พระดีบางท่าน เลือกมรณภาพเพื่อตัดเคราะห์กรรมประเทศชาติ

กระทู้นี้ทำให้ผมได้คิด..

ว่านี้แลมนุษย์ผู้มิได้ใช้ปัญญา จะหาสิ่งดี สิ่งมงคล เพื่อตัวเองจะได้พึ่งพา

ก้อยังหาไม่เป็น แล้วจะได้สิ่งดี สิ่งมงคลมาพึ่งพาได้อย่างรัย

บางทีสิ่งดี สิ่งมงคล ที่เราอยากได้ อยากมี อยากเจอ อาจอยู่ไกล้ๆเรา จนเราคิดไม่ถึงเลย

ทีเดียว ก็ตัวเรานี้งัย..

 

กิจบางอย่างของพระอรหันต์เราไม่อาจจะรู้ได้นอกจากตัวท่าน บางองค์หมดกิจก็เข้าป่า บางองค์ก็ต้องสั่งสอนประชาชน ของแบบนี้เราไม่ต้องไปนึกคิดเอาเองว่าทำไม เอาตัวของเราให้รอด ตอบตัวเองให้ได้ว่าเรา มี ศีล สมาธิ ปัญญาเพื่อละได้ดีหรือยัง

อย่างหลวงตามหาบัวเป็นตัวอย่างที่ท่านออกมาช่วยชาติ ตอนนี้ทองคำจะ2หมื่นห้าแล้วนะ และปรับตัวเพิ่มขึ้นแบบไม่ถอยหลังกลับไปราคาเดิม

 

รบกวนถาม

 

ตอนนี้จะไปพบพระดี แต่ไม่ค่อยมีใครรู้จักได้ที่ไหนคะ ช่วยแนะนำด้วยคะ จะได้ไปกราบท่าน สนทนาธรรม ถามเรื่องธรรม
กราบขอบพระคุณคะ

ฐานิตา

 

น่าแปลกนะ...สักเกตดีๆ...เมื่อตอนในหลวงป่วย หรือ บ้านเมืองมีปัญหา...พระที่มีชื่อเสียงมักมรณะภาพบ่อยๆ....

 

อีกหนึ่งองค์ ที่ช่วยเหลือเรื่องภัยพิบัติ หลวงปู่ครูบาเที่ยงธรรม คร้าบ

 

พระดีที่อยู่ไม่ไกลเมืองกรุงอีกองค์คือมหาวิปัสสนาจารย์ เมืองสิงห์บุรี - หลวงพ่อจรัญ ฐิตธัมโม วัดอัมพวัน ค่ะ

 

พอจะอธิบายได้มั๊ยครับ
วิชาที่ หลวงพ่อวัดท่าซุง สอนเอาไว้โดยเฉพาะมโนมยิทธิ เรื่องการหาพระดีนั้นเป็นเรื่องหมูๆ เลย ผมต้องปฏิบัติแบบไรจึงจะสำเร็จครับ


.

 

พระดีไม่ต้องไปหาที่ไหนหรอกครับ มีอยู่ที่บ้านเอง สำหรับคนที่มี

สำหรับคนที่ไม่มีแล้ว ก็อยู่ที่ในใจท่านงัยครับ หมั่นระลึกถึงกราบไหว้ท่านครับ

 

การที่พระดีพระชอบต้องละสังขารก่อนนั้นเป็นการช่่วยเหลือเกื้อกูลโลกประเทศได้ก็ด้วยการใช้พลังงานทางจิตอย่างเต็มที่เพื่อลดอานุภาพของภัยพิบัติจนพลังของธาตุขันธ์อ่อนแอลงถึงขั้นไม่สามารถรวมกันได้อีก..ก็ต้องละกันไป..พ่อแม่ครูบาอาจารย์หลายๆท่านหลายองค์ก็เป็นอย่างนี้ครับ

 

sathu....anumothana.....

 

พระดีไม่ต้องไปหาที่ไหนหรอกครับ มีอยู่ที่บ้านเอง สำหรับคนที่มี

สำหรับคนที่ไม่มีแล้ว ก็อยู่ที่ในใจท่านงัยครับ หมั่นระลึกถึงกราบไหว้ท่านครับ
ถูกต้องแล้วจ้า พระอรหันต์ในบ้านของลูก ๆ ทุกคน วันแม่ก็ใกล้จะถึงแล้ว ลูก ๆ อย่าลืมไปกราบเท้าขอพร ขออโหสิกรรม ทั้งพ่อทั้งแม่น๊ะ

 

