นิพพานธาตุ มีคุณสมบัติอย่างไร สามารถเป็นตัวผู้รู้ได้หรือไม่

พูดยังกะว่า อยากเห็นนิพพาน...ก็กำหนดรู้...เอา..ง่ายๆ

 

แปลความหมาย ของสังขตธาตุ กับอสังขตธาตุ....ถูกต้อง ครอบคุม รึเปล่าครับ

สังขตธาตุ....เปลี่ยนแปลงได้
อสังขตธาตุ....เปลี่ยนแปลงไม่ได้.....

ผมว่า แปลไม่ถูกต้องมั้งครับ.....พึ่งเคยได้ยิน นี่แหล่ะ....ธาตุที่เปลี่ยนแปลงไม่ได้....อิอิ

 

ตั้งคำถาม....ถามกันง่ายๆ?...ถามตนเองเลยนะ ว่า

ต้นไม้.....มันมี เกิด แก่ ตายมั้ย....มันมีการเปลี่ยนแปลงธาตุมั้ย
ต้นไม้มี เจ็บมั้ย มีจิตมั้ย เป็นธาตุมั้ย...

ตอบเอาเอง.แล้วกัน

 

ตอบตามนี้เหมือนกัน 1 เสียง

 

พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๐ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๒ อังคุตตรนิกาย เอก-ทุก-ติกนิบาต


สังขตสูตร
[๔๘๖] ดูกรภิกษุทั้งหลาย สังขตลักษณะของสังขตธรรม ๓ ประการ ๓ ประการเป็นไฉน คือ
๑.ความเกิดขึ้นปรากฏ
๒.ความเสื่อมปรากฏ
๓.เมื่อตั้งอยู่ความแปรปรวนปรากฏ
ดูกรภิกษุทั้งหลาย สังขตลักษณะของสังขตธรรม ๓ ประการนี้แล ฯ

อสังขตสูตร
[๔๘๗] ดูกรภิกษุทั้งหลาย อสังขตลักษณะของอสังขตธรรม ๓ประการนี้ ๓ ประการเป็นไฉน คือ
๑.ไม่ปรากฏความเกิด
๒.ไม่ปรากฏความเสื่อม
๓.เมื่อตั้งอยู่ไม่ปรากฏความแปรปรวน
ดูกรภิกษุทั้งหลาย อสังขตลักษณะของอสังขตธรรม ๓ ประการนี้แล ฯ

 

สุดท้ายก็ได้ความจริง..ว่า..หมายถึงธรรม...ไม่ได้หมายถึงธาตุ

อสังขตธรรม....ความจริง..........................นามธรรม
อสังขตธาตุ......สิ่งที่ใช้รับรู้ความจริง.........รูปธรรม

เอ่อ....กรุณา อย่าแปลความหมายรวมกันนะครับ

แล้ว...ในความหมายที่ว่า...เป็นสิ่งที่พ้นแล้วจากเหตุปัจจัย...ล่ะ

 

สมมุติว่า....ไม่สมมุติล่ะ....ว่า พระพุทฑเจ้าท่านถึงนิพพาน ถึงอสังขตธรรม...แสดงว่ากายใจของท่าน ย่อมเป็นเข้าถึงอสังขตธาตุ....ร่างกายจะไม่เปลี่ยนแปลง งั้นหรือครับ.....ไม่แก่ ไม่ตาย งั้นหรือครับ

คือ..ถ้าตนเองยังเข้าถึงนิพพานไม่ได้ รู้นิพพานไม่ได้....ก็กรุณา อย่า มโนตามตัวหนังสือ หรือ มโนตามพระสูตรเลยนะครับ...เพราะยังไงมันก็ผิดครับ

 

อสังขตธรรม....เขาใช้ในบริบท...แสดงถึงสิ่งใด
อสังขตธาตุ....เขาใช้ในบริบท...แสดงถึงสิ่งใด

ถ้าตนเองไม่รู้ ไม่เข้าใจ ได้จริง....ไม่ต้องร่วมแปลง ร่วมแปล ก็ได้นะครับ..จะพาคนอื่นหลงผิด ตามไปเปล่าๆครับ

