ผม...พระ...และ...สาระยุคก่อน

ขอขอบคุณ..คุณOrKar..คุณSamuzza..คุณศรศิลป์..คุณโอท่าซุง..คุณTanagrit..คุณWichu<o></o>
คุณโต้งชลบุรี<o></o>..คุณLynn
ที่ติดตาม..ชม..และให้กำลังใจ..รวมถึงทุกท่านที่ได้ติดตามอ่าน<o></o>
....................................................................................................................................<o></o>
...ผมขอแจ้งให้ทราบว่า..ผมยุติ..การเขียนในส่วน..สรรเรื่องเก่า มาเล่า..เพียงเท่านี้..เพราะผม<o></o>
เองด้วยรูปแบบของผม..ไม่นิยม..ไปอ่านหรือค้นคว้าเพื่อมาเขียน..ผมเขียนทุกอย่างมาจาก<o></o>
ความทรงจำ..ของผม..ผมมาพิจารณาแล้วถึงว่า..ถ้าจะเขียนต่อไปจากนี้..เรื่องในความทรงจำ<o></o>
ผมที่เหลือ..ก็ไม่สามารถมาผูกเป็นเรื่องยาวๆและน่าสนใจนัก..เป็นพวกสิ่งละอันพันละน้อยซึ่ง<o></o>
..ไม่ใช่รูปแบบ..ของผมที่นิยมเขียนเป็นเรื่องยาวๆ..สมมุติว่า..มีใคร..ให้ผม..มาเขียนเกี่ยวกับ<o></o>
เรื่องอะไรเก่าๆ..ก็ควรเกี่ยวข้องกับพระ..ถ้าเป็นทั่วไป.คงไม่แล้ว..เพราะผมตระหนักว่า..ควรทำ<o></o>
ให้ถูกต้องดีกว่า...ขอขอบคุณทุกท่านที่ติดตามมานาน...ต่อไปนี้ก็จะไม่มีการแยกเรื่องแล้วครับ<o></o>
....ขอบคุณ...............................................................................................<o></o>
.............................................................................................................................<o></o>
...........ช่วงกลางปี ๒๕๒๐ ผมได้รับคำสั่งมอบหมายให้ไปทำการ..ตรวจสอบสะพานคอนครีตเสริม<o></o>
เหล็กที่เพิ่งก่อสร้างเสร็จใหม่..แต่ต้องมีการแก้ไขเพิ่มเติมบางประการ..ซึ่งสะพานตัวนี้เป็นสะพานเชื่อม<o></o>
เส้นทาง..รพช.ที่วิ่งอยู่ในเขตอำเภอเสลภูมิ จังหวัดร้อยเอ็ด..ทั้งนี้ทาง..รพช.จังหวัดร้อยเอ็ดขณะนั้น<o></o>
ได้อำนวยความสะดวก..มอบจี๊ปวิลลี่..พร้อมคนขับผู้ชำนาญเส้นทางให้ด้วย ๑ คน..ผมเองไปจากกรุงเทพ<o></o>
คนเดียว..และพักในตัวเมืองร้อยเอ็ด..ที่๒ทุ่ม..ก็เงียบเหมือนป่าช้า...ไม่มีมีใครออกมาเดิน..ผมจำได้ว่า<o></o>
โรงแรมที่ผมนอนชื่อ “โตเกียว”..อยู่ใกล้สนามมวย..ก็ในเมืองละครับ..จากโรงแรมเดินไป “บึงพลาญชัย”<o></o>
ไม่ไกล..ค่าที่พักคืนละ ๓๐ บาท..ไม่ใช่โรงแรมจิ้งหรีดนะครับ..โรงแรมอย่างดี..........................<o></o>
..............พอเสร็จงานบ่ายกว่าๆ..ผมยังพอมีเวลาก่อนขึ้นรถทัวร์กลับ(สมัยนั้น..พึ่งมีรถทัวร์ติดแอร์วิ่งใหม่<o></o>
ๆ..ก่อนเดินทาง..โฮสเตสต้องออกไมค์..มาแนะนำตัวเอง..พขร...เส้นทาง..ระยะทางเท่าไหร่..จะถึงปลาย<o></o>