ณ วันนี้มีคำอธิบาย อยู่เป็นสามทาง
หนึ่ง การยกตัวอย่างการมรณภาพพร้อมกันของพระสงฆ์ ห้า รูป
สอง กิจบางอย่างของพระอรหันต์เราไม่อาจรู้ได้นอกจากตัวท่าน
สาม ใช้พลังงานทางจิตอย่างเต็มที่เพื่อลดอานุภาพของภัยพิบัติจนพลังของธาตุขันธ์อ่อนแอลงถึงขั้นไม่สามารถรวมกันได้อีก

ถ้าตัวอย่างการมรณภาพ ของพระอาจารย์จวน คือคำอธิบาย ข้อสงสัยก็ยังคงอยู่คือว่า ถ้าท่านประสงค์ที่จะ “ทำการตัดเคราะห์กรรมให้กับประเทศชาติ” โดยการปกป้องเอกสารสำคัญทางราชการ “ทำไม” ท่านถึงเลือกที่จะไม่บอกให้ใส่เอกสารไว้ในกล่องหรือตู้ที่ปลอดภัยเมื่อเครื่องบินตก เพราะท่านรู้แต่ต้นแล้วว่าเครื่องบินจะตก แล้วทำไมท่านต้องขึ้นไปบนเครื่องพร้อมกับอาจารย์ท่านอื่นๆ อีก สี่ท่าน

คำอธิบายที่ว่า “กิจบางอย่างของพระอรหันต์เราไม่อาจรู้ได้นอกจากตัวท่าน” เป็นคำตอบที่ไม่ค่อยจะตรงไปตรงมานัก เพราะบทสนทนาที่เอามาโพสท์ไว้นั้น เริ่มต้นจากพระสงฆ์รูปหนึ่งเล่าเรื่องให้กับบุคคลผู้หนึ่งฟัง ไม่ได้มีการกำชับว่าห้ามเปิดเผย และผลต่อมาคือการเผยแพร่ต่อให้ประชาชนทั่วไปรู้และเข้าใจการกระทำของพระสงฆ์เพื่อให้ประชาชนเกิดปัญญา ให้เกิดความเข้าใจ ถ้าประชาชนไม่อาจรู้ได้ เหตุใดจึงนำมาเผยแพร่

เรื่องการแผ่เมตตา น่าจะเป็นตัวอย่างของการกระทำที่ไม่สามารถอธิบายเป็นวิทยาศาสตร์ แต่มีการสอนถึงวิธีการแผ่ ทำอย่างไร ผลเป็นอย่างไร บอกเล่า และบันทึกไว้ในหลายๆแง่มุม ขอละไว้ที่จะไม่ขยายความต่อเพราะจะเป็นการแตกประเด็นออกไป แต่ใจความซึ่งต่างกันกับผลกระทบที่เกิดจากการมรณภาพของพระสงฆ์เพื่อช่วยประเทศ ที่มีแต่คำบอกเล่าถึงผลสำเร็จโดยรวมอย่างคร่าวๆว่าท่านละสังขารเพื่อประเทศ ไม่มีการแจกแจงถึงเหตุ ปัจจัย และผลสำเร็จโดยละเอียดแจกแจงให้กระจ่างชัด

แม้การบรรลุนิพพานที่เป็นสิ่งสูงสุดยังมีการอธิบายไว้เป็นกระบวนการขั้นตอน พระพุทธเจ้าตรัสขั้นตอนต่าง รวมทั้งการที่ท่านเลือกผู้ที่จะรับการสอนก็มีเหตุผลว่าอย่างไรจึงบวชให้ภิกษุรูปนั้นๆ เหตุใดเล่าสาวกของท่านจึงกลับกระทำการอันเป็นประโยชน์ต่อมวลชนแต่ไม่อาจที่จะให้คำอธิบายได้และไม่ต้องการที่จะอธิบาย

ศาสนาพุทธเป็นศาสนาที่บอกเล่าสั่งสอนกันด้วยเหตุ ปัจจัย และผล จะให้มองและรับเชื่ออย่างไร้คำอธิบายเป็นแนวทางแห่งพุทธะหรือ รับฟังแล้วกล่าวสาธุโดยไม่ได้โยนิโสมนสิการให้แยบคายก้อดูเหมือนจะห่างจากพุทธะ

การใช้พลังงานทางจิตอย่างเต็มที่เพื่อลดอานุภาพของภัยพิบัติจนพลังของธาตุขันธ์อ่อนแอลงถึงขั้นไม่สามารถรวมกันได้อีก เป็นคำอธิบายที่ชัดเจนในกระบวนการ เหตุน่าจะมาจากจิตเมตตาของพระสงฆ์ ผลที่ชัดเจนส่วนหนึ่งคือพระสงฆ์มรณภาพ แต่ว่ายังมีความไม่ชัดเจนในรายละเอียดของการที่พลังของธาตุขันธุ์ไม่สามารถรวมกันได้อีก หากศึกษาต่อคงขยายไปอีกไกลในเรื่องพลังงานทางจิต และผลในการระงับภัยธรรมชาติหรือภัยพิบัติ หรือการตัดกรรมของประเทศ คงไม่อาจแจกแจงได้ณที่นี้เช่นกัน

