านจนมาทันหน้าสุดท้ายในวันพระพอดี ขอขอบคุณท่านพี่มากขออนุญาติเรียกพี่นะครับ อาวุโสกว่าผมสิบปี ยอมรับเลยตั้งแต่อ่านเพชรพระอุมา เจอนิยายมากหลายทั้งเรื่องจริงเรื่องเล่า ไม่มีเรื่องไหนที่ทำให้ตื่นเต้น เร้าใจ ชวนคิด เหมือนกับเราได้สัมผัสในเหตุการณ์นั้นจริงๆ ส่วนหนึ่งต้องยกให้พี่เอ็กซ์ผู้บันทึกเรื่องราว และท่านพี่ผู้ร้อยเรียงเรื่องราวออกมาเป็น สุดยอด หัสนิยาย ขอบคึณจริงๆครับ

 

โอนเงินร่วมทำบุญบูชาพระครับ

 

ขออนุโมทนาบุญกับผู้โชคดีทั้ง5ท่านด้วยคับ สาธุ

 

แสดงความยินดีกับทุกท่านด้วยครับ มีวาสนาถึงได้เจอกัน

 

สวัสดีทุกท่าน ครับ

รอ
ทั้งเรื่อง ที่กำลังสนุก
และ รอ
วัตถุมงคลดีๆ
พร้อม รอ สร้างกุศลร่วมกัน....

 

อนุโมทนากับคุณอา wanwi และทุกท่านที่ได้สร้างกุศลร่วมกันครับ

 

......
อย่าลืมแจ้งที่เวปด้วยนะเจ้าคะ
ขออนุโมทนาสาธุกับทุกๆท่านค่ะ(รอๆ)

 

ใช่ครับ โอนเงินให้เว็ปแล้ว
กรุณาแจ้งบอกเว็ปด้วย
ขอบพระคุณทุกท่าน

ลัดคิวมาเขียนยามเช้าใหสักท่อน
เมื่อวานมีไข้ กินยาหลับม้วนเดียว10ชม.
เออ ตื่นมาหายดีล่ะ แสดงว่าแข็งแรงใช้ได้-ฮ่า

 

ขออนุโมทนาสาธุ ด้วยครับกับท่านที่ได้ร่วมทำบุญกับน้าวันครับ สาธุ อนุโมทามิ

 

สวัสดีท่านพี่วันวิ และทุกท่านครับ
ยินดี และอนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่โชคดี ได้พระดีๆบูชาครับ เมื่อวานติดภารกิจเลยไม่ทัน
โอกาสหน้าเป็นของผมบ้าง 55555
ขอให้ท่านพี่วันวิ สุขภาพแข็งแรงด้วยความเคารพครับ

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

วินาทีคับขันไม่แพ้การตัดสินใจ กระโจนลงไปห้ำหั่นกับหมาหมู่ ผมรีบเอามือจับ
องค์หลวงปู่บนคอ...ทำจิตเป็นสมาธิสะกัดกั้นความฟุ้งซ่านทางเพศ ที่ก่อตัวกระพือ
โหมไม่มีปี่มีขลุ่ย!

จิตพุ่งปราดเข้าสู่ขณิกสมาธิ ไวราวช้างกระดิกหู งูแลบลิ้น...ร่างกายที่เหนื่อยอ่อนเพราะ
หลั่งอะดรีนาลีนมากเกินไป ทำให้จิตทรงพลัง ไม่อยู่ภายใต้แรงอารมณ์ที่บงการ จิตเป็น
นาย กายเป็นบ่าวทันท่วงที นอกจากรวมได้เร็วและว่องไวแล้ว ยังพุ่งละลิ่วไปหาหลวงปู่
ที่เราจากมาเมื่อเช้า

"อย่าผิดศีลข้อ 3"...เสียงหลวงปู่กระทบจิต บนกระหม่อมที่ลงเหล็กจารเจ็บจี๊ด
เหมือนโดนคีมบีบขมับ โลมาทั่วร่างลุกกรูเกรียว...พลังแห่งพุทธะ ข่มผัสสะดำ
ฤษณาอยู่หมัด ไฟกำหนัดคลายตัว...ผมปล่อยหมัดน็อค ส่งมันร่วงจากคาคบไม้
ได้อย่างไม่น่าเชื่อ!

ความผิดที่เกิดระหว่างผมกับคุณนงหนแรก...สวรรค์กลั่นแกล้ง
หนสอง หัวใจหลอมรวมเป็นดวงเดียว กับสถานะการณ์รอบด้านพาไป
หนสาม จงอย่ามีและบังเกิด เพราะคุณนงมีเจ้าของตีตราจองแล้ว ถึงจะยังไม่แต่งงาน
แต่การหมั้นหมายก็ทำให้สิทธิในตัวเธอครึ่งหนึ่งเป็นของคุณชาติโดยพฤตินัย รอแค่
การรวมเป็นนิตินัย เมื่อแต่งงานจดทะเบียนสมรสอีกครึ่ง

จะคิดเข้าข้างตัวเองว่า...เธอยังไม่มีพันธะเต็มตัวก็ใช่...แต่ถ้าการหมั้นไม่ใช่วิธีประกาศ
พันธะ แล้วโลกนี้ มนุษย์จะมีพิธีหมั้นไปหาพระแสงหอกด้ามยาวทำไม?

