เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

ธรรมมะก่อนนอนคืนนี้ครับ

 

วันที่ 20 สิงหาคม 2562 ตรงกับวันอังคาร แรม 5 ค่ำ เดือน 9 ปีกุน

เช้านี้ได้สวดพระคาถาเงินล้าน 21 จบ ก่อนออกไปใส่บาตรพระ 4 รูป
หมูผัดขิง ผลไม้ตามฤดูกาล ทุเรียนหมอนทอง มังคุดและลองกอง

ขออุทิศส่วนกุศลนี้ให้กับ บิดา มารดา ครูบาจารย์ ญาติพี่น้อง ผู้มีพระคุณทั้งหมด เจ้าบ้านเจ้าเรือน เทวดาผู้รักษาตัวและวัตถุมงคล เทวดาผู้รักษายานพาหนะ และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ขออุทิศส่วนกุศลนี้ให้กับน้องชยาคมน์ ธรรมปรีชา ซึ่งครบร้อยวันในวันนี้

โมทนาบุญร่วมกันครับ

 

คุณศรีฯว่องไวในการบุญ โมทนาด้วยเต็มพลังในวันทำงานสดใส ให้ประสบแต่ความนิรันตรายสิ่งเลวร้าย พบพานแต่สิ่งดีงามนิรันดร์กาลสมความหมายหลวงปู่ทวดซึ่งท่านเปี่ยมพลังนั้น จัดส่งวันนี้ครับ

 

น้องศิวะชีพจรลงล้ออุตส่าห์ห้อตะบึงมาถึงสองพันสี่ อีกพริบตาเดียวก็ไล่ทันตาเอ็กซ์ที่หุบมรณะอย่างชิว ชิว นี่ขนาดชีพจรลงล้อต้องเดินทางทั่วประเทศ หากอยู่กับที่หน้าจอ ชีพจรลงนิ้ว มีหวังคนเขียนไม่มีทางจิ้มทันใจกับการอ่านเป็นพายุบุแคมเช่นนี้

ขอบคุณและโมทนากับบุุญเหรียญ"สู้" ดำเนินการจัดส่งท่านวันนี้ หวังว่าคงกลับบ้านทันรับท่านกับมือ และเดินทางปลอดภัยทุกสารทิศ...สู้...สู้...!

 

บุญใส่บาตรแวบขึ้นใกล้นิ้วต้องรีบอนุโมทนาก่อน วันนี้มีทั้งราชา-ราชินีผลไม้ครบถ้วน แถมด้วยสาวงามมาลายู"ลองกอง"น้อง"ลูกู"ซึ่งบางท่านอาจไม่เคยทาน เป็นผลไม้แบบลองกองนั่นแหละ แต่ลูกจะกลมดิกไม่มี"จีบ"ที่ตรงหัวจุกเหมือนลองกอง รสชาติก็คล้ายกันแต่เนื้อลูกูจะเหนียวกว่าหนึบกว่าเล็กน้อย

อนุโมทนาบุญครับ

 

จัดให้น้องณัฐวุฒิตามกริ่งเฉลิมพล มีเหรียญงามอีกเหรียญปีเดียวกันของเพื่อน ก็จะยกท่านให้ไปด้วย เรียกว่า หลวงพ่อคูณเดินทางจากอิสานขึ้นเหนือเป็นเหนือคนเป็นชุด สุดมหามงคล โมทนาครับ

 

คำสอน หลวงปู่หล้า เขมปัตโต
รวบยอดมาลง"พุทธวจนะ"บทนี้...

## พุทธวจนะในธรรมบท ##
แปลโดย เสฐียรพงษ์ วรรณปก
=================

@@"ผู้มีศีล มีสมาธิ มีชีวิตอยู่วันเดียว
ประเสริฐกว่าชีวิตตั้งรัอยปี
ของคนทุศีล ไร้สมาธิ"@@

Though one should live a hundred years,
Without conduct and concentration,
Yet, better is a single day's life
Of one who is moral and meditative.

