แนะนำพระดี มีพลังมหัศจรรย์ อาถรรพ์หนุนชีวิต อิทธิฤทธิ์มหาศาล

สวยเหลือเชื่อครับ งดงามมีเอกลักษณ์มากๆ ผมลองนั่งเทียบกับของเก่าดู จุดที่แก้บางจุดผมคาดไม่ถึงเลยครับ โดยเฉพาะตรงสายที่คล้องอะครับไม่รู้ว่าเรียกอะไร แต่แก้แล้วดูโดดเด่นขึ้นมากๆเลย และขนาดก็ดูเต็มๆดีครับ ยังมีจุดรายละเอียดเล็กๆอีกหลายๆที่ แสดงถึงความละเอียดปราณีตและใส่ใจมากๆครับ
สุดยอดมากครับบบบ

 

เมื่อวาน วงแหวนแห่งไฟพิโรธ ญี่ปุ่นโดนอ่วม
หากดูตามแนวแผ่นเปลือกโลกแล้ว ญี่ปุ่นเป็นประเทศที่
โชคร้ายร้ายที่สุดประเทศหนึ่ง ที่ประเทศตั้งอยู่ในแนวเปลือกโลก
ที่มากถึงสี่แผ่น ประเทศเรานี่ดีที่สุดมาก ๆ แล้วครับ

 

สวัสดีตอนเช้าครับทุกๆท่าน

อนุโมทนากับทุกท่าน ที่มีวาสนาได้ครอบครองของดี และสวยงามมากครับ สวยจริงๆ

 

สวัสดีตอนเช้าครับสมาชิกทุกท่าน

 

ไปพบมาที่เวปแห่งหนึ่ง เห็นว่ามีประโยชน์ และพี่หนุ่มก็พูดถึง คุณลุงสาย แก้วสว่าง ซึ่งเป็นไวยาวัจกร ในสมัยนั้น และมีพี่ที่ใจเป็นกุศลนำผงพรายกุมารมามอบให้เพื่อสร้างพระในครั้งนี้
ลองอ่านดูครับ

ทความต่อไปนี้ได้คัดลอกมาจาก : นิตยสารพระเครื่อง ร่มโพธิ์ ปีที่ 20 ฉบับที่ 5 (151) พ.ค.-มิ.ย.53
วัตถุมงคลยอดนิยม หลวงปู่ทิม วัดละหารไร่ จ.ระยอง
โดย อ.เพียรวิทย์ จารุสถิติ
ซึ่ง ได้รับอนุญาตจากท่านอาจารย์เพียรวิทย์ จารุสถิติ ให้นำมาเผยแพร่ทางเวปไซต์บุญญาภิรัติดอทคอมนี้ได้ ดังนั้น จึงขอเชิญท่านผู้ติดตามเวปไซต์ของเราได้พบกับบทความของท่านอาจารย์เพียร วิทย์ได้ตลอดไปครับ

ต่อจากฉบับที่แล้ว
เล่มที่ 151 ตอนที่ 1 ความต่อเนื่องพระพิมพ์ขุนแผน
ฉบับ ที่แล้วได้นำเรื่องราวที่เป็นความจริงมาเปิดเผยให้ผู้ที่สนใจ และนับถือวัตถุมงคลที่หลวงปู่ทิม ได้ปลุกเสกและอธิษฐานจิตไว้ แม้ว่าปัจจุบันนี้ท่านจะมรณภาพไปนานเกือบ 30 ปีแล้วก็ตาม แต่ความเป็นอมตะในด้านคุณธรรมและวัตรปฏิบัติของท่านก็ยังเป็นที่กล่าวขานจน เป็นตำนานไปแล้ว จากวัดหนึ่งที่ยากจน และอยู่ห่างไกลชนบท แต่ปัจจุบันนี้กลับกลายเป็นวัดที่สวยงาม มีทุกสิ่งทุกอย่างโดยเฉพาะ “ศาลาภาวนาภิรัติ” ที่หลวงปู่ได้สร้างขึ้นในปี พ.ศ.2517 ได้ตั้งตระหง่านอยู่ภายในวัดละหารไร่

ด้านวัตถุมงคลที่ หลวงปู่ทิม สร้างขึ้นก็เป็นสุดยอดปรารถนาของบุคคลทั่วไป ที่อยากได้เป็นเจ้าของแม้ว่าบางชนิดจำเป็นจะต้องเช่าซื้อในราคาแพงก็ตาม แต่ทุกคนก็ยอมที่จะเสียเงิน เพื่อหวังได้วัตถุมงคลที่มั่นใจว่าเป็นของท่านนำมาติดตัวคุ้มภัยและเตือนใจ ให้กระทำความดี จึงทำให้บางคนตกเป็นเหยื่อของบุคคลที่ไม่หวังดีและมีจิตใจเป็นพุทธพาณิชย์ ไม่ซื่อตรงต่ออาชีพของตนเอง โดยไม่คำนึงถึงคุณธรรมและ “กรรม” ที่จะตามมาภายหลัง

