พระปรอทหลวงปู่ละมัยของแท้ยังมีให้เช่า ที่วัดนะคร้บ

หวัดดีครับทุกท่าน มาตามขอพระพี่ jae in ครับ
ไปไหนน้อ ฮิฮิ

 

อนุโมทนาบุญที่จะเำกิดขึ้นด้วยนะครับ
พูดถึงเรื่องบวชไม่ว่าจะเป็นบวชพระ หรือไปถือศีลนั่งสมาธินานๆสัก 3 วัน 7 วันผมก็ทำได้เฉพาะตอนช่วงเรียนมหา'ลัยเท่านั้น
พอมีขันธ์เพิ่ม ไม่รู้จะปลีกตัวไปตอนไหน มีแต่ห่วงหลายห่วงจริงๆ
พูดไปเหมือนมีข้ออ้างนะครับ

 

ตั้งแต่ที่ไปตอกคตปรอทมา ก็รู้สึกได้ถึงสามอย่าง แต่ก็ไม่สามารถยืนยันได้ว่าเป็นอย่างงั้นจริงๆหรือว่าอุปทานไปเอง

1. เรื่องของแคล้วคลาด - อันนี้เจอมากับตัว 3 หน แล้ว

หนแรก - ตอนน้ำมันเดือดๆกระเด็นใส่แขนขวา อีตอนเราตกใจเนี่ยนะ แปลกไหม เราไม่ค่อยได้คิดถึงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในตัวเรา เวลาเราตกใจเราก็จะอุทาน "อุ๊ย" เราไม่เคยอุทานว่า "คตปรอทช่วยด้วย" คือตอนตกใจ สติมันกระเจิง นึกออกมะ พอน้ำมันกระเด็นขึ้นแขน ก็รู้สึก สะดุ้ง ร้อน ณ ตอนนั้น แต่หายวับภายในไม่ถึงสองนาที ปกติเวลาน้ำมันกระเด็นใส่ จะปวดแสบ ปวดร้อน แต่ไม่เป็น แค่เอาแขนไปล้างน้ำมันออกที่ก๊อกน้ำ แขนลายเป็นลักษณะแดงๆ จุดจ้ำๆๆ เ็ต็มไปหมด แต่สองวันก็หายสนิท หาร่องรอยไม่เจอ แล้วแถมไม่มีแผลเป็นด้วย แขนก็ยังขาวสวยเหมือนเดิม อิอิอิ

หนสอง - ตอนไปถอนฟัน เจอหมอฟันที่แย่มากขอบอก พูดจาก็ไม่เพราะ มือก็หนัก ตั้งแต่เข้าไปก็พูดให้เรากลัวแล้ว แถมดุเราอีก "ฟันหักตั้งแต่เช้า ทำไม พึ่งจะมาตอนนี้ ฮะ บลา บลา บลา" ไม่รู้จะบ่นหาพระแสงอะไร ก็เลยตอบกลับไปว่า "ก็คนมันว่างตอนนี้นิ ทำงานไม่มีเวลามา" เธอฉีดยาชาใส่ฟันที่มันหลุดตอนเช้า 3 เข็มได้มั้ง แต่ก็ยังเอาไม่อยู่ยังรู้สึกได้หมด เพราะฟันมันหักออกมาไม่หมด มันยังมีฝังอยู่ในเหงือก คุณเธอก็เล่น ทั้งดึง ทั้่งบิด ทั้่งกระชาก ปวดมากมาย ทรมาน ตอนนั้นนึกว่าไม่รอดแน่ ต้องตาย เพราะทนเจ็บไม่ไหว ก็พยายามร้องตลอดเลยว่า เฮ้ย ตรูเจ็บปวดมากแล้ว แต่แม่หมอ เธอก็ไม่ยอมฟัง ดึงๆงัดๆอยู่นั่นแหละ เธอเห็นเราร้องมากๆ เธอก็เอาเข็มมาจี้อีก บอกว่า "นี่ไง นี่ไง หมอเอาเข็มทิ่มเธอยังไม่รู้สึกเจ็บเลย" ณ ตอนนั้น อยากจะเอา เท้ายันหมอ จริงๆ เลย 5555 เธอก็ยังถอนๆ ไม่สนใจความเจ็บปวดของเราน้ำหนักมือเธอนี่สุดยอด โคตระ หนัก ทำเอาเข็ดไปเลย ตอนนั้นพอเห็นความตายอยู่ตรงหน้า ด้วยความเจ็บปวดก็เอามือตัวเอง หยิกตามตัว จินตนาการตามไปด้วยนะเจ้าค่ะ เสร็จแล้ว หยิกไปหยิกมา ก็หยิกมาจนถึงที่ตอกคตปรอทนั่นแหละ เลยคิดคตปรอท ช่วยหน่อยจิ มัวทำไรอยู่ 55555 จะตายแล้วนะ ก็หลับตาลงเหมือนปลงอนิจจังมาก หายใจช้าลงๆ เรื่อยๆ เสร็จแล้วได้ยินหมอพูด "อ้าว เสร็จแล้ว หลุดแล้ว" เฮ้อ โล่งอก แคล้วคลาด คตปรอทคงสงสาร เสี้ยววินาทีสุดท้ายแท้ๆ แต่หมอก็บอกว่า "เดี๋ยวหมอต้องเย็บเหงือกนะ เหงือกคุณฉีก" นึกในใจ "เอ้อ ก็เล่น ดีง กระชากซะขนาดนั้น ดีที่ปากฉันไม่ฉีกออกมาด้วย" เสร็จเธอก็เย็บๆแผล เธอนัดไปตัดไหม อาทิตย์หลังจากนั้น แต่สังเกตุได้ว่ากลับบ้านไปแผลหายเร็วมาก มีแค่ระบมปากเพราะเธอขูดหินปูนให้ด้วยอย่างหนักมือเลย รู้สึกว่าเวลาเป็นแผล เป็นอะไร จะหายเร็วมากตั้งแต่ตอกคตปรอทมา เอาแค่นี้แหละนิยายน้ำเน่าของหมอฟัน ก็ตั้งแต่นั้นกลับไปอีก ก็ขอเปลี่ยนหมอเลยค่ะ บอกประชาสัมพันธ์ว่าถ้าคุณไม่ให้ฉันเปลี่ยนหมอ ก็เอาประวัติมา ฉันจะไปทำที่อื่น แหม เกือบเอาชีวิตมาทิ้งเพราะถอนฟันเข็ดไปอีกนาน