ทางกี่โมง..แนะนำอุปกรณ์..ห้องน้ำ..เหมือน..แอร์โฮสเตสเครื่องบินเลยครับ)..ก่อนจะขึ้นรถผมก็ถามคน<o></o>
ขับ..เหมือนๆกับที่ผมทำแทบทุกจังหวัด..ว่า..เออแถวร้อยเอ็ดนี่..มีอาจารย์องค์ไหน..เก่งๆน่าไปไหว้มั่ง<o></o>
...(ผมความจริงก่อนมาเหมือนทุกครั้ง..ก็ทำการบ้านมาก่อนแล้ว..ว่าจังหวัดที่จะไป..มีอาจารย์องค์ไหน<o></o>
เด่น..และน่าไปไหว้...แต่อาจเป็นการเชียร์กันก็ได้..เพราะในพิ้นที่จริงๆไม่เป็นยังงั้น..ซึ่งเจอมาแล้วหลาย<o></o>
จังหวัด)..คนขับก็บอกว่า..ไปถึงชั่วโมงครับนายช่าง..อยู่เสลภูมินี่เอง..หลวงพ่อมา วัดวิเวกอาศรม...<o></o>
ครับ..ท่านเก่งมาก..ใจดีด้วย...(อันนี้ตรง..กับข้อมูลที่ค้นมาว่า..ท่านเป็นพระป่า..พระปฏิบัติ..ที่มีคนร้อย<o></o>
เอ็ด..นับถือมากที่สุด..ขณะนั้น(ขออภัย..ลูกศิษย์หลวงปู่ศรี วัดป่ากุง ด้วย..นี่คือข้อเท็จจริงครับ<o></o>
สมัยนั้น..ไม่มีใครพูดถึง..หรือ..ในส่วนกลาง..ก็ไม่รู้จักท่าน....ไม่ใช่ท่านไม่เก่ง..อีกอย่างเพราะ<o></o>
อำเภอศรีสมเด็จ..ยังไม่ได้ตั้งด้วย..เส้นทางก็ลำบาก...)..)...ผมก็เลยบอกว่า..งั้นไปกันเลย.....<o></o>
.....ต้องเข้าใจสภาพ..อำเภอเสลภูมิ..เป็นอำเภอที่แห้ง..และกันดารมาก..นาข้าว..ก็ไม่มีข้าว..มีแต่กล้า<o></o>
เหี่ยวๆ..กบก็ไม่รู้จัก..แค่เป็นลูกอ๊อด..ก็โดนจับกินหมด..นี่คือเรื่องจริง....สมัยนั้น..ครึ่งหนึ่งของเสลภูมิ<o></o>
เป็นทุ่งกุลา...ทะเลทรายเมืองไทย..เพราะคนเผ่ากุลา..ที่อดทนที่สุด..เดินผ่านทุ่งนี้ยังร้องไห้(หลวงพ่อ<o></o>
ก็เล่า..ให้ฟังด้วย)..พื้นดินแห้งผากไม่มีน้ำ..แตกระแหง..ต้นไม้อยู่ห่างไกลกันมาก..ผมหยุดรถยืนดู..อยู่<o></o>
ริมขอบทุ่งกุลา..มองออกไปยังแสบตา..แต่เมื่อรถวิ่งไปใกล้จะถึงวัด..ผมต้องแปลกใจ..เพราะเห็นกลุ่มต้น<o></o>
ไม้เขียวสูงใหญ่..มันเหมือนเวลาเราดูหนังเกี่ยวกับทะแลทราย..ที่คนเดินทางไปเจอ โอเอซิส..กลางทะเล<o></o>
ทราย..ผมถามคนขับด้วยความแปลกใจ..ว่าเอ๊ะที่นั่นมันอะไร..มันถึงต้นไม้ขี้นกันแน่นอย่างนั้น.....<o></o>
คนขับ..ก็บอกผมว่า..นั่นแหละครับ..วัดหลวงพ่อ..ไอ้ที่เห็นเขียวๆ..นั่นเป็นบริเวณวัดทั้งหมด...<o></o>
..แล้วเราก็เข้าไปถึงบริเวณวัด..ไม่เห็นแดดเลย..และอากาศก็เย็นขึ้นมาอย่างรวดเร็ว..(รถไม่ได้<o></o>
ติดแอร์ครับ..เปิดหน้าต่าง)..ทางรถวิ่งเข้าไปก็เป็นช่องระหว่างต้นไม้..หญ้าไม่มีครับ..เพราะแดด<o></o>
ไม่ถึงพื้นเช้าจรดเย็น(หลวงพ่อบอก)..ผมเงยหน้าขึ้นไปมอง...มันป่าโบราณชัดๆ..ต้นไม้แต่ละ<o></o>
