แนะนำพระดี มีพลังมหัศจรรย์ อาถรรพ์หนุนชีวิต อิทธิฤทธิ์มหาศาล

ขอร่วมอนุโมทนาในบุญกุศลที่ทำด้วยครับ

 

ขออนุโมทนาบุญกับทุกๆคนที่ได้ร่วมบุญกันในครั้งนี้ครับ

 

ขออนุโมทนากับพี่หนุ่ม และ เพื่อนๆสมาชิกทุกๆคน ครับ...<!-- google_ad_section_end -->

 

อนุโมทนาด้วยครับพี่หนุ่ม.....(^_^)

 

ขออนุโมทนาบุญในครั้งนี้ด้วยครับ สาธุๆๆ

 

ขออนุโมทนาในบุญกุศลครั้งนี้ กับพี่หนุ่มเมืองแกลง และเพื่อนสมาชิกทุกๆท่านด้วยครับ

 

หากถามคนทั่วไป ก็คงบอกว่าไม่เหมือนกันแน่นอน เพราะพลังทางด้านนี้ต้องเจตนาทำโดยตรงเฉพาะทางเท่านั้น ทีนี้หากเราจะอนุมานได้ว่า ลป.กวย ลงมาเสกให้ ด้วยกายทิพย์และจิตที่เป็นชั้นพรหมไปแล้ว ย่อมทำได้ดีแบบเดิม หรืออาจดีมากกว่าเดิมได้ไม่ยาก อยู่ที่แนวพิจารณาของทุกท่าน

- เชื่อหรือไม่ว่า ลป.กวย ลงมาปลุกเสกให้ด้วยอย่างเต็มที่ในพิธี
- มั่นใจในพระเกจิองค์อื่นๆ ที่เอาไปปลุกเสกเดี่ยวอีกมากครั้งหรือไม่ ว่าดีจริง
- เชื่อมั่นว่าพลังต่างๆจะได้ครบทุกแนวทางหรือไม่ เพราะมีหลายพระเกจิ ที่ต่างแนวทางกัน

 

ขออนุโมทนาสาธุกับพี่หนุ่มและทุกๆท่านครับ

 

ไม่ลังเลเลยครับ ที่จะเลือกเหรียญ หลังยันต์ หรือหลังหนุมาน

- หลังหนุมาน หากชอบทาง เมตตา ร้อนแรง บู๊ สุดยอดในการผจญภัย
- หลังยันต์ หากชอบด้าน ล้างอาถรรพ์ หนุนดวง เมตตา เปิดช่องทางทำกิน

ผมมีประสบการณ์กับเหรียญ 2 แบบนี้มากที่สุด ไม่น้อยกว่า 8-9 ครั้งแบบจะจะ
เจอที่ร่มเกล้าคือด้านคงกะพัน ในป่ากะเหรี่ยงด้านแก้อาถรรพ์ ในลาวด้านกันคุณไสย์
ที่ชายแดนไทย-พม่า เป็นด้านมนต์มหากาฬ คนที่จ้องยิงเราต้องเสียชีวิตไปเองทั้งกลุ่ม
และยังเจอดีๆ(เรื่องร้ายๆ) ในที่ต่างๆอีกมากครั้ง ล้วนเป็นเหรียญหาง่ายๆแบบนี้ทั้งสิ้น

ลป.กวย สำเร็จวิชา 3 อย่าง ที่ยอมรับกันว่า ท่านเก่งจริงในประเทศไทย
- วิชาหนุมาน
- วิชาพระสิวลี
- วิชาพระแม่ธรณี

 

สิ่งที่พวกเราเรียกว่า...การทำกุศล อีกอย่างหนึ่ง
ซึ่งพวกเราทุกคน พร้อมใจกันทำเพื่อถวายพระองค์ท่านเงียบๆ
แต่เป็นความภาคภูมิใจของพวกเราร่วมกัน ในการทำสิ่งดีๆแบบนี้

ขอร่วมอนุโมทนาด้วยครับ

 

แม้จะประดิษฐ์คำกล่าว ให้ไพเราะมากสักเพียงใด
ก็ไม่ได้ครึ่ง ของความรู้สึกที่อยู่ในจิตใต้สำนึกทั้งชีวิต
ที่มากกว่าความจงรักภักดี และการเทิดทูนเต็มจิตสำนึก
แม้ว่า..อาจไม่ได้เกิดเป็นข้ารองพระบาทอีกในชาติต่อไป
ก็จะขอจารึกพระองค์ท่านไว้ ในจิตวิญญาณของตัวเองตลอดไป

