ตอบคำถามเรื่องเด็กอภิญญาอายุ 13 จากกระทู้เรื่องแรงบุญแรงกรรม ใครว่าไม่มีจริง

ขออนุญาตเสนอข้อแนะนำสักนิดค่ะ ท่านเจ้าของกระทู้ถ้าช่วยเหลือได้น่าจะรีบ ๆ นะค่ะ เพราะเป็นโรคที่ขอบอกว่า บางครั้ง รอไม่ได้และทรมานมากทั้งร่างกายและจิตใจ

โดยส่วนตัว....ก็ไม่ทราบว่าท่านผู้ขอความช่วยเหลืออยู่ กทม. รึป่าว โดยมากที่พอทราบมา คนป่วยโรคไตจะมีปัญหาเรื่องการรับประทานอยู่มาก เนื่องจากต้องควบคุมอย่างมาก ถ้ากรณีสารอาหารไม่พอเพียง มีอาหารซึ่งเขาทำไว้เฉพาะสำหรับคนป่วยโรคไต โดยตรง เป็นอาหารเหลวง(คล้ายน้ำเต้าหู้จะช้นหน่อย ๆ หวานนิด ๆ) ชื่อว่า เนปโป มีจำหน่ายที่ห้องจำหน่ายอาหารและยา ของ รพ. จุฬาฯ แถว ๆ สวนลุมพินีนะค่ะ กระป๋องประมาณปลากระป๋องปุ้มปุ้ย ราคากระป๋องละ 90 บาท ตอนนี้อาจจะปรับราคาบ้างหรือป่าวก็ไม่ทราบได้ และสำคัญไข่ขาวขาดไม่ได้เล๊ยค่ะ ประมาณวันละ 8 ฟอง

ขอให้คุณแม่ท่านสุขภาพแข็งแรงขึ้นทุก ๆ วันค่ะ

 

.....................................

 

สวัสดีค่ะ คุณ ศศิริยะ
มีเรื่องน่าอัศจรรย์จะเล่าให้คุณทราบ เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อ 5ปีที่แล้ว อดีตแม่ครัวที่ร้านได้ย้ายไปทำงานออกไปนอกเมือง ไกลมาก นานๆจะมาเจอกันที เขาให้เด็กยืมสร้อยทองไปจำนำ แล้วเด็กเอามาฝากคืนให้ ฝากไว้ประมาณ 2-3 วีค ก็นัดมาเจอกัน เพื่อที่จะเอาทองคืนปรากฏว่าสร้อยทองนั้นหายไป
ตอนที่รับมานั้น ยังจำลักษณะถุงที่ใส่ได้ ช่วงนั้นหาทั้งห้องก็ไม่เจอทั้งห้องพระห้องนอน จนอ่อนใจ
สุดท้ายเลยต้องซื้อสร้องทองใช้คืนไป วันนี้ ตอนจัดห้องนอนให้แขก ปรากฏว่าถุงทองหล่นออกมาจากที่นอน พอเปิดดูเห็นเป็นสร้อยทอง ใจก็คิดว่าจะใช่สร้อยที่หายไปรึเปล่า พอดีมีกระดาษที่เด็กเขาเขียนชื่อเอาไว้ และวันเดือนปี 19/06/03 ใช่เลยค่ะ
จะไม่ให้พี่อัศจรรย์ใจได้อย่างไร พี่เริ่มต้น สวดมนต์ และนั่งสมาธิ เป็นเวลา 1ชม.กว่าๆ ขอขมาต่อพระรัตนตรัย จากการที่ได้ล่วงเกินพระสงฆ์จากความตระหนี่ถี่เหนียวของตนในอดีต ตามที่คุณแนะนำ เมื่อวันเสาร์ วันอาทิตย์ และวันนี้วันจันทร์ เป็นวันที่ 3 เอง วันนี้ก็ได้นำอาหารไปถวายพระที่วัดลาว ใกล้บ้านหน่อย ถ้าจะไปวัดไทย ก็ไกลไป พอดีมีแขกจากไทยจะมาพักที่บ้าน ก็ต้องจัดบ้านกัน
ต้องขอบคุณลูกสาวมากๆนะคะ พี่เชื่อว่าทุกอย่างคงจะค่อยดีขึ้น และพี่จะเอาเรื่องของพี่ไปโพสท์ลงหน้ากระทู้ เพื่อเป็นการยืนยันว่า คุณและลูกสาวช่วยจริง ถ้ามีอะไรคืบหน้าจะส่งข่าวให้ทราบอีกนะคะ
พี่นุช

