รวมเรื่องเล่าทะลุมิติจากยายผีป่่าจอมโม้(ตำนานรักสามเส้าเจ้านางแห่งขอม)

ยายจ๋ายาย
หายไปไหน
มาเร็วๆน้า
ไม่ดูดวงแล้วก็ได้
มาเล่าโน่นเล่านี่ก็พอแล้ว
คิดฮอดจิงๆนะจ๊ะ..ยายจ๋า

 

เอ....ชาวแฟนคลับใกล้จะวันที่ 1 แล้ว หรือว่าคุณยาย คุณยาย คุณยายผีป่า..อิอิ

 

มาแล้วจ้า...แหม...แฟนคลับคงไม่รู้ลึกว่า ยายผีป่่าจะพยายามหยุดโม้วันโกน วันพระ

แต่ใช่ว่าจะได้พักการโม้นะคะ ยิ่งวันนี้มีพระทั้งที่บวชมากว่าสิบแปดพรรษา และพระบวชใหม่ ยกทัพมาที่บ้านยายผีป่าจีวรเหลืองเต็มบ้านเลย ๗ รูป ชาวบ้านเขาแตกตื่นกันหมด คิดว่าที่บ้านมีใครตาย

แหะๆ ก็เพราะยายผีป่าเพิ่งไปบ่นให้ชาวบ้านฟังว่า ถ้าฉันตายนะ ให้พรเร่งมาบ้าน แล้วรีบๆ สวด ก็เอาศพไปบริจาคที่ไหนก็ได้ที่เขาเห็นคุณค่า ห้ามเก็บศพไว้นาน เพราะไม่งั้น ผัวกะลูกๆ ต้องดังเป็นแน่

"พ่อก็เป็นเจ้า ลูกก็ช่วยเก็บต๋ง อิอิ..."


เดี่ยวมานะคะ (ว่าจะไม่โม้วันพระ ก็ต้องโม้อีกแระ)

 

กำลังคิดถึง

 

เอ..พระมานัดกันมาบ้านยายผีป่า..พร้อมกัน 7 รูป...7 พระแทนอะไรหนอ..อะไร 7... หุหุ
ใกล้จะวันที่ 1 ทีไร โรคกำเริบทุกทีซิน้า...คิดถึงนะคะคุณยาย....
สวัสดีตอนเช้าคะ

 

มารอ ยาย

7 พระ 79 เหอๆๆๆๆ

 

พระสมมุติสงฆ์ (ท่านบอกยายผีป่่าเช่นนั้น) ถ้าเป็ฯทางเขมรเขาจะตีเป็น ๔ หรือ ๘ นะคะ

ลืมดูเลขท้ายรถกระบะวัดที่มาส่งพระเนาะ ตอนส่งพระขึ้นรถ โลกมือบ๊ายบายด้วย โบกมือก็ ๕ สิจ้ะ อิอิ

.............................................เมื่อตอนคุยกับพระนั้น เล่าเรื่องการอธิษฐานจิตของทิดเก๋ด้วย ก็มีการฮานิดๆ พอเหมาะกับสถานภาพ บางท่านกลัวอาบัติ ไม่กล้าขำ ก็อมยิ้มจนกลั้นไม่อยู่ เอิ๊กๆ คอยรอนะคะว่า จะขำจริงป๊ะ

......................................................

 

เล่าถึงตอนที่ว่า"ใครหนอคือชายที่จะยอมซวยอีกพบมาเป็นซะมีของยายผีป่า ให้เราด่าเรากดขี่ข่มเหงไปจนตรอมใจตายน๊อ

.............................

อุ้ย..ขอตัว เล่าไม่ต่อเนื่อง ไปจัดการงานราษฏร์ งานหลวงก่อนเน้อ คืนนี้มาต่อ

 

..คืนนี้มาต่อ คืน มืด = 0 ,นี้ พ้อง 1 คืนนี้ 01...
...พอไหวไหมคะ..หุหุ เอาเข้าไป..ล้อเล่นจ้า..งวดนี้ท่าเจ้ามือจะไม่ได้กินเงินเราเพราะเลขเด็ดเลข เลขงามยาวถึงเชียงใหม่ละ ตัวละ 2 บาทก็ไม่มีใครขาย จะเอาตัวไหนดีน้า ??

