อยากทราบว่าในตัวคนมีเทพฯ คุ้มครองมีลักษณะแบบไหน

ถ้าใครอยากรู้รายละเอียดต่างๆๆๆหรือคุยเรื่องสิ่งลี้ลับ ต่างๆหรือการสมาธิ ก็แอตคุยได้ที่
manusneung@hotmail.com จะตอบเท่าที่มีประสบการณ์ที่สัมผัสด้วยตัวเอง ไม่ได้อ่านหนังสือ ไม่ได้ค้นคว้าคับ

 

แล้วรู้เปล่าว่าเทวดาทานอะไร หุหุหุหุ มนุดนี่เก่งนะ รู้ว่าเทวดาชอบหัวหมู ชอบเป็ด ไก่ ซะงั้น แม่นางกวัก ชอบน้ำแดง แบบนี้อะ หุหุหุ

 

คุณศิลามณีและคุณอาภากร เป็นลูกศิษย์ของหลวงปู่ฤาษีลิงดำเปล่าคับ
ผมพึงมาครั้งแรกคับ แต่อ่านกระทู้นี้แล้วได้ไรเยอะมากเลยคับ ยิ่งศัพท์ต่างในทางธรรรม
ด้วยแล้วผมไม่รู้เลยคับรู้แค่ปฎิบัติอย่างเดียว ก็อยากให้ช่วยแนะนำหน่อยคับ ขอบคุณคับ

 

สวัสดีคะ ยินดีที่ได้รู้จักคะ ตอนนี้ยังไม่อยากจะรู้อะไรมายมากแล้วและคะ ถ้าเป็นเมื่อก่อนนั้นอยากรู้ มากคะเพราะเป็นคนชอบสังสัย ถ้ามีอะไรที่ลี้ลับก็เอามาเล่าให้เพื่อนๆ ในกะทู้นี้ฟังบางซิคะแชประสบการณ์กันคะ

 

ผมไม่เรียกว่าจะเริ่มยังไงดีแต่มีเรื่องเล่าเยอะมากไว้ผมจะค่อยๆๆเล่านะคับ
แต่ผมอยากถามว่า ผมเรียนรู้สมาธิถึงไหน อะคับ (ก่อนที่ผมทำสมาธินะคับตอนเด็กๆผมสัมผัสสิ่งลี้ลับได้หลายอย่างคับแรกก็กลัวแต่ตอนนี้ผมก็ชินแล้ว)
ผมรู้แค่ว่ามีเทวดา ท่านมาสอนผม สมาธิ แรกๆที่นั่งท่านบอกว่าให้กำหนดจิตไปที่ส่วนใดส่วนหนึ่ง โดยให้มีสติ ควบคุม ถ้าจิตคิดก็ให้ตามดูจิตที่คิดแต่ให้มีสติตลอดเวลา
พอผมทำไปถึง7วัน ก่อนที่จะครบ7วันผมได้เห็นร่างตัวเองและก็เห็นการทำงานของร่ายกายผมอวัยวะร่างกายต่างๆพอเห็นเสร็จท่านก็ถามว่าสิ่งที่เห็นสุดท้ายไปไหน พอผมตอบเสร็จ ท่านก็บอกว่าที่นี้ลอง ควบคุมจิตให้วิ่งไปส่วนต่างๆๆของร่างกายทั้ง7อย่างให้จิตวิ่งให้สุดๆถึงกลางศรีษะบนแต่อย่าให้จิตออกจากร่างควบคุมแบบนี้ไปเรื่อยๆ แต่ตอนที่ฝึกท่านให้ฝึกที่ล่ะจุดก่องคับ พอถึงระยะหนึ่งท่านก็มาบอกว่าลองฝึกจิตให้วิ่งไปในร่างกายต่าง
แต่ตอนนี้เห็นท่านให้ผมฝึกจิตวิณญาณ(ผมก็ไม่รู้นะคับเห็นท่านเรียกแบบนั้น)แต่ผมก็ไม่รู้นะคับว่ามานคืออะไร ท่านแค่บอกว่าจิตที่ละเอียดมากกว่าจิต อะคับ แต่ตอนนี้กำลังฝึกอยู่อะคับ (ส่วนที่ท่านบอกมาก็จะมีเทวดาและพระอะคับ มาบอกให้ฝึก แต่ผมก็ไม่รู้อะคับว่าท่านๆเป็นใครองค์ไหน แต่ผมพิจารณาแล้วว่าดี ผมเลยฝึกตามที่ท่านบอก บางที่ผมก็เห็นเป็นรูปบางเป็นดวงสีบางแต่ที่เห้นเป้นสีนวล ขาว บางทีก็มาบอกในฝันคับว่า บางองค์ก็แถมพระคาถาและก็ของต่างๆๆเช่น ลูกแก้ว หิน สร้อย ดาบ ธนู หอก ดอกบัว ต่างๆๆให้ด้วยอะคับ แล้วผมก็ไปเล่าให้เพื่อนฟังเพื่อนผมว่าผมบ้า เล่าให้ญาติฟังแรกญาติบอกว่าคิดไปเองเปล่า จนกระทั่ง รู้จักคนปฎิบัต เล่าให้เค้าฟังและเอาของพวกนั้นให้เค้าดู เค้าบอกว่าเห้น
และทักผม ว่าของทิพเยอะ (ตอนแรกก็ไม่รู้จักคับแต่เค้าเห็นผมก็เลยทักคับ) ผมเลยตกใจ
แต่ก็ไมได้อะไรมากเพราะ ตอนนี้ผมก็ยังปฎิบัตตามที่ท่านๆแนะนำคับ
อันนี้ผมเล่าแค่เรื่องที่ผมปฎิบัตอะคับ มีเรื่องเล่ามากๆเลยคับในช่วง4ปีผมปฎิบัติมาเอาไว้ผมมีโอกาศแล้วตจะเล่าให้ฟังนะคับ ถ้าไม่รังเกียจผมซะก่อง ขอบคุณคับ