ต้น..ห่างกันมากที่สุดไม่เกิน ๔ เมตร..ความสูงทั่วไป..๒๐ กว่าเมตร..พุ่มใบแน่นมาก..สังเกตุว่า<o></o>
เป็นไม้ชนิดไม่ผลัดใบด้วย..มีทั้ง..ตะเคียน..ตะแบก..ชิงชัน..ไม้แดง..ไม้เนื้อแข็งดีๆทั้งนั้น....<o></o>
..แต่ละต้น..กว่าโอบ..ถึง สองโอบ...พื้นดินนี่เรียบ..แน่นเปรี้ยะ..ไม่มีขยะ...จากทางเข้าไกลพอ<o></o>
สมควรกว่าจะถึง..กุฏิหลวงพ่อ...อากาศนี่ฟ้ากับเหว..กับข้างนอกเลย..ข้างนอกไอแดดขึ้นระยิบ...ข้าง<o></o>
ในวัด..มีลมเอื่อยๆมาเย็นสบาย..ตอนลงรถผมจับที่พื้น..ก็เข้าใจทันที..คือ..ทั้งเย็นและมีความชุ่มชื้น..<o></o>
ไม่ต้องสงสัยว่า..ต้นไม้ใหญ่ที่นี่ถึงไม่สะทกสะท้าน..กับ..อากาศที่โหดร้ายด้านนอก..ผมเดินตาม..คนขับ<o></o>
รถ..ขึ้นไปบน..ศาลาวัด..ที่กว้างใหญ่มาก..แสดงให้เห็นว่ามีผู้ศรัทธาในตัวท่าน..จำนวนมาก..ที่มาทำบุญ<o></o>
กับท่าน..มาฟังท่านเทศน์(เรื่องท่านเทศน์นี่..เป็นอันดับ๑..ของร้อยเอ็ดเลย)..ท่านนั่งอยู่บริเวณรับแขก<o></o>
โดดเด่น..ดูก็ทราบว่าท่านบารมีสูงแน่..มีแขกนั่งคุยกับท่านอยู่ ๓-๔ คน..พอคนขับรถที่เดินหน้าไปก่อน<o></o>
..ก็ตามไสตล์ข้าราชการ..ผมจะบอกให้รอก่อนไม่ทัน..เข้าไปกราบหลวงพ่อเสร็จ..ก็รีบบอกกับท่านเลย<o></o>
ว่า...ผมพาท่านนายช่าง รพช. มาจากกรุงเทพมาตรวจสะพานที่นี่..แล้วก็เลยแวะมาหาท่านครับ.....<o></o>
...ขณะที่คนขับบอกกับหลวงพ่อ..ผมก็ไปกราบพระพุทธ..ก่อน(เป็นรูปแบบของผมทุกครั้ง..พระพุทธ..<o></o>
ต้องมาก่อน..พระสงฆ์)..แล้วผมก็กราบหลวงพ่อ..แล้วหน้าไปบอก..พวกแขกที่คุยกับหลวงพ่ออยู่ก่อน<o></o>
ว่า..ไม่เป็นไรครับ..เชิญก่อนครับ..ผมรอก่อนได้..แต่ทางหัวหน้าคณะก็คงเกรงใจ..มันเป็นค่านิยมเดิม..<o></o>
สมัยก่อน..คือ ๑. ชาวบ้านจะเกรงใจพวกข้าราชการ..แล้วปกติทั่วไปพวกข้าราขก็จะเบ่งอยู่แล้ว..ทำให้<o></o>
เขาเกรงใจ.......๒.เป็นธรรมเนียมของชาวบ้าน..ที่เห็นอกเห็นใจ..คนมาจากถิ่นไกล..ธรรมเนียมไทยแท้<o></o>
..........เขาเลยบอกว่า..ไม่เป็นไรครับพวกผมคุยกับท่านสักพักแล้ว..ก็จะกลับพอดี..เชิญนายช่างเลย<o></o>
ครับ..แล้วพวกแขกก็กราบลาท่าน..แล้วกลับไป...ตอนนี้..เหลือผม..เป็นแขกคนเดียว..............<o></o>
............................................ต่อตอนหน้าครับ......................................................<o></o>
..............................ขอขอบคุณทุกท่านที่ได้ติดตามอ่านกัน.........ขอบคุณ..ครับ.....................<o></o>
.......................................................สวัสดี.............................................................<o></o>