ฉบับที่แล้วผมได้เล่าเรื่องราวเกี่ยวกับพระขุนแผน หรือที่รู้จักในนาม “พระผงพรายกุมาร” ซึ่งปัจจุบันนี้จะเห็น “พระปลอม” มากกว่า “พระจริง” เรื่องพระขุนแผนผงพรายกุมาร ไม่ว่าจะเป็นพิมพ์ใหญ่ หรือ พิมพ์เล็ก ยังไม่จบง่ายๆ หรอกครับ ตราบใดที่คนเรายังมีกิเลสอยู่ ก็คงจะตกเป็นเหยื่อของคนฉลาดต่อไป บางคนเช่ามาราคาแพงหลักแสนขึ้นไป เคยนำมาให้ผมดู ผมถึงกับอึ้งกิมกี่เลยครับ เพราะมันเป็นพระที่ “นายอ๋อง” (นามสมมติ) ทำเก๊ออกมา

เซียนใหญ่ที่รู้จริงบ้าง ไม่รู้จริงบ้าง บางคนยังมีคุณธรรมอยู่ในใจก็อยากจะกระซิบบอก แต่ก็กลัวอิทธิพลของนักขายพระ จึงสู้เงียบเสียจะดีกว่า ไม่เจ็บตัวด้วย อย่างเช่น “ขุนแผนโยนคลอง” มีคนมาถามผมมากพอสมควร และก็เล่าให้ผมฟังตาม “สื่อ” เล่มหนึ่งได้นำมาลงไว้

ผม ฟังเขาเล่า ยังรู้สึกขนลุกซู่เลยครับ อยู่รับใช้หลวงปู่จนท่านมรณภาพในอ้อมแขนของผม ได้เห็นพระพิมพ์ต่างๆ ที่หลวงปู่สร้างหรือคนอื่นสร้างมาก็มากพอสมควร แต่พระขุนแผนพิมพ์นี้ ยอมรับด้วยใจจริงว่า “ไม่เคยเห็น”

นี่ถ้า โยมสาย แก้วสว่าง และ อาจารย์ดุษฏี ศิริโวหาร ยังมีชีวิตอยู่ ทั้งสองคนคงจะหัวเราะจนฟันร่วงออกจากปากเป็นแน่ๆ เลย โยมสาย แก้วสว่าง เป็นไวยาวัจกรที่หลวงปู่เป็นผู้ตั้งขึ้น (ไปดูใบแต่งตั้งได้ที่ “พิพิทธภัณฑ์บุญญาภิรัติ”) มีฝืมือในทางช่าง และก็เป็นบุคคลแรกที่แกะแม่พิมพ์ต่างๆ ด้วย “หินมีดโกน” ถวายหลวงปู่ ในยุคที่ยังไม่มีใครรู้จักท่าน ซึ่งแม่พิมพ์ขุนแผนไม่ว่าจะเป็นพิมพ์ใหญ่ และพิมพ์เล็ก “โยมสาย” ก็เป็นคนคิดแกะขึ้นมาเอง ส่วนอาจารย์ดุษฏี ศิริโวหาร เป็นคนที่นำขุนแผนที่แกะด้วยมีดโกน ไปให้ช่างที่กรุงเทพฯ แกะแม่พิมพ์ใหม่เป็น “แม่พิมพ์ทองเหลือง” หลังจากทีบล็อกแม่พิมพ์หินมีดโกนได้ชำรุดไปแล้ว

ความจริงลึกๆ ในการสร้างพระพิมพ์ต่างๆ ของหลวงปู่ทิม ในยุคแรกๆ นั้นยังมีอีกมาก โดยเฉพาะพระเครื่องที่แกะด้วยไม้ที่มีนามเป็นมงคล จะมีหลายแบบหลายชนิด คนรุ่นเก่าในยุคนั้นจะพกติดตัวด้วยความหวงแหน