 

ถ้าอ่านแล้วผมพิมผิดประการใดต้องขอภัยด้วยนะคับ

 

ดีคะอ่านข้อความ ในการฝึกแล้ว คุณได้ครูบาอาจารย์ ที่ไม่ใช่คนคะ ตุ๋ยก็ไม่ได้เก่งอะไร ยังไปไม่ได้ถึงไหน เรื่องการฝึกสมาธิก็ฝึกสายมโนมยิทธิ สายหลวงพ่อฤาษีลิงดำ คุณมีของเก่าเยอะคะ คุณลองไปคุยในห้องสาย อภิญญา ของหลวงพ่อฤาษีลิงดำดูชิคะ ห้องนี้จะมีแต่คนเก่งๆ ทั้งนั้นเลย เรื่องแบบนี้ถ้าใครไม่สัมผัสด้วยตัวเองจะไม่รู้หรอกคะ ตุ๋ยก็ฝึกมานานพอสมควร ทำไปเลื่อย ไม่ได้เค่รงคัดอะไร แต่ก็สื่อกับเทพฯ ประจำตัวเองได้ เมื่อต้นปี ท่านก็สอนเรื่องฝึกสมาธิเหมือนกันแต่ก็ละเอียดเท่าคุณคะ แต่ตุ๋ยฝึกสายมโนฯแบบครึ่งกำลังเรื่องที่พบเห็นมันชวนสงสัยมาก แต่ท่านก็บอกให้เชื่อความรู้สึกของตัวเองท่านบอกให้ฝึกสมาธิยกจิตไม่หาท่านบ่อยๆ แล้วเธอก็จะเก่งเองแต่ท่านคงรู้ว่าตุ๋ยคงทำไม่ได้อย่างที่ต้องการ ตุ๋ยก็รับปากท่านว่าจะลองฝึกดู ท่านแอบนินทาตุ๋ยในใจ ตุ๋ยแอบไปได้ยินคะ ท่านแอบคิดว่า (เธอนะเหรออีก 10 ปี ก็คงยังไม่ได้) ตุ๋ยเลยถามว่าเมื่อกี้ว่าอะไรนะ ท่านก็ตอบเปล่า ไม่มีอะไร พอตุ๋ยออกจากสมาธิก็คิดว่า โธ่ นึกว่าจะให้กำลังใจ แต่ท่านก็คงจะรู้ว่าตุ๋ยมันเป็นคนขี้เกียจปจุบันนี้ก็เลยไม่ไปถึงไหน

