เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

ธรรมมะสวัสดีวันนี้ครับ

 

สวัสดีคุณอาวันวิและFC ทุกท่าน

 

สวัสดีครับน้าวัน และแฟนคลับน้าวันทุกท่านครับ ขอให้คุณพระรักษา เทวดาคุ้มครองครับ

 

เรียนคุณอา พระชื่อพุทธมหากัลป์เพชรกลับ ทองแดง สมาชิกลองเสริท์ในกูเกิ้ลครับ สร้างไม่มากทองแดง400เหรียญ นวะ200เหรียญ ผมไม่ค่อยเจอคนออกครับ เพราะตามหาเช่าเพิ่มอยู่เหมือนกันครับ

 

ใช่ครับคุณอา suthamma ขอบคุณที่ทักท้วงผมก็เรียกไม่ค่อยถูกที่มันออกมาเยอะๆ ที่มี60 เม็ด ข้างในครับ

 

สร้างน้อย-พิธีดี-มวลเยี่ยม-ปลุกเสกยอด
คงหาลำบาก ให้เป็นเรื่องของโชค-วาสนา
สำหรับผู้มีโอกาสครอบครอง

ผมเองก็งานรัด เวลาไม่มาก
ลากทุกท่านเข้าลุย"ตะนาวฯ"
ณ บัดนาว...รอจิ้มแพล็บครับ

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความเดิม...นาทีนี้หากยังมีสัตว์ใดหลงเหลือ นั่นหมายถึงชะตามันต้องถึงฆาต เลี่ยงไม่ได้กับการเป็นอาหารเย็น ให้พ่อครัวหัวป่าก์บักสม สำแดงสีมือ!
__________________________________________

แอ่งน้ำน้อยแดงข้นคลั่ก ขุ่นยิ่งกว่าน้ำปลักโคลนให้ควายป่าแช่...

เป็นไปไม่ได้ที่จะลงไปใช้ประโยชน์ สีน้ำแดงแจ๋ขนาดนี้ ...โน่น 2 หรือ3 วันกว่าจะหาย

ป่าไม่ได้ขาดแคลน หรือมีน้ำตรงนี้ที่เดียว แม่ตะนาวศรีอันสมบูรณ์ ยังมีสายธารน้อย แตกสาแหรกจากผาหิน แยกยิบย่อยอีกสองสามสายก่อนลงแอ่ง น้ำใสสวยสดชื่น กลิ่นน้ำบริสุทธิ์ที่แทงผ่านหินและพื้นดินผืนป่า เซาะเป็นธารน้อย ตรงนี้เองที่สัตว์อื่นอาศัย ดื่มกินสำราญ ไม่ข้องกับฝูงช้าง

เป็นคำตอบว่า อาณาบริเวณเขตห้วยละหารธารน้ำนี้ ทำไมจึงคับคั่งด้วยทวิบาท จตุบาท หลากชนิด... น้ำท่า อาหาร หญ้าริมธารสุดแสนบริบูรณ์

ลุงพรานชี้ให้บักสมศิษย์เอก เก็บผักกินได้หลายอย่าง คุณชาติเอ่ยถามผมอย่างเกรงใจ...

"อาบได้มั้ยน้องพราน...คุณนงเหนียวเหนอะแย่แล้ว"?

ผมซ่อนยิ้มในหน้า มิต้องเอ่ยปากก่อน ปล่อยให้คู่หมั้นจัดการ ตรงใจเข้าทางเองจนได้

"หามุมให้คุณนงเลยครับ ตรงนู้นก็ได้ ก้อนหินมิดชิดหน่อย"

คุณนงปรายตาขอบคุณน้อยๆ คุณชาติขอไอ้ปืนโตแล้วคว้าแขนคู่หมั้นคนงามเดินเขยกไปทางก้อนหินลับตา ขอเป้ผ้าส่วนตัวจากบักสมไปด้วย