ขอจงทรงพระเจริญ และ ทรงพระเกษมสำราญตลอดไป

 

ขอโมทนาบุญด้วยครับ....สาธุ...รวยๆๆ

 

แหวนพระ ที่เชื่อถือได้
ส่วนมากเป็นเครื่องราง ที่ดีทางคุ้มครองป้องกันอันตราย
ที่เชื่อถือได้และมีประสบการณ์กันมามากแล้ว ได้แก่

-แหวน ลป.ดู่
-แหวน ลป.กวย
-แหวน ลพ.มุ่ย
-แหวน ลป.ทวด
-แหวน ลป.เดิม

 

แล้วพระแหวกม่าน ทั้งสองพิมพ์ดีอย่างใร

 

เนื้อแท้ของคนโกหก


“พวกเราส่วนใหญ่ชอบพูดปด ซึ่งก็ไม่ได้มีพิษภัยมิใช่หรือ”

ในชีวิตของคนเรานั้น ต้องมีสักครั้งละที่โกหก ซึ่งโดยส่วนใหญ่เพื่อป้องกันตนเองไม่ให้เกิดความอับอาย หรืออันตรายที่อาจเกิดขึ้นจากแรงกดดันภายนอกของสังคม เราลองมาแยกแยะประเภทของการโกหกดูสิครับว่าได้สักกี่ประเภท

1. โกหกเพื่อมารยาท เป็นประเภทที่มีผลเสียน้อยที่สุด เพราะไม่มีเจตนาจะทำให้คนอื่นเสียหายหรือเป็นอันตราย แต่มีเจตนาเพื่อจะทำให้คนอื่นพอใจเรียกว่าเป็นการรักษาน้ำใจกัน เช่น “ไม่ได้พบกันตั้งนาน สวยไม่เปลี่ยนเลย” คนส่วนใหญ่มักจะไม่คิดว่าเป็นการโกหกด้วยซ้ำ นอกจากคนที่จริงจังต่อโลกเกินไปต่อต้านพฤติกรรมนี้เพราะถือว่าไม่จริงใจต่อกัน

2. โกหกเพื่อป้องกันอันตราย เป็นการโกหกประเภทที่ใช้มากที่สุด เป็นสัญชาตญาณของมนุษย์ ที่จะต้องป้องกันอันตรายที่อาจเกิดขึ้นเพื่อความอยู่รอด ลงไปถึงความเจ็บปวด ขมขื่น ละอายใจ อับอาย แม้กระทั่งเรื่องของศักดิ์ศรี

3. โกหกเพื่อผลประโยชน์ เป็นประเภทที่ใช้มากพอกัน เพื่อป้องกันอันตรายที่เกี่ยวข้องกับผลประโยชน์โดยตรง เช่น ขู่ให้ฝ่ายตรงห้ามรู้สึกกลัว เป็นการป้องกันอันตรายที่เกิดขึ้น และอาจมีผลในการเอาชนะคู่ต่อสู้ด้วย ซึ่งถือเป็นผลประโยชน์ อย่างไรก็ตามการโกหกเพื่อผลประโยชน์ อาจไม่จำเป็นต้องมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องอันตรายเสมอ เช่น การโฆษณาชวนเชื่อ เป็นต้น

4. โกหกเพื่อหาความยุติธรรม เป็นการโกหกเพื่อฝึกนิสัยมนุษย์ให้ไม่เห็นแก่ตัว มักจะเกี่ยวข้องกับคำมั่นสัญญา กฎเกณฑ์หรือกติกาต่างๆ เช่น พ่อแม่บอกกับลูกๆ ว่ารักลูกเท่ากันหมดทุกคน , พ่อค้าสัญญาต่อกันว่าจะไม่ค้าขายทำลายกันเอง เป็นต้น กฎและกติกานี้ ยังรวมถึงเรื่องจริยธรรม และจรรยาบรรณของวิชาชีพอีกด้วย