ยินดีคะไม่รังเกียจมีเรื่องอะไรตื่นเต้นเป็นความรู้เพื่อนๆ ในกะทู้ยินดีตอนรับทุกคนคะ

 

แม่ใหญ่ หรือแม่ชีทองก้อน ทางวัดอัมพวันไม่ทราบว่าเป็นคําวินิจฉัยของหลวงพ่อจรัญหรือไม่นะครับ ท่านว่าสําเร็จ โลกุตระครับ

ตัวผมเองไม่ใช่ลูกศิทย์หลวงพ่อฤาษีลิงดํา ไม่มีโอกาสแม้กระทั่งรับศิลจากท่านเลย เพียงแค่ฟังธรรมจากกคราสเซทและอ่านหนังสือหลังหลวงพ่อ มรณะภาพไปแล้ว ทุกวันนี้หากมีเวลาจะไปปฏิบัติที่วัดหลวงพ่อจรัญ วัดอัมพวัน ได้ของดีจากการเดินกรงกรมจากการปฏิบัติตั้งแต่ครั้งแรกจากที่นี่ แนวทางนั่งสมาธิ พื้นฐานใช้แบบเพ่งหน้าผากจากหนังสือสมเด็จโต ครูทางนี้ถ้าทางตรงน่าจะจากวัดสวนขัน เป็นของลูกศิทย์พ่อท่านคล้ายวาจาศิทย์สอบอารมฝึกแบบตัวๆครับ แต่ไปไม่ค่อยไกลเลยกลับมาฝึกแบบเพ่งหน้าผากเหมือนเดิม

ทางธรรมจบแค่ชั้นไวยากรณ์ และนักธรรมโทครับช่วงนักธรรมเอกหนีสอบลงใต้และลาสิกขาบท ตอนนี้ให้เปิดแปลธรรมบทก็ลืมหมดแล้วหล่ะครับ

เคยไปปฏิบัติวัดหลวงพ่อฤาษีอยู่โดยส่วนตัวคิดว่าเป็นอุบายที่ดีเหมาะกับบุคคลประเภทหนึ่ง แต่ผมไม่ค่อยชอบการกําหนดตามจิต ชอบผลของสมถะที่มาจากการกําหนดจิตให้นิ่งมากกว่า และคงเป็นเพราะผมหวังผลทางอื่นนอกจากความสงบเพิ่มเติมด้วย และอาจจะไม่ใช่วาสนาที่สั่งสมแต่ปางก่อน

ถอดเทปจากหลวงพ่อฤาษี ท่านเคยเทศน์ที่บ้านสายลมว่า ถ้าคนไม่เคยปฏิบัติเป็นแนวมาก่อนต้องเริ่มฝึกถึง 1000 ชาติ ถึงจะสําเร็จ แต่คนนี้สั่งสมมโนยิทธิมามาก เพียงแค่วิ่งเล่นมองยอดวิหารแก้ว ก็ ถึงฌาน 4 และ นิพพานแล้ว

เมื่อคืนไม่ได้มาก็ไปแอบปฏิบัติมา ได้เข้าพบ พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าบุรฉัตรไชยากร กรมพระกําแพงเพชรอัครโยธิน ครั้งแรกในชีวิตครับ ดีใจมาก

 

สวัสดีคะ manusneung ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ศิลามณีไม่ได้เป็นศิษย์หลวงพ่อฤษีลิงดำนะคะ ยังไม่เคยฝึกแบบมโนยิทธิ..

 

กรุณาอย่าคิดเช่นนะคะ ... ดีเสียอีกคะ ได้แลกเปลี่ยนประสพการณ์กัน...