ผมเคยเห็น พระพิมพ์ขุนแผน, พิมพ์สมเด็จ, พิมพ์พระยืน ฯลฯ เนื้อเหมือนช็อกแบบสมเด็จเจ้าสัว (แลกปูน) ที่วัดแม่น้ำคู้เก่า ในสมัยที่ ท่านพระครูพิพัฒน์วีรคุณ (อาจารย์ทวน) เป็นเจ้าอาวาส ท่านเคยยกหีบเหล็กโบราณใบใหญ่มาเปิดให้ผมดู และบอกว่ามีพระเครื่องต่างๆ ที่อยู่ในหีบเหล็กนี้ โยมสายได้ทำขึ้น และนำไปให้หลวงปู่ปลุกเสก ภายหลังได้นำมามอบให้ท่านเพื่อที่จะได้ออกให้ญาติโยมทำบุญเพื่อสร้างวัด ซึ่งท่านก็มอบให้ญาติโยมที่นำผ้าป่ามาทอดบ้าง หรือมาทำบุญที่วัดบ้าง จนพระเครื่องชุดนี้ได้ร่อยหรอไปมากเหมือนกัน

แต่เนื่องจากพระชุดนี้ ไม่มีความสวย บางองค์ร่วนไม่จับตัวเหมือนพระผงที่สร้างในยุคนี้ เนื่องจากไม่รู้ส่วนผสมจะหาอะไรมาเป็นตัวประสาน ในยุคนั้นก็ได้ทำตามมีตามเกิด แต่นั่นแหละครับ คนรุ่นเก่าเขาจะไม่สนใจในความสวยงามเหมือนสมัยนี้ เพียงแค่รู้ว่า หลวงปู่ทิม ปลุกเสกให้ก็ถือว่าวัตถุมงคลที่ได้รับมาสุดยอดแล้ว เพราะหลวงปู่เป็นพระที่ทำวัตถุมงคลยากคือ ถ้าไม่ถึงที่สุดจริงๆ ท่านจะไม่อนุญาตให้ทำ เนื่องจากท่านกลัวว่าจะนำวัตถุมงคลที่ท่านเสกให้ไปใช้ในทางที่ผิด ท่านจึงระมัดระวังตัวในเรื่องนี้มาก

 

สวยงามจริงๆครับ
รอชมพระชัยเทวฤทธิ์อีกองค์ครับ

 

สมาชิกใหม่

สวัสดีค๊ะขอร่วมเป็นสมาชิกใหม่ด้วยคนนะจ๊ะ

 

สวัสดีค่ะ เพื่อนๆสมาชิกทุกๆท่าน เมื่อสักครู่ ได้รับข่าวดีมากๆเลยค่ะ เคยคิดเล่นๆมาตลอดว่า เราจะมีโอกาสได้ไปกราบ หรือมีวัตถุมงคล ของหลวงพ่อ สุนทร ท่านเอาไว้บูชาบ้างหรือเปล่า พอดีมีพี่ที่สนิทกันโทรมาหาเมื่อสักครู่ ว่าตอนนี้อยู่ที่วัดของหลวงพ่อ สุนทร ที่สระบุรี อยากจะได้อะไรหรือเปล่า ลินทั้งแปลกใจและดีใจมากๆ เพราะไม่เคยทราบมาก่อนเลยว่า พี่ท่านนี้จะรู้จักวัดของหลวงพ่อท่านค่ะ ลินก็เลย ฝากพี่เขาบูชา ลอยองค์รูปเหมือนนวะ และ เสือทองแดง กับ ถวายปัจจัยกับหลวงพ่อ 300 บ. ลินขอนำบุญนี้มาฝากเพื่อนๆสมาชิกทุกๆท่านด้วยนะคะ
ปล. สงสัยจะมีโชคแบบไม่คาดฝันแน่ๆเลยค่ะ

 

สวัสดีครับ ยินดีต้อนรับ บ้านหลังนี้พี่ๆใจดีกันทุกคนครับ

 

อนุโมทนาบุญกับคุณลินด้วยครับ

 

ขออนุโมทนากับพี่ลินด้วยน่ะครับ อย่าลืมถ่ายรูปมาให้ชมบ้างน่ะครับพี่ลิน

 

สวัสดีค่ะ คุณ ตั้ม ลินไม่ได้ไปเองค่ะ พี่ที่รู้จักกันเป็นคนไปกราบท่านค่ะ พี่ท่านนี้สามีทำงานอยู่การไฟฟ้า และต้องไปสัมนาที่เขาใหญ่ และ เพื่อนสามีพี่เขาก็แนะนำให้ไปกราบหลวงพ่อ สุนทร ที่สระบุรีค่ะ
พี่ท่านนี้เล่าว่า ไม่รู้ยังไงนึกถึง ลินขึ้นมา จึงโทรหา แถมเมื่อ สักครู่ พี่ได้เล่าให้ฟังว่า หลวงพ่อ ได้นำวัตถุมงคล ที่ลินฝากไปบูชานำไปเสกให้อีกรอบ และฝากตะกรุดมาให้ 1 ดอกค่ะ แต่ไม่ได้แกะดูว่าเป็นตะกรุดอะไรค่ะ ถึงจะได้ตะกรุดอะไรมาลินก็ไม่เกี่ยง มีโอกาสได้ทำบุญ และ รับของจากท่าน ลินก็ถือว่าโชคดีมากๆเลยค่ะ