 

เป็นกำลังใจให้ค่ะ ตื่นเต้นๆ :z2ขอบคุณค่ะ

 

น่าเสียดายที่คุณลุงตัดเรื่องออกไป เหลือแต่เรื่องพระ แต่ก็ยังตามต่อครับ ยังน่าสนใจเช่นเดิม

 

สวัสดียามเช้าครับ ...ขอบคุณครับ..

 

ชอบตอนบรรยายถึงเมืองร้อยเอ็ดในช่วงสมัยนั้น และ บรรยากาศของการมีต้นไม้ใหญ่ๆรอบๆวัดค่ะ ร่มเย็นจัง รอฟังต่อนะคะ

 

"...........................................
ขอบคุณครับ..คือ..เรื่องเก่าในกบาลผม..นะเยอะ..แต่มัน..อีเหละเขะขะ..อย่างที่ผมบอก..ผูกเป็นเรื่องยาวๆ..มันไม่มี..แล้วอีกอย่าง..เรื่องยาวๆเก่าๆ..ที่ยังมี..มันก็เป็นเรื่อง..เกี่ยวกับ..พระ..เครื่องลางของขลัง..จิต...ซึ่งก็ไม่ต้องแยกเรื่อง..เพราะ..เดี๋ยวผมก็เขียน..อยู่ในเรื่องเดียว...
....อย่้างผม..นี่ประสบการณ์..การผจญภัย..เยอะ..มันก็ไม่ใช่เรื่องเก่า..แล้วมันก็ไม่น่าจะรวมอยู่ใน..ห้องนี้ด้วย..เพราะไม่เกี่ยวกับ..พระ..หรือ..วัด...ผมก็เลยคิดว่าถ้าจะเขียน..เรื่องนี้ควรไปอยู่ใน..เว็ปบอร์ด..การเดินทางและ..ผจญภัย..ทะเลไทย..หรือในต่างแดน..มากกว่า

 

เป็นกำลังใจให้ต่อไปครับคุณลุง (^_^)

 

สวัสดีครับพี่modpong ยังคงแอบติดตามตลอดไปครับ

 

เยี่ยมครับพี่ เรื่องจริงของพี่เป็นเรื่องจริงน่าติดตาม เขียนมาจากความทรงจำ ซึ่งเรื่องบางเรื่องผมเองก็เคยได้รับรู้มา ดีกว่านักเขียนเรื่องพระในสมัยนี้ ที่ส่วนใหญ่นั่งเทียนเขียน อย่างเช่น ตุ๊กตาทองของหลวงพ่อเต๋ คงทอง วัดสามง่าม ที่นักเขียนทั้งโนเนม และแบรนด์เนม ส่วนใหญ่ชอบโมเมเขียนว่าหลวงพ่อเต๋ เสกแล้วลุกขึ้นนั่งเองได้ และก็นิมิตบอกว่า ตนเองนั้นชื่ออะไร หลวงพ่อจึงเขียนชื่อแปะติดไว้ที่ใต้ฐาน ซึ่งเรื่องนี้ผมได้สอบถามลูกศิษย์หลวงพ่อเต๋ คือพี่ฉลวย อ.ดอนตูม และหัวหน้าเก่าของผม นายปรีชา (ขอไม่บอกนามสกุล) ซึ่งสองคนนี้อยู่กับหลวงพ่อเต๋มา ยิ่งหัวหน้าผมด้วยแล้ว หลวงพ่อเต๋ ท่านเลี้ยงมาครับ ไม่มีพ่อแม่ ทุกวันนี้แขวนแต่พระหลวงพ่อเต๋ ใครให้พระอะไรเอาหมด บอกว่าไม่รู้ว่าหลวงพ่อเต๋เก่งอย่างไร แต่เรื่องเมตตานั้นแน่นอน เพราะไม่มีเงินไปเรียน ค่าเทอม ไปขอทีไรหลวงพ่อให้ทุกที เอ้านอกเรื่องไปซะแล้ว อดีตหัวหน้าผมและพี่ฉลวย ได้เล่าตรงกันว่า เวลาหลวงพ่อเต๋ปลุกเสกเสร็จแล้ว ตุ๊กตาทองก็นอนอยู่อย่างนั้นแหละ ไม่ได้ลุกขึ้นนั่งเอง พวกผม (หมายถึงหัวหน้า) เป็นคนยกตั้งขึ้นเอง แล้วก็เปิดหนังสือตั้งชื่อให้ตุ๊กตาทอง ชื่อไหนเพราะ จะเขียนใส่กระดาษแล้วปิดที่ฐานของตุ๊กตาทอง (จะเป็นกระดาษกาวหรือเปล่าก็ไม่แน่ใจ) แต่อย่างนั้นก็ตามทีเถอะ หัวหน้าบอกว่า ก็ยังเคยเห็นมีคนเลี้ยงไม่ได้ เอามาคืนหลวงพ่อเยอะแยะหลายองค์ และอีกอย่างพระที่ไม่เก่งสมัยนี้ ก็เขียนให้จนเก่ง มีพวกมงคลตื่นข่าวไปหาเยอะ ก็เหมือนแมลงเม่าบินเข้ากองไฟ คือไปถึงที่ให้เขาหลอก เรียกเงินเรียกทอง หลอกให้เช่าวัตถุเศษโลหะ เศษดิน เศษปูนมาบูชา โดยที่ไม่มีพุทธคุณอะไรเลย ขอบคุณมากครับ ที่พี่นำความจริงในอดีต มาให้น้อง ๆ ได้รับรู้ในแง่มุมต่าง ๆ ถ้านึกอะไรขึ้นมาได้ ก็เขียนมาเล่าให้น้อง ๆ ฟังนะครับ ขอบคุณครับ

 