 

มโนมยิทธิกรรมฐาน
กับ มโนมยิทธิ ที่เป็นฤทธิ์จากวิชา 8 อภิญญา 6 ไม่เหมือนกัน

การรู้เห็นได้ยินในกรรมฐานมโนมยิทธิแบบนี้ อาจจะไม่ถูกต้องและไม่จริงเสมอไป หลักการคือ อยากจะคิดอะไรก็คิดไปแล้วเอาสมาธิ หรือจิตไปติดกับความคิดนั้นๆ คือ การกําหนดจิตไปกับความคิด ในกรรมฐาน 40 กอง ไม่มีการพูดถึงทั้ง ธรรมกาย และมโนมยิทธิ หลวงพ่ออาจจะเห็นว่าคนยุคนี้กําหนดจิตตัวเองยากเลยใช้กรรมฐานแบบนี้อบรมคน พูดแบบชาวบ้านคือ เพ้อฝันไปได้จะวิ่งรอบขอบจักรวาลก็ไปเหอะ แต่ไปตามความคิดนั้นให้ทัน

เวลาคนถามหลวงพ่อว่าเห็นนั่นนี่จริงมั้ยหลวงพ่อก็จะตอบว่าถ้าเห็นก็จริง ก็คือจิตมันเห็น แต่ที่เห็นนั่นหน่ะมันไม่จริง คําเหล่านี้จึงถูกใช้ต่อๆมา
ยกตัวอย่าง
หลวงพ่อถามว่าเห็นพระพุทธเจ้ามั้ย คนบอกว่าเห็น หลวงพ่อถามว่าใส่จีวรสีอะไรคนนั้นบอกว่าจีวรสีชมพู หลวงพ่อก็จะถามว่าใช่เหรอดูใหม่ เมื่อคนนั่งดูไปก็ตอบกลับหลวงพ่อว่าสีเหลือง หลวงพ่อจะวิสัชนาว่าพระพุทธองค์ห่มจีวรสีชมพู หลวงพ่อจะแนะนําว่า สิ่งที่เห็น สัมผัสได้ยิน ครั้งแรก จะถูกต้องที่สุด สําหรับ มโนมยิทธิ

มโนมยิทธิ จากญาณคือวิชา 8 หรืออภิญญา 6 คือ การรู้เห็นได้ยินด้วยกําลังของกรรมฐานตรงๆ มโนมยิทธิ แบบนี้เป็นผลของกรรมฐาน

เทวดามีหนวด ใจดีเยอะแยะนะ อย่างน้อยผมก็รู้ละครับว่ามี 3 พระองค์
​

​

​

ลูกศิทย์หลวงพ่อก่อนจะตําหนิต่อว่าหรือไม่เห็นด้วยอย่างไรก็ดูเจตนาผมก่อนละกันนะครับ ว่าเจตนาจะกล่าวโทษคําสอนหรือไม่ ไม่ใช่อะไรที่ขัดก็ว่า ผมพูดแค่อธิบายมโนมยิทธิกรรมฐาน กับ วิชา 8 ผิดถูกสอนผมได้ครับ​

 

ผมไม่รู้คับว่ามโนมยิทธิกรรมฐานคืออะไร แต่ตอนเท่าที่ผมฝึกสมาธิ ก็มีภาพ มีเสียง มีกลิ่น สัมผัส ฯลฯ แต่ผมไม่ได้สนใจ ก็ครองสติไปเรื่อยๆๆอะคับ ในจิตที่ละเอียดของผมเข้าใจว่า ทุกสิ่งมีเริ่มและมีดับ อย่าเอาไปยึดติดเพราะบางที่ภาพและเสียงได้ยินก็เหมือนมีรางมาบอกเหตุ แต่ต้องพิจารณาคับ ว่าอันไหนเป็นราง อันไหนจิตปรุงแต่ง อันไหน ทดสอบ
แต่ส่วนมากที่ผมเจอจะโดนทดสอบ คับ

 

คุณตุ๋ยอยากเห็นเทวดาหรือสัมผัสกับสิ่งลี้ลับหรอคับ ผมมีวิธี แต่คุณตุ๋ยต้องสวดมนต์ฝึกสมาธิและจิต สม่ำเสมอ คับ และก็รวบรวมบารมีและจิตที่แตกหายไป200กว่านี่ล่ะผมจำไม่ได้ (เหล่าท่านๆๆเคยบอกมา) คุณตุ๋ยลองดูซิคับ พระพุธทเจ้าท่านทรงตรัสว่า อย่าเชื่อแต่ให้ลองปฎิบัต (ในสิ่งที่ดีนะคับ)

 

