จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

ตกลงว่าจะถามผม หรือว่าจะถามหน่อย...
555 ผมล้อเล่นน่ะ! ไม่รักกันจริง ผมไม่ล้อเล่นหรอกนะ

เข้าเรื่องดีกว่า...
เอ๊าว่ามะ
ดีละหนา นักภาวนามักจะขาดความต่อเนื่อง นี่ถือเป็นหัวใจนักปฎิบัติกันเลย
คุณก็ปฎิบัติมาดีแล้วนะ แต่นั่นจิตคุณได้แค่สมถสมาธิ ตัวเบาหวิวเลยหรอ
ถึงอยากเหาะกันเนี๊ย
คุณพลาดไปนิดนึง ในขณะที่จิตคุณได้สมถสมาธิใหม่ๆ
แต่ถ้าคุณนำจิตขณะเป็นสมถสมาธิ หรือเรียกกันว่า จิตพร้อมใช้งาน(จิตนิ่งสงบ)น้อมนำไปวิปัสสนาบ่อยๆกันนะ
จิตคุณก็อาจจะหลุดพ้นไปตั้งนานแล้ว
เสียดายใช่ไหม๊???

ลืมไปเถอะ สำหรับอดีต พูดกันตอนนี้ก็ไม่มีประโยชน์อันใด
เริ่มใหม่....
เอาอย่างนะ เอาทางลัดที่สุดนะ
มาทำจิตเกาะพระ
แต่ขอให้คุณทิ้งของเดิมไปเลยนะ ปล่อยจิตให้ว่างให้มากที่สุด แล้วก็คิดถึง ระลึกถึงพระพุทธเจ้าแทน
อันนี้น่ะคุณเอ๊ย! จะบอกว่าไงดีหล่ะ
(วันนี้ผมตอบเหมือนเรานั่งคุยกันเลยนะ ดูกันเองดี ธรรมชาติดี)

ผมจะบอกให้ทำจิตเกาะพระนี่มันดีอย่างไร
ดีอย่างนี้นะครับ ว่า...
แต่ถ้าจิตคุณเกาะพระได้แนบแน่นกันแล้ว จิตจะเป็นสมาธิได้โดยง่ายดาย
เป็นแค่นั้นยังไม่พอ
จิตจะระลึก หรือทำงานของเขาได้เอง
กล่าวคือ จิตจะเข้าวิปัสสนาญาณ หรือพิจารณาธรรมนั้นๆ หรือสิ่งต่างๆที่เ้ข้ามากระทบจิตของตน ได้โดยอัตโนมัติ
(อันนี้คุณจะเชื่อหรือไม่ ก็เป็นเรื่องของคุณ แต่ถ้าคุณฉลาดพอต้องลองเอง)

นี่คือจุดเด่น หรือหัวใจการทำจิตเกาะพระ ก็คือ จิตเป็นสมาธิง่าย และต่อเนื่อง (อันหลังนี้กรรมฐานอื่นๆ ไม่มี จะต่อเนื่องกันได้ก็ต่อเมื่อใช้ความพยายาม พากเพียรสูง จึงจะสำเร็จกัน)

นี่ผมเห็นผู้ที่ทำจิตเกาะพระกันสำเร็จ บางรายยังรู้สึกงงกันอยู่เลยว่า เราสำเร็จได้อย่างไร เพราะตัวเองไม่ได้ทำ แต่จิตเขาทำเองภายใน
กายก็ทำหน้าที่กับทางโลกไป แต่ถ้าจิตก็จะทำงานภายในจิต(ในจิต)ของเขาเอง
พอแค่นี้ คุณพอจะเข้าใจไหม๊?
ผมอธิบายไม่เก่ง พูดไม่เก่งนะ แต่ผมสามารถพูดไปซ้าย ไปขวาได้นะ

เอาอย่างนี้ก่อน ถ้าคุณอยากให้จิตเป็นสมาธิไวๆ เกาะพระได้ไวนะ
ผมขอแนะนำให้คุณไปสำรวจศีลของตนเองเสียก่อน แต่ถ้าไม่แน่ใจให้มาถามเรื่องศีลกันหนึ่งวัน เอาให้จ๊ะๆกันเลย
ส่วนภาวนาเรื่องจิตเกาะพระจะง่ายขึ้น

