เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

แวะตอบรับน้องก็อดเฮลล์ว่า เหรียญหลวงปู่ดำยังรอเจ้าของคนใหม่ เชิญรับไปบูชาได้ครับ อย่าลืมแจ้งชื่อ-ที่อยู่จัดส่งด้วย จะได้ส่งพร้อมกับท่านอื่นๆในวันนี้ โมทนาครับ

 

ขอบคุณครับ

 

ตอบแบบเพลงลูกทุ่ง...
จังซี่มันต้องถอน-ฮ่า

 

ในเรื่องเขาบอกแล้ว เป็น"ไคลแม็กซ์" ก็ต้องไปเปิดม่านในตอนจบนู่น ขืนเปิดตอนนี้จะเป็น "ไคลแม็กซ์" ได้หรือ?

ให้เดากันเพลินๆมันส์ๆไปแบบนี้แหละดีแล้ว เหมือนหนังสยอง หนังฆาตกรรมกว่าจะรู้ใครเป็นผู้ร้ายหรือผีแบบไหน ลุ้นกันเยี่ยวเหนียวเชียว-ฮ่า

 

ด็อกเตอร์ส่งเกมส์มาลับลูกตา ลับสมองคนอื่นเยอะแล้ว ถึงเวลาต้องลับวิชาของคนอื่นบ้าง แต่เกมส์นี้เป็นเกมส์ชีวิต อาจไม่ถนัดสักหน่อย ค่อยๆตามติดเรื่องไป อีกไม่นานก็ถึงตอนเฉลยท้ายเรื่อง

 

ภาพสุดสวยแสนอลังการ
เข้าใจหา ให้ตั้งใจเขียน...

'เขาภูหลวง'...ทะลวงเมฆา
เร้นหลบมา..."ท่าขนุน"
หนุนวิหาร.....ทานการุณย์
'รวย'อบอุ่น...จุนเจือจาน!

 

ภาพนี้คนตั้งใจกราบพระ ก็ไม่เกี่ยวกับมะหมา แต่ถ้ากราบแล้วคิดว่าสี่ขาขวางหน้า เท่ากับส่งจิตให้เจ้าสี่ขา จะกลายเป็นกราบอย่างอื่นไปเสียฉิบ...

 

วิเคราะห์กันได้ดีมาก เป็นการเล่นเล่ห์
ไม่ต้องมีเหลี่ยม เท่ากับกลมกลิ้งชิ่งไป
เหมือนลูกบิลเบียด วิชามารล้วนๆ แต่ถ้า
จะแจกรางวัลคนวิเคราะห์ล่วงหน้า เห็นท่า
แจกไม่ไหว

 

คุยกันสนุกเพลิดเพลินอย่าลืมการบุญยามเช้า ร่วมอนุโมทนากับผู้ใส่บาตรหลวงตา แม้เป็นด้านหลัง ก็เกาะชายจีวรได้ไม่ผิดหวัง

 

จากบุญใส่บาตรก็มาร่วมรับ
กำลังใจและพรดีๆน้องน้อต
ทุกวันจันทร์ ความสัมพันธ์
ไม่ห่างหาย อาทิตย์ละวันให้
สุขสมหมายกายและใจ

 

โมทนาบุญ-ทานบารมีกับน้องด้วย จะลงเลขจัดส่งให้ชมโพสท์ถัดไปครับ

 

เลขจัดส่งวันนี้

--ED 3146 9877 5 TH บางนา
--ED 3146 9878 9 TH ศรีราชา
--ED 3146 9879 2 TH บางบัวทอง
--ED 3146 9880 1 TH ลำดวน

 

เข้ากระทู้ช่วงราตรีนี้ สมาชิกนักอ่านคงเดาถูกไม่มีเรื่องอื่นใด นอกจากพาทุกท่านเข้าป่าแสวงหาความมันส์ยามรัตติกาลตามเนื้อเรื่อง

มืดแล้ว ไม่อารัมภบทเยอะ รอการจิ้มสักพักครับ

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า'เจ้าถ้ำ'!!!
===============

ผมเดินสำรวจทำเลรอบแคมป์อย่างรอบคอบ...

