นิทาน เรื่อง "พญานาค"

ฉันรู้ว่าเธอรู้ และฉันก็ดูรู้ มันดูว่าเรื่องเราเริ่มไปกันใหญ่
กว่าจะรู้ก็เริ่มพัวผัน ปล่อยให้รักกันได้ยังไง ทั้ง ๆที่เธออยู่กับคนนั้น
ไม่รู้ว่าใจคิด ไม่คิดว่าใจเพ้อ เวลาได้ใกล้เธอหัวใจมันสั่น
ในสมองว่าให้เลิกไป แต่ลึก ๆ หัวใจต้องการ แล้วฉันจะยืนอยู่ที่ตรงไหน

กลับตัวก็ไม่ได้ ให้เดินต่อไปก็ไปไม่ถึง
เหมือนมีอะไรที่ดึง ไม่ให้เราเลือกทางใด
รักคนมีเจ้าของ ต้องทนเก็บมันในใจ
ไม่รู้จะทำอย่างไร และชีวิตจะเดินต่อไปทางไหนดี



ฉันรู้ว่าเธอรัก รักเขาออกปานนั้น เรายังมารักกันพวกคนใจอ่อน
กลับชีวิตครึ่ง ๆ กลาง ๆไม่มีหวังที่แท้และแน่นอน ไม่รู้ใครเริ่มก่อนในเกมนี้

กลับตัวก็ไม่ได้ ให้เดินต่อไปก็ไปไม่ถึง
เหมือนมีอะไรที่ดึง ไม่ให้เราเลือกทางใด
รักคนมีเจ้าของ ต้องทนเก็บมันในใจ
ไม่รู้จะทำอย่างไร และชีวิตจะเดินต่อไปทางไหนดี

ถอนหัวใจ ให้เหมือนเป็นคนไม่รักกัน
แต่ก็ทำไม่ได้ ก็ลืมไม่ได้ ไม่ง่ายดายขนาดนั้น

กลับตัวก็ไม่ได้ ให้เดินต่อไปก็ไปไม่ถึง
เหมือนมีอะไรที่ดึง ไม่ให้เราเลือกทางใด
รักคนมีเจ้าของ ต้องทนเก็บมันในใจ
ไม่รู้จะทำอย่างไร และชีวิตจะเดินต่อไปทางไหนดี

 

ท่าน หน่อ ผิดหวังอย่างแรง..ดูสิ ขอเมาจนหัวทิ่มเลยน่ะ

แม่มณี..ไม่เห็นใเธอเลย....

 

ว่าจะสงสารซะหน่อย...

พอเห็นนอนกอดขวดเหล้า....อืมๆๆๆๆๆๆๆๆเปลี่ยนใจดีก่า 555+

 

สวัสดีค่ะคุณคุรุวาโร

และพี่ๆที่น่ารักทุกท่านค่ะ

 

ของเค้าก็มีอยู่สองสีอ่ะ...
เป็นเพชรที่หายากซะด้วยสิ!
มีอานุภาพในตนเอง!!

 

โห....เพชรตาแมวของจริงไร้เทียมทานจริงๆค่ะ

 

ไปทำงานก่อนค่ะ

 

น้องแต ไม่เล่าต่อก่อนล่ะเดี๋ยวค่อยไปทำงานค่ะ..

ขาดตอนนาน ลืมนะคะ

 

วันนี้น้องแมวเหมียวเมาเหยออออ.....?

 

พี่นุ๊กว่าท่านหน่อฯ เมาเหล้า หรือ เมารัก ละคะ ^^

 

อ้าว น้องแต ไหงงั้นคะ มาเร็วเคลมเร็วจริงๆค่ะ ยังไม่ได้ทักทายให้หายคิดถึงเล้ยยย..^^

 

ก็หนู ..ทำไมไม่เข้ามาเร็วๆหน่อยค่ะ....ตลาดเค้าวายแล้วจ้า

 

น่าจะเป็นอันหลังนะคะ น้องเจิ่นเจิ๊น

 

ว่าแต่ว่า บ่ายนี้ไม่มีใครมาต่อ "นิทาน" แก้ง่วงแล้วเหรอคะ ^^

 

ของพี่รั้งเป็นคำกลอน ของหนูมาเป็นเพลงตั้งแต่เย็นเมื่อวานนี้กลับถึงบ้านต้องรีบส่งสารให้แม่มณีแทบไม่ทันน่ะค่ะ ^^

 

หายไปทำโน่น ทำนี่ เข้ามาอีกที โอ้โห... ยาวไป 4 หน้าทีเดียว

กระทู้ไหลลื่นดีจังเล้ยยย ...

ไปเดินชมห้องสมุดที่ทำงานมา เจอหนังสือชื่อเรื่อง ศัตราประกาศิต ประพันธ์โดย หมอกมุงเมือง ต้องชะงักและเปิดดู เพราะ หมอกมุงเมืองนี่ละ 555+

แต่บ่ได้เช่ามาเน้อออ ...

 

หา.. ส่งสารกันขนาดนั้นเชียวหรือ..

แน่มากเลย....

 

ท่านผู้รอคอย คงเหงาน่ะค่ะ อีกอย่างเมื่อวานวันพระด้วยน่ะค่ะ ก็เลยค่อนข้างแรง ก็ทำเอาหนูพิมพ์ไปขนลุกไปกันทีเดียว ^^

 

โซ่ตรวนผูกมัดสักร้อยหุน

ใจมุ่งมั่นหักทลายได้

ใยรักบางเบาสักเท่าใด

ผูกพันไว้แนบสนิทนิจนิรันดร์
(ทวิภพ - ทมยันตี)

*****************************

อ่านเพลินๆแก้ง่วง ระหว่างรอนิทานกันนะคะ

 

...เดียวดาย อ้างว้าง คนเพียงหนึ่งคน แค่เธอเท่านั้น ที่คนอย่างฉันจะฝันถึงทุกนาที...


ใช่เลยค่ะ T_T