เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน

เชิญเข้าร่วมสนทนาพิเศษเรื่อง มิติ ความฝัน ชาติภพ จิตวิญญาณ โดย @โนวา อนาลัย@ [Writer]

ในห้อง 'วิทยาศาสตร์ทางจิต - ลึกลับ' ตั้งกระทู้โดย mead, 8 สิงหาคม 2007.

แท็ก: แก้ไข

หน้า 237 ของ 454

mead เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

16 เมษายน 2005

โพสต์:

8,116

ค่าพลัง:

+62,425
คลิกที่รูปครับ พอรูปใหญ่ขึ้นก็ คลิกเม้าส์ขวาเลือก Copy ไว้
จากนั้นถ้าจะเอามาแปะที่โพสก็ คลิกขวา เลือก Paste เท่านั้นเองครับ
ลองทำดูครับ
เรา Copy มาแปะจากเวปอื่นๆได้เช่นเดียวกันครับ
Thai Ascension Group: Blogspot
VDO ข้อความต่างมิติ

mead, 11 มิถุนายน 2008

#4721
zipper เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

24 กันยายน 2004

โพสต์:

5,226

ค่าพลัง:

+10,590

เห็นรูปหน้ายิ้มแล้วนึกถึงแมงมุมหน้ายิ้มเลย

ดอกไวโอเล็ตคือดอกไวโอเล็ต ดอกกุหลาบคือดอกกุหลาบ ตูม บาน เหี่ยว เฉา และโรย ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นไปตามขั้นตอน เมื่อชีวิตเราเคลื่อนผ่านขั้นตอนใด ก็ขอให้เราอยู่อย่างสง่าในปัจจุบันขณะอันนิรันดร์นั้นๆ ของแต่ละขั้นตอน : อาจารย์เซนโคโช อูจิยาม่า

zipper, 11 มิถุนายน 2008

#4722
soul2006 เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

3 พฤศจิกายน 2006

โพสต์:

1,026

ค่าพลัง:

+5,169

ยินดีต้อนรับเพื่อนร่วมชั้นใหม่ คุณ Sarissa มาแลกเปลี่ยนประสบการณ์ เรียนรู้ด้วยกันค่ะ

แก้ไขครั้งล่าสุด: 11 มิถุนายน 2008

@@ ความทุกข์ เกิดขึ้นที่จิด เพราะเห็นผิด เมื่อผัสสะ @@
อายตนะ + อารมณ์ + วิญญาณ = ผัสสะ --> เวทนา
--------------------------------------------

soul2006, 11 มิถุนายน 2008

#4723
เซลล์ ผู้สนับสนุนเว็บพลังจิต ผู้สนับสนุนเว็บพลังจิต

วันที่สมัครสมาชิก:

20 เมษายน 2008

โพสต์:

661

ค่าพลัง:

+310

nova_analai said: ↑

ประสบการณ์เกี่ยวกับการโดนของ การถูกกระทำทางไสยศาสตร์และการแก้ เป็นสิ่งที่พี่นักเขียนเคยรู้เห็นเป็นพยาน และประสพด้วยตนเองหลายเรื่อง แต่ก็เป็นสิ่งที่ไม่เคยได้รับคำอธิบายที่กระจ่างแจ้งมาก่อนว่า "ของ"หรือ "การกระทำ"ที่ว่านั้นคืออะไร เหตุใดมันจึงมีผลต่อผู้ถูกกระทำ และการแก้นั้นคืออะไร เหตุใดมันจึงยกเลิกการกระทำนั้นๆได้?

จนกระทั่งตนเองได้เผชิญกับการกระทำอันไม่เป็นมิตร ที่บางคนเรียกว่า "ลงของ" ซึ่งเกิดจากปัญหาการแบ่งแยกที่ดินซึ่งอยู่ติดกัน พี่นักเขียนเชื่อว่าเพื่อนบ้านไม่ปรารถนาให้พี่นักเขียนขายบ้าน เพราะจะทำให้เขาเสียประโยชน์เกี่ยวกับที่ดิน ซึ่งพี่นักเขียนในฐานะเจ้าของเดิมถูกเพื่อนบ้านสร้างรั้วล้ำที่ดินของพี่นักเขียนเข้ามา ที่ดินหายไปหลายตารางวา แต่พี่นักเขียนไม่เคยรังวัดและไม่เคยทราบว่าถูกรุกที่ พี่นักเขียนเชื่อว่าหากเจ้าของใหม่เขาเอาเรื่อง เพื่อนบ้านนั้งคงลำบาก เพราะนอกจากจะต้องเสียเงินทำรั้วใหม่แล้ว ยังเสียที่ดินคืนมาอีกด้วย

พี่นักเขียนได้ฝันไปว่าเพื่อนบ้านที่อยู่ติดกันนั้น ได้นำเอาเสือมาปล่อย โดนเหนี่ยวนำให้เสือนั้นมุ่งหน้ามายังบ้านของพี่นักเขียน ในขณะที่มองเห็น ฝันว่าตนเองอยู่ในบ้านที่ล้อคประตูหน้าต่างมิดชิด แต่มองผ่านกระจกหน้าต่างไป แลเห็นว่าเสือนั้นเดินอ้อมไปด้านหลังของผู้ที่นำมันมาปล่อย มันหมอบนิ่งอยู่บนขอบรั้วบ้านราวกับว่าพร้อมที่จะกระโดดลงมาตระครุบเขา เจ้าตัวมองไม่เห็น แต่หลงคิดว่านำมันมาปล่อยใส่บ้านพี่นักเขียนเรียบร้อยแล้ว พี่นักเขียนพยายามทุบกระจกและร้องบอกเขาก็ไม่ได้ยิน จนตนเองตกใจตื่น

เช้าวันรุ่งขึ้นพบว่า เพื่อนบ้านนำยันต์รูปเสือมาปิดไว้ตรงขอบบนของรั้วบ้านเขา ณ ตำแหน่งที่พี่นักเขียนฝันเห็นเสือหมอบอยู่พอดี โดยหันหน้าเสือใส่ทางเข้าบ้านพี่นักเขียน ก็ฉุกคิดถึงความฝัน แม้จะไม่มีความรู้ว่าภาพเสือที่ว่านั้นคืออะไร แต่ก็เชื่อว่ามันเป็นสัญญลักษณ์ที่ค่อนข้างจะก้าวร้าวหรือประทุษร้ายมากกว่าดี ช่วงนั้นพี่นักเขียนกำลังเปิดบ้านให้ผู้สนใจเข้าชม ปรากฏว่าผู้ชมจะเดินเข้าและเดินออกราวกับว่าไม่ได้มองดูอะไรเท่าไรนัก บางคนโทรกลับมาบอกว่าชอบบ้านมาก เสียแต่ว่ามันขาดโน่นขาดนี่ ซึ่งจริงๆแล้วมีอยู่ เช่นบอกว่าห้องนอนบางห้องขาดห้องน้ำ หรือบางห้องไม่มีแอร์ ซึ่งตามความเป็นจริงแล้ว ห้องนอนทุกห้องมีห้องน้ำในตัวและมีแอร์ทุกห้อง เป็นต้น สรุปคือเขามองไม่เห็นสิ่งทีมีอยู่

วันหนึ่งพี่นักเขียนเปิดบ้านให้เพื่อนๆมานั่งสมาธิกัน ปรากฏว่ามีสตรีสูงอายุท่านหนึ่งติดตามเพืื่อนคนหนึ่งมาด้วย ทันทีที่เธอก้าวเข้ามาในบ้าน เธอหยุดชะงักและบอกว่า "คุณคะ บ้านของคุณโดนของ มีเงาตะคุ่มดำๆบังตรงโน้นตรงนี้เต็มไปหมด" เธอแนะนำให้พี่นักเขียนไปหาพระ คนทรง หมอผีหรือซินแสมาช่วยแก้ของ เพราะบอกว่าเธอได้แต่เห็นและสัมผัสได้แต่แก้ไม่ได้ พี่นักเขียนเชื่อว่าเธอสัมผัสได้ เพราะเราเองก็เชื่อว่าเป็นเช่นนั้น

พี่นักเขียนอยู่กับความเชื่อและความข้องใจนี้หลายวัน จนกระทั่งคืนหนึ่งนั่งสมาธิและตั้งจิตขอวิธีแก้ไข เพราะเข้าใจว่า มีบางสิ่งบางอย่างเกิดขึ้นและทำให้ผู้เข้าชมบ้านมองไม่เห็นส่วนดีๆของบ้านอย่างที่ควรจะเป็น เมื่อจิตรวมลงเป็นสมาธิก็เกิดตัวรู้วูบขึ้นมาว่า การจะปราบเสือได้นัั้นต้องปราบด้วยเมตตา แลเห็นภาพฤาษีเดินดงผุดขึ้นมาในจินตนาการ ซึ่งเป็นวัตถุมงคลที่ทำจากกระเบื้องหลังคาโบสถ์โบราณที่คุณพ่อของพี่นักเขียนเก็บสะสมไว้ ช่วงนั้นได้ pack ของหมดบ้านแล้ว พร้อมจะขนย้ายมาอเมริกา ทำให้ท้อใจ ไม่ทราบว่าจะเปิดลังใด ทั้งหมดมีกว่า 300 ลัง แม้จะจดรายการไว้ แต่ลังที่เก็บวัตถุมงคลไว้ก็มีมากมายหลายลังไม่ได้จดละเอียดถึงขนาดจะทราบได้ว่าอยู่ในลังใด และลังเหล่านั้นอยู่ตรงไหนก็หายากพออยู่แล้ว