เราจัดทุกอย่างเป็นวงกลม ใช้ที่ว่างระหว่างต้นไม้ ก่อไฟกองใหญ่ เต็นท์กางเอาหลังชนไม้ต้นยักษ์แบบหลังพิงฝา ทำเพิงผีตองเหลืองตามมีตามเกิดซุกหัวคืนเดียวทิ้ง รายล้อมง่าย ๆ เปิดช่องว่างด้านหน้าเดินตรงหาริมน้ำ จัดที่นั่งยามห่างกองไฟจุดศูนย์กลางเพียงก้าวเดียว

ราตรีริมแก่งมหาภัยมีความเย็นยะเยียบรุนแรงเกินคาด กับมวลน้ำที่ส่งฝอยไอเย็นมหาศาลขึ้นมาห่มคลุมแนวป่าบริเวณนี้ ลมกรรโชกแรงเป็นพัก ๆ ป่าเปลี่ยววังเวงสุดขั้ว บวกกับเสียงน้ำไหลไม่ไกลตัว ผสานสำเนียงส่ำสัตว์ราตรี บ่างเสียงผี นกเค้าปิศาจ นกแสกยมทูต กับแมลงทุกชนิด...

ทุกท่วงทำนองมโหรีปี่ขลุ่ย เมื่อประสมปนกันโคตรมั่ว บรรเลงคีย์ใครคีย์มัน ไม่มีเสียงใดชวนอภิรมย์ !

เสน่ห์ของป่าถูกความมืดมิดกลืนกินหายสิ้น โลกที่สิ้นไร้แสงตะวันช่างอับเฉาปราศจากสีสันความมีชีวิตชีวา...หูผมแว่วเสียงสวบสาบครวญครางรอบทิศ แต่เป็นเสียงหลอนอันคุ้นชิน ไม่ทำให้ตระหนกตกใจ

ผมโพกหัวด้วยผ้าขาวม้ากันน้ำค้างแรง อีกผืนห่มคลุมตัว นั่งห่อไหล่งองุ้ม เปลวระอุกองเพลิง บางทีสะบัดวูบวาบใส่ตัว บางคราวสะพัดหนีไปอีกทางเมื่อลมเปลี่ยนทิศ

ร้อนสลับหนาวเย็นส่งความตะครั่นตะครอเนื้อตัว บวกกับความเหนื่อยอ่อนพักผ่อนไม่พอ จากค่ำคืนศึกไสยเวทย์บนเขาพราน รีบเร่งเดินทางออกห่างจากวิกฤติที่อาจมีคนตาย กายล้าสาหัสทำให้ผล็อยหลับเป็นระยะอย่างไม่เคยเป็น...!

หลับๆตื่นๆ 2 - 3 พัก พยายามฝืนความง่วงงุนอย่างที่คนเฝ้ายามกลางคืนชอบล้อกันว่า...มันง่วงขนาดต้องเอาไม้จิ้มฟันหรือก้านไม้ขีดค้ำถ่างเปลือกตาไว้!

"ที่รักกกก"...!

หูแว่วหรือเสียงลมพัด?...ผมเผยอเปลือกตาหนักอึ้งราวกับถูกผนึกด้วยกาวชั้นดี มันไม่ค่อยยอมเปิดออกตามใจสั่ง

"ที่รักกก...มานี่สิคะ"..!!

เสียงชัดขึ้น ผมเงยหัวจากท่านั่งหลุบแทบจะคอนตั้งตรงบนบ่าไม่ไหว หูควานหาทิศทางเสียง ตาปรือเห็นทุกอย่างผ่านม่านตาเป็นเพียงเงาไหวระริก

"อยู่นี่คะ...ที่รักกกก"!!!

ไม่ใช่เสียงแว่วของสายลมแน่แล้ว...คุณนงจริงด้วย เธอยืนเรียกอยู่นั่น แสงไฟส่องไปกระทบเงาดำเลือนราง แต่เรือนร่างโสภานั้น ตายแล้วเกิดใหม่กี่รอบก็จดจำไม่มีวันลืม

รีบผลุดลุกขึ้นก้าวตรงไปหา ไม่แยแสไอ้ห้านัดที่วางพาดก้อนหินข้างตัว ไอ้สามท่อนไฟฉายกลิ้งอยู่ปลายเท้า เดินข้ามเส้นพุทธมนต์อันเปรียบประดุจประตูนิรภัย ออกไปหานางในดวงใจ!

