เพื่อการกุศล นิ่มป่าแดง...ตามอ่านประสบการณ์จริง

ถามว่ารู้จักพี่แค่ไหน? เล่นเอาผมตอบไม่ถูกเลยครับ ถ้ารู้จักเป็นการส่วนตัวคงไม่ใช่แน่นอน
เอาเป็นว่า ลิ้งค์ด้านล่างนี้ เป็นกระทู้แรก ที่ผมรู้จักพี่ละกันนะครับ

http://palungjit.org/threads/*****ร...รียนวัดโพธิผักไห่วิทยาคาร-อยุธยา*****.105648/

กระทู้นี้ค่อนข้างเก่า แต่ผมเองก็ไม่ได้ไปขุดกระทู้มาจากไหนหรอกครับ
เพราะผมเซฟลิ้งค์นี้ไว้ในคอมฯตั้งแต่วันแรกที่อ่าน ที่เซฟไว้เพราะ
เป็นกระทู้แรกที่ทำให้ผมรู้จักวัดโพธิ์ผักไห่
และชอบการตอบคำถาม ทั้งของพี่หนุ่มเอง หรือพี่ศนิวาร และคนอื่นๆ
ที่ผลัดกันมาเล่าเรื่องครูบาอาจารย์ เรื่องอักขระเลขยันต์ต่างๆ
หรือเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยระหว่างพิธีปลุกเสก ที่ต้องเป็นคนใกล้ชิดเท่านั้นที่จะรู้ลึกรู้จริงได้ขนาดนี้
ผมชอบครับ อ่านแล้วได้ความรู้ ปนขำๆ ในบางสำนวน

และก็กระทู้งานบุญวัดโพธิ์ที่พี่นริศเป็นคนตั้ง อันนี้ชอบมาก แต่ระบบรบทิ้งไปแล้ว เนื่องจากพี่นริศขาดอายุพรีเมี่ยม
จากนั้นก็ตามไปอ่าน ทั้งกระทู้หลวงปู่สม หลวงปู่เสียน ที่พี่แวะเวียนไปตอบ

ผมอาจไม่ได้ไปตามอ่านทุกกระทู้นะครับ อย่างนี้พอจะถือว่ารู้จักพี่ได้ไหมครับ

 

เป็นพิมพ์พระปิดตาครับองค์เล็กประมาณเหรียญบาท แม่พิมพ์เป็นเนื้อเรซิ่น
ในใจลึกๆอยากได้พิมพ์ที่ใหญ่กว่านี้หน่อย แต่ปากหนักด้วยความเกรงใจหรือกลัวก็ไม่ทราบ
เกรงว่าถ้าขอนู่น ขอนี่ เหมือนคนไม่รู้จักพอ กลัวจะโดนไล่ตะเพิดไปเสียก่อน
เพราะแค่นี้ ท่านก็เมตตาผมมากแล้วครับ เกินความคาดหมายแล้ว
ได้อะไรก็เอาอย่างนั้นครับ ทำให้ดีที่สุด ตอนนี้ก็ปั้มอย่างเมามันครับ เล่นเอามือหงิกหมดแล้ว
ว่าจะทำให้ทันเดือนมิถุนายน เพราะอยากขอความเมตตาพระอาจารย์เอาเข้าพิธีวัดโพธิ์ฯซักรอบ
ได้มีครูบาอาจารย์ที่เราศัทธาเป็นผู้ปลุกเสก เท่านี้ก็พอใจแล้วครับ

 

ช่วงนี้เจอคนขอให้ดูดวงอยู่หลายคน คงไม่รู้เลยว่าเราเป็นแค่เด็กนักเรียน
แต่เอาเถอะ...ชอบ

มีอยู่สองดวง เป็นดวงที่มีปัญหาครอบครับ จะเหมือนกันอยู่ตรงที่เป็นดวงเสาร์เล็งลัคน์

มีตำราว่าไว้เป็น "พินทุบาทว์" ถือเป็นจุดเปราะ แตกหักง่าย

จากปฏิทิน ช่วงนี้ดาวอังคารกับอาทิตย์ คู่อุบัติเหตุอยู่ราศีมีน ดังนั้นดวงใครที่มี
ลัคนาอยู่ราศีตุลย์ ก็จะได้รับอิทธิพลประเภทอุปสรรคขัดข้อง อุบัติเหตุ ทะเลาะเบาะแว้ง เป็นธรรมดา

ยกตัวอย่างมาหนึ่งดวง เป็นเพื่อนสมาชิกเรานี่เอง บังจันทร์ไว้ดวงหนึ่ง เดี๋ยวโดนพี่ไพรัชดุ


ลัคนาอยู่ราศีตุลย์ ราศีมีนจึงเป็นภพอริ
ระหว่างนี้ วางดาวที่ลอยอยู่ได้ดังนี้ ในราศีมีน

