สนทนาเรื่อง ธรรมะหน้าจอ กับตัวตนที่แท้จริงของทุกคนในเวปนี้ (ตอบด้วยนะคะ)

ก็เป็นคนธรรมดา ไม่ยึดตัวตน ทั้งในและนอกจอ

อยู่นอกจอก็ห่างๆผู้คนหน่อย ปลีกวิเวก พูดน้อย

ในเว็บก็พูดมากหน่อย เพราะเป็นการสนทนาธรรม

ความจำก็ไม่ยึด ความรู้ก็ไม่ยึด จิตก็ไม่ยึด กายก็ไม่ยึด สมมติก็ไม่ยึด ไม่เป็นไม่เอาอะไรทั้งนั้น ติดอิสระอย่างเดียว

ใครช่วยได้ก็ช่วยตามแต่เหตุปัจจัย

ช่วยไม่ไหวก็ปล่อยไปเป็นตามกรรม เพราะมันเป็นสมมติ ดีชั่วอยู่ที่ใจ

สุดท้ายก็ไม่เที่ยงเป็นทุกข์เลยไม่อยากไปนั่งแบก ช่วยเฉพาะคนที่คิดว่าช่วยได้ก็พอ

ขออนุโมทนากับทุกท่านครับ

 

วันนี้ไม่รู้จะคุณอะไรมาก คุณนอกเรื่องเดียวก็....ไม่พูดมากดีกว่า หุหุ

 

ยังติดอยู่เยอะนะครับ คุณติดตรงที่ยกกระทู้นั่นแหละ เพราะคุณคิดว่า คนนั้นจริงใจมั้ย คนนี้จริงใจมั้ย สภาวะการเพ่งแต่ผู้อื่น ทำให้คุณติดไปไหนไม่ได้ซักที จริงมั้ยครับ การยกตัวเองไม่ใช่หนทางปฏิบัติ ปล่อยวางซะ วางเรื่องความคิด วางเรื่องพิจารณา สมถะก็คือสมถะทำให้จิตนิ่งอย่างเดียว เมื่อคุณเริ่มสำรวจร่างกาย เห็นความเป็นจริงของธาตุและขันธ์นั่นแหละคือวิปัสนา ดูกายเมื่อไหร่ก็วิปัสนาเมื่อนั้น

 

ชีวิตคนเรามันก็ตลกนะครับ เรื่องบางเรื่อง เรามักนึกไม่ถึง

ยิ่งเป็นส่วนของชีวิตที่เกี่ยวข้อกับความรู้สึกตรงๆ อารมณ์ล้วนๆ
ที่ไม่ได้เกิดจากปัจจัยภายนอกมาเร้าให้นึกถึง ก็จะไม่ได้ใส่ใจมัน

ไม่เห็นว่ามันเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป

 

ช่วงนี้จิตเด็กอยากเล่นอยากคุณแบบเด็กจากสมาธิตัดอารมณ์ก็เปรียนมาเป็นปิติแทนอารมณ์ดีก็ไม่โกรธ ไม่เดือดร้อน ใครทำอะไรก็ปล่อยไปดูสิ่งที่เค้าเป็น ชิวิตก็มีความสุขแล้วใช้กุศลเกิด อกุศลก็จะเกิดได้ยาก ง่ายกว่ามาตั้งสติเหนื่อย แต่บางทีอาจดูไร้สาระหน่อยนะ หุหุ^-^

 

ผีเสื้อเข้าสมาบัติได้แล้วหรือ?

