นิทาน เรื่อง "พญานาค"

โห...พี่รั้งเบรคซะนู๋หัวทิ่มเลยค่ะ
แต่ตอนนี้ ท่านคุรุฯ ไม่ฉะบายยยยย อ่ะค่ะ :'(

 

อยากรู้หนอ อยากฟังหนอ...

 

โห...พี่รั้งอ่ะ เว้นวรรคอีกแล้ว เซ็งเป็ดเลย

 

วัยรุ่น เซ็งเป็ด เลยหรอ ..ถึงคิว คุณนุ๊ก เล่าเรื่อง เมืองบาดาล ทั้ง 5

จัดงานเฉลิมฉลอง เล่าต่อเลยค่ะ รอฟังอยู่ เผื่อ นึกอะไรออก จะช่วย

เสริม ให้ค่ะ...

 

ตอนนี้ข้อยย้ายข้างมาอยู่ฝั่งพี่รั้งเด้อ...เล่าเลยค่ะ คุณนุ๊ก

 

ก็เค้ยยยยย สัญญา ..เล่ามามากมาย.. เล่าเลย..อิ อิ

อุตส่าห์ ร้องเป็นเพลงแล้วนะ....

 

คุณ คุรุวาโร ค่ะ หายไวไว นะ สมาชิก รอเรื่องเล่าอยู่ค่ะ..

(สงสัย.. นอน ต่อ ไม่ได้ละ โดนรังควาญ )

ใคร... นะ ที่สองสาว รอ ..รอแล้ว รอเล่า เร่งนับ วัน

นับเดือน นับปี ..แม้วันคืนเพ็ญ ก็ยังคงเฝ้ารอ..รอว่า วันหนึ่ง ท่าน...

จะกลับมา...นับแม้ดวงดาว ทั้งท้องฟ้า...เฝ้ารอ เธอ กลับมา .. ใครนะ !!!

 

น่าจะเป็น...นางสนม...เจ้าค่ะ

เอ....ทำไมหน๊อ...เจ้าเมืองบาดาลส่วนใหญ่ ชอบมีเล็กมีน้อย

ทำไมไม่รักเดียว ใจเดียว บ้างหน๊อ :boo:

 

หวัดดีครับคุณ นุค คุณ มิค ขอนั่งพับเพียบรอฟังด้วยคนนะครับ

 

ว้าววววว.. คนเล่าเรื่องมาแล้ว จ้า เพื่อนๆ ขอเสียงหน่อยคร้า...

เล่าเลยค่ะ.. ตามกติกา ของ พวกเรา....

 

พี่รั้งรู้ ก็เฉลยมาซะดีๆ ที่เมืองบาดาลเค้าจะเฉลิมฉลองต้อนรับพญานาคที่ไ้ด้รับการปลดปล่อยค่ะ (เดาเอง) เพราะคืนก่อนได้ไปช่วยเค้าแก้คำสาป ก็เลยกลับบ้านกลับเมืองได้

เมื่อประมาณ 3-4 ปีที่แล้ว ได้ไปปลดปล่อยดวงจิตพญานาคที่วัดแห่งหนึ่งมาค่ะ มีสีขาว สีแดง สีส้ม สีเขียว ทั้งหมด 9 องค์หรือมากกว่าไม่แน่ใจ ถ้าจำไม่ผิด เพราะที่ัวัดนี้ใช้มนต์ผูกจิตของพญานาคใ้ห้เฝ้าวัดค่ะ วันนั้นเป็นวันพระข้างแรม (เดือนมืดสนิท) เราไปวัดกันแต่เช้า พอไปถึงก็ทำบุญซื้อดอกไม้ธูปเทียนเพื่อไหว้พระ พอไหว้พระเสร็จ เราก็เดินดูรอบๆ บริเวณวัด ไปที่โบสถ์ที่กำลังสร้างยังไม่เสร็จ ด้านข้างโบสถ์จะมีระฆังใบใหญ่ เรากวาดสายตาไปจนทั่วทั้งบริเวณโบสถ์เห็นพญานาคสีขาวตรงบันได มองรอบๆ ฐานโบสถ์จะมีช่องเก็บอัฐิของผู้ตายซึ่งมีทั้งฆราวาสและพระสงฆ์ มองไปที่ใต้ถุนโบสถ์ และเดินไปหยุดที่ระฆังแล้วนึกในใจว่า...อ้าวใครที่อยู่ที่นี่ออกมาให้หมดเราจะพาไปสวรรค์ แล้วก็รัวระฆังอย่างแรง จากนั้น ก็เดินไปที่หน้าวัดที่มีศาลพญานาคสีดำ ขนดอยู่ในศาลอ้าปากแยกเขี้ยวดูน่าสะพึงกลัว แล้วก็เอ่ยชวนในใจว่าไปกับเรานะ เราจะพาไปสวรรค์ เรียกว่าเห็นพญานาคที่ไหนในวัดนั้น เราชวนไปหมดเลย ทั้งฆราวาสและพระสงฆ์ ตามเราไปกันหมด

