นิทาน เรื่อง "พญานาค"

อืม!!!ยังงี้นี่เอง..คุณนุ๊ก น้องมิกแพ้อากาศร้อนบ้างหรือเปล่า....
แบบไม่ธรรมดานะ คือเหงื่อออกเป็นน้ำ(เปียกทั้งตัว)แถมมีผื่นใส่ๆขึ้น
บนศรีษะและตามใบหน้า(น้องเป็นเยอะอ่ะ)สงสารจังแต่ยังแข็งแรงปกติ
วันหนึ่งอาบน้ำ 4-5 รอบถ้าไม่ใช่ห้องแอร์น้องจะมีเหงื่อเปียกตลอดอ่ะ

 

เสียอาการไปเลยเนาะ

 

ขมิ้นดินสอพองช่วยได้ค่ะ ถ้าจะให้ดีผสมน้ำมะนาวนิดหน่อย เย็นชื่นใจค่ะ ใช้ปะตามตัวเพื่อคลายร้อนนะคะ ไม่ใช่ใช้ดื่มกิน

สำหรับเราไม่มีอาการค่ะ เพราะภพชาติก่อนภพปัจจุบันนี้...ไม่ใช่พญานาคค่ะ

 

แสดงว่าเกิดจากความตั้งใจให้ผิดใช่มั้ยเนี่ย...

 

สงสารพวกสัตว์ที่อาศัยอยู่ใต้พื้นดิน

พื้นดินร้อนขนาดนั้น ลุก เป็นไฟ จะอยู่ได้ยังไง

หนีไม่ทัน ก็สิ้นชีพม้วยชีวาวาย อย่างเดียว

เผ่าพันธุ์คุณอาศัยอยู่ในน้ำนี่ ว่าแต่ลูกหลานคุณ นุค อาศัยอยู่ตามรูพื้นดินหรือป่าว

 

555 เอาเรื่องจริงหรือเรื่องโม้ โม้ดีก่า...เพราะมันคือนิทาน หากเราคือพระแม่แห่งจักรวาล ลูกหลานเราก็มีทุกหนทุกแห่ง ทั้งบนบก ในน้ำ ในอากาศ สุดรอบขอบจักรวาล แม้แต่ในกายสังขารของมนุษย์

สิ้นชีพน่ะดีแล้ว จะได้ไปเกิดใหม่

 

โห...ดีจัง ระลึกชาติได้ด้วยอ่ะ

มิกอยากรู้จังเลยว่า จะมีสักชาติมั้ยนะ ที่ได้เคยถือดาบไว้ในมือ
เพราะรู้สึกชอบดาบเป็นพิเศษ ^_^

 

อืม เป็นนิทาน

หากเป็นเรื่องจริง ก็จะบอกว่า อุปาทานขันธ์ เป็นทุกข์อย่างยิ่ง

ทุกขังอริยสัจจัง กำหนดรู้ในชาติความเกิด ความพรัดพราก เป็นต้น

สูดลมหายใจลึกๆ

ขอตัวก่อนล่ะ

 

คุณคุรุวาโร อยู่ที่ไหนคะ...รับทราบเรื่องราวของธิดาพญานาคหน่อย ทำยังไงหนอจึงจะระลึกชาติได้ มีเคล็ดลับง่ายๆ ค่ะ แค่ปฏิบัติให้เข้าถึงธรรมชาติ แล้วมันจะปรากฏให้เห็นเอง

 

แบบนี้...คงจะอีกนานอ่ะค่ะ ขอตัวช่วยหน่อยได้มั้ยคะ ^_^

 

ตัวช่วยก็พระเอกของเรายังไงล่ะคะ แต่เอ้...มันจะหนักเกินไปหรือเปล่าเนี่ย เอาเป็นว่าถ้ายังไม่ถึงเวลาก็บอกไม่ได้ค่ะ ผิดกฏ ระหว่างนี้ก็สั่งสมเหตุเพื่อให้บรรลุผลไปก่อนนะคะ