ผมถอนใจยาว ชวนพรรคพวกร่วมตาย ล้างหน้า ล้างเนื้อตัวสดชื่น เราเพียงถอดเสื้อ ผ้าขาวม้าชุบน้ำบิดหมาดเช็ดร่างครึ่งท่อน แค่นี้ก็ดีถมสำหรับชีวิตบึกบึนกรรมกรเหมือง

ผมเช็ดตัว พลางเพ่งพิศหน้าท้อง มันช่างแฟบแบบไร้ไขมัน หารอยฉุไม่เจอสักขีดเดียว ความตรากตรำในป่าหฤโหดแห่งแม่ตะนาวฯ บวกกินไม่อิ่ม นอนไม่อุ่น เล่นงานผมซูบผอมเก้งก้าง น้ำหนักลด แต่สิ่งที่มาทดแทนคือกล้ามเนื้อแข็งแกร่งแห่งวัยฉกรรจ์!

ผมสังเกตสองสหายร่วมตายต่างวัย แต่ละคนก็มีรูปร่างเปลี่ยนไปจากเดิม...ลุงพรานคงเล็กเกร็ง แข็งแรง แต่เนื้อหนังเหี่ยวหย่อนยาน นมห้อยเหมือนสาวแก่ บักสมที่เคยหยองกรอด ซี่โครงบานพะเยิบ สมัยอยู่เหมืองใหม่ๆ บัดนี้ มันมีช่วงอกตันใหญ่หนาขึ้น ความผอมยังอยู่ แต่ไร้ส่วน ที่ดูแล้วขี้ก้างอมโรค

ชีวิตกรรมกรเหมือง บวกการลุยป่าเขาลำเนาไพรอย่างทรหดมากมายในรอบหลายเดือน ส่งพวกเราเติบโต ด้วยวัย วุฒิภาวะ ปรับตัวรับมือกับสงครามชีวิตได้ดียิ่ง

ลุงพรานอาจกรอบเป็นข้าวเกรียบที่สุดตามวัย แต่ก็ใช่จะเป็นขอนไม้ผุ ให้เป็นภาระคนอื่น...ยังเป็นที่พึ่ง เป็น"ครูพี่เลี้ยง"ให้รุ่นหลังอย่างพวกเราเสมอ

น้ำเย็นสดชื่น อากาศสบาย ห้วงคำนึงเตลิดเพริดไปได้เรื่อยๆ พลันต้องสะดุด หลุดจากภวังค์ เมื่อบักสมสะกิดที่แขน พูดเสียงเบาราวกระซิบ...

" พี่ดูโน่น"!

ผมหันขวับมองทางปลายลำธาร ไกลเกินกว่าร้อยหรือเกือบสองร้อยหลา เก้งน้อยยืนกลางนำ้ อาหารชั้นเลิศ ท้องที่คิดว่าจะอยู่ด้วยเนื้อเจ้าแก้มแดงถึงเย็นค่ำ

บัดนี้ร้องจ็อก จ็อก จากสารพัดศึกบวกการเดิน ปีนป่ายอันเผาผลาญพลังงาน...

วันนี้ยิงมาพอแล้ว ผมหมดอารมณ์เหนี่ยวไก ยื่นไอ้ห้านัดให้น้องรัก

"จัดการที"!

บักสมยิ้มแป้น คว้าปืน บอกลุงเฒ่า อยู่ตรงนี้ ไม่ต้องไปช่วย...ทำนอง ลูกศิษย์สำแดงฝีมือคนเดียว อาจารย์ไม่ต้องเอี่ยว

ทุกฉากจึงเหมือนเขียนบรรยายไว้ล่วงหน้า บักสมลั่นไกนัดเดียวจากหลังต้นไม้ใหญ่ที่ซุ่มเข้าใกล้ได้มากที่สุด ระยะกว่า20หลา ฝีมือดีมาก ระดับพรานแถวหน้าแล้ว

เรามีเก้งเนื้อนุ่มเป็นมื้อเย็น ลุงพรานรีบนำทางล่อง ท่องไปตามสายน้ำอีกพักใหญ่ ก็พบจุดตั้งแค้มป์ ไม่ห่างน้ำ แต่ห่างสัตว์ป่าชุมนุม