5. โกหกเพื่อหาความจริง การโกหกประเภทนี้มักเป็นพวกนักวิทยาศาสตร์ นักวิจัย นักกฎหมาย และความศรัทธาในศาสนา มีนักวิทยาศาสตร์ไม่น้อยที่ต้องบิดเบือนความจริงในการทดลอง นักวิจัยไม่น้อยที่ได้ผลออกมาแล้วผิดเป้าหมายที่ตั้งไว้ จึงพยายามหาหลักฐานต่างๆ มาอ้างอิงมาแทนความจริงที่เกิดขึ้น หรือคนที่ต้องการเผยแผ่ศาสนา อาจใช้วิธีในการจูงใจให้ผู้อื่นคล้อยตาม

6. นักโกหกอาชีพ เป็นคนที่โกหกในเรื่องที่ไม่จำเป็นต้องโกหกจนดูเป็นงานประจำไป คนประเภทนี้มีพรสวรรค์ในการพูด การสร้างเรื่อง เพราะตัวเขาเองยืนอยู่ระหว่างกลางของความจริงกับจินตนาการ นักโกหกอาชีพนั้นไวกว่านักโกหกจำเป็นมาก เขาจะรู้ทันทีว่ามีใครกำลังจับโกหกเขาอยู่ แล้วเขาก็จะหันมาเปลี่ยนเรื่องเป็นเรื่องจริงบ้างเรื่องแต่งบ้าง จนคนจับไขว้เขวไปเอง

ลักษณะของคนชอบโกหก

ดูเป็นคนน่าสนใจ น่าคบ มีลักษณะเชื่อมั่นในตนเอง โดยเฉพาะในด้านความคิดเห็นในเรื่องต่างๆ เป็นคนมีเพื่อนมาก ท่าทางดูเป็นกันเอง แต่สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นหน้ากาก เป็นบุคลิกปลอมที่สร้างขึ้นมา เพื่อกลบเกลื่อนความรู้สึกอ่อนแอที่ซ่อนอยู่ภายในใจ

ความจริงแล้ว เขาเป็นคนว้าเหว่ มีปมด้อย ชีวิตไร้จุดหมาย ขาดความเชื่อมั่น ไม่สนิทกับใครได้อย่างจริงใจเพราะไม่ค่อยไว้ใจคน และเหนือสิ่งอื่นใดคือ ความรู้สึกละอายใจที่เกาะฝังอยู่ในส่วนลึกของความกลัวนั่นเอง

 

ขออนุโมทนากับพี่หนุ่ม และ เพื่อนๆสมาชิกทุกๆคน ที่ร่วมใจกันให้มีวันนี้ครับ...ทำอะไรเพื่อสังคม ภูมิใจจริงๆครับ<!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end -->

 

"ความทุกข์ทั้งหลายที่เป็นความทุกข์ทางใจนี้ เป็นเพราะว่าเรามองดูปรากฏการณ์ในชีวิตด้วยความไม่ชัดเจน"

"ยังไม่สนใจธรรมะ เพราะชีวิตยังไม่มีทุกข์"

คนจำนวนมากคิดเช่นนี้ เพราะคำว่า "ทุกข์" นั้นฟังดูเป็นเรื่องหนักหนาสาหัสในชีวิต ทั้งที่ความจริงแล้ว ความหมายของคำนี้ในธรรมะของพุทธศาสนามีความละเอียดอ่อนยิ่งนัก หากศึกษาจริงๆ แล้วจะรู้สึกทึ่งและอัศจรรย์ใจในอัจฉริยภาพของตัวผู้ค้นพบยิ่งนัก

จะรู้สึกอย่างไรหากบอกว่าในทุกๆ จังหวะและท่วงทำนองของการดำเนินชีวิตมีทุกข์แฝงอยู่ทุกขณะ

ไม่รู้จัก - อย่ารีบบอกว่าไม่มี

อย่าเพิ่งเถียงถ้ายังไม่ได้คำอธิบายในเรื่องนี้ของ ดร.ระวี ภาวิไล ที่ส่องกล้องมองดูคำว่าทุกข์ได้ละเอียด ไม่แพ้การส่องกล้องดูดาวบนท้องฟ้าเลย

"คำว่าปัญหากับความทุกข์ในทางพระพุทธศาสนาใช้แทนกันได้ คำว่าปัญหาเป็นคำสมัยใหม่ เราจะพิจารณาได้ว่าสิ่งที่เราเรียกว่าปัญหานี้คือ ความทุกข์นั่นเอง แต่เวลาพูดความทุกข์จะดูเหมือนหนัก พูดคำว่าปัญหาเป็นเรื่องทันสมัย แล้วเราจะพบว่าสิ่งที่เราต้องแก้ก็คือ ความไม่สะดวกสบายที่ทนได้ยากนั่นเอง