โย จ วสฺสสตํ ชีเว
ทุสีโล อสมาหิโต
เอกาหัง ชีวิตํ เสยฺโย
สีลวนฺตสฺส ฌายิโน ฯ ๑๑๐ ฯ

 

เป็นลองกองและทุเรียนจากยะลาเลยครับ พอดีพี่ชายมาจากยะลาเมื่อวาน
ผมเลยแบ่งเอามาใส่บาตรด้วยเลย

 

ถึงน้องบานชื่น
=========

เมื่อคืนทำการค้นหัว"นอโม-พ่อท่านคล้าย-หูเชื่อม-ลงถมทอง-สร้างก่อนปี2500-รับกับมือท่านปี05"เรียบร้อย

ให้น้องมอบกับท่านผบ.เพื่อการบุญในราคา 2,000 บาทถ้วน ซึ่งเป็นราคาต่ำกว่าการซื้อ-ขายจริงในท้องตลาดเท่าตัว

ที่ยินดีมอบให้ เพราะเห็นว่าเป็นสิ่งที่ท่านผบ.ต้องการ เราในฐานะผู้น้อย และเชื่อฟังท่านผบ.ชีวิตย่อมเจริญก้าวหน้าได้ดีทุกคน จึงไม่สมควรทำให้ท่านผบ.ผิดหวัง

ชมภาพก่อนก็ได้ ถ่ายภาพยากมากเพราะองค์ท่านเล็กกว่าเหรียญสลึงยุคปัจจุบันเท่าตัว หากไม่ชอบใจไม่รับก็แจ้งได้อย่ากังวล ไม่มีสิ่งใดต้องตะขิดตะขวงใจ


ถ่ายภาพดีสุดได้แค่นี้-ด้านหน้า


หัวนอโมอันเกรียงไกร สัญลักษณ์ที่แท้จริงแห่งของขลังเมืองนครศรีธรรมราช ปลุกเสกโดย"เทวดาเมืองใต้-พ่อท่านคล้าย" หนึ่งเดียวในปฐพีที่นักสะสมหัวนอโมปรารถนาเพื่อความครบสูตร

ชมภาพเปรียบเทียบขนาดโพสท์ถัดไปครับ

 

เทียบกับเหรียญสลึงจะจะ ห่วงเชื่อมโบราณก็นำไปศึกษาการเชื่อมห่วงเหรียญยุคต้นได้ดีเช่นกันว่าฝีมือช่างนั้น ทำได้เรียบร้อยสุดยอด แม้มีพื้นที่นิดเดียวเล็กยิ่งกว่าปลายเล็บ ว่าง่ายๆก็แค่ปลายเข็มเท่านั้น

 

เป็นขุนพลมาลายูครบตัวจริง โมทนาอีกที

 

กราบสวัสดีคุณอาวันวิและสมาชิกทุกท่านนะคะ
ชะแว๊บ!!!เข้ามาร่วมอนุโมทนากับคุณอาที่ได้สละวัตถุมงคลล้ำค่า ขออนุโมทนาและยินดีกับคุณบานชื่นและท่านผบ.ด้วยนะคะ

อนุโมทนาสาธุบุญตักบาตรทุกเช้าด้วยค่ะคุณอาพัฒนา และขอให้กุศลผลบุญทั้งหลายที่ข้าพเจ้าได้ตั้งจิตอธิษฐานดีแล้วนี้ ขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์จงนำพาให้สำเร็จถึงคุณชยาคมน์ ด้วยเทอญสาธุสาธุสาธุ

 