 

พระไตรปิฎก เล่มที่ ๓๔ พระอภิธรรมปิฎก เล่มที่ ๑ ธรรมสังคณีปกรณ์


จูฬันตรทุกะ
[๗๐๑] ธรรมมีปัจจัย เป็นไฉน?
ขันธ์ ๕ คือ รูปขันธ์ เวทนาขันธ์ สัญญาขันธ์ สังขารขันธ์ วิญญาณขันธ์
สภาวธรรมเหล่านี้ชื่อว่าธรรมมีปัจจัย.

ธรรมไม่มีปัจจัย เป็นไฉน?
อสังขตธาตุ สภาวธรรมเหล่านี้ชื่อว่า ธรรมไม่มีปัจจัย.


[๗๐๒] ธรรมเป็นสังขตะ เป็นไฉน?
ธรรมที่มีปัจจัยเหล่านั้นอันใดเล่า ธรรมเหล่านั้นนั่นแหละชื่อว่า ธรรมเป็นสังขตะ.

ธรรมเป็นอสังขตะ นั้น เป็นไฉน?
ธรรมที่ไม่มีปัจจัยนั้นอันใดเล่า ธรรมนั้นนั่นแหละชื่อว่า ธรรมเป็นอสังขตะ.

_____________________________________________________

รูปธรรม จะเป็น รูปธรรมอยู่ได้ ก็ต้องมีปัจจัย ให้รูปธรรมคงอยู่
รูปธรรม จะเสื่อมสลาย ก็ต้องมีปัจจัย ให้รูปธรรมเสื่อมสลาย
รูปธรรม จะเกิดขึ้นมาใหม่ ก็ต้องมีปัจจัย ให้รูปธรรมเกิดขึ้นใหม่
ดังนั้น...รูปธรรม จึงไม่เป็น อสังขตธาตุ
เพราะ อสังขตธาตุ เป็นสภาวธรรม ที่ ไม่มีปัจจัย

นามธรรม จะเป็น นามธรรมอยู่ได้ ก็ต้องมีปัจจัย ให้นามธรรมคงอยู่
นามธรรม จะเสื่อมสลาย ก็ต้องมีปัจจัย ให้นามธรรมเสื่อมสลาย
นามธรรม จะเกิดขึ้นมาใหม่ ก็ต้องมีปัจจัย ให้นามธรรมเกิดขึ้นใหม่
ดังนั้น...นามธรรม จึงไม่เป็น อสังขตธาตุ
เพราะ อสังขตธาตุ เป็นสภาวธรรม ที่ ไม่มีปัจจัย

เอวัง...

 

อืม ยกมา ค้าน ยกมาแสดงได้ดีเลยทีเดียว....นับถือน้ำใจจริงๆ...ที่สามารถ ถกธรรมต่อได้อีก...งั้น...มาว่าเรื่อง...ของคำว่า....ปัจจัย เหตุปัจจัย แล้วกันนะ .....ก็หวังนะว่า คุณจะข้าใจได้มากขึ้น....อิอิ

เพราะผม รู้อยู่แล้วว่า คุณจะต้อง พูดถึงเรื่อง เหตุปัจจัย...
...
แบบนี้นะ....อันที่กล่าวถึง ความแตกต่างของ สังขตธรรม กับอสังขตธรรม ตรง...เหตุปัจจัย นั้น...จะไม่แยกว่ารูปแยกว่านาม...เพราะบริบทของ...เรื่องเหตุปัจจัย นี้....เป็นการกล่าวโดย รวมทั้งหมดของ สังขตธรรม เพื่อ แยกให้เห็นถึงความแตกต่าง จาก อสังขตธรรม...ว่า สรรพสิ่งคือ เกิดขึ้นตั้งอยู่ดับไป..ล้วนเป็น สังขตธรรมคือ สัพเพธัมมาอนัตตา...แต่ มาเจาะจงที่อสังขตธรรมว่า พ้นจากเหตุปัจจัย....

