เล่าสู่กันฟัง

ตั้งแต่ที่ทำสมาธิมา
เวลาข้าพเจ้าฝัน ในฝันอยากไปไหนก็เหาะเอา
เหาะแบบไม่ต้องใส่ปีกนะ เหาะเอาเลย
มันสบายกว่าเดินเยอะเลย ทุกครั้งที่ฝันทุกครั้งที่อยากจะบินจะเหาะมันก็บินก็เหาะตามใจเราเลยนะ

ใครเป็นอย่างผมบาง

------เล่าสู่กันฟัง-------

 

อยากเหาะบ้าง ทำยังไงบ้างค่ะ สวดมนต์บทไหนบ้างค่ะ ไม่ได้มาแซวน่ะค่ะเพราะอยากถอดจิตมาตั้งนานแล้วค่ะ แต่คงจะทำไม่ถูกวิธี ท่านใดทำได้ เมตตาสอนหน่อยค่ะ ขอบคุณมากๆๆค่ะ

 

ผม ขอมาแจมนะครับ....ไม่ใช่ผู้รู้ อะไรมากมาย..แค่ พอรู้ นิดๆ..

แค่ คุณ ขึ้นต้น พูด ก็ ผิดแล้วครับ...คือ แบบนี้นะ...พระพุทธเจ้า ท่านสอนว่า สิ่งที่รบกวน การเกิด สมาธิ คือ นิวรณ์ 5 การที่คุณ บอกว่า อยาก เหาะ บ้าง..ความโลภเกิดแล้ว..เป็น กามฉันทะ ครับ...นิวรณ็์ 5 คือ กามฉันทะ พยาบาท ถีนมิทธะ อุจธัจกุกุกจะ และ วิจิกิจฉา.....

การ ทำสมาธิ นั้นพึงตั้ง จิต((ความรู้สึก ทั้งหมด)) ไว้ ที่จุดๆเดียว..ที่เรา ต้องการ กำหนด เช่ืน คุณอาจ ดูลม แล้วภาวนา หรือ เพ่งกสิณ หรือ ทำ พรหมวิหาร..อะไรต่างๆ ที่ คุณชอบ ทำแล้ว ใจสงบเร็ว และ ใจชอบ..และ ที่ทำทุกอย่าง ไม่ตั้งอยู่บนความอยาก ทุกๆสิ่งทั้งปวง..ขอให้คิดว่า ต้องการ พ้นจาก ความครอบงำของกิเลส พอ...แล้งลงมือ ปฎิบัติ บ่อยๆ ตรงเวลา ทุกๆวัน ที่เราพร้อม จะ ปฎิบัติ..ความ อัศจรรย์ จะเกิดเ แก่ตัวคุณ เอง แต่ใจร้อน จะไม่เกิดผล

สิ่งที่ผม กล่าวนี้ เป้น แค่ สมถะกรรมฐาน นะครับ...ยังไม่ใช่ของจริง
ของจริง ต้อง ทำ การเจริญสติ ที่เกิดแก่กายและใจ เรียกว่า มี รูปนาม เป้น อารมณ์ เท่านั้น..เพื่อให้เกิด วิปัสสนากรรมฐานครับ..วิปัสสนา ไม่ยากครับ...มันยากตรง เริ่มแรกเท่านั้น..หาก ใจยังไม่ลง ที่ตัวสัจจะ((ความจริงของโลก))ก็จะยากที่จะเข้าใจ...หาก เข้าใจ แนวทาง แล้ว..หนทาง การ หมดเวรกรรม ก็ หดสั้นลงเรื่อยๆ..การเหาะ ได้ จริงๆ ด้วยกายแท้ๆ ไม่ใช่ แค่ ฝัน ก็ ง่ายแล้วครับ

 

เรื่องเหาะได้ในความฝันก็มีบ้างค่ะ แต่ไม่ทุกครั้ง
จะเหาะได้เวลาที่มีอันตราย...หรือหนีอะไรสักอย่าง....