.................................................
..แหม..คุณกำธร..ผมละถูกใจจริงๆ..เขียนให้..ไอ้พวกงมงายตามสื่อ..ตามแรงเชียร์อ่านซะบ้าง..ผมรู้จัก..หลวงพ่อเต๋ตั้งแต่ ป.๓ (ผมเคยเขียนไปแล้วตอนต้นๆ)..แล้วเมื่อปี ๒๕๑๐ เข้าสนามใหม่..ชื่อหลวงพ่อเต๋..นะดังกว่าหลวงพ่อเงินอีก..จนเริ่มมีสื่อ..ปี๒๕๑๕ มาก็มีประวัติ..หลวงพ่อลงมาตลอด..เรื่องกุมารทองท่านด้วย..ก็ไม่เคยลง..อภินิหารมหัศจรรย์พันลึกมาก่อน..มาช่วงไม่กี่ปีนี่..โอ้โห..ผมอ่านแล้วจะบ้า..มันเอามาจากไหนกันวะ..ถ้ามียังงี้จริงๆมันก็ต้องรู้กันมาตั้ง ๔๐ ปีก่อนแล้ว..มันเว่อร์จริงๆ..ยิ่งตอนหลังว่า..มีผู้สืบทอดวิชา..ก็เลยให้มันออกแนว แฟนตาซี..จะได้น่าสนใจ..ไปกันใหญ่..สงสัยจะดูหนงฝรั่งพวกหมอผีวูดู..หรือ..ซอมบี้..หรือไม่..ก็หมอผีจีน..มากไปหน่อย...
ขอบคุณมากเลยครับ..ที่มาแบ่งปัน..สาระ..อันนี้แหละ..สาระจริงๆ..มีประโยชน์..สำหรับผู้กำลัง..หลง..และผู้ที่..กำลังคิดจะเริ่ม..หลง

 

.............................................
ยินดีต้อนรับ..และ..ขอบคุณครับ

 

ผมขออนุญาติ เรียกว่าพี่กำธร นะครับ
พี่กำธร ช่วยเขียนแนว ๆ อย่างที่พี่อธิบายให้อ่านเยอะ ๆ นะครับ เพราะตาจะได้ไม่มืดบอด
ส่วนคุณลุง modpong แนวทางการเขียนของท่าน บอกตามตรงว่าโดนใจดีครับ
ตามทั้งสองท่านต่อครับ ขอบคุณอีกครั้งกับบทความ และความจริงที่นำมาเผยแพร่ให้ได้รู้และเข้าใจ ขอบคุณคร๊าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

 

ภาษาเขียนที่สื่ออกมาจากคุณลุง ช่างโดนและตรง...ถูกใจจริงๆครับ ...(^_^)...

 

เรื่องนี้ โดนใจมากครับ

 

ยังติดตามอย่างต่อเนื่องครับ.....เป็นกำลังใจให้กับเรื่องเล่าทุกๆเรื่องครับ สุดยอดในการนำเสนอจริงๆ

 

...........................................................
คุณกำธร...น้องๆ(รวมทั้งผมด้วย)ชอบกันทั้งนั้น...
...มีอะไรเด็ดๆ..ก็มาลง...แจมในกระทู้นี้ได้เลย...
ยินดียิ่ง...น้องๆอยากได้..ยาหยอดขยายม่านตา..จะได้ตาส่วาง...

 

ใช่ถูกต้องครับพี่
บางครั้งผมก็อาศัยหูมากเ้กินไปครับ

 

