เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน

จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

ในห้อง 'ภัยพิบัติและการเตรียมการ' ตั้งกระทู้โดย ภูภู, 6 เมษายน 2012.

แท็ก: เพิ่มแท็ก

หน้า 379 ของ 857

อุษาวดี เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

26 เมษายน 2012

โพสต์:

531

ค่าพลัง:

+12,151
พุทธโอวาทก่อนปรินิพพาน

ดูกรภิกษุทั้งหลาย !

ธรรมดาว่าไม้จันทน์ แม้จะแห้งก็ไม่ทิ้งกลิ่น
อัศวินก้าวลงสู่สงครามก็ไม่ทิ้งลีลา
อ้อยแม้เข้าสู่หีบยนต์แล้วก็ไม่ทิ้งรสหวาน
บัณฑิตแม้ประสบทุกข์ก็ไม่ทิ้งธรรม

ที่มา เครือข่ายกลุ่มพุทธธรรมกรรมฐาน สายท่านพระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต
แก้ไขครั้งล่าสุด: 3 พฤศจิกายน 2012

อุษาวดี, 3 พฤศจิกายน 2012

#7561
- ถูกใจ x 27
- ดูรายการ
NOKMAM เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

4 กุมภาพันธ์ 2011

โพสต์:

300

ค่าพลัง:

+6,157
Dhammanee said: ↑

โอ้โห..คุณ นก ญ อ่ะ พูดมาทำให้คิดถึงบ้าน(เมืองไทย)เลยเนี่ย :''(
Click to expand...

เหมือนกันเลยค่ะคุณพี่เกษ ตั้งใจไว้ว่าจะกลับเมืองไทยปีหน้าค่ะ chearr

NOKMAM, 3 พฤศจิกายน 2012

#7562
- ถูกใจ x 21
- ดูรายการ
ภูภู เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

1 กุมภาพันธ์ 2012

โพสต์:

3,042

ค่าพลัง:

+56,089
อุษาวดี said: ↑

พุทธโอวาทก่อนปรินิพพาน

ดูกรภิกษุทั้งหลาย !

ธรรมดาว่าไม้จันทน์ แม้จะแห้งก็ไม่ทิ้งกลิ่น
อัศวินก้าวลงสู่สงครามก็ไม่ทิ้งลีลา
อ้อยแม้เข้าสู่หีบยนต์แล้วก็ไม่ทิ้งรสหวาน
บัณฑิตแม้ประสบทุกข์ก็ไม่ทิ้งธรรม

ที่มา เครือข่ายกลุ่มพุทธธรรมกรรมฐาน สายท่านพระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต
Click to expand...

ขอโมทนาบุญธรรมาทานครั้งนี้ของคุณหมอด้วยนะครับ

ต่อไปนี้ คุณหมอพยายามทรงฌานให้ได้ตลอดเวลาเป็นปรกตินะครับ
และนำจิตเกาะสมเด็จองค์ปฐมให้แน่นๆที่สุดนะครับ และแผ่บุญด้วยกำลังฌาน ออกไปให้ทั่วร่างกายก่อน แล้วค่อยๆนำออกไปสู่ข้างนอก
ขอให้คุณหมออดทนต่อเวทนาทางกายด้วย แต่ถ้าจิตรอดแล้ว ก็ไม่มีผลอะไร

ขอบารมีท่านพ่อได้โปรดคุ้มครองกายและจิตของคุณหมอด้วย
สาธุๆ

ภูภู, 3 พฤศจิกายน 2012

#7563
- ถูกใจ x 29
- ดูรายการ
ภูภู เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

1 กุมภาพันธ์ 2012

โพสต์:

3,042

ค่าพลัง:

+56,089
NOKMAM said: ↑

เหมือนกันเลยค่ะคุณพี่เกษ ตั้งใจไว้ว่าจะกลับเมืองไทยปีหน้าค่ะ chearr
Click to expand...

เธอนี่ สมชื่อจริงๆ (นกรู้)
เธอกลัวมหาสมุทรอินเดีย ใช่ไหม๊? และเธอก็อยู่ชายฝั่งตต.ของออสเตรเลียด้วย Perth

บ้านเธออยู่ห่างทะเลกี่ไมล์

แก้ไขครั้งล่าสุดโดยผู้ดูแล: 3 พฤศจิกายน 2012

ภูภู, 3 พฤศจิกายน 2012

#7564
- ถูกใจ x 23
- ดูรายการ
NOKMAM เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

4 กุมภาพันธ์ 2011

โพสต์:

300

ค่าพลัง:

+6,157
ภูทยานฌาน2 said: ↑

เธอนี่ สมชื่อจริงๆ (นกรู้)
เธอกลัวมหาสมุทรอินเดีย ใช่ไหม๊? และเธอก็อยู่ชายฝั่งตต.ของออสเตรเลียด้วย Perth

บ้านเธออยู่ห่างทะเลกี่ไมล์

Click to expand...

หนูไม่รู้พี่ภู โง่จริงๆ นกเคยไปแถวนั้นขับรถไกลพอสมควรค่ะ นกให้ที่อยู่พี่ภู พี่ภูช่วยบอกให้หน่อยได้ปล่าวเจ้าค่ะ 5555 นกจะกลับบ้านช่วงเดือนก.ค หรือ ต.ค นะเจ้าrabbit_sleepy

NOKMAM, 3 พฤศจิกายน 2012

#7565
- ถูกใจ x 21
- ดูรายการ
kimberly เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

30 กันยายน 2006

โพสต์:

1,627

ค่าพลัง:

+5,233
Dhammanee said: ↑

สวัสดีจ้าาาา อ้าวว...แล้วหนูมาดี มีลูกแมวเหมียว ลูกแมวเหมียว(ร้องให้เป็นเพลงนะจ๊ะ) 5555 มีครูประจำรึยังจ๊ะเนี่ย รึว่าหนูยังเป็นขาจรอยู่ค่ะ อิๆ({)({)({)
Click to expand...