 

ตอนนี้พระเอกไม่ค่อยสบายค่ะ (สงสัยเพราะแอบหนีเที่ยวเมืองสวรรค์ ไปหาใครบางคนแหงๆ ^_^)

 

ไปเที่ยวสวรรค์ซะบ้างก็ดีค่ะ ได้พบได้เห็นสิ่งที่เจริญตาเจริญใจ จิตใจจะได้ดีๆๆๆๆๆ

 

วันนี้ โชคดีจัง คุณแม่น้องต้นไม้ มาเยี่ยม ที่บ้าน โม้กันเพลินเลย

ทำธุระ ให้ คุณคุรุวาโร แล้ว แต่ คุณแม่เธอลืม นำรูปมาให้ ต้องรอ

เธอ หน่อย เพราะงานเธอยุ่งมาก เธอบอกว่าจะเอารูปมาให้วันหลัง.


เมื่อกีี คุยถึงไหนกันแล้วค่ะ แว้บๆ เห็น ท่าน บางลีลา มาราวี หรอค่ะ

น้องนุ๊ก น้องมิ๊ก...พาพวกลุยส์เลยดีมั๊ย..5555

 

เหตุเพราะอากาศร้อนค่ะ ไม่มีอะไรมากมาย ท่านหาเพื่อนคุยค่ะ หาที่ระบาย...อากาศร้อนนี่ไม่ดีเลยนะคะ ไม่มีอารมณ์เล่านิทานกันเลย เหงาและหง่าว

 

น้องมิ๊ก .. เคยจำได้มั๊ย ว่านะ ที่มีนาคีสาว คร่ำครวญ หาอยู่น่ะ

พี่คิคไม่ออกค่ะ....น้องนุ๊ก จำได้มั๊ยค่ะ..

 

ใครคร่ำครวญหาคะ ถ้าเป็นคุณคุรุวาโรครวญหา...จำได้ค่ะ (ขออนุญาตแอบนินทาท่านประธานนะคะ) ชื่อ ศิรินาถ ใช่มั้ยคะ

 

555 ใช่ ค่ะ ท่านคุรุวาโร คร่ำครวญ หา ท่าน ศิรินาถ ..

แต่มีอีก หนึ่งชายหนุ่ม ที่มี นาคี สาวเฝ้าถ้ำ คร่ำครวญ หา

ทุกวินาที..นับวัน นับเดือน นับปี เฝ้ามองดวงจันทร์ ในคืน วันเพ็ญ

รอ ชายหนุ่ม กลับมา... ใครนะ..!!!

 

อ้าว...แล้วอันนี้ใครอีกล่ะ เฉลยมาเลย...พี่รั้งหรือคะ

 

เพลง : แต่ปางก่อน

รอคอยเธอมาแสนนาน ทรมานวิญญาณหนักหนา
ระทมอยู่ในอุรา แก้วกานดาฉันรอเธอผู้เดียว

เธอเอยแม้เราจากกันแสนไกล ชายใดดวงใจฉันไม่แลเหลียว
รักเธอแน่ใจจริงเชียว รักเธอผู้เดียวนิรันดร์

* แม้นมีอุปสรรคขวากหนาม แม้นตายไม่ยอมพลัดพรากจากกัน
เกิดชาติไหนๆ ไม่ยอมห่างไกลกัน ดวงจิตผูกพันธ์ รักมั่นมีไว้เพียงเธอ

** คงเป็นรอยบุญมาหนุนนำ รอยกรรมรอยเกวียนหมุนเปลี่ยนเสมอ
ให้เราได้มาเจอะเจอ ฉันและเธอร่วมทุกข์ร่วมสุขสมดังรอคอย

(ซ้ำ * , **)

สวัสดียามบ่ายครับ ทุกคน​

................ ...............