ผม...พระ...และ...สาระยุคก่อน

.........................................
..อ้อนี่..ลูกศิษย์หลวงอาดี..เหมือนกัน..ขอบคุณครับสำหรับ..คำชม..
...เสียดายที่กล้องผมเสีย..เพราะผมมีรูปท่าน..ที่ท่านแขวนไว้..หน้าห้องท่าน..ผมขอมา..ตอนที่ลาสึก..รูปนี้มีรูปเดียว..ตอนท่านยังหนุ่มๆอยู่ก่อนสร้างพระรุ่นหลวงปู่เผือกร่วมปลุกเสกอีก..ยืนอยู่ข้างๆโบสถ์..เข้าใจว่ากลับมาจาก..เรียนวิชากับหลวงพ่อปานใหม่ๆ..เป็นเจ้าอาวาสแล้ว................
...ถ้าได้กล้องมาใหม่..ผมรับรองว่า..จะถ่ายให้..POSTที่กระทู้นี้และกระทู้..หลวงอาดีเลย..(รูปนี้ท่านเสกให้เรียบร้อย..ก่อนมอบ
ให้ผม..)
ยินดีต้อนรับครับ.........
เสริมหน่อย..เดี๋ยวนี้ตลาดพระปากน้ำ..หันมาตื่นตัวซื้อ-ขายพระ
รุ่นนี้..กันให้ขวัก..เพราะพระหลวงปู่เผือกที่ออกที่วัด..แพงเหลือ
หลาย..หาของจริงยากอีก..ต่างหาก..คุณjoni..โชคดียังไว..
..ราคาค่อยๆถีบตัวขึ้นเรื่อยๆ...ขอให้หลวงอาดี..คุ้มครองครับ..

 

วันก่อนที่พี่ modpong พูดถึงหลวงปู่คำพันธ์ เรื่องรัศมีที่ออกมาจากตัวท่านนั้น
เมื่อช่วงหลังวันปีใหม่ ผมพบกับหลวงปู่ท่านนึง แรกๆไม่ทราบนามของท่านไปพบ
ท่านขณะที่กำลังจะเดินทางกลับพอดี ราศีรเปล่งปลั่งมองแล้วสบายตา ยิ่งได้สัมผัส
ใกล้ให้ท่านจับศีรษะแล้วให้พรยิ่งรู้สึกปลื้มมากจริงๆครับ หลวงปู่ท่านนี้คือ หลวงปู่คูณ
สุเมโธ วัดป่าภูทอง ต.ภูดิน อ.บ้านผือ จ.อุดรธานี

ผมคัดลอกข้อความจากเวปวัดป่ามาให้อ่านดังนี้ครับ...

ถ้าเอ่ยชื่อหลวงพ่อคูณ ร้อยทั้งร้อยต้องคิดถึงหลวงพ่อคูณวัดบ้านไร่
และถ้าเอ่ยถึงฉายา สุเมโธ ร้อยทั้งร้อยต้องคิดถึง ท่านสุเมโธ ที่เป็นลูกศฺษย์หลวงพ่อชา

แต่ถ้าเอาชื่อและฉายามารวมกันหลวงพ่อคูณ สุเมโธ เกือบทุกคนส่ายหน้าไม่รู้จัก
แต่ในสายกรรมฐานเขาตามกราบกันมานานแล้วครับ
ประวัติท่านเลือนลางนักทราบเพียงแต่ท่านพรรษาเท่ากับท่านพ่อเมือง เป็นสหธรรมิก ที่สนิทกันมาก
เห็นท่านว่าเคยเกิดเป็นหมู่ (เพื่อน) กันมาหลายชาติแล้ว
หลวงพ่อคูณท่านเป็นลูกศิษย์ของหลวงปู่ฝั้น อาจาโร และหลวงพ่อสิงห์ทอง ธัมวโร วัดป่าแก้ว
ซึ่งทราบว่าตอนที่มาอยู่กับหลวงพ่อสิงห์ทองที่วัดป่าแก้วเป็นช่วงที่กามราคะกำเริบหนัก
และที่นี้เองหลวงพ่อสิงห์ทองใช้ความสามารถในการ รู้ใจ ช่วยให้หลวงพ่อคูณเป็นหลวงพ่ออยู่จนทุกวันนี้
หลวงพ่อจึงมักพูดเสมอว่า เรามาได้ธรรมกับท่านอาจารย์สิงห์ทอง