"คุณนง"...ผมครางดังละเมอ ครึ่งหลับครึ่งตื่น สาวเท้าเข้าประชิดไม่คิดหน้าคิดหลัง...

หมับ...! ฉับพลันวูบเดียวถึงตัวเหมือนสายลมพุ่งกระแทก แต่แทนจะเซหลุนๆ ผมกลับยืนนิ่งขึงดังโดนตรึงไว้กับพื้น

ลำคอผมถูกรวบด้วยความเย็นที่สุด มันส่งพลังยะเยือกถึงขั้วหัวใจยิ่งกว่าสาดน้ำแข็งใส่...

ความเย็นเหนือธรรมชาติทำผมช็อคตาตั้ง ร้องไม่ออก หลอดลม เส้นเสียงโดนบีบรัด อากาศในปอดถูกรีดออกจนหน้ามืด ตาถลน

มันเกิดรวดเร็วเกินจะกระพริบตา ไวปานสายฟ้าแลบ ปิศาจแก่งมหาภัยชิงลงมือก่อนเกินคาดคิดถึง...

ผมถูกขโมยวิชาถนัดของตัวเอง...จู่โจมก่อนได้เปรียบ ทฤษฏีนี้ได้ผลเสมอมา ไม่ว่าคนหรือผีเอาไปใช้!!!
------------------

(((ยังมีต่อ)))

 

(ต่อ)...เหล็กไหลฯ
=============

มือแข็งแกร่งน้อง ๆ คีมเหล็ก กระชากร่างสูงโย่งของผมปลิวเหมือนไม้ซีก มันดึงอีกทีเดียวก็หิ้วผมถึงริมขอบแก่ง เหวี่ยงร่างผมลงสู่สายนทีอันเชี่ยวกรากจนเราต้องเรียก...แก่งมหาภัย!

สายน้ำเย็นอย่างกับน้ำแข็งทะลักเข้าปาก ท่วมลำคอ ไหลเข้าจมูก ผมตะกายมือตีนถีบพัลวันเพื่อเอาชีวิตรอด แต่ยิ่งดิ้นก็เหมือนยิ่งฉุดร่างจมดิ่งไปหามัจจุราชที่แสยะยิ้มรออยู่ก้นธารา

อนุสติสุดท้ายก่อนวิญญาณผละร่างดิ่งทิ้งขันธ์ ประสบการณ์ผ่านห้วงเหวนรกหลายหน ดึงเวลามรณะช้าไปอีกชั่วเส้นยาแดง...ผมร้องลั่นระงมในหัว จิตพุ่งปราดเข้าหาที่พึ่ง...

"ปู่...ช่วยลูกด้วย"!!!

แสงสว่างวาบเจิดจ้าใต้น้ำ แรงบีบอัดที่ลำคอกับปอดผ่อนคลายชั่วเสี้ยววินาที ผมช่วงชิงนาทีชีวิตกลับมา ถีบตัวทะลึ่งขึ้นเหนือสายธารเชี่ยว ตะเกียกตะกายสูดอากาศเข้าจมูก ปล่อยตัวไหลไปตามน้ำไม่ขัดขืน

แรงแม่คงคาพาผมลอยละลิ่วดุจเรือยนต์ติดเครื่องพุ่งทะยานเต็มสปีด ฉากดำมืดผ่านตารวดเร็วยิ่งกว่าความฝัน หลายครั้งที่ร่างผมกระทบกระแทกหิน พยายามใช้วิชาที่ฝึกปรือมาอย่างสาหัส พลิกร่างใช้มือตะกายคว้า ทว่าความลื่นความแรงกระแสน้ำกระชากตัวหลุดลอยไปอีก

หากเป็นอย่างนี้อีกสักพัก ผมต้องดิ่งมรณะสู่นรกที่ปลายน้ำกับน้ำตกที่ไม่ได้สำรวจเมื่อตอนกลางวันว่าสูงขนาดไหน?!

