กรมหลวงชุมพรฯ

อิอิ หูไม่ดี บวกกับจิตปรุงแต่งอ่ะ

 

อืม.อ่านมาถึงหน้านี้ (2) บังเอิญได้สำรวจตัวเอง แต่..อ่ะนะ

ทางที่ดีน่าจะมีหลักฐานภาพถ่าย ที่ข้าพเจ้าได้สักการะ เพิ่งเมื่อวาน

อาจจะมีเรื่องเล่าในใจนิหน่อย แล้วแต่ว่าผมจะเห็นสมควรแต่ประการใด

คงต้องรอ ครับ


ป.ล. เห็นรูปที่คุณ ๛อาภากร๛ โพสท์ขึ้นมา ขนลุกท่วมตัว แตกกระจาย

 

1.ไม่พูดมาก เข้มขรึม นิ่ง ไม่เกรงกลัวคน
2.ยอมเสียสละ แต่ไม่ยอมให้ผู้อื่นมาเอาเปรียบ
3.สนใจในเรื่องลี้ลับ
4.รักชาติ รักเกียรติ มีวินัย รักพวกพ้อง
5.มีความเป็นเอกทางด้วยภาษา ศิลปะ
6.มีสัมผัสที่ 6


กรี๊ด ตรงมากๆเลย แม่เราเองล่ะ เดี๋ยวว่างๆให้แม่มาดู

 

หนี้แผ่นดินเิกิด
ข้ารองบาทจากอโยธยาศรีรามเทพนครเหนือหัวนเรศวรมหาราชเจ้า
สู่องค์ภูมิพลกษรัตริย์เจ้าทรงพระเจริญ
ลมหายใจชำระสิ้นจึงแม้นมิอาจทดแทนคุณได้สามสม
ขอเชิญทุกท่านผู้ข้าเคยรองบาทองค์นเรศเจ้าทุกท่าน
กลับก้มกราบพระบาท
หลังสิ้นราตรีทิวาวิปโยค
เพื่อร่วมสร้างสยามประเทศให้สืบนาน
ประกาศยุคศิวิไลในพุทธศาสนา
เกริกก้องเกียรติภูมิในสยามชนผู้ทรงธรรม

 

ผมขับรถผ่านถนนสายนี้ อาทิตย์หนึ่งประมาณ 5 วัน...และวันแล้ววันเล่า ผ่านมาหลายปี

ใจหนอใจ ไม่เคยคิดแวะแม้นสักนิดเดียว จนอยู่มาวันหนึ่ง ช่างบังเอิญอยากพักผ่อนที่ตรงนี้





เมื่อย่างกายเข้าไปใก้ลรูปของพระองค์ รู้สึกถึงหัวกระหม่อมพะเยิบพะยาบ กระดุกกระดิกขึ้น-ลง

คล้ายกับได้ยินเสียงขององค์ท่านว่า "เมิงเข้ามาหากู" แล้วผมก็เดินไปคุกเข่ากราบท่าน

และในวันมาฆบูชาที่ผ่านมา ได้นำพวงมาลัยไปถวายท่าน พร้อมนึกในใจว่า

"ขอเป็นข้าทาส รองใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาท สองแผ่นดินมหาราช"




ป.ล. ใช้กล้องจากโทรศัพท์มือถือ และ ถ่ายรูปพระองค์ไม่ติดหลายรูป (ท่านให้มาเพียงเท่านี้)


​

 

ลูกท่านหลานใครดูกันเองครับ ผมได้บอกกับเด็กผู้มีอนาคตเหล่านี้ว่า...

จะนำรูปพวกเขา...ลงอินเตอร์เนท์...อิอิ ลงให้แล้วนะครับ






​

 

สวัสดีทุกๆ ท่านค่ะ ... ขอร่วมสนทนาด้วยคนนะคะ
ในชีวิตที่ผ่านมาก็แปลกดี...เพราะไม่เคยได้ศึกษาเกี่ยวกับพระกับเจ้าเลย...อยู่ๆ ก็มีเหตุให้ได้ไปวัดท่าซุง ได้ไปกราบหลวงพ่อฤาษีลิงดำ ถึงที่ ... โดยมีเหตุให้ไปกับคุณตา ไปบ้านญาติ เขาก็พาไปวัดท่าซุง ... ตื่นตาตื่นใจมาก เพราะก่อนหน้านี้ไม่เคยเห็นอะไรที่งามขนาดนั้นมาก่อน ... แล้วอยู่ๆ ก็ได้ไปกราบ เสด็จเตี่ย ถึงชุมพร...อบอุ่นในหัวใจ..ไปแบบไม่ได้อยู่ในแพลนเลยว่าจะได้ไปตรงนี้ด้วย....และหลวงพ่ออุตตมะ..ก็ได้ไปเห็นพุทธคยาที่นั่นเช่นกัน...เหล่านี้...ได้ไปแบบไม่คาดฝันเลย...หนอ...