<o:smarttagtype namespaceuri="urn:schemas-microsoft-comffice:smarttags" name="City"></o:smarttagtype><o:smarttagtype namespaceuri="urn:schemas-microsoft-comffice:smarttags" name="place"></o:smarttagtype><!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <wunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:ApplyBreakingRules/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <wontGrowAutofit/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if !mso]><object classid="clsid:38481807-CA0E-42D2-BF39-B33AF135CC4D" id=ieooui></object> <style> st1\:*{behavior:url(#ieooui) } </style> <![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> ขอขอบคุณ..คุณ<st1:city w:st="on"><st1lace w:st="on">Lynn</st1lace></st1:city>..คุณSpecialized..คุณโอ ท่าซุง..คุณNaijai..คุณNorragate..คุณjoenok<o></o>
คุณกำธร นครปฐม..คุณโต้งชลบุรี..คุณOrkar..คุณเส้นทางแห่งธรรม<o></o>
ที่ติดตาม..ชม..และให้กำลังใจ..รวมถึงทุกท่านที่ได้ติดตามอ่านกัน<o></o>
...................................................................................................................................<o></o>
........ผมได้เห็นหลวงพ่อมา..จะๆ..ก็ตอนนี้..นั่งใกล้กัน..ไม่ถึง ๒ เมตร..ตอนนั้น..ผมก็ว่าท่าน<o></o>
ยังไม่แก่ซัก หกสิบหน่อยๆเอง(..ผมมา..นับเอาตอนนี้..ตอนนั้น..ท่าน ๖๕ พรรษา)..ผิวผ่อง<o></o>
ตอนนั้น..ท่านไม่ผอมมาก..และยังไม่เหี่ยว..สดใส..หัวค่อนข้างใหญ่..เมื่อเทียบกับตัว.....<o></o>
..หน้าผากเด่นมาก..เพราะกว้างกว่า..คนทั่วๆไป(ผมว่า..นะ)..แค่มีความรู้ด้าน..ลักษณะคนบ้าง<o></o>
ก็ตัองทราบ..เลย..นี่เป็นลักษณะ..ของผู้มีปัญญาเป็นเลิศ...และ..มีบุญบารมีสูง(บุญญธิการ)<o></o>
..มือใหญ่..นิ้วยาว...หน้าตาท่านก็ดูแล้วสบายใจ..แววตาสดใสมาก..ผมจำได้ว่าตอนนั้นท่าน<o></o>
ไม่ได้สวมแว่น...............<o></o>
.....................ก็เพราะ.คนขับมันเกริ่นไปแล้ว..ผมก็เลยแนะนำตัวเองเคร่าๆ..ผมก็มาเน้นคุยกับท่าน<o></o>
เรื่องที่มาของวัด..ซึ่ง..ผมก็บอกว่านึกไม่ถึง..ที่จะมาเจอบรรยากาศแบบนี้..ที่ติดกับทุ่งกุลาฯ..ผมก็เลย<o></o>
ถามท่านว่า..ท่านมาบุกเบิกเองใช่มั้ย.....ท่านยิ้มแล้วเริ่มเล่าเรื่องของท่าน..ท่านบอกว่าเดิมท่านก็ไม่ได้<o></o>
อยู่ที่นี่หรอก..อยู่อีกทีนึง(เจ้าอาวาส..วัดบ้านนาทม)..พอช่วงออกพรรษา..ท่านจะออกธุดงค์เป็นประจำ<o></o>
...มาอยู่ปีนึง..ท่านมาถึงที่นี่..ก็แปลกใจเพราะบรรยากาศร่มรื่นมาก..จึงปักกลด..ว่าจะอยู่ปฏิบัติธรรมซัก<o></o>
พัก..ท่านบอกว่าเดิม..ชาวบ้านก็อยู่แถบชายขอบป่านี้..และตอนที่มาปักกลดใหม่ๆ..อาณาเขตป่ามัน<o></o>
กว้างกว่านี้...แต่ท่านสังเกตว่า..ชาวบ้านเริ่มมาตัดไม้แถบชายป่า..ไปทีละต้น..ท่านบอกว่า..ที่ป่านี้ยัง<o></o>
เหลืออยูในละแวกนี้ได้เพียงแห่งเดียวเพราะ..เป็น..ป่าช้า..ชาวบ้านไม่กล้าเข้ามาทำอะไร..ตอนท่านมา<o></o>
ปักกลดใหม่ๆ..ยังมีมาถามท่านว่าไม่กลัวเหรอ..ท่านก็อยู่ที่นี่เป็นเดือน..ชาวบ้านตามตำบลใกล้เคียงก็มา<o></o>
