แนะนำพระดี มีพลังมหัศจรรย์ อาถรรพ์หนุนชีวิต อิทธิฤทธิ์มหาศาล

ขอรบกวนเพื่อนๆ ที่เคยไปที่วัดหนองสะเดา ช่วยบอกเส้นทางอีกสักครั้งให้หน่อยครับ ผมและเพื่อนมีคอมฯเก่า แต่สามารถใช้การได้ ตั้งใจจะไปถวายให้หลวงพ่อสุนทรครับ (จำได้ว่าจะต้องโทรสอบถามว่าหลวงพ่อติดกิจนิมนต์หรือเปล่า)... ขับรถไปเองจากกรุงเทพ ไปทางวิภาวดี-รังสิตครับ ... ขอขอบคุณครับ

 

ขอบคุณพี่โต้งที่นำข้อมูลดีๆมาให้อ่านกันนะครับ ผมก็เชื่อนะครับว่ายังมีพระเครื่องหลายแบบที่หลวงปู่ปลุกเสกไว้ให้ชาวบ้านใช้กัน แต่ไม่ได้อยู่ในตลาดที่เค้าเล่นหากันตอนนี้ครับ

 

<table id="post4312760" class="tborder" align="center" border="0" cellpadding="6" cellspacing="0" width="100%"><tbody><tr><td class="thead" style="font-weight: normal; border-width: 1px 0px 1px 1px; border-style: solid none solid solid; border-color: rgb(255, 255, 255) -moz-use-text-color rgb(255, 255, 255) rgb(255, 255, 255);"> 28-01-2011, 08:01 PM </td> <td class="thead" style="font-weight: normal; border-width: 1px 1px 1px 0px; border-style: solid solid solid none; border-color: rgb(255, 255, 255) rgb(255, 255, 255) rgb(255, 255, 255) -moz-use-text-color;" align="right"> #37554 </td> </tr> <tr valign="top"> <td class="alt2" style="border-width: 0px 1px; border-style: none solid; border-color: -moz-use-text-color rgb(255, 255, 255);" width="175"> หนุ่มเมืองแกลง
สมาชิก PREMIUM



วันที่สมัคร: Apr 2007
ข้อความ: 6,459
พลังการให้คะแนน: 4864


</td> <td class="alt1" id="td_post_4312760" style="border-right: 1px solid rgb(255, 255, 255);"> วัน พรุ่งนี้(เสาร์ 29)หลวงพ่อสุนทร มีกิจนิมนต์พิธีปลุกเสกของจังหวัดสระบุรี จะกลับมาที่วัดคงหลังบ่ายสี่โมงไปแล้ว หากใครจะไปหาท่านน่าจะสะดวกที่สุดในวันอาทิตย์ครับ

09.00 - 11.00 ท่านจะสะดวกต้อนรับในช่วงเช้า
11.00 - 11.45 ท่านจะฉันภัตตาหาร (ฉันมื้อเดียวตลอดทั้งวัน)
11.45 - 12.30 ท่านจะรับแขกหลังฉันภัตตาหารแล้ว
12.30 - 15.00 ท่านขอพักผ่อนในช่วงบ่าย
15.00 - 17.30 ท่านจะรับแขกในเวลาบ่ายครับ

หากไปหาท่านแล้ว มีคนจำนวนมากรอเข้าพบท่านหรือถูกลัดคิว หรือยังหาจังหวะไม่ได้ถูกแทรกคิวตลอดเวลา ให้แจ้งกับลุงที่ดูแลท่านว่า แนะนำมาจากหนุ่มเมืองแกลงครับ ลุงจะดูแลจัดให้เข้าพบได้เร็วขึ้น สงสารท่านบ้างนะครับ ท่านไม่เคยบ่นหรือแสดงอาการอยากพักผ่อนเลย ทั้งๆที่ตอนนี้ท่านยังเป็นหวัดอยู่เลย ใครอยากกราบพระสงฆ์ที่เป็นพระแท้ๆ เก่งจริง มีวิชาดีจริงๆ ไม่สะสมเงิน ไม่เลือกศิษย์ ไม่โอ้อวด ไม่แสดงตัว ไม่ต้องไปที่ใหนไกลอีกแล้ว ไปตามถนนพหลโยธิน มุ่งหน้าสระบุรี แต่ให้เลี้ยวซ้ายเลียบริมคลองชลประทาน(คลองระพีพัฒน์) ที่ กม.ที่ 85 ก่อนถึงตลาดหนองแค เข้าไปอีก 4 กม. วัดอยู่ด้านซ้ายมือ กลางทุ่งริมถนนมองเห็นชัดเจน ยังมีโรงเรียนประถมที่ท่านให้การอุปการะดูแลค่าใช้จ่ายอยู่ด้วยด้านหลังของ วัด ตามรูปที่ถ่ายมาครับ
<fieldset class="fieldset"> <legend>รูปขนาดเล็ก</legend>



</fieldset>
</td></tr></tbody></table>

 

ขออนุโมทนาบุญมากๆด้วยครับ
ผมพอหาได้เท่านี้นะครับ เพราะข้อมูลเก่าบางส่วนยังไม่ได้ทำการกู้ขึ้นมาครับ...

