นิทาน เรื่อง "พญานาค"

พญานาคก็น่ารักนิ
ไม่เอางูดิน หรือไส้เดือนนะ
รออ่านนิทานจากคุงคูอยู่
รออ่านหนอ...เล่ามาซะดีๆ

 

นิทานเรื่อง กรรมทำไมช่าง..ทันตาเห็น จริง..จริ๊ง​

วันศุกร์ที่ ๒๒ มิ.ย. ๕๕ นู๋ดาวได้ไปร่วมพิธีหล่อพระประธานที่วัดเทพนิมิต..เมื่อไปถึงก็ได้ที่นั่ง
ซึ่งอยู่ด้านหน้าสุด อยู่ใกล้เตาหลอมเล็กน้อย ซึ่งระหว่างทำพิธีก็จะมีควันบ้างจากปานกลางถึงมาก
ระหว่างพิธีนู๋ดาวก็นั่งหลับตา..เพื่อสงบจิตใจ เป็นพักๆ เพื่อไม่ให้คนที่ไปด้วยผิดสังเกต
พวกเค้าจะคอยสังเกตดูว่านู๋ดาวมีอะไรแปลกมั๊ย
พอนู๋ดาวลืมตาขึ้นมา คนไปด้วยที่นั่งติดกันเค้าก็เล่าว่า " ผมมีบุญนะ ควันจากเตาโน้นลอยมา
มันก็หลบไป ควันจากเตานี้ลอยมา มันก็หลบไป มันแหวกเป็นช่องจริงๆ เลยนะ"
นู๋ดาวได้ยินก็หมั่นไส้ เลยบอกว่า " ถ้างั้นเดี๋ยวควันต้องลอยมาทางนี้ วูบหนึ่งแน่"
แล้วควันก็ลอยมาจริงๆ ซะด้วย วูบเดียวแต่ควันหนาเป็นพิเศษ พระเห็นก็พูดออกไมค์ว่า
" ควันลอยไปหาแสดงว่าจะมีโชค อาจารย์ใส่เสื้อสีชมพูซะด้วย จะลุกไปไหนก็ไม่ได้ เสียที่แน่"
หลังจากนั้น ก็ดำเนินไปด้วยดีไม่มีอะไรผิดปกติ
แต่ทว่า อนิจจา..นู๋ดาว เอ๋ย..ผลจากที่มีอารมณ์หมั่นไส้ชาวบ้าน แล้วพูดไปเช่นนั้น
ลืมไปว่า ตัวเองก็โดนควันด้วยเช่นกัน วันเสาร์ หน้าแข้งของนู๋ดาว ก็เต็มไปด้วยเม็ดผื่นคันเล็กๆ
จากข้อเท้าถึงหัวเข่า ต้องใช้แป้งฝุ่นทาพอกเพื่อให้หาย นู๋ดาวเลยมีแข้งขาวสองวันแล้ว
ที่ลำคอมีบ้างเล็กน้อย ยังโชคดีอยู่บ้าง..ที่ใบหน้าไม่มี (แสดงว่าใบหน้าอดทนเป็นเลิศ..อิอิ)
แล้วพรุ่งนี้วันจันทร์ นู๋ดาวต้องอดทนทำทุกอย่างให้เป็นปกติ ไม่เช่นนั้น ฮากลิ้งทั้งสำนักงานเป็นแน่แท้
อนิจจา..จากอารมณ์หมั่นไส้ เพียงเล็กน้อย มันส่งผลถึงเพียงนี้เชียวหรือ..
กรรมช่างทันตาเห็น..จริง..จริ๊ง แง..ๆ :'( ..จาก นู๋ดาว ผู้สำนึกผิดแล้ว​

 

เล่าเรื่องพญานาค บ้างดีกว่านะ

ท้าวนาคพันธ์ปริวัตรนาคราช

องค์นาคพันธ์กำเนิดจากฤทธิ์แห่งพระฮะริฮะรา (ปางรวมแห่งพระศิวะและพระนารายณ์) มีกายเป็นสีทองดำดั่งทองโบราณ มีหงอนเป็นสีทอง มีเขี้ยวเป็นเพชร