อันนั้นมันหนูมาลีไม่ใช่เหรอจ๊ะ? ที่เลี้ยงลูกแมวเหมียวน่ะจ๊ะ555+++(อย่าแซวกันสิ ชื่อนี้แหล่ะดีมากแล้ว ไม่มีปัญหาดี..(ยิ้ม)
ปล. ครูประจำมีหรือยังหนอ? 555+++(อุบไว้ก่อนจร๊าา)
kimberly, 3 พฤศจิกายน 2012

#7566
- ถูกใจ x 20
- ดูรายการ
NOKMAM เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

4 กุมภาพันธ์ 2011

โพสต์:

300

ค่าพลัง:

+6,157
พี่ภู นกรู้แล้วค่ะ ประมาณ 115 กิโลเมตรจากบ้านนกไปที Indian Ocean ค่ะ :VO

NOKMAM, 3 พฤศจิกายน 2012

#7567
- ถูกใจ x 21
- ดูรายการ
ลูกพลัง เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

27 เมษายน 2012

โพสต์:

413

ค่าพลัง:

+8,932
Survival said: ↑

การปฏิบัติจิตเกาะพระ เมื่อจิตเกาะพระได้แนบแน่น จะมีการทรงฌาน(ลักษณูปนิชฌาน)
ซึ่งฌานก็มีสองแบบ คืออารัมมณูปนิชฌาน และลักษณูปนิชฌาน ฌานทั้งสองอย่าง
มีความแตกต่างกันอย่างไร..ผมไปอ่านเจอบทความคุณดังตฤณ อธิบายไว้น่าสนใจดังนี้

สภาพจิตที่เป็นฌาน

- คือสภาพเป็นหนึ่งของจิต

- คือสภาพที่จิตตั้งมั่นรู้เป็นฐานเด่น

ตรงนี้ถ้าเอาคำว่าเอกัคคตามาโยงเข้ากับความหมายของฌาน
ก็จะทำให้เกิดมุมมองตามประสบการณ์เพื่อเป็นที่เข้าใจกันง่ายขึ้น
เพราะองค์ประกอบของฌานแม้จะต่างกันอย่างไร
ที่สุดแล้วก็ต้องยืนพื้นอยู่ที่เอกัคคตา หรือความตั้งมั่นเป็นหนึ่งของจิตนี่เอง

ความตั้งมั่นเป็นหนึ่งของจิตมีหลายแบบ
แบบโจรที่กำลังจ้องจะเข้าปล้นบ้านคนอื่นก็มี
แบบฤาษีที่เพ่งกสิณจนเกิดนิมิตชัด
ประกอบพร้อมด้วยปีติสุขเกิดแต่วิเวกก็มี

แต่ความตั้งมั่นเป็นหนึ่งแบบพุทธ
นอกจากนิยามตามองค์ประกอบที่เกิดขึ้นพร้อมกันคือ วิตก วิจาร ปีติ สุข แล้ว
ยังมีนัยอื่นที่เป็นเครื่องชี้ "ความเป็นสมาธิชอบ" อยู่อีก
ดังแสดงไว้ในปริกขารสูตร พระสุตตันตปิฎกเล่ม ๑๕
ซึ่งพระผู้มีพระภาคตรัสไว้ว่า...

ดูกรภิกษุทั้งหลาย องค์แห่งสมาธิ ๗ ประการนี้
๗ ประการเป็นไฉน คือสัมมาทิฏฐิ ๑ สัมมาสังกัปปะ ๑ สัมมาวาจา ๑
สัมมากัมมันตะ ๑ สัมมาอาชีวะ ๑ สัมมาวายามะ ๑ สัมมาสติ ๑
ดูกรภิกษุทั้งหลายเอกัคคตาจิตประกอบด้วยองค์ ๗ ประการนี้ เรียกว่าอริยสมาธิ
(ไม่ได้หมายความว่าผู้ได้อริยสมาธิต้องเป็นอริยเจ้าเท่านั้น
ทำนองเดียวกับผู้ที่เป็นสัมมาทิฏฐิเข้าใจอริยสัจจ์ ๔ ด้วยปัญญาทางนึกคิด
ไม่จำเป็นต้องเป็นอริยเจ้าเสมอไป)

เพื่อให้มองง่าย ถ้าตัดเอาองค์ประกอบอื่นๆออก
เหลือเฉพาะสัมมาทิฏฐิ ก็จะเข้าใจได้ว่าฌานหรือสมาธิที่นำด้วยความเห็นชอบนั้น
เป็นฌานที่จิตไม่โง่ ไม่หลงผิด ไม่มืดบอด มีลักษณะสว่าง
และรู้แจ้งว่าสิ่งที่ถูกรู้ก็ไม่ใช่อัตตา สภาพตั้งมั่นของจิตเองก็ไม่ใช่อัตตา
หากจะพูดให้เห็นภาพก็อาจบอกว่านั่นคือจิตที่มีปัญญาตั้งมั่น
หรือพูดตามศัพท์คือเอกัคคตาอันบันดาลขึ้นจากปัญญา
สมาธิใดๆที่ตั้งต้นด้วยมิจฉาทิฏฐิ
คือยังไม่เห็นตามจริงว่าสภาพธรรมทั้งหลายเป็นอนัตตา
แม้ดำเนินจิตให้เข้าถึงความเป็นฌานได้
ฌานนั้นก็จัดเป็นมิจฉาสมาธิ
เรียกว่าต้นทางผิดปลายทางย่อมผิดตาม ไม่มีทางถูกได้เอง

