เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

สวัสดีครับน้าวัน และแฟนคลับน้าวันทุกท่านครับ ผมได้รับพระสายเหนือแล้วครับ ตั้งแต่วันเสาร์ครับ ขออนุโมทนาบุญกับน้าวัน และสายบุญทุกท่านครับ

 

ดีจังครับ เพิ่งสั่งเด็กให้รอรับ
พัสดุส่งคืน อุตส่าห์เป็นธุระ
ตามเอง ขอปรบมือให้ว่า...เยี่ยม

 

โมทนาบุญดีมีความสุขด้วยกัน
ทำแล้วได้บุญแท้-พระแท้ ไม่มี
ข้อแม้ใดให้เวียนกบาล ทำกันได้
บ่อยๆ ทำได้ทุกเมื่อ ไม่เบื่อเลย-สาธุ

ผ่านโพสท์ทั้งเช้า-บ่าย ไม่เยิ่นเย้อ
จากนี้นำท่านเข้า"ตะนาวศรี" ดูชะตา
4ชีวิตกลางปากเหวปีศาจกึ่งเทพ
รอการจิ้มชั่วอึดใจดังเคยครับ

 

สวัสดีค่ะคุณลุงและสมาชิกทุกท่าน

วันนี้อากาศเริ่มเย็นลง การเรียนทำเอาทุกคนเครียด วันนี้มุเลยเอากับข้าวบ้าน ขนมจีนน้ำเงี้ยว แคบหมู ผักเครื่องเคียงพร้อมห่อมา แล้วคุยกับรุ่นน้องว่าเห็นช่วงนี้เหนื่อยๆ พี่เลยเอากับข้าวบ้านมาฝาก ทานแล้วตั้งใจทำงานต่อนะ เท่านั้นแหละ รุ่นน้องดีใจ ขอบคุณแล้วขอบคุณอีก กับข้าวบ้าน รสแบบทางบ้านเราแท้ๆ หาทานยากเรียกว่า เสียดายไม่มีเกสรดอกงิ้วทอด และพริกค่ั่วหอมๆ รับรองอาหารมื้อกลางวันจานนี้เด็ด เรียกว่ากองทัพเดินด้วยท้องเป็นเรื่องจริงเสมอ

หากคุณลุงทานเผ็ดได้ จะให้มุส่งไปให้ก็บอกนะคะ คุณลุงจะได้มีแรงเขียน เพิ่มอรรถรสระหว่างการพิมพ์กระทู้ค่ะ

 

กราบสวัสดีคุณน้า Wanwi และสวัสดีเพื่อนๆ ที่รักและคิดถึงเมอทุกๆท่านครับ
อ่านมาถึง หน้า ๙๔๓ ยังอีก ๙ หน้า จึงจะทันขบวน คิดว่าจะยังไม่Post แต่แล้วเมื่อนั่งที่ๆคุณแม่เคยนั่งทานข้าวด้วยกันและอ่านมาถึงบรรทัดนี้แล้วอนุโมทนากระทู้นี้แล้วขนลุกเกรียวกราวเลยละครับ ผมคิดว่าคุณแม่ท่านรับรู้และร่วมอนุโมทนาอยู่ด้วยครับ สาธุครับขอขอบคุณทั้ง คุณน้า Wanwi ผู้ให้กำเนิดกระทู้นี้ คุณ siriphan2009 และคุณพัฒน์ ครับ

ขอขอบคุณเพื่อนๆ ทุกทุกท่านครับ ในคำไว้อาลัย การกล่าวถึง คุณแม่ของผม ผมขอขอบคุณมา ณ โอกาสนี้ครับ อย่าน้อยใจกันนะครับ เพราะผมไม่ได้เอ่ยชื่อท่านใด แต่ผมอ่านทุกๆ Post เช่นกันครับ
เสร็จสิ้นงานคุณแม่แล้ว ส่งลูกๆกลับไปเล่าเรียนหมดแล้วแต่ยังกลับมาบ้านพี่สาวที่อยู่ที่ อ. ปากช่อง นครราชสีมา ก็มาซักผ้า ทำความสะอาดบ้าน และมาเข้ากระทู้นั่งอ่าน ไล่ขึ้นมาจนถึงหน้าที่ ๙๔๓ คงทันในวันนี้แน่ๆ ครับ ได้อ่านข้อความทั้งการส่งกำลังใจ การไว้อาลัย และอีกหนึ่งบทกลอนจากคุณช้าง ขอขอบคุณแทนพี่ๆ และหลานๆ ของผมครับ