ครั้งแรกที่ได้ยินชื่อหลวงพ่อคูณ สุเมโธ ได้ยินมาจากลูกศิษย์หลวงปู่หลอดว่า
มีวันหนึ่งช่วงหลวงปู่หลอดไปอยู่วัดสาขาที่หนองบัวลำภู(จำชื่อวัดไม่ได้)
มีครอบครัวหนึ่งเข้าไปกราบหลวงปู่หลอด
หลวงปู่จึงบอกกับลูกเขาซึ่งยังเป็นเด็กอยู่ว่าเอานั่นไปกราบพระองค์นั้นด้วย
พร้อมกับชี้ไปที่หลวงพ่อคูณ สุเมโธ
พอเด็กกราบเสร็จหลวงปู่จึงพูดขึ้นมาว่า เอ่อเด็กนี้มีบุญได้กราบพระอรหันต์ด้วย

คราวหนึ่งรุ่นพี่ที่เคารพคนหนึ่ง ไปร่วมงานเจริญพุทธมนต์ ณ.วัดแห่งหนึ่งมีครูบาอาจารย์สายกรรมฐานมารวมกันหลายรูป
พี่คนนี้ได้เข้าไปกราบเรียนถามหลวงพ่อสมบูรณ์ว่า หลวงพ่อครับงานนี้มีองค์ไหนน่าเข้าไปกราบเป็นพิเศษบ้าง
หลวงพ่อสมบูรณ์ท่านนิ่งมองดูลูกศิษย์ก่อนที่จะบอกว่า หลวงพ่อคูณ พร้อมชี้นิ้วไปที่หลวงพ่อคูณ แล้วก็หลวงพ่อจันทา
(คนละองค์กับหลวงปู่จันทา วัดป่าเขาน้อย)แล้วก็ชี้นิ้วไปที่หลวงพ่อจันทา

อีกครั้งพี่ที่เคารพอีกคนไปกราบท่านพ่อเมือง ท่านพ่อชี้ไปที่หลวงพ่อคูณที่อยู่คนละศาลา แล้วถามว่ารู้จักไหมหลวงพ่อคูณ
พี่ท่านนี้จึงตอบว่า รู้จักครับแต่ไม่ได้รู้จักเป็นการส่วนตัว ท่านพ่อจึงพูดว่าเอ่อๆๆ นั่นนะหาโอกาศไปกราบไปทำบุญ

เพี่ยงแค่นี้ก็พอเป็นเครดิตที่ดีเพียงพอสำหรับการขวนขวายไปกราบท่านได้กระมัง

 

มาUp Date... ขอบคุณทุกองค์ความรู้ครับพี่

 

..........................................
...อ่านแล้ว..ก็น่านับถือมากครับ...น้องเดชา..เดี๋ยวนี้พระแท้ๆ..ที่ปฎิบัติชอบ..และมี..ดี..ในตัวแบบท่าน..นี่..เหลือไม่มากแล้ว...
..ผมขออนุโมทนา...และ.กราบท่านด้วยครับ...

 

ยังแน่นไปด้วยความรู้เหมือนเดิม ขอสมัครเป็นลูกศิษย์คุณอาด้วยอีกคนนะครับ

 

........................................
...ขอบคุณ..และ..ยินดีต้อนรับครับ...

 

...............................................
เมื่อกี้..ผมลองไป..พิมพ์ คำsearch..ในGOOGLE..เล่นๆ..ว่า ผม พระ(เขียนไม่ติดกัน)...เท่านี้..ไม่น่าเชื่อ..ว่า..กระทู้ผม..ขึ้นอันดับ ๑ และ ๒ (อันดับ๑..คือ..กระทู้หน้า ๑๕๙..อันดับ ๒ คือ..กระทู้หน้า ๑)..จากจำนวน ผลการค้นหา ๑๕,๐๐๐,๐๐๐ คำตอบ....เหลือเชื่อ..จริงๆ......