 

ขอสนันสนุนค่ะ แต่ถ้าจะให้ประเทศเราดีกว่านี้ ทุกคนต้องรักชาติ รักแผ่นดิน ด้วยค่ะ

ถ้าจะให้ดี ตอนนี้คนไทยทุกคนควรรักและสามัคคีกันจะดีกว่า ความสงบสุขจะทำให้ชาติเราเข้มแข็งค่ะ

 

ยินดีต้อนรับครับ
ขอเชิญทำบุญร่วมกันนะ

 

สวัสดีเช่นกันครับ ยินดีต้อนรับครับ

 

อนุโมทนาบุญด้วยครับ
ตอนผมไปกราบลพ.สุนทรที่วัดผมก็เห็นรูปเหมือนในตู้ให้บูชาพระแต่ผมไม่ได้บูชามา ตอนนั้นผมบูชาพระเนื้อผงและตะกรุดโทนมา น้าคนที่เฝ้าตู้พระบอกว่าคนพื้นที่จะนิยมตะกรุดโทนของท่านมากเพราะหลวงพ่อดังทางด้านตะกรุดมานานแล้วมีประสบการณ์เกิดกับคนพื้นที่มากมาย ผมบูชามาดอกนึงเอาไว้ในรถครับ

 

พระชุดนี้เนื้อจะเป็นลักษณะดินสอพอง และผงจะติดมือง่าย สร้างราวๆปี16 รูป

ลักษณ์ไม่สวยแต่งามด้วยคุณค่า เพราะเป็นพระที่หลวงปู่ปลุกเสกจริงๆ ไม่ใช่

อุปโลกน์เพื่อขายกันโครมๆเหมือนตอนนี้ ใครมีใว้ก็ถือว่าเป็นโชคดีอย่างที่สุด

แล้วครับ ....

 

ยินดีต้อนรับสู่กระทู้มิตรภาพแห่งปีครับ...ทุกๆคนในที่นี้น่ารักอบอุ่นทุกคน....(^_^)..

 

มาเงียบ ๆ แบบไม่ให้รู้ตัวเลยนะครับ ....
เดี๋ยวผมหาบทความ ของหลวงปู่ทิม มาให้อ่านกันแก้เหงาดีกว่าครับ...

 

อ่านกันเล่น ๆ ครับ เพื่อเป็นความรู้ และเพื่อเป็นการบูชาหลวงปู่ทิมท่านครับ
บทความต่อไปนี้ได้คัดลอกมาจาก : นิตยสารพระเครื่อง ร่มโพธิ์ ปีที่ 19 ฉบับที่ 4 (150) ก.พ.-มี.ค.53
วัตถุมงคลยอดนิยม หลวงปู่ทิม วัดละหารไร่ จ.ระยอง
โดย อ.เพียรวิทย์ จารุสถิติ
ซึ่งได้รับอนุญาตจากท่านอาจารย์เพียรวิทย์ จารุสถิติ ให้นำมาเผยแพร่ทางเวปไซต์บุญญาภิรัติดอทคอมนี้ได้ ดังนั้น จึงขอเชิญท่าน
ผู้ติดตามเวปไซต์ของเราได้พบกับบทความของท่านอาจารย์เพียรวิทย์ได้ตลอดไปครับ

ตอน : พระจริง พระเก๊ และพระเสริม
ผม ได้เล่าเรื่องของ “หลวงปู่ทิม” เกจิอาจารย์ชื่อดังแห่งวัดละหารไร่ จ.ระยอง ให้ท่านผู้อ่าน “ร่มโพธิ์” และเพื่อนๆ ได้รับรู้ในวัตรปฎิบัติตลอดจนการปลุกเสกวัตถุมงคลรุ่นต่างๆ ของท่าน ซึ่งได้รับความสนใจจากเพื่อนๆ และศิษยานุศิษย์ที่นับถือหลวงปู่เป็นอย่างมาก

ปัจจุบัน พระเครื่องของหลวงปู่ทิม จัดว่าอยู่ในชั้นแนวหน้า หากเทียบเท่าพระเกจิอาจารย์รุ่นเก่า เนื่องจากกาลเวลาย่อมพิสูจน์ให้เห็นว่า พลังพุทธคุณที่ท่านบรรจุอยู่ในองค์พระเครื่องทุกรุ่น ได้แสดงความศักดิ์สิทธิ์ออกมาให้เห็นประจักษ์แก่สายตา สามารถคุ้มครอง และปกป้องชีวิตผู้นั้น ที่มีวัตถุมงคลของท่านติดอยู่กับตัว ถ้าบุคคลนั้นนับถือท่านจริง