องค์นาคพันธ์ กำเนิดมาเพราะหน้าที่ในพระพุทธศาสนาที่จักต้องพิทักษ์ดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งทุ่งกุลา และรักษาผลบุญของผู้แสวงธรรมในทุ่งกุลา ด้วยภาระหน้าที่นี้ องค์นาคพันธ์จึงเป็นเทวนาคราช แห่งหอเทพกษัตริย์นาคา องค์เดียวที่มิได้พำนักอยู่ภายในหอเทพกษัตริย์นาคา (สถานที่ประดิษฐานรักษาสังขารของพระโพธิสัตว์ภูริทัตตนาคราช)

ชาติภพแห่งองค์นาคพันธ์นั้นเคยกำเนิดเป็นภิกษุในศาสนาของพระกัสสปสัมมาสัมพุทธเจ้า และได้บำเพ็ญบารมีมาเพื่อจักไปจุติเป็น 1 ในพระอสีติมหาสาวกแห่งพระศรีอริยเมตไตรย

ท้าวนาคพันธ์ปริวัตรนาคราช กำเนิดแบบโอปปาติกะ โดยเกิดจากฤทธิ์บันดาลขององค์พระฮะริฮะรา(ภาครวมของพระศิวะและพระนารายณ์) โดยมีเสี้ยวจิตแบ่งเป็นพลังตั้งต้น ดังนั้นองค์นาคพันธ์จึงเป็นพญานาคที่สืบสายมาจากพระศิวะและพระนารายณ์โดยตรง เป็นดั่งจิตตเทวะของพระฮะริฮะราในภพภูมิพญานาค ที่ถูกแบ่งจิตมาเพื่อทำงานรับใช้พระพุทธศาสนา และสั่งสมบารมีให้แก่จิต กำเนิดขององค์นาคพันธ์ที่จะต้องไปทำหน้าที่สำคัญในยุคของพระศรีอาริยเมตไตรยด้วยเช่นกัน

องค์นาคพันธ์เกิดจากพลังแห่งวงแหวนศิวะนาฏราช ซึ่งเป็นวงของพลังแห่งการสร้างสรรค์และการทำลายล้าง เป็นวงแหวนแห่งการหมุนวนของกระแสสองกระแสที่ตรงกันข้าม..แต่สมดุลย์ เกื้อหนุนซึ่งกันและกัน ด้วยการเกิดจากวงแหวนแห่งพลังการสรรค์สร้างและการทำลายล้างนี้

องค์นาคพันธ์จึงมีสังขารเป็นเทพอสูรย์ คือครึ่งเทพ ครึ่งอสูรย์ หรือที่ในเผ่าพันธุ์พญานาคเรียกกันว่า “เทพสุรนาคราช” (เท-พะ-สุ-ระ-นาค-คะ-ราช)

องค์นาคพันธ์ขณะกายเป็นพญานาคนั้น องค์กายท่านเป็นสีทอง เกล็ดเป็นสีทองดำคือสีทองกึ่งหนึ่งสีดำกึ่งหนึ่ง มีเขี้ยวเป็นเพชร มีหงอนเป็นทองคำ ขณะจำแลงกายเป็นมนุษย์ กายท่านมีสีดั่งน้ำผึ้งเคล้าละอองทอง

ด้วยเหตุที่องค์นาคพันธ์กำเนิดจากฤทธิ์แห่งพระศิวะและพระนารายณ์ องค์นาคพันธ์จึงมีตรีศูลที่แบ่งเสี้ยวมาจากตรีศูลแห่งพระศิวะ และจักรที่แบ่งเสี้ยวมาจากจักรแห่งพระนารายณ์เป็นเทพาวุธที่คอยคุ้มครององค์นาคพันธ์ ส่วนเทพาวุธประจำตัวองค์นาคพันธ์ เป็นเทพานาคาวุธ คืออาวุธแห่งเทพสายพญานาค คือ พระแสงศร (ยังไม่ปรากฏชื่อของพระแสงศร) โดยพระแสงศรนี้มีลักษณะหัวคันศรเป็นรูปพญานาค 7 เศียร และหางคันศรเป็นรูปหางพญานาค โดยมีเกล็ดเป็นเพชร ดวงตาพญานาคเป็นเพชรเพทายสีแดงก่ำ ส่วนลูกศรนั้นเป็นวัชระที่ปลายหัวลูกศร

ท้าวนาคพันธ์ปริวัตร เป็นพญานาคในวรรณะนาคราช ผู้ครองนครหริหราลัย ในภูมิทิพย์ ซึ่งเป็นภพภูมิที่ซ้อนอยู่ทีเมืองหริหราลัยซึ่งเป็นเมืองหลวงแห่งอาณาจักรเจนละที่พระเจ้าชัยวรมันที่ 2 เป็นผู้สร้างขึ้น ซึ่งนั่นก็หมายความว่าองค์นาคพันธ์ มีอายุมาตั้งแต่สมัยพระเจ้าชัยวรมันที่ 2 จนถึงปัจจุบัน