ชนิดของฌาน

๑.อารัมมณูปนิชฌาน ได้แก่การปักจิตแน่วอยู่ในอารมณ์เดียว
ไม่มีความนึกคิดแบบปกติ
แต่มีอาการน้อมกำหนดว่าเราจะเปลี่ยนระดับฌานได้
ถ้าก่อนถึงฌานไม่มีปัญญาพิจารณาสภาพเกิดดับไว้ก่อน
ก็จะไม่มี ตัวน้อมอัตโนมัติ เข้าไปดูว่าอะไรไม่เที่ยง อะไรไม่ใช่ตัวตน
จะมีแต่ความยึดติด ดูดติดอยู่กับอารมณ์อันน่าชื่นใจในฌานเท่านั้น
แต่ถ้าก่อนเข้าถึงฌานได้เคยพิจารณาความเกิดดับของขันธ์ ๕ ตลอดสายมาก่อน
ก็จะมีอัตโนมัติประการหนึ่ง คือรู้อะไรก็ตาม จะเห็นสิ่งที่รู้โดยความเป็นไตรลักษณ์
อาจจะเป็นครั้งเป็นคราวสำหรับปุถุชน แต่จะเกือบทุกครั้งสำหรับอริยบุคคล
เพราะฉะนั้นอย่าเพิ่งกล่าวว่าอารัมมณูปนิชฌานเป็นฌานนอกศาสนา
ฌานคือฌาน เป็นอาการของจิตอย่างหนึ่ง
อาจเป็นบันไดส่งทอด หรืออาจเป็นอ่างสำหรับพายเรือ ขึ้นอยู่กับบุคคลและวาระ

๒.ลักขณูปนิชฌาน ได้แก่วิปัสสนาญาณ มรรคผล และผลสมาบัติ
ในกรณีของฌานในฐานะของวิปัสสนาญาณนั้น
จะมีความนึกคิดแบบปกติได้ รับกระทบตามปกติได้ เดินเหินได้ หรือกระทั่งพูดจาได้
แต่ยืนพื้นอยู่บนสภาพจิตที่ตั้งมั่น แนบแน่น ในแบบของฌาน
หมายความว่าจิตเคลื่อนจากสภาพแนบแน่นขึ้นรู้อารมณ์ทางอายตนะทั้ง ๖ เป็นห้วงๆ
แล้วตกกลับลงมาอยู่ในสภาพแนบแน่นเป็นหนึ่งเหมือนเดิม
แต่ละครั้งที่รู้อารมณ์ แม้ความนึกคิด ก็รู้โดยความเป็นของไม่เที่ยง
หรือรู้โดยสักแต่เป็นสภาพปรุงประกอบด้วยเหตุปัจจัย ไม่ใช่ตัวตน
หากถามว่าถ้ารู้อารมณ์ทางอายตนะได้ จะกล่าวว่าเป็นหนึ่งได้อย่างไร
ก็ตอบว่าเป็นหนึ่งอยู่กับความว่างจากอัตตา ว่างจากอุปาทาน
และความรู้สึกว่าว่างเช่นนี้ไม่จำเป็นต้องบรรลุมรรคผลเสียก่อน
ทำนองเดียวกับคนครึ่งหลับครึ่งตื่นย่อมลืมว่าตัวเองเป็นใคร ชื่ออะไร
ต่างแต่ว่านี่เป็นความรู้สึกเต็มตื่น รู้เห็นว่าสิ่งปรากฏทั้งหลายไม่เที่ยง ไม่ใช่ตัวตน
จึงไม่หมายมั่นว่านั่นเป็นเรา เรามีชื่ออย่างนี้ สกุลอย่างนี้

หลายท่านมองว่าลักขณูปนิชฌานคืออุปจารสมาธิ
ก่อนอื่นต้องแยกแยะว่าอุปจารสมาธิไม่ใช่ศัพท์เดิมที่ใช้กันในพุทธกาล
เพราะฉะนั้นความหมายเชิงประสบการณ์จึงค่อนข้างคลุมเครือ
เนื่องจากนิยามนั้นจะหมายถึงสมาธิเฉียดฌาน
ประกอบด้วยวิตก วิจาร ปีติสุขอันเกิดแต่วิเวก
ขาดอย่างเดียวคือสภาพจิตที่เป็นเอกัคคตา

สำหรับนักภาวนานั้น เมื่อคุ้นกับอุปจารสมาธิมากเข้า
ก็อาจเกิดความรู้สึกก้ำกึ่ง เห็นน้ำหนักและคุณภาพอุปจารสมาธิหลากหลาย
เพราะแม้มีวิตก วิจาร ปีติสุขเหมือนกัน ทว่ากำลังก็ผิดกัน
ความมั่นคงที่เป็นพื้นภายในก็ต่างกันมาก
บางครั้งรู้สึกหนักแน่นเป็นหนึ่งเหมือนฌาน แต่กลับยังสามารถรับรู้อารมณ์ได้
แม้แต่สภาพเอกัคคตาก็อาจขึ้นเร็วลงเร็วได้ในเวลาไม่กี่วินาที
เหมือนไฟที่ติดๆดับๆ (โดยเฉพาะสำหรับคนเคยมีแน่นๆแล้วเสื่อมลง)

ความสับสนอาจลดน้อยลง ถ้าเราไม่ไปให้ความสำคัญกับนิยามทางศัพท์มากนัก
แต่มองตามจริงว่าอุปจารสมาธิกับฌานคือลูกพี่ลูกน้องที่หน้าคล้ายกัน
และสูงต่ำกว่ากันไม่มาก เมื่อใช้คำว่าลักขณูปนิชฌานอธิบายประสบการณ์ใด
ก็จะได้ไม่ต้องไปยึดติดว่าเป็นอุปจาระ (เฉียด)
หรือว่าเป็นอัปปนา (แนบแน่นเป็นฌานแล้ว) กันแน่

สัญญาในฌาน

- ไม่มีอัตตสัญญา หรือความรู้สึกในตัวตนแบบเดิมๆ เพราะไม่นึกคิดด้วยโมหะ
แม้ความคิดผุดขึ้นในลักขณูปนิชฌาน เมื่อจบหน้าที่คิด ก็หายไปทันที
เพราะจิตตัดเข้าสู่สภาพแนบแน่น มีปีติสุขอันเกิดแต่วิเวก
(คำว่าวิเวกบอกลักษณะเอกา เป็นหนึ่ง
ปราศจากกามฉันทะ พยาบาท ความง่วงงุน ความฟุ้งซ่าน และความสงสัย)