ความตายคืบคลานเข้ามาใกล้แค่เอื้อม แต่เวลาในสายน้ำดันรู้สึกนานราวชั่วกัปชั่วกัลป์!

ร่างผมถูกส่งกระแทกหินใหญ่อีกหน โชคดีผมระวังโดยการลอยตัวใช้ขาไปข้างหน้า ศีรษะเอนมาด้านหลัง ตีนสัมผัสความแกร่งกระดัาง เป็นวินาทีที่รอคอย ผมรวบรวมพละกำลังเฮือกสุดท้ายถีบยัน แล้วโผตัวเกาะคว้าทันที

คราวนี้ไม่พลาด มันเป็นหินใหญ่ที่งอกขวางทางน้ำ เส้นทางข้ามน้ำของลูกหลานหนุมานเมื่อตอนกลางวัน

ผมเกาะก้อนหินแน่นิ่งครู่ใหญ่ หอบหายใจรอพละกำลังฟื้นคืน ไม่สนว่าจะสำลักน้ำหูตาแดงก็ช่าง มือคลำองค์ปู่กระเป๋าเสื้อตรงหน้าอกซ้ายข้างหัวใจ กระดุมไม่หลุด เสื้อไม่ขาด องค์ปู่ยังอยู่ดี ช่วยกระชากชีวิตผมหลุดรอดเงื้อมมือมัจจุราช ปิศาจแก่งมหาภัยหวุดหวิด!

คราวนี้เป็นการเฉียดตายมากที่สุด แม้เผชิญแผ่นดินไหวในถ้ำใต้พสุธา ประจันหน้าเจ้าถ้ำ ยอดจตุบาทเขี้ยวงาเลื้อยสยองสารพัดพิษทั้งปวง ก็มิเทียบเท่า จะมีใกล้เคียงหนเดียว คือเป็นตะคริวกลางลำน้ำปลาเพชฌฆาต แต่ก็ยังมีนางในดวงใจเป็นคู่คอยช่วยประคับประคอง

ครั้งนี้สิแปลกสุด อยู่กลางหัอมล้อมมิตรสหาย เพื่อนตายนักรบมือดีรู้ใจอีกหลายชีวิต แต่ดันโดดเดี่ยวหัวเดียวกระเทียมลีบไม่น่าเชื่อ เจ้าปิศาจแก่งมหาภัยช่างเลือกเวลา เลือกบทสำแดงแผลงฤทธิ์กระชากวิญญาณได้เหมาะเจาะเสียนี่กระไร !!?

ผมปรับสายตาพอคุ้นชินความมืด เงาน้ำช่วยส่งให้เห็นภาพวับแวมพอเดาทิศทางออก เป็นโชคอีกครั้ง เมื่อกลางวันเดินมาทางนี้ 2 - 3 เที่ยว ทั้งสำรวจกับลุงพรานและพาพวกมาอาบน้ำ ค่อย ๆ คลานไปบนหินก้อนเล็กอย่างใจเย็น ทั้งที่ตัวสั่นสะท้านฟันกระทบกันกึก ๆ จากความเย็นที่ยากทานทนในการแช่น้ำ แต่เตือนตัวเองว่า อย่ารีบร้อนผลีผลาม หลุดตรงนี้ไปข้างหน้าคือน้ำตก..!

ใช้วิชาเจ้าจ๋อคลานสี่ขาเหมือนพวกมัน กระดืบไปบนหินทีละกัอน มือคลำหาก้อนถัดไป บางก้อนน้ำไหลผ่านข้อมือ ต้องใช้จิตสัมผัสระมัดระวัง เชื่องช้าแต่แน่นอน

ขอบคุณลูกหลานหนุมานชาญสมร พฤติกรรมน่ารักเหล่านั้น เป็นบทเรียนสอนให้ผมเลียนแบบและรอดตาย !!!