มื้อเย็นง่ายๆ ถูกบักสมบรรเลงว่องไวและชำนาญ เก้งน้อยโดนสวาปามด้วยปากท้อง 5 ชีวิต เหลืออีก 2 ขา ถูกมัดห่อแน่นหนาด้วยใบตองสดริมน้ำ เป็นอาหารมื้อเช้าได้อีก

เข็มนาฬิกาชี้บอกเกือบ 5 โมงเย็น แสงสว่างแห่งป่าเริ่มโรยรา องค์สุริยันชักราชรถคล้อยไกลด้านหลัง แม้ยังไม่ลับเหลี่ยมภูผา แต่ในดงทึบ รังสีอบอุ่นสุดจะทะลวงลงมาได้เต็มลำ ทำให้ยามเย็นผียังไม่ตากผ้าอ้อม ก็เหมือนกับใกล้ค่ำ

พวกเราหารือกันไม่กี่คำ ก็ตัดสินใจไม่พักอ้อยอิ่ง ในดงครึ้มไม่ใช่อุปสรรคใหญ่โต ความกระหายเดินทางต่อเรามีมากกว่า

5 ชีวิตตกลงปลงใจเป็นเอกฉันท์ แม้บ้านเมืองยามนั้นยังไม่มีประชาธิปไตย แต่เราก็ใช้ระบบเสียงข้างมาก หากต้องตัดสินใจเป็น-ตาย

ท้องอิ่ม ทุกเสียงบอก...เดินหน้าต่อ ราวกับกระทิงเปลี่ยวพุ่งออกจากคอกกั้น เข้าสนามไปซดกับมาธาดอร์

ต่อให้มืดกว่านี้ ก็ต้องตะลุยดงทึบ ให้พ้นวันหรือค่ำคืนนี้...

ลุงพรานย้ำเป็นครั้งที่เท่าไหร่ จำไม่ได้ แต่ประโยคเดิม ไม่เปลี่ยน...

"พ้นดง พบภู"!

 

กราบสวัสดีคุณน้า Wanwi และสวัสดีเพื่อนๆทุกๆท่านครับ วันนี้มาได้อ่านคนแรกๆ เลยมังครับนี่ ๕๕๕๕๕
ขอบคุณคุณน้า Wanwi ครับ
เรื่องพระสององค์ กระจ่างแจ้งแดงใส ไปเลยครับ กลับกลายเป็นอื่นไป ซะงั้น ไม่เป็นไรครับ มีแบบนี้เยอะแล้ว สักวันคงจะเก่งสัก ๑ ในร้อยของคุณน้าผมก็พอใจละครับ
เทานี้ กับคำตอบกลางๆหลายๆองค์ที่คุณน้า ตอบเพื่อนๆ ทำให้ผมฉุกคิดได้จากคำบอกเล่าของคุณน้า Wanwi ทำให้รู้ที่มาที่ไป อะไรควรลุย อะไรควรวาง ครับ และสิ่งที่คุณน้าเขียนมาให้อ่านในหลายๆตอน หลายๆครั้งกับตำนานการสร้างสุดยอดของพระเก่าปีลึกนั้น ผมคิดว่า เป็นทุนให้พวกเราหลายๆคนได้ใช้ในอนาคตอันไกล้ๆนี้แน่นอนครับ
พระคู้สล๊อตนี้ ผมว่าตั้งแต่ต้น ผมดูไม่เป็น แต่เห็นราคาว่าไม่เดือดร้อน เลยคว้ามาศึกษา แต่กลายเป็นศึกษาจากของฝีมือไปซะ ขอบคุณคุณน้า Wanwi ที่ทำให้ความสงสัยกระจ่างแจ้งครับ ไม่เข็ดครับ เป็นเหมือนพราน หากฝีมือยังไม่แม่น ต้องหมั่นฝึกครับ มีครูดีจะกลัวอะไรครับ -/\- ........