- หากเป็นอารัมมณูปนิชฌาน อาจมีอัตตสัญญาว่าเรากำลังเข้าฌาน
สภาพแนบแน่นของจิตเป็นเรา ซึ่งเป็นความรู้สึกในตัวตนระดับสูง ละเอียดประณีต
หรือเมื่อรู้อารมณ์ใด เช่นลมหายใจหรือนิมิตกสิณ ก็จะยึดอารมณ์นั้นๆว่าเป็นของเรา
มีความรู้สึกอยู่ลึกๆว่านั่นเนื่องด้วยเรา นั่นเป็นสมบัติของเรา

- หากเป็นลักขณูปนิชฌาน จะมีอนัตตสัญญาเป็นฐานตั้งมั่น
คือมีความรู้สึกว่าว่างจากตัวตนโดดเด่นกว่าอารมณ์กระทบแม้ความคิด
ไม่รับรู้ถึงสำนึกแบบสัตว์ มนุษย์ เทวดา หรือกระทั่งพรหม
แต่เป็นสำนึกที่แปลกใหม่อย่างสิ้นเชิง คือจิตเห็นตนเองเป็นเพียงสภาพรู้
และสิ่งถูกรู้ทั้งหลายก็ปรากฏตามจริงว่านั่นแค่ธาตุ นั่นแค่เวทนา นั่นแค่สัญญาและสังขาร
แม้เกิดสภาวะกระทบจิตให้รู้สึกแปลกประหลาดอย่างไร
จิตก็เท่าทันว่านั่นเป็นเพียงสัญญาและสังขาร
ตรงนี้ต้องผ่านการอบรมจิตรู้กายใจโดยความเป็นขันธ์ ๕ อย่างกระจ่างตลอดสาย
มิฉะนั้นสัญญาและสังขารบางอย่างอาจลวงให้หลงยึด
เพราะสภาพแปลกเกินปัญญาจะเท่าทันว่านั่นเป็นสัญญา นั่นเป็นสังขาร
ล่อให้หลงว่านี่คือสภาวะอันพ้นใช่และไม่ใช่
แต่หากกำหนดรู้โดยสักแต่เป็นความหมายรู้หมายจำ ปรุงแต่งจิตให้เป็นไป
กระทั่งเห็นความดับของสัญญาและสังขารนั้นๆ จึงเหลือแต่รู้ล้วนๆ
ซึ่งถ้าปัญญาในทางปริยัติถูกปูพื้นไว้รองรับดีแล้ว
ก็จะเห็นว่านั่นสักแต่เป็นหนึ่งในวิญญาณขันธ์
มีแต่สภาพรู้ และกำลังรู้ลักษณะนามธรรมของความว่างจากตัวตน
หรือรู้ลักษณะนามธรรมของตนเอง
เมื่อเคลื่อนสู่สภาพรู้ชนิดอื่น เช่นเห็นภาพ หรือได้ยินเสียง
ก็เป็นการรู้ที่มีความว่างเป็นฐาน ไม่รู้สึกว่าการเห็นภาพและเสียงคือตน หรือเนื่องด้วยตน

ผลของการมีฌาน

แน่นอนว่าผู้มีฌานย่อมได้เปรียบผู้ไม่มีฌาน
เพราะย่อมพิจารณาธรรมได้นานกว่า ต่อเนื่องกว่า
มีกำลังหนุนให้เกิดธรรมชาติล้างผลาญสังโยชน์ได้มากกว่า
แต่ก็ไม่ใช่ข้อบังคับของธรรมชาติ
ว่าผู้จะถึงมรรคผลต้องผ่านฌานเสียก่อน
เพราะมรรคผลที่ถูกต้องนั้น คลี่คลายมาจากการกำหนดรู้ความเกิดดับอย่างถูกต้อง
หาได้เกิดจากความมีฌาน หรือกระทั่งมีญาณหยั่งรู้เหนือโลกแต่ประการใด

ดังนั้นสิ่งที่สำคัญกว่าฌานจึงเป็นสัมมาทิฏฐิ
ต้องแน่ใจว่าตั้งความเห็นไว้ให้ถูก ให้ตรงเสียก่อน
ทั้งในแนวทางโดยรวม เช่นรู้ว่าสังขารทั้งปวงไม่เที่ยง จึงไม่ควรยึดมั่นว่าเป็นเรา
และทั้งในแนวทางโดยเจาะจง
เช่นรู้ว่าจะต้องดูความไม่เที่ยงที่กาย เวทนา จิต ธรรมอันกำลังปรากฏตามจริง
ไม่ใช่ไปสร้างเงื่อนไขอะไรขึ้นมาแล้วบอกว่าจะบรรลุธรรมด้วยเงื่อนไขนั้นๆ

ผู้มีสัมมาทิฏฐิอยู่แล้ว จะเข้าฌานได้ลึกแค่ไหนก็ไม่น่าเป็นห่วง
เพราะแน่ใจได้ว่าจิตจะฝักใฝ่มารู้ มาดูกายใจโดยความเป็นไตรลักษณ์แน่นอน
แม้เข้าฌานในแบบอารัมมณูปนิชฌานในเบื้องต้น
เมื่อถอนออกมา แล้วยังไม่ได้พิจารณาธรรมทันที
แต่ก็ได้ชื่อว่าสั่งสมกำลังใหญ่ไว้ก่อน ประจุพลังดีๆไว้พร้อมใช้
ระหว่างวันถ้าแค่พิจารณาอะไรเล่นๆว่าผิวหนังเราสะอาดเพราะสบู่
อยู่ๆไปก็สกปรกด้วยคราบไคลเพราะปฏิกูลภายในกายไหลซึมออกมา
จิตที่เกิดความสลดสังเวชนั้นอาจฉุดเอากำลังใหญ่ที่สั่งสมไว้ขึ้นมา
กลายเป็นสภาพตั้งมั่น รู้กายโดยความเป็นปฏิกูลทั้งแท่ง
แล้วเห็นปฏิกูลนั้นกระจายออกโดยความเป็นธาตุ
หยั่งรู้เข้าไปตามจริงในสภาพที่ปรากฏขณะนั้น ที่เป็นก้อนกายเดี๋ยวนั้น
ว่าไม่ใช่ตัวตน เป็นแค่สภาพธรรมชาติหลายๆอย่างมาประชุมประกอบกันอยู่
ไม่เกิดความมั่นหมายว่าเป็นก้อนอัตตา ไม่มีที่ตั้งของความรู้สึกในตัวตน
อันนั้นเองจัดเป็นลักขณูปนิชฌานขึ้นมา
มีองค์ฌานคือวิตก วิจาร ปีติ สุขปรากฏพร้อม
โดยไม่ได้รู้เพียงอารมณ์เดียวเหมือนอย่างอารัมมณูปนิชฌาน