แต่เมื่อเห็นภาพแล้วคิดว่าเป็นความจำเป็น จึงเสี่ยงทายขอให้เปิดถูกลัง ปรากฏว่าเลือกเปิด 1 ใน 9 ลัง และหยิบขึ้นชิ้้้นแรก ซึ่งห่อไว้มิดชิด เปิดออกมาก็ได้วัตถุมงคลชื้นที่เป็นภาพฤาษีเดินดงจริงๆ ขนหัวลุกหมด ทำให้คิดว่าความบังเอิญไม่มีจริง

ตามความเชื่อเดิม พี่นักเขียนได้ดำเนินการตั้งโต๊ะบูชาฤษีเดินดง ขอให้ท่านช่วยมาปราบเสือ โดยไม่ได้เล่าถึงปัญหาและความเป็นไปเหล่านี้ให้ใครฟัง วันรุ่งขึ้นคุณแม่ของพี่นักเขียนมาทานข้าวด้วย อยู่ๆท่านก็เอ่ยขึ้นลอยๆว่า "ลูกรู้ไหมว่า ทำไมเขาจึงเรียกเนื้อส่วนหนึ่งว่า เสือร้องไห้" แล้วท่านก็เล่าต่อว่า "เนื้อส่วนนี้คือ filet mignon (ฟิเลท์ มินยอง หรือ สันใน) เวลาเสือมันกินวัวทั้งตัว มันกินส่วนอื่นๆจนอื่มเสียแล้ว พอถึงส่วนที่ดีที่สุดมันก็อิ่มจนกินไม่ไหวแล้วมันจึงต้องร้องไห้"

เมื่อได้ยินคุณแม่เล่า แม้เป็นเพียงบทสนทนาสนุกๆ แต่ก็ทำให้คิดว่าความบังเอิญไม่มีจริง-อีกแล้ว พี่นักเขียนจึงให้คนที่บ้านช่วยไปหาเสือร้องไห้มาสักกิโล ปรากฏว่าหายากมาก และแพงกว่าที่คิดมาก ในที่สุดคนที่บ้านไปหามาได้ช้ินหนึ่งเกือบ 2 กิโล โดยแม่ค้าไม่ยอมแบ่งขาย บอกว่าโรงแรมเขามาเหมาเสมอๆ หากเหลือเศษกลัวเขาจะไม่เอา

พี่นักเขียนจึงจัดการเอาเนื้อไปวางไว้กลางแจ้ง จุดธูป แล้วตั้งจิตด้วยการจินตนาการ เห็นเสือมากินเนื้อ พอธูปดับก็นำเอาเนื้อนั้นไปโยนไว้ข้างทางที่สุนัขข้างทางชอบมากินเศษอาหารที่บ้านอื่นๆเขาเอามาเลี้ยงเป็นประจำ สิ่งที่ประหลาดก็คือ สุนัขข้างทางมากินเศษอาหารและแม้แต่เศษกระดูกที่คนมาเททิ้งตามปกติ แต่หลายวันผ่่านไป ไม่มีสุนัขตัวใดแตะต้องเนื้อชิ้นนั้นเลย จนในที่สุดคนที่บ้านต้องออกไปเก็บแล้วห่อไปทิ้ง

ที่เล่ามายืดยาวนี้ พี่นักเขียนอยากจะอธิบายว่า ที่ท่านอาจารย์อนาลัยกล่าวไว้ว่า การกระทำทั้งหลายเป็นการกระทำทางจิต เป็นคำกล่าวที่ลุ่มลึก แต่มีความเป็นจริงอย่างเรียบง่ายและตรงไปตรงมาที่สุด พี่นักเขียนไม่ได้วิ่งไปหาผู้ใดให้ช่วยแก้ของให้ด้วยความคิดที่ว่า หากเราต้องพึ่งผู้อื่นสำหรับสถานการณ์เช่่นนี้ มันหมายถึงว่า เราจะต้องดำเนินชีวิตต่อไปด้วยความกลัว เพราะเราคิดว่าเราแก้ไขด้วยตนเองไม่ได้ ซึ่งไม่ใช่สิ่งที่ท่านอาจารย์อนาลัยสอนเราเลย

พี่นักเขียนพิจารณาคำสอนของท่าน และเข้าใจได้ว่า การทำของ การลงของ การกระทำทางไสยศาสตร์ ทั้งหลาย ล้วนเป็นการกระทำทางจิต เรียกได้ว่า เป็นการกระทำด้วยอารมณ์และความรู้สึกนึกคิดที่มุ่งประทุษร้ายหรือจดจ่อในแง่ลบ พิธีกรรมทั้งหลายที่ผู้ประกอบพิธีใช้วัตถุสิ่งของประกอบเป็นเพียงสัญญลักษณ์ ซึ่งหมายถึงว่า แม้ว่าเพื่อนบ้านเขาจะไม่ได้ยันต์หัวเสือมา เพียงแค่ความเชื่อของพี่น้กเขียนที่ว่า เพื่อนบ้านใช้อารมณ์และความรู้สึกนึกคิดในแง่ลบของเขา บวกกับอารมณ์และความรู้สึกนึกคิดสนับสนุนจากผู้ประกอบพิธี การกระทำจากจิตก็เกิดขึ้นแล้ว แต่หากปราศจากวัตถุคือ ยันต์หัวเสือ พี่นักเขียนก็อาจจะเชื่อน้อยลงหน่อยเพราะไม่รับรู้หรือไม่รับเอาอย่างเป็นรูปธรรมโดยปริยาย

แต่เมื่อพี่นักเขียนฝันเห็นเสือ การรู้เห็นนั้นเป็นไปด้วยความเชื่อและความกังวลส่วนตน ซึ่งเรียกได้ว่ารับเอาความคิดร้ายทางจินตภาพเข้ามาด้วยความเชื่อและควาวมคิดว่าเพื่อนบ้านมีความไม่พอใจเป็นอันมาก และเมื่อตื่นขึ้นมาเห็นยันต์หัวเสือ ก็เท่ากับว่ารับเอาความเชื่อและความคิดร้ายทางกายภาพเข้ามาอีก การกระทำทางจิตของเขาอันเกิดจากความเชื่อของพี่นักเขียนจึงสัมฤทธิ์ผล

ทางแก้ของพี่นักเขียนที่จริงแล้ว สามารถทำได้ง่ายกว่าที่จะต้องเสียสตางค์ตั้งโต็ะบูชา ถวายดอกไม้และภัตตาหารแก่ฤาษี หรือ ซืึ้อเนื้อให้เสือกิน แต่ด้วยความเชื่อ และความเป็นมนูษย์ที่่ยังยึดติดกับประสาทสัมผัสทั้งห้า ทำให้พี่นักเขียนจำต้องแปลงการกระทำทางจิต ให้เป็นการกระทำทางกายภาพ เพื่อให้รู้เห็นได้ว่า การกระทำนั้นๆเกิดขึ้นแล้ว การบูชาฤาษีด้วยดอกไม้และภัตตาหาร เป็นเพียงสัญญลักษณ์ทางกายภาพที่แสดงถึงการกระทำทางจิตของพี่นักเขีียน คือ การตอบสนองต่อความคิดร้าย (สัญญลักษณ์คือเสือในความฝัน หรือยันต์รูปเสือที่ติดอยู่ขอบรั้ว) ด้วยการใช้บุคลิกภาพที่มีเมตตา (สัญญลักษณ์คือฤาษีเดินดง) เพราะหากไม่มีเมตตาคงเอานายพรานมาใช้แทนฤาษีแล้วค่ะ

การจุดธูปและนำเนื้อสวนที่ดีที่สุดมาให้เสือ เป็นสัญญลักษณ์ของการแผ่เมตตาด้วยการให้ในสิ่งที่ผู้รับไม่อาจจะหาได้หรือเอาได้ด้วยตนเอง

หลังจากพี่นักเขียนได้ทำการไปตามความเชื่อแล้ว ปรากฏว่าเปิดบ้านให้ผู้ชมทีไรก็ได้รับคำชมที่ไม่เคยได้รับมาก่อน มีผู้สนใจหลายรายและในที่สุดพี่นักเขียนก็ขายบ้านได้ในระยะเวลาอันสั้น โดยปราศจากปัญหาระหว่างเจ้าของใหม่กับเพื่อนบ้าน และทุกอย่างก็ลงเอยด้วยดี

ในที่นี้พี่นักเขียนไม่ได้หมายความว่า พิธีกรรมทั้งหลายไร้ประโยชน์ แต่พี่นักเขียนหมายความว่า พิธิีกรรมทั้งหลายเป็นสัญญลักษณ์ทางกายภาพที่สะท้อนถึงการกระทำทางจิต ซึ่งเกิดขึ้นก่อนภายใน รู้เห็นและจับต้องไม่ได้ แต่มีผลบังคับให้สัมฤทธิ์ผลได้จริง แต่พิธีกรรมทั้งหลายช่วยให้เรารู้เห็นการกระทำทางจิตเป็นรูปธรรม แม้ว่าการกระทำทางจิตแต่เพียงอย่างเดียวก็สามารถแก้ไขทุกสิ่งทุกอย่างได้ แต่การเป็นมนุษย์ซึ่งขึ้นอยู่กับประสาทสัมผัสทั้งห้าทำให้เราจำเป็นต้องพึ่งพาพิธีกรรม เพื่อให้เราเห็นการกระทำทางจิตเป็นรูปธรรม และช่วยให้เราเกิดความมั่นใจว่า ได้กระทำแล้ว ความมั่นใจเป็นปัจจัยให้สัมฤทธิ์ผล ดังนั้นจะว่าพิธีกรรมไร้ประโยชน์ก็ไม่ถูกต้อง เพราะพิธีกรรมทำให้ความมั่นใจเกิดขึ้น