สาธุกับทุกท่านค่ะ....

 

อนุโมทนากับพี่อาภากร พี่สร้อยฟ้า และทุกท่านที่ค้นคว้า รวบรวม และเรียบเรียงข้อมูลเกี่ยวกับสเด็จเตี่ย ไว้ณที่นี้นะคะ ให้ทั้งความรุ้ ความคิด และน่าอ่านมากๆค่ะ

 

กระทู้นี้ พี่แทบไม่ได้โพสต์ข้อมูลอะไรเลยหล่ะ เป็นฝีมือของคุณอา ล้วนๆ .... ^^

 

มีครับทุกข้อครับแวะมาอ่าน สวัสดีท่านอาภากรครับและคุณสร้อยฟ้ามาลาครับ

 

สวัสดีจ่ะ......... ^^

 

ขอบคุณมากที่รวบรวมเรื่องพ่อกรมหลวงชุมพรไว้ให้อ่านให้ศึกษา อ่านกี่ครั้งก็ไม่เบื่อ...

 

ประทับใจข้อความต่อไปนี้มากค่ะ...
ช่วยเหลือผู้อื่นให้มากครับ จะมีกําลังใจในตัวเองมามากๆ ครับ ว่ากันว่าลูกเตี่ยที่เกิดปีนี้จะถูกฝึกฝนมาเพื่อช่วยเหลือมนุษย์โดยเฉพาะ ด้วยความสามารถพิเศษที่มีอยู่ในตัว เพาเวอร์ ซิกเซ้นส์ ถ้าเป็นคนนอกศาสนาก็เรียกว่ามาทางสายเทพ
หรือเรียกว่าสายโพธิสัตย์ก็น่าจะใกล้เคียง

ไม่ได้ดูดวงให้นะครับผมไม่ใช่หมอดู เพียงอยากบอกว่ามนุษย์นอกจากมีหน้าที่ทางโลกเพื่อตนเองแล้ว ก็ยังมีหน้าที่เพื่อผู้อื่นอยู่ด้วย บางคนสําเร็จด้วยแรงอธิษฐานเพื่อพระพุทธศาสนา บางคนอธิษฐานมาเพื่อปกป้องชาติ ราชบัลลังก์ บางคนแค่บําเพ็ญพรตในส่วนของตัวเอง ดูเหมือนคุณจะเลือกอยู่ในใจไว้แล้วหล่ะครับ<!-- google_ad_section_end -->
__________________
ใช่ค่ะ ต้องพยายามช่วยผู้อื่น...มนุษย์นอกจากมีหน้าที่เกี่ยวกับตัวเองแล้ว ต้องมีหน้าที่เพื่อผู้อื่นด้วย ชีวิตมีค่า ถ้าอยู่เพื่อผู้อื่น...

 

คุณอาฯ ขา มองคุณอาฯ อยู่หลายเพลา มิเห็นมีภาพนี้ปรากฎ
เชื่อว่าคุณอาฯ ขา คงไม่มี กะไว้ว่าจะไม่ให้
คิดไปคิดมา ให้ก็ได้ เผื่อไว้เป็นอนุสรณ์...​

 

เราชื่นชอบทหารเป็นพิเศษและเรายังเป็นประเภทรักชาติยิ่งชีพอีกด้วย

 

ภาพถ่ายฝีพระหัตถ์ สมเด็จพระพุทธเจ้าหลวง เมื่อ รศ.123
งัยจ๊ะสมเด็จหญิงน้อย

 

คุณอาฯ ขา ช่างรอบรู้สมดั่งคำร่ำลือทั่วพารา

 

เข้ามาเกาะกระทู้แบบมึน ๆ งง ๆ

ขออ่านหน่อยนะคะ..