และผู้มีสัมมาทิฏฐิเป็นอย่างดี ถึงแม้ยังไม่ใช่อริยเจ้า ถึงแม้ไม่เคยถึงปฐมฌาน
แต่เมื่อพิจารณาธรรมอยู่เสมอๆไม่ขาดสาย เห็นอะไรเป็นธรรมะแสดงอนิจจังไปหมด
ทั้งในระดับคิดๆ และในระดับกำหนดสติเป็นสมาธิชั่วคราว
ก็อาจเป็นตัวก่อกำลังให้ครบ ๕ ประการ
คือศรัทธาที่จะหันมา วิริยะที่จะประคอง สติที่จะระลึกได้ สมาธิที่จะตั้งมั่นเป็นหนึ่ง
และสำคัญสูงสุดคือปัญญาที่จะเห็นความเกิดดับตามจริงของทุกสภาวะทั้งนอกและใน
ถึงขีดสุดของพละ ๕ เมื่อไหร่ ลักขณูปนิชฌานก็เกิดขึ้นได้เช่นกัน
คือสำนึกจะตั้งต้นที่ความรู้สึกว่างจากตัวตน
และมีความคงเส้นคงวาเหมือนค้ำด้วยพลังเหลือเฟือ
ไม่มีความเพ่ง ไม่มีความบีบรัดคับแคบ จิตมีความเป็นใหญ่แบบฌาน
..ฯลฯ.....

(ดังตฤณ 30 พ.ย.2545)
Click to expand...

โมทนาสาธุกับท่านSurvivalด้วยครับที่ได้นำบทความที่ดีๆมาลงให้อ่านกัน

การเจริญอริยมรรควิธี ศีล สมาธิ ปัญญา
(ขอเว้นสายสุขวิปัสสโก)
จำเป็นจะต้องประกอบไปด้วยสมถกรรมฐาน+วิปัสสนากรรมฐาน รวมเป็นเนื้อเดียวกัน มิอาจแยกออกจากกันได้ ฉันใด..
อารัมมณูปนิชฌานอันเกิดแต่ฝ่ายสมถะและลักขณูปนิชฌานอันเกิดแต่ฝ่ายวิปัสสนา ก็มิอาจแยกออกจากกันได้ ฉันนั้น..

การเจริญวิปัสสนาโดยขาดกำลังแห่งฌานสมาบัติ ก็เรียกว่า"วิปัสสนึก" มิอาจที่จะตัดสังโยชน์ต่างๆให้เด็ดขาดลงได้
การเจริญแต่อารัมมณูปนิชฌานฝ่ายเดียว แม้นมีกำลังแห่งฌานสมาบัติมาก แต่ก็เป็นเพียงกำลังที่มีมากเป็นห้วงๆขาด"ความต่อเนื่อง"แห่งกำลังฌานบาตรฐานในการวิปัสสนาภายใต้อริยบทต่างๆเมื่อขณะที่มิได้นั่งเข้าฌาน (ฌานหยุดนิ่ง-static-กำลังสูงมากๆ)
การเจริญแต่ลักขณูปนิชฌานฝ่ายเดียว แม้นมีความต่อเนื่องแห่งฌานสมาบัติภายใต้อริยบท แต่ก็เป็นเพียงกำลังฌานอย่างเบาๆหามี"ความเข้มแข็ง"เพียงพอที่จะเป็นกำลังฌานบาตรฐานในการเจริญวิปัสสนาและตัดสังโยขน์ได้อย่างเด็ดขาด (ฌานเคลื่อนที่-dynamic-ได้ความต่อเนื่อง)
[หมายเหตุ:ทั้งสองฝ่าย ในที่สุดแล้วก็สามารถที่จะบรรลุมรรคผลนิพพานได้เช่นกัน เพียงแต่ว่าจะต้องมีความเพียรอย่างต่อเนื่องและ"ใช้เวลา"ในการสะสมกำลังฌานสมาบัติและความต่อเนื่อง ตามข้อดีข้อเสียในตัวของเขาเอง]
ดังนั้นเราจึงจะเห็นได้ว่า ถ้าเราสามารถเอาลักษณะเด่นของฌานทั้งสองแบบมาบรรจุลงในกระบวนวิธีการเดินมรรคได้แล้ว เราก็ได้ทั้ง"กำลังมากๆ"จากอารัมมณูปนิชฌานและ"ความต่อเนื่อง"จากลักขณูปนิชฌาน

คือเมื่อกายสงบอยู่ไม่เคลื่อนไหวมาก จิตก็จะเข้าทรงอารัมมณูปนิชฌานเพื่อสร้างกำลังแห่งฌานสมาบัติ
แต่เมื่อกายมีอริยบทต่างๆอยู่มากหรือมีปัจจัยเข้ามากระทบอายตนะต่างๆอยู่ตลอด จิตก็จะเข้าทรงลักขณูปนิชฌานเพื่อสร้างความต่อเนื่องแห่งฌานสมาบัติ

ท่านเชื่อหรือไม่ว่า"การปฎิบัติธรรมจิตเกาะพระ"นี้ก็คือการควบรวมลักษณะเด่นของฌานหยุดนิ่งและฌานเคลื่อนที่มารวมไว้ในกรรมฐานจิตเกาะพระกองเดียว คือได้ทั้งกำลังมากๆจากอารัมมณูปนิชฌานและได้ทั้งความต่อเนื่องจากลักขณูปนิชฌาน
ส่วนการวิปัสสนาก็เป็นการไปต่อยอดจากบาตรฐานมุ่งสู่"ปัญญาวิมุติ"ความหลุดพ้น