 

อะไรคือสมาบัติ แปลด้วยบาลีอ่อนด้อย

 

ช่วงนี้จิตเด็กผมอยากเล่น อยากคุยแบบเด็ก จากเมื่อก่อนชอบทำสมาธิ

มาวันนี้ตัดมาดูอารมณ์ ก็เปลี่ยนวิธีเกิดสภาวะธรรม ปิติ มาเกิดจากการ
ตามดูอารมณ์ทันแทน เห็นอารมณ์ทันได้ดีก็ไม่โกรธ ก็ไม่ไปเดือดร้อนใคร
ใครทำอะไรก็ตามดูตามรู้ไป ไม่เอามาเป็นส่วนหนึ่งของเรา ชีวิตก็จะมีความ
สุขสงบจากการเจริญกุศล อกุศลก็จะอาศัยที่เราได้ยาก

ง่ายกว่ามาตั้งสติ คอยกำหนดให้หนักใจ เหนื่อยใจ หนักอก หนักใจ แน่นอก
แน่นใจ แต่บางทีก็ดูเหมือนคนไม่ได้ทำอะไรเลย ( แต่จริงๆปฏิบัติเป็นสัมมาอยู่ )

 

สมาบัติ คือการ นั่งสมาธิด้วยการกำหนด ปล่อยสัญญา และไม่ใช่สัญญา จะไม่เกิดสมมติและสมมติ เป็นสภาวะไม่มีดีชั่ว ไม่มีอะไรให้ยึดมั่นทั้งตัวตน องค์ความรู้ สัญญา แม้นคำว่าอรหันต์ก็ไม่เอา เพราะได้พิจารณาเสียสิ้นแล้ว

หากผู้ที่เห็น นอกสมมติได้ จะสามารถเข้าสมาบัติได้ หรือเข้าฌาณ

แต่ต่างจากฌาณตรงที่ รู้แล้วว่ามันไม่มีอะไร

ไว้ฝึกให้ปล่อยความยึดมั่นได้ดั่งใจ เผื่อเวลาจะตายหรืออะไรแบบนั้น

ดังนั้นผู้ที่จะได้ในจุดนี้มี 2 อย่างคือ

วิปัสสนา จนเข้าใจสมมติ แล้วค่อยเข้าฌาน
และ สมถะจนเกิดสมาธิแล้วค่อยวิปัสสนาจนเกิดญาณ แล้วเอาไปเข้าฌาณอีกที

เราใช้วิธีพิจารณา 15-30นาที บางทีก็เป็นวัน ถึงเข้าได้ แล้วแต่ความคล่องนะ

โสดาบัณต่างกับสกทาคามีตรงที่ สกิทาคามี ติดใจในรสนิพพานเหนือสุขอื่นใด เช่นกามราคะ

ติดไปนานๆ กามราคะมันก็เสื่อม ก็จะเข้า สู่ อนาคามี และพิจารณาเข้านอกสมมติ ก็จะเป็นอรหันต์คือไม่ติดหรือติดสมมติใดๆ เป็นสภาวะ ไม่มีที่สิ้นสุด

ดังนั้นพระส่วนใหญ่ท่านจะรักษาอนาคามีเอาไว้ เพื่อให้ยึดหรือถอนได้สะดวก เมื่อทราบว่าตนจะตาย จึงเข้าสู่ภาวะนอกสมมติ เป็นอรหันต์ ก่อนตายโดยมาก

ดังนั้น อรหันต์จะสลับไปมากับอนาคามี

และผู้ที่เป็นสกิทาคามีไม่นานย่อมเข้าสู่ อนาคามี

หากจะครองฆราวาสต้องรักษาระดับระหว่าง สกิทาคา กับ อนาคามี มิเช่นนั้น ท่านจะอาศัยในสังคมลำบาก

และเวลาว่างจริงๆก็หาทางเข้าสู่สภาวะสมมติให้เกิดความเคยชิน ก็คือเข้าสมาบัตินั่นเอง

อาจมีผิดบ้าง พอดีผมพึ่งไปนั่งเทียบสังโยชน์มาไม่รู้จักเลยทราบแล้วว่า ผมไม่ถึงขั้นอะไรเลย

 