 

กระทู้คุณภาพค่ะคุณ ลุง สุดยอด

 

เยี่ยมครับคุณจอนนี่ นำบทความเรื่องหลวงปู่ทองดี ที่เขียนโดย พี่ modpong ซึ่งมีศักดิ์เป็นหลานของหลวงปู่ทองดี ไปลงที่เว็บพุทธคุณ ก็เยี่ยมยอดมาก ๆ ครับ คนจะได้รู้ได้อ่านกันหลายคน บทความดี ๆ มีสาระประโยชน์ ของพี่ modpong ถ้านำไปลงหลาย ๆ เว็บ ผมว่าดีครับ คนจะได้มีความรู้เรื่องพระกันมากขึ้น เรียกว่ามีภูมิคุ้มกัน ผมเองแอบไปอ่านเว็บพุทธคุณของคุณจอนนี่ แล้วก็ขอบอกว่าเยี่ยมมากเช่นกัน และก็ขอขอบคุณพี่ modpong ครับ ความรู้ของพี่มากจริง ๆ อยู่ที่คนอ่านอย่างพวกผมแหละครับ ว่าจะตักตวงความรู้กันไปได้มากน้อยแค่ไหน แต่ผมคิดว่าแค่นี้ผมก็ถือว่ามีบุญวาสนาแล้วครับ ที่ได้มาอ่านเจอบทความดี ๆ ของพี่ ซึ่งเขียนให้อ่านโดยไม่ปิดบัง ทั้งที่ไม่ได้ค่าเขียนซักบาท แถมยังเปลืองเวลา ทำให้สุขภาพตา และหลังแย่ (ปวดหลัง) อีก

 

ขอขอบคุณ
ทุกท่านที่ได้postมา.......................

.....................................การพิจารณาพระ...ของคนยุคก่อน...........................

หู(ต่อ)..........

........พระเนื้อชินเงิน...............