นี้แล..จึงคือเหตุผลว่า"ทำไมการปฎิบัติธรรมจิตเกาะพระจึงสามารถทำให้ผู้ปฎิบัติสำเร็จได้ในเวลาอันรวดเร็วหรือใช้เวลาไม่นานจนเกินไปนัก"

ขอให้ทุกๆท่านเจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปด้วยเทอญ.. สาธุสวัสดี

ความว่าง ก็คือ ความว่าง

ลูกพลัง, 3 พฤศจิกายน 2012

#7568
- ถูกใจ x 27
- ดูรายการ
tuk187 เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

4 เมษายน 2011

โพสต์:

91

ค่าพลัง:

+1,068
ภูทยานฌาน2 said: ↑

KhunTuk187

คุณสบายใจดีหรือยัง? ใกล้จะหมดสาระกรรมของเธอแล้วนะ
สู่ๆๆ
เดี๋ยวจิตยกแล้ว ก็จะสบายใจแล้ว โลกพระนิพพาน ผมยกให้ทั้งหมดเลย
แต่คุณจะต้องไม่ลืมพระคุณของสมเด็จพ่อ และองค์หลวงพ่อฤาษีลิงดำเด็ดขาดนะ
เพราะจิตเกาะพระนี้ มีที่มาที่ไป

จิตเธอทิ้งสมเด็พ่อหรือท่านพ่อ ไม่ได้เลยนะ ห้ามทิ้งๆ
กายน่ะ มันไม่ใช่ของเธอจริง เพราะดวงจิตไปอาศัยเขาอยู่ชั่วคราว
คอยหมั่นนำจิตเกาะท่านพ่อให้แน่นเลย แต่ถ้าตกขบวนรถไฟนี้นะ
เรียบร้อย...

Click to expand...

ไม่ทิ้งเด็ดขาดเลยค่ะ คุณครูภู จะเกาะท่านจนลมหายใจสุดท้ายค่ะ ทั้ง 2 ท่านพ่อค่ะ ก่อนสิ้นลมก็ขอให้มีสติคิดถึงท่าน ขอให้ท่านมารับค่ะ กลัวอย่างเดียวก่อนสิ้นลม ทุกคนรวมทั้งตุ๊กด้วย ไม่ค่อยมีสติกันค่ะ ตุ๊กขอให้มีสติตลอดไป จะขอองค์สมเด็จพ่อตลอดเรื่องนี้ค่ะ ขอขอบพระคุณครูทุกๆท่านที่สั่งสอนศิษย์คนนี้ ยังยาวนานค่ะ

tuk187, 3 พฤศจิกายน 2012

#7569
- ถูกใจ x 26
- ดูรายการ
เมิล เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

19 มิถุนายน 2008

โพสต์:

421

ค่าพลัง:

+3,132
ครูวิทย์คะ คุณปลื้มและลูกconfirm2ที่่นะคะ พี่เขาฝากมาบอกในเฟสนะคะ

เมิล, 3 พฤศจิกายน 2012

#7570
- ถูกใจ x 22
- ดูรายการ
apichayo เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

13 พฤศจิกายน 2011

โพสต์:

488

กระทู้เรื่องเด่น:

1

ค่าพลัง:

+3,936
ลูกพลัง said: ↑

การเจริญอริยมรรควิธี ศีล สมาธิ ปัญญา
(ขอเว้นสายสุขวิปัสสโก)
จำเป็นจะต้องประกอบไปด้วยสมถกรรมฐาน+วิปัสสนากรรมฐาน รวมเป็นเนื้อเดียวกัน มิอาจแยกออกจากกันได้ ฉันใด..
อารัมมณูปนิชฌานอันเกิดแต่ฝ่ายสมถะและลักขณูปนิชฌานอันเกิดแต่ฝ่ายวิปัสสนา ก็มิอาจแยกออกจากกันได้ ฉันนั้น..

การเจริญวิปัสสนาโดยขาดกำลังแห่งฌานสมาบัติ ก็เรียกว่า"วิปัสสนึก" มิอาจที่จะตัดสังโยชน์ต่างๆให้เด็ดขาดลงได้
การเจริญแต่อารัมมณูปนิชฌานฝ่ายเดียว แม้นมีกำลังแห่งฌานสมาบัติมาก แต่ก็เป็นเพียงกำลังที่มีมากเป็นห้วงๆขาด"ความต่อเนื่อง"แห่งกำลังฌานบาตรฐานในการวิปัสสนาภายใต้อริยบทต่างๆเมื่อขณะที่มิได้นั่งเข้าฌาน (ฌานหยุดนิ่ง-static-กำลังสูงมากๆ)
การเจริญแต่ลักขณูปนิชฌานฝ่ายเดียว แม้นมีความต่อเนื่องแห่งฌานสมาบัติภายใต้อริยบท แต่ก็เป็นเพียงกำลังฌานอย่างเบาๆหามี"ความเข้มแข็ง"เพียงพอที่จะเป็นกำลังฌานบาตรฐานในการเจริญวิปัสสนาและตัดสังโยขน์ได้อย่างเด็ดขาด (ฌานเคลื่อนที่-dynamic-ได้ความต่อเนื่อง)
[หมายเหตุ:ทั้งสองฝ่าย ในที่สุดแล้วก็สามารถที่จะบรรลุมรรคผลนิพพานได้เช่นกัน เพียงแต่ว่าจะต้องมีความเพียรอย่างต่อเนื่องและ"ใช้เวลา"ในการสะสมกำลังฌานสมาบัติและความต่อเนื่อง ตามข้อดีข้อเสียในตัวของเขาเอง]
ดังนั้นเราจึงจะเห็นได้ว่า ถ้าเราสามารถเอาลักษณะเด่นของฌานทั้งสองแบบมาบรรจุลงในกระบวนวิธีการเดินมรรคได้แล้ว เราก็ได้ทั้ง"กำลังมากๆ"จากอารัมมณูปนิชฌานและ"ความต่อเนื่อง"จากลักขณูปนิชฌาน