 

ยังไม่เคยเจอแบบคุณเจ้าของกระทู้เลยค่ะ

ขอแชร์นะคะ...ที่ประสพกับตัวเราเวลาที่นั่งสมาธินิ่งมากๆ ก็คือ เราจะรู้สึกว่าจิตเราพุ่งออกไปข้างหน้าด้วยความเร็วค่ะ ถ้าบรรยากาศไม่มืดสนิทก็จะเหมือนพุ่งไปตามทางคดเคี้ยวและจิตมันก็หยุดเอง บางทีก็เหมือนไปเจอสถานที่แปลกๆ มืดๆ น่ากลัวแต่ก็จะหายไปก็ไม่รู้มันคืออะไรแต่ก็ไม่สงสัยนะคะ มีบ้างเหมือนกันที่จิตไม่พุ่งแต่สว่างวาบขึ้นมาค่ะ ส่วนมากมักจะเกิดเวลาที่เรานั่งตอนเช้ามืด ถ้านั่งกลางวันก็ลมหายใจนิ่งปกติค่ะ...
แต่ก่อนนั่งทุกครั้งเราจะว่าสมาทานกรรมฐานของหลวงพ่อฤาษีลิงดำด้วยแต่ไม่ใช่นั่งมโนมยิทธินะนั่งกำหนดพุท-โธธรรมดาค่ะ ^___^

 

แหมของผมก็อยากเหาะเหมือนกันครับ
อยากวิวาห์เหาะครับไม่ต้องเสียกะตางค์
<TABLE id=post5885991 class=tborder border=0 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center><TBODY><TR vAlign=top><TD style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid" id=td_post_5885991 class=alt1>ผม ขอมาแจมนะครับ....ไม่ใช่ผู้รู้ อะไรมากมาย..แค่ พอรู้ นิดๆ..

แค่ คุณ ขึ้นต้น พูด ก็ ผิดแล้วครับ...คือ แบบนี้นะ...พระพุทธเจ้า ท่านสอนว่า สิ่งที่รบกวน การเกิด สมาธิ คือ นิวรณ์ 5 การที่คุณ บอกว่า อยาก เหาะ บ้าง..ความโลภเกิดแล้ว..เป็น กามฉันทะ ครับ...นิวรณ็์ 5 คือ กามฉันทะ พยาบาท ถีนมิทธะ อุจธัจกุกุกจะ และ วิจิกิจฉา.....

การ ทำสมาธิ นั้นพึงตั้ง จิต((ความรู้สึก ทั้งหมด)) ไว้ ที่จุดๆเดียว..ที่เรา ต้องการ กำหนด เช่ืน คุณอาจ ดูลม แล้วภาวนา หรือ เพ่งกสิณ หรือ ทำ พรหมวิหาร..อะไรต่างๆ ที่ คุณชอบ ทำแล้ว ใจสงบเร็ว และ ใจชอบ..และ ที่ทำทุกอย่าง ไม่ตั้งอยู่บนความอยาก ทุกๆสิ่งทั้งปวง..ขอให้คิดว่า ต้องการ พ้นจาก ความครอบงำของกิเลส พอ...แล้งลงมือ ปฎิบัติ บ่อยๆ ตรงเวลา ทุกๆวัน ที่เราพร้อม จะ ปฎิบัติ..ความ อัศจรรย์ จะเกิดเ แก่ตัวคุณ เอง แต่ใจร้อน จะไม่เกิดผล

