แนะนำพระดี มีพลังมหัศจรรย์ อาถรรพ์หนุนชีวิต อิทธิฤทธิ์มหาศาล

พอจะมีแผนที่ ไปวัดไหมครับ

 

สวัสดีครับคุณโจ อ่านกระทู้นี้มา 3 อาทิตย์แล้ว (ตอนนี้อ่านถึงหน้า 1177) ทราบว่าคุณโจอยู่ร้านวาสนา สุโขทัย ไม่ทราบว่า มีลูกสาวชื่อลีนุกซ์ หรือเปล่าครับ

 

ใช่ครับ อยู่สุโขทัยเหมือนกันหรือครับ

 

ครับ ลูกสาวคุณโจกับลูกชายผม (น้องเก้า) เป็นเพื่อนกันตอนอยู่อนุบาลสายธรรมครับ แฟนผมก็ไปซื้อเครื่องสำอางที่ร้านวาสนาบ่อยๆ ครับ

 

ครับพี่ เมียผมร้องอ๋อเลยครับ เมียผมจำได้ครับว่าพี่อยู่เขตพื้นที่การศึกษาใช่ไหมครับ หากว่างก็แวะมาพูดคุยที่ร้านนะครับพี่

 

อยู่ตรงข้ามเขตพื้นที่ครับ วิทยาลัยเทคนิคครับ

 