ลองโทรเช็ค กับลุงต๊อด (คุณลุงที่วัดหนองสะเดา)ก่อนก็ดีนะค่ะ
084-6838268 ตามนี้เลยค่ะ <O</O
พักสายตาจากการคัดแยกพระมาคุยด้วยครับ <O></O>
เส้นทางไปวัดหนองสะเดา ต.หนองปลิง อ.หนองแค สระบุรี อยู่ทางเข้าเดียวกันกับ วัดหลวงพ่อผัน (แปดอาร์) หากไปจากกรุงเทพ ให้มุ่งหน้าถนนพหลโยธิ
เลยวังน้อยไปพอสมควร ก่อนถึง อ.หนองแค ประมาณ 1 กม.เลี้ยวซ้ายเลียบริมคลองชลประทาน(คลองระพีพัฒน์) ที่ กม.ที่ 85 ก่อนถึงตลาดหนองแค เข้าไปอีก 4 กม.<O></O>
<O></O>
พอเข้าเขตหนองแคให้เตรียมตัว ซ้ายมือจะมองเป็นป้ายโฆษณากาแฟ Birdy
ขนาดใหญ่ให้ชิดซ้าย ชลอความเร็วรถช่วงโค้ง ระวังรถด้านหลังด้วย ตรง
คอสะพานก่อนข้ามคลองระพีพัฒน์ เลี้ยวซ้ายเข้าไปประมาณ 4 km.จะมอง
เห็นวัดอยู่ด้านซ้ายมือ ปากทางเข้าวัดจะอยู่ตรงข้ามกับสะพานข้ามคลองชลประทานพอดีครับ <O></O>
<O></O>
จะมีสะพานข้ามคลองใหญ่ก่อนถึงตลาดหนองแค ชื่อคลองระพีพัฒน์ ให้เลี้ยวซ้ายที่ถนนเลียบคลองชลประทานนี้ ถนนราดยางสายนี้ไปทะลุออก อ.ภาชีได้ มุ่งหน้าตรงไปตามทางที่เขียนว่า ไปคชสิทธิ์
เมื่อเลี้ยวซ้ายเข้าไปได้ประมาณ 4 กม.พอดี ทางเข้าวัดจะอยู่ซ้ายมือ ตรงศาลาริมทางพอดี ฝั่งตรงข้ามทางเข้าวัดจะเป็นสะพานข้ามคลองชลประทานไปยังอีกฝั่งคลอง
มองเห็นวัดอยู่ไม่ไกล เข้าไปจากถนนอีกเพียง 1 กม. หลวงพ่อจะอยู่เสมอในวันเสาร์ อาทิตย์เพื่อรับแขก แต่หากติกนิมนต์ก็จะมีป้ายเขียนไว้<O></O>
อยากรู้เรื่องของหลวงพ่อครั้งในอดีต ต้องถามคนรุ่นเก่าในละแวกนั้น หรือถาม นายก อบต.ที่หนองปลิงดูก็ได้ครับ พ่อของท่านนายกฯ ก็เป็นลูกศิษย์ของหลวงพ่อด้วยเช่นกันตั้งแต่สมัยปี 2517 .............

 

ขอร่วมอนุโมทนาด้วยนะครับ

 

นำบทความที่มีประโยชน์มาให้อ่านแก้เหงา ขอบคุณเจ้าของและทางเวป timpirus ด้วยนะครับ
วัตถุ มงคลยอดนิยม หลวงปู่ทิม วัดละหารไร่ จ.ระยอง โดย อ.เพียรวิทย์ จารุสถิติ เขียนลงนิตยสารพระเครื่อง ร่มโพธิ์ ซึ่งได้รับอนุญาตจากท่านอาจารย์เพียรวิทย์ จารุสถิติ ให้นำมาเผยแพร่ทางเวปไซต์บุญญาภิรัติดอทคอมนี้ได้ ดังนั้น จึงขอเชิญท่านผู้ติดตามเวปไซต์ของเราได้พบกับบทความของท่านอาจารย์เพียร วิทย์ได้ตลอดไปครับ


ตอน กำเนิดความเป็นมาของท่านปลัดขิก

ในสมัยก่อนพุทธกาลมีการนับถือ "พระอาทิตย์-พระจันทร์ ดวงดาว และพระเพลิง" ซึ่งถือกันว่า "พระอาทิตย์" ให้ความร้อนส่องแสงลงมาที่โลก ทำให้เป็นบ่อเกิดแห่งชีวิต พืชพรรณเติบโตเจริญงอกงาม ส่วน "พระจันทร์" นั้นได้ทอแสงนวลใยลงสู่มวลมนุษย์ ทำให้เป็นสัญญลักษณ์ของความอบอุ่น ความรัก และความร่มเย็น

ต่อมาได้มีชนชาติหนึ่งในประเทศอัฟกานิสถานและธิเบตมีชื่อว่า "อริยกะ" ได้เดินทางเข้าไปค้นพบศาสนาบูชาพระอาทิตย์และพระจันทร์ หลังจากนั้นจึงได้นำมาดัดแปลงเป็นศาสนาของตน แต่ก็ยังคงนับถือเทพเจ้าแห่งดวงอาทิตย์และเรียกชื่อเทพองค์นี้ว่า "สวิตะระ" นับถือสายฝนที่หลั่งลงมาจากท้องฟ้าเป็นเทพเจ้าอีกหนึ่งชื่อคือ "วรุณะ"

