เรียนพระอภิธรรมกันเถอะค่ะ ปริยัติ และ ปฏิบัติไปด้วย

พระอภิธรรม ถ้าฉลาดก็ย่อลงเหลือแค่ จิต เจตสิก รูป นิพพาน มีอะไรยาก

ที่พระพุทธเจ้าแจกแจงให้ละเอียด เพื่อให้พระปฏิสัมภิทาญาณ แตกฉาน

แต่สมัยนี้เรียนกันเพื่อ เปรียญ เพื่อเป็นใหญ่ แต่ไร้ปัญญาจริงมีแต่ สัญญา

 

มอญ พระวินัย
พม่า พระอภิธรรม
ไทย พระสูตร

แต่ไทยเรายังมีครบ พระวินัยพระสูตรพระอภิธรรม
แน่นอนไทยย่อมเป็นที่สืบต่อพระพุทธศาสนาจนครบ 5000 ปี

 

แวะไปฟังหลวงปู่จันทรามาค่ะ
ท่านว่า รู้ปริยัติแต่ไม่ปฏิบัติ ก็รู้เหมือนไม่รู้
สอนคนอื่น แต่สอนตัวเองไม่ได้


คนรู้ปริยัติถ้าไม่ปฏิบัติ จำมาอย่างไรก็ลืมได้และบิดเบือนได้
แต่ถ้ามีปฏิเวธในขั้นไหนแล้วก็ตาม ไม่มีลืม พลิกแพลงและกล่าวถึงธรรมนั้น อย่างไรก็ได้

 

ใช่เลย......................คนปฏิบัติได้จึงฟังแล้วรู้ไงว่าใครบิดเบือน

 

คนปฏิบัติ หากเข้าถึงไตรลักษณ์
ย่อมลดอคติ คลายอุปาทาน เพียรรักษาสติไว้ให้มาก

อนุโมทนาค่ะ

 

สาธุนะครับ....แต่ร่างกายนี้คงไม่ถึง ๑๐๐ ปี.....อีก เดือนหนึ่งก็พูดยาก..วันพรุ่งนี้ก็ยังไม่แน่....ไม่รู้ได้อีกว่าจะตายเมื่อไร....

เอาเป็นว่าช่วงที่เราทั้งหลายยังอยู่นี้.....พึงช่วยกันรักษาและเป็นกำลังใจให้กันได้ศึกษาอย่างถูกต้อง....เพื่อที่จะได้ต่อไปถึงอีก ๕๐๐๐ ปี....แล้วกันนะครับ.....

 

ท่าสปสต้า บอกว่ามีอะไรยาก ก็หมายความว่าไม่ยากไช่ป่าวครับ ท่านผู้โพส ทรงความเป็นพระอริเจ้าเบื้องต้นได้หรือยัง พระโสดาบัน

หรืออภิธรรม ที่รู้ ที่ได้ที่เข้าใจ ของท่านสปาต้า เป็นเพียงแค่สัญญา สัญญา=ความจำได้หมายรู้ ไม่ไช่ตัวปัญญา ปัญญาก็คือตัวเข้าถึงสัจจะธรรมที่แท้จริง

ที่ว่าฉลาด ฉลาดถึงไหนแล้ว ความดีกระพี้ ทรงได้หรือยัง ฌาณสมาบัติ (ระงับกิเลส ได้สนิท แต่ยังไม่ได้ประหาร)

ความดีที่เป็นแก่น ของพระพุทธศาสนา ก็คือความเป็นพระอริยเจ้า ทำไห้เกิดขึ้นมีกับตัวเองได้หรือยัง?
ถ้ายัง ก็อย่าพึ่ง....................หรือจะเป็นแค่เสือกระดาษ

 

เอาแล้วไม่ทันใหนเริ่มเอากิเลส....เกทัพ....