มาที่นี่อย่างที่หลายๆท่านเคยกล่าวไว้ครับ จะหนาวเย็นมาจากที่ใด เข้ามาที่นี้เมื่อใด อบอุ่นใจพลันครับ

 

อ่านแล้ว " คึก " เอ้ย " ฮึกเหิม " ขึ้นมาทันทีเลยครับ
เขาบอกว่า ที่เรา " พักไม่ได้ " เพราะเราเป็นคน " มีค่า " ครับ
ค่าบ้าน ค่าน้ำ ค่าไฟ รออยู่บานเลยครับ ฮ่า ๆ
ได้รับพระตั้งแต่วันเสาร์แล้ว กราบขอบพระคุณในความเมตตา ของคุณอา และพี่ ๆ ทุกท่าน
ก่อนจากฝากภาพของดีไว้ " ผ้ายันต์กงจักร " ลายมือหลวงพ่อดาบสจารด้วยดินสอครับผม

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความเดิม...มันกระทบโสตประหนึ่งข้างหน้าก็ใช่...ด้านหลังก็มี แถมบางทียังอยู่กับข้างตัว...!
____________________

อุณหภูมิรอบกายดิ่งฮวบลงสู่จุดเยือกแข็ง ทุกคนรีบคว้าผ้าห่อตัวคลุมหัว คุณเทพจัดผ้าห่มให้อาจารย์ ปาก-ฟันแต่ละคนสั่นกระทบกึก กึก

อานุภาพเทวีถ้ำสำแดงด้วยการรีดธาตุดิน น้ำ ลม ไฟ มาใช้หนุ่มใหญ่เคยประจักษ์แก่ตา บนยอดภูนมฯ ได้แต่รอทีท่า หนนี้พวกเธอจะมาไม้ไหน?

อากาศหนาวเหมือนพลัดหลงอยู่ขั้วโลก ถูกไอร้อนแห่งเพลิงกลางถ้ำกางกั้น 2ธาตุธรรมชาติ หนึ่งหนาวเกิดด้วยการกระทำ... หนึ่งพระเพลิงจากหัตถ์ธรรมชาติมนุษย์ก่อไว้... ปะทะกันก่อเกิดไอหมอกขาวลอยอวลเต็มโถงถ้ำ

ในกลุ่มหมอกสีขาวใสมักเป็นที่ซุ่มซ่อนขุมพลัง กำบังกายของสิ่งเหนือธรรมชาติ

พลังเทพและมนตราจากมีดหมอถูกครอบด้วยอาถรรพ์เหนือโลกสมบูรณ์แบบ 3 ชีวิตที่นั่งตัวสั่นงันงก ทั้งหนาวและกลัว เห็นคาตา...ลูกไฟลุกพรึ่บเป็นทางหน้าถ้ำ หลังถ้ำ ผนังถ้ำ

แสงไฟเร้นลับมหัศจรรย์ วิ่งเป็นสายราวใครโรยดินปืนแล้วจุดสายชนวนลุกฟู่...ไฟมหามนต์ต้านทานตบะบารมีเจ้าถ้ำสุดฤทธิ์ สุดเดช

เสียงหวีดร้อง คำราม กระทืบเท้า โหยหวนชวนประสาททุกเส้นขาดผึง อึงคนึงกึกก้อง คลื่นเสียงกรีดยาวไกลก้องไปทั้งภูผา เหล่าสัตว์ แมลงกลางคืนหยุดกรีดกราย...ทุกเสียงสยบเงียบให้กับการลุกอาละวาดของภูติถ้ำระดับเจ้าแม่

มนุษย์ตาดำๆนั้นเล่า ไม่เตรียมกาย-ใจ รับมือกันไว้ก่อน ป่านนี้ทุกคนต้องสติแตก เตลิดเป็นไอ้บ้าวิ่งออกนอกถ้ำ ตกเขาตาย!

คุณเทพก้มหัวลงเอาหน้าซุกช่วงเข่า สั่งดวงดาวกับมะทำตาม...