ดังนั้นชาวชน "อริยะ" ถือว่าเทพเจ้าที่มีชื่อเรียกว่า "อินทร์" เป็นเทพเจ้าผู้ยิ่งใหญ่กว่าเทพเจ้าทั้งปวง สามารถดลบันดาลให้เกิดสรรพสิ่งต่างๆ เกิดขึ้นในจักรวาลได้ และยังมีเทพเจ้าอีกองค์หนึ่งที่เป็นผู้ทำลายชีวิตมนุษย์และ เทพเจ้าองค์นั้นคือ "พระยม"

เมื่อเทพเจ้าทั้ง 4 เป็นผู้พิทักษ์รักษาโลกอยู่เป็นประจำคนละทิศ มีชื่อว่า "ท้าวเทวโลก"

ณ ที่ตำบล "มุขขระ" ใน "สุระประเทศ" ยังมีกษัตริย์พระองค์หนึ่งนามว่า "สิปประอุรานาคะ" ได้สร้างวิหารพระอาทิตย์และพระจันทร์ขึ้นอย่างละ 1 หลัง เพื่อไว้เป็นที่สถานที่ประกอบพิธีบูชาพระอาทิตย์และพระจันทร์และเห็นว่า วิหารนั้นยังไม่มีสัญลักษณ์ อะไรเป็นเครื่องหมายแทนเทพเจ้าทั้งสองไม่

ครั้นกาลต่อมาเมื่อ "พระศิวะอุมากษัตริย์นาควนะโพช" ผู้เป็นพระโอรสของ "พระอุสิระกษัตริย์" ได้เสด็จไปประกอบพิธีกรรมบูชาพระจันทร์ ณ วิหารโสมนาถ ตำบลมุเขระ ในสุสะประเทศ จึงได้เกิดความคิดว่าน่าจะหาเครื่องหมายอย่างใดอย่างหนึ่งแทนเทพเจ้าพระ อาทิตย์ และพระจันทร์ เพื่อเปิดโอกาสให้มหาชนได้กระทำพิธีกราบไหว้ และจะได้รู้ว่าอันไหนเป็นตัวแทนของเทพเจ้าพระอาทิตย์อันไหนเป็นตัวแทนของ เทพเจ้าพระจันทร์

ดังนั้นจึงได้สร้างรูปจำหลักของพระอาทิตย์และพระจันทร์ขึ้นโดยได้ตั้งไว้ ที่ปลายเสาหิน ตั้งอยู่กลางใจพระวิหารโสมนาถ ทุกคนจึงเรียกรูปจำหลักนี้ว่า "เสาพระจันทร์ของพระศิวะ"

เสาหินนี้มีลักษณะเป็นรูปหินกลมๆ วางอยู่บนปลายเสาสุด และเอียงลาดลงมาเพื่อรับการเคารพ ซึ่งถ้ามาองดูผาดๆ ลักษณะคล้ายรูปศิวลึงค์ตั้ง เลยมีชื่อเรียกว่า "ศิวะลึงค์"

ต่อมาเมื่อศาสนาพระอิศวรและพระอุมาได้เกิขึ้น ทำให้ผู้คนเกิดความเลื่อมใส จึงได้จำหลักหินเป็นรูป "โยนี" รับแทน "ศิวะลึงค์" ขึ้น เพื่อเป็นรูปแทนความเคารพพระอิศวรและพระอุมา และเรียกผู้นับถือรูปเคารพศิวะลึงค์และโยนีพระอุมานี้ว่า "ลึงค์ศาสนา" โดยมีพราหมณ์ "ตระลโพช" หรือ "พราหมณ์พฤฒิบาศ" เป็นผู้ประกอบพิธี

 

ต่อครับ

พราหมณ์พฤฒิบาศ นี้เป็นผู้มีความชำนาญด้านพิธีช้าง และเป็นผู้มีลึงค์ศาสนาเป็นสรณะ จึงได้จำลองศิวะลึงค์ให้มีขนาดเล็กเพื่อนำมาติดตัว และใช้ประกอบพิธีกรรมต่างๆ

"ศาสนาพราหมณ์" และ "ศาสนาพุทธ" เป็นของคู่กันมาแต่ครั้งโบราณกาล โดยเฉพาะวิชาไสยศาสตร์ พราหมณ์เป็นเจ้าตำรับมาก่อน จากนั้นต่อมาจึงนำมาดัดแปลงแก้ไขใหม่ และได้บรรจุคาถาอาคมลงไปแทนเพื่อความขลังและศักดิ์สิทธิ์ เฉพาะ "ศิวะลึงค์" นั้น ท่านคณาจารย์ผู้ชาญฉลาดได้เปลี่ยนนามเพื่อความเหมาะสม โดยให้เรียกว่า "ปลัด" แปลว่า " ผู้อยู่ข้างเคียง" เพราะนิยมแขวนไว้ที่เอว

ส่วนคำว่า "ชิก" นั้นมาจากคำว่า "คิก" โดยที่วัตถุสิ่งนี้มีรูปพรรณสัณฐานคล้ายรูปลึงค์ ซึ่งมักจะนำมาผูกไว้ที่เอวเด็ก พอใครเห็นจะมีความรู้สึกอดหัวเราะไม่ได้ บางคนถึงกับเปล่งเสียงออกมาดังคิกๆๆ เป็นที่น่าขบขันเป็นอย่างยิ่ง

