หลวงปู่แหวนมาโปรดในนิมิตร(ฝัน)

ผมเกรงว่าจะถูกวางยาเช่นพระคาถาระโชหะระนังฯ (ความเห็นส่วนตัว)
ลองพิจารณาบทข้างต้นที่ผมอัญเชิญประจำตั้งแต่อยู่ในกลุ่มอีกทีนะครับ



(สีแดง...เพิ่มเติมกรณีอัญเชิญพระพิมพ์ฯ)

 

ดีใจนะครับที่ทราบความเป็นไปและปลอดภัยดี...
คงเป็นสิ้นปีนะครับที่พวกเราจักได้ร่วมปฏิบัติธรรมร่วมกันกับพ่อแม่ครูอาจารย์อีกวาระ

 

ขอบคุณและโมทนาสาธุครับ,
วันนี้ผมได้ไปร่วมทอดกฐิน ณ วัดโพธิคุณ มีญาติโยมมาร่วมทำบุญกันมากมายเช่นทุกปี
พรุ่งนี้จักไปร่วมบุญอีกวัดบนดอยหัวฝาย คิดว่าปีนี้ทอดสองวัดคงเหมาะสมดี...

 

ขออนุโมทนาด้วย ที่คิดได้ และ จักได้ไม่เป็นบาปในสิ่งที่ได้กระทำล่วงมาแล้ว

 

ขออนุโมทนาบุญทุกประการ กับวาระบุญที่กระทำแล้วและที่จักกระทำต่อไป ครับ

 

ถ้อยแถลงจาก ดร.นนต์ (ฉบับที่ 4 ฉบับสุดท้าย)

บุรุษผู้หนึ่ง กำลังรุ่งในทางโลก โดยเฉพาะอาชีพการงานคือ การเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัย แม้มีผลงานที่กำลังจะส่งขอตำแหน่งรองศาสตราจารย์หรือแม้กระทั่งศาสตราจารย์ที่เป็นตำแหน่งสูงสุดในอนาคต แต่เขาก็ได้ละทิ้งอนาคตอันสดใสนั้นลงเสีย เนื่องจากได้หันมาปฏิบัติธรรมนับตั้งแต่เมื่อห้าปีที่แล้ว ท่านทั้งหลาย บุรุษผู้นั้น ได้เริ่มหันมาสนใจในการปฏิบัติธรรมจากจุดเริ่มต้นคือ ความสนใจในพระเครื่องโดยเฉพาะพระสมเด็จวัดระฆัง คงจะเหมือนๆกันกับนักสะสมพระทั่วไป จนทำให้ตัวเองเข้าไปสู่วงการพระเครื่องแบบไม่รู้ตัว เคยไปบรรยายและตรวจสอบพระเครื่องให้ผู้คนทั้งในต่างจังหวัดและกรุงเทพฯหลายครั้ง จนค้นพบว่า สิ่งเหล่านั้นมันเกือกกลั้วไปด้วยกิเลสล้วนๆ ทั้งตัวเองและผู้ที่เข้ามาหา จริงไหมครับ แท้ไหมครับ จะได้ราคาเท่าไหร่ครับ ทำไมเซียนบอกปลอมครับ สารพันคำถาม


ต่อมา เมื่อเริ่มปฏิบัติธรรม สิ่งสัมผัสได้เล็กๆน้อยๆก็เข้ามา ความเพลิดเพลินในสิ่งนั้นก็มีบ้าง การนั่งภาวนาสมาธิก็ฝึกเอง เรียนรู้เอง สารพันวิธี ทั้งการดึงพลังจักรวาลจนธาตุภายในแตกก็มี การใช้มโนมยิทธิทั้งที่ไม่รู้ว่ามันคืออะไร เพราะยังไม่ได้ศึกษา มารู้ทีหลังคือมโนมยิทธิที่หลวงพ่อฤาษีลิงดำนำมาสอนลูกศิษย์ การเพ่งกสิณ การเล่นฤทธิ์ ก็ทำไปเรื่อย จริงไม่จริงไม่รู้ การเข้าไปสัมผัสกลุ่มร่างทรง ผู้มีองค์บารมีก็หลายครั้ง เริ่มมีผู้คนเข้ามาหาทั้งเพื่อต้องการพระเครื่องที่เรามี เพราะผมมักให้ทานอยู่เป็นประจำ ทั้งเข้ามาหาและพาไปแสวงหาธรรม ปะปนกับการแสวงหาวัตถุมงคล เข้ามาแล้ว ได้แล้ว ก็จากไป บ้างก็หักดิบพลิกหน้ามือเป็นหลังมือ เมื่อวานยังนับถือเป็นพี่เป็นน้องอยู่ แต่วันต่อมากลับมองเป็นอย่างอื่นไปเสีย ผมและภรรยาเคยต่อสู้ทั้งเทพทั้งมารที่อยู่ในโลกทิพย์ในช่วงแรกๆ จนไม่สามารถนอนหลับได้นับหลายวัน ต่อมาก็เผชิญกับมารหรือเจ้ากรรมในร่างมนุษย์ เข้ามาแล้วก็จากไป คนใหม่ กลุ่มใหม่ก็เข้ามาแทน มักเป็นอยู่อย่างนี้ ผมเองยังเหมือนเดิมในจิตอันเป็นเมตตาและให้อภัย แม้ใครจะว่าเช่นไรก็ช่าง ทุกอย่างมันล้วน เกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วดับไป
<O</O