ดาวอังคาร๓ เป็นเจ้าเรือนภพกุมภะ,ปัตนิ การเงิน,คู่ครอง ตกอริ รายได้ลด รายจ่ายเพิ่ม หงุดหงิดกะคู่-หุ้นส่วน
ดาวอาทิตย์๑ เป็นเจ้าเรือนลาภะ ความสำเร็จ ตกอริ มีเรื่องยุ่งยากขัดข้อง
ดาวศุกร์๖ เป็นตนุลัคน์,มรณะ ตกอริ เหตุที่เกิดตกแก่เจ้าชะตาโดยตรง ห่างหาย โยกย้าย จับจ่าย
ดาวพุธ๔ เป็นเจ้าเรือนวินาสน์,ศุภะ ตกอริ เกิดเหตุอย่างไม่ทันเตรียมตัว ดาวพุธยังเป็นปาก จะหมายถึงการมีปากเสียงก็ยังได้
ดาวมฤตยู๐ ปุ๊ปปั๊ปรุนแรง บทจะดีก็ดีหลาย บทจะร้ายก็คูณสอง

เจ้าชะตา ลัคนาอยู่ราศีตุลย์ มีดาวเสาร์๗ เป็นเจ้าเรือนพันธุ อาจหมายถึงแม่ บ้าน พาหนะ ครอบครัว สัญญาผูกพันธ์ ข้อตกลง ฯลฯ
ตัวดาวเสาร์๗ เอง ก็หมายถึง เก่าแก่ ตระหนี่ ถี่ถ้วน ช่างเลือก มาลอยอยู่ในภพปัตนิ เล็งลัคน์เป็นพินทุบาทว์นี้
จะแปลว่า เจ้าชะตาช่างเลือก อยากได้คู่ครองที่เป็นแม่บ้านแม่เรือน ดูแลทุกข์สุขของครอบครัวได้ สร้างความมั่นใจในความมั่นคงของครอบครัวได้
ถ้าแม่-ญาติผู้ใหญ่ไม่เลือกให้ ก็อาจจะเลือกเอง เลือกที่เหมือนกับแม่!

หัดดูเองง่ายๆ ว่า เมื่อดาวอังคาร๓ เจ้าเรือนปัตนิ(คู่ครอง) ไปตกภพอริ มันก็จะมีปัญหา
ดาวเจ้าเรือนอริ คือพฤหัส๕ ก็ไปตกมรณะ มันก็ลงเอยด้วยการห่างกัน จะห่างกันแค่ไหน ก็ขึ้นอยู่กับพื้นดวงแต่ละคน
เป็นแบบนี้ ปัตนิ(คู่ครอง)=>อริ=>มรณะ
อ่านแบบเด็กๆ คู่ ทะเลาะ แยกกัน.....
ความรุนแรง ก็ขึ้นอยู่กับพื้นดวงอย่างที่บอก

เจ้าตัวบ่นๆกับผมก่อนหน้านี้ ว่า "ไม่รู้จะมาเป็นเมียหรือจะมาเป็นแม่"
ผมไม่ได้พูดอะไร แต่คิดในใจว่า เอาเมียทำแม่...ก็หมดเรื่อง.........กราบ......


อ้อ...ลืม ดาวเสาร์๗ เก่า...แก่... ในเรือนปัตนิ มีโอกาสได้คู่เก่า หรือได้คู่แก่...อีกด้วย

 

ผมเป็นคนหน้าตาดี เลยมีผู้หญิงเข้ามาในชีวิตเยอะ
แต่เมื่อถึงเวลาจะต้องแต่งงาน ผมก็ต้องยอมรับที่จะต้องปฏิเสธคำเชื้อเชิญของสาวๆ ยอมทำให้สาวๆทั้งโลกร้องไห้
เพื่อที่จะไม่ต้องมามีปัญหากับภรรยา....



ชั่วชีวิตที่ได้ไปร่วมงานแต่งงาน ก็จะเจอผู้ใหญ่มาให้โอวาท คู่้บ่าวสาว แล้วก็ลงท้ายเหมือนๆกัน
"ขอให้ใช้เหตุใช้ผล ในการอยู่ร่วมกัน"

ก็เพราะใช้เหตุใช้ผลนี่แหละ.. ถึงได้ทะเลาะกัน
ก็ใครบ้างละ ที่จะยอมรับว่าตัวเองไม่มีเหตุผล!

ตอนทะเลาะกัน ก็ต่างฝ่ายต่างมีเหตุมีผล แต่ใครจะเป็นฝ่ายแยกแยะและยอมรับเหตุผล
มีแต่เร่งเสียงตะแบงแข่งกัน ถ้าเสียงดังสู้ไม่ได้ ...งอน!

ถ้าเราเงียบอีกฝ่ายไม่ยอมให้เงียบ จะต้องให้เราพูดให้ได้... เออ
แปลว่าการเงียบ ไม่ใช่การยอมรับ

มาลองนึกย้อนกลับไปตอนจีบกันใหม่ๆ
ชี้นกเป็นนก ชี้ไม้เป็นไม้
อะไรก็ยอมรับได้ เพราะอะไร....

