นิทาน เรื่อง "พญานาค"

เล่าให้พี่รั้งฟังไปเมื่อกีนี้ค่ะหนังดีฉายรอบเดียวค่ะ

 

เรื่องเล่าจากดวงดาว ..."หนุมาน" ...ต้องขอเวลาเรียบเรียงเล็กน้อย..เพราะมันเป็นเรื่องที่นานมาแล้ว..นานมาก..นานจน..จำได้อยู่..(จำแม่นยำเลยก็ว่าได้..ตรึงใจไม่รู้ลืม)...ใจเย็นๆ นะ น้องมุ๊ก ถ้าใจไม่ค่อยเย็น..ก็หาน้ำเย็นมาดืมรอก่อน..หรือร้องเพลงน้ำแข็งรอก็ได้..ถ้าไม่รู้ว่าใจน้องมุ๊กเป็นอย่างไร..ก็ดูซะ..แว๊บ..ไปพิมพ์เรื่องเล่า..เอาใจชาวเมืองคุรุวาโร..เล็กน้อย..ดาว*****

 

อ้าว..!!! อยากร้องซัก..๓ อ้าว.!!!..แล้วพี่จะต้องเล่าเรื่องให้น้องมุ๊กฟัง..อย่างไรดีเนี่ยะ...เชิญน้องมุ๊กพิจารณา..และตอบมา...โดยเร็ว..(วัยรุ่น..ใจร้อนส์ส์)...*****

 

สำนักข่าว "รอ (พี่) รั้ง" รีบมารายงานข่าวด่วนเลยค่ะ

อ้างอิง:
<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD style="BORDER-BOTTOM: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-RIGHT: 1px inset" class=alt2>ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ ดาว*
อ้าว..!!! อยากร้องซัก..๓ อ้าว.!!!..แล้วพี่จะต้องเล่าเรื่องให้น้องมุ๊กฟัง..อย่างไรดีเนี่ยะ...เชิญน้องมุ๊กพิจารณา..และตอบมา...โดยเร็ว..(วัยรุ่น..ใจร้อนส์ส์)...*****
</TD></TR></TBODY></TABLE>
ข้าพเจ้าสามารถรับช่องสัญญาณได้คราวละหลายช่องเจ้าค่ะ อิอิ

 

ใจตนเป็นเช่นไร..ยังไม่รู้
เที่ยวไปตู่ใจผู้อื่นขืนไฉน
ซ้ำถ้อยคำกินแหนงให้แคลงใจ
ดูยังไงก็เห็นเป็นเช่นคนพาล

มาสำเนียกอรรถคาถาด้วยสาเหตุ
ปลงสังเวชด้วยใจกระไรหนอ
ใจของตนไม่พ้นใจยังไม่พอ
ยังมาก่อข้อความรำคาญใจ

รัตนตรัยสถิตย์ไว้ในความคิด
ไม่เบือนบิดคำสอนพระศาสนา
อยู่ตรงไหนให้เคารพนพวันทา
ศาสนาพราห์ม-ฮินดูรู้แก่ใจ

อยากจะให้โลกนี้มีเพียงพุทธ
บริสุทธิ์ผ่องใสไกลตัณหา
ใยไม่น้อมเข้าไว้ในชีวา
ปรารถนาให้ตนพ้นอบาย
ก่อนจะไปสอนสั่งใ้ห้นั่งคิด
วิปริตหรือไม่ในความหมาย
อย่าเที่ยวเล่นเพ่นพ่นวนกันไป
ไม่อยากให้หมองหม่นคนระอา

เคารพตนเคารพใจจึงได้มิตร
คิดสักนิดก่อนเอ่ยคำพร่ำไฉน
หลงตัวเองหลงได้หลงเข้าไป
แต่อย่าให้คนอื่นหลงพะวงกรรม

 

โอเค..ระหว่างที่รอข้าพเจ้า..พิมพ์เรื่องให้สละสลวย..ก็จะรออ่านเรื่องจากพี่รั้งเช่นเดียวกันค่ะ..แว๊บ..แว๊บ..สองแว๊บแล้ว ไปจริงๆ หล่ะ..ครานี้..*****

 

......