คนไทยเราเสียหลายอย่าง....ไม่รักกัน....ไม่สามัคคีกัน....ไม่สนับสนุนซึ่งกันและกัน....เห็นใครดีเกินหน้าไม่ได้.....เป็นนิสัยพื้นฐานเด่นชัดกว่าที่อื่น.....ถ้าเราสนับสนุนกันรักกัน...คงจะเจริญกว่านี้มิใช่น้อย...


ใจเย็นกันพี่น้อง.....

 

พระบวชใหม่ เราเรียกท่านว่า สมมุติสงฆ์
(บวชแต่กาย คุณธรรมในใจยังไม่ได้ถึงขั้น)
จะห่มผ้าเหลือง หรือ ไม่ห่ม หรือเป็นคนธรรมดา

ถ้าทรงความเป็นพระอริยเจ้าเบื้องต้นได้

พระพุทธองค์ ทรงยอมรับว่าเป็นพระนะ

 

เข้าใจอะไรผิดป่าวครับ.สงสัย ท่านเจ้าของคำโพส คงเป็นนะ(ตีความหมาย ไปอีกทาง)

เห็นคนธรรมดา เดินมา นึกว่าโจรจะมาลักของ (อดีตเคยเป็นโจรมาก่อน)

ระแวงอยู่ร่ำไป

 

เอานะ....ตามสบายนะครับ.....ไม่เอาด้วยหละ.....

 

^^ คุณพี่Phanudetคงอธิบายมากจนเหนื่อยแล้ว

 

โอ้ว...ม่ายน่ะ... ม่าย... เรียนดีมั้ย รึไม่เรียน รึเรียน รึไม่เรียน รึเรียน รึไม่เรียน รึเรียน
ตกลงม่ายเรียน เพราะคร่ายๆ ก็ไม่เรียน
ดูคนงานแถวบ้านดิ ม่ายเรียนก็ทำงานก่อสร้าง หาเงินได้

 

ดูก่อนผู้มีอายุทั้งหลาย อันภิกษุผู้สมาทานอรัญญิกธุดงค์ ควร ทำความเพียร ในอภิธรรม


ผมหาบทอ้างอิงมาให้แล้ว เพื่อความสะดวก ผมได้หามาจากเว็บ พลังจิต เอง

แต่ ก็อย่างที่เคยตั้งข้อสังเกตุว่า ในหน้าลิงค์ ไม่ได้อ้างอิงว่าคัดลอกมาจาก
เล่มไหน หน้าไหน

หากสงสัย ก็น่าลองถามไถ่เอาจากเจ้าหน้าที่ดูนะครับ

 

อนึ่ง บางคนอาจจะยัง เคยชินกับ ภาพการศึกษา ที่เราเป็นกันมาแต่เด็กๆ

แต่จริงๆ แล้ว เรามองข้าม วิธีการศึกษา ตามความเป็นจริงไป เพราะเผลอ
ติดสัญญาเหนียวแน่น ให้สัญญาขันธ์มันแหกตาเอาอย่างถูลู่ถูกัง กับภาพ
การเรียนหนังสือแบบในห้องเรียน

แท้จริงๆแล้ว ธรรมชาติของการเรียน การศึกษา คือ สิ่งที่เราเผชิญตามความ
เป็นจริง ใครบ้างก่อนจะเอ่ยปากเรียก แม่ว่าแม่ จะต้องไปท่องจำ สระ แอ มอม้า
กับ ไม้เอก มาก่อน ต้องจำอักขระพวกนี้ได้ก่อนถึงจะพูดคำว่า แม่ ได้อย่างลงใจ

การศึกษาพระไตรปิฏก หรือแม้แต่อภิธรรม หากเอาคนที่ เรียนได้ และ ใช้ได้จริง

วิธีการศึกษาของคนๆนั้น ก็มีลักษณะอย่างเดียวกัน คือ เรียนไปก็ประยุกต์ไป
ด้วยใจข้างใน ถึงจะทำได้ รู้ได้ ระลึกได้คล่อง ไม่ติดขัด ไม่เลอะเลือนโดยง่าย