 

สวัสดีทุกท่านครับ

มีมนุษย์เป็นอันมาก มักสับสน
กับคําที่เรียกว่าหาตัวเองให้พบ หาหน้าที่ให้เจอ แล้วทุกอย่างจะถูกเปิดออก เป็นคําสอนที่ถูกต้องจริงเหรอ?

การเดินทางมาเนิ่นนานในสังสารวัฏอันยาวไกล กว่าจะมาถึงจุดตึงของชีวิตในปัจจุบัน พวกคุณจะต้องเสียเวลอีกสักเท่าไหร่ เพื่อหาสัญญาเดิม หาคําอธิฐานเดิม หาสัญญาเดิม

หยุดมองตัวเองสักนิด นิ่งสักหน่อยสมาธินําจะรู้ความจริง ทุกอย่างล้วนมีเหตุปัจจัยให้มาถึงปัจจุบัน จะเสียเวลาถอยหลังกลับไปทํามัย เพื่อมองหาตัวเองในเมื่อตัวเองมันอยู่ตรงหน้า สร้างกําลังใจภายใน และเดินตามทางไปข้างหน้าทุกย่างก้าวด้วยพลังแท้ ก็จะเข้าใจจุดมุ่งหมายเอง ทุกคําตอบจะถูกเปิดเอง ด้วยกําลังใจ บนเส้นทางของใจ

ต่ออายุพระพุทธศาสนาและคําชูราชบัลลังก์ไว้ให้ตราบนานเท่านาน

[music]http://palungjit.org/attachments/a.1398433/[/music]​

 

"ต่ออายุพระพุทธศาสนาและคําชูราชบัลลังก์ไว้ให้ตราบนานเท่านาน.."


ตอนเป็นเด็กตัวน้อย ๆ
ก็คิดนะ.. คิดว่า เราเป็นคนมีภาระ มีหน้าที่ ไม่ได้เกิดมาแค่เพื่อตัวเอง

แล้วความคิดมันก็ดับไป เพราะมันเหมือนเป็นความคิดของฮีโร่ในหนังการ์ตูน
คิดว่าความคิดแบบนั้นติดมาจากหนังญี่ปุ่น จากการ์ตูน จากนิสัยอยากเด่น อยากเป็นฮีโร่ อยากเป็นที่รู้จัก อยากให้คนนับถือ ฯลฯ

เราเก็บความคิดแบบนั้นไว้ในฝัน.. เพราะความคิดแบบนั้นสำหรับคนทั่วไป..
มันก็คือความคิดของคนหลงตัวเอง เรียกร้องความสำคัญ..

..........................

แต่... สองเดือนมานี้ ชีวิตมันเหมือนเป็นกาละมัง "ยำใหญ่"

เป็นห้วงเวลาที่ต้องตระหนักอย่างรวดเร็ว (มากๆ ) ว่า.. ทุกสิ่งอย่าง ทุกประสบการณ์ ไม่ว่าเราจะให้ค่ามันว่าดีเลวอย่างไร เลิศเลอหรือชั่วร้ายแค่ไหน เหตุใหญ่หรือเล็กอย่างไร ฯลฯ
ล้วนถูกใส่ ถูกเติม ถูกผสม ถูกปรุงมา จนมัน "พอดีที่เป็นเรา"

ตอนนี้ตัวมันร่ำ ๆ
เหมือนรอ... รอว่าต้องทำอะไรซักอย่าง
แต่ที่ทำให้รู้สึกเศร้า.. คือ..เหมือนเรารู้สึกว่า "เวลากำลังไม่พอ"

เวลาก็ไม่พอ กับ จะต้องทำอะไรก็ไม่รู้.. มันทำให้รู้สึก..
กำลังจะเกิดมา "เสียชาติเกิด".. กำลังจะ "ทิ้งเวลาและโอกาส" บางอย่างอีกหน.. มันรู้สึกผิด..ผิดต่อ..คนหมู่มาก..


มัน.. ไม่รู้ต้องทำยังไง ทำวิธีไหน..
ต้องเดินไปทางไหน..

-*- T__T

เมื่อวานนี้ทั้งวันตราบจนทั้งคืน ฟังแต่ น้ำทิพย์แห่งดวงตะวัน
อธิบายความรู้สึกไม่ออก..