 

เรื่อง..หนุมาน​

เรื่องนี้เกิดขึ้น ปีอะไร? เดือนอะไร? จำไม่ได้แล้ว..จำได้แต่ว่า...คืนวันหนึ่งนอนหลับไป..และได้ฝันว่า...ข้าพเจ้าได้ไปอยู่ในกลุ่มคนกลุ่มหนึ่ง. ..ประมาณ ๖-๗ คน..มีอาการร่างกายชาทั้งร่าง...สัมผัสส่วนหนึ่งได้บอกตนเองว่า... “ ข้าพเจ้ากำลังจะถูกผ่านร่างแล้ว” ในความรู้สึกเริ่มเข้ามาว่า..เออ ! มันก็น่าอยากรู้เหมือนกันว่า..อาการที่เราเห็นรูปแทนองค์เทพ..ต่าง ๆ ทำไมเราต้องมีอาการรู้สึกผะอีดผะอมด้วย...ข้าพเจ้าเลยบอกกลุ่มคนที่มุงดูอยู่ว่า..เดี๋ยวเราจะยอมให้เค้าผ่านร่างแล้ว..ช่วยดูให้ด้วยละกันว่าเป็นใคร ? ......หลังจากนั้นปรากฏว่า...มีแสงจ้าพุ่งเข้าหากลางลำตัวของข้าพเจ้า..เรียกว่าเหมือนใช้เลนส์นูนรวมแสงเลยก็ว่าได้....อยากเรียกหาพ่อแม่พี่น้อง...แต่ไม่สามารถพูดหรือมีเสียงออกจากลำคอได้เลย..นอกจากรู้สึกว่า..ตัวชามากที่สุดในโลก..อาการชาเหมือนโดนไฟฟ้าช็อต..ทั้งเจ็บทั้งเสียวสุดประมาณ...สักพักอาการดังกล่าว..ก็หายไป...ข้าพเจ้ารู้สึกตัว..ไม่มีอาการใดใดหลงเหลืออยู่เลย..อาการที่เกิดขึ้นหายเป็นปลิดทิ้ง..เลยถามเค้าว่า..เมื่อกี๊นี้ใครผ่านร่างข้าพเจ้า...<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>

 

แค่สะกิด และอย่าคิด เอาไปฝัน
คืนและวัน พลันล่วงเลย สัทธาใด
ใช่ความจริง หากแนบนิ่ง ต้องวิจัย
ทิฏฐิไซร้ กรสุภาพ ช่วยแย่ เอ้วว..!

 

พวกเขาตอบว่า “ หนุมาน ” แล้วข้าพเจ้าก็ตื่น...ตื่นมาแล้วก็แอบขำตัวเองไม่หาย...คนอะไรมีหนุมานผ่านร่าง....เพราะโดยปกติแล้วข้าพเจ้าเป็นคนที่ไม่ยอมรับเรื่องการผ่านร่างอย่างเด็ดขาด.ถ้าต้องการติดต่อสื่อสารอะไรให้มาเห็นกันตรงๆ จะจะ เลย (พูดเหมือนเก่งแฮะ..ก็กลัวเหมือนกัน แต่ไม่ชอบให้ใครผ่านร่างมากกว่า).เหตุผลก็คือ..ยินดีรับผิดชอบการกระทำของตนเอง..ทุกประการ ในสภาพที่มีสติสัมปชัญญะครบถ้วนบริบูรณ์..พอเล่าให้บางคนฟัง เขาก็แนะนำให้รับขันธ์อะไรก็ไม่รู้...ข้าพเจ้าก็เฉยๆ...พอเวลาผ่านไป...เป็นเดือน..ข้าพเจ้าได้หนังสือมา ๑ เล่ม เป็นเรื่องเล่ารามเกียรติ์จากภาพวาดฝาผนังวัดพระแก้ว...ก็อ่านในยามว่าง แล้วรับรู้เลยว่า..คำที่พูดว่า..เสพสุข..มันมีความรู้สึกอย่างไร (ไม่ได้บอกว่ามีความหมายอย่างไรนะจ๊ะ)..ต้องบอกว่า..มันมีความสุขม้าก..มาก..กับการอ่านตัวอักษรทีละตัวทีละตัว..อยากเสพความสุขจากการอ่านแต่ก็..กลัวตัวหนังสือหมด..แล้วจบเรื่อง....พออ่านเรื่องจบแล้ว..สิ่งที่แวบมาในความรู้สึกก็คือว่า...สามโลก..นี้อยู่ร่วมกัน..ไม่ได้แบ่งแยกจากกัน...ปัจจุบัน..อาการผะอืดผะอมจากการที่ได้เห็นรูปองค์เทพหายไป....ยามมีอาการผิดปกติขึ้นมาก็..พุทธโธ..ด้วยความตั้งใจและแนบแน่น...และไม่ได้เป็นร่างทรงของใคร..แต่ก็ไม่เคยติเตียนใครเช่นเดียวกัน..เพราะข้าพเจ้าเชื่อว่า..แต่ละคน..มีเส้นทาง(ธรรม)เป็นของตนเอง...ตนย่อมรู้ตนอยู่..และเตือนตนได้เป็นอย่างดี...วาสนานำพาให้ได้พบได้รู้จักกัน..ก็ควรเป็นกัลยาณมิตรที่ดีของกันและกัน..สิ่งที่มอง มุมที่เห็น ความรู้สึกที่เป็นอาจจะไม่เหมือนกัน..เพราะยังไม่ถึงเวลา..ของแต่ละคน..หนทางแตกต่าง วิธีการแตกต่าง เวลาแตกต่าง แต่.สุดท้ายปลายทางของทุกคนที่เดียวกัน..จบบริบูรณ์...รำลึก..โดย..ดาว *fficeffice" /><O></O>

 

ถูกต้องเป็นที่สุดเลยคั๊บ...

