นิทาน เรื่อง "พญานาค"

งั้นกลับมา "รั่ว" เหมือนเดิมดีก่า ตุ้งแช่...

 

ตะวันสาดแสง แรงกล้าเบื้องบน เอื้ออาทรทุกแห่ง ทุกหน

ความคิด ความฝัน มุ่งกัน ทุกคน อยากเจิดจ้าเหมือนดัง ตะวัน

รักโลภ โกรธหลง มั่นคง ในใจ ปิดบังดวงตามืด มัวหม่น

แก่งแย่ง แข่งขัน ห้ำหั่น เชือดเฉือน ไม่มีเพื่อนมีมิตร จริงใจ

ชีวิตไม่พ้น ขึ้นลงก็แค่นั้น อยากจะขึ้นอย่างนั้นให้นานนาน

ตะวันชิงพลบ ชิงตกจากฟ้า ลา จากหายไป

ความรักเจ้าเอ๋ย ทนทุกข์อย่างนั้น ไยต้องมาปิดบังใจตน

ตะวันชิงพลบ เรื่องธรรมดา

 

สองคนยลตามส่องนี่ เค้าคุยอะไรกัน "คุณ huten"

อะไร "ตุ้งแช่ๆ" นึกว่า "กุ้งแช่น้ำปลา ปลายจวัก" :'(

 

ก็เสียงดนตรีประกอบลีลาไงคะ "ท่านบางลีลา" อิอิ

 

ไม่มีใครอยู่...เราคุยกันสองคนก็ได้เนอะ..คุณมิก งุ้งงิ้งๆๆๆ...

เมื่อคืนฝันว่าจัดบ้านใหม่ค่ะ โยกย้ายโต๊ะ ตู้ พอหันกลับมาดูอีกที อ้าว...ทำไมตู้มันย้ายมาอยู่กลางห้องแล้วบังทางเดิน ก็เราเอาไปไว้ที่ผนังแล้วนี่ ปรากฏว่าในฝันว่าพี่สาวเรามาย้ายอีกที เราก็เลยวีนตามนิสัย แล้วก็จัดการย้ายตู้ไปไว้ที่เดิมที่เราย้ายไป ตื่นพอดีค่ะ

คุณมิกไม่มีฝันมาเล่าให้อ่านบ้างเหรอคะ อยู่กันสองคนเล่ามาเลยค่ะ

 

เมื่อคืนฝันเห็นรถตู้ค่ะ คนเต็มเลย และมิกก็ร่วมเดินทางไปกับเขาด้วยค่ะ
แต่ไม่ทราบว่าไปไหนกัน
(แอบงุ้งงิ้งๆๆๆ กันสองคนเนอะ อิอิ)

 

ใช่ค่ะ เดินทางไปกับเขาแล้วกลับมาได้อย่างไรนิ ไปเที่ยวที่ไหนหนอ...พบเจออะไรบ้างหนอ...

 

ในฝัน...ดูเหมือนจะไปไม่ถึงที่หมายค่ะ เพราะระหว่างทางที่หยุดพัก ดูเหมือนมิกจะจากมาซะก่อนน่ะค่ะ เลยไม่รู้ว่าพวกเขาไปที่ไหนกัน
(ผิดคอนเซ็ปต์..."ตามไปดู"...อย่างแรง อิอิ)

 

อ้าว...แล้วฝันแบบนี้ หมายถึงอะไรคะ? ใครรู้ช่วยตอบที

 

อืม นึกว่า "กลองยาวแห่ นาค"

หัวโตนำหน้า กลองยาวตามหลัง
พิกุลพิก้น แม่สนแม่ศรี เอาสาวๆพวกหน้าตาดีๆ เดินเรียงแถวสวยๆหน่อย
เอ้า..!! โหหห่...

ว่าแต่กลองยาวอะไรดัง ตุ้งแช่

กินข้าวดีกว่า

 

ท่านบางลีลา...จะรีบไปไหนคะ อยูุ่คุยกันก่อน ข้าวน่ะ กินมาตั้งแต่เด็กๆ ไม่เบื่อหรือไง?

 

ก็เสียงกลองยาวตกร่อง เพราะเจอ "สาวๆ หน้าตาดี" ไงคะ ฮิ้ววววว์

 

น่าจะจริง

 

สงสัย จะรำกลองยาวแห่นาค เพลงนี้เคยได้ยินสมัยตอนเป็นเด็ก
ตามหมู่บ้านเค้าจะมีงานบวช แล้วก็เปิดเครื่องขยายเสียง
ในเสียงเพลงแห่นาค จะมีเสียงคนพากษ์ ที่ว่า

"หัวโตนำหน้า กลองยาวตามหลัง
พิกุลพิก้น แม่สนแม่ศรี เอาสาวๆพวกหน้าตาดีๆ เดินเรียงแถวสวยๆหน่อย
เอ้า..!! โหหห่..." ประมาณนี้แหละ

 

แล้วเวลาแห่นาค วงกลองยาว จะมีพวกมือกลอง คนหนึ่งรู้สึกแกแขนข้างหนึ่งขาด

จะมีอยู่ท่อนนึง เหลืออยู่ช่วงหัวไหล่ถึงศอก ประมาณนี้แหละ ชอบตีกลองยาว

แกชื่อ ลุงหวัง และบางทีข้างบ้านเค้าเปิดเพลง "ไอ้หวังตายแน่ ตายแน่ไอ้หวัง"