 

ครับ ผมเองก็อึ้งไปเหมือนกัน เพราะคิดว่าหายแน่นอน แต่สงสัยว่าใครเอาไป เพราะอยู่กันเพียง 4 คน และย้ำถามแล้วถามอีก ว่าใครเอาไปขอให้บอก สร้อยทองไม่ต้องคืนก็ได้แต่อยากรู้ว่ามีคนเอาไปใช่ใหม จนวันนี้ 5 ปีมาแล้ว ถึงมาเจอ....
ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ.....นี่เพียงแค่เริ่มต้น ที่ผมและภรรยาทำตามที่น้องเขาบอก...ทำให้ผมเชื่อมั่นและแน่ใจว่าชีวิตจะต้องดีขึ้นและหลุดพ้นจากกรรม......นั้นในเร็วๆนี้
ก็อยากเล่าสู่กันฟังสำหรับท่านที่แคลงใจในตัวน้องเขา .....บอกได้คำเดียว
............ไม่เชื่อ อย่าลบหลู่.........
มีอะไรที่เกิดขึ้นมาอีกในระหว่าแก้กรรมนี้จะเขียนมาเล่าให้ฟังอีกครับ

 

ตอบคำถามเรื่องเด็กอภิญญาอายุ 13 จากกระทู้เรื่องแรงบุญแรงกรรม ใครว่าไม่มีจริง

คนอยู่ไกล มีเรื่องจะถาม
puckylooh@hotmail.com
ขอความกรุุณาด้วยค่ะ

 

ยินดีที่ได้รู้จักครับ คุณ Polar bear ...ตราบใดที่ยังเกิด ก็ต้องมี แก่ เจ็บ ตาย (ทุกข์) เป็นธรรมดา ครับ...ผมเอง ก็พยายามจะทำดีให้ได้มากกว่าที่ทำอยู่ พยายามเอาชนะใจตัวเองอยู่ ได้ยินได้ฟังมาก็ต้องคิดก่อน ไม่เชื่อตามเลย เพราะแต่ละคนความคิดจะไม่เหมือนกัน ถูกบาง ผิดบาง เป็นเรื่องธรรมดา ...ไม่ใช่ว่าผมไม่เชื่อเรื่องกรรมนะ...แม้แต่เรื่องน้องฯเขาผมก็เชื่อว่า ทำได้ครับ ผมเองก็อยู่ใกล้ชิดกับเรื่องแปลกๆเช่นกันกับคุณศศิริยา...ครับ...

 

สวัสดีค่ะ คุณศศิริยะ


ขอบคุณค่ะ

 

ดิฉันเป็นคนหนึ่งที่ได้รับความช่วยเหลือจากคุณศศิริยะและน้องเค้า เป็นคนที่เคยลงกระทู้เรื่องการช่วยเหลือ จากที่อ่านในหลายๆข้อความที่ผ่านมาก็จะมีทั้งเข้าใจผู้เขียนกับผู้ที่ต้องการให้เปิดเผยตัวของน้องเค้า ก่อนอื่นดิฉันอยากแจ้งให้ทราบถึงความต้องการของคุณศศิริยะว่าที่ได้ให้ความช่วยเหลือใครในหลายๆคนนั้นไม่ได้รับสิ่งตอบแทนใดๆเลย และการที่จะให้เปิดเผยตัวจริงมานั้นเพื่ออะไร ในเมื่อชีวิตความเป็นอยู่ของเค้าทั้งสองก็เหมือนปกติ ลองนึกง่ายๆน่ะค่ะ สมมุติ ณ ออฟฟิศ ของคุณมี่คนที่สามารถดูดวงได้แม่น หรือเก็งหวยได้เก่งคุณคิดว่าวันๆนึงจะมีคนมาหาคน คนนั้นวันละกี่คน และพอคนนั้นกลับไปบ้านยังมีชาวบ้านที่ต้องการอยากรู้เรื่องดวง อยากรวยด้วยหวยโดยที่คนทั้งหลายเหล่านั้นเป็นคนที่คุณรู้จัก และคุณคิดว่าเขามีเวลาส่วนตัวเท่าไหร่ ได้พักผ่อนเมื่อไหร่และได้เงินจากคนเหล่านั้นไหม ดิฉันเป็นกลางค่ะเพราะตอนที่ลงปัญหาของตัวเองไว้ในเวปนี้ก็ไม่หวังอะไรมากนักเพราะรู้อยู่แล้วว่าเป็นกรรมที่ทำกันมาก็ได้แต่ขออานิสงค์ผลบุญที่ทำมาส่งผลบ้าง ซึ่งตอนนี้ก็ได้ผลขึ้นมากจากการแนะนำของน้องเค้า ก็ขอเป็นอีกความเห็นนึงให้อ่านกันน่ะค่ะ