ผมได้รับคำบอกเล่าจากเพื่อนๆ ที่อยู่ทางใต้หลายคน โดยเฉพาะเพื่อนๆ ที่เป็นบุคคลเสียสละซึ่งความสุขส่วนตัว รับราชการเป็นทหารเดินทางไป 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้เพื่อปกป้องผืนแผ่นดินไทย เพื่อนบางคนก่อนที่จะเดินทางไปก็ได้แวะมาพูดคุยกับผม เมื่อผมรู้ว่าเขาจะต้องเดินทางไปเสี่ยงชีวิตทางภาคใต้ ทำให้ผมรู้สึกเป็นห่วง จึงได้มอบ พระเครื่องหลวงปู่ทิม ให้ไปโดยไม่คิดมูลค่าใดๆ ทั้งสิ้น อย่างเช่น เรือโท นันธวัตร แสนไพร ซี่งผมรักเหมือนน้องชายเดินทางมาหาผมถึงบ้าน ผมก็ได้มอบ “ลูกอม-รูปถ่ายปี 17 และตะกรุดโทนพร้อมทั้งเหรียญขวัญถุง” ให้ติดตัวและสั่งกำชับให้หมั่นสวดมนต์นึกถึงคุณมารดา-บิดา และคุณครูบาอาจารย์ทุกองค์ บารมีองค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว จึงทำให้แคล้วคลาดและปลอดภัยมาจนทุกวันนี้

น้องชายผมคนนี้ได้โทรมา เล่าเหตุการณ์ที่เสี่ยงตายให้ผมฟังอยู่เนืองๆ ครั้งหนึ่งได้รับคำสั่งให้ออกไปลาดตระเวณ โดยปกติเป็นคนที่นอนไวได้ยินเสียงอะไรนิดหน่อยก็จะตื่นทันที แต่วันนั้นไม่รู้เป็นอะไรมีความรู้สึกง่วงจนลืมตาไม่ขึ้น ลูกน้องมาปลุกก็ไม่ตื่น จนลูกน้องต้องออกไปเอง ผลปรากฏว่าลูกน้องไปเหยียบกับระเบิด บาดเจ็บไปหลายคนทีเดียว

ทุก วันนี้น้องชายผมคนนี้ก็ยังคงปฎิบัติหน้าที่ราชการอยู่ในปัตตานี ด้วยจิตใจมั่นคง โดยมีวัตถุมงคลของหลวงปู่ทิมคุ้มครอง ซึ่งผมก็ได้ส่ง “พรายดำ-พรายขาว” ไปให้ติดตัวเพื่อที่จะได้คอยกระซิบบอกเหตุเมื่อมีอันตรายมาถึงตัว และก็ได้ผลเกินคาดเช่นกัน มีอะไรแปลกๆ ที่เกิดขึ้นกับตัวน้องเสมอ จนหาข้อสรุปไม่ได้ซึ่งผมก็ได้บอกแกไปว่า ...ดีแล้วเด็กๆ มาเล่นคุ้มครอง ก็อย่าลืมเอาขนมหรือไม่ก็น้ำแดงตั้งให้มันกินบ้างมันจะได้คอยดูแล เรา....ซึ่งน้องชายผมก็ได้ทำตาม ผลปรากฏว่า จึงมีชีวิตปลอดภัยแคล้วคลาดจากภยันตรายทั้งหลายและอาวุธต่างๆ นานา แต่การที่เราจะปลอดภัยนั้น วัตถุมงคลที่เราติดตัวจะต้องเป็น “ของแท้” นะครับและต้องได้รับการปลุกเสก หรือรับการอธิษฐานจิตจากท่านจริงๆ จึงจะใช้ได้ผลครับ

ผมเห็นคนบางคนห้อยพระของหลวงปู่ทิมออกมานอกเสื้อ แบบว่าอยากโชว์ว่างั้นเถอะ บางคนที่แขวนของแทก็รอดตัวไป แต่มีบางคนผมเห็นแล้วก็รู้สึกสงสารบุคคลผู้นั้นเป็นอย่างมาก เพราะพระที่เขาห้อยคออยู่นั้น มองดูด้วยตาเปล่ายังไงๆ ก็รู้อยู่แก่ใจว่า “เก๊” สนิท
แต่เนื่องจากปัจจุบันการเช่าพระ เล่นพระนั้นเป็นพุทธพาณิชย์หรือเป็นธุรกิจกันไปหมดแล้ว ครั้นจะเอา “ความจริง” มาเปิดเผยก็ใช่ที่ประเดี๋ยวเขาจะหาว่าเราเสือกไม่เข้าเรื่อง “หมูเขาจะหาม เสือเอาคานไปสอด” สู้รู้แล้วเฉยเสียไว้จะดีกว่าไม่เจ็บตัวอีกด้วยจริงม๊ะ