 

ยายแวะเข้ามา

ให้หายคิดถึง

หุ หุ

 

ช่วงหนึ่งที่พระมารดาเนื้อนาบุญของยายผีป่่าเกิดรุ้สึกว่า ปล่อยให้ลูกสาวคนนี้อยู่บ้านนานานๆ มันจะเป็นแม่คนที่สองรองจากท่านยายสายเป็นแน่ ปากไม่แพ้ท่านยายเลยเสียจริงๆ

จึงนำลูกสาวมาเลี้ยงแบบบุฟเฟ่ย์บ่อยขึ้น

ยายผีป่าบางคราก็มาอยู่ที่บ้านพักในเมืองกับท่านขุนเตอและพระแม่เจ้าแดงจ้าจรัสศรี ทำให้ท่านยายจำต้องมาค้างด้วยเช่นกัน เพราะท่านยายท่านรักหลานชายคนโตมาก หากขืนให้อีเถิ๊กอยู่ใกล้หลานสุดที่รักของท่าน เกินครั้งละสองชั่วโมง มันต้องมีเหตุทำให้หลานชายสุดรักสุดหวงของท่านเจ็บตัวทุกที เพราะฝีมือพระแม่นางตัวแสบนี่แหละ

..........................................................

เมื่อมาอยู่ที่เมือง ก็เริ่มต้นฝันอีก (คนช่างฝันอย่างนี้ น่าจะไปแข่งรายการอะไรน๊า ตามล่าหาฝันใช่มั้ย)

ฝันที่เริ่มเข้าใจอะไรมากขึ้นก็ตอน ๘ ขวบ

.....................................

คือเองตอนที่เห็นตัวเองในฝันนั้น ก็เหมือนนอนที่ห้องนอนที่บ้านพักที่บ้านโรงพยาบาลนั่นหละ ห้องที่นอนนั้น มันติดถนน ทุกวันนี้กลับไปบ้าน โห..เขาขยายใหญ่เทคอนกรีต เมื่อก่อนนั้น ป่ารกถนนแคบ งูตัวลายดำ ขาว แดง (สามเหลี่ยม)ขึ้นมานอนแผ่รอรถทับวันนึงๆ นับไม่ไหว

.......................................

คืนนั้นนอนๆ ได้ยินเสียงเรียกว่า "รอหน่อยๆๆๆๆ" เลยลุกมาดู (ลุกในความฝัน แต่ร่างจริงๆ ยังคงนอนนะ นึกอาการออกไหมคะ) ก็ลุกมาที่หน้าต่างค่ะ สมัยนั้นเขาไม่มีลูกกรงเหล็กดัด พ่อเอาไม้ท่อนขนาดนิ้วกว่าๆ มาทำลูกกรงตั้ง ยายผีป่าก็มายืนเกาะลูกกรง มองออกไปข้างนอก รอญาติเอาโอเลี้ยงมาส่ง อุ้ย...เผลอตัวอีกแระ มองออกไปเพื่อที่จะดูว่า เสียงที่แว่วได้ยินมานั้นคือเสียงจากไหน

........................................

ถนนเส้นที่เราคุ้นเคย มันยังคงรกเช่นเดิม เพราะมองเห็นเป็นเงาดำของละเมาะไม้พุ่มเรียงรายตามแนวถนนไป แต่ตรงส่วนที่เป็นถนนนั้นสิ...มันีควันสีขาวเหมือนหมอกยามเช้ หรือควันไฟแต่ผ่านแสงจันทร์ทำนองนั้นนะคะ (สมัยนี้ก็นึกถึงดรายไอ้ซ์ก็ได้ เขาชอบทำฉากหนังผีๆ ให้ดูสยึ๋มกึ๋ยหน่อยน่ะ)

.....................................