....................ลำพัง ..ดีบุก..เองนั้น..ถ้าเอา..มาหลอมเป็นพระ..อย่างเดียว..นั้น...
..เนื้อพระ..ก็จะอ่อน..คล้ายตะกั่ว..แต่ดีบุก..นั้น..ราคาแพง..กว่าตะกั่ว..คนโบราณ
เขาก็คิดได้(เขาไม่โง่)..พระเครื่องเนื้อนิ่ม..ก็ใช้ตะกั่ว..มันซะเลย..หมดเรื่อง....
...แต่การทำพระเครื่อง..โลหะ..บางทีเขา..ก็ต้องการผิวพรรณ..ที่สวยงาม..การที่พระ
..มีผิว..ที่ขาว(พระตะกั่ว..ทิ้งไว้แป๊บเดียว..ผิวก็หมองคล้ำแล้ว)..และแวววาว..พอควร
..รวมทั้งเพื่อที่จะใส่รายละเอียด..ลงไปได้มากขึ้น..พระเอง..ก็ต้องมีความแข็งแรง
พอควร...เขาจึงเลือก..ดีบุก..มาเป็นโลหะ..หลัก..จากคุณสมบัติ..ที่ผมกล่าวมาบ้าง
ในตอนที่แล้ว...ดังนั้นเขาก็ต้องการ..โลหะชนิดอื่น..มาผสม..ด้วย..เพื่อ..เพิ่มความ
แข็งแรง..ให้กับองค์พระ..เมื่อโจทย์..ต้องการความ..ขาว..แวววาว..โลหะทีมีช่วยนี้
จึงต้อง..มีลักษณะ..เนื้อที่..ขาวด้วย..โลหะต่างๆในยุคนั้น..ของเมืองไทย..ที่ใช้ผสม
..ในการหลอม..โลหะ..ที่มีคุณสมบัติแบบนี้..ที่เคยใช้เป็นส่วนผสม..กัน..ก็มีอยู่..
หลายตัว..เช่น..เหล็ก(เพิ่มความแข็ง..และ..เหนียว)...พลวง(เพิ่มความแข็งแกร่ง..โดยไม่ต้องใช้ปริมาณมาก)..สังกะสี(เพิ่มความแข็งได้เช่นกัน..แต่สีจะหมอง..อย่าง
..เช่น..พระชินเขียว..ที่เคยเล่าไปแล้ว..)...(สำหรับ..ตะกั่วนั้น..ก็มีการเสริมเข้าไป
ได้บ้าง..เพราะมีความคล้ายคลึงกับ..ดีบุก..แต่ถูกกว่า)...........
.........................ในโลหะ..ตัวเสริมนี้..มีอยู่ ๑ ตัว..ที่มีความน่าสนใจ..และมีผล
อย่างมากคือ..............................................
....................พลวง(ANTIMONY,..สัญญลักษณ์ตามตารางธาตุ..คือ..Sb).......
..คนโบราณไม่ว่า..ไทย..ฝรั่ง..จีน..แขก..คุ้นกับธาตุนี้..อยู่แล้ว..มาตั้งแต่..........
ยุคสัมฤทธิ์..จะพบ..ว่ามีเครื่องใช้..หรือ..ภาชนะสัมฤทธิ์..ไม่น้อย..ที่เมื่อพิสูจน์
ธาตุ..ที่ผสม..มักจะพบ..ว่ามี..พลวง..ผสมอยู่ด้วย.....มีโลหะผสม(ALLOY)อยู่
ชนิดหนึ่ง..ที่มีมาแต่โบราณ..และก็ยังมีทำอยู่จนปัจจุบัน...ที่โลหะหลัก..ก็เป็น
ดีบุก..แต่ก็จะพบ..โลหะ..ที่มาผสม..เพื่อเพิ่มความแข็งให้มัน..เป็นเจ้าประจำ
ตั้งแต่..โบราณแล้ว ๑ ในนั้นคือ พลวง...โลหะผสมชนิดนี้..ในยุคก่อน..ใช้ทำ
ภาชนะ..และเครื่องประดับ..ส่วนใหญ่จะมีใน..ยุโรป..แต่บ้านเรา..จะเหมาเรียก
..ตามโลหะหลักว่า.."ดีบุก"..ซึ่งพบไม่มากเท่าในยุโรป...ชื่อของมันคือ....
....................พิวเตอร์(PEWTER)..............................................
..แนวคิด..ก็เช่นกัน..คือ..ลำพังใช้..ดีบุก..ก็เอามาทำอะไรไม่ได้เพราะมันอ่อน..
ไม่แข็งแรงเดี๋ยว..ก็พัง..บุบ..เขาจึง..เอาพวก..พลวง.มาผสมเข้า..ทำให้มันแข็งขึ้น
..แต่ในยุคใหม่..จะมีโลหะอื่น..มาเสริมกับ..พลวงด้วยหลายตัว..และขบวนการ
หลอม..ที่ดี..ทำให้มันสวยงามขึ้นมาก..ในสมัยก่อน..ก็แนวคิดเดียวกัน..ที่ว่า
มันคล้าย..ตะกั่ว..และตะกั่วถูก..ก็จึงใช้..ตะกั่วเสริมเข้าไปด้วย..ถ้ามีตะกั่วมาก
ก็จะทำให้..สีจะคล้ำขึ้น...ผมมีภาพมาให้ดูด้วย.........ซึ่งมีแบบตะกั่วน้อย..เนื้อก็
จะขาวหน่อย..ถ้าตะกั่วเยอะ..ก็จะคล้ำหน่อย..และของที่ผลิตในยุคปัจจุบันด้วย
........................................ต่อตอนหน้าครับ...........................................
............................................สวัสดี...................................................

 

.........................................
...เอาแล้ว..หัวชนเพดาน..อีกแล้ว..ขอบคุณมาก..น้องกำธร.......