หลังจากนั้น เราก็ขึ้นไปที่ห้องหัวใจพระ แล้วปิดทองไล่จากก้นบึ้งหัวใจไปจนถึงขั้วหัวใจ ทองแผ่นสุดท้ายที่ปิดตรงขั้วหัวใจ มีควันสีขาวพวยพุ่ง เนื่องจากทุกดวงจิตที่เราชวนมานั้นมีัมากกว่าล้านดวง แล้วมองไปทางทิศที่ควันสีขาวนั้นพุ่งขึ้นไป เห็นเทวดามาอนุโมทนาอยู่ตรงนั้น

เรื่องนี้นานมาแล้ว ไม่ใช่ความฝัน ยังมีหลายเรื่องราวที่ทำให้เห็นในเรื่องของใครจะใหญ่เกินกรรมได้อย่างชัดเจน แม้แต่เ้จ้าฟ้าเจ้าแผ่นดินก็หนีไม่พ้นกฏแห่งกรรม แต่ไม่เล่าหรอก เพราะมันมีผลกระทบ

เอาเป็นว่า อ่านแล้วให้คิดว่าเป็นนิทานนะคะ ไม่ใช่เรื่องจริงอิงนิยาย

 

บทเพลงแห่งรัก...ถักทอจากความคิดถึง
ส่งผ่านห้วงคำนึง...ถึงคนไกล
อยู่ห่างกันข้ามภพ...ห่างแค่เพียงร่างกาย
หัวใจใกล้จนได้กลิ่นรักแท้

ลำนำแว่วหวาน...บนความสัมพันธ์เลื่อนลอย
ใจดวงน้อย...เหมือนโดนลอยแพ
เคว้งคว้างกลางความฝัน
ใจมั่นไม่เปลี่ยนผันแปร
รักโดยไม่มีข้อแม้ทุกลมหายใจ

คิดถึงเมื่อยามใจเหงา
สองเราจะรักกันได้ไหม
ฝากเพลงนี้บอกรัก...ตอนที่เธอเดียวดาย
รอวันสองใจได้เคียงคู่กัน

หมอกจางบังใจอยู่ใกล้ก็ดูเลือนลาง
ยิ่งรักยิ่งปิดทางขวางกั้น
พรุ่งนี้เป็นอย่างไรเมื่อใจตื่นความฝัน
จะรอรักเธอเท่านั้น...ฉันขอสัญญา?

 

อย่าบอกนะว่าที่ บุรีรัมย์น่ะ

(ถ้าว่าง ช่วยไปปลดปล่อยนาคาหนุ่มที่ถูกจองจำด้วยสิคะ น่าสงสารออก)

 

เกาะข้างพี่รั้งแน่นเหนียวมาก...ท่านอัศวยุชยังไม่ทำตามเงื่อนไขเลยนะคะ
เล่ามาซะดีๆ (หรือจะให้ท่านสุมนาเทวีลงมือคะ ขู่นะเนี่ย อิอิ)

 

อันนี้ .. จนด้วยเกล้า ค่ะ ไม่รู้จริงๆ กับประเพณี นี้ เคยมีแต่ว่าวันที่พี่ไป

ทอกกฐิน ที่ บึงกาฬ ช่วงที่พระ รับผ้ากฐิน กล่าว โมทนา ..มีฝนตก

ลงมา เสียงดังมาก เราทุกคนในศาลานั้น มองออกไป ที่นอกศาลา แต่.....

