วิธีรักษาศีลที่ถูกต้อง?

มหานารทกัสสปชาดก

ศีลข้อ ๓ มีองค์ ๔ คือ

๑. คือชาย หรือหญิงที่มีเจ้าของ หรือมีผู้คุ้มครอง ดูแลรักษา
๒. จิตคิดจะเสพในวัตถุนั้น
๓. พยายามที่จะเสพ
๔. ทำมรรคต่อมรรคให้ถึงกัน (อวัยวะสอดใส่)

ครบองค์ ๔ ถือว่าศีลข้อนี้ขาด

โทษของศีลข้อสาม ตามชาดก ดังนี้
===================

แม้กระหม่อมฉันก็ระลึกชาติ ที่ตนท่องเที่ยวมาแล้วได้ ๗ ชาติ และระลึกชาติที่ตนจุติจากชาตินี้แล้ว จักไปเกิดในอนาคตอีก ๗ ชาติ ข้าแต่พระจอมประชาชน ชาติที่ ๗ ของกระหม่อมฉันในอดีต กระหม่อมฉันเกิดเป็นบุตรนายช่างทองในแคว้นมคธ ราชคฤห์มหานคร กระหม่อมฉันได้คบหาสหายผู้ลามก ทำบาปกรรมไว้มาก เที่ยวคบชู้ภรรยาของชายอื่น เหมือนจะไม่ตาย กรรมนั้นยังไม่ให้ผล เหมือนไฟอันเถ้าปกปิดไว้.

ในกาลต่อมา ด้วยกรรมอื่นๆ กระหม่อมฉันนั้นได้เกิดในวังสรัฐ เมืองโกสัมพี เป็นบุตรคนเดียว ในสกุลเศรษฐี ผู้สมบูรณ์มั่งคั่ง มีทรัพย์มากมาย คนทั้งหลายสักการะบูชาอยู่เป็นนิตย์ ในชาตินั้น กระหม่อมฉันได้คบหาสมาคมมิตรสหายผู้ยินดีในกรรมอันงาม ผู้เป็นบัณฑิต เป็นพหูสูต เขาได้แนะนำให้กระหม่อมฉันรักษาอุโบสถศีลในวัน ๑๔ ค่ำ ๑๕ ค่ำ ตลอดราตรีเป็นอันมาก กรรมนั้นยังไม่ได้ให้ผล ดังขุมทรัพย์ที่ฝังไว้ใต้น้ำ.

ครั้นภายหลัง บรรดากรรมทั้งหลาย ปรทารกกรรม อันใดที่กระหม่อมฉันได้กระทำไว้ ในมคธรัฐ ผลแห่งกรรมนั้นมาถึงกระหม่อมฉันแล้ว เหมือนดื่มยาพิษอันร้ายแรง

ฉะนั้น ข้าแต่พระองค์ผู้ครองวิเทหรัฐ กระหม่อมฉันจุติจากตระกูลเศรษฐีนั้นแล้ว ต้องหมกไหม้อยู่ในโรรุวนรก สิ้นกาลนาน เพราะกรรมของตน กระหม่อมฉันได้ระลึกถึงทุกข์ที่ได้เสวยในนรกนั้น ไม่ได้ความสุขเลย กระหม่อมฉันยังทุกข์เป็นอันมาก ให้สิ้นไปในนรกนั้นนานปี แล้วเกิดเป็นลาถูกเขาตอน อยู่ในภิณณาคตนคร.

กระหม่อมฉันพาลูกผู้ดีทั้งหลายไปด้วยหลังบ้าง ด้วยรถบ้าง นั่นเป็นผลแห่งกรรม คือการที่หม่อมฉันคบชู้กับภรรยาของคนอื่น.

ข้าแต่พระชนกนาถผู้ปกครองวิเทหรัฐ กระหม่อมฉันจุติจากชาติลานั้นแล้ว ก็ไปเป็นลิงอยู่ในป่าสูง ถูกลิงนายฝูงคนองปากขบกัดลูกอัณฑะ นั่นเป็นผลของการที่เป็นชู้กับภรรยาของผู้อื่น.