มองดูม่านควันที่มีแสงสีเหลืองส่องมาเป็นตัวทำให้เริ่มมองเห็นว่า มีคนเดินเป็นขบวน สวมชุดเหมือนคนโบราณ คือคนนำหน้าถือโคมไฟ คนตามหลัง ประมาณ ๔ คน หามโลงศพมา เฮ้ย...ใครมาแห่ศพกลางค่ำกลางคืนละเนี่ย (คือยายผีป่าชินตาเสียแล้วกับการมีขบวนแห่ศพผ่านเส้นทางนี้ บ้างขนจากโรงพยาบาลแบบห่อเพียงผ้าขาว ไปทิ้งที่ป่าช้าแถวบ้านดองกะเม็ด ซึ่งตอนนี้เป็นโรงแรมระดับสามสี่ดาวของเมืองสุรินทร์ไปแล้ว บ้างก็เป็นโรงเรียนเทศบาล คนไปแย่งที่ผีอยู่เสียนี่)

แต่ทำไมขบวนนี้เขาจึงมาหามกันกลางคืน และดูสิทำไมแต่งกายแบบโบราณ หรือว่าพวกอีเกที่ไหนตายกระทันหัน หามกันทันทีแบบให้สมเกียรติลิเกแต่งเต็มที่เลย อืม...ไม่น่าใช่ เพราะลิเกแถวนี้เขามีเครื่องใส่หัวมีหางนกตะกรุมพองๆ ถ้าเป็นผู้ชาย ลิเกแถวนี้เราคุ้นเคยทุกคน กลางวันดูไม่จืดมานั่งก้งเหล้ากับพ่อ อย่างลุงดาร์กี้นี่ กลางวันก็ปั่นสามล้อ ไปส่งเราประจำ ห้าสิบสตางค์นั่งเบียดกันแบบไม่เกรงใจกันทั้งครอบครัว แหะๆ)

พอขบวนมาใกล้ถึงตรงหน้าพอที่เราจะมองได้ชัดเจนยิ่งขึ้น อ้าว...ทำไมคนตายถึงนอนบนโลงศพล๊า...ทำไมไม่เอาศพใส่ในโลงแล้วปิดฝาคลุมดีๆ

คิดในใจว่า "นี่ไม่ใช่เรื่องปกติแล้ว ผีทำให้เห็นแน่นอน"

พอคิดได้เท่านั้นแหละ ก็ตัวแข็ง ตาแข็ง ยืนมองเหมือนโดนสะกด

"รอข้าฯก่อน...รอข้าฯด้วย ...รอข้าด้วย" (ข้าฯ ในที่นี้ออกเสียง ข้าบาท)

ศพในชุดคนยุคโบราณ เสื้อสีขาว ผ้านุ่งต่วนเหมือนผ้าม่วง แต่เดินลายแบบเขมร เราคุ้นดี เพราะป้าจะทอลายแบบนี้ให้ใช้ประจำ ตอนแรกคิดว่า น่าจะใช่คนยุครัชกาลที่ ๕ แต่ทำไมคนหามสวมชุดแปลกเหมือนชุดขอม

...............................................

ชายที่นอนบนโลงศพนั้น หน้าคมคาย สมชายไทยโบราณ คิ้วหนา ตาคม จมูกบานโต นี่ไม่เห็นฟันะเพราะมันมืด แต่ฟันคนสมัยนั้น ไม่มีการฟอกฟันขาว ฟันคงไม่ดีหรอก เลยไม่อยากคิดว่า ถ้าพ่อคุณรูปงามนี้อ้าปากมา จะเหม็น อุ้ย ฟันจะสีอะไร สมัยก่อนนิยมการเคี้ยวหมาก ขนาดเราอยู่กับท่านยายสาย ยังมีการหยิบมาเคี้ยวเล่นบ้าง นี่หากไม่มีการนำตัวเข้าเมือง มาละลายสันดานละก็ รับรองโตขึ้น เข้ากรุงเทพไม่ได้เป็นแน่ โดนจับฟันดำ อิอิ...)

.................................................

โห..หุ่นล่ำ ดำเนียนเหมือนถ่านเพิ่งผ่านการเผาใหม่ๆ คงเป็นไม้เนื้อดี หรือไม่ก็ไม่เคยถูขี้ไคล ทำให้มันเกาะหนาดำปี๊ดปานนี้ สเปกอีเถิ๊กนะเนี่ย

...................................