 

วันนี้มาก่อกวนพอสมควรแล้ว..ให้ท่านประธานมาเล่าเรื่องดีกว่า ..
ให้สุขกาย สบายใจ ทุกทุกคนนะคะ... สวัสดีค่ะ ..ดาว*

 

นี่แหละน้า...ถึงบอกว่าอย่าคิดว่า
ผู้ปฏิบัติธรรมแล้วจะไม่โกรธ เป็นไปไม่ได้
ตราบใดที่ัยังไม่เข้าถึงความเป็นอริยะ
เพียงแค่ไปเฉียดธรรมเท่านั้นเอง ก็พากันหลงซะแล้ว
ว่าต้องดี ต้องใช่ ต้องเป็น พึงพิจารณากันให้มากๆ
ทั้งผู้ปฏิบัติและผู้มองนักปฏิบัติ นะจ๊ะ

 

ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 13 คน ( เป็นสมาชิก 6 คน และ บุคคลทั่วไป 7 คน )
nouk, A-ya, Kee_Key, jernnrej, มีโชคชัย, staystill

กลับคืนสู่สภาพปกติ...เงียบเหมือนเดิม
ใจคอจะอ่านกันอย่างเดียว ไม่ทักไม่ทายกันเลยเหรอคะ
ท่านๆ ผู้อ่านทั้งหลาย...:boo: ผีจะหลอกแล้วนะ

 

ที่มา : ตำนานแขกที่ดังไกลถึงเมืองไทย (แต่คนไทยขี้จุ๊หรือเปล่า?)

“Lakshmana” ในเรื่องรามายณะ หรือ พระลักษณ์ในเรื่องรามเกียรติ์นั้น เป็นที่รู้จักกันอย่างดีของคนไทย เพราะวรรณดีเรื่องรามเกียรติ์เป็นวรรณคดีที่กระทรวงศึกษาธิการบังคับให้นักเรียนไทยได้เรียนกันโดยไม่ขาดตกบกพร่อง

แต่มาในวันนี้จะแจ้งแถลงไขให้ฟังว่า รามายณะนั้น ฉบับอินเดียและฉบับไทยนั้นมันคนละฉบับกัน ฉบับของไทยนั้นเป็นฉบับในพระราชนิพนธ์ของพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช รัชกาลที่ ๑ ทรงพระราชนิพนธ์บทละครเรื่องรามเกียรติ์ขึ้นเพื่อใช้ในพิธีสมโภชพระนครใหม่ คือ กรุงรัตนโกสินทร์ แต่ฉบับของอินเดียนั้น รามายณะจัดเป็นมหากาพย์ที่แต่งขึ้นโดย มหาฤาษีนามว่า “วาลมิกิ” เมื่อ สองพันสี่ร้อยปีที่แล้วแต่งด้วยภาษาสันสกฤต

ความแต่งต่างในเรื่องรามายณะกับรามเกียรติ์ ของไทย มีความแตกต่างกันมาก โดยเฉพาะในตัวละครเอก เช่น “หนุมาน” ซึ่งเป็นอวตารภาคหนึ่งของพระอิศวร มิใช่ลูกของพระพาย และหนุมานไม่มีความเจ้าชู้ แม้แต่นิดเดียว

หนุมานในตำนานของชาวภารตะเขานี่นะ สง่างามยิ่งนัก ถึงขั้นเรียกว่าเอกบุรุษเลยทีเดียว ไม่ออกลิงออกข้างอย่างหนุมานไทยหรอก แถมยังเป็นสัญลักษณ์แห่งความซื่อสัตย์อีกด้วย เล่าเรื่องหนุมานซะเพลินจนลืมเรื่อพระลักษณ์ลักษณ์ เรามาดูกันดีกว่าพระลักษณ์นั้นเป็นใครและมาจากไหน