 

ในฐานะลูกของพระพุทธเจ้าหนูรู้ค่ะว่าต้องทำดีถึงจะได้ดี แต่ด้วยความเขลาเบาปัญญาในบางครั้งมิอาจทราบได้ว่าเดินทางถูกทางผิดเพราะแรงกิเลส+แรงกรรมทำให้ชีวิตล้มเหลวถ้าจะมีสักคนที่จะช่วยชี้ทางให้ถูกต้องก็ขอกราบของพระคุณมากค่ะ
คุณศศิริยะคะหนูขอรบกวนด้วยนะคะ 087-4080743 ค่ะ

 

สวัสดีค่ะ
มีเรื่องของคุณพ่อที่อยากรบกวนค่ะ ผ่าตัดไปหลายครั้งแล้วแต่ยังไม่ดีขึ้น รบกวนช่วยตอบกลับที่ alankam51@hotmail.com ด้วยนะค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ

 

ดิฉันก็เป็นคนนึงที่ได้รับความช่วยเหลือจากคุณศศิริยาและลูก จากการติดต่ิอเข้าไปที่อีเมล์ที่คุณศศิริยาให้ไว้ ในกระทู้นี้ก็ได้รับการติดต่อกลับทันที แต่ที่ยังไม่ได้มาโพสเพราะว่า มีปัญหาเรื่องไม่มีวัดใกล้บ้านเลย และต้องส่งเมล์จองที่พักเข้ากรรมฐานล่วงหน้า จึงยังไม่ได้ทำตามที่น้องแนะนำ แต่กำลังจะเริ่มทำเร็ว ๆ นี้ ถ้ามีผลอย่างไรก็จะมาโพสบอกอีกทีค่ะ ขอบคุณคุณศศิริยาและลูกมากค่ะ

 

ได้อ่านตามที่หลายท่านได้รับความช่วยเหลือทำให้นึกถึงตัวเองว่าเมื่อไหร่หนอพี่ศศิริยะและลูกสาวจะมองเห็นความลำบาก ความทุกข์ของเราบ้าง ยังไงก้อดีขออนุโมทนาบุญในสิ่งดีๆที่ช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ ส่วนท่านไหนที่ไม่เชื่อและคอยท้วงติงคนอื่นก้อขอให้เฉยซะบ้างเพราะทุกคนที่มีความทุกข์ก้อต้องการที่พึ่งเป็นธรรมดา เมื่อท่านมีความสุขอยู่แล้วก้อขอให้คงไว้อย่าได้มีความทุกข์เลยค่ะ สาธุ
รบกวนพี่ศศิริยะติดต่อกลับ 086-8678604 ขอบคุณค่ะ

 

Dear Khun Sasiriya and Nong,

Sorry to bother both of you again but I'm still waiting for your help na ka. When you have time please write me at arkashar@hotmail.com - I have already prepared my photograph for you.

Thank you ka.