แต่หากเราสามารถจะตระหน้กได้ในระดับจิตสำนึก ในธรรมชาติความเป็นจริงที่ท่านอาจารย์อนาลัยกล่าวว่า การกระทำทั้งหลายเป้นการกระทำทางจิต
เราจะรู้ว่า การกระทำทางจิต แต่เพียงอย่างเดียว บวกกับความเชื่อมั่น ย่อมทำให้สัมฤทธิ์ผลได้โดยปราศจากพิธีกรรม

ในกรณีของคุณน้องขจรวรรณ เป็นไปได้แน่นอนที่จิตวิญญาณเปลี่ยนวิถีการจดจ่อในความฝันทำให้ประสาทสัมผัสที่หกไปรู้เห็นความเป็นไปของสามีของเพื่อน แต่ทั้งนี้ ต้องเข้าใจด้วยว่า สิ่งที่เราเห็นนั้นล้วนเป็นสัญญลักษณ์ของการกระทำทางจิต อันได้แก่การประทุษร้ายหรืออารมณ์โกรธแค้นที่น่าจะเป็นไปในสถานการณ์นี้ เหตุที่ทำให้คุณน้องขจรวรรณรู้เห็นตะปูหรือของสีดำ เกิดจากความคิดและความเชื่อส่วนหนึ่งของคุณน้องเองด้วย ไม่ว่าจะเป็นความคิดและความเชื่อในระดับจิตสำนึกหรือจิตใต้สำนึกก็ตามทีคิดว่า การกลับบ้านเพียงเดือนละสัปดาห์ของคุณสามี เป็นสิ่งที่มีเงื่อนงำ พอคุณน้องน้องหลับ จิตวิญญาณที่ใฝ่รู้จึงลุกขึ้นทำหน้าที่สายลับจำเป็น

ตัวคุณสามีก็ต้องตระหนักถึงการประทุษร้าย ความโกรธหรือความไม่พอใจของผู้ที่ตนไปมีสัมพันธภาพ การกระทำทางจิต หรือการลงของนั้นๆจึงบังเกิดผล ให้มีอาการท้องอืด การรู้เห็นและลงมือกระทำในความฝันของคุณน้องขจรวรรณ นอกจากจะเป็นสิ่งที่เป็นไปได้และเป็นไปแล้ว เรียกได้ว่าเป็นการแก้ไขแล้ว แต่เจ้าตัวผู้ถูกแก้ไขจะต้องรับรู้อีกต่อหนึ่ง การกระทำทางจิตของคุณน้องขจรวรรณจึงจะสัมฤทธิ์ผล

สรุปได้ว่า การทำของ การลงของ การกระทำทางไสยศาสตร์ทั้งหลาย ล้วนเป็นการกระทำทางจิต ซึ่งจะเป็นการกระทำที่สัมฤทธิ์ผลได้นั้นต้องมีผู้กระทำและผู้ถูกกระทำที่รับรู้ดัวยกันทั้งสองฝ่าย คำว่ารับรู้ของผู้ถูกกระทำนั้นไม่ได้หมายถึงรู้ว่าเขาทำของ ลงของ หรือกระทำต่อตนด้วยวิธีการทางไสยศาสตร์ แต่หมายถึงความเชื่อที่ว่า เขาหวังร้าย เขาโกรธ เขามีอารมณ์ในแง่ลบต่อตน พี่นักเขียนใช้คำว่า เชื่อว่าเขาหวังร้าย ไม่ใช่ว่า รู้ว่าเขาหวังร้าย เพราะทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นในประสบการณ์ชีวิตของเรา ล้วนเกิดขึ้นจากความเชื่อของเรา

มาถึงตรงนี้หลายๆคนจะข้องใจว่าทำไม่พี่นักเขียนจึงกล่าวเช่นนี้ สิ่งหนึ่งที่ท่านอาจารย์อนาลัยกล่าวถึงเสมอๆคือ ประสบการณ์ในโลกภายนอกทางกายภาพ เป็นภาพสะท้อนของโลกภายในทางจินตภาพ ซึ่งหมายความว่า ทุกส่ิงทุกอย่างเกิดขึ้นจากอารมณ์ จินตนาการและความรู้สึกนึกคิดก่อนเสมอ ไม่ใช่ในทางกลับกัน ซึ่งหมายความว่า เรามีความคิด มีความเชื่อก่อนว่า เราถูกหวังร้าย เราถูกประทุษร้าย การหวังร้ายและการประทุษร้ายจากผู้อื่นจึงเกิดขึ้นให้เราเห็น และสนับสนุนความเชื่อของเรา ท่านอาจารย์อนาลัยกล่าวเสมอๆว่า เธอทัั้งหลายสร้างโลกแห่งความเป็นจริงด้วยความเชื่อของเธอ และ เธอจดจ่อกับสิ่งใด ได้สิ่งนั้น-ไม่มีกฏเกณฑ์อื่น

เมื่อเราแก้ของได้สำเร็จ-แท้จริงแล้วมันคือการเปลี่ยนความเชื่อ เรียกได้ว่า เราเปลี่ยนความเชื่อตนเองได้สำเร็จว่า เราไม่ได้ถูกทำร้ายด้วยความคิดในแง่ลบอีกต่อไป

หากเราเข้าใจถึงธรรมชาติความเป็นจริงที่ท่านอาจารย์อนาลัยกล่าวไว้ว่า เธอทั้งหลายสร้างโลกแห่งความเป็นจริงด้วยความเชื่อของเธอ
และ เธอจดจ่อกับสิ่งใด ได้สิ่งนั้น-ไม่มีกฏเกณฑ์อื่น
เราจะตระหนักได้ว่า ไม่มีสิ่งลี้ลับหรืออำนาจลี้ล้บใดๆในโลก ที่สามารถทำลายหรือทำร้ายเราได้ เพราะพลังอำนาจทั้งหมดที่ทำให้ชีวิตของเราเป็นไปนั้น-อยู่ที่ตนเอง เราจะตระหนักถึงความปลอดภัยและความสงบสุขที่แท้จริง ซึ่งทำให้เรารู้ว่าโลกนี้ปราศจากศัตรู ศัตรูที่แท้จริงคือความเชื่อในแง่ลบของตนเอง[Embarrass
Click to expand...

ยิ่งอ่านก็ยิ่งเข้าใจครับพี่นักเขียน คำว่าอนุโมทนายังน้อยไปจริงๆ อย่างที่เพื่อนๆหลายคนกล่าวไว้ครับ

พี่นักเขียนเล่าเรื่องนี้มา ทำให้นึกถึงเรื่องฮวงจุ้ย ที่คุรุที่ผมนับถือท่านหนึ่งเคยเล่าให้ฟังเลยครับว่า ในสมัยอดีตวิชานี้เป็นวิชาที่ใช้กับสนามรบ และคนมักนำมาใช้ทำลายกันมากกว่าการมาสร้างสรรค์

ท่านเล่าเป็นนิทานว่า ในสมัยก่อน มีบ้านอยู่ 2 บ้านอยู่ตรงกันข้ามกัน และก็จะมีไก่ที่เดินหาของกินอยู่แถวๆนั้น ก็มักจะมาออกไข่ที่บ้านหลังนึงเสมอ บ้านที่อยู่ตรงข้ามก็รู้สึกอิจฉา ไม่พอใจ ก็ทำสัญลักษณ์เป็นลูกศรพุ่งไปที่ที่ไก่มาออกไข่เป็นประจำเพื่อต้องการให้ไก่ตาย ซึ่งผลที่ออกมาก็เป็นตามนั้น
ท่านก็กล่าวว่า มนุษย์ชอบใช้ศาสตร์นี้มาทำลายกัน ทำไมไม่เอาข้าวเปลือกมาโรยที่บ้านตนเองแทน ไก่จะได้มากินและออกไข่ที่นี่ :d

เซลล์, 11 มิถุนายน 2008

#4724
kindred เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

3 มิถุนายน 2008

โพสต์:

1,753

ค่าพลัง:

+5,897

kindred มาระลึกถึง สิ่งที่สัมผัสกับเพื่อนๆในห้องวิทย์

อย่าง คุณ mead เคยเห็นตอนใส่เสื้อขาว คอเสื้อกุ้นสีส้ม (หน้าตาไม่ชัดเจนหรอกค่ะ แต่รู้ว่าเป็นคุณ mead ) แล้วพอคุณ mead มาเฉลย ว่าเป็นเสื้อตัวเก่ง ชอบใส่ตอนเด็ก อีกทั้ง เรื่องกล่องและ เรือสำเภาจำลอง เป็นของสะสม เก่านานมาแล้ว

ทำให้นึกถึง อดีต ของสะสม เป็นช่วงเวลาแห่งการท่องเที่ยว ไปไหนมาไหน คุณ mead ในอดีต เหมือนบอกถึง ช่วงเวลาเยาว์วัย ที่มีแต่ความสนุก เที่ยวๆๆ ทำให้นึกถึงบุคคลิก คุณ mead น่าจะเป็นนักผจญภัย และสนุกสนาน นักเดินทาง...รึเปล่า(sing)

...ส่วน คุณ Zip ฝันเห็นกันดั้มตัวใหญ่ แบบเต็มเฟรม(รู้สึกได้) มาแบบคุกคาม ตอนแรกก็ตกใจ ว่าเอ...เราก็ไม่เคย มีเรื่องกับกันดั้ม นี่หว่า...ทำไมดูแล้วเหมือนโผล่มา ให้ตกใจเล่น

เลยทำให้คิดว่า...ถ้าสิ่งนี้สื่อถึง คุณ Zip บุคคลิก คุณ Zip น่าจะออกแนว ท้าทาย แบบลุยๆ แถมขี้เล่น ประเภท แอบโดดมาจ๊ะเอ๋ แกล้งให้ตกใจ...รึเปล่า:boo:

ลอง คิด และ เชื่อมโยง...เผื่อจะ เป็นนักถอดรหัส กะเค้าบ้าง...อิอิ (one-eye)

kindred, 12 มิถุนายน 2008

#4725
kindred เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

3 มิถุนายน 2008

โพสต์:

1,753

ค่าพลัง:

+5,897

axzon47 said: ↑

เคยสังเกตเวลาพี่นักเขียนโพส ชื่อบุคคลลงในบอร์ด พี่นักเขียนจะให้สีตัวอักษรของแต่ละคนแตกต่างกันตามบุคลิกหรือปล่าวครับ

Click to expand...