แกจะไม่พอใจ ถึงขนาดจะมีเรื่องกัน ^^

นั่นก็เป็นอีกวิถีหนึ่งตามประเพณี แต่เดี๋ยวนี้คงหาดูได้ยาก พวกกลองยาวแห่นาค

แต่ตอนนั้นเราก็คิดนะว่า ทำไมบางคนจะบวชให้พ่อแม่ต้องมีสตริงอะไรไปโน้น พ่อแม่ไม่ออกรถ ไม่มีวงสตริงไม่บวช เอ้อแปลก

ไปอาบน้ำล่ะ ปยานาค

 

มีความรู้เรื่องกลองยาวดีนิ สมัยหนุ่มๆ ก็คงจะเชิบๆ กับเค้าล่ะซิ

โอ้โห...ขั้นตอนชีวิต กินข้าวแล้วก็อาบน้ำ

 

แหม ช่วงนี้อากาศร้อน พอกินข้าวเสร็จ เดี๋ยวก็เหงื่อแตกซิก ก็ต้องไปอาบน้ำอีก

ดังนั้น กินข้าวซะก่อน แล้วค่อยไปอาบน้ำ ไม่ดีกว่ารึ ประหยัดค่าน้ำด้วย

เรื่องกลองยาว นั่นเคยเห็นในวิถีของชาวบ้าน แต่แปลกอยู่อย่าง ตอนเด็กหรือวัยรุ่นขึ้นมาหน่อย
ไม่ค่อยชอบที่จะเต้น จะรำ อะไรกะเค้า มันเหมือนกับฝืนๆ ตัวตนยังไงชอบกล กลับรู้สึกเครียด

พอก่อนที่จะบวช ตั้งใจไว้เลยว่า ต้องไม่มีพิธีรีตองอะไรมากมาย
เพราะไม่ชอบ เรียกว่า โกนหัวเข้าโบสถ์ ไปเลย จะต้องไปจัดเลี้ยงโน่นนี่ โอ้ย...ยุ่งยากไปหมด

เลยอายุครบบวชมาได้ไม่กี่ปี ก็พอดีได้ช่วงจังหวะมีงานอุปสมบทหมู่
เพื่อถวายเป็นพระราชกุศล ต่อสมเด็จพระเทพฯ

อืม..ช่วงเดือนนี้ล่ะ ก็เลยได้เข้าร่วมในพิธีกับวัดนั้นเลย เป็นวัดแถวบ้าน

พอได้มาศึกษา ในวิถีของวัดป่าทางอีสานแต่เก่าก่อน ก็เลย อืมม..ตรงจริต ถูกจริต

 

ไม่มีอะไรมาก ก็ผมนอนสมาธิตามแบบเดิม ๆ แล้วพอรวมเป็นสมาธิได้ไม่รู้สึกอะไรกับร่างกายแล้ว ผมก็อยู่ในนี้แปบนึงแล้วเกิดอยากได้ยินเสียงภายนอกมันก็ได้ยิน แล้วอยากมองเห็นภายนอกมันก็มองเห็น คือมองเห็นทะลุออกไปทั้ง ๆ ที่นอนหลับตาอยู่ เห็นห้องผมเปิดประตูอยู่ มีคนเดินเข้ามาดูแล้วก็เดินออกไป ผมก็นอนมองเฉย ๆ จากนั้นสักพักผมก็ออกจากสมาธิคิดว่าที่เขาเข้ามาดูนั้นคงจะมาบอกว่า ของกินพร้อมแล้วและผมก็กำลังหิวด้วยเลยลุกไปกินดีกว่า (eek)

 

ไม่ได้หิวตลอดเวลา แต่ผมหิวเป็นระยะ แต่แปลกที่กินเท่าไรก็ไม่เคยอ้วนเลย เหมือนอาหารมันไม่เพียงพอ คงต้องกินพญานาคสัก 2 3 ตัวถึงจะอิ่มท้อง

 

เมื่อข้าพเจ้าไปที่ตราด เจอพญานาคสองคนที่เฝ้าปากทางเข้าอยู่ที่นั้น

ข้าพเจ้าเลยถามว่ารู้จักพญานาคนามว่าพิมพาวงศ์ที่หนีมาจากเมืองจันทร์

หรือไม่ครับ

พญานาคทั้งสองบอกว่า ไม่รู้จัก

แล้วเขาทั้งสองก็พูดคุยกันสักพัก ทหารคนหนึ่งก็เข้าไปข้างในพร้อม

หลังจากนั้นนาคีตนหนึ่งนั้นออกมา นางนั้นกล่าวว่า"รู้จักเพราะอยู่ที่นี้มานาน"

นางเล่าว่า" มเหสีทิพย์อักษรนั้นมาอยู่ที่นี้ได้ไม่นาน ก็สิ้นใจด้วยความเศร้าโศก

ที่คิดถึงลูกชายคนเดียวของนาง ส่วนพิมพาวงศ์นั้นก็เอาแต่ปฏิบัติธรรม ไม่สนใจใคร"

ข้าพเจ้าเลยถามอีกว่า" รู้จักนาคีนามว่าลักษณะสิณี ที่เป็นเจ้าหญิงที่นครปฐมหรือไม่ครับ"

นาคีตอบว่า" รู้จัก เจ้าหญิงลักษณะสิณีนั้น เป็นเจ้าหญิงที่ชาวเมืองที่นั้น

รักใคร่ ห่วงใย แต่ต่อมามีเหตุการณ์บางอย่างเกิดขึ้นที่นั้น นางนั้นจากภพภูมิพญานาคไปแล้ว"