 

สวัสดีค่ะ หนูอ่านมาแล้วคร่าวๆน่ะค่ะ หนูมีความรู้สึกโอเคมากเลยค่ะกับเรื่องนี้ คือหนูเป็นคนเชื่อในเรื่องแบบนี้น่ะ ไม่รู้เป้นอะไรตั้งแต่มะก่อนแล้ว ตอนนี้หนูอายุ19ค่ะ จะ20แล้ว ไม่เด็ก แล้วเนอะ ( แต่หนูรุ้สึกว่าหนูยังไม่โตอ่ะ )
หนูเห็นบางคนมีปัญหา ( คือปัญหามากกว่าหนูแน่นอน ) หนูเปิดมาดูกระทู้นี้หลายครั้ง ซึ่งหนูก็ไมแน่ใจว่าสิ่งที่เป็นอยู่ เป็นปัญหาสำหรับหนูรึเปล่า เพราะตั้งแต่เมื่อก่อน เพื่อนๆหนูมักพูดว่า ชีวิตแกอ่ะ Perfect แล้ว แต่แกน่ะ ทำตัวแกเอง แกเลยคิดว่า แกขาด แต่หนูไม่ได้คิดว่าหนูขาดน่ะ แต่หนูคิดว่า ทำไมน่ะ ทำไมต้องเจอแบบนี้ด้วย ทั้งๆทีอยากจะอยู่เฉยๆ และหนูก็ไม่สามารถเพิกเฉยต่อปัญหาคนอื่นได้เหมือนกัน ถึงแม้ว่าปากหนูจะบอกว่า เฮ้อ เบื่ออ่ะทำไมต้องเอาปัญหามาให้แก้อยู่ตลอดเวลา หนูบ่นไปงั้นแหละ สุดท้ายหนูก็ช่วยเขาแก้ปัญหา มันเป็นปัญหาทางสังคมน่ะคะ แต่พอมาถึงตัวหนุเอง หนูกลับแก้ปัญหาให้ตัวเองไม่ได้ แถมคนที่หนูเคยแก้ปัญหาให้เขา เขาก็ไม่สามารถช่วยหนูได้เช่นกัน ทุกวันนี้หนูก็ไม่เข้าใจตัวเอง หรือว่าเพราะหนูคิดมากเกินไป เลยคิดว่านั่นคือ " ปัญหา " หรือแท้ที่จริงแล้ว มันไม่มีอะไรเลย บ่อยครั้ง ที่หนูคิดอยากจะตายๆไปให้รู้แล้วรู้รอด แต่แค่หูเห็นหน้าแม่หนูก็ไม่กล้าทำแล้วล่ะค่ะ คิดเรื่องนี้ทีไรแล้วหนูก็เศร้าทุกทีเลย หรือว่าหนูอ่อนแอเกินไป แต่เพื่อนหลายคนบอกว่าหนูเข้มแข็งน่ะ ( เฮ้อ หลายคนที่อ่านคงคิดว่าหูฟุ้งซ่าน 555 )
รบกวนคุณศศิริยะติดต่อกลับหาหนูได้ไหมค่ะ maya_mana@hotmail.com ค่ะ ถึงแม้ว่าปัญหาของหนูจะไม่เหมือนกับของคนอื่นก็เถอะ แต่บางครั้งหนูมีความรู้สึกว่า หนูอับจนหนทางเหมือนอยู่ในห้องปิดตายที่ไม่สามารถหาทางออกได้

 

ขอให้กำลังใจน้องและคุณแม่ศศิริยะนะคะ เห็นเรื่องของน้องแล้ว
นึกถึงนาจาและคุณแม่นาจาเลยค่ะ เพราะดูหนังเรื่องนาจาตอนเย็นๆ ด้วย
ทำไปนะคะ เท่าที่ทำได้ค่ะ ถ้ารอเป็นคนสมบูรณ์แบบ เป็นอรหันต์
ก็จะไม่ได้ทำอะไรกันพอดีค่ะ ทำได้อย่างนี้ ก็ทำไปเถอะค่ะ


ถ้าเครียดๆ ลองฝึกร้องเพลงด้วยลมปราณสิคะ จะดีขึ้นนะคะ

 