แล้วพี่นักเขียนตอบว่า

...เวลาพี่นักเขียน เขียนชื่อพวกเราด้วยสี ก็ใช้สีไปตามความรู้สึกค่ะ
ไม่เคยบอกใครว่ารู้สึกว่าอะไร วันนี้ก็เพิ่งทราบว่า คุณ zip ชอบสีน้ำเงิน
ซึ่งพี่นักเขียนก็ใช้สีน้ำเงินแทนชื่อคุณ zip มาโดยตลอด
คนอื่นๆยังไม่มีใครมาเฉลย นอกจากคุณจินต์...

สี...ในศาสตร์ต่างๆ มีความหมายแตกต่างกันไป ...เอ พี่นักเขียนใช้ศาสตร์ไหนนา...ไม่มีใครสงสัยเลยเหรอค่ะ...

kindred, 12 มิถุนายน 2008

#4726
mead เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

16 เมษายน 2005

โพสต์:

8,116

ค่าพลัง:

+62,425

kindred said: ↑

kindred มาระลึกถึง สิ่งที่สัมผัสกับเพื่อนๆในห้องวิทย์

อย่าง คุณ mead เคยเห็นตอนใส่เสื้อขาว คอเสื้อกุ้นสีส้ม (หน้าตาไม่ชัดเจนหรอกค่ะ แต่รู้ว่าเป็นคุณ mead ) แล้วพอคุณ mead มาเฉลย ว่าเป็นเสื้อตัวเก่ง ชอบใส่ตอนเด็ก อีกทั้ง เรื่องกล่องและ เรือสำเภาจำลอง เป็นของสะสม เก่านานมาแล้ว

ทำให้นึกถึง อดีต ของสะสม เป็นช่วงเวลาแห่งการท่องเที่ยว ไปไหนมาไหน คุณ mead ในอดีต เหมือนบอกถึง ช่วงเวลาเยาว์วัย ที่มีแต่ความสนุก เที่ยวๆๆ ทำให้นึกถึงบุคคลิก คุณ mead น่าจะเป็นนักผจญภัย และสนุกสนาน นักเดินทาง...รึเปล่า(sing)

ลอง คิด และ เชื่อมโยง...เผื่อจะ เป็นนักถอดรหัส กะเค้าบ้าง...อิอิ (one-eye)
Click to expand...

ก็จริงนะถอดรหัสใช้ได้เลยครับ ตอนเด็กๆน่ะชอบการผจญภัยมาก (แม่จะห้ามตลอด) แต่ก็แอบไปวิ่งเล่นในค่ายทหาร แอบเข้าไปนั่งรถจิ๊บ-รถถัง จนโดนห่านฝูงใหญ่วิ่งไล่กัด เล่นซ่อนหาในตึกร้าง-ปีนกำแพงตึก-โดดตึก เล่นอาวุธ-จุดไฟ ซนมากครับ แต่พออยู่บ้านก็ทำตัวเรียบร้อย นั่งตัดกระดาษทำโมเดลเครื่องบินเล็กๆ กระสวยอวกาศ หุ่นยนต์ สร้างหนังจำลองเหตุการณ์ ทดลองเรื่องที่สนใจเช่น ปิรามิด ปั่นจั่น-เครื่องกล สร้างเมืองจำลองที่สนามหลังบ้าน ถ้าชอบอะไรก็จะมานั่งทำเองที่บ้าน ฯลฯ

พอโตขึ้นมาหน่อยก็เริ่มสนใจเรื่องเพลง ตามหาสะสมเพลงเก่าๆ หาหนังสือที่สนใจอ่านครับ
แตที่มาสนใจเรื่องจิตวิญญาณจริงๆก็ตั้งแต่ถ่ายภาพ UFO ได้ที่ รร.สิงห์บุรี (ออกข่าวช่อง 7)ตั้งแต่นั้นมาก็เริ่มหาความรู้ด้านนี้เพิ่มเติมและเริ่มสนุกกับการเรียนรู้มาจนทุกวันนี้ครับ ช่วงนั้นก็จะผจญภัยเดินทางไปหลายแห่ง เข้าป่า-ขึ้นเขา-ลงเขา สำรวจมาหลายแห่งมากกับเพื่อนๆพี่ๆที่เจอกัน..เรี่องมันยาวครับ

(deejai)

แก้ไขครั้งล่าสุด: 12 มิถุนายน 2008

Thai Ascension Group: Blogspot
VDO ข้อความต่างมิติ

mead, 12 มิถุนายน 2008

#4727
เซลล์ ผู้สนับสนุนเว็บพลังจิต ผู้สนับสนุนเว็บพลังจิต

วันที่สมัครสมาชิก:

20 เมษายน 2008

โพสต์:

661

ค่าพลัง:

+310

ดูจากประวัติของคุณ mead และคุณ zip ที่คุณ kindred ตีความออกมา
เป็นบุคลิกแห่งการค้นพบ การสร้างสรรค์ และการผจญภัย น่าสนุกจังครับ
^-^

เซลล์, 12 มิถุนายน 2008

#4728
เซลล์ ผู้สนับสนุนเว็บพลังจิต ผู้สนับสนุนเว็บพลังจิต

วันที่สมัครสมาชิก:

20 เมษายน 2008

โพสต์:

661

ค่าพลัง:

+310

kindred said: ↑

แล้วพี่นักเขียนตอบว่า

...เวลาพี่นักเขียน เขียนชื่อพวกเราด้วยสี ก็ใช้สีไปตามความรู้สึกค่ะ
ไม่เคยบอกใครว่ารู้สึกว่าอะไร วันนี้ก็เพิ่งทราบว่า คุณ zip ชอบสีน้ำเงิน
ซึ่งพี่นักเขียนก็ใช้สีน้ำเงินแทนชื่อคุณ zip มาโดยตลอด
คนอื่นๆยังไม่มีใครมาเฉลย นอกจากคุณจินต์...

สี...ในศาสตร์ต่างๆ มีความหมายแตกต่างกันไป ...เอ พี่นักเขียนใช้ศาสตร์ไหนนา...ไม่มีใครสงสัยเลยเหรอค่ะ...

Click to expand...

สงสัยอยู่เหมือนกันครับ คงต้องรอพี่นักเขียน หรือเพื่อนๆมาช่วยเฉลยครับ(deejai)

เซลล์, 12 มิถุนายน 2008

#4729
zipper เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

24 กันยายน 2004

โพสต์:

5,226

ค่าพลัง:

+10,590

kindred said: ↑

แล้วพี่นักเขียนตอบว่า

...เวลาพี่นักเขียน เขียนชื่อพวกเราด้วยสี ก็ใช้สีไปตามความรู้สึกค่ะ
ไม่เคยบอกใครว่ารู้สึกว่าอะไร วันนี้ก็เพิ่งทราบว่า คุณ zip ชอบสีน้ำเงิน
ซึ่งพี่นักเขียนก็ใช้สีน้ำเงินแทนชื่อคุณ zip มาโดยตลอด
คนอื่นๆยังไม่มีใครมาเฉลย นอกจากคุณจินต์...

สี...ในศาสตร์ต่างๆ มีความหมายแตกต่างกันไป ...เอ พี่นักเขียนใช้ศาสตร์ไหนนา...ไม่มีใครสงสัยเลยเหรอค่ะ...

Click to expand...