เมื่อการปฏิบัติเข้มข้นขึ้นมาบ้าง การแสวงหาครูอาจารย์ก็ไปหลายแห่ง จนพาไปพบพระผู้บำเพ็ญหลายรูป แล้วการเจอกับเรื่องอจินไตยก็บังเกิดขึ้น จากจุดเริ่มต้นในการขุดพระสมัยทวารวดี กรุบรบือ มหาสารคาม จนกระทั่งพระและลูกแก้ว เพ็ชรนาคา ได้เสด็จร่วงหล่นลงมาจากท้องฟ้าด้วยอำนาจบุญบารมีของพระอาจารย์รูปหนึ่ง แทนการขุดพระขึ้นมา ผมได้พบกับสิ่งมหัศจรรย์เหล่านี้แทบทุกวัน แม้กระทั่งในถ้ำที่ประเทศลาว ลูกแก้วและพระเสด็จทั้งในสถานที่ต่างๆ ทั้งภายในห้องพระของผม หน้าบ้านของผม บริเวณบ้านของญาติธรรม ตามหน้าผาหิน ตามวัด หรือแม้กระทั่งบนห้างสรรพสินค้าเดอะมอลล์โคราช ในงานวันวิสาขบูชาที่ผ่านมา (ปิดประตูฮอลล์ในช่วงกลางคืน ทำพิธีอัญเชิญท่ามกลางญาติธรรมจำนวนเกือบร้อยคน) ผู้คนหลายระดับเริ่มเข้ามารู้จัก ผู้แสวงหาธรรมก็เริ่มทยอยเข้ามาให้รู้จัก บ้านผม ที่ทำงานของผม ก็ยังมีผู้คนแวะเวียนเข้ามาหา เป็นอยู่อย่างนี้ ผมไม่รู้หรอกว่า อนาคต มันจะยังเป็นอยู่เช่นนี้หรือไม่ ผมก็ยังปฏิบัติตัวตามเดิม ใครจะไปจะมาก็เป็นเรื่องธรรมดา จะมาจะไปก็ปล่อยให้มันเป็นไปเช่นนั้น


การปฏิบัติธรรมของผม มักจะมีทั้งผู้มีญาณบารมี องค์เทพ พระธุดงค์ ก็เคยมาที่บ้านของผม บ้างก็บอกว่าผมเป็นอย่างนั้น อย่างนี้ บางครั้งพระเบื้องบนก็เสด็จมาโปรดผ่านร่างพระสงฆ์ ร่างฆราวาส ที่บ้านของผมก็มี เด็กผู้ปรารถนาพุทธภูมิ(ตอนเกิดมีรกพันตัวและกินแต่มังสะวิรัติตั้งแต่เกิด)ก็มาที่บ้านของผม มันก็มีบ้างที่ทำให้ผมสงสัยในตัวเองมากระทั่งปัจจุบันนี้ บางอย่างผมพูดออกไปไม่ได้
<O</O