***********************************************

กราบขอบพระคุณสำหรับทุก ๆ ไมตรีกุศล และทุก ๆ กำลังใจที่มอบมาให้นะคะ ก็จะพยายามทำให้ได้มากที่สุดและดีที่สุด เท่าที่น้องและดิฉันเองจะสามารถค่ะ<O</O
<O</O
เห็นข้อความของคุณครูอ้วนที่เขียนไว้ แล้วทำให้อดนึกถึงเรื่อง นาจา ไม่ได้<O</O
ผู้เขียนไม่เคยดูหนังเรื่องนาจาเลยค่ะ แต่ตอนนี้ทราบจากคุณครูอ้วนแล้วค่ะว่ามีตอนเย็น ๆ ไว้จะหาเวลาดักดูนะคะ ขอบคุณมากค่ะ<O</O
บังเอิญข้อความนี้ทำให้นึกถึงน้องเขาตอน อายุ ได้ 8-9 ขวบนี่แหล่ะค่ะ ก็เล่าสู่กันฟังขำ ๆ แล้วกันนะคะ<O</O
<O</O
คือช่วงก่อนหน้านั้นผู้เขียนเคยขับรถผ่าน ศาลนาจา ชื่อเต็มอะไรจำไม่ได้แล้วค่ะ แถวชลบุรี ที่สร้างได้สวยงามมาก ก็เคยพาน้องแวะเข้าไปกราบไหว้ตามประสา<O</O
แรก ๆ เขาก็ไม่ได้พูดอะไรสักเท่าไหร่ ผู้เขียนก็ถามน้องเขาว่า เอ...นาจา มีจริง ๆ ไม๊หน๊อ เขาก็ว่า โอย...เนี่ย สหายเก่าหนูเองแหล่ะตอนชาติที่หนูอยู่ข้างบนโน่น<O</O
<O</O
ก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะคิดว่า เขาคงแจ๊วเจื้อยไปตามเรื่อง สักพัก เดินออกมา เขาก็บอก <O</O
คุณแม่ ๆ นาจาเพื่อนหนูเขาบอกให้เดินออกไปข้างหน้าหน่ะ เดี๋ยวเขาจะจับมือหนูหยิบโชคให้ ผุ้เขียนเองก็งง ๆ แต่ก็เอ๊า ว่าไรก็ว่าตามกัน อยากรู้เหมือนกัน อะไรหนอ <O</O
ว่าแล้วเธอก็พาไปหน้าคนขายล๊อตเตอร์รี่ หยิบให้ผู้เขียนซื้อ อยากพิสูจน์เลยต้องซื้อ ผลกลับมา งวดนั้นล๊อตเตอรรี่ใบนั้นก็ถูกจริง ๆ <O</O
<O</O
ผู้เขียนเองก็คิดว่า เออ ....คงฟลุ๊คน่า ช่างเถอะ<O</O
<O</O
หลังจากนั้นอีกสักสองเดือนก็ไปใหม่ ชวนเขาไปเที่ยวทะเล แล้วจะแวะที่ศาลนาจาทำบุญสักหน่อย ปรากฏว่าก่อนถึงศาลนาจาได้สัก 10 กม. อยู่ ๆ น้องเขาก็พูดขึ้นมาว่า <O</O
“ คุณแม่ ๆ เขาถามหนูน่ะ ว่าวันนี้นึกอย่างไรถึงออกจากบ้านมาหาเขาได้ “<O</O
ผู้เขียนก็ถาม เขา น่ะใคร น้องก็บอกก็เพื่อนเก่าหนูไง นาจา ๆ <O</O
ก็เลยบอกเขาต่อว่า แล้วหนูตอบว่าไงล่ะ “ หนูก็ว่า ไม่ได้นึกอย่างไรหรอก แม่บังคับมาน่ะ ให้มาเป็นเพื่อน นั่งรถเมื่อยจะแย่อยู่แล้วเนี่ย”<O</O