อืม... สำหรับผมก็คงเพราะว่าพี่นักเขียนรู้เรื่องนี้โดยอาศัยความรู้สึก โดยทางจิตวิญญาณนั่นแหล่ะ เพราะว่าความรู้สึกเป็นภาษาของจิตวิญญาณ และการแสดงออกความรู้สึกนั้นจะใช้สัญลักษณ์ซะโดยส่วนใหญ่เพราะภาษาบางทีมันก็ครอบคลุมได้ไม่หมด และสัญลักษณ์เช่นรูปหรือสี บางทีก็อธิบายได้กว้างและลึกกว่า

เป็นความสามารถทางจิตในเรื่องที่เรียกว่า การร่วมรู้สึก เอ... พี่นักเขียนเขียนเรื่องตอนนี้ไว้ในเล่มไหนก็จำไม่ได้แล้วด้วยซิ

ส่วนเรื่องที่ทายว่า "ถ้าสิ่งนี้สื่อถึง คุณ Zip บุคคลิก คุณ Zip น่าจะออกแนว ท้าทาย แบบลุยๆ แถมขี้เล่น ประเภท แอบโดดมาจ๊ะเอ๋ แกล้งให้ตกใจ...รึเปล่า"

อืม... ก็อาจจะมีขี้เล่นเหมือนกันนะ เรื่องบางเรื่องก็กล้าลุยนะ บางเรื่องก็แบบว่าขอปลอดภัยไว้ก่อน คุณ kindred ลืมเรื่องที่ว่าสีออกเทาๆ หม่นๆ ไปหรือเปล่า

ดอกไวโอเล็ตคือดอกไวโอเล็ต ดอกกุหลาบคือดอกกุหลาบ ตูม บาน เหี่ยว เฉา และโรย ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นไปตามขั้นตอน เมื่อชีวิตเราเคลื่อนผ่านขั้นตอนใด ก็ขอให้เราอยู่อย่างสง่าในปัจจุบันขณะอันนิรันดร์นั้นๆ ของแต่ละขั้นตอน : อาจารย์เซนโคโช อูจิยาม่า

zipper, 12 มิถุนายน 2008

#4730
mead เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

16 เมษายน 2005

โพสต์:

8,116

ค่าพลัง:

+62,425

เซลล์ said: ↑

ยิ่งอ่านก็ยิ่งเข้าใจครับพี่นักเขียน คำว่าอนุโมทนายังน้อยไปจริงๆ อย่างที่เพื่อนๆหลายคนกล่าวไว้ครับ

พี่นักเขียนเล่าเรื่องนี้มา ทำให้นึกถึงเรื่องฮวงจุ้ย ที่คุรุที่ผมนับถือท่านหนึ่งเคยเล่าให้ฟังเลยครับว่า ในสมัยอดีตวิชานี้เป็นวิชาที่ใช้กับสนามรบ และคนมักนำมาใช้ทำลายกันมากกว่าการมาสร้างสรรค์

ท่านเล่าเป็นนิทานว่า ในสมัยก่อน มีบ้านอยู่ 2 บ้านอยู่ตรงกันข้ามกัน และก็จะมีไก่ที่เดินหาของกินอยู่แถวๆนั้น ก็มักจะมาออกไข่ที่บ้านหลังนึงเสมอ บ้านที่อยู่ตรงข้ามก็รู้สึกอิจฉา ไม่พอใจ ก็ทำสัญลักษณ์เป็นลูกศรพุ่งไปที่ที่ไก่มาออกไข่เป็นประจำเพื่อต้องการให้ไก่ตาย ซึ่งผลที่ออกมาก็เป็นตามนั้น
ท่านก็กล่าวว่า มนุษย์ชอบใช้ศาสตร์นี้มาทำลายกัน ทำไมไม่เอาข้าวเปลือกมาโรยที่บ้านตนเองแทน ไก่จะได้มากินและออกไข่ที่นี่ :d
Click to expand...

ทราบมาเหมือนกันครับว่าฮวงจุ้ยเป็นวิชาเพื่อการเอาต่อสู้และเอาชนะครับ วิชานี้จริงๆเริ่มมาจาก"ขงเบ้ง"ซึ่งเป็นต้นคิดแต่ก็ถูกลูกศิษย์คิดทรยศทำร้ายครูของตัวเอง..เรียกว่าได้มาด้วยพลังไม่ดีนัก แต่ก็ขึ้นอยู่กับผู้ที่นำมาวิชานี้ใช้ครับ
จริงๆแล้วภูมิปัญญาไทยเราก็มีดีอยู่มากมายครับ แต่เราก็ไม่นำมาใช้กันอย่างแพร่หลายเท่าที่ควร เป็นวิชาที่เกี่ยวกับความกลมกลืน การดำรงอยู่ร่วมกัน เป็นพลังงานที่เกิ้อกูลกันอย่างลงตัวครับ

ยกตัวอย่างง่ายๆครับ เช่น
ศาสตร์ฮ้วงจุ้ยบอกว่าใน "ห้องครัว" ห้ามเอาน้ำ (sink) กับไฟ (เตา) มาไว้ติดกัน เค้าจะให้"แยกกัน"
ของไทยจะบอกว่าให้"รวมกัน"จะได้ครบธาตุทั้ง 4 แบบนี้เป็นต้นครับ..
อันนี้ก็เป็นความเห็นของผู้รู้ท่านนึงครับไม่ได้ว่าศาสตร์ไหนดีหรือไม่นะครับ

สำหรับพี่นักเขียนบอกพวกเราว่า ศาสตร์เหล่านี้ถูกมนุษย์กำหนด คำนวณขึ้นจากความช่างสังเกตความเป็นไปรอบๆตัวครับ ต้องไปอ่านเรื่องมดนักปราญ์ของพี่นักเขียน ดี่มากๆครับ

ดวงดาวกับจิตวิญญาณ ตอนมดนักปราชญ์ (อยู่ที่หน้า 88)
http://palungjit.org/showpost.php?p=723013&postcount=1750

แก้ไขครั้งล่าสุด: 12 มิถุนายน 2008

Thai Ascension Group: Blogspot
VDO ข้อความต่างมิติ

mead, 12 มิถุนายน 2008

#4731
khajornwan เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

25 สิงหาคม 2007

โพสต์:

901

ค่าพลัง:

+4,468

sarissa said: ↑

สวัสดีค่ะ ทุกๆท่าน พี่นักเขียน ท่านหัวหน้าห้องและเพื่อนร่วมชั้นทุกคน

ขอรายงานตัวนะคะ เป็นสมาชิกใหม่ค่ะ ติดตามอ่าน พออ่านแวมันเหมือนน้ำตาจะไหล มันท่วมท้นในความรู้สึก บางอันที่อ่านก็มีความจำได้ว่าเคยอ่านเคยสัมผัสมาก่อน แต่เมื่อไหร่ไม่ทราบ เรื่องราวที่อ่านทำให้ซาบซึ้งและขอกราบขอบพระคุณทึกทานค่ะ

มีเรื่องของความฝันที่แปลกสำหรับตัวเองอยู่หลายครั้งแต่ก็ไม่ค่อยได้สังเกตุ จนกระทั่งมาระยะหลังจึงหัดสังเกตุ จึงมีเรื่องสงสัยอยากสอบถามนะคะ
1. เมื่อไม่นานมานี้ ริสาฝันถึงปลาช่อน ฝันครั้งแรกเป็นตัวเล็กคล้ายลูกน้ำ เราก็ไม่ได้ใส่ใจ แต่สงสัยว่าทำไมฝัน คือในความฝันจะเหมือนเราเข้าไปในห้องน้ำที่มีแอ่งน้ำขังเล็กๆ แล้วมีลูกน้ำอยู่เราก็ไม่เคยใส่ใจ ฝันวันต่อมาก็ฝันซ้ำว่า ลูกปลาเล็กๆนั้นดตขึ้นเป็นปลาช่อน ตัวสักฝ่ามือ ตัวเองก็กลัวมันกระโดดใส่ ในฝันจะวิ่งหนีออกมาทุกที เพราะในชีวิตจริงกลัวสัตว์ลักษณะดิ้นได้ พูดไม่เข้าใจกันค่ะ

ทีนี้ฝันติดๆกันทุกคืน เป็นอยู่ประมาณ 3-4 คืน ปลาตัวนั้นก็ใหญ่ขึ้นจนมันไม่สามารถอยู่แอ่งน้ำเล็กๆนั้นได้ มันกำลังจะตาย แต่ในฝันก็ไม่รู้จะช่วยยังไงเพราะเราเองก็กลัวที่จะจับ ตกใจตื่นขึ้นมากลางดึก จึงพยายามหลับต่อ ภาพปลาที่นอนนิ่งก็มาอีก จนนอนไม่ได้ทั้งคืน ทรมานใจบอกไม่ถูก รุ่งเช้าก็ไปวัดทำบุญตามปกติของวันอาทิตย์ ไม่ได้นึกถึงปลาเลยค่ะ แล้วก็ไปช๊อปปิ้งต่อ จนประมาณสัก สี่โมงเห็นจะได้ อยู่ภาพปลาก็มาอีก เลยคิดว่าจะเข้าตลาดซื้ปลาปล่อยให้สบายใจ

เวลานั้ทั้งตลาดก็เริ่มเก็บของแล้ว ปลาที่ขายอยู่ด้วยกันสี่เจ้าก็ปิดหมด เหลือเจ้าเดียว และเหลือตัวเดียวที่นอนนิ่งเหมือนในฝันเลยค่ะ คนขายบอกว่า มาหลายวันแล้วตัวนี้ ตัวเขาใหญ่มากกว่ากิโล ขายยาก แต่เขาก็ช้ำมาก ซื้อมาเอาเขาไปปล่อย ก่อนปล่อยก็เลยลองจับดูว่า เราจะกลัวไหมก็ไม่กลัวเท่าไหร่ เขาเองก็ไม่ดิ้น นอนเงียบๆให้จับ พอปล่อยลง เขาก็ผงกหัวทักทายก่อนไป

สิ่งที่สงสัยคือ ปลาตัวนี้มีจิตสัมผัสที่หวาดกลัวและส่งจิตเพื่อขอความช่วยเหลือหรือไม่คะ เพราะถ้านับวันที่แม่ค้าบอกกับวันที่ฝันจะใกล้เคียงกัน ดังนั้น สัตว์ที่แม้ไม่ใช่สัตว์เลี้ยงเราสามารถส่งจิตสัมผัสได้ ใช่ไหมคะ
Click to expand...