ท่านทั้งหลาย ท่านลองพิจารณาตามคำเล่าที่ผมเขียนมาทั้งหมดดูซิว่า ชีวิตของบุรุษผู้หนึ่ง ที่กำลังรุ่งโรจน์ในทางโลก แต่กลับหันมาสนใจในการแสวงหาธรรม จนบางครั้งอยากจะละทิ้งทางโลกทั้งหมด แต่ภาระเลี้ยงดูครอบครัวยังไม่เสร็จสิ้น ก็ต้องยอมรับสภาวะความจริงนั้น และเมื่อเข้ามาสู่การปฏิบัติธรรมกลับทำให้ตัวเองหลงไปในอวิชชาจนแทบเอาตัวไม่รอด แต่อย่างไรก็ช่าง ผมจะไม่หวาดหวั่นในนรก หากการประพฤติปฏิบัติของผมมีจิตอันบริสุทธิ์ต่อพระพุทธ พระธรรม และพระอริยสงฆ์ แม้นมันอาจก้าวพลาดไปด้วยอวิชชาบ้างก็ตาม ก็คิดเสียว่ามันเป็นกรรมของเราที่ต้องเดินไปสู่จุดนั้น (ถ้ามันเป็นจริง) แต่ผมจะไม่ยอมให้มันเกิดขึ้นอีกเป็นอันขาด ผมจะไม่ถามหาอดีตของตัวเอง ผมจะไม่ถามหาอนาคตของตัวเอง ปัจจุบันเอาตัวให้รอดก่อนก็พอ ท่านทั้งหลาย การที่ได้พบพ่อแม่ครูอาจารย์ที่แท้จริงนั้น เป็นบุญอันประเสริฐ เมื่อพบแล้ว ก็จงรักษาคุณธรรมนั้นไว้ให้มั่น ผมยังมีกำลังใจเต็มเปี่ยม และพร้อมที่จะก้าวเดินไปพร้อมๆกันกับเหล่านักรบธรรมทุกท่าน จากใจจริงครับ<O</O


ขอเจริญในธรรม
ดร.นนต์<O</O
30 ตุลาคม 2554<O</O

 

โมทนาสาธุครับท่านอาจารย์ ขอให้อาจารย์ผ่านห้วงหนึ่งของของจิตที่ทุกข์นี้ไปได้ด้วยพระธรรมคำสั่งสอนของพ่อแม่ครูอาจารย์ไปด้วยดีครับ

 