มี “นักปลอมพระ” คนหนึ่งอย่าให้ผมเล่าเลยว่าเป็นใคร เพราะได้เสียชีวิตไปหลายปีแล้ว เป็นผู้ทำ “พระผงพรายกุมาร” ที่ปัจจุบันเซียนใหญ่เล่นจนเป็นของแท้กันไปหมดซึ่งนักทำพระผู้นี้ คยระยองรู้จักดัได้พูดให้ผมฟังว่า “พระทำมานี่อนาคตจะกลายเป็นของแท้ที่คนเขาเล่น ไม่เชื่อคอยดู” วันเวลาผ่านไปหลายปี แล้วก็เป็นจริงดังคำมันพูดไว้จริงๆ
ฉะนั้นถ้าจะ แขวน “พระผงพรายกุมาร” สักองค์ไว้บูชาขึ้นคอก็ควรจะมีพระเครื่ององค์อื่นๆ ที่ท่านมั่นใจว่าได้รับการปลุกเสกจากครูบาอาจารย์ กันเหนียวสักองค์สององค์ติดตัวไว้จะได้ไม่ตายโหงไงล่ะ ผมเห็นมาเยอะแล้ว ขนาดแขวนพระไว้เต็มคอ แต่ปรากฏว่าตายเรียบร้อยไปหายมบาลกันก็มีมากสู้เด็กรุ่นน้องผมก็ไม่ได้ เด็กคนนี้ชื่อ “เอก” จบวิศวะ” เป็นเด็กหาดใหญ่เรียกผมว่าอา ชอบสะสมพระเป็นชีวิตจิตใจ พอเงินเดือนออกก็เช่าพระเครื่องหมด ชอบนำพระที่คนเองสะสมนำมาให้ผมดูที่บ้าน ซีงก็มีแท้บ้างเก๊บ้างจนผมรู้สึกสงสาร ผมเลยหยิบ “พระผงพรายกุมาร พิมพ์เล็ก” ซึ่งผมได้ทำเองในสมัยที่หลวงปู่ยังมีชีวิตอยู่โดยขออนุญาตท่านสร้างไว้ 100 องค์เป็นพิมพ์เล็ก ซึ่งท่านก็ได้มอบผงวิเศษผสมลงไปในพระชุดที่ผมสร้าง ซึ่งก็สวยบ้างไม่สวยบ้าง เพราะผมเองเป็นคนที่ไม่ถนัดในการทำพระ แต่ชอบเป็นลูกคนช่างขอก็ได้แต่ขอคนที่มีมาก จนเก็บสะสมไว้มากในสมัยที่คนเองยังเป็นเด็กวัด

ถ้าใครนำของมาปลุกเสก ที่วัด ผมเป็นต้นห้องของหลวงปู่ซึ่งทุกคนต่างเกรงใจเพราะบุญหล่นทับในสมัยนั้น โดยหลวงปู่เป็นผู้เลือกผมให้เป็นผู้ดูแลท่าน คอยจัดยาให้ท่านฉัน เวลาที่ท่านเจ็บป่วย คอยดูแลวัตถุมงคลที่คนนำมาปลุกเสก บางครั้งยังมีคนมาให้สินบนผมก็มี และมนุษย์พวกนี้ไม่ชอบมากลางวัน แต่ชอบมากลางคืน

ผมจำได้ว่า...วันหนึ่งมีคนขับรถมาหาหลวงปู่เกือบ เที่ยงคืนแล้วโดยนำช่างที่ทำพระมาด้วย ถ้าจำไม่ผิดช่างผู้นั้นชื่อ ช่างเล้ง อยู่ที่จังหวัดชลบุรี มากับผู้หญิงคนหนึ่งแต่งตัวภูมิฐานมาก ใส่ทองแวววาวไปหมดทั้งตัว ได้มาหาหลวงปู่ และขออนุญาตหลวงปู่เพื่อที่จะขอสร้างวัตถุมงคลซึ่งตอนนั้น คุณชินพร สุขสถิตย์ ได้สร้างก่อนหน้านี้แล้ว ซึ่งหลวงปู่ก็นั่งฟังอย่างนิ่งเฉย ผู้หญิงคนนั้นได้สาธยายว่า จะสร้างมาสร้างสิ่งก่อสร้างถวายในวัดให้สมบูรณ์ และก็จะถวายปัจจัยให้หลวงปู่อย่างมากมาย ตอนนั้นผมนั่งฟังอยู่ด้วย