นี่แหละ ความล้ำลึกศีลข้อ 3 กินความหมาย คลุมกว้างไกลยิ่งกว่าแค่การผิดลูก-เมีย
ผู้อื่น จงอย่าดูเบามักง่ายกับคำว่า"ศีล"เป็นอันขาด!

ศีล-กำหนัด-ความเหนื่อย-อ่อนเพลีย สลับกันโจมตี จิตที่รวมดีแล้วเริ่มสับสนวุ่นวาย
แต่ผมก็เผลอหลับผล็อยไปก่อน

ตื่นอีกที เมื่อถูกคุณนงเขย่าตัวปลุก เธอกระซิบกรอกหู..."ลุกขึ้นค่ะที่รัก ดูนี่เร็ว"

รอบตัวมีแต่เสียงหริ่งเรไรกรีดร้อง มืดแล้วหรือนี่?...บนฟ้าแขวนไว้ด้วยจันทราดวงโต
แต่แสงรุบหรู่ เพราะมวลเมฆามากมายบดบัง เพิ่งผ่านคืนจันทร์เต็มดวงห้วงสวาทมาสัก
2 หรือ 3 คืน ผมชักไม่แน่ใจ

"มีอะไรครับ"?...ผมถามเสียงเบาพอกัน

คุณนงกระตุกแขนเสื้อ ขี้มือฝ่าความมืด รอบๆไม้ใหญ่ ห่างๆออกไป ไม่อยู่ใต้ลำต้น
จากแสงเรื่อเรืองกองไฟที่เริ่มโรย ยังพอมองเห็นเงาตะคุ่มหมาหมู่กระจายทั่ว!!!

 

หนึ่งท่อนพอ ขอตอบโพสท์ก่อน
เพราะเยอะมาก เดี๋ยวล้นหลายหน้า

เข้าสำนักงานจัดส่งพระแล้ว
ค่อยเขียนยาว ให้จุใจ ชดเชยวันวาน
กรุณารออ่านครับ

 

ร่วมอนุโมทนา หลวงปู่ฤาษีลิงดำบอกไว้
ได้ตั้งเกือบร้อยเปอร์เซ็นต์บุญ เหมือนกัน
ยินดีต้อนรับครับ คุณวัตรฯ

 

สาธุจ้า คุณปราย หลังปีใหม่แน่นอน
เพราะมียี่สิบกว่าท่าน ผมดูพระแล้ว
ยังมีพอให้ทำบุญกับเว็ปทั่วถึงครับ
แต่หมดเที่ยวนี้ ก็คงหมดกัน

 

ขออภัยท่านหมื่น...เมื่อวานเข้าเว็ปช้า
เพราะงานท่วมหัว ตั้งใจเข้าหลังเที่ยง
กดเข้าไปเกือบห้าโมง ออกจากสนง.ค่ำแล้ว
มีไข้เล็กน้อย จะเขียนต่อสักหน่อยหมดพลัง
กินยานอนดีฝ่า คิดถูกแฮะ ตื่นแล้วฟื้นสบาย

 

ขอบคุณครับ ถ้ารายชื่อที่คุณน้ำฝนเรียบร้อย
จัดส่งพระให้วันนี้ ซองส่งของขาดแคลนมาก
ต้องไปซื้อที่บีทูเอส ลูกน้องหาไปรษณีย์หลายสิบที่-ไม่มี
ก็ไม่รู้วิธีการบริหารงานเหมือนกัน รู้ทั้งรู้
ว่าปีใหม่ คนส่งของกันเยอะ ทำไมละเลย?

 

ไม่เป็นไรครับท่านโรตารี่ โพสท์ทัก คุยตามสบาย อย่าเกรงใจ
ผมเคยมีเพื่อนเป็นนักหนังสือพิมพ์สัก30ปีก่อน
มันตอบจม.ทุกฉบับ กระทั่งบัตรสนเท่ห์...ถามว่า
ทำให้เหนื่อยขนาดนี้ ทำไมว่ะ?
คำตอบของเพื่อนยังจำได้ถึงวันนี้... มันว่า

มึงรู้มั้ย คนอ่านหนังสือ พันคนจะเขียนจม.แค่คนเดียว
ถ้ามีจม.ถึงมรึงสิบฉบับ แสดงว่ามีคนอ่านหมื่นคน
คนอ่านขี้เกียจเขียนจม.โว้ย มันเสียเวลา หากเขายอมเขียน
แสดงว่า สิ่งที่เอ็งทำ เอ็งเขียน ...มันเจ๋ง โดนใจ มีคุณค่า

วันนี้ ผมเพิ่งเห็นว่า ไอ้เพื่อนเมื่อสามสิบปีก่อน พูดจริง
ดูสิครับ โลกทันสมัย พิมพ์ทักกันเมื่อไห่ร่ก็ได้
แต่ละวันมีแค่สิบกว่า ไม่ถึงยี่สิบโพสท์
ทั้งที่ผู้อ่านล้นหลาม การจราจรบางครั้งติดขัด

ท่านผู้อ่านไม่ว่ายุคสมัยใด เหมือนกันโม้ด-แฮ่ม

เห็นไหม ท่านเขียนแค่ไม่กี่บรรทัด ผมซัดซะยาวเฟื้อย-ฮ่า

 

เหลื่อเชื่อนะท่านพาวฯ
พระมีกลิ่นหอมอ่อนชื่นใจ
เหมือนดังท่านว่า ผมเพิ่งสังเกต
ตอนหยิบให้ลูกน้องถ่ายรูป เมื่อวาน
อนุโมทนาครับ