นิทาน เรื่อง "พญานาค"

มิน่าละ ตอนนั่งสมาธิเหมือนโดนความร้อนจากที่ไหน
ที่แท้ ก็โดนเผาอยู่ที่นี่เอง

 

คุณครู...เค้าเรียกว่า "เม้าท์" นะคะ ไม่เอาค่ะ...ไม่ดี เสียสถาบันหญิงงาม

ธิดาน้อย ไร้เดียงสา อ่อนต่อโลก ไหนเลยจะกร้าวแกร่งเหมือนสมุนาเทวี เรามองเห็นตั้งแต่ทีแรกแล้วว่าชายผู้นั้น ไม่ได้รักจริงและมีคนรักอยู่แล้ว แต่อย่างว่าแหละนะ สิบปากว่าก็ไม่เท่าตาเห็น....ใ้ห้รู้เองดีกว่า

แต่ก็ไม่น่าเสียใจอะไรมากมาย ชิวๆ เรื่อง ธรรมะดา มันเป็นแบบนี้ทั่วทั้งสามโลกนั่นแหละ...ชิ ผู้ชาย

เราถึงอยู่ตัวคนเดียวไง สบายตัว สบายใจ สบายกระเป๋า มีเพียงเพื่อน คบแค่เพื่อนพอแล้ว

 

สวัสดีค่ะทุกๆท่าน

 

หว๋ายยย...ต้องรีบเข้ามาใหม่ มาแก้ตัว..เอ๊ย..มาชี้แจง ปล๊าว.เขาปล่าวเม้าท์นะ..แค่พูดถึงเฉย ๆ

 

ท่านสุมนาเทวีเจ้าขา..แล้วอย่างเราอ่ะ..โดนใครทิ้ง ? หรือทิ้งใคร ? บ้างไหมเนี่ย..หากรู้วานช่วยบอก..จักขอบคุณเป็นอย่างยิ่ง..

 

ท่านสุมนาเทวี เธอคือสาวแกร่ง
ส่วนนราวดี คือสาวมั่น
แล้วคุงคูดาวจ๋าละคะ คือสาวประเภทไหน อิอิ

*****

สวัสดีค่ะ คุณแต
มิกกำลังรอเรื่องเล่านิทานก่อนนอนของคุณแตอยู่พอดีเลยค่ะ ^^

 

(f)กลับมาแล้วค่ะจากการไปปฏิบัติค่ะ
เอาบุญมาฝากทุกๆท่าน

 

สาวเรียบร้อย..อ่อนหวาน..เจ้าค่ะ..หุหุ

 

ของคุณครูเนี่ย เค้าเรียกว่า ต่างคนต่างทิ้งค่ะ หมดบุญวาสนาต่อกันก็แยกย้าย จะให้พูดเรื่องจริงมั้ย อย่าเลย...ไม่ใช่เรื่องของเราเนาะ

อย่าเอาเราไปข้องเกี่ยวกับกรรมของใครเลยนะ พรีสสสสสสสสสส

 

ขออนุโมทนาสาธุด้วยค่ะ...

 

รอเลยหรือค่ะนี้

 

ขออนุโมทนาบุญด้วยนะคะ สาธุ

 

อ้าว..!! ไหงกระตุ้นต่อมให้แตกซ่าน..อย่างนั้นเล่าเจ้าคะ...ท่านสุมนาเทวีเจ้าขา (ตาแจ้ง.เลยนะเนี่ยะ..หลับไม่ลงแล้ว..ต้องรอรถอย่างเดียว) ..กระทำเยี่ยงนี้เป็นบาปนะเจ้าคะ..

 

รอตั้งกะตอนเย็นแล้วค่ะ อยากได้นิทานปลอบใจค่ะ ^_^

 

ขออนุโมทนาด้วยค่ะ..คุณแสงสุริยา

 

อยากรู้ให้ถามกับท่านเจ้าเมืองเองดีกว่านะ เรามันก็แค่ประชากรในเมืองนี้ ยังถือใบต่างด้าวอยู่เลย ยังไม่ได้กรีนการ์ด

 

สบายดีนะค่ะ

 

แง ..ๆ :'( ไปก่อนละ..สวัสดี..

 

ชีวิตเรือจ้าง ก็ไม่ต่างจากพญานาคเท่าไหร่หรอกนะ

ท่าน้ำ

อันความลำเค็ญที่เป็นท่าน้ำ คิดดูก็กรรมสุดจะช้ำจำใจทน

ต้องรอสนองรับรองผู้คน ให้ข้ามพ้นทางธารา

บ่ายเย็นค่ำเช้าเขามาพึ่งเรา ก็ยามเขารอนาวา

เหยียบเราขึ้นลงพะวงอุรา ปรารถนาเพียงสบาย

เขา ลืม เลือนเรา พอ เขาผ่านไป มิ เคยสนใจอะไรเลย

ถึง คราว จำเป็น จึง เห็นค่าเอย ใช้เราเหมือนเคย คนเอยคน

แม้นมีชีวันเหมือนดังปวงชน จะช้ำกี่หน กี่หนเล่าหนา...กี่หนเล่าหนา

โถใครเหมือนดังท่าน้ำ ก็คงเป็นระกำดวงกมลเรื่อยมา

เขาเกื้อหนุนคนบนความศรัทธา รางวัลนั่นหนาก็คือท่าน้ำเอย

 

อ้าว...คุณแตไม่เล่านิทานให้อ่าน งั้นไปก่อนนะคะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะทุกคน ฝันดีนะคะ