ดังนั้นจึงเป็นที่มาของชื่อ "ปลัดขิก" หมายถึง "ปลัด" ผู้อยู่เคียงข้าง และ "ขิก" มาจากเสียงหัวเราะ ดังนั้น เรื่องราวของ "ปลัดขิก" จึงเกิดขึ้นด้วยประการฉะนี้
ผมเขียนมาถึงตอนนี้ ท่านผู้อ่านบางท่านคงต้องร้อง "อ๋อ" กันแล้วนะครับ และก็คงเข้าใจอย่างถ่องแท้แล้วว่า "ปลัดขิก" มีความหมายว่าอะไร?
สำหรับ "ปลัดขิก" ที่ได้รับความนิยมอยู่ในใจของผู้ที่ชอบสะสม "เครื่องราง" ชนิดนี้ มีหลายคณาจารย์ ถ้าเป็นยุคของคณาจารย์รุ่นเก่าๆ ที่ใครๆ ก็อยากไขว่คว้าเป็นเจ้าของก็คือ ปลัดขิกหลวงพ่ออี๋ วัดสัตหีบ จ.ชลบุรี, ปลัดขิกหลวงพ่อเหลือ วัดสาวชะโงก จ.ฉะเชิงเทรา, ปลัดขิกหลวงพ่อโศก วัดปากคลองบางครก จ.เพชรบุรี

ส่วนในยุคนี้ก็มี ปลัดขิกหลวงพ่อยิด วัดหนองจอก จ.ประจวบคีรีขันธ์ และ ปลัดขิกหลวงตาชื่น วัดตาอี จ. บีรีรัมย์ ซึ่งพอจะเชื่อถือได้ในด้านความขลัง หากท่านเจอที่ไหนให้รีบเก็บไว้เถอะ อนาคตจะหาไม่ได้อีกแล้ว

ส่วน "ปลัดขิกหลวงปู่ทิม" ถืือได้ว่าอยู่ในยุคเก่าที่ใครๆ ในยุคนี้ก็อยากได้ไว้เป็นเจ้าของ เพราะผู้ที่นำไปใช้แล้วได้ผลจริงๆ

สมัยก่อน "ปลัดขิก" ตอกโค๊ตหมายเลข 3 เป็นที่นิยมของผู้ที่เล่นเครื่องรางชนิดนี้เป็นอย่างมาก สร้างโดยคุณพัฒนา บุญอนุล ซึ่งเป็นช่างที่มีฝีมือในการทำปลัดขิก (ปัจจุบันเสียชีวิตแล้ว) ราคาค่าเช่าตกถึงนิ้วละ 1 หมื่นบาท ภายหลังจากที่คุณพัฒนา บุญอนุล ได้เสียชีวิตไปแล้วก็ได้มีการเปิดกรุดูวัตถุมงคลที่คุณพัฒนาได้เก็บไว้ มีผู้ยืนยันว่า โค๊ดที่ตอกปลัดขิกยังอยู่ จึงทำให้ราคาการเช่าหาตกลงแบบทิ้งดิ่งทีเดียว โดยเฉพาะเซียนพระแถวระยองเกิดอาการ "ช็อค" กันอย่างสุดขีด ถึงขนาดต้องพากันปลดออก ไม่กล้าพกเพราะเกิดความกลัวว่า ปลัดที่ตนใช้อนู่นี้เสกหรือไม่เสก

เรื่องนี้ ผมได้พบกับบุคคลท่านหนึ่ง (ขอสงวนนาม) ซึ่งเป็นคนมีเงิน และเป็นคนที่ชอบสะสมพระเครื่อง หลวงพ่อโต วัดเขาบ่อทอง จ.ระยอง ได้เล่าใ้ห้ผมฟังต่อหน้าเพื่อนนักเล่นที่สนามพระโต้รุ่งในจังหวัดระยอง ว่าได้มีโอกาสไปบ้านคุณพัฒนาเพื่อที่จะซื้อเครื่องทำไอติม ตอนนั้นที่หน้าบ้านไม่มีใครอยู่ จึงถือวิสาสะ เดินเข้าไปด้านใน แต่แล้วก็ต้องตกใจเพราพได้เห็นคุณ...กำลังเหลาปลัดและกลึงปลัดกำลังใช้โค๊ด ซึ่งเป็นเหล็กแท่งเหมือนกับเหล็กที่ไว้ตอกตราช่างกำลังตอกปลัดขิกอยู่

เมื่อบุคคลผู้นั้นได้หันมาเห็นคนที่เข้าไปหลังบ้าน ก็ตกใจรีบเก็บวัสดุซ่อนไว้ด้านล่างทันที และยังได้ตะโกนด่าเมียตนเองว่า "ทำไมไม่เฝ้าบ้านและปล่อยให้ลูกค้าเดินเข้าไปในหลังบ้านได้อย่างไร?" ซึ่งเรื่องนี้ได้มีการพูดคุยกันมานานแล้วและก็เป็นที่รู้ๆ กันอยู่ ผมจึบไม่อยากจะเขียนเท้าความอีกว่า เพราะอะไรถึงเป็นเช่นนั้น เอาเป็นว่าให้ทุกท่านนำไปคิดเอาเองก็แล้วกัน เพราะท่านผู้อ่านก็เป็น "ปัญญาชน" กันทุกคน ปลัดขิกนิ้วละหมื่น สร้างและจารโดยบุคคลคนเดียวกัน มีโค๊ดไว้ตอกเองทำเพียงวันละไม่กี่ตัว ค่อยๆ ทำออกมาขาย ชาตินนี้ก็ไม่ต้องทำอะไรอีกแล้ว ใครจะไปรู้ได้ว่า ตัวนี้หลวงปู่เสกหรือไม่เสก เอาเป็นว่ากาลเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ก็แล้วกัน

