นิทาน เรื่อง "พญานาค"

ไม่เป็นไรค่ะ ให้อภัย...รอได้

 

คุณนู๊ก เล่ามาเลยค่ะ...พญานาคภาคใต้ อยากรู้หนอ

 

​

"พระน้องนางหากแม้นว่าพี่เกิดพลาดพลั้งขึ้นมา ก็อย่าได้เศ้าโศกเสียใจไปเลยนะน้องเจ้า จงเลี้ยงดูลูกของเราไว้ให้ดี!"พระราชาวิเชียรชัยมังคละตรัสแก่พระธิดาฯเป็นครั้งสุดท้าย
เมื่อมีโอกาสใด้อยู่ใกล้กัน!...พระธิดามณีมนต์ทราศิริมีน้ำพระเนตรไหลอาบหน้า กุมพระหัตถ์ทั้งสองไว้ที่พระอุทร รำพันปลอบบุตรน้อย ด้วยใจหวาดหวั่นปริวิตก!

 

คุณนิดดดดดดด เรารู้เรื่องปยานาคที่ไหนล่ะ

เซ้นส์มันบอกว่ามีค่ะ แต่เรื่องเล่าคงต้องพึ่งพา

ผู้ชำนาญการพิเศษ คุณคุรุวาโร ซะแล้ว

ล่องใต้กันดีกว่า ปยานาคภาคใต้คงไม่ทะเลาะกันนะ

สงขลา พัทลุง สุราษฎร์ธานี ยะลา นราธิวาส

 

เย้ พญานาคออนทัวร์

 

อุย...เศร้าอ่ะ ลูกน้อยกลอยใจ
ต้องกำพร้าพระบิดาตั้งแต่อยู่ในครรภ์หรือเปล่าเนี่ย?

 

ท่านประธาน หายไปมุมไหน...มาด่วนนนนนนน ค่ะ

 

เกาะแถวๆ ภาคใต้ มีมนุษย์ปักษีด้วยนะคะ

ว้าว...โม้ได้ใจอีกแล้วเรา เจงๆ เคยดูหนังค่ะ

เรื่องนี้ชอบมากด้วยแหละ

 

​

ทั้งสองต่างพุ่งเข้าใส่กันด้วยเพลงดาบอันช่ำชอง!เสียงอาวุธปะทะกันดังสนั่น เกิดประกายไฟขึ้นเป็นระยะๆ...บรรยกาศในขณะนั้นเต็มไปด้วยความตึงเครียด!

​

ท้องฟ้าโดยรอบเหนือพระนครดูมืดครึ้ม ประหนึ่งว่าพระพิรุณเทพ จงทรงมาร่วมเป็นสักขีพยานแก่เขาทั้งสอง และเตรียมหลั่งทักษิโณทกแก่ผู้วายชนม์ในครั้งนี้!!
ดูเหมือนว่าปรเมทร์จะเป็นฝ่ายรุกไล่ พระราชาวิเชียรชัยมังคละให้เป็นฝ่ายถอยตั้งรับ...เขานั้นกระหยิ่มในฝีมือดาบของตนที่เป็นหนึ่งในนครแห่งนี้!ใจนั้นต้องการที่จะ
ประหารปลิดชีพพระราชาด้วยเพลงดาบเดียว!แต่มิอาจกระทำได้โดยง่ายเพราะพระราชานั้นทรงสำเร็จศิลป์ศาสตร์มาหลายแขนง
เพลงดาบของปรเมทร์จึงมิอาจต้องพระวรกายท่านได้!แต่ถ้าหากยืดเยื้อเวลาให้เนิ่นนานออกไปกว่านี้ เห็นทีว่าพระราชาจะเป็นฝ่ายปราชัย
กำลังของมนุษย์ไหนเลยจะต้านทานกำลังของอสูรนาคราชในขณะนั้นได้...เปรี๊ยยยย!!เสียงดาบของปรเมทร์ตวัดพระขันธ์แสงชัยของพระราชา
ให้กระเด็นลอยล่องขึ้นสู่ท้องนภากาศ ทันใดนั้นเอง!ปรเมทร์ ปรเมทร์...