ผมขึ้นมาตัวสั่นงันงกริมแก่ง กระย่องกระแย่งกลับแคมป์ ความหนาวเย็นหฤโหด ความเหนื่อยสาหัสโถมทับทำเอาใจแทบขาด เดินในความมืดล้มลุกคลุกคลานเหมือนสัตว์บาดเจ็บ ไร้ไฟนำทาง อาวุธแม้แต่ไม้สักท่อนก็ไม่มีปัญญาหยิบมาถือ เจออะไรโจมตีก็ต้องสู้ตายด้วยมือเปล่า !

แสงไฟวับแวมที่แคมป์ราวกับแสงสาดลงมาจากสวรรค์ ผมถลาเข้าไปหา ไอ้ห้านัด ไฟฉาย กระติกน้ำวางที่เดิมครบ รีบถอดเสื้อผ้ารองเท้าบิดตาก ยืนเปลือยเปล่ารับความอบอุ่นจากเตโชธาตุ ควานหาเป้คว้าเสื้อผ้าแห้งสวมใส่ เปิดกระติกซดน้ำอั้ก ๆ อย่างกระหาย ตอนอยู่ในน้ำไม่คิดอยากดื่มแม้หยดเดียว

นาฬิกาที่ข้อมือยังอยู่ดี ยังเหลืออีกชั่วโมงเศษถึงเวลาเปลี่ยนผลัด แต่ผมสะท้านทั้งตัวเกินต้านไหวต้องรีบปลุกลุงพรานกับเจ้าน้องรัก เล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟังคร่าว ๆ บอกรีบทำเส้นพุทธมนต์ซ้ำที่ด้านหน้าอีกครั้ง ห้ามอยู่ยามคนเดียว ไอ้ผีน้ำตนนี้มันร้ายกาจเกินคาด

"ไปนอนเร็วพี่ เดี๋ยวไอ้เปลี่ยวดำกิน ดูสิตัวสั่นยิ่งกว่าลูกหมาตกน้ำ ข้อยอยู่กับลุงเอง..บ่ต้องห่วง"

เจ้าน้องเล็กไล่ผม ส่วนลุงก็ตบไหล่อย่างเป็นห่วง ปลดผ้าขาวม้าเคียนเอวตัวเองส่งให้...

"ห่มผ้าเยอะ ๆ นายทหาร หลับยาวโลด ตื่นเมื่อไหร่ก็ได้"

ความห่วงอาทรของมิตรสหายเสมือนญาติต่างสายเลือดทำเอาผมน้ำตาซึม คลานเข้าเพิงหมาแหงน หัวถึงเป้ก็หลับไปอย่างทรมานด้วยอาการฝันร้ายและไข้ขึ้น !!!

-------------------

***เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ ทุกตอนมีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลง ทำซ้ำทุกกรณีโดยไม่ได้รับอนุญาตมิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมายสูงสุด***

 

วันที่ ๑ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๖๕ ตรงกับวันอังคาร แรม ๑๓ ค่ำ เดือน ๓ ปีฉลู
ใส่บาตรในเช้าวันนี้
โมทนาบุญร่วมกันครับ
สุทินนัง วะตะเม ทานัง อาสะวักขะยาวะหัง
นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ อนาคะเตกาเล

 

สวัสดีคุณอาวันวิและแฟนคลับทุกท่าน

 

ทำบุญทั่วไทยวันนี้
>>พระธาตุดอยแต จ.ลําพูน


>>วัดพระศรีรัตมหาธาตุวรมหาวิหาร พระพุทธชินราช จังหวัดพิษณุโลก



>>วัดพระปฐมเจดีย์ (ทุนมูลนิธิองค์พระปฐมเจดีย์)


#เก็บบุญ
#หยอดกระปุกบุญ

 

บุญวันลุ้นเลข ใส่บาตรเช้ากับร่วมอนุโมทนาก่อนเสี่ยงโชคพอให้เลือดลมสูบฉีด ขอผลบุญทั้งปวงจงหนุนให้สมาชิกรับโชคดีกันพอท้วมๆ

 

ทักยามเช้าของน้องปรายฯ
ขอให้สุขสมกับยามบ่ายแก่
รีบตอบกลับไปไม่แช่ข้ามวัน