ผมจะเล่าเรื่องให้ฟังนะคับแล้วพิจารณาคับ
ตั้งแต่ที่ผมเกิดมาผมจำความได้เมื่อตอน9ขวบ ผมเห็นครั้งแรกคือ เปตรตอนแรกผมไม่รู้หลอกคับว่าเป็นเปรต ผมเจอช่วงนั้นเป็นเวลาที่ผมนอนแล้วผมกำลังสซึมสรืองัวเงียตื่นจะเข้าห้องน้ำผมมองไปทางหน้าต่างห้องผม ผมก็เห็น ผมไม่เห็นหน้านะคับ ผมเห็นแค่ น่าจะเป็นลำตัวหรือเปล่านะคับ เป็นสีเหลืองๆและข้างๆๆ มีท่อนไรไม่รู้แต่มีมือเหมือน5นิ้วใหญ่ๆ
และผมก็ได้ยินเสียงร้อง ครำครวน ผมจึงออกจากห้องและไปปลุกแม่ให้มาดูว่าเห็นและได้ยินเหมือนกันเปล่า พอแม่เข้ามาในห้อง แม่บอกว่าไม่เห็นได้ยิน มีอะไรเลย บอกผมว่าฝันไปหรือเปล่า แต่ผมก็พยายามอธิบายให้แม่เชื่อ สุดท้ายแม่บอกว่างั้นตอนเช้าก็ไปใส่บาตร
และกัน ผมก็เลยขอแม่นอนที่ห้องแม่ด้วย ตอนเช้าผมก็ไปใส่บาตร ไปวัด ไปไหว้พระทำบุญ ผมก็ห้องหนังสือเล่มหนึ่งเชื่อเรื่องกรรมไรซักอย่างอะคับแต่สิ่งที่ผมจำได้คือเห็นภาพด้านหลังเป็นรูปคนสีเหลืองตัวยาวๆๆมือใหญ่ๆๆเหมือนที่ผมเห็นคืนนั้นผมเลยบอกแม่ว่านี่ผมเห็นเหมือนในภาพนี้คับเมื่อคืน หลังจากเหตุการณ์นั้นผมก็ได้ยินเสียง กลิ่น เห็น สัมผัส มาตลอด เสียงที่ได้ยินก็จะเป็นเสียงร้องโหวยหวน บ้าง ได้ยินมาเตือนบางว่า วันนี้อย่าขี้มอเตอร์ไซ เหตุการนี้ผมโดนเตือน2รอบที่ได้ยิน ผมก็ไม่เชื่อนะคับคิดว่าผมหูแว้วไปวันนั้นผมไปขี่มอเตอร์ไซขี่ไปถนนแถวบ้านผมมานแคบรถเรนถนนแค่เรนเดียวพอถึงสะพานมานจะมีทางโค้งหนึ่งซึ่งรถสวนมาเราจะไม่เห็นว่ารถสวนมาและมานเป็นทางขึ้นสะพานผมขี่รถกำลังลงจากสะพานผมเห็น6ล้อขับมาจะมาชนผม ผมหักหลบรถออกข้างทางคว่ำ รถผมถลอด เบรกมือหัก เกียหัก ตัวผม มีแผลถลอดที่แขนยาว เข่า2ข้างถลอดจนทุกวันยังมีแผลเป็นที่เข่า2ข้างของผม โชคยังดีคับที่ผมขี่รถไม่เร็วทุกทีผมจะขี่รถที่ความเร็ว80-100คับเท่าที่จำได้ผมขี่มาที่40 เหมือนมีไรมาดลใจว่าลงสะพานตรงนี้ให้ขี่ช้าๆๆ (จบ) ผมเล่าคร่าวๆคับ

เสียง ภาพ กลิ่น สัมผัส จนกระทั่งผมชินไปแล้ว หลังจากผมอายุ16ปีถึง23ปีผมก็ไม่ได้เจอกับสิ่งลี้ลับแบบนี้อีก จนกระทั่งเกิดเรื่องขึ้นที่วันก่องผมจบป.ตรี ผมไปเที่ยวฉลองกันกะเพื่อนๆในเอกวิชาไปกัน20คน กับอาจานที่ปรึกษาอีก1ท่าน ไปร่องแพที่กาณจนบุรี
หลังจากนั้นมาผมก็รู้ตัวผมเองว่าเป็นอะไร เดียวผมค่อยๆเล่าให้ฟังนะคับ

 