เมื่อ ต่างคนต่างพูดจบก็รอคำตอบจากหลวงปู่ ผลหรือครับหลวงปู่ได้ชี้มาที่ผม และพยักหน้าให้มาคุยกับผมเอง ซึ่งผมก็ได้ปฏิเสธอย่างเดียวว่า “สร้างไม่ได้” เนื่องจากกลัวว่าจะมีการ “สร้างเสริม” ออกมาและมาโจมตีกันภายหลัง
ผู้หญิง คนนั้นจึงบอกให้ “ช่างเล้ง” เรียกผมออกไปข้างล่างแล้วนั่งคุยกัน ซึ่งก็ได้ยื่นข้อเสนอให้ผมหลายข้อเหมือนกัน โดยบอกว่า ...ถ้าผมสามารถทำให้หลวงปู่ยอมเซ็นใบอนุญาตได้ จะมอบเงินให้ผม 1 แสนบาทพร้อมรถกระบะ 1 คันซึ่งก็นับว่ามากโขในปี พ.ศ. 2517 เพราะถนนหนทางไปมาสมัยนั้นลำบากมากจะมาหาหลวงปู่แต่ละครั้ง แทบน้ำตากระเด็น เป็นถนนทางลูกรังกระดอนไปกระดอนมา โดยเฉพาะเมื่อเวลาฝนตกรถวิ่งแทบไม่ได้เลย

ผมคิดอยู่ตั้งนาน จึงตัดสินใจบอก “ช่างเล้ง” และผู้หญิงคนนั้นว่า “ไม่ได้” และไม่ขอเอาข้อเสนอที่ยื่นมาให้ผม ผมขอขี่รถเครื่องมาหาหลวงปู่ที่วัดดีกว่า ผู้หญิงคนนั้นโกรธผมจนตัวสั่น พยายามพูดโน้มน้าวใจผมทุกอย่าง เพื่อให้ผมเออออไปกับเขาซึ่งผมก็ยืนกระต่ายขาเดียวว่า “ไม่ได้”
ครั้นสุด ท้ายจึงยื่นข้อเสนอให้ผมว่า...ถ้าพวกเขาสร้างได้ คือถ้าอนุญาตสร้างแสนเหรียญ เขาจะแบ่งให้วัด 2 หมื่นเหรีญ อีก 1 หมื่นเหรียญยกให้ผม ผมฟังแล้วถึงกับสะดุ้ง โอ้โฮ....!? มันจะสร้างเหรียญหลวงปู่ให้เป็นแบบวัตถุมงคลของหลวงปู่แหวนหรือไง มีหวังหลวงปู่เป็นพระโหลแน่ๆ เมื่อทั้ง 2 คนรู้ว่าผมไม่ยอมเล่นด้วย ก็เลยเดินไปดูหลวงปู่ที่หน้ากุฏิปรากฏว่า หลวงปู่ท่านเดินเข้าห้องท่านไปแล้ว ช่างเล้งและหญิงผู้นั้นจึงเดินทางกลับกรุงเทพฯ และบอกกับผมว่าจะมาอีกภายหลัง
หลังจากที่เกิดเหตุการณ์เช่นนี้เกิดขึ้น ผมจึงนำมาเรื่องราวมาเล่าให้ โยมสาย แก้วสว่าง ซึ่งเป็นไวยาวัจจกรที่หลวงปู่เป็นผู้แต่งตั้งเองให้รับทราบ และรู้สึกผมจะเล่าเรื่องนี้ให้คุณชินพร และคุณประชา รับรู้ด้วย ซึ่งทางคุณประชา ยังบอกผมเลยว่า “ให้กันได้ดี อย่าให้พวกนี้สร้างโดยเด็ดขาด ซึ่งจะทำให้การก่อสร้างที่วัดละหารไร่ชะงักได้ เพราะเมื่อรมีคนสร้างกันมากก็ต้องมีการโจมตีกัน”