[FONT=&quot]เราต่างเป็นผู้ศึกษาธรรม
[/FONT][FONT=&quot]การคิดรวมถึงการปฏิบัติในแนวทางแห่งธรรม ในมุมมองของผม จะกล่าวว่าอย่างไหนถูก อย่างไหนผิด[/FONT][FONT=&quot]หากไม่ได้จำกัดความไว้คงจะชี้ชัดไม่ได้ เพราะทุกสิ่งคือการเรียนรู้ มนุษย์ที่เกิดมาบนโลกก็เพื่อเรียนรู้ถึงความจริง เพื่อเข้าถึง และยอมรับความจริง(สัจจธรรม)อันนั้นให้ได้ หากยังไม่สามารถเข้าใจ เข้าถึงได้ ก็ต้องวนเวียนมาเรียนรู้(เรียนซ้ำชั้น) จนกว่าจะรู้แจ้งในความจริงแท้ ถึงจะเป็นการสำเร็จเสร็จกิจ
จิตวิญญานของเราได้รับโอกาสเสมอให้กลับมาศึกษาเรียนรู้ กลับมาแก้ไขและต่อยอดความรู้เดิม เพิ่มเติมจนรู้จริง และได้ยอมรับและยอมจำนนต่อความจริงนั้นอย่างไม่มีข้อปฏิเสธหรือโต้แย้งใดๆ ทุกสิ่งจึงล้วนเป็นประโยชน์ต่อการเรียนรู้ของจิตวิญญานเราทั้งสิ้น เพราะในโลกนี้ไม่ได้คัดสรรสิ่งใดสิ่งหนึ่งมาให้โดยเฉพาะ แต่ถูกคลุกเคล้าปะปนรวมกันมา ให้เราได้ศึกษาและคัดสรรเอาเอง จึงเป็นธรรมดาเหลือเกินที่จะเลือกถูกบ้างผิดบ้าง แต่เมื่อรู้แล้วว่าสิ่งใดไม่ใช่สิ่งที่เรามุ่งหมายแสวงหา เราก็วางสิ่งนั้นไว้ นี้ก็คือผลของการเรียนรู้
แต่หากจำกัดความว่าการปฏิบัติใดเป็นแนวทางตรง เป็นทางลัดสั้น มุ่งหมายเพื่อการใดการหนึ่ง การคิดและการปฏิบัติใดที่เบี่ยงเบนออกไป จึงสมควรกล่าวได้ว่าผิดไปจากแนวทางดังกล่าว ไม่ใช่ทางที่จะดำเนินไป
หากได้ศึกษาถึงความเป็นมาของพระพุทธเจ้าแต่ละพระองค์ ในอดีตก่อนที่ท่านจะได้มาตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าท่านล้วนศึกษาความเป็นจริงของทุกสิ่งอย่างในโลก ทั้งถูกและผิด สัมผัสโดยตรงด้วยพระองค์เอง ด้วยสถานะการณ์จริง สภาวะการณ์จริง ประกอบเหตุเช่นใดจะเกิดผลเช่นไร จนได้เข้าใจอย่างลึกซึ้ง [/FONT][FONT=&quot]รู้แจ้งในความเป็นจริง ในแก่นแท้ของสิ่งนั้นๆ [/FONT][FONT=&quot]เรียกได้ว่าทรงรู้แจ้งโลก [/FONT][FONT=&quot]พระองค์[/FONT][FONT=&quot]จึงได้นำค[/FONT][FONT=&quot]วามรู้ที่พระองค์รู้แจ้งในสัจจธรรมนั้นด้วยพระองค์เอง มาสั่งสอนสัตว์ทั้งหลายเมื่อถึงวาระที่พระองค์ได้มาตรัสยังโลกนี้
ไฉนเลยผู้ศึกษาอย่างเราท่านทั้งหลาย ผู้ที่ถูกคลุกเคล้าอยู่ในโลกที่มีหลายสิ่งปนเปอยู่จะสามารถเลือกสรรได้แต่สิ่งที่สมมติว่าถูก
เพราะความที่เป็นผู้ศึกษานี้เอง จึงให้ความผิดเป็นครู รู้แล้วปล่อยวาง จึงนับได้ว่าได้ผ่านและได้รับความรู้จากสิ่งนั้นมาแล้ว และสามารถจะเป็นประสพการณ์ได้แบ่งปัน ได้ยังประโยชน์ให้ผู้ที่ยังไม่ได้เข้าถึงสิ่งนั้น นับเป็นประโยชน์ต่อผู้อื่นได้อีก
ผู้ที่เข้าใจโลก ความเป็นไปในโลก เข้าใจถึงผู้ศึกษาธรรม จึงมีแต่ความเอื้ออาทรและเป็นกำลังใจให้กัน ในผู้ศึกษาธรรมที่เป็นเพื่อนร่วมทาง ดังเช่นพวกเรา กลุ่มนักรบธรรม



[/FONT]

 

ขอบคุณครับที่ให้ความห่วงใยดังเช่นพี่น้อง พวกเรานักรบธรรมต่างก็มีสายใยผูกพันและคิดถึงอยากพบเจอกันเสมอๆ ทั้งนี้ทั้งนั้นก็เพื่อเป็นเพื่อนร่วมทางเดินไปด้วยกันจนไปถึงจุดหมายอันเป็นจุดหมายเดียวกัน
และขออนุโมทนากับการประกอบบุญกุศลด้วยนะครับ ท่านสมบัติ

 

ครูชาติ...เรื่องของผมไม่ค่อยกล้าเล่าในนี้ เพราะผมคิดว่าตัวเองเรียบเรียงถ้อยคำได้ไม่ค่อยสละสลวยเท่าไหร่ กลัวว่าจะออกนอกประเด็นเรื่องที่อยากเล่า แต่ถ้าหากว่าไปเล่าสู่กันฟังที่วัดภูดานไหก็ยินดีที่จะเล่าให้ทุกท่านฟังได้ครับ หรือหากว่าหลาย ๆ ท่านอยากฟังอยากอ่านเรื่องของผมก็จะพยายามเรียบเรียงออกมาเล่าสู่กันฟังในโอกาสต่อ ๆ ไป

 