ดังนั้น เหตุปัจจัย ในที่นี้จึงหมายถึง...สิ่งเดียว...ก็คือ อวิชชา....นั่นเอง

ตัวเดียว ล้วนๆ .....อวิชชาคือเหตุปัจจัย...ของ ความต่าง ระหว่าง สังขตธรรม กับ อสังขตธรรม

น่าจะพอเข้าใจ นะ

 

อีกเรื่อง ขอย้ำ

อสังขตธรรมคือ นามธรรม
อสังขตธาตุ คือ รูปธรรม......

ขอร้อง อย่ามั่วครับ..ได้กล่าวไปแล้ว เรื่องนี้

 

พระไตรปิฎก เล่มที่ ๓๔ พระอภิธรรมปิฎก เล่มที่ ๑ ธรรมสังคณีปกรณ์


[๙๐๗] สังขตธรรม เป็นไฉน?
กุศลในภูมิ ๔ อกุศล วิบากในภูมิ ๔ กิริยาอัพยากฤตในภูมิ ๓ และรูปทั้งหมด
สภาวธรรมเหล่านี้ ชื่อว่า สังขตธรรม.

อสังขตธรรม เป็นไฉน?
นิพพาน สภาวธรรมเหล่านี้ ชื่อว่า อสังขตธรรม.

______________________________________________________________

รูปทั้งหมด หรือ รูปธรรม เป็น สังขตธรรม(สัง-ขะ-ตะ-ธรรม)

นิพพาน เป็น อสังขตธรรม(อะ-สัง-ขะ-ตะ-ธรรม)

เอวัง...

 

พระไตรปิฎก เล่มที่ ๓๕ พระอภิธรรมปิฎก เล่มที่ ๒ วิภังคปกรณ์


[๑๑๐๓] ธรรมที่เป็นกามาวจร เป็นไฉน
คือ ขันธ์ ธาตุ อายตนะ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ
อันใด อันท่องเที่ยวอยู่ในระหว่างภูมินี้ อันนับเนื่องอยู่ในระหว่างภูมินี้ คือ
เบื้องต่ำกำหนดเอาอเวจีนรกเป็นที่สุด เบื้องบนกำหนดเอาเหล่าเทวดาชั้นปรนิมมิต-
*วสวัตตีเป็นที่สุด เหล่านี้ชื่อว่า ธรรมที่เป็นกามาวจร

ธรรมที่ไม่ใช่กามาวจร เป็นไฉน . . .
. . .
.
.
.
. . .
ธรรมที่เป็นโลกิยะ เป็นไฉน
คือ กุศลธรรม อกุศลธรรม อัพยากตธรรม ที่เป็นอารมณ์ของอาสวะ
อันเป็นกามาวจร รูปาวจร อรูปาวจร ได้แก่รูปขันธ์ เวทนาขันธ์ สัญญาขันธ์
สังขารขันธ์ วิญญาณขันธ์ เหล่านี้ชื่อว่า ธรรมที่เป็นโลกิยะ

ธรรมที่เป็นโลกุตตระ เป็นไฉน
คือ มรรค ผลแห่งมรรค และอสังขตธาตุ (คือนิพพาน) เหล่านี้
ชื่อว่า ธรรมที่เป็นโลกุตตระ
_______________________________________________________________

อสังขตธาตุ คือ อะไร... ชัดอยู่แล้ว... ในพระสูตร...

สาธุ พระพุทธเจ้า
สาธุ พระธรรมเจ้า
สาธุ พระสังฆเจ้า

เอวัง...