ต้องขอขอบคุณครับ คุณน้า ที่ช่วยคลายความสงสัยให้ครับ

พี่ suthumma นอกจากเครื่องรางยังรอบรู้เรื่องกระสุนปืนลูกซอง อย่างนี้แล้วจะไม่ให้น้องๆเรียกเทพศาสตรา ได้ไงครับ แถมพันธ์ไม้ป่าสัตว์ป่าที่น้อยคนรู้จักอีกครับ

ขอบคุณคุณเปลือกไม้กับธรรมดีอีกเช่นเคย
สวัสดีคุณมากิ คุณเมษ คุณบานชื่น คุณปราย คุณsepultura คุณ มุ และเพื่อนๆ เหลืออีกวันเดียวไม่นับวันนี้หลายคนได้หยุดยาวๆ ๓ วัน ผมหยุด ๓ แต่ลูกสาวหยุด ๒ เลยต้องกลับมาพักวันจันทร์ที่ กทม แทน สู้ๆครับขอให้ทำงานเสร็จสมประสงค์ตรงเป้าได้เป้าหมายได้ยอด กันครับผม

 

ตามอ่านมาเกือบสองอาทิตย์ ติดงอมแงมกับงานเขียน ท่านอาจารย์วัน ครับ กว่าจะอ่านจนทัน 700 กว่าหน้า
อ่านไปน้ำตาซึมครับ เสียดายอดร่วมทำบุญ ร่วมสนุกชิงพระ ของดีๆทั้งนั้นเลย ต่อไปจะได้ขอร่วมสนุกชิงรางวัลด้วยนะครับ

 

ขอบคุณมากๆครับคุณอา
หนึ่งท่อน
ยาวโลด
ฝุ่นกรุ
โคลนเหมือง
ให้อารมณ์
เสพติดด้วย
รสนิยมคุณอา

 

ขอบคุณครับคุณอา
1 ตอน ก่อนเข้านอน
ราตรีสวัสดิ์ FC ทุกท่าน

 

อีกหนึ่งตอนยาวๆ
ขอบคุณครับ หลับสบาย

ขอให้อาจารย์สุขภาพแข็งแรง

 

สวัสดีคุณอาวันวิและแฟนคลับทุกท่าน ขอให้มีความสุขตลอดวันหยุดยาวนี้น่ะครับ

 

สวัสดียามเช้าครับพี่วันและทุกๆท่าน

 

สวัสดีวันศุกร์ให้สุขครับ
ขอได้รับโชคดีมีสดใส
ใครมีแม่กลับไปกอดให้ชื่นใจ
ใครที่ไร้ให้ระลึกนึกถึงคุณ..
เพราะแม่คืออรหันต์อันใหญ่ยิ่ง
คือยอดหญิงยิ่งใหญ่คอยเกื้อหนุน
คือผู้ให้คือผู้มอบควรขอบคุณ
ในการุณน้ำใจแม่แท้จริงเอย...

สวัสดี ครับ

 

สวัสดีวันศุกร์ สุขสดใสหัวใจชุ่มชื่น
พรุ่งนี้วันที่ 12 สิงหาคม คงมีหลายท่านในที่นี้เดินทางกลับบ้านเพื่อพบคนสำคัญคนนึงในชีวิต คนที่ให้ทุกอย่างที่ดีที่สุดสำหรับเรา นั่นคือให้กำเนิดตัวเรา ก็ขอให้ปลอดภัยในการเดินทางครับ และขอให้คุณแม่ทุกๆท่านแข็งแรง ทั้งกายและใจครับ

 

ธรรมะจากวันวาน
เขียนวันใดก็ไม่สาย

หลวงปู่ชอบ ฐานสโม
1ในสุดยอดทัพธรรม

กุศลบุญ...............คือคุณธรรม
ล้วน"นามธรรม".......หาเห็นไม่
ลำดับธรรม..............ทำเรื่อยไป
ไต่บันได..................ใฝ่...นิพพาน!

จากหลวงตาเป็นประจำวัน

ระงับเวร.......ด้วยก่อเวร
โอ้ตาเถร.......มีที่ไหน
มัวผูกเวร.......เวียนวนไป
แล้วชาติใด....ได้จบเวร!

 

ทักกลับน้องปรายช้าวัน
งานยุ่งมาก โทษที