ก็เหมือนกับ เราเอาคนไทยคนหนึ่งที่พูดอังกฤษไม่เป็น เรียนเท่าไหร่ก็พูดไม่ได้
ไปทิ้งไว้ในต่างประเทศ แค่ 3 เดือน คนที่เรียนไม่ได้คนนั้น กลับมาเมืองไทย
จะสามารถสอนภาษาอังกฤษคนได้ เขาคนนั้น ไม่ได้ใช้วิธีท่องจำแน่ๆ แต่จะ
ใช้อะไรนั้น ทุกท่านย่อมทราบดีด้วยใจ แต่จะให้อธิบายเป็นภาษาพูดย่อมลำบาก

หากถามคนๆนั้น เขาก็บอกว่า "เขาแค่รู้ว่าไม่รู้ แล้วยอมรับ เท่านั้นก็เรียนได้แล้ว"


"เขาแค่รู้ว่าไม่รู้ แล้วยอมรับ เท่านั้นก็เรียนได้แล้ว" หากแจงด้วย อภิธรรม ก็คือ
กำจัดราคะ ปฏิฆะสัญญาในใจ ข้ามไปได้ จิตมีสมาธิเป็นขณะๆอันชื่อว่าสมาธิ
ของอริยะชน พร้อมต่อการเรียนรู้นิรุกติศาสตร์เพื่อความเป็นปฏิสัมภิทาญาณ


อย่าให้ความเป็นทาสต่อสัญญาขันธ์อันเกิดจากวัย
เด็กๆ วุฒิภาวะของเด็ก ของคนไม่กี่คน นำพาเชื้อ
ความป่วย ชักพาคุณ ให้ห่างจากการตั้งจิตอธิษฐาน
รักษาสัทธรรม พุทธวัจนะของพระพุทธองค์

 

ถ้าสูอยากกินข้าว สูต้องไปไถนา​

ถ้าสูอยากกินปลา ก็ต้องไปหาในห้วย​

ถ้าสูปลูกดอกฝ้าย สูได้ใส่เสื้อสวย​

แต่ถ้าสูอยากถูกหวย ก็เสียใจด้วยคน​

​

 

ถ้าสูอยากกินข้าว สูต้องไปไถนา

อะฮ่า..เออ..จริงค่ะ คงต้องใช้ควายเหล็ก ควายหายากขึ้น เดี๋ยวนี้มีแต่คนฉลาดเยอะขึ้นทุกว้าน ทู๊กวัน ไม่มีใครเกิดเป็นควายเล้ย

 

ทิฏฐิคนที่เป็นอะไรที่เปลี่ยนยาก.....นะน้องนะ.....

พูดได้ก็แค่นั้น.........

ที่นี่มีแต่คนฉลาด...เต็มๆกันมาทั้งนั้น...เอาเป็นว่า...แล้วแต่วาสนาบารมีใครจะเจอทางของตนเองแล้วกัน......

 

เรื่องศึกษาธรรมะไห้เกิดผลจริง ตามวัตถุประสงค์ของบรมครูพระศาสาดาสัมมาสัมพุทธเจ้านั้นน่ะ
เป็นเรื่องของการทำลายล้าง กิเลสในใจตน ประหารกิเลสในใจตัวเราเอง

พอกิเลสเข้ามาถึงตัวเรา มาควบคุมใจเรา แต่เรากลับวิ่งไปหาตำราหน้า้นั้น หน้านี้

บรรทัดไหน หัวข้อมีอะไรบ้าง บทธรรมอรรถนี้ แปลว่าอย่างไร

มันจะไปทันกินหรือครับ กิเลส มันบุกยึดเสาบ้านแล้ว หุหุ

 

ควาย หมายถึง โง่ ใช่ไหม

ไม่รู้ว่ากำลังไถนา นั่นก็ควาย

ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นควาย นั่นก็ควาย

รู้ตัวเองเป็นควาย นั่นยิ่งควายใหญ่