 

มีอีกครับ ถือว่าเป็นการแก้เหงาช่วงวันหยุดครับ
บท ความต่อไปนี้ได้คัดลอกมาจาก : นิตยสารพระเครื่อง ร่มโพธิ์ วัตถุมงคลยอดนิยม หลวงปู่ทิม วัดละหารไร่ จ.ระยอง โดย อ.เพียรวิทย์ จารุสถิติ ซึ่งได้รับอนุญาตจากท่านอาจารย์เพียรวิทย์ จารุสถิติ ให้นำมาเผยแพร่ทางเวปไซต์บุญญาภิรัติดอทคอมนี้ได้ ดังนั้น จึงขอเชิญท่านผู้ติดตามเวปไซต์ของเราได้พบกับบทความของท่านอาจารย์เพียร วิทย์ได้ตลอดไปครับ

เพือ ความเข้าใจตรงกันครับ คำว่า "ผม"จากบทความข้างล่างนี้ แทน อ.เพียรวิทย์ และคำว่า "นี่" หมายถึงหลวงปู่ทิมใช้กล่าวเรียกตัวท่านเองนะครับ



ตอน “ของดี” ของหลวงปู่ทิม

“ของดี” ที่หลวงปู่เก็บไว้ในลังเก่าข้างเตียงท่าน ซึ่งในนั้นมีของเก่าหลายชนิด เมื่อตอนที่ท่านมีชีวิตอยู่ ดูเหมือนว่าวัตถุมงคลของท่านจะไม่ค่อยมีค่าและมีราคาเลย ผมได้มาบางทีใครพูดถูกใจก็แจกเขาไปอย่างง่ายๆ เพราะคิดว่าหลวงปู่ยังอยู่ขอท่านเมื่อไหร่ก็คงจะได้ ท่านอาจจะไม่ให้ผู้อื่นแต่กับผม ขอท่านทีใดก็ไม่เคยผิดหวัง ท่านจะให้แต่บางทีก็ต้องทำงานตามที่หลวงปู่มอบให้ทำในช่วงนั้น

พระอุโบสถที่หลวงปู่ยังสร้างไม่เสร็จ ท่านยังกังวลประตูหน้าต่างพระอุโบสถที่ได้สั่งช่างที่ จ.แพร่ แกะสลัก กลัวว่าจะมาไม่ถึงวัด จะไม่ทันฝังลูกนิมิต หลวงปู่จะใช้ให้ใครไปดู ก็ไม่มีใครอยากไป เนื่องจากไม่อยากนั่งรถไฟ ท้ายที่สุดก็เป็นผมอีกนั่นแหละที่จำเป็นต้องไป ซึ่งท่านก็จะทำเครื่องรางให้ผมติดตัว บางทีท่านก็ลงตะกรุดให้ หรือไม่ก็ลงผ้ายันต์ด้วยลายมือของท่านเอง เพื่อมอบให้ผมติดตัวไป เพราะท่านรู้ดีว่าผมชอบวัตถุมงคลที่หลวงปู่ต้องทำเองกับมือ ถ้าเป็นผู้อื่นลงให้ผมจะไม่ชอบ

แม้ว่าหลวงปู่จะเป็นผู้ปลุกเสกก็ตาม ท่านคงจะจับจริตอันนี้ของผมได้เมื่อเวลาที่ท่านจะใช้งานผมแต่ละครั้ง หลวงปู่ก็จะเรียกผมมาหา และบอกว่า “ไปทำธุระให้นี่หน่อย เดี๋ยวนี่จะให้ตะกรุดไว้ติดตัว นี่ทำเอง” ซึ่งผมก็จะรับมาด้วยความดีใจ และจะเก็บด้วยความหวงแหนเป็นอย่างมาก มีอยู่ครั้งหนึ่ง หลวงปู่หยิบตะกรุดดอกหนึ่งให้ผม ซึ่งหัวท้ายเป็นปลอกลูกปืนท่านบอกว่า ตะกรุดนี้เรียกกันว่า “ตะกรุดสะกดทัพ” พกไว้กับตัวเป็นมหาอุด เวลาพกติดตัวไปไหนถ้ามีเหตุจะเกิดขึ้นกับตัวเจ้าของ ตะกรุดนี้จะส่งเสียงดังเหมือนมีอะไรเคลื่อนที่ ท่านบอกว่า “ตะกรุดเตือนภัยให้เจ้าของรู้ตัว จะได้หนีจากที่นั้นหรืออาจจะขยับให้ออกไปจากพื้นที่นั้นๆ ถ้าเตือนครั้งที่สอง ต้องหนีออกจากบริเวณนั้นทันที” ถ้าเตือนครั้งที่สามก็ตัวใครตัวมันล่ะครับ จะอยู่ให้เขากระทืบก็จนใจแล้ว

“ตะกรุดสะกดทัพ” เป็นของดีที่หายาก ซึ่งผมก็ไม่ทราบเหมือนกันว่าหลวงปู่ทำตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ในชีวิตที่เห็นตะกรุดดอกนี้ก็มีเพียงแค่ 3 ดอกเท่านั้นที่วางอยู่ในลังไม้เก่าที่ข้างเตียงท่าน เคยหยิบมาดูหลายครั้ง แต่เห็นมีรักลงอยู่ก็เลยไม่สนใจ เนื่องจากเป็นคนแพ้รักอย่างรุนแรง