ผู้เขียนก็ซักอีก เพื่อจะดูสิว่า จริงเท็จแค่ไหนในตอนนั้น น้องบอก เขาบอกหนูว่า “ดีแล้วที่มาหาเขาวันนี้ เพราะวันนี้ ไม่รู้คนหายไปไหนกันหมด เขาเหงา ๆ อยู่พอดีเชียว ให้รีบ ๆ ไปเร็ว ๆ “<O</O
ผู้เขียนก็อดงง ไม่ได้ ว่าที่ท่านว่า เหงา ๆ น่ะ หมายถึงอะไร<O</O
<O</O
พอไปถึงศาลนาจา ก็อดแปลกใจไม่ได้อีก ว่า เอ ทุกครั้งที่มาผู้คน ทัวร์เต็มไปหมด วันนี้มีรถยนต์จอดอยู่คันเดียว เราเป็นคันที่สอง หรือว่าเขาปิดซ่อมแซม เพราะมีการก่อสร้างอยู่ช่วงนั้น<O</O
<O</O
ก็เลยเดินเข้าไปถามเจ้าหน้าที่ท่านหนึ่งว่า “ขอโทษนะคะ วันนี้ศาลปิดบูรณะ ไม่ให้เข้าสักการะหรือคะ”<O</O
เจ้าหน้าที่ก็ตอบกลับมาว่า “ อ๋อ ไม่ได้ปิดค่ะ เชิญตามสบาย วันนี้ที่ไม่มีคนเพราะเขาคงไปงานกฐินของไทยกันหมดน่ะค่ะ “<O</O
<O</O
เลยถึงบางอ้อ อ๋อ ที่ท่านว่าเหงา ๆ น่ะ แบบนี้นี่เอง คนหายไปหมด จริงอย่างน้องว่าเสียแล้วสิ เลยก้มหน้าก้มตาสักการะ เพราะเมื่อสักครู่เผลอคิดไปเข้าว่า เป็นเทพอะไรหนอมีเหงาเหมือนคนเขาด้วย จะจริงหรือเปล่าหนอ<O</O
<O</O
สักพักน้องก็บอก ขอเงินหยอดตู้หน่อย เพื่อนหนูเขาบอกช่วยทำบุญหน่อยนะ เดี๋ยวเขาจะจับมือหนูไปหยิบโชคให้ <O</O
<O</O
เอ๊า เอาก็เอา เธอเล่นเอาเงินผู้เขียนไปหยอดตู้ที่เรียงรายมากกกกมายจนครบทุกตู้ จนผู้เขียนชักจะ แหม ลูกเอ๋ยใจคอจะไม่เหลือเงินเติมน้ำมันเลยหรือนี่ ก็เธอเล่นเอาแบ๊งค์หยอดตู้เพียบ เหรียญไม่สนซะนี่<O</O
<O</O
พอจะกลับ ผู้เขียนเลยแซวลูก (กึ่งเตือน) นี่ ๆ ไหนสหายเก่าหนูบอกจะหยิบอะไรให้แม่ เล่นซะแม่เกือบหมดกระเป๋าขนาดนี้ ทวงนะ ขอบอกๆ<O</O
<O</O
น้องก็บอก ไปข้างหน้าโน่น เขาบอก สุดท้ายไปจบที่คนขายล๊อตเตอร์รี่เจ้าหนึ่ง น้องแอบกระซิบ เขาบอกคนนี้แหล่ะ ๆ <O</O
เอ้าไม่ต้องพูดมาก ว่ามาเลย น้องก็เอามือคว้าลงไปหยิบให้ผู้เขียน มาชุดหนึ่ง<O</O
ใจเราก็ เฮ้อ คบเด็กสร้างบ้านไหมหนอ<O</O
ผล งวดนั้น ชุดที่น้องหยิบมาให้ก็ออก ถูกรางวัลอีกอย่างน่าอัศจรรย์<O</O
<O</O
นี่แหล่ะค่ะ ที่พออ่านของคุณครูอ้วนปุ๊ป ก็เลยนึกเรื่องนี้ขึ้นมาได้ว่า<O</O
<O</O
“นาจา .......ใครว่าไม่มีจริง “ สาธุ
คุยสบาย ๆ สไตล์ ...ศศิริยะ<O</O