 

ขอบคุณสำหรับภาพประกอบค่ะ คุณ ลุง ดูแล้วเหมือนเครื่องเงินมากๆเลยนะคะ เป็นกำลังให้คุณ ลุง ค่ะ ขอบคุณค่ะ

 

กระทู้ดีๆมีสาระ หวัดดียามดึกครับพี่modpong

 

สวัสดียามเย็นครับ คุณอา และสมาชิกทุกท่านครับ ขอบคุณสำหรับบทความดีๆที่มีสาระมากครับ ยังคงติดตามอยู่เสมอครับ

 

ผมขออนุญาต พี่ modpong ครับ ถ้าหากจะนำบทความของพี่ในเรื่องราวต่าง ๆ ไปโพสต์ให้เว็บอื่น ได้รับทราบ เพื่อที่คนรุ่นหลังจะได้รับความรู้ในแง่มุมต่าง ๆ ด้วยนะครับ โดยจะอ้างชื่อพี่เป็นหลัก ถ้าหากจะให้ผมเขียนนามของพี่ว่าอะไร ช่วย PM บอกผมด้วยนะครับ ขอบคุณล่วงหน้าครับ

 

.........................................
...ด้วยความยินดี..ไม่ขัดข้อง..น้องกำธร..ถ้าเห็นว่าพอจะเกิดประโยชน์..แก่คนทั่วไปบ้าง..ก็ตามสะดวกเลย..พี่ยินดี..ชื่อก็..modpong..นี่แหละดี..แล้ว..เท่ห์ดี..ออกแนวฝรั่งหน่อยๆ(อ่านว่า..มด..พงศ์..นะ..ไม่ใช่..ไอ้ป๋อง..นุ่งกางเกงขาม้อด..หรือ..หมด(กระ)ป๋อง..)

 

ขอขอบคุณ
ทุกท่านที่ได้postมา.......................

.................................การพิจารณาพระ...ของคนรุ่นเก่า.................................

หู(ต่อ).........
........................พระเนื้อชินเงิน.........................