 

หลวงปู่ทิม ท่านเป็นพระสงฆ์ที่เชี่ยวชาญในด้านเวทย์มนต์คาถาสูงมาก ท่านเรียนรู้ด้วยตนเองทุกอย่าง และมักจะทดลองให้รู้แจ้งและเห็นจริง เมื่อเห็นจริงแล้วท่านจึงจะลงมือทำ และปลุกเสกตามขั้นตอนของท่าน บางอย่างถ้าปลุกไม่ถึงท่านจะไม่มอบให้ญาติโยมเป็นอันขาด สมัยนั้นใครไปกราบท่านที่วัด จะทำบุญหรือไม่ทำหลวงปู่ก็ไม่ว่าอะไร ท่านจะมอบให้จิตที่เป็นเมตตา

หลวงปู่เคยกล่าวให้ผมฟังว่า วิชาอาคมที่เคยเห็นว่า พระที่ทำได้ขลังและทำได้เร็วกว่าท่านนั้นไม่มีใครเกิน “ท่านพ่อเพ่ง” อดีตเจ้าอาวาสวัดละหารใหญ่ ท่านพ่อเพ่งนี้ทำของได้เร็วเหลือเชื่อ จิตของท่านไวมาก ของที่ท่านทำให้นั้นไม่ต้องปลุกเสกนานเพียงท่านใช้ดินสอและกำหนดจิตเขียน ยันต์ตัวเดียวลงไปในผ้าที่ท่านพ่อเพ่งไปยิงแค่ไหน ก็ปรากฏว่ายิงเท่าไหร่ก็ไม่ออกมีคนเคยลองมาแล้ว

สมัยที่ “ท่านพ่อเพ่ง” มีชีวิตอยู่ ท่านไม่เคยสร้างเหรียญที่เป็นรูปท่านเลย จะมีก็แค่ตะกรุด และผ้ายันต์ที่ญาติโยมนำไปให้ท่านลงให้ สำหรับเหรียญรูปเหมือนที่เป็นรูปท่านพ่อเพ่งสร้างขึ้นมาในสมัยที่ท่านพ่อ เพ่งมรณภาพแล้ว โดย “หลวงพ่อสิน” เป็นผู้สร้าง และ “หลวงปู่ทิม” เป็นผู้ปลุกเสก ปัจจุบันก็มีคนหากันมากเหมือนกัน เพราะเป็นเหรียญรุ่นหนึ่งในพื้นที่มีประสบการณ์มาก ไม่แพ้วัตถุมงคลที่หลวงปู่ทิมสร้างขึ้น ถ้าใครเจอก็ลองหาเก็บไว้ใช้

ส่วน “ตะกรุด” และ “ผ้ายันต์” ที่ท่านพ่อลงและปลุกเสกไม่ต้องไปหาเพราะไม่มีมาตรฐานในการดูนอกจากบุคคลนั้น จะได้รับตกทอดมาจากปู่ย่าตายาย หรือได้รับจากบุคคลที่เชื่อถือได้ ฉะนั้นป่วยการไม่ต้องหา ถ้าอยากได้ไว้ใช้จริงๆ ก็ลองเอาแผ่นตะกรุด หรือ ผ้ายันต์ไปหา “หลวงพ่อสิน” ขอความเมตตาให้ท่านลง ผมเชื่อว่าหลวงพ่อสินท่านก็เรียนวิชามาจาก “หลวงพ่อเพ่ง” ไม่มากก็น้อย ชาติเสือย่อมไม่ทิ้งลาย

วัดละหารใหญ่ เป็นวัดต้นกำเนิดของ “หลวงปู่สังข์เฒ่า” แต่ละองค์ที่สืบจากวัดนี้ ล้วนเป็นผู้ที่มีวิชาอาคมสูง ซึ่ง “หลวงพ่อสิน” ผมคิดว่า ท่านก็ต้องมีดีของท่านเช่นกัน ลองดูนะครับลองไปกราบท่านดู ไปไหว้ “หลวงปู่ทิม” ที่วัดละหารไร่เสร็จแล้วก็แวะกราบ “หลวงพ่อสิน” ที่วัดละหารใหญ่ หลังจากนั้นก็แวะไปกราบ “หลวงพ่อสาคร” ที่วัดหนองกรับ ซึ่งแต่ละองค์ล้วนแต่เป็นลูกศิษย์ของ “หลวงพ่อเพ่ง” และ “หลวงปู่ทิม” ไม่ต้องไปกราบพระไกลหรอกครับ เอาแค่ใกล้ๆ ในจังหวัดระยอง ก็พอแล้ว

หลวง ปู่ทิม ในสมัยที่ท่านมีชีวิต ท่านสร้าง “เครื่องราง” และวัตถุมงคลหลายชนิดหลายแบบ ก่อนที่ “คุณชินพร” จะเข้าไปสร้างชุด “พระกริ่งชินบัญชร” เมื่อเดือนพฤษภาคม 2517 ท่านก็เคยสร้างวัตถุมงคลหลายแบบไว้แจกญาติโยม บางอย่างคนที่ไม่รู้จริงแต่ชอบตั้งตนเป็น “พหูสูต” คือรู้ไปหมดทุกเรื่อง พอเห็นของบางอย่างที่ตนเองไม่เคยเห็น ก็เที่ยวไปตีของเขาเป็นของปลอมไปหมด