ขบวนเริ่มผ่านไปๆๆๆ คนท้ายแถวเดินประมาณหนึ่งกองร้อย...โหย...คงมียศฐาบรรดาศักดิ์สูงเนาะพ่อคุณ คนหาม คนร่วมขบวนเยอะ ไม่แพ้ตอนแม่เล่าว่า ผีแห่แหนเป็นขบวนมาฝากพระแม่เจ้าให้เกิดกับแม่...

.................................

ยายผีป่าพอเห็นท้ายขบวนลับตาไป ก็รู้สึกว่า ยังตัวแข็ง ตาแข็ง อยู่ แต่จิตมันหล่นวูบตกไปไหนไม่รู้สิ...

......................มารู้ตัวอีกทีตอนท่านยายสายปลุกให้ไปล้างตัว

"โอ้ย...อีเถิ๊กใหย่เข้าโรงเรียนได้แล้ว ยังเยี่ยวใส่ที่นอนอีก ไผไปตีหัวมันก่อนนอนอีกแล้วบ๊อ" ท่านยายบ่นเพราะว่าการที่อีเถิ๊กมันฉี่ราดนี่ มันทำให้คนอื่นๆ นั้น ลำบากเช่นกัน เพราะเรานอนรวมกันหลายคนในมุ้งเดียว ตอนก่อนนอนเขาห้ามตีหัวเด็ก เขาว่าจะทำให้เด็กเยี่ยวใส่ที่นอนไม่เลิก พระพันปีคิดว่า คงจะเป็นพี่ชายเล่นทุบหัวน้องอีกเช่นเคย และทำไมจะไม่ให้มันทุบละ ก็เวลาอีเถิกมันนอนนี่มันนอนแนวเดียวกับคนอื่นๆ แต่พอมันตื่นเม่อไร ตัวมันจะไปอยู่บนหัวคนอื่นเสมอ เท้ามันพาดหัวน้าชายก้นมันเกยหัวพี่ชาย หัวมันนอนทับท่านยาย คิดดูสิ ฉี่สดๆ ร้อนๆ ของทุกคืน มันจะลงที่ใคร
...........................

เวลาพี่ชายจะทุบหัว ก้จะขู่มันว่า...มึงอยากให้กูเยี่ยวรดหัวมึงอีกไหมละ ตีหัวกูเมื่อไร กูอั้นเยี่ยวไม่ไหว ต้องโทษมึงนะ

..................................

พี่ชายเลยต้องเลือกด้วยการไปฟ้องพ่อ ฟ้องทุกคนมาเป็นผู้ชำระโทษอีเถิ๊กตามระเบียบ

.....................................

........................

 

เริ่มเจอคู่ครองในนิมิตแล้วใช่มั๊ยคะ อิอิ

(อ่านไป ขำไป.. มุขเยอะจังค่ะยาย)

 

คอยตามเก็บมุขของยายผีป่า จะเอาไปร้อยเป็นสร้อยไปใส่เวลาไปปาร์ตี้สิท่า อิอิ...

นี่คนคุกถ้าเขารู้ว่ายายผีป่ามุขเยอะมากมายนะคะ รับรองว่าต้องให้ญาติพี่น้องผองเพื่อนที่ยังเทียวแวะเวียนไปเยี่ยม ให้แวะมาขอความเห็นใจ แบ่งมุขไปให้บ้าง ที่นั่นมีบริการไม่แพงนะคะ "รับฝังมุข"

ฝีมือดีด้วยนะคะ ยายผีป่าเคยเข้าไปขอดูวิธีการฝังมุขของพวกเขา เราจะเอาไว้ให้ผัวเรามาฝึกบ้าง เพราะไหนๆ เราสะสมมุขไว้เยอะนี่เนาะ

สามีบอกว่า ไม่ไหว เขาไม่ชอบ!