"อย่าฟังมัน ทำแบบนี้"

2ลูกหาบผู้ไม่เคยคาดคิด ชีวิตจะเผชิญสิ่งมหัศจรรย์ขนาดเอาไปเล่าให้ใครฟังยังต้องคิดหนัก มีโอกาสถูกชี้หน้าว่าเป็นบ้าไปแล้ว...ทำตามนายใหญ่ซึ่งมีสติสัมปชัญญะดีกว่าในห้วงวิกฤติ

3ชีวิตซุกหัวลงในง่ามเข่า ทำเป็นนกกระจอกเทศมุดหัวลงดินยามภัยมา ไม่รับรู้ จะเกิดอะไรก็เกิดไป

นั่นเป็นนกกระจอกเทศแห่งป่าอัฟริกา ซึ่งหนีภัยจนตัวตายด้วยท่านั้น...แต่มนุษย์เดนตายแห่งตะนาวศรี มีกำแพงไฟ"มหามงกุฏพระพุทธเจ้า" ผนวกอิทธิเวทย์มีดหมอบรมครูกางกั้นไว้ ภัยกระเถิบหนี ร้างรามือออกห่างไปเอง

ทุกคนปล่อยเวลาผ่านไป ไม่ใส่ใจว่าอึกทึก เงียบ มืด หรือสว่าง...ด้วยท่านกกระจอกเทศ ไม่คิดสู้ ไม่คิดหนี ฝากชีวีไว้กับอำนาจพระพุทธคุณ...

"เทพ...เทพ"

เสียงแหบพร่าอาจารย์เลิศดังแหวกความเงียบโถงถ้ำ หนุ่มใหญ่ผงกศีรษะ 2 ลูกหาบยืดคอออกจากหัวเข่าตาม...

"ครับ จารย์ มันอาละวาด แต่เรารับมือได้"...คุณเทพว่าเสียงสั่นรัว

"รู้แล้ว นอนฟังมันอยู่ตลอด ดวงทำดีมาก แต่มันไม่หยุดแค่นี้" จารย์เลิศว่าช้าๆ ยืดยาวเกินอาการป่วย พร้อมกับถอนใจเฮือกใหญ่

"อาจารย์นิมิตว่า ไอ้เจ้าถ้ำงูยักษ์มาวานนังผู้หญิงถ้ำนี้ทวงของ"

สั้น ง่ายได้ใจความไม่ต้องบรรยาย คุณเทพตาวาวเม้มปาก ดวงดาวกลั้นหายใจ ฟังคำตอบ เจ้ามะพอรู้บ้าง ไม่รู้บ้าง...

หนุ่มใหญ่สั่นหัว..."คืนง่ายๆเสียเชิง เราต้านมันได้เห็นมั้ยจารย์"?!

กลางแสงไฟ ใบหน้าซีดเซียวจอมขมังเวทย์ เปิดรอยยิ้มน้อยๆ...

"ใช่...แค่คืนนี้ มันนึกไม่ถึง เรามีดี คงกลับไปตั้งหลัก กลับมารอบหน้า หนักกว่าเก่า"...!

ดวงดาวกลืนน้ำลายเหนียวลงคอ ฟังอาจารย์เลิศกับคุณเทพผู้ทันสมัยจากแดนศิวิไลซ์ว่ากันเรื่องลี้ลับระดับแดนสนธยา ที่กลายเป็นหัวข้อเปิดเผย คุยยังกับว่า คนธรรมดาทั่วไป เตรียมยกพวกตีกันมีปัญหาแบบจิ๊กโก๋ข้ามถิ่น...

หาใช่เรื่อง ผีกับคน เทพกับมนุษย์สามัญที่เห็นหลัดๆคาตา!

ดวงพิศวงสงกา เรื่องที่สนทนากันนี้ ถ้าอยู่ในเมือง ทั้ง4 คน คงโดนจับส่งโรง'บาลบ้า

หนุ่มอีสานวัยแตกพานสงสัยต่อ...เจ้าถ้ำไม่หยุดยอมแพ้นั้นของแน่...แล้วมันจะอาละวาดไปถึงแค่ไหน?

