เหลวเป๋วอ่อนหัด

กินอิ่มนอนหลับมากไปหน่อย
น้ำลายเหนียวเต็มคอ
กินอะไรก็ไม่ค่อยรู้รส
แต่อ้วนเอาๆ
ช่วงกักตัวนี้แสบจริงๆๆ

 

ลาวางหน่า

ไม่รู้รส ม่ายล่ายกลิ่นนี้
ไม่มีน้ำมูก แต่มีเสลดข้น

สันยานเลย โคขวิด



ทุกวันนี้ เขายังตามหา
คนไข้เบอร์0 ไม่เจอ
ป้าขายกุ้งอู่ฮั่นเลยรับ
สภาพไปก่อน

เขาสันนิฐานว่า คนไข้เบอร์0
ยังไม่ตาย ไม่ออกอาการ
แต่ยังเที่ยว กิน ชอบ ใช้
ไปทั่วโลก

 

รอดตัวไปขร้มูกยังมีอยู่55

 

เหมือน สมัยโบราน มีคุณป้า
ขายข้าวแกงฟรั่ง เปนไทฟอย

แต่ host ไม่แสดงอาการ

แต่ถ้าป้าเข้าครัวทำกับข้าว
ไม่ระวัง ก้จะเกิดไข้ไทฟอย
ระบาด

แล้วป้าก้ตกใจ ย้ายเมืองหนี

ไปเมืองใหม่ ก้ เปนอีก

เชอรลอคโฮม คนนึง สืบจน
สงสัย ป้า เพราะ รายงาน
ปรากฏชื่อ คนย้ายเมืองมี
แต่ ป้า ที่ ซ้ำชื่อ

เขาเลยจับป้าไปขัง แต่ก้ตรวจ
หาเชื้อไม่เจอ ป้า เลยฟ้องศาล
ให้ปล่อย

พอปล่อย ป้าก้รู้ตัว ว่าน่าจะ ku
แหละ เลยแปลงโฉม เปลี่ยนชื่อ

ก้เอาอีก เกิดโรคละบาทอีก

หากันไม่เจอ จน พยาบาลคนนึง
จำป้าได้ คราวนี้ เลยจับไป
ปล่อยเกาะคนโสด ให้อยู่คน
เดียวไปจนกว่าจะตาย
( คือ ยังไงก้ตรวจไม่เจอเชื้อ )

 

ร้ายกาจจจจ

 

เข้าสภาวะทำลายเชื้อได้ไมคัฟ

 

พลลาขับ ข้างหน้ามี ดีจิกหมอน

หา!!!

 

น้ำลายเหนียว น่ะ เห็น ตัว ตัณ หา มั๊ย..

มัน ตั้ง อยู่ ช่วง คอ นั้น แหละ..

ตัณหา มัน ขวาง ทาง ใจ..

ตัณหา มัน ครอง ใจ..

 

ส

ยังไงครับตัณหาตั้งอยู่ช่วงคอ
แต่ตัณหากลับไปขวางทางใจ
แล้วตัณหาก็ครองใจ
ตัณหาไปหลายที่จัง

 

มันเกิดดับ ตามใจ ไง..

 

แล้วถ้้้้าตัณหาที่คอไม่ดับ ตัณหาที่ใจดับมั๊ยครับ

 

ถ้าเห็นตัวตัณหา ก็ เห็นทาง ข้ามพ้น..

ถ้าจะให้เห็นตัวตัณหาชัดๆ ต้องสละตาย ถวายชีวิตเป็นพุทธบูชา..

 

ปกติ คนทั่วไปกลืนน้ำลาย เป็นเรื่องปกติ ใช่ป่าว..

แล้วเวลาเข้าสมาธิ ทำไมไม่กลืนน้ำลาย..

 

เวลาเข้าสมาธิ ลองกำหนดสติรู้ที่คอ วางจิตไว้ที่คอ ดูสิ..

แล้วจะสิ้นสงสัย ว่าตัณหา นั้นเกิดได้อย่างไร..

 

ตัณหา นี้เปรียบเหมือนสัตว์ประหลาด ที่น่าขยะแขยง ที่สุดเท่าที่มนุษย์ จะจินตนาการได้..

 

สละตาย...บางที่ก็คิดนะว่าเมื่อถึงเวลาตาย จะไปตายที่ไหนดี รพ. หรือถ้ำบนเขาที่เคยไป...

 

สละตายไม่ใช่ไปนั่งให้แข้งขาขาด ไม่ใช่ไปนอนไอซียู นอนในถ้ำ...
สัญญาหลอก ดูมันดับได้ขณะเดียว อินทรีย์มีก็พ้นเกิด ตาย ได้

 

สละตาย มันเป็นอุบาย ถอดถอนความหลงในกายสังขาร ไม่ใช่จะไปทรมานตนเอง แบบโง่ๆ..

มันเป็น สัจจะบารมี อธิษฐานบารมี..

 

ก็ปฏิบัติสมาธิจิตตภาวนา เหมือนเดิมปกติ แต่เพิ่ม การอธิษฐาน สละชีวิต เป็นพุทธบูชา ไปด้วยทุกครั้งที่ปฏิบัติ..

 

อย่าไปเชื่อมัน อยู่ว่างๆเปิดเทศน์ฟังพระสอน
พูดมากเสียมาก พูดน้อยเสียน้อย...นิ่งเสียดิจิมอน