"ตามที่บอกว่าชีวิตเป็นความทุกข์เป็นปัญหานั้น ไม่ใช่ว่าการกล่าวเช่นนั้นเป็นการมองโลกในแง่ร้าย แต่เป็นการกล่าวถึงสภาวะที่เป็นจริงในชีวิตของเรา"

ไม่เชื่อลองฟังต่อไปได้

"นับตั้งแต่เรารู้สึกตัวลืมตาขึ้นวันหนึ่งๆ จะพบปัญหาที่ต้องแก้ถัดกันไป แก้ปัญหานั้นปัญหาใหม่ก็เข้ามาเรื่อย ถ้าจะสังเกตตั้งแต่เช้า ปัญหาทำอย่างไรเราจะมาถึงที่ทำงานได้โดยเรียบร้อย แม้เมื่อถึงที่ทำงานเราจะพบปัญหารออยู่บนโต๊ะ จะต้องแก้อันนั้นอันนี้เรื่อยไป ชีวิตก็จะเป็นอย่างนี้

"ปัญหาหรือความทุกข์ทางกายนี้เป็นส่วนหนึ่ง แต่ส่งที่น่าจะสังเกตได้ก็คือว่า ส่วนใจมันพลอยไปกับกายมากน้อยแค่ไหน ทั้งที่ส่วนใจก็มีความทุกข์ทางใจอยู่แล้ว คือความเศร้าโศก ความคับแค้นใจ ซึ่งส่วนของจิตใจนี้อาจจะเกิดขึ้นเพราะความทุกข์ทางกายทำให้เกิด หรืออาจเกิดแม้ความทุกข์ทางกายไม่มีก็ได้

"นับเป็นเรื่องที่มีความซับซ้อนในสาเหตุ และสาเหตุเหล่านี้ ทางพฤติกรรมสามารถวิเคราะห์ได้ว่าเกิดขึ้นมาอย่างไร แล้วก็รู้หนทางที่จะบรรเทามันลงไป"

ในบรรดาความทุกข์ที่แบ่งออกเป็นทางกายและทางใจนั้น อ.ระวีบอกว่า

"ความทุกข์ทางใจเกิดขึ้นโดยไม่จำเป็น แล้วเราจะพบว่ามนุษย์ได้สร้างกลไกขึ้นทั้งในตัวเองและสังคม ทำให้เกิดความกดดันและความทุกข์ทางใจขึ้น โดยคนส่วนใหญ่อาจจะมองข้ามไป หรืออาจจะมองไม่เห็น มันก็กลายเป็นปัญหาหรือเป็นทุกข์ ความทุกข์ทางใจเหล่านี้ เป็นสิ่งที่การอบรมและการฝึกฝนใจสามารถทำให้มันระงับไปได้"

ความทุกข์ทางใจเกิดขึ้นโดยไม่จำเป็น-เป็นประเด็นที่ควรให้ความสนใจเป็นอย่างมาก เพราะถ้าเป็นเช่นนั้นวันหนึ่งๆ คนเราทุกข์ทางใจไปโดยสิ้นเปลืองไม่ใช่น้อย

บอกแค่นี้คงไม่ทำให้คิ้วที่ขมวดอยู่คลายออกไปได้ ต้องรับรู้การแจกแจงปฏิบัติการของสิ่งที่เรียกว่าทุกข์เสียก่อน

ทุกข์กาย-ทุกข์ใจแน่

กายไม่ทุกข์-ใจทุกข์ไปล่วงหน้า

ตัวอย่างความพัวพันระหว่างทุกข์ทางกายและทุกข์ทางใจที่อาจจะได้พบกันในชีวิตประ
จำวัน สมมุติว่าเราเป็นเด็กไม่สบายแล้วไปหาหมอ หมอบอกว่าเราเป็นไข้หวัด ต้องฉีดยา ถ้าเด็กคนนั้นเคยฉีดยามาหนหนึ่งแล้ว พอบอกต้องฉีดยาอีกมันเกิดทุกข์ขึ้นมาทันที ความทุกข์ที่ได้รับฟังว่าต้องเอาเข็มมาแทงลงไปในเนื้อ ในขณะนั้นทุกข์ทางกายยังไม่ได้เกิด แต่ทุกข์ทางใจเกิดขึ้นแล้ว อาจจะเริ่มมีอาการเป็นทุกข์ เริ่มน้ำตาคลอ พอหมอเอาเข็มฉีดยาดูดยาออกมาจากหลอดก็เริ่มจะมีความทุกข์ทางกายบ้าง แต่ไม่เจ็บ น้ำตาไหลได้