 

เยี่ยมเลยอยากฟังครับท่านวันวิ ยิ่งเรื่องหลวงปู่โตีะดัวยคงจะมีหลายๆท่านอยากฟังแน่นอนครับ
ผมมีอยู่บ้างเหมือนกัน แท้หรือเปล่าก็ไม่ทราบ ใว้จะถ่ายรูปมาขอความเห็นครับ

 

บุญกับบาปต่างกันตรงไหน
อะไรที่ทำไปแล้ว
นึกถึงเมื่อใดก็สบายใจ นั่นคือ บุญ

อะไรทำไปแล้ว ย้อนนึกถึงเมื่อไร
เกิดความไม่สบายใจ นั่นเป็น บาป

และต่อไปนี้หากท่านอยากจะให้
ชีวิตของท่านมีสุขมากกว่าทุกข์

ท่านก็ทำได้ด้วยตัวท่านเอง
ด้วยการทำบุญ คือ
ทำใจให้บริสุทธิ์ สงบ และสบาย

ท่านพุทธทาสภิกขุ

ธรรมมะสวัสดีวันนี้ครับ

 

ขอบคุณมากๆครับคุณอา
หนึ่งท่อน
อันต่อเนื่อง
สะใจ
มาหลายๆวัน
เด็กน้อย
หกกว่าและ
สี่ขวบกว่า
รอเตี่ย(พ่อ)
มาเล่าให้ฟัง
จบตอน
กำลังมันส์
ทุกที

 

ผมได้รับพระแล้วครับ ขอ ขอบคุณ คุณอาวันวิ และคุณพัฒ ด้วยครับ

 

กราบสวัสดียามเย็นวันจันทร์ค่ะคุณอา wanwi และเพื่อนสมาชิกทุกท่าน
ช่วงนี้ยุ่งเหยิงกับงานราษฎร์มา 3-4 วัน แทบไม่ได้อ่านและโพสท์ใดๆเลยค่ะ พาสองแสบไปตามนัดคุณหมอที่กรุงเทพ เหนื่อยมากๆ ตอนนี้กลับมาเข้าโหมดปกติ ต้องตามอ่านเกือบ 10 หน้าก่อนค่ะ

 

"งานสาธารณประโยชน์ มันเป็นปรมัตถบารมีอย่างสูงสุด อันนี้จะทำให้เร็วที่สุด
ทำให้เร่งรัดพวกเราให้เร็วที่สุด ท่านบอกว่าให้คุณบอกลูกหลานไว้
จะได้รู้ว่าเป็นจุดที่มีกำลังแรงให้เข้าถึงได้เร็วที่สุด เป็นการบั่นทอนไอ้กฎของกรรมต่าง ๆ ที่มันคอยกั้นขวางเรา งานนี้มันเป็นเมตตา กฎของกรรมมันก็ดันไม่อยู่"

จากหนังสือ "หลวงพ่อตอบปัญหาธรรม ฉบับพิเศษ เล่ม ๓"
โดย พระราชพรหมยาน วัดท่าซุง จ.อุทัยธานี

 

สวัสดีครับคุณอาและสมาชิกที่น่ารักทุกๆท่าน ผม ติดตามอ่านตามหลังมาถึงหน้าหกร้อยกว่าๆแล้วครับ อ่านเรื่องคุณลุงX เรื่องเกี่ยวกับป่า ก็เลยนึกขึ้นได้ ผมมีหลวงตาที่เคารพท่านเป็นพระหมอ ชื่อหลวงตาหยวน ท่านเคยเล่าให้ผมฟังว่า ตอนธุดงค์ไปแถวกาญจนบุรี ท่านเคยไปรักษาชาวกระเหรี่ยงที่เป็นไข้ป่า ให้หายขาดโดยท่านบอกว่า ให้กินมะขามเปียกขนาดเท่าหนึ่งกำมือ แค่นี้อาการจะหาย เอามาแชร์ ครับ ขอราตรีสวัสคุณอาและสมาชิกทุกๆท่านครับ

 

สวัสดียามดึกครับอาจารย์wanwiและFCนักขุดทุกท่าน#เพิ่งได้มีโอกาศเข้าเล่น

 

สวัสดียามเช้าวันอังคารคุณอาวันวิและแฟนคลับทุกท่าน

 

จริงครับ 5555
ไปกัน 40+

เก้าเก 2 วง
ป้อกเด้ง 3 วง

จองห้อง 20+ ห้อง
นอนจริง 10 ห้อง....

 

สวัสดีตอนเช้าครับอาจารย์wanwiและFCทุกท่านครับ#แดดดี ลมหนาวไปใหนเนี้ย