 

ผมติดตามกระทู้มาได้พอสมควรแล้วครับ อยากขอความช่วยเหลือบ้างครับ
รบกวนหน่อยนะครับ bluman_crazy@yahoo.com หรือ 081-7027279
ที่เหลือก็แล้วแต่วาสนาครับ
รบกวนด้วยนะครับ
ขอบคุณมาก ๆ ครับ
สุดท้ายขอเป็นกำลังใจให้ครับ

 

เคยไปศาลเจ้านาจาที่ชลบุรีเหมือนกันถ้าเป็นเมื่อ2ปีก่อนคงไม่เชื่อว่าเทพเหล่านี้มีจริงแต่ตอนนี้เชื่อแล้วก็เชื่อว่ามีฤทธิ์ไม่น้อยเพราะรับรู้ถึงพลังที่ส่งมาตอนไปที่นั่นคิดว่าน่าจะเคยมีสายสัญญากันมาเหมือนกันแต่ยังไม่รู้ว่าเป็นมาอย่างไรอยากให้น้องช่วยบางเรื่องค่ะrgosa__2007@hotmail.com 081 - 2588 -165

 

สวัสดีพี่siriya คือตัวข้าพเจ้าเองก็ไม่ได้ทุกข์ใจอะไรเลยก่อนหน้านี้ แต่มีเพื่อนรักและเป็นทุกข์ของเพื่อน ทุกข์ของเพื่อนคือทุกข์ของเรา(รักมันมาก) คือแม่ของเพื่อนเป็นมะเร็งขั้นสุดท้าย เมื่อ2วันมานี้เพื่อนโทรมาบอกพาแม่ไปรพ.รามา มา หมอบอกมะเร็งขั้นสุดท้ายแล้ว เข้าต่อมน้ำเหลืองแล้วด้วย แม่จึงตัดสินใจจะใช้เคมีบำบัด อ้า...แต่แม่มีกำลังใจดีอยู่แม่บอกแม่มีหวัง แม่บอกไปดูหมอหลายที่บอกแม่ไม่ตาย แม่ยิ้มได้ เพื่อนของข้าพเจ้าก็ยิ้มแบบเหือดแห้ง เข้าทำงานศิลปะงานที่ได้รางวัลหลายงานก็มีรูปแม่อยู่ด้วย(พิมพ์ท่อนนี้ข้าพเจ้าน้ำตาจะไหลเพราะข้าพเจ้าก็รักแม่มากเหมือนกัน) สงสารมัน ตอนแรกก็ไม่รู้จะบอกมันยังไง จะ บอกให้ไปทำบุญให้เจ้ากรรมนายเวรก็กลัวไม่ถูกคนถูกประเด็น และแม่มันก็ทำบุญเรื่อยๆๆและแม่เป็นคนดี ใจดีมาก(คนแม่กลอง) และเมื่อวานแว๊ปหนึ่งในใจก็นึกถึงเรื่องลูกของพี่sasiriyaขึ้นมาเพราะตามอ่านมาตั้งแต่หน้าแรก ก็เลยบอกมัน ว่าจะลองขอให้พี่แม่ลูกในเว๊ปพลังจิตช่วย ถ้าบุญมีคงได้เจอได้พบ หวังว่าคงได้คำตอบจากพี่จากลูกเค้า ข้าพเจ้าไม่รู้ว่าเพื่อนมันทุกข์แค่ไหนแต่แค่นึกถึงตัวเองว่าจะต้องเสียแม่ไปก็เศร้ามากแล้วมันมีแม่คนเดียว มัน25แม่ 49 พ่อแยกทาง โอ้ย..ไม่รู้จะเขียนยังไงพี่ แต่อ่านกระทู้มาจนหน้าปัจจุบันก็รู้ว่าพี่ใจดี (ไม่ได้ชมเอาหน้าพี่น่ะ) ข้าพเจ้าก็เห็นว่าคนมากมายขอให้พี่และลูกช่วย บางคนเค้าก็กลัวน้องเหนื่อยบางคนก็ตามกรรม ก่อนมีเรื่องข้าพเจ้าก็คิดอย่างนั้น แต่พอมีเรื่องมันเหมือนแล้วเราจะหันไปทางไหนหล่ะ ก็เค้านี่แหละเป็นหนทางเดียว ก็นึกถึงลูกพี่คนเดียว ช่วยด้วยน่ะพี่น่ะ ช่วยด้วยน่ะน้องน่ะ

ขอบคุณจากหัวใจ ลึกสุดหัวใจ ล้นจากหัวใจ หัวใจจะวาย เพราะหน้ามืด เห็นจุดสว่างตอนนี้คือพี่และลูกเท่านั้น
perblackroom@hotmail.com

 

Please contact me na ka

Please contact me na ka. I would like to know where to go and meet the girl na ka. Thank you ka. My e mail ka. Nutty_kn@hotmail.com