สิ่งที่ผม กล่าวนี้ เป้น แค่ สมถะกรรมฐาน นะครับ...ยังไม่ใช่ของจริง
ของจริง ต้อง ทำ การเจริญสติ ที่เกิดแก่กายและใจ เรียกว่า มี รูปนาม เป้น อารมณ์ เท่านั้น..เพื่อให้เกิด วิปัสสนากรรมฐานครับ..วิปัสสนา ไม่ยากครับ...มันยากตรง เริ่มแรกเท่านั้น..หาก ใจยังไม่ลง ที่ตัวสัจจะ((ความจริงของโลก))ก็จะยากที่จะเข้าใจ...หาก เข้าใจ แนวทาง แล้ว..หนทาง การ หมดเวรกรรม ก็ หดสั้นลงเรื่อยๆ..การเหาะ ได้ จริงๆ ด้วยกายแท้ๆ ไม่ใช่ แค่ ฝัน ก็ ง่ายแล้วครับ<!-- google_ad_section_end -->
</TD></TR><TR><TD style="BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid" class=alt2> <SCRIPT type=text/javascript> vbrep_register("5885991")</SCRIPT> </TD><TD style="BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 0px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid" class=alt1 align=right> </TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE border=0 cellSpacing=1 cellPadding=4><TBODY><TR><TD class=thead>vitcho</TD></TR><TR><TD class=vbmenu_option>ดูรายละเอียดของ</TD></TR><TR><TD class=vbmenu_option>ส่งข้อความส่วนตัวถึงคุณ vitcho</TD></TR><TR><TD class=vbmenu_option>ค้นหาโพสเพิ่มเติมของ vitcho</TD></TR><TR><TD class=vbmenu_option>Add vitcho to Your Contacts</TD></TR><TR><TD class=vbmenu_option>vitcho Donation Stats</TD></TR><TR><TD class=vbmenu_option>View vitcho's Videos </TD></TR></TBODY></TABLE>
อืมจะนำไปปฏิบัติดูขอบคุณครับ.....

 

สาระ ธรรมมะ...ของพระพุทธเจ้า.....

ขออำนาจแห่งพนะรัตนตรัย..พึงบันดาลให้ผู้ได้สดับธรรมมนี้ ได้ดวงตาเห็นธรรมกันด้วยเถิด......

สมถกรรมฐาน...ตามอรรถาจารย์ มี 40 กองกรรมฐาน ((ที่จริง มีมากกว่านั้น))..ทุกๆกรรมฐาน นั้น เป็นเพียง วิชา ฤาษี ที่ได้ บำเพ็ญกันมานาน..ตั้งแต่ มีโลกแล้ว..มันเป็นได้เพียงการกดข่ม กิเลส และการ แยกจิต ออกมาจาก กายแต่ ทว่า กลับเป็น แผลใจ..ของนักปฎิบัติ มาช้านาน..เพราะ เมื่อใด ที่ กำลังแห่งฌาณ หายไป ก้ กลับมาเกิดใหม่ ..จนเป็นวัฎฎะ วนเวียนให้พบกับ ทุกข์ เวรภัย ร่ำไป ไม่อาจพ้น สังสารวัฎฎ์ ได้..

 

.เหล่า ฤาษี ชีพรหม จึงได้ ยอมสยบ ต่อ พระพุทธองค์ และ ยกย่องพระองค์ ว่า เป้น บรมครู ของ 3 โลก เพราะ ว่า พระพุทธองค์ ทรง หาทางออก ของจิตได้ จนสามารถ หลุดพ้น วัฎฎะได้....หนทาง ที่พระพุทธองค์ ทรงนำพา ทุกจิตวิญญาณ ออกจาก สังสารวัฎฎ์ คือ การ เจริญ สติให้ จิตเกิด ตั้งมั่น เป็น ทางสายกลาง และ จิต ก็ พร้อม ที่จะ สลัด ตัวเองออก จาก สังสารวัฎฎ์ เพราะว่า เมื่อ จิตตั้งมั่น ด้วยตัวมันเอง จิตจะเห็นความจริง ว่า ที่แท้ ตัวมันเอง ก้เกิดๆดับๆ..ไม่มีอยู่จริง บังคับไม่ได้..เมื่อใดที่มันเคลื่อนตัว ความทุกข์ ก็เกิดแต่ ทว่า การ ทำสมถกรรมฐาน แบบที่ฤาษี ชีไพร ทำมานานนั้น..จิตมันสงบได้ด้วยการกดข่ม ไม่เป็น อิสระ ด้วยตัวมันเอง มันจึงไม่อาจพ้น วัฎฎะไปได้..ต้องวนเวียนเกิดดับร่ำไป

สมาธิ ที่เกิดจาก สมถกรรมฐานเรียกว่า อารัมณูปณิชฌาณ
สมาธิที่เกิดจาก วิปัสสนากรรมฐาน เรียกว่า ลักขณูปณิชฌาณ

 

สมถกรรมฐาน...คือ การรู้ อารมณ์เดียว......