............ที่ผม..เอาเรื่อง "พิวเตอร์"..มาเปรียบเทียบ..เพื่อเห็นว่า..ในโลกนี้..มันมีอะไร
ที่เหมือนๆกัน..อย่างที่ผมเอา..ลูกปืนตะกั่ว..สนิมแดง..ของฝรั่งมาให้ดู..เพื่อเปิดสมอง
ของท่านให้กว้าง..วันนี้ผมก็เอา..เหรียญพิวเตอร์..สมัยโรมัน..อายุเก่ากว่า..ชินเงินเรา
เยอะ(อายุมากกว่า ๑,๖๐๐ ปี)..ถ้าดูไปแล้วก็คล้ายๆ..พระชินเงิน.....และยังมีจาน
พิวเตอร์ยุคโรมัน(อายุใกล้เคียงกับเหรียญ..พบที่อังกฤษเช่นกัน)..แต่อันนี้..ฝังจมดิน
เป็นเวลานาน..จึงได้รับชะตากรรม..คล้ายกับพระชินเงินเรา..คือ..ผุ..กร่อน(ที่เห็นผิว
วาววับนั่น..เขาขัดไปบ้างแล้ว)...แต่สิ่งที่ไม่เท่าเรา..เพราะของเรานั้น..อยู่ในกรุ...
..มันหนักหนา..กว่าอยู่ในดินมาก..เพราะอุณหภูมิที่ร้อนจัด(..ในกรุที่ปิด..อุณหภูมิไปได้มากกว่า ๖๐ องศา..ทั้งชื้น..และ..เป็นที่ขัง..ของก็าซพิษ..ต่างๆ..ที่มันเกิดขึ้นมา
จากแร่ธาตุจากดิน+ความชื้น..เรารู้กันอยู่ในดิน..มีธาตุทั่วไปทั้ง..คาร์บอน..ไนโตรเจน
..ฟอสฟอรัส..แม้กระทั่ง..กำมะถัน..พวกนี้สามารถสร้างความกัดกร่อน..ให้กับผิวโลหะ
ได้ทั้งนั้น..เมื่อ..ผสม..ความร้อน..ความชื้น...แต่สำหรับพระที่เนื้ออ่อน..เช่นพระตะกั่ว
..นั้น..ความยึดเกาะของโมเลกุลมันดีมาก(เหนียว)..มันยืดหด..ตามอุณหภูมิได้ดี...
........เมื่อเทียบกับ..ผิวคน..ถ้าผิวคุณไม่มีแผล..เชื้อโรค..ก็ยากจะทำอะไรได้..แค่ผิว
ด้านนอกคันๆหน่อย.........................
.................ฉันใด..ฉันนั้น....เมื่อเป็นพระตะกั่ว..การปริแตก..จากการยืด-หด..ไม่มี..
..ไอ้พวกก็าซต่างๆ..มันก็..เข้าไปทำอะไร..ข้างในไม่ได้..ก็จึงมีแค่ผิวบางๆเท่านั้น..
...............แต่พระเนื้อชินเงิน..ถ้าเนื้อที่ผสมไว้แข็งมาก..การที่แข็งมากมันก็ทำให้
เปราะง่าย..ของที่เปราะง่าย..ก็ย่อมการยืดหดตัวไม่ดี..เจอสภาพที่แล้วร้ายไปหลาย
ร้อยปี..ผิวมันก็เป็นแผล..(เริ่มจาก..ราน..)..แก็ซต่างๆก็เข้าโจมตี..ผสมโรง..ก็เลย
เกิด..ผิว..ที่เราเรียก..กันว่า..สนิมเกล็ดกระดี่..และการผุ..การเสื่อมสลาย..ก็ตามมา
...........................มันจึงกลับ..มาเข้า..เรื่อง..ส่วนผสม..ของพระเนื้อชินเงิน.......
..คุณไปเปิดรูปภาพ..ใน..GOOGLE...ได้..คุณจะเห็นว่า..มีหลายโทนสี..และ..หลาย
สภาพผิว...ถ้าพระองค์นั้น..ผสมธาตุที่เสริมความแข็งเข้าไปเยอะ..เนื้อพระจะเปราะ
..พระก็จะผุ..เยอะ..สนิมเกล็ดกระดี่(ความจริง..ไม่ใช่สนิม..มันเกิดจากผิวแตกเป็น...
เกล็ดๆ..)มีมาก..กร่อน..
.........แต่ถ้าผสมธาตุเสริมความแข็ง..ไม่มากนัก..พระก็จะไม่เปราะ..ผิวก็จะไม่แตก
ปริ..แค่มีการกร่อนที่ผิวบ้าง...การผุ..และเสื่อมสภาพก็มีไม่มาก...
..............ถ้าใครเคย..ขึ้นยอดเขาพนมเพลิง..ที่สุโขทัย..หน้าร้อน..คุณจะไม่สงสัย
เลย..ว่าพระในกรุนี้..ส่วนใหญ่จะชำรุด...เพราะขนาดอยู่ข้างนอก..มันยังโคตรร้อน
เลย..แล้วนึกสภาพในกรุที่ฐานเจดีย์..มันจะร้อนอบยิ่งกว่ากี่เท่า..(คงคล้ายๆเตาอบ
ขนมปังไฟฟ้า..อย่างงั้นละครับ).......................
.................................ต่อตอนหน้าครับ............................................
..........................................สวัสดี..............................................................

 

สวัสดีค่ะ คุณ ลุง และ เพื่อนๆสมาชิกทุกๆท่าน นอกจากความรู้เรื่องพระเครื่องแล้ว วันนี้คุณ ลุง ยังให้ความรู้เรื่องโบราณคดี อีกด้วยค่ะ ภาพประกอบ สวยคมชัดมากเลยค่ะ ขอบคุณค่ะ

 

หวัดดีครับพี่modpong

 

up กระทู้ครับตกหน้า