ถวายอาหารฟังเทศน์ฟังธรรมจากท่าน............................................<o></o>
...................ท่านเห็นเหตุการณ์แบบนี้..ท่านก็ตรองได้ว่าไม่กี่ปี..คนก็จะเริ่มเลิกกลัวป่าช้า..และป่าช้า<o></o>
นี้ก็จะหมดไป..กลายเป็นส่วนหนึ่งของทุ่งกุลา..ท่านเล่าว่าตั้งแต่ท่านเด็กทุ่งกุลามันไม่ได้กว้างแบบนี้<o></o>
..แต่เพราะคน..นี่ละ..โค่นไม้เอามาทำบ้าน..ทำคอกวัว..คอกควาย..ถากถางรุกป่าเข้าไปเรื่อยๆ..ท่าน<o></o>
บอกว่า..พอป่าหายไป..ก็แห้งแล้งเลย..เหมือนทุ่งกุลาฯมากลืนไป...ท่านจึงคิดว่าจะปล่อยให้เป็นแบบ<o></o>
นี้ไม่ได้..ความแห้งแล้งจะตามมา..ชาวบ้านก็จะเดือดร้อนเข้าไปอีก...ท่านจึงตัดสินใจ..บอกกับชาวบ้าน<o></o>
ในละแวกป่าช้า..ขอบิณฑบาท..ต้นไม้รอบป่าช้านี้ทั้งหมด..และท่านขอจัดตั้งขึ้นเป็น..สำนักสงฆ์ก่อน<o></o>
โดย..ให้ชาวบ้านรับทราบเอง..ไม่มีการปักเขต..ว่าขอบป่าช้าหรือที่มีต้นไม้ใหญ่อยู่นั้นคือ..เขตสำนัก<o></o>
สงฆ์ของท่าน...ท่านบอกว่าท่านต้องเทศน์สอนชาวบ้านให้เห็นความสำคัญของ..ป่า..ของต้นไม้..ว่ามี<o></o>
ป่าแล้ว..แผ่นดินมันชุ่มชื้นยังไง..ยกตัวอย่างป่าช้านี้..และบอกด้วยว่า..ที่ชาวบ้าน..ยังไม่เดือดร้อน..พอ<o></o>
มีพอกินกัน..ก็เพราะป่าช้าแห่งนี้..ท่านบอกว่าต้องมีการเทศน์การสอนกันนานพอควร..กว่าชาวบ้านจะ<o></o>
ยอมรับ..ท่านก็ขอแรงชาวบ้านมาช่วย..ตัดไม้แต่ที่จำเป็น..ด้านนอกๆ..แล้วเอามาสร้างสำนักสงฆ์..ที่<o></o>
อยู่กลางป่าช้าเลย..ท่านบอกว่าที่นี่อาตมาก็ลงมือสร้างเองทำเองร่วมกับชาวบ้าน..ผมก็ถามท่านว่า..<o></o>
หลวงพ่อเป็นช่างด้วยใช่มั้ยครับ.ท่านก็ยิ้มแล้วบอกว่าใช่(ผมเห็นจากมือ..แขน..และกล้ามเนื้อท่านก็รู้)<o></o>
..ผก็บอกว่าเหมือนผมเลย..ท่านก็ชอบใจท่านบอกว่าท่านทำได้เอง..หมดทุกอย่าง..ศาลานี่ก็คุมสร้าง<o></o>
เอง..ลงมือเองด้วย..กุฏิ..คุมเองออกแบบเองหมด...ผมก็บอกว่า..ผมเองก็สังเกตเหมือนกัน..ว่า..ทุ่งกุลาเองที่มันขยายใหญ่..ก็คงเพราะคนนี่เอง..ท่านก็ยิ้ม..ผมบอกว่าผมชื่นชมหลวงพ่อมากที่อนุรักษ์ป่า<o></o>
ไว้ได้ให้เห็นว่าอีสานเดิม..มันไม่ได้แห้งแล้งเหมือนที่เห็น..และทำให้ชาวบ้านสำนึกรักป่าด้วย..ท่าน<o></o>
บอกว่าเราสอน..รุ่นพ่อแม่ให้สำนึก..ลูกหลานมันก็จะได้อาณิสงฆ์ไปด้วย..ผมบอกว่าผมเอาแตะที่พื้นดิน<o></o>
ยังเย็นเลย..ท่านบอกว่าก็ได้มาจากร่มเงาไม้ทั้งนั้น..ท่านว่าตั้งแต่อยู่นี่มา..ก็ไม่เคยร้อน..เลยเย็นสบาย<o></o>
..แถมหน้าหนาว..ลมก็ไม่เข้ามาแรง..ติดต้นไม้หนาวน้อยกว่า..ไอ้พวกที่อยู่ด้านนอกอีก..(ผมลืมเล่าไป<o></o>
ว่า..นั่งคุยสักพักลูกศิษย์ท่าน..ก็เอาน้ำใส่ขันมาให้...ผมเห็นแล้วชอบใจได้บรรยากาศพื้นบ้าน..และกลับ<o></o>
ไปเหมือนสมัยเด็ก..กินน้ำฝนใส่น้ำยาอุทัย..มันชื่นใจหายร้อน..ที่นี่เช่นเดียวกัน..น้ำฝนเย็นชื่นใจ..ตุ่ม<o></o>
เก็บน้ำฝน..เต็มไปหมด..ผมกินน้ำจากขันปีเนียม(อยากใช้ภาษาพิ้นบ้าน..ซะ..หน่อย..ได้บรรยากาศดี)<o></o>
แล้วชื่นใจจริงๆ)..ท่านก็อารมณ์ดีคุยกันอย่างถูกคอ..ท่านก็บอกว่า..ได้..รพช.นี่ตัดถนนมา...ชาวบ้าน<o></o>
ก็ได้อาศัย..ไม่งั้นก็แย่.....ผมก็เลยถามว่า..เวลาวันพระ..ฟังเทศน์..คนเต็มเลยมั้ยครับ..ท่านก็บอกก็เต็ม<o></o>