เห็นกะทู้เงียบๆ เลยเล่าเรื่องราวย้อนหลัง แต่ผมไม่ได้แก่นะครับ เดี๋ยวจะโดนแซวว่าชอบเล่าความหลัง สมัยเล่นอมูเลทอินไทย ซึ่งถือได้่ว่าเป็นเว็บพระเครื่องเว็บแรกของเมืองไทย เล่นใหม่ๆ มีการแลกเปลี่ยนความรู้และขายพระเครื่องในราคาที่ไม่แพง ทำให้เกิดกระแสนิยมตามมามากมาย มีการให้ข้อมูลกันและได้เพื่อนฝูงมิตรภาพกันอย่างดี แต่แล้วก็มาถึงกาลต้องแตกแยกกันไปเพราะขัดแย้งกันเรื่องข้อมูลพระคง เลยทำให้มีเว็บพระเครื่องตามมาเช่นสยามอมูเลท ยูอมูเลท มาเรื่อยๆ ตอนนั้นผมไปทุกเว็บ แต่ก็ไม่ได้สนทนากับใครเลย ได้แค่เห็นพระองค์ไหนชอบก็เช่าบูชาเก็บไว้ มาวันนึงไปเจอเว็บใหม่ชื่อสาธุดอทคอม เลยสมัครสมาชิกเข้าไป ซึ่งบอร์ดนี้เน้นการพูดคุยกัน ไม่ได้เน้นขายอะไรมาก เป็นเว็บศิษย์หลวงพ่อพูน วัดบ้านแพนมาทำกัน ก็เจอมิตรภาพของคนที่มีน้ำใจกัน เป็นคอเดียวกันตอนนั้นก็ปีสี่หก หรือสี่เจ็ดนี่ละครับ ไปเจอที่คบหาสนิทและพูดคุยกันเกือบจะทุกวันก็สองคน เค้าใช้ยูสเซอร์เนม เสมายันหลัก(ตามหนังเรื่องขุนศึกกำลังดังตอนนั้น) อีกคนก็ใช้ชื่อจริงเค้า ใช้ยูสเซอร์เนม จิรัฎฐ์ สถานภาพแต่ละคนไม่ต่างกัน งานไม่มั่นคง รายได้ไม่มากมายอะไร แต่ชอบและบูชาพระหวังพุทธคุณจะส่งผลให้ชีวิตเป็นสุขมากขึ้น ตอนนั้นผมเป็นลูกจ้าง เสมามีอาชีพเป็นเซลล์ พี่จิรัฎฐ์ เป็นอาจารย์สอนในมหาลัยแต่เป็นอัตราจ้างที่เค้าใช้งานหนักและไม่มั่นคงไม่ รู้วันไหนเค้าก็จะไล่ออก ของผมนับถือเกจิทั่วไปแต่ไม่ได้ยึดองค์ไหนเป็นองค์ที่ระลึกตลอด ช่วงนั้นก็ยึดมั่นในองค์พ่อจตุคามด้วย ชีวิตผมก็ผลิกผันเจริญขึ้นตามลำดับ สอบบรรจุได้แต่ชีวิตก็ลำบาก เพราะอยู่ห่างไกลครอบครัว แต่สิ่งที่ไม่ขาดก็ไหว้พระขอพรพระขอให้ได้กลับบ้าน แล้ววันนึงหลังจากสอบบรรจุได้หนึ่งปีทุกอย่างก็สมหวังได้กลับบ้านสมใจ เสมายังคงเป็นเซลล์โดยเปลี่ยนแนวมาทำเกี่ยวกับการขายวัตถุดิบในการทำเครื่อง สำอางตามความรู้ที่เรียนมา เสมาจะยึดมั่นในหลวงพ่อพรหม วัดขนอนเหนือเป็นที่สุด หลายครั้งที่เค้าเล่าให้ฟังเกี่ยวกับประสบการณ์หลวงพ่อพรหม พี่จิรัฐฎ์อดทนกัดฟันสู้เรียนต่อปริญญาโทในสาขาการขนส่งทางทะเล ผมยังบอกพี่เค้าไปว่าพี่จะเรียนไปทำไม สาขานี้งานมันน้อยแกว่าแกมองบริษัทไว้แถวชลบุรี หากจบจะไปทำงานที่นั่น แล้วผมถามต่อไปว่าเค้าจะรับพี่แน่นอนหรือหากไม่รับพี่ไม่เท่ากับสูญเปล่า หรือ แกว่าจะลองดู เคยคุยกันพี่จิรัฐฎ์เป็นคนไม่กินเหล้า เพราะแกให้สัจจะกับหลวงพ่อกวยไว้ ได้พบปะพูดคุยกันทางโทรศัพท์บ้าง ทาง msn บ้างเกือบทุกวันในช่วงนั้น จนเมื่อปี 48 ต่างคนต่างแยกย้ายกันไปแต่ก็ยังตามๆข่้าวกัน และไม่ได้พูดคุยกันอีกเลย จนวันก่อนผมโทรไปหาพี่จิรัฎฐ์ตามเบอร์โทรเก่าที่พี่แกเคยให้ไว้ ครั้งแรกแกก็จำไม่ได้แต่สืบสาวราวเรื่องกันก็ร้อง อ๋อ ขึ้นมา ตอนนี้พี่จิรัฏฐ์ได้ทำงานในบริษัทที่ชลบุรีสมใจ งานค่อนข้างหนักแต่เค้าก็ให้เงินเยอะ ตามสไตล์งานของเอกชน สอบถามถึงเสมาก็ได้ข่าวว่าตอนนี้สบายแล้วทำกิจการของตัวเอง เกี่ยวกับเครื่องสำอาง ผมได้แต่ขอเบอร์เสมาไว้จากพี่จิรัฎฐ์เผื่อมีอะไรปรึกษา แต่ก็ไม่ได้โทรไปหาเพราะเค้าคงยุ่งเรื่องงาน ไว้มีเรื่องสำคัญค่อยโทรไปอีกครั้ง และพี่จิรัฎฐ์ได้บอกว่าเสมาเค้าทำเว็บไซต์ผลิตภัณฑ์ของเค้าด้วย ผมมานั่งทบทวนคนเรานอกจากมิตรภาพดีๆที่ให้กันมันยากที่จะลืมแล้ว การยึดมั่นในการทำความดี ยึดมั่นในพระก็เป็นสิ่งที่พาให้เราเจริญ บางครั้งชีวิตก็อาจจะเจออุปสรรคกัน แต่หากเรามีใจอุตสาหะไม่ย่อท้อ ขยันอดทน พยายามหาหนทางสำเร็จและมีกำลังใจในพุทธคุณประกอบแล้วก็จะเป็นหนทางให้เรา เจริญในลำดับต่อไปได้ เป็นกำลังใจให้ทุกท่านที่ท้อถอยนะครับ

เว็บไซต์ของเสมา

 

เหตุเกิดวันนี้ ที่วัดโพธิ์ทอง

เมื่อหลวงปู่สม เสกพระมงคลชีวิตเสร็จ (น่าจะประมาณ เกือบๆชั่วโมง)

ผมก็ได้เอ่ยถามว่า "หลวงพ่อครับ หลวงพ่อดอกไม้มาไหมครับ"

หลวงปู่สมไม่ตอบแต่พยักหน้า

"หลวงพ่อครับ หลวงพ่อกวยลงมาช่วยไหมครับ "

"มาสิ ก็นิมนต์ท่านมาแล้วนิ ไม่มาได้ยังไง"

.........................