ข้าพเจ้านิยมชมชอบที่จะเดินไปเรื่อยๆ เหนื่อยนักก็พักซะบ้าง
ทักทายเพื่อนร่วมทางซึ่งผ่านไปมาเป็นระยะๆ ชื่นชมกับสายลม
เอื่อย...ธรรมชาติสองข้างทาง ดูนก ดูดอกไม้

และเมื่อถึงทางแยก ข้าพเจ้าก็มิยินยอมให้มันผ่านเลยไป
ต้องแวะเยี่ยมซะทุกครั้ง

นั่นคือ ความสุขเล็กๆ ที่ได้ชื่นชม...เหตุเพราะ...ข้าพเจ้า
มิมีกิจอันใดที่ต้องเร่งรีบ

 

น้องมุ๊ก..และคุณนุ๊ก..(ชื่อก็คล้ายกันอีก..เรียกยากจัง)..ต้องหารางวัลมอบให้..ดาว * ดวงนี้แล้วแหละ..วันนี้เล่าเรื่องซะยาวเลย..เฮ้อ ! เหนื่อยนะเนี่ยะ..แล้วหายไปไหนกันหมด..ไม่เห็นมีใครปรบมือให้เราเลย..เริ่มจะงอลลล...แล้วนะ..มืดแล้ว..ดาว* ต้องขอตัวไปอยู่บนฟ้าก่อนนะจ๊ะ..แว๊บ *****

 

คืนนี้เป็นคืนเดือนแรม
มองนภาไม่แจ่ม แลแอร่มแค่แสงดารา
ดาวสุกใสอยู่ปลายฟากฟ้า
แสงแจ่มเหนือมวลดารา
เป็นทั้งดาวฟ้า ดาวใจ

 

อ้าว...ไปแล้วเหรอ จะให้รางวัลหอมแก้มซักฟอดใหญ่ๆ อดเลย อย่าลืมฝันถึงเรานะ

 

มองฟ้าค่ำคืนนี้ฟ้าไม่เปลี่ยนสีมีแสงจันทรา

มองดาวที่เกลื่อนฟากฟ้า

นับร้อยลายตาพาใจหวั่นไหว คิดถึงคนที่เรารักคิดถึงเธอมากคิดถึงกว่าใคร

เธอนั้นอยู่แสนไกล เธอเป็นอย่างไรบ้างหนอคนดี

โอ้ฟ้าจ๋า ฟ้าค่ำคืนนี้ ช่วยบอกเธอที ว่าข้าคิดถึง

โอ้จันทร์เอ๋ย โอ้จันทรา ช่วยถามเธอสิว่า

เธอคิดถึงข้าบ้างไหม

โอ้ดาวเอ๋ย เฉลยคำสัญญา ช่วยบอกเธอว่าฉันนั้นรักเธอ

 

เมื่อลมพัดมา สองเราหนาวสั้น แต่หัวใจนั้น
แนบเคียงคู่กัน ลมโชยโบกพริ้ว หวีดหวิวใจสั้น
จะรักกันจนถึ่งวันชีพมลาย ลมโชยโบกพลิ้วว๊าบหวิวใจกาย
เป้นสัญญาว่าฉันรักเธอๆๆๆๆ

 

สวัสดีค่ะ คะรุทาผู้น่ารัก อยากอ่านนิทานก่อนนอนจังเลย มีใครจะเมตตาบ้างมั้ยเนี่ย...

 

เมื่อคืนคงใช้กำลังภายในมากไปหน่อยมั้ง...แอบหนีเที่ยว แล้วไม่ยอมเล่าให้ฟังเลยนะ...

 

อยากฟังนิทานจากน้องแตจังเลยค่ะ ไม่รู้ว่าจะสมหวังมั้ยเนี่ย???

 

นราวดีกับ ท่านสมุนาเทวี วันนี้สบายดีหรือไม่????
ณ.กรุงเทพ...ร้อนมากมายทำให้คิดถึงบ้าน(น้องใบตองด้วย)

เปลี่ยนบรรยากาศนิ๊ดนุงนะ...โดนน้ำกันดีก่า...ที่กาญจนบุรี