บางคนบอกว่า เอ...พ่อสั่งนักสั่งหนาว่า ของชิ้นนี้อย่าให้ใครเอาไป เพราะเป็นของท่านพ่อทิม อยู่วัดไร่ท่านให้พ่อมากับมือแต่มาโดนคนบางคน ซึ่งบางครั้งอาจจะไม่เคยเห็นหน้าหลวงปู่ทิมก็กลับพูดเป็นเรื่องเป็นราวจน เจ้าของที่มีอยู่ชักเขว และชักไม่เชื่อว่าพ่อได้มาจากหลวงปู่ จึงนำมาแลกกับคนอื่นโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์ มันแปลกดีนะ คนที่รู้จริงมาพูดกลับไม่เชื่อ แต่กลับไปเชื่อคนที่รู้ไม่จริง ไม่รู้ว่าใครบ้ากันแน่ ก็ลองไปคิดดู

ครั้งหนึ่งผมเคยเอา “ตะกรุดโทน” ดอกหนึ่งซึ่งเป็นทองคำทั้งดอก ตะกรุดนี้หลวงปู่เล่าว่า “แปะหงวน” อยู่ ที่ปากน้ำ นำแผ่นทองคำมาให้ท่านทำ และไม่ยอมมาเอาสักที เป็นเวลา 10 ปีแล้ว ท่านก็เก็บรักษาไว้ จนในที่สุดผมก็ขอท่านมาใช้ และบอกว่าถ้า “แปะหงวน” มาเอา ผมก็จะคืนให้ ดีกว่าหลวงปู่เก็บไว้ในห้องอาจจะหายได้ เนื่องจากมีคนเข้าออกในห้องท่านเยอะมาก ซึ่งท่านก็เรียก “โยมสาย” มารับรู้ด้วย โดยมอบให้ผมเก็บรักษาไว้ ผมเก็บรักษาตะกรุดดอกนี้จนหลวงปู่มรณภาพ

ต่อมามีคนทราบว่าผมเก็บตะกรุดทองคำนี้ไว้ ก็มาขอที่บ้านจนผมใจอ่อนให้ไป แต่ภายหลังบุคคลผู้นี้เอามาคืน เพราะไปเชื่อช่างทำทองที่บอกว่า “ทองไม่เก่า” และไม่เชื่อว่าเป็นของที่หลวงปู่ทำซึ่งผมก็ไม่ว่าอะไร เพียงแต่พูดกับช่างทำทองคนนี้ต่อหน้าบุคคลที่มาขอตะกรุดดอกนี้ว่า “ถ้าตะกรุดดอกนี้เป็นของจริงที่หลวงปู่ทำ ก็ขอให้สิ่งที่เอ็งพูด และว่าร้ายเราคงกลับไปหาเอ็ง ให้เอ็งฉิบหายตามวาจาที่พูด” ผลหรือครับเวลานี้ช่างทองคนนี้ “เจ๊ง” และก็หายสาบสูญไปหลายปีแล้ว ซึ่งเรื่องนี้ใครไม่เชื่อก็ลองสอบถามไปยัง “เสี่ยตี้” เจ้าของโต๊สนุกเกอร์เดย์แอนด์ไนท์ดูก็ได้

สำหรับตะกรุดดอกนั้น ตอนหลังด้วยความโมโห ผมจึงมอบให้นายอำเภอเพื่อนรักของผมไป อย่าไปถามชื่อนายอำเภอคนนี้เลย เพราะแกให้ผมสาบานว่าห้ามบอกชื่อแกให้ใครรู้เพราะแกไม่อยากจะทะเลาะกับ ผู้ใหญ่ กลัวผู้ใหญ่บางคนใช้อำนาจหน้าที่การงานมากดดัน ซึ่งผมก็รับปากกับแกว่าจะไม่บอกใครจนทุกวันนี้...

 