ผู้ปฎิบัติอย่ามองข้ามเรื่องศีลกันนะ อย่าหาว่าเป็นเรื่องเล็กน้อยกันนะ

คุณเคยฟังธรรมของหลวงพ่อฤาษีลิงดำไหม๊?
ท่านกล่าวไว้ว่าอย่างไร
ท่านกล่าวไว้ว่า ผู้ปฎิบัติที่กันได้แค่สมถสมาธิ หรือฌานลึกก็ตาม
แต่ถ้าไม่นำจิตขณะทรงฌานกันอยู่นั้น นำไปวิปัสสนา ทำให้เกิดวิปัสสนาญาณ หรือญาณ (การหยั่งรู้ตามความเป็นจริง)
แต่หลวงพ่อฯว่าอย่างไรรู้ไหม๊...
ท่านว่า ถึงผู้ปฎิบัติจะได้ฌานกันก็ตามที แต่ถ้าจิตยังไม่บรรลุธรรม(มีดวงตาเห็นธรรม)กันนะ ก็ยังไม่พ้นคำว่า อบายภูมิ อย่าประมาทกันนะ
พวกที่ได้ฌานกันแล้ว มัวมานั่งติดปิติ ติดสุข ติดฌาน ติดนิมิตกันอยู่นะ แต่ถ้าตายก่อนแล้วจะขาดทุน ให้รีบเร่งนำจิตขึ้นพระนิพพานกันก่อน
แต่ถ้าเราพอมีเวลาเหลือ หรือยังไม่ตายกัน ก็ค่อยมาฝึกตามใจชอบกันทีหลัง

เพราะฝึกจิตต้องฝึกเิดนให้ตรง
ทางตรงในที่นี้หมายถึง เดินสายกลาง สายเอก หรือมรรคมีองค์8
หรือมรรค ผล นิพพาน
หรือศีล สมาธิ ปัญญา

ส่วนใครจะได้ระดับไหนก็ตามแต่ใจ เพื่อสวรรค์ เพื่อพรหม เพื่อพระนิพพาน

และทุกธรรมจะต้องจบลงด้วย พระไตรลักษณ์ทั้งหมด
พอเข้าใจนะ ชัดเจนไหม๊? แต่ถ้าไม่ชัด ถามมาใหม่
จะเอาให้มีดวงตาเห็นธรรมกันเดียวนี้ก็ได้นะ
ผมไม่เก่ง แต่จะขึ้นอยู่ที่ตัวคุณมากกว่า ว่าจะเอากันจริงๆหรือเปล่า

และผมขอให้คุณไปถามตนเองให้ดีๆว่า คุณปฎิบัติธรรมเพื่ออะไร???
1.เพื่ออยากได้ฌาน เพื่อฤทธิ์เดช เพื่ออภิญญา เพื่อมาอวดกัน
2.เพื่อแค่หนีภัยพิบัติ เพราะกลัวตายก็เลยอยากปฎิบัติ
3.เพื่อหนีทุกข์ชั่วคราว เช่น ภาวนาเพื่อเศรษฐกิจขาลง
4.เพื่อความหลุดพ้นทุกข์แบบถาวร หรือเพื่อพระนิพพาน
(ตอบผมมาหนึ่งข้อ)

เพราะศีลมีหลายระดับ ธรรมะก็มีหลายระดับ และจิตคนเราก็มีหลายระดับ
เพราะฉะนั้นแล้ว ธรรมะนั้นจึงไม่มีใครสอนให้กับใครได้ นอกเสียจากผู้นั้นจะลงมือปฎิบัติ จนจิตนิ่ง หรือสติมี ปัญญาเกิด
เพราะธรรมะนั้นก็มีอยู่ด้วยกันทุกท่าน แต่จะตามหากันเจอหรือไม่เท่านั้นเอง
แต่ก่อนจะตามหาธรรมะของตนเองได้ เราจะต้องตามหาจิต ดวงจิตของตนเองก่อน คือการเริ่มต้นตามดูจิตของตนเองก่อน(มิใช่ไปดูจิตผู้อื่นนะ)