ข้าแต่พระองค์ผู้ครองวิเทหรัฐ กระหม่อมฉันจุติจากชาติเป็นลิงนั้นแล้ว ได้เกิดเป็นโค ในทสันนรัฐ. ถูกเขาตอน มีกำลังแข็งแรง.

กระหม่อมฉันต้องเทียมยานอยู่สิ้นกาลนาน นั่นเป็นผลของกรรม คือ
การที่กระหม่อมฉันคบชู้ภรรยาผู้อื่น. ข้าแต่พระองค์ผู้ครองวิเทหรัฐ กระหม่อมฉันจุติจากชาติเป็นโคนั้นแล้ว มาบังเกิดเป็นกระเทย ในตระกูลที่มีโภคสมบัติมาก ในแคว้นวัชชี. จะได้เกิดเป็นมนุษย์ยากจริงๆ. นั่นเป็นผลแห่งกรรม คือ การที่กระหม่อมฉันคบชู้ภรรยาผู้อื่น.

ข้าแต่พระองค์ผู้ครองวิเทหรัฐ กระหม่อมฉันจุติจากชาติเป็นกระเทยนั้นแล้ว ได้ไปบังเกิดเป็นนางอัปสร ในนันทนวัน ณ ดาวดึงส์พิภพ มีวรรณะน่าใคร่ มีผ้าและอาภรณ์อันวิจิตร สวมกุณฑลแก้วมณี เป็นผู้ฉลาดในการฟ้อนรำขับร้อง เป็นบาทบริจาริกาของท้าวสักกะ. ข้าแต่พระองค์ผู้ครองวิเทหรัฐ เมื่อกระหม่อมฉันอยู่ในดาวดึงส์พิภพนั้น ระลึกชาติแม้ในอนาคตได้อีก ๗ ชาติ ที่กระหม่อมฉันจุติจากดาวดึงส์พิภพนั้นแล้ว จักไปเกิดต่อไป.

กุศลที่กระหม่อมฉันทำไว้ ในเมืองโกสัมพี ตามมาให้ผล. กระหม่อมฉันจุติจากดาวดึงส์พิภพนั้นแล้ว ท่องเที่ยวไปในเทวดาและมนุษย์. ข้าแต่พระมหาราชา กระหม่อมฉันเป็นผู้อันชนทั้งหลาย สักการะแล้วเป็นนิตย์ ตลอด ๗ ชาติ. กระหม่อมฉันไม่พ้นจากความเป็นหญิงตลอด ๖ ชาติ. ข้าแต่พระองค์ผู้ประเสริฐชาติที่ ๗ กระหม่อมฉันจักได้เกิดเป็นเทวดาผู้ชาย เป็นเทพบุตร ผู้มีฤทธิ์มาก เป็นผู้สูงสุดในหมู่เทวดา. แม้วันนี้นางอัปสรทั้งหลายก็ยังร้อยดอกไม้เป็นพวงมาลัย อยู่ในนันทนวัน. เทพบุตรนามว่า ชวะ สามีกระหม่อมฉัน ยังรับพวงมาลัยอยู่.

๑๖ ปีในมนุษย์นี้ราวครู่หนึ่งของเทวดา. ๑๐๐ ปีในมนุษย์เป็นคืนหนึ่งวันหนึ่งของเทวดา. ดังที่ได้กราบทูลให้ทรงทราบมานี้ กรรมทั้งหลายย่อมติดตามไปทุกๆ ชาติ. แม้ตั้งอสงไขย ด้วยว่ากรรมจะเป็นกรรมดี หรือกรรมชั่วก็ตาม (ยังไม่ให้ผลแล้ว) ย่อมไม่พินาศไป.

มหานารทกัสสปชาดก

 

สาธุจ้า...
ขอความรู้เพิ่มเติมนะครับ เรียนถามเรื่อง ศีลด่างพร้อยไม่บริสุทธิ์ เป็นอย่างไรครับ ขอโมทนา..