 

โม้เยอะๆก็ได้ค่ะพี่นุ๊ก แฟนคลับปูเสื่อรอกันตรึม

 

"ไม่..ไม่จริงงง!เสด็จพี่!!"เสียงพระธิดามณีมนต์ทราศิริ ร้องตระโกนเรียกพระสวามีก้องพระนคร เมื่อเห็นพระขันธ์แสงชัยลอยกระเด็นขึ้นสู่ฟ้า
พร้อมกับกระโจนร่างของตนออกวิ่งไปสู่ลานประลองนั้น!มันเป็นจังหวะเดียวกับที่ปรเมทร์ เงื้อมดาบอันคมกริบ ฟันเข้าใส่พระราชาในลักษณะสพายแล่ง!
โดยที่พระขันธ์แสงชัยยังมิทันตกถึงพื้น...ด้วยความรวดเร็วในชั้นเชิงดาบจากยอดฝีมือทหารเอก หวดฟันเข้าพระรากขวัญเต็มกำลังที่มีอยู่...
ฉับบบบ!...ร่างนั้นขาดออกจากกันในทันที!..."มันเป็นภาพแรกที่ทุกคนในที่นั้นจะต้องจารึกไว้ตราบนานเท่านาน "
โดยเฉพาะพระธิดามณีมนต์ทราศิริ!!...ละอองน้ำจากนภากาศเริ่มพร่างพรหมปกคลุมไปทั่วอาณาบริเวณนั้น

 

"ไม่..ไม่จริงงง!เสด็จพี่!!"เสียงพระธิดามณีมนต์ทราศิริ ร้องตระโกนเรียกพระสวามีก้องพระนคร เมื่อเห็นพระขันธ์แสงชัยลอยกระเด็นขึ้นสู่ฟ้า
พร้อมกับกระโจนร่างของตนออกวิ่งไปสู่ลานประลองนั้น!มันเป็นจังหวะเดียวกับที่ปรเมทร์ เงื้อมดาบอันคมกริบ ฟันเข้าใส่พระราชาในลักษณะสพายแล่ง!
โดยที่พระขันธ์แสงชัยยังมิทันตกถึงพื้น...ด้วยความรวดเร็วในชั้นเชิงดาบจากยอดฝีมือทหารเอก หวดฟันเข้าพระรากขวัญเต็มกำลังที่มีอยู่...
ฉับบบบ!...ร่างนั้นขาดออกจากกันในทันที!..."มันเป็นภาพแรกที่ทุกคนในที่นั้นจะต้องจารึกไว้ตราบนานเท่านาน "
โดยเฉพาะพระธิดามณีมนต์ทราศิริ!!...ละอองน้ำจากนภากาศเริ่มพร่างพรหมปกคลุมไปทั่วอาณาบริเวณนั้น

 

55 น้องเจิ่นเจิ๊น ขอขำก่อนนะคะ
ปยานาคเมืองนี้ หลอกง่ายทุกคนเลยนิ

รอท่านประธานมาโม้ต่อแล้วกันนะจ๊ะ
อย่าลืมมาปูเสื่อรอกันทุกวันๆ น้าาาาาา

 

ใจร้ายยยยย จังเลย ไม่เห็นแก่เด็กน้อยในครรภ์สักนิด

 

โธ่ พี่นุ๊กค่ะ
มนุษย์ตัวน้อยก็หลงเชื่อ

 

มนุษย์ปักษีเนี่ย....มีจริงๆ ค่ะ
เป็นเกาะอยู่แถวๆ แหลมมาลายู
เอ๊ะ...แล้วหมู่เกาะแหลมมาลายูเนี่ย
อยู่ที่ไหน??? เป็นนิยายรักระหว่าง
มนุษย์ปักษีกับมนุษย์ค่ะ หนุกมากเลย
นางเอกเป็นมนุษย์ปักษี มีขนบธรรมเนียม
ที่เข้มงวดมาก นับถือพิธีกรรม...

 

ไว้อาลัยพระราชาอยู่หรือ? รออ่านหนอ...

เอ๊ะ...หรือว่าไม่ตาย เพราะพระราชาเป็นพระเอกนี่
มีวิชาอาคมแถมมีของดีอีกต่างหาก ใช่มั้ยจ๊ะ...แมวเหมียว

 