เก็บตกบางส่วนจากอัตโนประวัติหลวงพ่อทูล ขิปฺปปญฺโญ

การปฏิบัติของฆราวาส ถ้าเรามีสติปัญญาที่ดี จะไม่มีอุปสรรคในการปฏิบัติแต่อย่างใด จะทำความเพียรในที่ไหนก็ได้ ไม่จำเป็นจะเลือกกาลและสถานที่ เราอยู่ที่ไหน แห่งใด ไม่ว่าขณะทำงานหรือหยุดงาน พยายามทำใจให้มีความรู้จริงและทำใจให้มีความเห็นจริงในสิ่งนั้น ๆ อยู่เสมอ เพราะความรู้จริงเห็นจริง จึงเป็นจุดเด่นในการปฏิบัติธรรม และเป็นจุดเด่นของความเพียรที่เราจะเข้าให้ถึง นั่นคือ สัจธรรม เพราะสัจธรรมเป็นศูนย์รวมแห่งธรรมะทั้งหลาย ถึงสัจธรรมนั้นจะหลายแง่หลายหมวดหมู่ แต่ก็อยู่ในขอบเขตของ ไตรลักษณ์ทั้งนั้น ถ้าหากใช้ปัญญาพิจารณาในสัจธรรมใด ก็ให้รวมลงสู่ไตรลักษณ์ทุกครั้ง ถ้าปฏิบัติในลักษณะอย่างนี้อยู่ ก็อย่าได้เกิดความกังวลและอย่าไปสงสัยว่าเราปฏิบัติผิดแต่อย่างใด นี่แหละคือความถูกต้องของการปฏิบัติอย่างแท้จริง แม้ตัวข้าพเจ้าเอง ก็ได้รับผลมาจากการปฏิบัติด้วยอุบายอย่างนี้มาแล้ว จึงได้ชี้แนะอุบายนี้ไว้แก่พวกเราทั้งหลาย เพื่อจะได้เป็นอุบายในการปฏิบัติต่อไป ไม่ใช่ว่าจะมานึกคำบริกรรมทำสมาธิแต่อย่างเดียว แต่ก็ไม่ละทิ้งสมาธิเมื่อมีเวลาว่าง ใจต้องการพักผ่อนก็กำหนดทำสมาธิไปตามกาลเวลานั้นๆ แต่ส่วนใหญ่แล้วต้องใช้ปัญญาพิจารณาอยู่เสมอ อุบายที่จะนำมาพิจารณานั้น ต้องเป็นอุบายในเหตุผลของตัวเอง ถ้าฝึกตัวเองได้อย่างนี้ จึงนับได้ว่าเป็นผู้ไม่จนมุม มีปัญหาอะไรเกิดขึ้นย่อมแก้ปัญหานั้นได้ด้วยตนเอง ฝึกปัญญาให้มีความฉลาดรอบรู้ในเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น แล้วแก้ปัญหาให้ทันต่อเหตุการณ์ จึงเป็นอุบายภาวนาปฏิบัติที่ถูกต้องอย่างแท้จริง

อุบายการปฏิบัติที่ข้าพเจ้าได้เอามาเป็นหลักยืนตัว คือ วัตถุสมบัติและธาตุ ๔ ดิน น้ำ ลม ไฟ โดยพิจารณาให้เป็นไปตามไตรลักษณ์ที่เป็นหลักความจริง ถึงจะมีอุบายปัญญาอื่น ๆ อยู่บ้างก็เป็นเพียงอุบายประกอบเท่านั้น ส่วนอุบายการปฏิบัติหลัก คือ เรื่องวัตถุสมบัติกับธาตุ ๔ นั่นเอง จะอยู่ที่ไหน ไปที่ใด ก็ใช้ปัญญาปรารภเรื่องวัตถุสมบัติกับธาตุ ๔ พิจารณาอยู่เสมอ เพราะส่วนนี้เป็นรูปธรรมที่มองเห็นได้ง่าย ถึงจะเป็นอุบายธรรมส่วนหยาบ ๆ ก็ขอให้รู้เห็นด้วยสติปัญญาของเราโดยตรง จึงจะเป็นผลดี และดีกว่าที่จะไปเลียนแบบจากคนอื่นเล่าให้ฟัง ส่วนใหญ่นักปฏิบัติชอบพูดกันอยู่เสมอว่า ธรรมหมวดนั้นก็รู้ ธรรมหมวดนี้ก็เข้าใจ นั่นก็จริงอยู่ แต่ความรู้ที่รู้มานั้นเป็นความรู้เลียนแบบจากผู้อื่นมารู้เท่านั้น หนังสืออธิบายไปอย่างไรก็รู้ไปตามนั้น หรือครูอาจารย์อธิบายให้ฟังอย่างไร ก็รู้ไปตามนั้น ความรู้ลักษณะอย่างนี้เป็นเพียงความรู้ในชื่อของธรรมเท่านั้น แต่ตัวที่เป็นธรรมจริง ๆ ยากที่จะรู้ได้ เพราะเป็นความรู้ที่ลุ่มลึก เป็นความรู้ที่ได้ผ่านความเห็นที่เป็นจริง จึงเรียกว่าเห็นก่อนรู้นั่นเอง หรือเรียกว่าเป็นความรู้ที่กลั่นกรองออกมาจากความเห็นมาแล้ว จึงนับได้ว่าเป็นความรู้ที่บริสุทธิ์ หรือเรียกว่า พุทโธ ก็คือ ความรู้ที่ผ่านจากความเห็นจริงนั่นเอง