ไม่เลยค่ะ คุณวัชรพงษ์ ผิดแล้วที่คุณคิดแบบนี้นะคะ นี่คืออกุศลจิต เราเพียงแต่ มาตั้งกระทู้ สะท้อน ความเป็นจริงให้ทุกคนได้เห็นเท่านั้นเอง ไม่มีอะไร อย่าคิดมากค่ะ บอกแล้วว่าอย่าซีเรียส ตัวเรานั้นมิเคยเพ่งใคร ไม่เคยคิดร้ายกับใคร มีแต่คนเพ่งเรา เราบอกแล้วว่าเราไม่ได้ต้องการให้ใครมายกยอปอปั้น ไม่ได้ยกตัวเอง แต่พูดถึงความเป็นจริงในตัวเรา คุณหรือเปล่าว่าความเป็นตัวเรานั้นเป็นจริงอย่างที่เราพูด ลองอ่านดูดี ๆ นะคะ เราซื่อสัตย์ต่อทุกคนเสมอนะคะ

 

นานาจิตตังครับ อยู่ที่สภาวะจิตของใครของมัน เมื่อเกิดขึ้นแล้วจะทำให้ดับได้ไวแค่ไหน หรือว่าจะเหมือนดับเพลิง สกัดเพลิงไว้ได้แล้วภายในหนึ่งชั่วโมง...อิอิ

 

อืมใช่ ต้องท่านหลง ถ้าท่านหลงมีกำหนัดขึ้นมา ให้นึกถึงสภาวะนอกสมมติมันจะอิสระจนคลายกำหนัดได้เอง ลองดูนะ แล้วคุณขจรจะออกบวชเมื่อไหร่ครับ

ขออนุโมทนาบุญล่วงหน้าครับ

ปล.ขุนพลไม่น่าหาเรื่องใส่ตัวเลยหนอ

 

จับได้แล้ว

 

ไม่รู้เหมือนกันว่าอะไรแต่เริ่มเข้าใจแล้วว่าวางใจอย่างไรไม่ให้ทุกข์ แต่กิเลสก็ยังมีอยู่มากมาย แต่เข้าใจแล้วว่าอารมณ์ต่างๆไม่ใช้ตัวเรา

 

ดีแล้ว

แต่อย่าคิดวางใจ ไม่ถูกหรอก

 

คุณก็ส่งเทียบเชิญเค้าหน่อยสิคะ จะได้ไม่อึดอัด(tm-love)

 

ปล.นอกสมมติ นี่หมายความว่าไม่ยึดติดอะไรเลย ทั้งสมมติและอิสระ เป็นสภาวะหยุดนิ่งนะครับ

 

เป็นไปได้ถึงขนาดนี้เชียวหรือ
ขอปาดเหงื่อหน่อย...เฮ้อ

 

ธรรมะ คือ การดำรงชีวิต หรือวิถีชีวิต หรือการสังคมเป็นอยู่ร่วมกัน อันหมายถึง ความเกิ่ยวข้อง สัมพันธ์ ทั้งทางด้าน ร่างกาย วาจา และจิตใจ (ความสัมพันธ์ทางด้านร่างกาย หมายถึง การมองเห็นซึ่งกันและกัน ทำงานร่วมกัน ฯลฯ)
ธรรมะ คือ คำสอน ในทางศาสนา

ดังนั้น ไม่ว่าบุคคลจะอยู่ที่ไหน เวลาใด หากบุคคลนั้น มีศาสนาอยุ่ในจิตใจแล้วละก้อ ย่อมเหมือนกันทุกที่ ทุกเวลา แต่ก็ยังปัจจัยอื่นๆประกอบอีกมากมาย ว่าบุคคลนั้น จะเข้าร่วมเกี่ยวข้องปฏิสัมพันธ์ กับสังคมเหล่านั้น ในรูปแบบใด เช่น เข้าร่วมเกี่ยวข้อง ปฏิสัมพันธ์ ในรูปแบบ ให้ความรู้ รับความรุ้ เสาะหาความรู้ อยากเปรียบเทียบความรู้ และอื่นๆอีกหลายรูปแบบ ฉะนี้

 

เป็นกระทู้เตือนสติดีครับคุณกรรณิการ์

ใครทำจริง.....ได้พบของจริง

ใครสร้างภาพ.....ก็ได้แค่ภาพ

หว่านพืชเช่นใด....เขาย่อมได้ผลเช่นนั้น