มาจากในเมือง..ก็เยอะ..มาจากมหาสารคามก็มี....ผมเองก็ไม่ได้เอ่ย..เรื่องพระเครื่องอะไรเลย...<o></o>
คุยกัน..ไปเรื่อยเป็นชั่วโมง..ก็ไม่มีแขกอื่นมาอีก..ท่านก็สนุกกับ..การคุย..ท่านถามเรื่องโครงการพัฒนา<o></o>
ของ..แถบนี้..ว่าอนาคตจะเป็นยังไง..อะไรทำนองนี้..อันไหนพอทราบผมก็บอกท่าน..แต่จากการถาม<o></o>
ของท่านก็เห็นว่า..แนวคิดของท่านเพื่อพัฒนาสังคม..พัฒนาคน..มีสูง..ผมถามท่านว่า..ที่นี่จะสร้างอะไร<o></o>
เพิ่มอีกมั้ย..ท่านก็บอกว่าอยู่อย่างพออยู่ได้ทำสังฆกรรมได้..สภาพก็เป็นป่า..ไม่อยากไปพัฒนาวัตถุ<o></o>
..พัฒนาจิตใจคนดีกว่า..อยู่อย่างกลมกลืน..กับธรรมชาติ..นะดี..ท่านเองก็เป็น..พระป่า..ยังงี้ดีแล้ว..<o></o>
...สักพักท่านก็ลุกขึ้นเดินไป..อีกสักพักก็กลับมา..พร้อมกับเรียกผมไปใกล้ๆ..ท่านก็บอกให้ยื่นมือมา<o></o>
....ท่านจับเหรียญวางบนมือผม..พร้อมกับบริกรรมว่าคาถาสักพัก..ผมก็ก้มหน้าพนมมือรับไว้นิ่งอยู่อย่าง<o></o>
นั้นจนเสร็จ..แล้วท่านก็อวยชัยให้พรและบอกให้เก็บไว้..ผมก็ก้มกราบท่าน..เอาพระใส่กระเป๋าเสื้อ..รูว่า<o></o>
เป็นเหรียญแต่ไม่ได้ดู..ท่านคงอ่านจิตแล้วทราบว่าผมกำลังจะลาท่านกลับ..ท่านเลยไปเอาพระมาให้<o></o>
..แต่จริงๆในใจ..วันี้คุยกับท่านสบายใจได้พบ..พระสุปัฏฏิบันโน..ขนานแท้ก็สบายใจแล้ว..ลืมไม่ได้นึก<o></o>
เรื่องพระ..อะไรนี่(แต่ผมก็เป็นอย่างงี้ทุกครั้ง..ไปหาพระก็ไม่เคยขอพระ..ยกเว้นตอนไปหาหลวงพ่อ<o></o>
ประสิทธิ์ วัดไทรน้อย เท่านั้น องค์เดียว)...ท่านลงจากศาลา..มาส่งผมที่รถ..แข็งแรงกระฉับกระเฉง<o></o>
เป็นช่าง..จริงๆ..ผมก็กราบลาท่านตรงนั้น..แล้วให้พร..ผมนั่งรถกลับมาเมืองร้อยเอ็ด..ด้วยความปิติ<o></o>
..ระหว่างทาง..คนขับรถชลอรถหยุด..แล้วหันมาหาผม..บอกนายช่างขอดูพระที่หลวงพ่อให้นายช่าง<o></o>
หน่อย..ผมก็ล้วงจากระเป๋าหยิบให้ดู..คนขับบอก..นายช่างโชคดี..นี่เหรียญรุ่นแรกท่าน(เหรียญปี ..<o></o>
๒๕๑๗)..ประสพการณ์เพียบเลย..ในเมืองเขาก็หากัน..นี่ไม่ใช่ทุกคนจะได้นะครับ..แสดงว่าท่านชอบ<o></o>
นายช่าง......ครับ..ผมก็ชอบท่านมาก..ที่เป็นพระแท้..ไม่ติดยึดวัตถุ..ไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกใด..<o></o>
...รักที่จะพัฒนาคน..มากกว่าวัตถุ...และผมก็ไม่ได้มีโอกาศไปกราบท่านอีกเลย..แต่พอทราบว่า<o></o>
ท่านไปสร้าง..วัดใหม่อีก..และพึ่งทราบเมื่อปลายปีที่แล้ว..ว่าท่านมรณภาพ..แต่ใบหน้าท่าน<o></o>
แนวคิดที่กว้างใกล..และปฏิปฐาที่น่าเลื่อมใสของท่าน..ยังตรึงอยู่จิตผมตลอดกาล.......<o></o>
...........................................ขอขอบคุณทุกท่านที่ได้ติดตามอ่านกัน...ขอบคุณ..ครับ...........<o></o>
............................................................สวัสดี..........................................................<o></o>
<o> </o>
<o> </o>

 

ตอนงานศพท่าน เพื่อนลินได้ขึ้นไปงานด้วย ลินเลยฝากเงินไปทำบุญในงานศพ หลวงปู่ มา ด้วยค่ะ เพื่อนได้หนังสือและ ล๊อกเก็ตของหลวงปู่มา มาให้ลินด้วยค่ะลินดีใจมากเลยค่ะ ถึงจะไม่ได้มีโอกาสไปกราบด้วยตนเอง แต่ก็ได้ร่วมทำบุญกับหลวงปู่ท่านด้วยค่ะ