คือเมื่อกายสงบอยู่ไม่เคลื่อนไหวมาก จิตก็จะเข้าทรงอารัมมณูปนิชฌานเพื่อสร้างกำลังแห่งฌานสมาบัติ
แต่เมื่อกายมีอริยบทต่างๆอยู่มากหรือมีปัจจัยเข้ามากระทบอายตนะต่างๆอยู่ตลอด จิตก็จะเข้าทรงลักขณูปนิชฌานเพื่อสร้างความต่อเนื่องแห่งฌานสมาบัติ

ท่านเชื่อหรือไม่ว่า"การปฎิบัติธรรมจิตเกาะพระ"นี้ก็คือการควบรวมลักษณะเด่นของฌานหยุดนิ่งและฌานเคลื่อนที่มารวมไว้ในกรรมฐานจิตเกาะพระกองเดียว คือได้ทั้งกำลังมากๆจากอารัมมณูปนิชฌานและได้ทั้งความต่อเนื่องจากลักขณูปนิชฌาน
ส่วนการวิปัสสนาก็เป็นการไปต่อยอดจากบาตรฐานมุ่งสู่"ปัญญาวิมุติ"ความหลุดพ้น

นี้แล..จึงคือเหตุผลว่า"ทำไมการปฎิบัติธรรมจิตเกาะพระจึงสามารถทำให้ผู้ปฎิบัติสำเร็จได้ในเวลาอันรวดเร็วหรือใช้เวลาไม่นานจนเกินไปนัก"

ขอให้ทุกๆท่านเจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปด้วยเทอญ.. สาธุสวัสดี
Click to expand...

อนุโมทนากับครูลูกพลังด้วยครับ..ที่ท่านได้ให้ความรู้เกี่ยวกับฌานในการปฏิบัติธรรมจิตเกาะพระ ซึ่งเป็นฌานแบบลักขณูปณิชฌาน และอารัมณูปณิชฌานไปด้วยในตัว..ครูลูกพลังท่านมีความชำนาญเรื่องฌานมาก อยากฟังเรื่องราวเกี่ยวกับฌานจากครูลูกพลังอีก ..จะตั้งใจรออ่านนะครับ ขอบคุณมากครับ..

แก้ไขครั้งล่าสุดโดยผู้ดูแล: 3 พฤศจิกายน 2012

apichayo, 3 พฤศจิกายน 2012

#7571
- ถูกใจ x 24
- ดูรายการ
อุษาวดี เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

26 เมษายน 2012

โพสต์:

531

ค่าพลัง:

+12,151
ภูทยานฌาน2 said: ↑

ขอโมทนาบุญธรรมาทานครั้งนี้ของคุณหมอด้วยนะครับ

ต่อไปนี้ คุณหมอพยายามทรงฌานให้ได้ตลอดเวลาเป็นปรกตินะครับ
และนำจิตเกาะสมเด็จองค์ปฐมให้แน่นๆที่สุดนะครับ และแผ่บุญด้วยกำลังฌาน ออกไปให้ทั่วร่างกายก่อน แล้วค่อยๆนำออกไปสู่ข้างนอก
ขอให้คุณหมออดทนต่อเวทนาทางกายด้วย แต่ถ้าจิตรอดแล้ว ก็ไม่มีผลอะไร

ขอบารมีท่านพ่อได้โปรดคุ้มครองกายและจิตของคุณหมอด้วย
สาธุๆ

Click to expand...

สาธุ สาธุ สาธุค่ะ

อุษาวดี, 3 พฤศจิกายน 2012

#7572
- ถูกใจ x 24
- ดูรายการ
อุษาวดี เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

26 เมษายน 2012

โพสต์:

531

ค่าพลัง:

+12,151
สำหรับผู้ที่แก่ขึ้นทุกวันค่ะ

"บัดนี้ เธอแก่ดังใบไม้เหลือง
ยมทูตกำลังเฝ้ารออยู่
เธอกำลังจะจากไปไกล
แต่เสบียงเดินทางของเธอไม่มี

จงสร้างที่พึ่งแก่ตัวเอง
รีบขวนขวายหาปัญญาใส่ตัว
เมื่อเธอหมดมลทิน หมดกิเลสแล้ว
เธอก็จักเข้าถึงทิพยภูมิของพระอริยะ

บัดนี้เธอใกล้จะถึงอายุขัยแล้ว
เธอย่างเข้าใกล้สำนักพญามัจจุราชแล้ว
ที่พักระหว่างทางของเธอก็ไม่มี
เสบียงเดินทาง เธอก็ไม่ได้หาไว้

จงสร้างที่พึ่งแก่ตัวเอง
รีบขวนขวายหาปัญญาใส่ตัว
เมื่อเธอหมดมลทินหมดกิเลสแล้ว
เธอก็จักไม่มาเกิด มาแก่อีกต่อไป"

ที่มา พุทธวจนะในธรรมบท เสฐียรพงษ์ วรรณปก
/COLOR]

อุษาวดี, 3 พฤศจิกายน 2012

#7573
- ถูกใจ x 28
- ดูรายการ
natthapatpun เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

30 มีนาคม 2009

โพสต์:

1,124

ค่าพลัง:

+25,214
อุษาวดี said: ↑

ขอส่ง คุณ สุชาดา จิตเกาะพระ ลูกศิษย์ พี่เพ็ญ ครูนก (ช) ครูอุษาวดี คุณครูบุษย์ และคุณครูนอร์ท เข้าร่วมด้วยค่ะ เธอ confirm มาแล้ว
Click to expand...