หามีฝนตกไม่ ..แดดเปรี้ยงเลย แบบนี้ จะให้เรียกว่าอะไรดี ในส่วนตัวพี่นะ

พี่ว่า เหล่า พญานาค มาอนุโมทนา สาธุ และ พรม น้ำ ให้ พวกเราน่ะ หลังจาก

นั้น เพื่อนๆ ในกลุ่ม (รั้งเคยบอกว่า ให้ ไปคอยถ่ายรูป ที่ริมโขงหลังวัด)ก็รีบ

ไปที่ ริมแม่น้ำ เพื่อ จับภาพนั้น..และ ทุกคนก็ไม่ผิดหวัง ท่านมาแสดง ให้

เราได้รับรู้ ว่า ท่านมาหา ตาม ..สัญญา ที่ให้ไว้ ค่ะ....

 

นราวดี ครวญความในใจ ส่วนเรื่องดวงชะตานั้น

ให้ท่านอัศวยุช ดูดีกว่าครับ เพราะท่านมืออาชีพ แค่ PM.ไปบอกท่านครับ

นิทานเรื่องที่มุกดาหาร หลังจากวิจิตรา ไปอยู่ที่นั้นก็กำเนิดบุตรชาย

แล้วก็มีปัญหาเรื่องคู่ครองของบุตรชายครับ ปัจจุบัน เขาเกิดมาจะมีสัญลักษณ์บางอย่างติดตัวมาครับ

ทั้งสองเคยฝันถึงกันอยู่ครับ

ส่วนลักษณะสิณีนั้น ต้องไปอยู่ที่เมืองกาจญในฐานะนางกำนัล

เพราะเมืองนครปฐมนั้น พ่ายแพ้สงครามพญานาคที่เมืองกาจญ

นางนั้นหวานอมขมขื่น เพราะถูกพวกมเหสี สนมเอก และนางหลายๆรังแกครับ

แต่นางก็ยิ้มสู้(คล้ายนางเอกหนอ) ตอนหลังไปปฏิบัติธรรมกับผู้ถือบวช

นางเลยมีโอกาสไปสักการะพระธาตุ แต่หลังจากนั้นนางก็สิ้นใจ เมืองกาญจ

เลยส่งร่างของนางไปไว้ที่นครปฐม ชาวเมืองที่นั้นเลยรู้สึกว่า นางนั้นมีบุญคุณต่อชาวเมืองครับ

นางนั้นเกิดมาจะมักเจ็บป่วยด้วยอากการเวียน ศรีษะ เพราะเกิดจากแรงกรรมครับ

 

ปล่อยไปแล้วมั้ง คุณมิก ก็ทุกคืนกายทิพย์ไปท่องเที่ยว แต่กายเนื้อหลับสนิทไม่รู้ตัว ตื่นเช้ามามีร่องรอยของการต่อสู้ที่กายเนื้อตลอดเลย จะมีแผลเล็กๆ เป็นรอยถลอก (คิดเอาเอง)

อีกห้าวันข้างหน้าคงจะรู้ (ก็ว่าไปเ้รื่อย ประสาคนขี้โม้)

 

ยืนยัน เจ้าค่ะ

 

แอบไป เว้าวอน ..ด้วยคำพูดและ สายตา ..เพื่อว่า แม่มณีนพรัตน์

จะใจอ่อน เข้ามาเล่าเรื่องราว ที่แสน โรแมนติค..

ดูเธอชักจะใจอ่อนบ้างแล้วน่ะ

 

สวัสดีค่ะ ท่านประธาน สุขภาพเข้าที่เข้าทางดีแล้วเหรอคะ อย่าลืมทานยาที่หมอสั่งนะคะ เป็นฮ้วงเป็นห่วง เดี๋ยวอดอ่านนิทานสนุกๆ