สวัสดียามค่ำค่ะ เพื่อนๆสมาชิกทุกๆท่าน ลินนำภาพวัตถุมงคลของหลวงพ่อ สุนทร ที่ฝากพี่ไปบูชามาจากวัดค่ะ พี่เล่าให้ฟังว่า ตอนไปถึงเป็นเวลาที่หลวงพ่อท่านต้องจำวัดแล้ว แต่เหมือนท่านจะรู้ว่าจะมีคนมาจึงรออยู่ และ ก็แปลกมากๆที่อยู่ดีๆก็นึกถึงลิน จึงโทรหา ว่าพี่มากราบหลวงพ่อ ที่วัดหนองสะเดา สระบุรี อยากจะได้อะไรหรือเปล่า ลินจึงถามพี่ท่านนี้ว่ารู้จักหลวงพ่อได้อย่างไร พี่บอกว่า เพื่อนสามีที่ทำงานไฟฟ้าแนะนำมา พร้อมกับเขียนแผนที่ให้ พอมาถึงวัดอยู่ดีๆก็นึกถึงลินขึ้นมาจึงโทรหา ก็แปลกดีค่ะ ? ลินได้ฝากบูชาลอยองค์รูปเหมือนหลวงพ่อ กับเสืออาคมค่ะ เพราะ ป้าที่มาคุยสายด้วยบอกว่าเสือตอนนี้มีประสบการณ์แล้ว จึง ฝากพี่ให้บูชาให้ ตอนคุยกับป้า ก็บอกไปว่า รูปเหมือนนวะ และ เสือทองแดง แต่พอ ได้รับพระมา เหมือนจะ กลับกันหรือเปล่าไม่แน่ใจค่ะ เพราะองค์รูปเหมือน สีเหมือนทองแดง และ เสือก็สีเหมือนนวะ ค่ะ
แต่มีสิ่งหนึ่งที่ไม่คิดว่าหลวงพ่อจะเมตตาให้มากๆคือตะกรุดเงิน คู่นี้ค่ะ พี่บอกว่า หลวงพ่อท่านหยิบใส่ซองกระดาษมาให้ ต่างหาก พี่ก็ไม่ได้เปิดดู ว่าข้างในเป็นอะไรค่ะ ลินรับซองมาทีแรก ก็แอบลุ้นว่าจะโชคดีได้ตะกรุดเงินแบบที่ คุณ หนุ่มบอกเอาไว้หรือเปล่าน้า ? พอเปิดออกมา มีตะกรุดเงิน สองคู่ คู่ละสองดอก พร้อมฝ้ายมงคล ดีใจมากๆจนบอกไม่ถูกเลยค่ะ
ตอนนี้คงต้องรอคุณ หนุ่ม มาแนะนำค่ะว่า ตะกรุดเงินคู่นี้เป็นตะกรุดอะไร ?
ขอกราบอนุโมทนาบุญ กับหลวงพ่อที่เมตตาคนไกล ด้วยเจ้าค่ะ สาธุ .

 

สวัสดีครับทุกๆท่าน วัดหลวงพ่อสุนทรอยู่ใกล้บ้านผมมาก จากรังสิตไป ไม่ถึง 50 ก ม
น่าสนใจ ต้องหลบงานไปกราบท่านซะแล้วครับ

 

เบอร์โทรของลุงต๊อดที่ดูแลหลวงพ่อสุนทรที่ถูกต้องคือ

๐๘๔-๓๘๖๘๒๖๘

โทรเช็คก่อนไปก็ดีครับเผื่อหลวงพ่อติดนิมนต์จะได้ไม่เสียเที่ยว

 

ช่วงนี้เวปล่มบ่อยมากเลยไม่ค่อยได้เข้ามาครับ
คิดให้เป็น ทำให้ได้ ไปให้ถึง สมาชิกทุกท่านช่วยแก้ความหมายกันหน่อยสนุกๆ ไม่ใช่ลองปํญญาเพื่อนสมาชิกนะครับ คิดให้เป็นคือคิดอะไร ทำให้ได้ทำอะไร แล้วไปให้ถึงๆอะไร ช่วยส่งความเห็นมาร่วมสนุกกันนะครับบ้ายบ่าย

 

วันนี้มีธุระที่ลพบุรี

ขากลับจึงมีโอกาศพาแฟนไปกราบหลวงพ่อสุนทรที่วัด

พร้อมทั้งขอให้ท่านเป่ากระหม่อมให้

จริงที่อย่างที่พี่หนุ่มว่า หลวงพ่อสุนทรเป็นพระที่กราบไหว้ได้สนิทใจจริงๆครับ

 

สวัสดีครับ...วันหยุดสุดสัปดาห์
ต่างคนต่างพากันไปเที่ยวกันหมดเลย
กระทู้เงียบมาก...รวมทั้งตัวผมเอง
แอบไปรับจ๊อบมา กลับมาก็ดึกดื่น...
เหนื่อยหน่อย...แต่ก็ดีกว่าอยู่เฉยๆ

ปรากฏว่า เมืองทอง 2 - 0 ท่าเรือ
และก็จบลงด้วยดี...โล่งไป 55

 

สวัสดีครับน้าต๋อย... น้าต๋อยเป็นแฟนบอลระดับ vip เข้าไปดูฟรีเลยเหรอครับ

 

ยิ่งกว่า vip ครับ
เดินทั่วสนามเลย ไปรับจ๊อบพิเศษครับ...และอยากจะบอกดังๆ ว่า
ทั้งแฟนบอลท่าเรือ และเมืองทอง น่ารักกันทุกคน

แต่แฟนเพลงเกาหลีเมื่อวันเสาร์ น่ารักกว่า....55

 

ผมขอตัวพักผ่อนก่อนครับ ญาติธรรมทุกๆท่าน

 

ตั้งแต่ TPL บูมผมยังไม่เคยได้เข้าไปดูในสนามเลยครับ ผมฉลามชลคนรักหงส์นะครับน้าต๋อย ดูแต่ในทีวี อย่างเมืองนอกนี้เจ้าหน้าที่เขาต้องหันหน้าเขาหาคนดู แล้วน้าต๋อยล่ะครับ หันหน้าแบบไหนครับ...

 

เมื่อวานฉลามชลส่ง TOT กลับบ้านไป 6-0 ครับ
ว่าจะไปดู แต่ก็ติดเรื่องฝน ที่ตั้งเค้ามาแต่บ่าย ๆ
คุยเรื่องฝน กับ ผบทบ. ไม่ค่อยได้ครับ
ไม่งั้นคดีเก่าจะถูกขุด... ทำให้นอนไม่ค่อยหลับ
เพราะฝนจะคอยหลอกหลอน จิตใจเสมอ...