โมทนากับคุณหมอและพี่สุด้วยค่ะ พี่สุไปนะ จะได้ซักถามข้อสงสัยและนำความรู้กลับไปปรับปรุงจิตและปฏิบัติต่อให้ตรงทางยิ่งขึ้น เพ็ญส่งกำลังใจไปช่วยดันจิตพี่สุสุดกำลังค่ะ อึ้บๆๆ อื้บบบบบบบบบ

บ้านปุณณภา : banpunnapa

natthapatpun, 3 พฤศจิกายน 2012

#7574
- ถูกใจ x 26
- ดูรายการ
อุษาวดี เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

26 เมษายน 2012

โพสต์:

531

ค่าพลัง:

+12,151
ธรรมคนละมุม

มีนักศึกษาคนหนึ่ง เขียนตอบข้อสอบอัตนัยแบบน้ำท่วมทุ่งผักบุ้งโหรงเหรง
รู้ตัวว่าสอบตกแน่ ไม่รู้จะทำอย่างไร เลยเขียนบรรทัดล่างสุดว่า
"เมตตาธรรม ค้ำจุนโลก" หวังคะแนนสงสาร อิอิ ;9k
ถ้าท่านเป็นอาจารย์ ท่านจะตอบว่าอย่างไร

อุษาวดี, 3 พฤศจิกายน 2012

#7575
- ถูกใจ x 22
- ดูรายการ
natthapatpun เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

30 มีนาคม 2009

โพสต์:

1,124

ค่าพลัง:

+25,214
อุษาวดี said: ↑

ธรรมคนละมุม

มีนักศึกษาคนหนึ่ง เขียนตอบข้อสอบอัตนัยแบบน้ำท่วมทุ่งผักบุ้งโหรงเหรง
รู้ตัวว่าสอบตกแน่ ไม่รู้จะทำอย่างไร เลยเขียนบรรทัดล่างสุดว่า
"เมตตาธรรม ค้ำจุนโลก" หวังคะแนนสงสาร อิอิ ;9k
ถ้าท่านเป็นอาจารย์ ท่านจะตอบว่าอย่างไร
Click to expand...

พี่เพ็ญตอบว่า "งั้นครูก็ขอแผ่เมตตาให้เธอในใจก็แล้วกันนะ" อิอิ หนุก ๆ ค่ะคุณหมอ ก็หาวิธีซ่อมให้เขาสิคะ ซ่อมให้แน่น ๆ เลย เอ้อ ขออภัยแล้วเราไปยุ่งอะไรกะเขาเนี่ย

บ้านปุณณภา : banpunnapa

natthapatpun, 3 พฤศจิกายน 2012

#7576
- ถูกใจ x 25
- ดูรายการ
Patcharawan เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

30 สิงหาคม 2012

โพสต์:

187

ค่าพลัง:

+3,980
อุษาวดี said: ↑

ธรรมคนละมุม

มีนักศึกษาคนหนึ่ง เขียนตอบข้อสอบอัตนัยแบบน้ำท่วมทุ่งผักบุ้งโหรงเหรง
รู้ตัวว่าสอบตกแน่ ไม่รู้จะทำอย่างไร เลยเขียนบรรทัดล่างสุดว่า
"เมตตาธรรม ค้ำจุนโลก" หวังคะแนนสงสาร อิอิ ;9k
ถ้าท่านเป็นอาจารย์ ท่านจะตอบว่าอย่างไร
Click to expand...

เอ้า!! ถ้าปัญญาทางโลกไม่พัฒนา ก็หันมาทำจิตเกาะพระดีกว่ามั้ย??? หนุกหนานบุญบันเทิง
อ้าว!! แล้วจุ๋มไปยุ่งไรกะเขาเนี่ย เนอะครูเพ็ญเนอะ

Patcharawan, 3 พฤศจิกายน 2012

#7577
- ถูกใจ x 22
- ดูรายการ
natthapatpun เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

30 มีนาคม 2009

โพสต์:

1,124

ค่าพลัง:

+25,214
ว้าว ๆ คุณจุ๋มเยอรมันมาแล้ว วันไหนขาดคุณจุ๋มวันนั้นกระทู้เงียบเหงา พี่ภูขาดคนรู้ใจจิบกาแฟอยู่ในความเงียบคิดถึงคนโน้นคนนี้ตามประสาคนแก่ คุณจุ๋มอย่าคิดไรมาก เ้ข้ามาเหอะ สงสารแก แกแก่แล้ว กราบขอขมาท่านพี่เจ้าค่ะ

บ้านปุณณภา : banpunnapa

natthapatpun, 3 พฤศจิกายน 2012

#7578
- ถูกใจ x 22
- ดูรายการ
apichayo เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

13 พฤศจิกายน 2011

โพสต์:

488

กระทู้เรื่องเด่น:

1

ค่าพลัง:

+3,936
อุษาวดี said: ↑

ธรรมคนละมุม

มีนักศึกษาคนหนึ่ง เขียนตอบข้อสอบอัตนัยแบบน้ำท่วมทุ่งผักบุ้งโหรงเหรง
รู้ตัวว่าสอบตกแน่ ไม่รู้จะทำอย่างไร เลยเขียนบรรทัดล่างสุดว่า
"เมตตาธรรม ค้ำจุนโลก" หวังคะแนนสงสาร อิอิ ;9k
ถ้าท่านเป็นอาจารย์ ท่านจะตอบว่าอย่างไร
Click to expand...

ถ้าเป็นผมจะตอบว่า ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน..

apichayo, 3 พฤศจิกายน 2012

#7579
- ถูกใจ x 20
- ดูรายการ
Patcharawan เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

30 สิงหาคม 2012

โพสต์:

187

ค่าพลัง:

+3,980
natthapatpun said: ↑

ว้าว ๆ คุณจุ๋มเยอรมันมาแล้ว วันไหนขาดคุณจุ๋มวันนั้นกระทู้เงียบเหงา พี่ภูขาดคนรู้ใจจิบกาแฟอยู่ในความเงียบคิดถึงคนโน้นคนนี้ตามประสาคนแก่ คุณจุ๋มอย่าคิดไรมาก เ้ข้ามาเหอะ สงสารแก แกแก่แล้ว กราบขอขมาท่านพี่เจ้าค่ะ
Click to expand...

โขลกๆๆ อึ๊ก ครูภูสำลักกาแฟแหงๆ สว. สว. สว. ค่ะครูเพ็ญ ศัพท์คำว่า"แก่" จุ๋มไม่รุจักอ่ะ ฮี่ๆๆ
กระเทือนหลายคน

Patcharawan, 3 พฤศจิกายน 2012

#7580
- ถูกใจ x 18
- ดูรายการ

(คุณต้องเข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน เพื่อที่จะโพสต์)

หน้า 379 ของ 857

แชร์หน้านี้

Loading...