ก็ช่างเขาๆ ไม่ชอบ ก็คอยเก็นภูมิความรู้ที่ไปได้มาจากมิตรในเรือนจำ เผื่อสักวัน ใครอยากได้วิชาการฝังมุข ยายผีป่าจะได้แนะนำเขาว่า ที่นี่เรียนฟรี มีสวัสดิการ อาหารพร้อม เพื่อนฝูงเยอะ ไม่เหงาหรอก

ผู้ชายในหมู่บ้านคนไหนสนใจรีบยกมือขึ้น

ยายผีป่าจะจัดให้ ด้วยการให้พวกเขาไปโขมยพร้อมปล้นฆ่าเจ้าทรัพย์ จะได้อยู่นานๆ ออกมาทั้งที วิชาหลากหลาย อย่างไม่ได้ ก็ได้รับวิชาการฝังมุขติดตัวมาทำมาหากินได้อีกนานเนาะ

















ตอนนี้ท่านใดที่ชื่นชอบงานฝังมุข ติดต่อเรือนจำบางขวางแต่เนิ่นๆ

มีทั้งชุดเฟอร์นิเจอรฝังมุขแบบอภิมหึมามหาเศรษฐีชาวไทยเชื้อสายจีนนิยมซื้อหามาประดับบ้านไงคะ เตียงนอน ตู้ ตั่ง มีหมด สั่งได้ ไม่เสียภาษี ช่วยเหลือนักศึกษามหาวิทยาลัยบางขวางบริหารธุรกิจกันนะคะ (JBAC)

 

เห็นกระทู้อื่นๆ ไม่ว่าจะคุยกันเรื่องธรรมะ เรื่องการแนะนำสิ่งดีๆ ให้กัน เขาดูเครียดจัง กระทู้นี้แฟนคลับน่ารักจริงๆ ยายผีป่าพาบ้าพาบอยังไงๆ ก็ไม่มีปัญหาเนาะ

............................

 

ช่ายยยยค่ะ...

เขาเรียก รักกันจริง ฮ่าๆๆ

(บ้าบอยังไงก็ต้องขุดหาสาระมาให้ได้)

 

มาหลังยายแป๊บเดียวทุกที

สงสัยเรากระแสจิตตรงกันเนาะ

 

อ่านไปก่อนเน้อ ขอตัวไปทานอาหารก่อน

อาหารมื้อนี้เป็ฯอาหารที่ทำมาหลายวันแล้ว แต่เก็บไว้ได้นาน นั่นคือน้ำพริกตาแดงใส่แมงดาตัวผู้ที่มีกลิ่นหอมฉุน บางคนบอกว่าเหม็น ทานกับหน่อไม้ไผ่ไร่ ข้างๆ บ้านกำลังงามเชียว ต้มใส่ย่านางป่า เขาว่ากันว่า เป็นยาดี แม่ไม่มีสารต้านอนุมูลอิสระเลยก็ตาม แต่ทานไปแล้วไปปรับธาตุทำให้สุขภาพดีขึ้น

..........................

 

Don't worry we happy .เนาะยายเนาะ..ขอแว็บไปเสวยตำสัปพะยาป๊อก ๆ ก่อนเด้อ ลาภปากแท้ ๆ เจอหอยดองด้วย ..แซบหลาย เจอคนขายข้าวจี่ด้วย เหมามา 6 ก้อน (แม่ค้ามองอีหล่านี้หิวตายมาจากไสหนอ)..ป่าวดอกจ๋าบ่ได้กินมาดนหลาย.จนลิ้นซิแข็งภาษาบ้านเกิดบ่ได้แล้ว...เว้าแล้วน้ำลายไหล..
แว็บ..เดี๋ยวมาฟังยายต่อ..อิอิ

 

แจ่มเลยยาย
ปักหลักเฝ้ากันอีกแว้ว คืนนี้

 

ตะกี้เห็นชื่อน้อง จินนี่ ลี (Jinny Lee) แว่บๆ ใช้น้องลูกครึ่งที่ไปโตที่แคนาดา อยู่พัทยา ใช่ที่ทำบริษัท วีซ่า รัน ไหมเนี่ย

ถ้าใช่ ทักทายกันหน่อยนะคะ

และถ้าใช่ น้องลี คงไม่แปลกใจหรอกที่เจอพี่เอื้อมบ้าได้ขนาดนี้