คะแต่ก่อนยอมรับว่าอย่ากเห็นแต่ตอนนี้เฉยๆ แล้วคะ เพราะเมื่อปลายปีที่แล้วเทวดามาดึงจิตไปคุยด้วยเห็นท่านเรียบร้อยแล้วคะ อันนี้ไม่ได้นึก ไปจริงๆคะ เพราะช่วงนั้นจิตจะใสมากมีพระพุทธเจ้าเป็นอารมณ์ตลอดเวลา และจิตมันจะรู้ลมหายใจตลอดและคำภาวนาไม่ว่าจะนั่งนอนยืนเดิน อารมณ์มันจะเบาๆ แบบสบายๆ ผลที่ได้ส่วนมากจะเป็นช่วงเช้ามืดคะ ตุ๋ยจะเป็นคนไม่ค่อยคิดอะไรคือจิตไม่ฟุ้งฟ่านนั้นเอง เป็นคนอารมณ์ดี เรื่องความโกรธเนี่ยไม่ตอ้งพูดถึงและจะไม่ใส่ใจอะไรมากมายกับบุคคลรอบข้างถ้านึกถึงเรื่องทำบุญที่ตัวเองทำผ่านๆ มาก็มีความสุข อิ่มใจ เพราะเป็นคนชอบทำบุญ และปฎิบัติธรรมคะส่วนหลวงพ่อฤาษีก็มารู้จักท่าน เมื่อ 15 ปีที่แล้ว ไม่ได้รู้เป็นการส่วนตัวแต่รุ่นพี่เขาเป็นลูกศิษย์หลวงพ่อ และเขาอยู่ต่างประเทศเหมือนกันเขาเห็นตุ๋ยเศร้าโศกกับการจากไปขอน้องชายก็เลยเอาหนังสือหลวงพ่อมาให้อ่านก็เกิดศัทธาอย่ากฝากตัวเป็นศิษย์ แต่ก็ไม่มีโอกาศ เพราะอยู่ไกล จึงอาศัยอ่านหนังสือและปฎิบัติธรรมตามคำสอนของหลวงพ่อเอาเมื่อเรามีความรักความศัทธายึดมั่นเราก็ได้พบท่าน ตุ๋ยเคยไปฝากตัวเป็นศิษย์ท่านในสมาธิ โดนมีพี่ชายพาไป มันคล้ายความฝันแต่เรื่องราวที่คุยกับหลวงพ่อคือเรื่องจริง ตอนที่พี่ชายพาไปหาหลวงพ่อเห็นหลวงพ่อนั่งอยู่กับญาติโยมเยอะแยะ และหลวงพ่อก็หันมาเห็นพี่ชายกับตุ๋ย เข้าไปกราบ หลวงพ่อถามพี่ชายว่ามาจากไหนกันพี่ชายบอกมาจากจังหวัดลพบุรี ครับและพี่ชายก็พูดต่อผมพาน้องสาวมากราบหลวงพ่อครับ น้องสาวเขาอยากมากราบหลวงพ่อและฝากตัวเป็นศิษย์ครับ หลวงพ่อก็เลยถามว่า เอาชิ อีหนู เองอยู่ที่ไหนละ ตุ๋ยก็บอกว่าอยู่อำเภอโคกสำโรง จังหวัดลพบุรีคะ อยากมากราบหลวงพ่อและฝากตัวเป็นศิษย์คะ หลวงพ่อก็พูดว่า เออ ดีเอาชิอีหนูหลวงพ่อรับเป็นศิษย์หลังจากนั้นตุ๋ยก็ตื่น ส่วนมากจะรับสัมผัสหลวงพ่อได้ช่วงเช้ามืด หลังจากนั่นท่านก็จะมาสอยการตัดร่างกายให้บ่อยๆ เวลาที่จิตเป็นสมาธิท่านจะมาแต่เสียง มาพูดกรองหูให้ตุ๋ยได้ยิน อยู่เสมอๆ ไม่ใช่ท่านองค์เดียวหลวงพ่อองค์อื่นๆ ก็มา แต่ตุ๋ยไม่รู้จักพอท่านสอนเสร็จก็ถามชื่อท่านๆ จะไม่บอกชื่อ จะบอกแต่สถานที่อยู่ เหมือนยังกับว่าให้ตุ๋ยไปสืบหาเอา มีหลวงพ่อวัดปากน้ำ หลวงพ่อวัดจัดหวัดสิงห์บุรี แต่ก็ยังไม่รู้ว่าองค์ไหน ในช่วงนั่นท่านจะมาสอนใน สมาธินี่แหละคะคือจุดเริ่มต้นที่รู้จักหลวงพ่อและฝากตัวเป็นศิษย์ หลังจากได้กลับไปประเทศไทย ก็ไปวัดท่าชุง ไปฝากตัวเป็นศิษย์ กับร่างกายเนื้อหลวงพ่อในโลงแก้วก็ยึดแนวคำสอนของหลวงพ่อเลื่อยมา เพราะจริตชอบแนวนี้คะ เราต้องมีศัทธา รักเคารพท่านจริงๆ ทำจิตให้ถึงท่าน รับรองคะท่านมาสงเคราะห์แน่นอน เพราะตุ๋ยพบมาด้วยตัวเองหลายครั้งแล้วร่วมทั้งหลวงปู่หลายๆ องค์คะ