 

สวัสดีครับคุณก้อง วันนี้มีคนไปในพิธีเยอะมั๊ยครับ

 

ไม่เยอะครับพี่ลูกวัด ประมาณ 10 คนเศษๆ เองครับ

 

[/url][/IMG]

 

วันนั้นที่ผมไปวัดท่าน ถ้าไม่ได้ GPS ช่วยคงไปไม่ถูกแน่นอนครับ

 

[/url][/IMG]

 

ลงเอกสารยืนยันการโอนพระชุดนำฤกษครับ

 

ขอมอบแด่ คุณครูหนุ่มเมืองแกลง ผู้เปรียบเสมือนคุณครูของพวกเราและญาติธรรมทุกๆท่านครับ


ปาเจราจริยา โหนติ (วันครูแห่งชาติ)


(สวดนำ) ปาเจราจริยา โหนติ (รับพร้อมกัน) คุณุตฺตรานุสาสกา
ปญญาวุฑฺฒิกเร เต เต ทินฺโนวาเท นมามิหํ

ข้าขอประณตน้อมสักการ บุรพคณาจารย์

ผู้ก่อประโยชน์ศึกษา

ทั้งท่านผู้ประสาทวิชา อบรมจริยา

แก่ข้าในกาลปัจจุบัน

ข้าขอเคารพอภิวันท์ ระลึกคุณอนันต์

ด้วยใจนิยมบูชา

ขอเดชกตเวทิตา อีกวิริยะพา

ปัญญาให้เกิดแตกฉาน

ศึกษาสำเร็จทุกประการ อายุยืนนาน

อยู่ในศีลธรรมอันดี

ให้ได้เป็นเกียรติเป็นศรี ประโยชน์ทวี

แก่ชาติและประเทศไทย เทอญฯ


ขอขอบพระคุณเป็นอย่างสูงครับ

 

ผมขอตัวพักผ่อนก่อนครับ ญาติธรรมทุกๆท่าน

 

สวัสดียามเช้าครับเพื่อนๆพี่ๆและคุณอาเดชาครับ
วันนี้เดี๋ยวต้องไปงานด่วนที่เชียงรายอีกเซ็งเลย แล้วจะหอบลมหนาวมาฝากนะครับทุกท่าน

 

สวัสดียามเช้าครับเพื่อนๆพี่ๆและคุณอาเดชาครับ
วันนี้เดี๋ยวต้องไปงานด่วนที่เชียงรายอีกเซ็งเลย แล้วจะหอบลมหนาวมาฝากนะครับทุกท่าน

 

เดินทางไปกลับปลอดภัยนะครับคุณเชน

------------------------------------------

มีสติรู้กายรู้ใจตามความเป็นจริงในปัจจุบัน ด้วยจิตที่ตั้งมั่นและเป็นกลาง

 

สวัสดียามเช้านะครับ ทุกๆท่าน กลับมาเมื่อคืน เที่ยงคืนกว่าครับ หลังจากเสร็จจากพิธีปลุกเสกหลวงพ่อสม ก็ได้ไปกราบหลวงพ่อฉาบครับ โทรไปถามหลานท่านก่อน ตอนแรกท่านบอกว่าหลวงพ่อจำวัดแล้ว ตอนนั้นเวลาประมาณ 19.00 น แต่ด้วยความสามารถเฉพาะตัวของคุณเตอร์ ในการเจรจา เราทั้งสองก็ได้เข้าไปกราบหลวงพ่อฉาบได้ครับ หลวงพ่อใจดีมาก รูปร่างใหญ่ เสียงดังมากๆ ท่านเมตตาเราสองคน ท่านรอเราครับ เป็นบุญจริงๆ
ตอนนี้ท่านอาพาธ ท่านบอกหกล้มกระดูกที่สะโพกแตกต้องดามเหล็ก ตั้งแต่วันที่ 5 ตุลา 2552 แล้ว และก็โรคเบาหวานทำให้ตาท่านพล่ามัวและหูก็ไม่ค่อยได้ยินครับ ท่านให้ผมพูดกับท่านดังๆหน่อย และเราก็ออกจากวัดศรีสาครประมาณ 20.30 นครับ กลับถึงระยอง 24.11 น ครับ