ถามาใหม่นะถ้าไม่เคลียร์
แต่อย่ามาถามเรื่องปริยัติกับผมนะ เพราะผมบวชใจอย่างเดียว ไม่ท่องตำรา
ขอให้ถามเรื่องปฎิบัติและปฎิเวธก็ยังพอไหวนะ

 

กราบสวัสดีพี่ภู. พี่เพ็ญ พี่ดัชนี น้องลูกหว้า และทุกๆท่านค่ะ วันนี้ก้าวไปอีกขั้น ตัดสินใจลดงานตัวเองลงแล้วค่ะ จะได้มีเวลาและลดความยุ่งเหยิงความเครียดให้น้อยลงไป เพื่อจะได้เกาะพระได้มากขึ้นค่ะ เพราะรู้สึกยุ่งมากๆทีไรกระเจิงทุกที. ถือว่าเป็นการลดกิเลสให้เบาบางลงด้วย ขอบพระคุณพี่ๆทุกท่านที่ให้กำลังใจค่ะ

 

คุณภูตอบได้แทงใจดำจริง ๆ เช็คตัวเองแล้ว ครับผมปฏิบัติธรรมเพื่อ
1 อยากได้ฌาน ได้ฤทธิ์
2 เพื่อหนีพ้นภัยพิบัติ
ยังไม่ได้ปฏิบัติเพื่อนิพพานโดยตรง
คงต้องลืมของเก่า
เอาใหม่ตามที่คุณภูแนะนำ
แต่ผมก็ทำจิตเกาะพระมาได้ระยะหนึ่งแล้ว
ตั้งแต่ได้อ่านกระทู้คุณภูนี่แหละ
จะให้นึกถึงพระองค์ไหนละ
นึกถึงปุ๊บก็เห็นปั๊บ แต่ยังไม่เป็นอัตโนมัติอย่างที่คุณแนะนำ
อาจจะขาดความเพียร
หรือเป็นด้วยที่อยู่กับทางโลกที่มีแต่วุ่นวาย
พอจิตกระทบกิเลส ภาพพระท่านก็หนีหมด
หรือพระท่านกลัวกิเลสในจิตเราก็ไม่รู้สิ 5 5 5
แล้วผมควรทำอย่างไร
ให้จิตเกาะพระได้แนบแน่น
แม้กิเลสมาเยือนให้ดูเสมือนเป็นมิตรแท้
และไม่จิตตกไปตามกระแสทางโลก
ทำอย่างไรให้วางเฉยได้ หรือยิ้มสู้ได้ กับกิเลสที่มากระทบ
รบกวนคุณภูช่วยหน่อยนะครับ
อยากปฏิบัติได้เร็วอย่างคุณบ้าง

 

มาแล้วจ๊า เกาะขอบอยู่แถวนี้แหละ ของยังไม่ขึ้นเลยค่ะท่านพี่ 5555 เลยร่ายระบำธรรมะยังไม่ค่อยได้ 555

 

เป็นกำลังใจให้พี่ดัชเข้าเวปคุณน้องให้ได้ด้วยดิ ปวดหมับเข้าม๊ะได้
เรื่องทางโลก...ถ๊อยยยยย ดีกว่า....ไม่อาววววววว ดีกว่า หุหุ

 

เอางัยเอาด้วย เอาใจช่วยสองบาท อิอิ อย่าลืมนะคะ เราไม่ได้ใช้มือเกาะ ใช้แขนเกี่ยว เราใช้จิตใช้ใจในการเกาะ ระลึกถึงพระอยู่เนือง ๆ งานทางโลกก้อทำไปตามขันธ์ห้า(ร่างกาย)ต้องทำ อย่านำเอาการเกาะพระไปกระทบ
กับการทำงานนะคะ แต่ถ้าคุณน้องบอกว่าอยากจะลด ลดแล้วไม่มีผลต่อการทำงานให้เกิดผลเสีย ก้อทำไปค่ะ เพื่อ มรรค ผล นิพพานค่ะ
โมทนาสาธุการกับความตั้งใจของคุณน้องและยังจะเป็นกำลังใจให้คุณน้องต่อไปค่ะ ขอพระคุ้มครองน้อง buddy ค่ะ

 