 

ถ้าการกล่าว ถึงรูปธรรม...สภาวะที่เป็นรูปธรรม นามธรรม....ของธรรมใดๆ...มันจะมีความหมายอีกอย่างคือ...สิ่งที่จับต้องได้ ด้วย....อายตนะ อันได้แก่ กาย(รูปที่หยาบๆ เสียงก็รูปหยายๆ แสงก็รูปหยาบๆ กลิ่นก็รูปหยาบๆ)...ใจ (รูปที่ละเอียด ขึ้นไป อันได้แก่ จิต เจตสิก นิพพาน)

ดังนั้น สภาวะของรูปธรรม ยามธรรม ที่จับต้องได้ ด่วยอายตนะ กาบ ใจ...จึงเรียกสภาวะ หรือสภาพที่ ถูกรู้ได้นี้ ว่า เหมือน ธาตุ....(อย่า งง)

 

จิต เจตสิก วิญญาณ นิพพาน คือ รูป ที่ ละเอียด จึงเรียกอีกอย่างว่า รูปที่เป็น อรูป...แต่ก็ยัง รู้ได้ สัมผัสได้ด้วย...ใจ (เรียกอีกชื่อว่า นามธรรม)...เพราะตามองไม่เห็น ....แต่การรู้ได้ ว่า มีสิ่งเหล่านี้......จึงเรียกสิ่งเหล่านี้ ว่า เป็น..ธาตุ ที่มีอยู่...หรือสภาวะที่มีอยู่ รู้ได้อยู่....การแสดงถึงการมีสภาวะ เหล่านี้ จึงเรียกอีกแบบว่า เป็นเหมือนการมีตัวตน มีอยู่ จึงใช้คำมาแทน มาเรียกว่า...ธาตุ....(จึงเป็นนาม ก็ได้ ถ้าใจตนเองยังสัมผัสรับรู้ไม่ได้....จึงเป็นรูปก็ได้เมื่อใจตนเองสัมผัสได้แล้ว ว่าคือ ธาตุ)

 

ส่วนเรื่อง โลกียะ หรือ โลกุตระ...มันเป็นเรื่อง ของการแยกธรรม ออกให้เห็น เป็นสองส่วน เฉยๆ คือ...
โลกียะ คือ เรื่องที่เป็นของ อายตนะกายใจ....เรื่องของสมมุติโลก
โลกุตระ คือ เรื่องที่เป็น จิต เจตสิก ขันธ์ เรื่องของ อุปทาน อวิชชา

มันเป็นความเข้าใจ ทั้งนั้นแหล่ะครับ...ทุกเรื่อง คือเรื่องเดียวกัน..ถ้าสามารถไปจบลงได้ที่ นิพพาน....จะเข้าใจ ทั้งหมด จะไม่มานั่งแยก หรอก

 

นิพพานธาตุ มีคุณสมบัติอย่างไร สามารถเป็นตัวผู้รู้ได้หรือไม่

ตัวผู้รู้ ก็ทำหน้าที่รู้ รู้ตามสัมผัสทางตา หู จมูก สิ้น กายสัมผัส ใจนึกคิด
เมื่อมีขันธ์ห้า มีชีวิต ตัวผู้รู้ ต้องทำหน้าที่ของมัน

ตัวผู้รู้สามารถรับรู้อีกอย่าง เมื่อหมดอาสวะกิเลส จะมีธรรมชาติอย่างหนึ่ง
ปรากฏให้สัมผัส(อายตนะนั้นมีอยู่ )
มันเปิดเผยออกมา หลังจากทำลายอาสวะกิเลสได้

ธรรมชาตินี้มีอยู่ สัมผัสได้ด้วยตัวผู้รู้นั้นเอง

 

นิพพาน มีเข้า มีออก

ระวัง แฉะ นะ

 

อ้ายยยยยย ธรรมลามก ...

 

มันพูดอะไรมา เหมือนมันไม่มีปัญญาแยกแยะ....ว่า สิ่งไหนคือ สิ่งไหน ไม่ควรเอามาปนกัน.....ความคิด น่ะ มีหลายความคิด เรื่องราวมีหลายเรื่องราว จิตมีหลายเหตุปัจจัย ที่ทำให้ เกิด สิ่งต่างๆได้...ตามแต่เหตุปัจจัย

แต่อ้ายธรรมลามก นิวรณ์เนี่ย...มันจะเอาตามแต่ที่มัน คิดได้เท่านั้น คือธรรมลามก....มันแยกแยะ ไม่เป็น...เหมือนคน เพี้ยน...

เพื่อนสมาชิก ระวัง นะครับ....อย่าเป็นแบบนี้