หนสาม - เมื่อไม่กี่วันนี้เอง มีความจำเป็นต้องนั่งมอไซด์รับจ้างมาำทำงาน จากบ้านถึงที่ทำงาน ก็ประมาณสิบกว่ากี่โล มอไซด์ ก็เป็นผู้หญิง ขับรถก็ประมาณ 40-50 ต่อชั่วโมง ก็ขับกันมาดีๆ ทางตรง พอมาถึงแยกๆนึง มันมีมอไซด์อีกคันนึง วัยรุ่นขับ ไม่รู้มางหนีอะไรมา มางถึงแยกมันไม่ยอมหยุด มางจะพุ่งตรงข้ามฝากมา ไอ้เราก็วิ่งกันมาตรงๆดีๆ พอเห็นแ่ค่นั้นรู้ว่าเบรคไม่ทันแน่ๆ พี่ที่ขับมอไซด์ ร้อง "เฮ้ย" เรา็ก็กรี๊ด "พี่อี๊ดระวัง" จะประสานงาอยู่แล้ว แต่อยู่ๆรถพี่อี๊ดก็เบรคสนิทปุ๊บ เราหัวทิ่มไปโขกหัวพี่อี๊ด หน้าอก ไปกระแทกหลังพี่อี๊ด พระปรอทของหลวงปู่ที่แขวนคอ กระแทกเข้ากลางหลัง และกระแทกหน้าอกอย่างจัง ตกใจมากนึกว่าประสานงาแล้ว ไอ้เวงนั่น ก็ไม่ได้ยี่หร่ะ ปรื๊ดๆๆๆ แปร๊นๆๆๆๆ บิดผ่านไปได้เฉียดฉิว พี่อี๊ดเลยจัดเทศนาให้หนึ่งกัณท์ใหญ่ "ไอ้.........เมริง.....ไปตายไหน" 555555 ยอมรับว่าตกใจมาก ใจสั่นหวิวๆจะเป็นลม หัวใจเต้นแรง เพราะเป็นโรคหัวใจอ่อนๆ หลังจากที่เคยประสบอุบัติเหตุรถยนต์มาแล้วเมื่อหลายปีก่อน รถเละทั้่งคัน แต่คนไม่ตาย คราวนั้นรอดมาได้มีบาดแผลแค่รอยข่วนที่ข้อศอก เพราะหลวงปู่ทวดองค์เีดียวหน้ารถ คราวนี้ก็เชื่อว่ารอดมาได้เพราะคตปรอท และพระปรอทของหลวงปู่ ตอนพระปรอทกระแทกหลังพี่อี๊ดแล้วก็กระแทกหน้าอกเรา นึกเลยว่าพระท่านรับแรงกระแทกไว้ให้ ดีกว่าไปประสานงากับไอ้บ้ามอไซด์คันนั้น