“Lakshmana” หรือพระลักษณ์ เป็นอวตารของ มหาพญานาค นามว่า “Shesha” อ่านว่า “ขีช่า” แต่ของไทยเรียก พญาอนันตนาคราช คำว่า “Shesha” คงออกเสียงคล้ายๆ “ศรีษะ” ในภาษาที่เราใช้กัน เราเลยเรียก “ศรีษะ” อีกอย่างว่า “หัว” เพราะ พญาอนันตนาคราชนั้นมีหลาย “หัว (เศียร)” หรือเปล่า? ไม่อาจจะทราบได้ ผู้เขียนก็ได้แต่เดาสุ่มกันไป ตามตำนานเล่าว่า พระลักษณ์นั้นเป็นน้องของพระราม และยังเป็นสหายคู่ใจในการรบของพระรามด้วย และสมัยที่พระลักษณ์นั้นออกรบกับ “กุมภกรรณ” พระลักษณ์ได้ถูกหอกของกุมภกรรณ ซึ่งเป็นหอกที่ได้รับมาจาก เทพมาตาองค์หนึ่ง

ตามปกติแล้ว พระลักษณ์ อันเป็นอวตาร ของพญานาค นาคผู้เป็นใหญ่ในบรรดานาคทั้งปวงนั้น ว่ากันว่าเรื่องพิษไม่มีพิษใดร้ายแรงเกินกว่าพิษของพญานาคอีกแล้ว ดังนั้นพิษจากหอกโมกขศักดิ์แค่นี้จิ๊บๆ ไม่สามารถทำอะไรได้หรอก แต่เพราะไม่อยากแสดงความไม่เคารพต่อหอก “โมกขศักดิ์” ที่เป็นของอันประทานมาจากเทพมาตา ต่างหาก จึงเรียกได้ว่าพระลักษณ์ยอมอนุญาตให้หอกทิ่มแทงตนเองให้มีบาดแผลสักเล็กน้อย เพื่อความเคารพ เพียงแต่ว่าแผลเล็กน้อยอันนี้ล่ะ ที่ทำให้พระลักษณ์ถึงกับหมดสติไปเลยทีเดียว เมื่อหมอประจำกองทัพมาดู (ในตำราไทย คือ พญาภิเภก) และบอกว่าให้ไปนำสมุนไพร ชื่อว่า “สังกรณี” (sanjivani) ที่ขึ้นอยู่ในภูเขา “Drona giri mountain”ในบริเวณเทือกเขาหิมาลัยโน่น มาถอนพิษของหอกนี่

“หนุมาน” จึงรับอาสา บินไปและยกมาทั้งภูเขานั่นล่ะ นี่ล่ะคือที่มาของตำนานที่น้อยคนนักที่จะรู้

เพราะชาวนครพนม ที่บ้านภูลังกา และบนยอดภูลังกาอันเร้นลับนั้น เป็นที่ที่มีพระอันมีชื่อเสียงของเมืองไทยจำนวนมากนิยมไปบำเพ็ญเพียรภาวนากันนั้น มีตำนานเล่าว่า เมื่อก่อนภูลังกาไม่ได้มียอดแบบนี้หรอก แต่เพราะตอนหนุมาน บินมาเอาภูลังกาไปเพื่อหาสมุนไพรมารักษาพระลักษณ์นั้น ตอนมาหนุมานเล่นยกไปทั้งภูเขาแต่ตอนกลับท่าทางจะขี้เกียจ จึงขว้างภูลังกากลับมาจากอินเดียโน่น จนกลับหัวกลับหาง ทำให้ไอ้ที่เป็นยอดเขาอยู่ทุกวันนี้มันเคยเป็นตีนภูเขา และ แอ่งน้ำขนาดใหญ่ใกล้ๆ ภูลังกานั่นล่ะ คือที่ที่เดิมที่ภูลังกาเคยอยู่ ต้นสังกรณีตรีชวา มันก็มีอยู่จริงๆ บนเขานั่นล่ะ เห็นชาวบ้านว่ามันเป็นยาและต้นมีขนาดใหญ่ และท่าทางว่าหนุมานคงไม่ได้ขว้างเขามาเปล่าๆ เพราะบนยอดเขานั้น ลูกหลานหนุมานเพียบ

นี่ล่ะคือ อีกตำนานหนึ่งของอินเดียที่ดังไกลมาจนถึงเมืองไทย แต่ไม่ทราบว่าจริงไหม เกิดไม่ทันจริงๆ !!