กรรมเป็นเรื่องเฉพาะตน เฉพาะบุคคลมิใช่หรือ ตัดกรรมให้ประเทศ ก้อเสมือนกับตัดกรรมให้บุคคลทั้งหลายที่อาศัยอยู่ในพื้นที่หนึ่งๆ พระสงฆ์เลือกที่จะมรณภาพเพื่อทำการตัดกรรมให้ผู้อื่นได้ด้วยหรือ ทำไมท่านจึงเลือกเข้าไปเกี่ยวข้องกับกรรมของผู้อื่น มิขัดต่อหลักกรรมหรือ การเวียนว่ายตายเกิด เป็นวัฏฏะ เป็นธรรมชาติ เหตุใดท่านจึงต้องยื่นมือเข้ามาช่วยโดยการเปลี่ยนแปลงและไม่บอกให้ผู้ที่ท่านต้องการช่วยได้รับรู้การกระทำนั้น

“พระดีๆ ท่านจะเลือกจังหวะที่ประเทศชาติแย่ๆ แล้วมรณภาพ ท่านไปเพื่อตัดเคราะห์กรรมให้กับประเทศชาติ” คงเป็นเพียงคำบอกเล่าหากไม่มีความชัดเจนในเหตุ ปัจจัย และ ผล

แต่ถ้าไม่สามารถบอกได้ถึงเหตุและความตั้งใจ ก็น่าที่จะมองไปที่จุดมุ่งหวังการตอบสนองของมวลชนหรือชุมชน อะไรคือวัตถุประสงค์ของการบอกเล่าครั้งนี้ ประชาชนควรที่จะตอบสนองต่อคำบอกเล่านี้อย่างไรในแนวทางแห่งพุทธะ แต่ละคนคงมีข้อสรุปของตนเองต่างกันออกไป รู้สึกดีที่หลายๆท่านมีความเมตตาในการให้คำอธิบาย และ โยนิโสมนสิการ

ขอบคุณครับ

 

Anumo..tana..satu..naka.

 

เรื่องบางอย่างต้องใช้ปัญญาอย่างแยบคาย ปุตุชนอย่างเราไม่อาจรู้ได้ ยังสังสัยอยู่จึงเรียกปุตุชน
ชอบไม่ชอบมันเป็นจริตนิสัย การปลุกเสกพระ ถ้าไม่เข้าใจจริงจะไม่รู้ว่า่ท่านทำอย่างไรเพื่ออะไร เราไปสงสัยก็ไช่เหตุ เรื่องการละสังขารช่วยประเทศชาติก็เช่นกัน กำลังใจอย่างเรามันก็ได้แค่สงสัยอยู่นั้นแหละว่าทำอย่างไร เพื่ออะไร ควรทำไปทำไม่ ถ้าเราไม่ไช่พระอรหันต์เราไม่รู้กำลังใจท่านได้หรอกครับ

 

ถูกต้องครับ ถ้ายังสงสัยอยู่ก็คือยังเป็นปุถุชน พระอรหันต์บางองค์ผมขอยกตัวอย่างหลวงปู่หล้า เขมปัตตโต วัดภูจ้อก้อศิษย์สายหลวงปู่มั่น ซึ่งท่านได้กล่าวเอาไว้ว่าท่านจะไม่ทำเครื่องลางของขลัง เหรียญ เพราะท่านคิดว่าไม่ใช่หนทาง แต่ท่านจะไม่ก้าวล่วงครูบาอาจารย์ที่ทำและขอยกไว้

ท่านจะไม่สอนกันมากบอกแค่ว่าโน้นไปนั่งเอา ไม่ทำบอกไปร้อยปีก็ไม่รู้ อธิบายจนตายก็ไม่เข้าใจ

 

พระพุทธองค์ทรงสอนว่าความรู้ที่พระองค์มีเปรียบเหมือนใบไม้ทั้งป่า แต่ความรู้ที่ทรงจะทำให้หลุดพ้นมีแค่กำมือเดียว

เรื่องอจินไตยเป็นสิ่งที่พระองค์ทรงห้าม เสียเวลาเปล่า

 

สมัยเมื่อพระพุทธโคดมเกิดเป็นกระต่าย ก็สละร่างกายโดยกระโดดเข้าไปในกองไฟเพื่อให้เป็นอาหารของพราหมณ์....ขออนุโมทนา


( แท้จริงแล้วท้าวสักกะปลอมเป็นพราหมณ์เพื่อจะทดลอง..แต่ไฟนั้นกลับเย็นสบายไม่รู้สึกร้อนเลย )