ยินดีต้อนรับคุณ sarisa เข้าสู่ห้องวิทย์ฯ ค่ะ..(deejai)

ดีจัยค่ะที่คุณ sarisa เข้ามาร่วมสนทนากะพวกเราชาวห้องวิทย์ฯ แถมยังมีคำถามมาเพียบเลย จะได้เติมเต็มความรู้ทางจิตวิญญาณเพิ่มขึ้นอีก ขจรวรรณก็เคยมีประสบการณ์เกี่ยวกับปลาช่อนมาเหมือนกันค่ะ ตอนนั้นฝึกสมาธิตามแนวสติปัฏฐาน 4 อยู่ ครั้งนึงเคยนั่งสมาธิไป ก็รู้สึกว่าตัวของเราก็กระตุกและก็สะบัดคล้ายปลาช่อนถูกทุบที่หัวเลยค่ะ อาการเริ่มแรกหัวเราจะรู้สึกเหมือนถูกทุบแล้วกายของเราก็สะบัดอย่างแรงเหมือนปลาดิ้น ตอนแรกก็ไม่เข้าใจอาจารย์ที่สอบอารมณ์ก็ให้ตามดูตามรู้ จนเกิดนิมิตเห็นปลาที่ถูกทุบและระลึกได้ว่าตอนเด็ก ๆ เราเคยทุบหัวปลาแล้วก็ถอดเกร็ดออก แล้วก็แล่ตรงสันหลังตั้งแต่หางมาแล้วก็ผ่าหัวออกจากกันแล้วก็ทุบตรงกลางลำตัว คิดดูว่าปลาเค้าจะทรมานขนาดไหน..

แล้วความรู้สึกผิดในครั้งนั้นก็ฝังลึกเข้าไปในจิตใจของเรามานานเกือบ 20 ปีได้ จึงเป็นความโชคดีเป็นอย่างยิ่งที่ได้มีโอกาสมาเจอกะพี่นักเขียน ทำให้ความรู้สึกผิดที่ฝังใจมาอย่างยาวนานค่อย ๆ เลือนหายไปได้ภายในระยะเวลาอันสั้น จริง ๆ แล้วไม่ได้มีเพียงประสบการณ์เรื่องปลานี้เท่านั้นหรอกนะคะ.. ยังมีเรื่องอื่นอีก 2 - 3 เรื่องที่ยังฝังใจ แต่ก็ไม่จดจ่อกับสิ่งนั้นแล้วน่าจะเป็นการฝึกไม่ให้เรายึดติดในอัตตาด้วยมังคะ เราเองก็คงไม่ได้ทำผิดเพียงแค่ชาติภพเดียว แล้วชาติภพอื่น ๆ ล่ะ รู้แล้วก็คงต้องฝึกปล่อยวางไปเรื่อย ๆ เพื่อให้จิตของเราเข้าสู่ความบริสุทธิ์เหมือนเด็กในที่สุดเน๊อะ..

เดี๋ยวรอพี่นักเขียนมาตอบคำถามด้วยค่ะอยากรู้เหมือนกัน.. ^^^-^

khajornwan, 12 มิถุนายน 2008

#4732
khajornwan เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

25 สิงหาคม 2007

โพสต์:

901

ค่าพลัง:

+4,468

อ้างอิง:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ kindred
แล้วพี่นักเขียนตอบว่า

...เวลาพี่นักเขียน เขียนชื่อพวกเราด้วยสี ก็ใช้สีไปตามความรู้สึกค่ะ
ไม่เคยบอกใครว่ารู้สึกว่าอะไร วันนี้ก็เพิ่งทราบว่า คุณ zip ชอบสีน้ำเงิน
ซึ่งพี่นักเขียนก็ใช้สีน้ำเงินแทนชื่อคุณ zip มาโดยตลอด
คนอื่นๆยังไม่มีใครมาเฉลย นอกจากคุณจินต์...

สี...ในศาสตร์ต่างๆ มีความหมายแตกต่างกันไป ...เอ พี่นักเขียนใช้ศาสตร์ไหนนา...ไม่มีใครสงสัยเลยเหรอค่ะ...

</TD></TR></TBODY></TABLE>
สงสัยอยู่เหมือนกันครับ คงต้องรอพี่นักเขียน หรือเพื่อนๆมาช่วยเฉลยครับ(deejai)
.........................
พอกลับไปดูสีตัวอักษรที่พี่นักเขียนพิมพ์ชื่อของขจรวรรณ ก็พบว่าพี่นักเขียนโพสต์ชื่อเป็นสีส้ม ก็แปลกใจมากเลยค่ะคุณเซลล์ เพราะขจรวรรณชอบและคลั่งไคล้สีส้มเอามาก ๆ เลยค่ะ สมัยก่อนเวลาเลือกซื้อเสื้อเดินไปเดินมามือก็จะไปหยิบสีส้มทุกทีเลย จนเพื่อนหลายคนทักเลยก็พยายามเปลี่ยนเป็นสีอื่นบ้าง แต่ก็จะออกมาในแนวสีสรรค์แบบสุด ๆ พอถูกทักเข้ามาก ๆ เลย เอาแบบอ่อน ๆ บ้างค่ะ เป็นห่วงคนมองเค้าจะเสียสายตา อิอิ..


khajornwan, 12 มิถุนายน 2008

#4733
kindred เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

3 มิถุนายน 2008

โพสต์:

1,753

ค่าพลัง:

+5,897

zipper said: ↑

อืม... สำหรับผมก็คงเพราะว่าพี่นักเขียนรู้เรื่องนี้โดยอาศัยความรู้สึก โดยทางจิตวิญญาณนั่นแหล่ะ เพราะว่าความรู้สึกเป็นภาษาของจิตวิญญาณ และการแสดงออกความรู้สึกนั้นจะใช้สัญลักษณ์ซะโดยส่วนใหญ่เพราะภาษาบางทีมันก็ครอบคลุมได้ไม่หมด และสัญลักษณ์เช่นรูปหรือสี บางทีก็อธิบายได้กว้างและลึกกว่า

เป็นความสามารถทางจิตในเรื่องที่เรียกว่า การร่วมรู้สึก เอ... พี่นักเขียนเขียนเรื่องตอนนี้ไว้ในเล่มไหนก็จำไม่ได้แล้วด้วยซิ

ส่วนเรื่องที่ทายว่า "ถ้าสิ่งนี้สื่อถึง คุณ Zip บุคคลิก คุณ Zip น่าจะออกแนว ท้าทาย แบบลุยๆ แถมขี้เล่น ประเภท แอบโดดมาจ๊ะเอ๋ แกล้งให้ตกใจ...รึเปล่า"

อืม... ก็อาจจะมีขี้เล่นเหมือนกันนะ เรื่องบางเรื่องก็กล้าลุยนะ บางเรื่องก็แบบว่าขอปลอดภัยไว้ก่อน คุณ kindred ลืมเรื่องที่ว่าสีออกเทาๆ หม่นๆ ไปหรือเปล่า
Click to expand...

แล้วคุณ zip ว่าความรู้สึกของสี ที่พี่นักเขียน วางไว้แต่ละท่าน จะเชื่อมโยงกับความรู้สึกของเรามั๊ยค่ะ...

ส่วนเรื่อง สีเทาๆหม่นๆ...ว่าแล้ว ต้องให้ความหมายอะไร kindred รู้สึกับสีนี้ว่า ลึกลับค่ะ เพราะ อยู่ระหว่าง ขาว และ ดำ ออกแนวสลัวๆ เลือนๆ ภาพคุณ zip จึงไม่ชัด เท่า คุณ mead

การมาของ กันดั้ม...มาแว่บ แล้ว ก็หายแว่บ เพียงชั่วกระพริบตา...เหลือทิ้งไว้แค่เพียงความงุนงง สงสัย...???

kindred, 12 มิถุนายน 2008

#4734
khajornwan เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

25 สิงหาคม 2007

โพสต์:

901

ค่าพลัง:

+4,468

zipper said: ↑

เป็นความสามารถทางจิตในเรื่องที่เรียกว่า การร่วมรู้สึก เอ... พี่นักเขียนเขียนเรื่องตอนนี้ไว้ในเล่มไหนก็จำไม่ได้แล้วด้วยซิ

ส่วนเรื่องที่ทายว่า "ถ้าสิ่งนี้สื่อถึง คุณ Zip บุคคลิก คุณ Zip น่าจะออกแนว ท้าทาย แบบลุยๆ แถมขี้เล่น ประเภท แอบโดดมาจ๊ะเอ๋ แกล้งให้ตกใจ...รึเปล่า"

อืม... ก็อาจจะมีขี้เล่นเหมือนกันนะ เรื่องบางเรื่องก็กล้าลุยนะ บางเรื่องก็แบบว่าขอปลอดภัยไว้ก่อน คุณ kindred ลืมเรื่องที่ว่าสีออกเทาๆ หม่นๆ ไปหรือเปล่า
Click to expand...

อยู่เล่มความฝันกับวิถีแห่งจิตวิญญาณ เรื่องประสาทสัมผัสภายในค่ะคุณ Zip..

วันก่อนขอฝันถึงคุณ Zip แล้ว ไม่ฝันอะไรเลยค่ะ แต่ตอนตื่นนอนกลับรู้สึกเหมือนตัวเองโดดเดี่ยว, อ้างว้างยังงัยชอบกล คุณซิบเป็นคนชอบอยู่เงียบ ๆ คนเดียวรึปล่าวคะ? แล้วชอบคิดอะไรที่ค่อนข้างซับซ้อนแบบเป็นเขาวงกลดรึปล่าวเอ่ย? ไม่ต้องใส่ใจนะคะอาจจะไม่ใช่ก็ได้ค่ะ อิอิ..:'(

khajornwan, 12 มิถุนายน 2008

#4735
zipper เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

24 กันยายน 2004

โพสต์:

5,226

ค่าพลัง:

+10,590

kindred said:

แล้วคุณ zip ว่าความรู้สึกของสี ที่พี่นักเขียน วางไว้แต่ละท่าน จะเชื่อมโยงกับความรู้สึกของเรามั๊ยค่ะ...