ท่านมาถูกทางแล้วครับ
ทำให้พระอยู่กับจิตเรา เราอยู่กับพระตลอดเวลา
แล้วสิ่งที่ท่านพึงประสงค์ ก้อจะตามมาครับ

พี่ภู พี่เพ็ญ พี่ ดชน นี่ท่านเกาะไว้แน่นๆเลยนะครับ..ไม่พลาดแน่

 

ขออนุโมทนากับท่านด้วยครับ

ผมขอแชร์นิดนึงนะครับ
ผมก้อทำงานประจำที่ยุ่งมากๆ...ถ้าท่านสามารถให้กายยุ่งไป ฟัดกับมันให้เต็มที่ แต่จิตของเราอยู่กับพระ ก้อจะดีมากๆครับ
ความเครียด ความดีใจ ความสบายใจ ลองพิจารณาสิ มาจากที่ใด
มาแล้วอยู่ ตลอดไหม มาแล้วก้อไปใช่ไหม

ถ้าจิตเรายังไปจับ ไปอุ้มอยู่ ต่อให้ท่านลดงานหมด ก้อช่วยอะไรไม่ได่อยู่ดี

งานทางกายเราก้อทำไปครับ มีอะไรกระทบก้อรับรู้และพิจารณาด้วยครับ

งานยุ่งๆ ก้อแอบหลับตาสักวินาทีคิดถึงพระ หรือ มองหาท่านขณะลืมตานี่แหละครับ ถ้าเราจับพระได้แนบสนิทแล้ว ท่านจะอยู่กับเราตลอดเวลาครับ

พยายามนะครับ ผมเอาใจช่วย

สวัสดีครับ

 

พี่ดัชจะถอยไปไหน ..ผมตามไปด้วย สงสัยมีทางดีๆเยอะ เหอะๆๆๆ
เดินตามผู้ใหญ่ดีกว่า

จิงไหมครับ อิอิ

 

ขอบพระคุณทุกท่านที่เป็นห่วงนะคะ ไม่เป็นไรค่ะ งานทำหลายที่ มากๆ ตอนนี้ก็ทำเจ็ดวันแล้วค่ะ งานที่หยุดไปเป็นงานพิเศษไม่ใช่งานประจำค่ะ.ระหว่างทำงานพยายามคิดถึงพระเรื่อยๆค่ะ เห็นด้วยกับคุณwittayaponมากๆค่ะว่าจิตยังไปอุ้มอยู่ถ้าปล่อยวางก็จบ แต่งานที่ทำเหมือนกับขี่หลังเสือสามารถสร้างความเสียหายที่รุนแรงกับตนเองและผู้อื่นได้ค่ะ (ยังตัดสักกายฐิทิไม่ได้) ตอนนี้กำลังพยายามสร้างกำลังใจอยู่เลยค่ะ แต่รู้สึกว่ายังไม่ทันจะได้เริ่มก็ไม่สามารถกำจัดความกลุ้มใจความเครียดได้เลยค่ะ เคยคิดว่าจะพุ่งชนมันไปเรื่อยๆเหมือนกันแต่รู้สึกว่าจะไม่สำเร็จน่ะค่ะ. เลยกะว่าจะถอยก่อนกำจัดสิ่งที่ทำให้เครียดออกไป แล้วค่อยๆสร้างกำลังใจไป ค่อยๆฝึกเกาะพระไปน่ะค่ะ กะว่าเริ่มจากศูนย์น่าจะดีกว่าเริ่มจากติดลบ ขอบพระคุณทุกท่านอีกครั้งที่เป็นห่วง. การหยุดงานบางอย่างไม่ได้สร้างความเสียหายอะไรค่ะ
นอกจากเงินที่ลดลงค่ะ

 

ขอถามคุณภูญาณหน่อยนะครับ
การทำจิตเกาะพระ คือให้เรานึกถึงภาพพระใช่มั้ยครับ แล้วให้นึกถึงส่วนไหนของร่างกาย เช่น ตรงหน้าเรา หรือว่าตรงหน้าอกเราครับ
ว่าจะไร่อ่านตั้งแต่หน้าแรกอยู่

 

ขอตอบก่อนคุณพี่ภูนะคะ
(ตอนนี้สงสัยกายพี่ภูพักผ่อนอยู่)

เราจะนึกถึงส่วนไหนก็ได้ค่ะ แล้วแต่จิตชอบ
อยากจะนึกทั้งองค์ก็ได้
แค่พระพักตร์ก็ได้
แขนก็ได้ ขาก็ได้ (ขออนุญาตใช้คำธรรมดา)
ส่วนไหนๆ ก็ได้ที่เราคิดว่าจำง่าย หรือจิตเราชอบ...