 

2. เรื่องของสุขภาพ - ตั้่งแต่ได้ตอกคตปรอทมาไม่เคยเป็นไข้ ไม่เคยเป็นหวัด ได้แต่ทำท่าเหมือนจะเป็นแต่ไม่เคยเป็น โดนฝนก็ไม่เป็น อดนอนก็ไม่เป็น ทำงานหนักเพลียก็ไม่เป็น แข็งแรง สดชื่นกระปี้กระเป่า เมื่อก่อนที่ยังไม่ได้ตอกคต อะไรนิด อะไรหน่อย ก็เป็นหวัดเป็นไข้ ปวดหัวเนี่ยเป็นประจำเลย แต่ตั้งแต่ตอกมา หัวก็ไม่เคยปวด ก็แปลกดี

3. เรื่องของอารมณ์ - ตั้งแต่ตอกคตปรอทมาวันแรก อารมณ์มันแรงๆ ฉุนเฉียว ดุดัน ดุได้ดุดี ไม่รู้ทำไม แต่เวลาบทจะนิ่งก็นิ่งได้ดีกว่าทำสมาธิอีก นิ่งแบบไม่สนโลก ไม่สนใจใคร หัวหมองก็โล่งๆว่างไม่เก็บไรมาคิดเลย เหมือนเป็นเอื่อยๆ เชื่อยๆ แต่บทเวลาโมโหเนี่ย เหมือนของขึ้นเป็นอารมณ์ที่แรงมาก ก่อนตอกคตปรอท ไม่เป็นขนาดนี้ สังเกตุตัวเอง แล้วไม่กลัวใครด้วยนะ หรือว่าอุปทานไปเอง หลอกตัวเองว่าเรามีของดี ตรูไม่แคร์ไรทั้งสิ้น ไม่กลัวใคร ไม่สนโลก อันนี้กรุณาอย่าลอกเลียนแบบนะเจ้าค่ะ มันไม่ดีหนา เอาเป็นว่ามันเป็นแบบนี้ตั้งแต่ตอกมาอ่ะ

อ่ะ จบแล้ว อยากให้บรรยายสรรพคุณ เล่าสู่กันฟัง ก็มาร่ายยาวเลย จริงๆไม่อยากพูดอะไรมากหรอก เพราะมันจะดูเหมือนโอ้อวด เพ้อเจอ ใครเขาอ่านเขาเข้าใจก็ไปอย่าง แต่หากใครเข้ามาอ่านไม่เข้าใจ เขาจะหาว่าเรา เว่อร์ๆๆ โม้เพ้อเจ้อ เพราะในเว็บนี้ มันมีเยอะ พวกหลงอิทฤทธิ์ หลงตัว หลงตน มีหูทิพย์ ตาทิพย์ อะไรอีกหลายๆอย่าง ถึงไม่อยากจะพูดอะไรมากเกินไป แต่ไม่ใช่ว่าคนที่เขาได้จริงๆ ไม่มีนะ ก็มีอยู่ แต่ของจริงเขาไม่ค่อยพูดกันหรอก ต้องนิ่งเป็นใบ้ ที่ออกมาอ้างๆอ่ะ ไม่รู้ได้กันกี่เปอร์เซ็นต์ เอาเป็นว่าเราไม่ว่าใคร ทางใครก็ทางมัน ของเราดีเราก็ออกมาพูด ใครจะเชื่อ ก็ช่าง ไม่เชื่อก็ดีเพราะเบื่อทวง อิอิอิ

เม๊าท์แค่นี้พอแล้วนะจ๊ะ วันนี้เข้างานสายเพราะมัวแต่ไปทำบุญอยู่ในวัดนู่น มาถึงก็มาโพสกระทู้ให้อ่านกันก่อนเลย เดี๋ยวจะหาว่าภัทรอังคารหาย รีบไปป่าหิมพานต์กัน ไปเอามัคลีผลชายมาให้อีก ก็เลยเข้ามาแสดงสปริริตให้เห็นแต่เช้าเลย วันนี้ัวันพระหากใครไม่รู้ บุญใดที่ข้าพเจ้าได้กระทำทั้งหมดในวันนี้ ขอแบ่งบุญกุศลนั้น ให้องค์เทวดาที่รักษาคตปรอท เพื่อนๆสมาชิกทุกท่าน