"ไม่..ไม่จริงงง!เสด็จพี่!!"เสียงพระธิดามณีมนต์ทราศิริ ร้องตระโกนเรียกพระสวามีก้องพระนคร เมื่อเห็นพระขันธ์แสงชัยลอยกระเด็นขึ้นสู่ฟ้า
พร้อมกับกระโจนร่างของตนออกวิ่งไปสู่ลานประลองนั้น!มันเป็นจังหวะเดียวกับที่ปรเมทร์ เงื้อมดาบอันคมกริบ ฟันเข้าใส่พระราชาในลักษณะสพายแล่ง!
โดยที่พระขันธ์แสงชัยยังมิทันตกถึงพื้น...ด้วยความรวดเร็วในชั้นเชิงดาบจากยอดฝีมือทหารเอก หวดฟันเข้าพระรากขวัญเต็มกำลังที่มีอยู่...
ฉับบบบ!...ร่างนั้นขาดออกจากกันในทันที!..."มันเป็นภาพแรกที่ทุกคนในที่นั้นจะต้องจารึกไว้ตราบนานเท่านาน "
โดยเฉพาะพระธิดามณีมนต์ทราศิริ!!...ละอองน้ำจากนภากาศเริ่มพร่างพรหมปกคลุมไปทั่วอาณาบริเวณนั้น

แต่ทว่า!...แต่ทว่า!...
แทบไม่น่าเชื่อสายตาของตนเอง พระราชาอีกพระองค์หนึ่งยืนปรากฎกายอยู่เบื้องหลัง ปรเมทร์...รับพระขันธ์แสงชัยไว้ด้วยพระหัตถ์ขวา
จรดวางลงบนบ่าบริเวณคอของปรเมทร์ในท่วงท่าอันสง่างาม...สรรพสิ่งทุกอย่างเงียบกริบประดุจนครร้างไปชั่วขณะหนึ่ง
และ"มันเป็นภาพที่สองซึ่งทุกคนในที่นั้นจะไม่มีวันลืมพระราชาหนุ่มเมืองมนุษย์ไปจากความทรงจำได้เลย ตราบนานเท่านาน"...
ปรเมทร์ เป็นฝ่ายปราชัย!

"ขอบคุณท่านอาจารย์ที่ประสิทธ์ประสาทวิชานารายณ์พันกายนี้ ไว้ใช้ยามคับขัน!"พระราชาวิเชียรชัยมังคละระลึกถึงครูบาอาจารย์
"ท่านเก่งมาก พระราชาหนุ่มเมืองมนุษย์ ขอให้ท่านพาธิดาแห่งเรากลับคืนสู่พระนครของท่านโดยสวัสดิภาพเถิด"ท้าวพญาฉัพพังคศิริกล่าวขึ้นในที่สุด
...เมื่อสายตาทุกคู่ละจากสังเวียนการประลอง มองไปยังท้าวพญาฉัพพังคศิริ เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็พลันบังเกิดขึ้นอีก!
"ปรเมทร์"ในขณะนั้นได้ถูกอสูรมารเข้าสิ่งสู่หัวใจซะแล้ว เขาไม่อาจทนความอัปยศอดสูใจ จากการพ่ายแพ้ในครั้งนี้ได้...
จึงฉวยจังหวะที่ทุกคนเผลอพุ่งตรงเข้าจับกุมตัวพระธิดามณีมนต์ทราศิริไว้ในทันใด!!..."ฮ่า ฮ่า ฮ่า ๆ"ปรเมทร์หัวเราะเสียงดังก้องฟ้า

​

วะ ฮ่า ฮ่า ฮ่าๆๆๆ ท่านจงกลับไปแต่เพียงผู้เดียวเถิด!!ส่วนร่างอันไร้วิญญาณนี้ ขอจงสถิตย์อยู่กับข้า ชั่วกาลนาน!!วะ ฮ่า ฮ่า ฮ่าๆๆๆ
"ปรเมทร์อย่า!"เสียงปรามจากท้าวพญาฉัพพังคศิริ แต่หาได้เป็นผลไม่ (เขาคิดที่จะพลีชีพตายไปพร้อมกับพระธิดาฯ)...



เหตุการณ์จะเป็นเช่นไร โปรดติดตามตอนอวสาน
(พร้อมเฉลยคำตอบ)ได้ในตอนต่อไป ครับ

 

ตอนแรกอ่านนิทานท่านหน่อ อ่านยังไงไม่รู้ดันเข้าใจว่าพระธิดาวิ่งไปขวางเลยโดนแทน
ดีน่ะมาอ่านคอมเม้นท์พี่นุ๊ก ไม่งั้นคงเข้าใจผิดไปใหญ่

 

ว้าว...ตื่นเต้นเร้าใจมากเลยอ่ะ

พระเอกของเราเก่งจริงๆ ด้วย
ตอนหน้าจะช่วยพระธิดาได้หรือเปล่าหนอ?