ฉะนั้น ความรู้จริงความเห็นจริงนั้น จึงมีน้อยคนที่จะปฏิบัติให้เกิดขึ้นได้ แต่ก็ไม่เหลือวิสัยสำหรับบุคคลที่มีความตั้งใจจริง ถ้ามีความตั้งใจปฏิบัติจริง ความรู้จริงความเห็นจริงก็จะเป็นผลตอบแทนให้แก่เราอย่างแน่นอน

 

ว่างๆก็บันทึกไว้แล้วค่อยพิจารณานำมาเผยแพร่แบ่งปันเป็นวาระๆไปก็ได้นะครับ
ยินดีอ่านทุกถ้อยประสบการณ์จริงของนักรบธรรมทุกท่าน

 

ขอเป็นกำลังใจให้ท่านอาจารย์นนต์ ครับ อย่างน้อยก็มีศิษย์คนหนึ่งคนนี้ที่ยังให้ความเคารพนับถือท่านอย่างไม่มีวันเสื่อมคลาย อาจารย์อย่าได้โทษตัวเองเลยครับ อย่างน้อยอาจารย์ก็ทำไปด้วยจิตที่บริสุทธิ์ ซึ่งผมเชื่อว่าฟ้าหลังฝนย่อมสดใสเสมอ ครับ

 

ทอดกฐินวัดโพธิคุณ (วัดห้วยเตย)
เสาร์ที่ 29 ต.ค. '54

 

ทอดกฐินวัดพระธาตุดอยหัวฝาย
อาทิตย์ที่ 30 ต.ค. '54
ปล: หัวฝาย = สันเขื่อน

 

ท่านพระพุทธทาสสอนว่า...

ลูกที่ดี ย่อมเป็นอนุสาวรีย์ที่งดงามแห่งพ่อและแม่

ความดีงามของลูก ย่อมสะท้อนถึงความงามแห่งพ่อและแม่ที่ปลูกฝังให้ลูกเช่นกัน

 

โมทนาบุญทุกประการ.............. กับทุกท่านครับ

 

โมทนาสาธุกับบุญที่ทำแล้วทุกประการนะครับ.....สวยงามมาก

 

ขอขอบคุณและยินดีต้อนรับท่านอัศวเมธครับที่แวะมาเยี่ยมชมอยู่เนืองๆ.....และผมยังรอชมภาพเหรียญเกจิลงยาราชาวดีที่ท่านได้เปรยๆไว้ว่าจักนำภาพมาลงให้ชมเพื่อเป็นวิทยาทานนะครับ

หากท่านมีข้อคิดหรือถ้อยธรรมสิ่งใดจะบอกกล่าวผมยินดีรับฟังครับ

 

เรียน เพื่อนธรรมทุกท่าน
เรื่อง ข้อมูลด้านพระเครื่อง พระพิมพ์ในกลุ่มวังฯ

หากท่านศึกษาในที่นี้ก็คิดว่าค่อนข้างมากมายพอสมควรแล้ว ผมพิจารณาว่าหากนำมาเข้าในบอร์ดนี้ เกรงจักเป็นข้อมูลซ้ำๆเดิมๆ และขัดจังหวะการพูดคุยสนทนาธรรมอันเป็นกุศลต่างๆ จึงตัดสินใจนำภาพพระพิมพ์ต่างๆขึ้นไปแปะที่ blog พระเครื่องเรื่องใหญ่ แทน ...ตามวาระโอกาสอำนวย และจักเพิ่มคำอธิบายอีกทีครับ

ด้วยความเคารพ