ส่วนเรื่อง สีเทาๆหม่นๆ...ว่าแล้ว ต้องให้ความหมายอะไร kindred รู้สึกับสีนี้ว่า ลึกลับค่ะ เพราะ อยู่ระหว่าง ขาว และ ดำ ออกแนวสลัวๆ เลือนๆ ภาพคุณ zip จึงไม่ชัด เท่า คุณ mead

การมาของ กันดั้ม...มาแว่บ แล้ว ก็หายแว่บ เพียงชั่วกระพริบตา...เหลือทิ้งไว้แค่เพียงความงุนงง สงสัย...???
Click to expand...

สีที่เราชอบคิดว่าเชื่อมโยงกับความรู้สึกของเรานะ เพราะว่าเรานั้นเป็นผู้ที่สร้างสิ่งแวดล้อมรอบตัวด้วยตัวของเราเอง สิ่งที่อยู่รอบตัวเรา ของที่ใช้ สิ่งที่ชอบ ก็สะท้อนถึงตัวของเราเอง

ผมอาจจะลึกลับอย่างที่คุณ kindred รู้สึกก็ได้นะ อิอิ

ขจรวรรณ said:

อยู่เล่มความฝันกับวิถีแห่งจิตวิญญาณ เรื่องประสาทสัมผัสภายในค่ะคุณ Zip..

วันก่อนขอฝันถึงคุณ Zip แล้ว ไม่ฝันอะไรเลยค่ะ แต่ตอนตื่นนอนกลับรู้สึกเหมือนตัวเองโดดเดี่ยว, อ้างว้างยังงัยชอบกล คุณซิบเป็นคนชอบอยู่เงียบ ๆ คนเดียวรึปล่าวคะ? แล้วชอบคิดอะไรที่ค่อนข้างซับซ้อนแบบเป็นเขาวงกลดรึปล่าวเอ่ย? ไม่ต้องใส่ใจนะคะอาจจะไม่ใช่ก็ได้ค่ะ อิอิ..
Click to expand...

ขอบคุณครับ ลองไปอ่านเล่มนั้นจากในเวป novaanalai ก็อยู่ประมาณหน้าสี่สิบกว่าๆ

แปลกดีนะครับ ไม่ฝันอะไรเลยแต่กลับจับความรู้สึกได้ ส่วนตัวก็ชอบอยู่เงียบๆ คนเดียวเหมือนกันครับ หาอะไรทำคนเดียวไปเรื่อย บางทีก็คิดอะไรซับซ้อนเหมือนกันครับ

ดอกไวโอเล็ตคือดอกไวโอเล็ต ดอกกุหลาบคือดอกกุหลาบ ตูม บาน เหี่ยว เฉา และโรย ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นไปตามขั้นตอน เมื่อชีวิตเราเคลื่อนผ่านขั้นตอนใด ก็ขอให้เราอยู่อย่างสง่าในปัจจุบันขณะอันนิรันดร์นั้นๆ ของแต่ละขั้นตอน : อาจารย์เซนโคโช อูจิยาม่า

zipper, 12 มิถุนายน 2008

#4736
JINTAWADEE เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

30 กันยายน 2007

โพสต์:

1,559

ค่าพลัง:

+4,728

JINTAWADEE said: ↑

คุณนักเขียนคะเมื่อคืนจินตวดีฝันว่าได้กลับไปโรงเรียนอีกครั้งแล้ว มันเป็นโรงเรียนของจักรวาลหลังจากที่ตั้งใจไม่อยากฝันถึงอีกแล้ว คราวนี้ครูผู้สอนให้หนังสือมา 3 เล่ม จริง ๆ เราเป็นคนเดินไปหยิบเองเสียด้วยซ้ำ พร้อมคำพูดที่ว่า "เธอต้องเรียนรู้เกี่ยวกับที่มาของพลังงานต่าง ๆ" สุขภาพร่างกายที่แย่ในตอนนี้จะสามารถแก้ไขได้พร้อมกับคำพูดที่ว่า "เธอต้องเรียนรู้ที่จะเป็นหนึ่งเดียวกับทุกสิ่ง" จินตวดีตื่นขึ้นมาพร้อมกับคิดว่า ในจักรวาลนี้เต็มไปด้วยครูบาอาจารย์ที่พร้อมจะให้คำแนะนำ ความรัก และ ความเอ็นดูเราเสมอ ถ้าเพียงแต่เราจะกล้าเปิดใจยอมรับ และพิจารณาดูมันในมุมมองที่จะก่อให้เกิดคุณแก่เราและผู้อื่น กำลังคิดว่าเรานี่โชคดีจริง ๆ ในโลกของความฝันก็มีครูบาอาจารย์ ในโลกแห่งความเป็นจริงโลกนี้ก็ยังมีคุณนักเขียน พร้อมเพื่อนมากมายช่วยชี้แนะและเป็นกำลังใจให้อยู่สม่ำเสมอ ยังไงเราก็มั่นใจ ว่าเราจะไม่เดินหลงทางอย่างแน่นอน ยาน้องขจรวรรณกับคุณนักเขียนได้ผลแฮะ คิดดี คิดบวก คิดดี คิดบวก บทเรียนบนโลกใบนี้ใช่จะโหดร้ายเสมอไป เรามีสิทธิเลือกบทเรียนให้กับตัวเราเองตลอดเวลา จดจ่ออย่างไร ได้อย่างนั้น ไม่มีอย่างอื่นจริง ๆ
Click to expand...

ต่อเนื่องจากฝันเมื่อวานนี้ มันเป็นเรื่องแปลกประหลาดที่อยากเล่าให้ฟัง เมื่อคืนอยู่ ๆ เดินไปหยิบเล่ม "จิตวิญญาณประสานกาย" มาอ่าน ว่าจะอ่านหน้าต้น ๆ ที่อ่านทิ้งไว้ตั้งแต่วันก่อน แต่มือตัวเองไปเปิดเอาหน้า 364 ว่าจะเปลี่ยนไปหน้าต้น แต่ยังไงไม่รู้เราเลยอ่านดู ปรากฏมันเป็นช่วงที่อาจารย์อนาลัยอธิบายเกี่ยวกับพลังงานความคิดที่มีคุณสมบัติเป็นประจุแม่เหล็กไฟฟ้า พร้อมทั้งอธิบายอย่างละเอียดถึงวิธีการที่สสารภายนอกที่เราเห็นมันมาจากการจดจ่อของภาวะจิตภายใน พูดถึงเรื่องโรคภัยทั้งหลายที่มีผลมาจากภาวะจิตภายใน การแก้ไข พร้อมถึง พลังงานที่เก็บกด ความก้าวร้าว ฯลฯ ทุกหัวข้อมันตรงกับความฝันหมดเลยไม่น่าเชื่อจริง ๆ ไม่น่าเชื่ออีกเช่นกันที่ว่าในเมื่อจินตวดีเคยอ่านมาแล้วเราลืมมันไปได้อย่างไรกัน มันไม่เคยรู้สึกซาบซึ้งได้เหมือนเมื่อคืนเลย เมื่อคืนพออ่านจนจบก็หัวเราะ แล้วตั้งจิตจดจ่ดทันที เริ่มที่สุขภาพก่อน เพราะตอนนี้เป็นไข้ ที่คอมันบวมมากปวด ครั่นเนื้อครั่นตัวอย่างหนัก กินยาไม่หายเลย (คิดว่ามันน่าจะเกิดจากการที่เราไม่เคยได้ตรวจสอบความเชื่อของตัวเอง ความเชื่อกับการกระทำที่ขัดแย้งกันก่อนให้เกิดการลัดวงจรภายในร่างกายในรูปของไข้ ถูกไหมคะคุณนักเขียน) ในหนังสือพูดถึงไวรัสล่องหน เลยทำตามในหนังสือ ผลปรากฏว่า เมื่อคืนนอนหลับสบายมาก ตอนเช้า หายเจ็บคอ คอยุบบวม พออ้าปากดู เม็ดที่คอที่เป็นหนองเยอะ ๆ มันหายไปหมดเลยล่ะ โฮะ ๆ ดีใจจริง ๆ ข้อมูลนี้มันก็รู้อยุ่แล้ว มันลืมไปได้อย่างไรเนี่ย แถมช่วงหลังนี้เริ่มต้นวาดจินตภาพใหม่ ๆ ที่ทำให้เกิดผลกำไรให้กับตัวเอง แรก ๆ ก็ยากหน่อย ล่ะ แต่อย่างว่า เมื่อเราเรียนรู้ที่จะเปลี่ยนทางหางเสืออาจต้องใช้เวลาหน่อย แต่วันนี้มันเริ่มเห็นผล เพราะ สภาพแวดล้อมวันนี้มันต่างจากวันอื่น มันสดชื่น มันมีความสุข มันอยากเดินไปกอดทุกอย่างหมดเลย แม้แต่เสือตัวโต ๆ และก็ช้าง แถมลูกแขกเด็กอินเดียตัวดำ ๆ เรายังเอ็นดูมาก ๆ เลย ไม่น่าฝันสองสามวันนี้ มันก็มีความสุข มันมีแต่เสียงหัวเราะ ยิ่งเมื่อคืนได้อ่านเกี่ยวกับเรื่องความก้าวร้าว และ การปลดปล่อยพลังงานที่ถูกเก็บไว้ ยิ่งมี่ความรุ้สึกว่า "ครูบาอาจารย์ทั้งโลกภายนอก และ ภายในไม่เคยทอดทิ้งเราอย่างที่คิดไว้จริง ๆ" บางคนอาจไม่เข้าใจ เอ จินตวดีบ่นอะไร แต่วันนี้รู้สึกดีจริง ดังนั้นความรู้สึกดี ๆ วันนี้ ขอแบ่งปันให้กับทุกคน แถมยังช่วยตอกย้ำอีก ว่าความฝัน เป็นพิมพ์เขียวโลกของความเป็นจริงทางกายภาพจริง ๆ วิชาที่ว่าในความฝัน หนังสือที่เดินไปหยิบเองในความฝัน ถูกเผง ๆ เลย สาธุ วันที่ 16 ขอพิมพ์เขียวแบบเลข 6 ตัว เต๊อะ อิ ๆ