เมื่อฝึกไปได้สักพักจิตจะพัฒนาภาพนั้นเองค่ะ

 

หว้าขอเป็นกำลังใจให้คุณพี่ buddy0 ค่ะ
ขอให้พี่ผ่านอุปสรรคไปได้ด้วยดี

แต่สำหรับหว้าแล้ว.. ยิ่งช่วงฝึกจิตเกาะพระใหม่ๆ
ยิ่งทุกข์ยิ่งเกาะพระไว้แน่น
ยิ่งเครียดเรื่องงานก็ยิ่งเกาะ
ปัญหามันหนักอกอยู่ก็พยายามดึงใจไปอยู่กับพระให้ได้
พอทำได้เท่านั้นล่ะ.. เบามากๆ เลยค่ะ..
ปัญหาก็อยู่อย่างนั้น เครียดไม่เครียดปัญหาก็เกิดขึ้นแล้วอยู่ดี..
เลยไม่เครียดดีกว่า เก็บแรงไว้ทำงาน ไ้ว้คิดแก้ไขต่อไป..


ขอเป็นกำลังใจให้ทุกท่านผ่านปัญหา และอุปสรรคในชีวิตไปได้ด้วยดีเทอญ สาธุ

 

"ขอฝากอีกพระองค์สำหรับชาวจิตเกาะพระนะครับและสาธุกับคุณภูด้วยอีกคนครับ"



"พึ่งหล่อเสร็จ บุญยกให้ทุกท่านในบอร์ดนะครับ คุณภูด้วยนะ" (^^)

 

พระพุทธรูปที่ไหนคะ งามจริงๆ..
น้องชอบค่ะ

ปล. ภาพนี้น้องขออนุญาตปรับแสงนะคะ

 

ขอบคุณคุณ Kim Uooso มากครับ
คือผมต้องพยายามระลึกถึงภาพพระบ่อยๆในเวลาที่ว่าง หรือว่าเวลาทำงานอยู่ก็ต้องพยายามระลึกภาพพระครับ ผมสามารถระลึกเฉพาะใบหน้าของพระก็ใช่มั้ยครับ

 

ได้ค่ะ.. ทำได้เลยค่ะ
ตอนหว้าฝึกใหม่ๆ ก็จำภาพพระพักตร์นี่ล่ะค่ะ..
เผลอคุณพี่อาจจะเห็นว่าพระท่านยิ้มให้เราด้วย..^^

 

นำภาพพระพุทธรูป ณ วัดเขาวง
(จากกระทู้ กวาดลาน ณ เขาวง) มาฝากทุกท่านค่ะ
ขอขอบคุณเจ้าของภาพ ณ ที่นี้




















​

 

ฉะนี้แล้ว อย่ากระนั้นเลย อย่าไปไหนนะคะ อยุ่เกาะขอบกระทู้กับลินดานะคะ หากแซงไปได้แซงเลยนะคะ chearr
ลินดาว่าจะเร่งสปีดจากรถไฟธรรมดาเป็นรถไฟฟ้า หรือรถไฟแอมแทรก อยู่เหมือนกัน ต้องมีสักวัน...ต้องมีสักวัน:z2

 

ขอบคุณมากๆค่ะพี่ภู เพิ่งมาถึงเช้านี้เองค่ะ ฮ่าๆ ตกเครื่อง เลยต้องมาต่อรถทัวร์เที่ยวค่ำ เดินทางปลอดภัยดีค่ะ เพราะใจเราหมั่นคิดถึงพระตลอดทาง ^^ ไว้จะมาส่งการบ้านอีกทีนะค่ะ

ปล. รูปที่เห็น เป็นรูปพานพุ่มทองติดเพชรค่ะ พี่ภู (ทำทวายสมเด็จพระปฐมด้วยค่ะ creadit : http://www.konmeungbua.com/forum/post85982.html)