 

สาธุ ค่ะ คุณญานธรรม จริงๆแล้วด้วยใจก็ได้ไม่ต้องไปดิ้นรนแสวงหาที่บวชหรอกค่ะ ข้อนี้อุ้มก็รู้นะ แต่ที่อุ้มอยากไป ก็แค่อยากไปหาความสงบที่เราหาไม่ได้จากที่ทำงานหรือที่บ้าน ไปปลีกวิเวกเป็นครั้งคราว อยู่กับตัวเองบ้าง ก็เท่านั้นเอง แต่จริงๆเราอยู่ที่ไหนก็อยู่ได้ แค่รักษากายใจของเรา ก็ถือว่าเราได้บวชแล้วค่ะ คุณอย่าคิดมากไปเลย บุญกุศล มันทำได้หลายวิธีนะค่ะ เมื่อเรามีภาระ อะไรๆ มันก็ไม่ได้ง่ายหรอกค่ะ อุ้มจะไปไหนนะ ก็ต้องขออนุญาติคุณแม่ขนาดแก่จนจะลงโลงอยู่แล้ว แกก็ทำเหมือนเราเป็นเด็กอยู่นั่นแหละ ใจดีก็ให้ไป ถ้าใจไม่ดีวันไหน ไม่ให้ไป อุ้มก็ไปอยู่ดี อิอิอิ แม่ก็ฉุดอุ้มไม่อยู่ถ้าเป็นเรื่องของธรรมะหรือบุญกุศล เพราะเขาให้เราไม่ได้ เราต้องโกยเข้ามาหาตัวเราเอง ปัจจุบันเราก็ทำหน้าที่ลูกกตัญญูให้เขาอยู่แล้ว เลี้ยงดูเป็นอย่างดี อะไรที่เป็นความสุขของเราก็ขอเราบ้างเถอะ อุ้มเนียนะ คุณแม่สั่งห้ามตายเลยรู้ไหมคุณ ถ้าแกได้ยินโทรศัพท์ว่าอุ้ืมพูดจะไปนู่นไปนี่แกหูผึ่ง ตั้งอกตั้ืงใจฟังทันที พอวางสายแกจะถามเลยว่า จะไปไหน จะไปทำอะไร ไปกี่วัน ไปทำไม วู๊ย นี่แหละ ผลของการมีมากกว่า ขันธ์ 5 ของตัวเอง อิอิอิ ไม่อยากให้ใครยึดติดนะ แต่เขาก็ชอบจะเหนี่ยวเราไว้เหลือเกิน ถ้าไม่ติดคุณแม่นะ นู่น ป่า และ ดอย เป็นที่อยู่ของอุ้มแล้ว อิอิอิ อยากไปอยู่ป่าหิมพานต์ด้วย อยากเป็นกินรี ช๊อบ ชอบ

 

สวัึสดีค่ะ คุณจารุ ยินดีที่แวะเข้ามานะค่ะ ไม่ค่อยเห็นเลยนะค่ะ แวะมาคุยบ่อยๆ นะค่ะ ท่านเจ บุรุษแสนใจดีขั้นเทพ เดี๋ยวท่านก็เข้ามาค่ะ ไม่ได้หายไปไหนหรอกเจ้าค่ะ

 

5555 ในที่สุดเจ้ก็กลับมาแล้ว บ้านปรอทกลับสู่ความสดชื่นอีกครั้งหนึ่ง
แต่เอ...กลับมาคราวนี้ราวกับว่าเจ้แกอึดอัด อัดอั้นตันใจกระไรลือ
โพสยาวเป็นฟุตเลย อิอิ..กลัวจะไปเก็บมัคกะลีผลชายมาให้ไม่ถูกใจหรือไร
ไปบวชได้นะแต่อย่าทิ้งกระทู้ไปนาน เดี๋ยวกระทู้ก็ไม่ครบพันหน้าในเร็ววันนี้อ่ะสิ
แต่เที่ยวนี้เจ้ไม่อยู่คุณญาณธรรมเธอทำงานหนักนะ หานู่นนี่มาให้อ่านกันแก้เหงา
คุณนัท กะ ท่านpanamool ก็เข้ามาสนทนากันเสมอ กระทู้ขยับทั้งวัน อิอิ
ขาดแต่ท่านพี่ jae in ของเรานี่ล่ะ หายไปกับสายลมและอากาศ
พลพรรคเรียกหาแล้วนะเจ้าคะ รีบกลับบ้านปรอทด่วน
ก่อนที่คนแถวนี้เค้าจะงอนท่านนะเจ้าคะ 55555 ใครงอนหว่า