 

ตอนนั้นที่อยู่เมื่องไทย เมื่อไม่นานนี้เอง ที่เขานิยน ท้าวจตุคามรามเทพ ตุ๋ยก็ไม่เคยรู้หรอกว่าท่านมีรูปร่างอย่างไร พอไปทำบุญ วัดที่บ้านเกิด พระญาติก็ให้ ท้าวจตุคามรามเทพ มาบูชา ตุ๋ยก็เฉยๆ ไม่ได้คิดอะไรมาก ไม่เป็นไปตามกะแสนิยม พระญาติให้มาก็เอามา เอามาใว้ในห้อง พอล้มตัวลงนอน ช่วงเช้าทำจิตสบายๆ เห็นเลยคะ ท่านท้าวจตุคาม ทั้งสององค์ แต่งตัวเป็นเทพฯเต็มยศเลยนั่งอยู่ ตั่งหรือเตียงแบบสมัยโบราน มีหมอน 3 เหลียมอยู่ข้างกายด้วยคะ ท่านมองมาที่ตุ๋ยและยิ้มๆ แหมอะไรก็ดี ดีหมด แต่ทำไม่ถึงมีหนวดนะ หนวดนี่สวยเชียว แต่ไม่ชอบอยู่ดีไม่รู้เป็นโรคอะไร พอจิตกลับ ก็ไม่รู้หรอกท่านมีรูปร่างแบบไหน บังเอิญไปเห็นในรูป
อ้าวมีหนวดจริงๆ ด้วย คิดอยู่ในใจทำไมมันตรงกับที่เราเห็นท่านในสมาธิเลยมีสององค์ที่จำได้ องค์หนึ่งมีหนวดหรือเปล่าก็ไม่รู้แต่อีกองค์มีแน่นอน แปลกจังคะ

 

หุหุหุ ผมไม่ได้รู้จักท่านหลวงปูฤาษีลิงดำหลอกคับ ไม่เคยเห็นรูป แต่น้องชายกะเพื่อนๆเป็นลูกศิษย์ของหลวงปู่ แต่มีวันหนึ่งผมปฎิบัตได้มาช่วงหนึ่งแล้วผมรู้สึกว่าติดอะไรซักอย่างไม่ก้าวหน้าซักที จิตผมไม่นิ่งเลยออกจากสมาธิ แล้วผมไปนอน ผมฝันเห็นพระรูปหนึ่งหนุ่มๆพาผมไปวัดที่ไหนผมก็ไม่รู้แต่วัดสวยงามมาก พอผมเดินตามพระหนุ่มรุปนี้ท่านพาผมไปพบกับพระอีกองค์หนึ่งซึ่งผมไม่รู้ว่าเป็นใคร ท่านมีลักษณะ ท่วม ๆผิวสีทอง ใส่แว่นตา แลวท่านก็บอกว่าให้ผมทำตามท่านซึ่งท่านก็ทำสมาธิผมก็งงๆและมองท่านสมาธิผมเห็นแสงหลายสีที่มือท่านออกมา ในฝันผมก็ปฎิบัติทำตามที่ท่านบอก แล้วผมก็ตื่น แล้วผมก็เล่าให้น้องชายฟัง บอกรูปร่างลักษณให้น้องฟังแล้วน้องก็เอารูปหลวงปู่ให้ดูว่าใช่องค์นี้เปล่า หลังจากนั้นมาผมก็รู้จักท่านชื่อหลวงปู่ฤาษีลิงดำ องค์ที่ผมให้ในฝันและผมก็ปฎิบัตสมาธิที่ท่านสอน แต่ผมไม่รู้ประวัติและก็ปฎิบัตที่มีชื่อเรียกต่างหลอกคับ รู้แค่ว่าท่านๆให้ผมทำตามแบบนี้และบอกแบบเข้าใจง่ายๆๆคับ แต่ส่วนมากผมฝันหรอมาในจิตหรือขณะปฎิบัติมาธิผมจะพิจารณาก่อง