วิปัสสนากรรมฐาน คือ การ รู้ ทุกๆ อารมณ์ ที่เกิดแก่ กาย และใจ ที่เป็นปัจจุบันขณะ...เมื่อใดที่รู้ทัน สภาวะ ที่เกิด กับ กาย หรือ ใจ นั่นเท่ากับว่า ท่าน กำลัง ปฎิบัติ วิปัสสนากรรมฐาน อยู่ แบบถูกต้อง...

สาธุ สาธุ.....ที่พึ่งใดๆ ไม่แม้นเหมือน พระรัตนตรัย...โดยแท้....

 

สาธุ สาธุ

 

สาธุ สาธุ เป็นความรู้

 

เป็นตอนเด็กฝันว่าเหาะได้เหมือนจริงสนุกสุขมากตอนนั้นทุกคืนตอนนี้ทำไม่ได้แล้ว

 

ขอบคุณ คุณVitcho มาก ที่ให้ความรู้ มีความรู้ดีมากจริงๆ เลื่อมใส ขอคารวะ หนึ่งจอก

 

กรรมฐาน

เคยนั่งแล้วเหมือนตัวลอยสูงจากพื้นอ่ะค่ะ

 

ขอย้ำว่าในฝันนะครับ

 

ขออธิบายการเหาะในฝันนะครับ ก่อนเหาะผมต้องรวมสมาธิอย่างมากครับถึงจะเหาะได้
แต่ว่าทุกวันนี้ในฝันก็ไปไหนก็เหาะเอาครับ แต่เวลาเหาะก็ยังมีคนมากวนมาขัดขว้างอยู่ครับ

 

มีวันหนึ่งได้เหาะไปเที่ยว จังหวัดๆหนึ่ง(จำชื่อไม่ได้) แต่ตอนนี้ยังเป็นอำเภออยู่ ตอนแรกผมตกใจมาก(ชาวบ้านเอ่ยชื่ออำเภอว่าเป็นจังหวัด) ผมถึงกับเอ่ยถามชาวบ้านในตลาดว่าปีนี้ปีอะไร เขาไม่บอก แต่พาผมไปดูสิ่งที่เกิดขึ้นมาแล้ว(ปีปัจจุบันในฝันผมคราดว่าน่าจะเกินปี2616) สิ่งที่ผมเห็นคือข่าวในหน้าหนังสือพิมพ์ ปีพ.ศ.2616 มีเรื่องเกี่ยวกับพระเจ้าอยู่หัว และเรื่องการประชวนพระเจ้าอยู่หัว แล้วก็เรื่องการเมือง (เรื่องประชวนกับการเมืองผมจำไม่ได้ว่าปีอะไร)
ก็ว่ากันไปตามความฝัน
แล้วผมก็ตื่นก่อน แต่เมืองที่ผมเหาะดูนั้นสวยเป็นระเบียบมาก

 

การนั่ง สมาธิ จำเป็น ใหมที่จะต้อง นั่ง ตัวตรง
แล้วเราจะสามารถ นั่ง พิง พนักพิง อื่นๆๆ ได้ ใหม เพราะบาง ทีที่นั่งไป ตัวจะ โก่ง งอแล้วต้องคอยยืดให้ตรง จนเป็น เหตุให้ต้ง มีความกังวลอยู่แต่กับ การงอตัว ครับ

 

อย่างที่ครูบาอาจารย์หลายๆท่านบอกสอนมาก็นั่งตัวตรงนะครับ เป็นการฝึกไปด้วย
การที่เราเจ็บตรงไหนเราเพ่งไปจุดที่เราเจ็บจะเกิดสมาธิง่าย เพ่งไปตรงที่เราเจ็บปวดจนกว่าจะตายกันไปข้างก็มี แต่ไม่ตายหรอกเพราะจิตเข้าสู่สมาธิจนไม่รู้สึกเจ็บไปเลย
พระอริยสงฆ์หลายๆท่านก็เคยบอกไว้แบบนั้น

 

;ปรบมือ