 

มอร์นิ่ง เซอร์ ชาวบ้านปรอท ครับ

 

สวัสดีค่ะ เข้ากระทู้นี้ สุขสดชื่นนะคะ เข้ามาบ่อยๆนะเจ้าคะ
วานท่านจารุ ไปตามให้หน่อยสิ บอกว่าคนแถวๆนี้
คิดถึงท่านทุกคนเลยค่ะ อิอิ

 

แหม ก็วันนี้วันพระ วันปล่อยผี ผีเลยมาเจาะปากให้พูดไงละจ๊ะเพื่อนเลิฟ 55555 จริงๆ แล้วไม่ใช่หรอกก็มีอาจารย์แก๊ส มาอบรมสั่งสอน เราชอบทำตัวเสมอต้น เสมอปลายด้วย เคยน่ารักยังไง เคยสนุกสนาน เคยโพสเยอะๆ ก็ทำให้มันเหมือนเดิม คนเรามันก็มีอารมณ์ ขึ้นๆ ลงๆ ก็ตามรู้ทันแล้วก็แำก้ไง

 

คุณนัท สวัสดีึค่ะ เมื่อวานได้ยินคุณนัท พูดภาษาอังกฤษฟุตฟิต ฟอไฟ เชียวนะค่ะ แล้วทำมาเป็นบอกว่าพูดภาษาอังกฤษไม่รู้เรื่อง เมื่อไหร่จะส่งลูกๆมาเรียนภาษาอังกฤษกับอุ้มละ สอนให้ฟรีนะเจ้าค่ะ

 

เนื้อแบบนี้เหมือนปรอท ที่ดักมาจากน้ำเลย ซึมเข้าผิวกาย จะดูแลเราได้เป็นปี
(ครูบาอาจารย์บอกมาครับ)

ดีนะพี่ไม่เกรียน ไม่งั้น โดนตบ ฮาๆๆๆๆๆ

 

แงแงแง เดือนที่แล้ว ไวรัส เล่นงานเน็ตบุ๊ค เมี่อวานเล่นงานโน๊ตบุ๊ค เดี้ยงหมดทั้ง2เครื่องเลย นี่ถ้าไวรัสเล่นงานข้อยล่ะก็ เอาพระปรอทแช่น้ำกิน ไม่นานก็หาย ดันมาเล่นงานคอมของข้อย จะทำยังไงดีอ่ะ ฮือฮือฮือ

 

อา ได้แค่นั้นอาครับ

เยส โน โอเค ซิกกาแร็ต

จิงดิครับ คุณอุ้มมีเวลาว่างหรอ ผมเอาจิงนะ
คุณอุ้ม คุยไฟแล็ปเรย ฝรั่งอ้าปากค้าง อิอิ

 

(smile)(smile) ..... (deejai)(deejai)(deejai)

 

มีสิค่ะ คุณก็บอกมาละกัน เสาร์ อาทิตย์อุ้ืมก็ว่าง ส่งน้องๆมาเรียนได้ อยากถ่ายทอดวิทยายุทธ สู่เยาวชนรุ่นหลังก่อนที่จะหมดลม ยกมาทั้ืงครอบครัวยังไหวนะคุณนัท อิอิ ที่ฝรั่งอ้าปากค้างเพราะเขาพูดไม่ทันอุ้ม แหะๆๆ อุ้มไวกว่า

 

คุณเจ อยู่ใกล้ๆ จะดูแล โน๊ตบุ๊กให้อย่างดี
เอา สาวรัสเซีย มิส คาปาซะกี๊ ดูแล หายห่วง ครับ

 

5555 ไวรัสเล่นงานคอม ก็เอาพระปรอทแช่น้ำแล้ว ให้คอมกิน เดี๋ยวก็หาย ซื้อใหม่ได้เลย อิอิ
โอ๋..อย่าร้องเลย เดี๋ยวให้เจ้อุ้มปลอบน้า

 

หวัดดีครับพี่ภัทรอังคาร ผมไม่ค่อยได้แวะมาเพราะว่า ตามงานให้ทางวัดอยู่ครับ พี่แจ เขาคอมเสีย ครับ

 

อย่าเรียกผมว่าท่านเลยครับ ผมไม่ใช่อาจารย์ครับ