ในยุคนั้น “หลวงปู่แหวน” ดังมากๆ มีผู้คนจากทั่วทุกสารทิศเดินทางไปกราบหลวงปู่แหวน ที่วัดดอยแม่ปั๋ง จ. เชียงใหม่ เป็นจำนวนมากและก็มีนายทุนรักสร้างพระเดินทางไปขออนุญาตอาจารย์หนู ซึ่งเป็นเจ้าอาวาสดอยแม่ปั๋ง มากเป็นพิเศษ
ถ้าหากผู้สร้างพระคนไหนทุนหนา เงินถึง ก็จะได้รับอนุญาตจากอาจารย์หนู จึงเกิดการสร้างวัตถุมงคลขึ้นมาหลายคณะ จนทำให้วัตถุมงคลของหลวงปู่แหวนเกลื่อนตลาดกลายเป็นของไม่มีค่าไปในที่สุด ทั้งๆ ที่หลวงปู่แหวน ท่านเป็นพระที่มีอภิญญาณมาก มีอำนาจจิตสูงแต่เพราะผู้สร้างบางคนไม่คำนึงถึงคุณภาพ วัตถุมงคลของท่านบางรุ่นก็ได้รับการอธิษฐานจิต บางรุ่นก็อุปโหลกกันขึ้นมาก็มีบ้าง บางรุ่นก็ไม่ได้เสกก็ว่ากันไปครับ

อย่าง เช่นเมื่อ 2 ปีมานี้เกิดกระแส “จตุคาม” ฟีเวอร์ทั่วประเทศ โรงปั๊มวัตถุมงคล “องค์พ่อจตุคามรามเทพ” ต้องทำงานหนัก 24 ชั่วโมง มีผู้ตั้งโต๊ะเปิดจองเต็มไปหมดทุกตรอกซอกซอย บางคนก็กักตุนไว้ทำกำไรซึ่งก็ได้ทำให้บางคนร่ำรวยเป็นล่ำเป็นสัน แต่บางคนก็ยากจนภายในพริบตาเดียว เพราะเกิดจากความโลภของตนเอง โดยไม่คำนึงถึงความ “พอเพียง” ของตน จึงต้องมามีสภาพเช่นนี้ เฮ้อ...บาปกรรมมันมีจริงๆ ครับ

หลายวันผ่านไปก็เป็นจริงอย่างที่ “ช่างเล้ง” และผู้หญิงคนนั้นได้พูดไว้ อีกประมาณ 1 อาทิตย์ทั้งสองก็มาที่วัดอีกครั้ง แต่มาครั้งนี้ได้พา “อาจารย์บาง” มาด้วย ซึ่งอาจารย์บางรูปนี้ เป็นเพื่อนสนิทกับ “หลวงตารอด” เวลามาก็จะมาพักอยู่ที่ห้องหลวงตารอด ทั้งสามได้เข้าไปพูดคุยกับ “หลวงตารอด” ในห้องเป็นเวลานานอาจจะเป็นเพราะช่วงนั้นหลวงตารอดเกิดคล้อยตาม จึงรีบอาสาพาทั้งสองเข้าไปหาหลวงปู่ และพูดคุยกับหลวงปู่ ซึ่งหลวงปู่ได้ให้เณรไปตามผมกับโยมสายมาพบท่าน เพราะช่วงนั้นผมกำลังดูแลการก่อสร้างศาลาการเปรียญอยู่แล้วก็เป็นเช่นเดิม ครับ บุคคลทั้งสามได้พยายามจะขออนุญาตหลวงปู่เพื่อสร้างวัตถุมงคลแข่งกับ “คุณชินพร” ให้ได้ โดยมี “หลวงตารอด” เป็นสะพานเชื่อมโดยพยายามพูดจาอ้างถึงผลประโยชน์ที่ทางวัดควรจะได้มันมี มูลค่ามหาศาล หลังจากที่พูดจบแล้ว ทั้งสามก็ถามหลวงปู่อีก ท่านผู้อ่าน “ร่มโพธิ์” รู้ไหมครับ หลวงปู่ท่านตอบว่าอะไร? หลวงปู่ตอบว่า “ตัวท่านไม่มีสิทธิ์อะไรที่จะอนุญาตให้บุคคลอื่นมาสร้างวัตถุมงคล เพราะท่านได้ให้อำนาจเด็ดขาดในการตัดสินใจอยู่ที่ลูกศิษย์ 2 คนคือ โยมสายและผม”

ถ้ามีเหตุผลพอก็ให้ถามผมและโยมสาย เมื่อผมและโยมสายได้ยินหลวงปู่พูดเช่นนั้น ก็รู้ว่าหลวงปู่ท่านพยายามเลี่ยง มิให้ตัวท่านเข้ามามีส่วนร่วม เพราะจะทำให้ผมและโยมสายลำบากใจ ดังนั้นบุคคลทั้งสามเมื่อได้รับคำตอบชัดเจนแล้วก็รู้ทันทีว่า ผิดหวังอีกแล้วเราเพราะยังไงๆ ผมและโยมสาย แก้วสว่าง ยังคงยืนกรานอย่างเด็ดขาดไม่ให้สร้างแน่นอน และก็เป็นอย่างที่บุคคลทั้งสามคิด