 

นำภาพพญานาค 7 เศียร วัดพระธาุตุหนองบัว อำเภอเมืองอุบลราชธานี มาให้ชมกันค่ะ

 

สวัสดียามเย็น คร้าบ มะมีเรื่องเล่าอ่า 55

 

มาชมภาพ และขออนุโมทนาบุญกับคุณครูดาวและทุกๆท่านค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ

 

ไม่ยอมค่ะ ต้องมีเรื่องเล่าจิ
ไม่งั้นแงๆ จริงๆ ด้วย :'(

 

เล่าไปตอนเช้าแล้ว คร้าบ

 

แหะๆ... รอดตัวไปเรา เพราะวันนี้มีเรื่องเล่าไปแล้ววว

catt7

 

ไม่มีเรื่องเล่าเหมือนกันค่ะ...ฝันอะไรก็จำไม่ได้เลย...
สงสัยต้องซ่อนตัวอยู่หลืบถ้ำต่อไป ฮิ ฮิ

 

เล่าเรื่องความฝันสมัยก่อนกับประสบการณ์ดูดวงดีกว่า...
เมื่อปีที่แล้วได้มั้ง...จำเรื่องเวลาไม่ได้แน่นอนสักเท่าไร เราฝันว่ามีเด็กน้อยมานั่งจ้องเรา...
ตื่นมาก็ไม่ได้คิดอะไร...เวลาผ่านไปไม่นาน...ก็ฝันว่าเราแต่งงานแล้วก็ตั้งท้องแล้วลูกก็หลุด
เราจำได้ว่าในฝันเราได้สัมผัสลูกที่หลุดออกมาด้วย...ยังจำสัมผัสนั้นได้ลางๆ....
ตื่นมาก็เปิดgoogle หาความหมายของความฝันได้ความว่าอย่่างไรเราก็จำไม่ได้แล้ว

พอต้นปีนี้เราก็โทรไปดูดวงกับพี่คนนึง (หรือน้องก็ไม่รู้...จำไม่ได้อ่ะ) เค้าถามเราว่าเราเคยทำแท้งรึป่าว? มีเด็กตามเราอยู่... เราก็เอ่อ... ไม่เคยทำแท้งค่ะ... ไม่เคยแนะนำใครด้วย... มันผิดศีลนะ
เค้าก็แนะนำให้ไปถวายผ้าไตร...เราก็ไหนๆเราก็ชอบไปวัดทำบุญอยู่แล้ว เค้าจะดูให้เราถูกไม่ถูกไม่รู้...ไม่รู้ชาติไหนเราเคยไปทำใครไว้รึป่าวก็ไม่รู้ แต่อย่างน้อยวันนั้นเราก็เลยได้ทำบุญแล้วก็อุทิศส่วนบุญให้กับลูกเราทุกๆชาติ...

 

เดี๋ยวนี้ วันอาทิตย์ท่านประธานไม่เข้ากระทู้เลยนะ
สงสัยๆๆๆๆ ซะแล้วว่า....ไปเทคคอร์สอะไรหรือเปล่า
ผิดปกติๆๆๆๆ ไอ้เรามันก็ช่างสังเกตซะด้วยนิ
ว่าป่ะ....แอบเม้าท์ซะเลย บางอาทิตย์ก็ควบ 2 วัน
รับจ๊อบหรือเปล่าน้าาาาาาา เอ้..แล้วจะมาคิดทำไมเนี่ย
ไม่ใช่เรื่องของเราซะหน่อย....
เอ้า...ช่วยกันโม้หน่อยนะจ๊ะ น้องๆ นู๋ๆ
เดี๋ยวพี่เซงงง....จะทิ้งกระทู้บ้างเหมือนกันนะ

 

สงสัยต้องพูดถึงท่านประธานบ่อยๆ...ท่านประธานจะได้หาว...ว แล้วจะได้รู้ว่าแถวนี้มีคนรออ่านนิทานอยู่
เอ...หรือว่ายังไม่กลับจากทีลอซู?

 

ฮาโหลๆ หายไปไหน กันหมด

ท่านคุรุวาโร ไป ทีลอซู

สงสัยยังไม่กลับ 555

 

สงสัยซื้อเป็นแพคเกจแน่ๆ เลย 2 วัน 3 คืน ไ่ม่กินไม่นอน
จริงๆ เหรอ ไปแต่ละที่ นานเป็นวันๆ เลยเหรอ ไม่ใช่มั้ง?
ข้ออ้างมากกว่า...ฮอลลล เลิกเข้าแระ กระทู้นี้ เซงงงงง

 

ง่า
คุณนุ๊กงอลล์ไปแร่ะ
กำลังอ่านนิทานเพลินเลย หนีไปเที่ยวทะเลสาบไหนอีกป่าวเนี่ย