แก้ไขครั้งล่าสุด: 12 มิถุนายน 2008

JINTAWADEE, 12 มิถุนายน 2008

#4737
JINTAWADEE เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

30 กันยายน 2007

โพสต์:

1,559

ค่าพลัง:

+4,728

อีกอย่างตอนนี้จินตวดีเชื่อแล้ว และ มั่นใจแล้ว ว่าสภาวะแวดล้อมของเราเป็นผลสะท้อนมาจากภาวะจิตภายในจริง ตัวอย่างเช่น ครั้งหนึ่งเราเคยเชื่อว่า เลข ๆ นี้คือเลขที่แสดงถึงความโชคร้าย หรือ เลขของภัยพิบัติ เมื่อมีความเชื่อเช่นนี้ เลขชุดนี้ก็ปรากฏขึ้นบ่อย ๆ ในความฝัน จากนั้นก็มาสู่ชีวิตจริง ยิ่งเมื่อสนใจ มันก็เริ่มเข้ามาในชีวิตมากขึ้น มากจนเกือบบ้า (เลขเดิม ๆ)มาทั้งในความฝัน และในความเป็นจริงยามตื่น ทุกเมื่อเชื่อวัน และยิ่งเมื่อเรามีความเชื่อฝังรากลึกว่า "มันเป็นเลขสืบเนื่องจากภัยพิบัติ" มันกลับกลายเป็นว่า เราเริ่มดึงดูด เลขพวกนี้ และ ภัยพิบัติจริง ๆ เข้ามาหาตัว รอบ ๆ ตัว เจอแต่เรื่องของภัยพิบัติ และ กับคนใกล้ตัว เธอเคยแม้แต่กระทั่งสร้างภัยพิบัติในห้องเล็ก ๆ ด้วยตัวเองด้วยซ้ำ มันฟังดูไม่น่าเชื่อ แต่มันเป็นเรื่องจริง มันทำให้เราเริ่มกลัว และเริ่มทบทวน เราเริ่มดึงดูดเรื่องน่ากลัวเช่นนี้มาสู่ตนเองได้อย่างไร จนกระทั่งวันหนึ่งได้คุยกับพี่นักเขียน และ อ่านในหนังสือถึงคำสอนของท่านอนาลัยเมื่อคืนอีกครั้ง ตอนนี้ จินตวดียิ่งกว่าเชื่อโดยหมดใจซะอีก "เธอสร้างโลกแห่งความเป็นจริงของเธอด้วยตัวเธอเอง" หลังจากได้คุยกับคุณนักเขียน จินตวดีก็ตั้งใจเลิกจดจ่อกับตัวเลข ภัยพิบัติ และจากความตั้งใจจริงที่จะหลุดพ้นจากมัน แค่ 2 วันเท่านั้น (2 วันแรกยังฝันเห็นเลขเดิม ๆ อยู่ 831 138 111 11 อยู่นั่น) หลังจากนั้น ดิฉันไม่เคยฝันเห็นตัวเลขใด ๆ อีกต่อไป เลย พร้อมทั้งเหตุการณ์ไม่ดีต่าง ๆ ที่เกิดกับคนรอบตัว (เช่น แค่รำคาญ หรือ เบื่อใคร ก็จะมีเหตุการณ์ไม่ดีเกิดขึ้นกับคน ๆ นั้นเป็นต้น ) ก็ไม่เคยเกิดอีกเลย ตั้งแต่นี้เป็นต้น ไม่ว่าภัยพิบัติจะเกิดขึ้นจริงหรือไม่ จินตวดี จะไม่ขอมีส่วนร่วมจดจ่อกับมันโดยเด็ดขาด จินตวดีจะคิดอย่างเดียว พลังความรัก จะเหนี่ยวนำ สิ่งดี ๆ ให้เกิดขึ้นกับโลกงดงามใบนี้ และขอขอบคุณเป็นพิเศษอีกครั้งให้คุณนักเขียนสำหรับคำแนะนำที่พลิกฟื้นชีวิตใหม่มาให้ และ กำลังใจจากคุณขจรวรรณ และ CHYUTT

แก้ไขครั้งล่าสุด: 12 มิถุนายน 2008

JINTAWADEE, 12 มิถุนายน 2008

#4738
zipper เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

24 กันยายน 2004

โพสต์:

5,226

ค่าพลัง:

+10,590
ขอบคุณที่คุณจินตวดีเข้ามาแชร์ความรู้ความเข้าใจ

สัญลักษณ์กับสิ่งที่เกิดขึ้นจริง

คำที่ว่า "เธอสร้างโลกแห่งความเป็นจริงของเธอด้วยตัวเธอเอง"

ผมเคยคิดว่าเหตุการณ์บางอย่างที่เราให้ความหมายกับมัน เช่น แมวดำเดินผ่านหน้าถือว่าโชคร้ายนั้น จะเป็นไปได้หรือเปล่าว่าด้วยความเข้าใจของเราอย่างนั้น เมื่อจิตของเราต้องการสื่อความหมายอะไรออกมาเช่นต้องการจะบอกว่าเดี๋ยวจะมีเรื่องร้ายๆ เกิดขึ้น ก็จะเหนี่ยวนำให้เหตุการณ์แมวดำเดินผ่านหน้าเรา

ศาสตร์การยกเมฆ (ทำนายรูปร่างของเมฆ), การทำนายจากใบชา(ทำนายจากรูปร่างการวางตัวของใบชาในก้นแก้ว) หรือการทำนายจากเศษใบไม้ที่เราฉีกมา

สิ่งรอบตัวเรานั้นสามารถเอามาทำนายถึงตัวเรา จิต/ความคิดของเราได้ ก็เพราะว่าเราสร้างสิ่งนั้นเองเพราะว่า "เธอสร้างโลกแห่งความเป็นจริงของเธอด้วยตัวเธอเอง"

เข้าใจอย่างนี้ไม่รู้ว่าจะถูกหรือไม่ บางคนก็บอกว่าสิ่งต่างๆ รอบตัวเราก็เหมือนม่านบางๆ ที่กั้นระหว่างเรากับความจริงที่ซ่อนอยู่เบื้องหลัง

ถ้าใช่ก็คงเป็นคำตอบว่าทำไมแค่เศษใบไม้ที่คนนั้นฉีกมาถึงเอามาทำนายได้ ทำไมดูแค่ชื่อก็ทายถึงตัวจริงได้

ความคิดนี้คิดมาจากว่าสิ่งรอบตัวเรานั้นเป็นการสื่อสารสองทาง ทั้งจากเราและข้อมูลที่จะส่งหาเรา
ดอกไวโอเล็ตคือดอกไวโอเล็ต ดอกกุหลาบคือดอกกุหลาบ ตูม บาน เหี่ยว เฉา และโรย ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นไปตามขั้นตอน เมื่อชีวิตเราเคลื่อนผ่านขั้นตอนใด ก็ขอให้เราอยู่อย่างสง่าในปัจจุบันขณะอันนิรันดร์นั้นๆ ของแต่ละขั้นตอน : อาจารย์เซนโคโช อูจิยาม่า

zipper, 12 มิถุนายน 2008

#4739
leogirlw99 เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

13 กรกฎาคม 2007

โพสต์:

2,501

ค่าพลัง:

+4,765

บังเอิญไปรู้เรื่องที่ไม่ค่อยจะดีของคน2คนในที่ทำงาน ซึ่งเป็นสิ่งที่นกไม่ชอบที่สุดเลยคือการไม่ซื่อสัตย์
ก็เลยได้แต่คุยกับพี่อีกคนนึงว่า ใครทำอะไรไม่ดีไว้ก็ต้องได้อย่างนั้นแหล่ะ ไม่เป็นอื่น
พอตกกลางคืนมานอนฝัน ใครทำอะไรก็ต้องได้รับกรรม ซึ่ง เรา --> กระทำ --> ผลลัพธ์
ถ้าคิดจริง ๆ แล้ว กรรมที่ใคร ๆ ว่ากัน ก็คือผลที่เกิดจากการกระทำของเรานี่แหล่ะ ไม่ว่าจะทางตรงหรือทางอ้อม
พยายามทำดีคิดดีไว้ อย่างน้อยก็ทำให้ใจมีความสุข ไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นไงก็ตาม

leogirlw99, 12 มิถุนายน 2008

#4740

(คุณต้องเข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน เพื่อที่จะโพสต์)

หน้า 237 ของ 454

แชร์หน้านี้

Loading...