ฮาชิ สุนัขผู้ภักดี
ฮาชิ ถูกเลี้ยงโดย ดร.อูเอโนะ ตั้งแต่อายุได้ 2 เดือน
ฮาชิ จะเดินตามไปส่งเจ้าของเดินทางขึ้นรถไฟไปทำงานที่สถานีรถไฟ
และทุก ๆ เย็นก็จะมารอรับเขาเมื่อเลิกงาน
ขณะที่ฮาชิอายุได้ 18 เดือน ดร.อูเอโนะ เสียชีวิตกระทันที่มหาวิทยาลัย
จากอาการเส้นเลือดในสมองแตก ทุก ๆ วันหลังจากนั้น ฮาชิ ยังคงเดินทาง
ไปรอคอย ดร.อูเอโนะ ที่สถานีรถไฟ
ในตอนเย็นเสมอ ไม่ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นก็ตาม
และแม้นว่าฮาชิจะถูกส่งไปให้ครอบครัวอื่นดูแลแล้วก็ตาม แต่ทุกเย็นมันยังเดินทางไปรอคอยการกลับมาของ ดร.อูเอโนะเสมอจนกระทั่งมันได้เสียชีวิตลงในอีก 7 ปีต่อมา

หลังการตายของฮาชิ
หนังสือพิมพ์ได้ลงข่าวการตายของมันอย่างครึกโครม
พิธีศพของมันถูกจัดอย่างสมเกียรติ และ มีผู้เข้าร่วมมากมายจากหลาย ๆ ประเทศ
มีการสร้างอนุสาวรีย์ของฮาชิไว้เป็นที่ระลึกที่สถานีรถไฟ
และกลายเป็นสถานที่ที่มีชื่อเสียงมากที่สุดของเมืองชิบูย่าที่นักท่องเที่ยวต้องมาเยี่ยมชมและถ่ายรูปร่วม

เรื่องนี้ผมน่าจะนำมาลงครั้งหนึ่งแล้วหรือปล่าวไม่แน่ใจ แต่ได้อ่านทีไรก็รู้สึกสงสารฮาชิทุกครั้งไป ทำให้คิดไปถึงเจ้าโต ซึ่งตอนเย็นใกล้เวลาผมเลิกงาน เจ้าโตจะมานอนรอผมกลับอยู่ที่ริมถนนหน้าบ้าน

 

อ่านโพสต์นี้แล้วเลือกกดไม่ถูกเลยระหว่างอนุโมทนากับฮ่าๆ เพราะประโยคคลาสสิค "เราในฐานะผู้น้อย..."

 

ความคืบหน้าของเจดีย์วัดโพธิ์เมืองปักครับ

 

เรียนคุณอา
ผู้น้อย(อีกคน)ขอรับครับ
ขอบคุณคุณอามากๆครับ
ที่ช่วยทำให้ท่านผบ.
สมหวังและช่วยให้น้อง
คนนี้ ทำการได้สำเร็จ

 

หนูภัสทักยามสายด้วยความยาวหลายบรรทัด ทั้งบุญโมทนาที่ทำให้มีความสุขทั้งผู้ให้-ผู้รับ ก็ขอขอบคุณแทนทุกท่านไว้ตรงนี้

 

เรื่องของฮาชิเป็นข่าว สารคดี ข้อเขียน บทความ กระทั่งสร้างเป็นหนังฉายทั่วโลกมานาน เป็นการยืนยันว่า สัตว์ที่จงรักภักดีกับมนุษย์ที่สุดในโลกนั้น เป็นเพื่อนรักสี่ขายืนอยู่หัวแถวสุดโต่ง ยากจักหาชนิดอื่นใดเทียมเท่า แม้เมืองไทยก็มีอนุสาวรีย์"ย่าเหล"และทั่วโลกก็มีเรื่องเล่าทำนองเดียวกันไม่หวาดไหว

เกิดเป็นคนจึงอย่าเที่ยวเทียบกับใครว่าไอ้ชาติหมา หรือด่าว่าเป็นหมาเด็ดขาด จะทำให้เห็นกำพืดและสติปัญญาว่าเป็นคนที่ต่ำกว่า"หมาขี้เรื้อน" เพราะหมานั้นจิตใจสูงส่งอย่างที่เราคาดไม่ถึง แม้หลวงพ่อฤาษีฯ วัดท่าซุง ยังสอนลูกศิษย์บ่อยๆว่า หมาตายเมื่อไหร่ก็ไปเกิดเป็นเทวดาทันทีมากกว่าคนเสียอีก