 

BuddhaSattha เขียน

"สาธุ คนจะมีศีลก็มาจากความตั้งใจรักษาศีล
ศีลจะบริสุทธิ์ต้องประกอบด้วยองค์ ๓ คือ
๑. ไม่ละเมิดศีลด้วยตนเอง
๒. ไม่ยินดีเมือเห็นบุคคลอื่นละเมิดศีล
๓. ไม่ยุยงส่งเสริมให้ผู้อื่นละเมิดศีล
ขออนุโมทนากับทุกๆ ท่านครับ"

 

ลักษณะของศีล ขาด ทะลุ ด่างพร้อย ไม่บริสุทธิ์

คิดกระทำ โดยเจตนา โดยความพยายามจนการกระทำนั้นสำเร็จ เรียกว่าศีลขาด
หากกระทำแล้ว พยายามแล้วแต่ไม่ประสบผลสำเร็จ เรียกว่าศีลทะลุ เป็นช่อง

คิดงุ่นง่านอยู่ในใจละเมิดอยู่ในใจ
ไม่ถึงกับจะทำออกไป ดั่งนี้เรียกว่า ศีลด่างศีลพร้อย

ถ้าหากว่าไม่ถึงคิดจะละเมิด แต่จิตเดือดร้อนจากการคิดนั้น
ก็แปลว่าไม่ถึงกับด่างทีเดียว แต่ว่าพร้อย ก็เป็นอันว่าไม่บริสุทธิ์

ขอโมทนา..(y)

 

ขอขอบพระคุณเป็นอย่างสูงลิบๆ สาธุคร้าบบท่านที่กรุณา

 

ขอบพระคุณในคำตอบอันวิจิตร แต่..กระผมไม่สนใจว่าบาปกรรมนั้นจะนำส่งไปนรกขุมไหน ในชาติไหน ๆ (เพราะไม่อาจตามไปดูได้) เพียงแต่อยากเห็นว่าชาติปัจจุบันนี้บาปกรรมนั้นเขาผู้นั้นควรได้รับผลกรรมอย่างไร ทุกวันนี้กระผมเป็นมิจฉาทิฏฐิเพราะเรื่องนี้ (เห็นว่าทำชั่วแล้วไม่ได้ชั่ว) ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจว่าต้องเชื่อตามคำสอนของพระพุทธเจ้าทุก ๆ พระองค์
ทุกท่านโปรดชี้แนะทางสว่างแก่กระผมด้วยครับ

 

สำัคัญเรื่องนึงนะครับ :]
คือศีลข้อ 2 "การขโมยเวลา" ก็ถือว่าผิดศีลข้อ 2 นะครับผม
ขอยกตัวอย่างแบบง่ายๆนะครับ
เช่น นาย ก ตั้งใจจะไปฟังธรรมมะแต่เช้า แต่นาย ข กลับชักชวนนาย ก ไปเที่ยวเตร่ตามสถานที่บันเทิงต่างๆ
*การขโมยเวลาคือ คนๆนึงตั้งใจจะทำสิ่งที่ดีสิ่งที่ควร แต่ อีกคนนึงกลับชักชวนไปทำสิ่งที่ไร้สาระนะครับ (แบบหยาบๆนะครับ)

**อนุโมทนาครับผม ทุกๆท่าน

 

...ใช้เจตนา ตั้งใจ ที่จะงดเว้น ตั้งแต่ตื่นนอน....ตั้งใจไว้ก่อนทำอย่างอื่น

...ระหว่างวันใช้สติปัญญาคิดก่อนทำ(ถ้าทำได้...ไม่ได้ก็ลองพยายาม) ว่าจะผิดจากความตั้งใจหรือไม่

...ก่อนนอน ทบทวนว่า ทั้งวันเราฝ่าฝืนเจตนากี่เรื่องกี่อย่าง เนื่องด้วยอะไรเป็นเหตุ เมื่อรู้แล้วอย่าให้เกิดอีก แล้วตั้งใจก่อนหลับว่าทั้งคืนจะไม่ฝ่าฝืนเจตนาของศีล5

...ทำบ่อยๆ ทุกๆวัน ไม่ช้า ท่านว่า สามารถ ทรงศีลได้....

 

โมทนาครับคุณหมอ สมาทานศิลบ่อย ๆ เท่ากับเริ่มต้นนับหนึ่งบ่อย ๆใช่ไหมครับ

 

สาทุ สาทุ สาทุ

 

สาระของศีล

สารัตถะของศีล