 

ตอนนั้นที่ฝึกในแนวหลวงพ่อหลวงพ่อจะสอนตัดร่างกายก่อน เสมอๆ ฟังท่านและคิดตาม จะเห็นตามที่ท่านเทศน์สอนเลย ท่านสอนได้ดีเข้าใจง่ายๆ ใช้ภาษาแบบชาวบ้าน พูดตรงไปตรงมา ฟังเทศน์ท่านก็นั่งอมยิ้มได้เลยแหละคะ การเห็นภาพ เทพฯ และพวกผีต่างๆ จะมากระทบที่จิต ไม่นานหรอกสำหรับตุ๋ยไวมากคะถ้ามีสติก็จะรู้ถ้าไม่มีสติก็ไม่รู้หรอกคะ ตอนที่รู้จักท่านใหม่ๆ ตุ๋ยจะมีวิริยะ และอุสาหะ และมีจิตใจจดจ่อ มากเลยคะ แต่มาระยะหลังๆ ความสนใจน้อยลง ก็บอกแล้วว่ายังไม่ไปถึงไหน แต่เรามีพื้นฐานมาบ้างแล้วถ้าตั้งใจจริงๆ ของเก่าก็คงกลับมา เหมือนคุณ manusneung นั่นแหละคะ ถ้าเราไม่ให้ความสนใจในการปฎิบัติ ของเก่าที่เรามีมันก็จะจางไป แต่ก็ยังไม่หายไปเสียหมด ถ้ากลับมาตั้งใจปฎิบัติใหม่ของเก่าก็กลับมาคะ อันนี้ฟังจากหลวงพ่อมานะคะ ก็มาพิจารณาตัวเอง ดูอีกทีคะ เราต้องถามตัวเราด้วย จริต เราชอบแบบใหน ตุ๋ยก็ฝึกมาหลายแบบแล้ว แต่ ตัวเองก็ชอบ แบบนี้คะ

 

พระองค์ท่านเป็นใคร เหรอคะ คุณอาภากร ศิลามณีไม่ทราบเลย กรุณาเล่าให้ฟังบ้างได้หรือไม่คะ

 

พระพุทธเจ้าคือ ตรัสรู้ได้ด้วยพระองค์เอง
ปัจเจก คือ เฉพาะตน
ปัจเจกพุทธ ก็คือพระพุทธเจ้าที่ตรัสรู้นอกพุทธกาล ตรัสรู้เอง แต่จะไม่ประกาศพระสัทธรรม ไม่มีศาสดาเพราะทรงเป็นเอง และไม่มีพระสาวก พระเทวทัต ก็ เป็น 1 ในพุทธพยากรณ์ว่าจะเป็นปัจเจกพุทธะ ครับ พระพุทธเจ้าจะบังเกิดแค่พระองค์เดียว แต่พระปัจเจกพุทธสามารถบังเกิดพร้อมๆกันได้หลายองค์

พลเอก พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าบุรฉัตรไชยากร กรมพระกำแพงเพ็ชรอัครโยธิน หรือ พระองค์เจ้าบุรฉัตรไชยากร (23 มกราคม พ.ศ. 2424 - 14 กันยายน พ.ศ. 2479) พระบิดาแห่งกิจการวิทยุกระจายเสียงไทย และพระบิดาแห่งการรถไฟไทย ทรงเป็นพระราชโอรสของ ร.5

แหล่งอ้างอิงเวปผมเอง กรมพระกำแพงเพ็ชรฯ