"เราเป็นผู้ใหญ่รู้สึกแต่คงไม่ถึงกับน้ำตาไหล เห็นหมอทำอย่างนั้นเราก็เริ่มรู้สึก หมอเอาเข็มฉีดยามาบีบยาให้ยามันไล่ แล้วก็เอามาจรดลง แล้วลองนึกทบทวนดูว่าเรารู้สึกอย่างไร จะรู้สึกไม่สบายใจ หมอเริ่มกดเข็ม บางครั้งเราก็มอง บางครั้งเราก็ไม่อยากมอง ลองมองดูและลองพิจารณาดูตอนที่เข็มมันจรด ความทุกข์ทางกายยังไม่เกิดขึ้น แต่เรามีความไม่สบายใจ พอหมอกดเข็มเข้าไปในเนื้อเรา นึกว่าเราเจ็บ แต่ที่จริงถ้าเราเพ่งใจลงไปในขณะเข็มกดลงไปในเนื้อ จะพบว่ามันยังไม่เจ็บ ความทุกข์ทางกายยังไม่มี แต่เมื่อเข็มมันลงไปลึกพอประมาณแล้ว และเมื่อหมอเริ่มกดยาเข้าไป ความเจ็บมันจะมี

"ถ้ามีสติอยู่กับปัจจุบัน เจ็บที่แล้วไปอย่าไปนึกถึงมันอีก เจ็บที่กำลังเจ็บดูมัน เจ็บที่ยังไม่มา อย่าเพิ่งไปเจ็บก่อน เราจะพบว่าความเจ็บได้เป็นทุกข์ก้อนใหญ่ที่เราจะต้องแบกไว้ แต่ความเจ็บนั้นมันเป็นชั่วขณะๆ พอหมอถอนเข็มออกแล้วขยี้ตอนนั้นเราจะเจ็บมากชั่วขณะ แล้วก็จะชา แต่ถ้าเราไม่ทำอย่างนั้นจะรู้สึกว่าความเจ็บจริงๆ กับความที่ใจเราเป็นทุกข์มันปนเปกันไปหมด ไม่รู้ส่วนไหนเป็นทุกข์ทางกาย ส่วนไหนเป็นทุกข์ทางใจ

"ถ้าเป็นเด็ก เด็กจะร้องก่อนเข็มจะถูก เมื่อถูกเข็มแทงก็ร้องลั่น พอหมอถอนเข็มออกก็ยังร้องอยู่ เพราะโกรธหมอ นี่คือตัวอย่างที่ยกขึ้นมา เพื่อให้เห็นกลไกของสิ่งที่เรียกว่าความทุกข์"

"ความทุกข์ทั้งหลายที่เป็นความทุกข์ทางใจนี้ เป็นเพราะว่าเรามองดูปรากฏการณ์ในชีวิตด้วยความไม่ชัดเจน ทำอย่างไรจะเห็นสภาวะชัดเจน ทำอย่างไรจะรู้ทัน"

โจทย์นี้หาคำตอบได้ไม่ยาก!

 

อยากจัดให้ชมบ้างจังแต่มีน้องๆพิมพ์นิยม(โคโยตี้)มาเต้นด้วยนี่กลัวโดนแบน อิๆ

 

มีเม็ดประคำของหลวงปู่บุญ ใช้แทนใด้หรือไม่

 

ในหลวงท่านไม่เคยถือพระองค์ช่วยเหลือราษฎรทรงเป็นผู้นำด้านความคิดริเริ่มในสิ่งต่างๆมากมาย และทรงเป็นพุทธมามกะทนุบํารุงพระพุทธศาสนาเรื่อยมา เป็นพระมหากษัตริย์ไทย ที่ทรงครองราชสมบัติยาวนานที่สุด ในประวัติศาสตร์ปกครองด้วย ทศพิธราชธรรม ดังคำที่ท่านกล่าวว่า เราจะปกครองแผ่นดินโดยธรรมเพื่อประโยชน์สุขแห่งมหาชนชาวสยาม

ของพระองค์ทรงพระเจริญ