เพราะ "รัก"

ถ้าทะเลาะกัน อย่าไปมัวหาเหตุผลเลย... เหตุผลมีไว้เอาชนะกัน
ลองเปลี่ยนเป็น หาทางสงบศึกดีกว่า

ถามตัวเองว่า "ยังรักเค้าอยู่ไหม..."
ถ้ายังรักอยู่ ก็ยอมเหอะ จะได้จบ

ถ้าหมดรัก ก็ถามตัวเองว่า "ยังรักษาหน้าที่ตัวเองอยู่ไหม"
ถ้ายังมีหน้าที่ของสามีอยู่ ยังมีหน้าที่ของภรรยาอยู่ ก็ถามว่าเราบกพร่องไหม จะทอดทิ้งหน้าที่หรือไม่

ถ้าผมถูกบังคับให้ไปให้โอวาทคู่บ่าวสาวที่ไหน ผมจะใช้ประโยคที่ว่า
"ให้อยู่กันด้วยความรักและหน้าที่..."
หน้าที่ที่เรารับปากจะดูแลกันและกัน ดูแลกันด้วยความรัก

ใช้ชีวิตคู่แบบเสือกับสิงห์ ยังดีกว่าอยู่แบบโดดเดี่ยว
ถ้าไม่เช่นนั้นก็ปลีกวิเวกเหอะ.........

 

นายชม ดวงจันทร์
แวะมาป่าแดง เห็น เพื่อนรุ่นพี่ เอาของดีวัดดังมาอวด ได้ยินว่าซื้อมาแพง สู้ของวัดป่าแดงบ้านเราได้หรือเปล่า...สงสัย

เพื่อนรุ่นพี่ จ่ายไป 60,000 บาท มั่นใจว่าแท้ กล้าให้ทดสอบ
วางระยะ 2 นิ้วจากปากกระบอกปืน .38 ลูกโม่

ลูกก็โม่ แม่ก็โม่ นัดเดียว 60,000 ปิ๋ว........

ลูกปืนยังเหลือ แต่กำลังใจไม่เหลือ วิ่งมาฟ้องพี่นิ่ม
พี่นิ่มให้ลูกอมตัวนะไปลองดู ระยะห่างเท่ากัน

นายชม ดวงจันทร์ เป็นคนป่าแดง อายุ35 ปี
สัดส่วน ไม่แจ้ง
น้ำหนัก ไม่แจ้ง
ส่วนสูง ไม่แจ้ง
คนป่าแดง ส่งเข้าประกวด

เหตุเกิดวันนี้ เวลาประมาณ 17.00 น.
ยิงสองนัด ปืนกระบอกเดียวกัน กระสุนร้านเดียวกัน
ลูกก็อม แม่ก็อม ยิงสองนัด ไม่ลั่นเลย......

เพื่อนรุ่นพี่ จะเอาลูกอมฯกี่ลูกก็ได้ เพราะใกล้คนทำ แต่ของที่ซื้อมา 60,000 บาท...เสียดาย หาไม่ได้อีกแล้ว

คงจะยังไม่เคยคุยกับเซียนกนก โสธร "ของดีไม่ดัง...ของดัง...แพง"



.............................

ปล. วันนี้พี่นิ่ม นำของเข้าพิธีฯ ที่วัดไร่สายวารี เกาะจันทร์ มีพระคณาจารย์ร่วมอธิฐานจิตร้อยกว่ารูป มีหลวงพ่อเสนาะ วัดบางคลาน อาทิ ..... ซ้อมก่อนเข้าพิธีฯวัดป่าแดง

 

นานๆได้อ่านเรื่องแบบนี้ พร้อมภาพ น่ารักๆ ............ดีเหมือนกัน

ขอบคุณครับ สำหรับแนวคิดดีๆ

 

ติดตามความคืบหน้าเพิ่มเติม
(ใครแอบไปติดตามลับหลัง จะแช่ง!)

นายชม ดวงจันทร์ เป็นคนศรีษะเกษ มารับจ้างกรีดยางที่ชลฯ
พกหนังสติ๊ก .38 หัวระเบิด ไว้ยิงนก

จังหวะที่ยิงลูกอมฯ มีคนจับภาพไว้ได้ (ไว้จะตามเอามาให้ชมภายหลัง)
นัดที่ยิงไม่ออก เอามายิงขึ้นฟ้าลั่น
เลื่อนนัดใหม่ยิง ไม่ออก เอามายิงขึ้นฟ้าลั่น
ก็เลยยุติการทดสอบ

เรื่องเอาปืนยิงขึ้นฟ้า พี่ไพรัชเคยขอไว้ ประเดี๋ยวจะไปตกโดนเป็ดโดนไก่ตายซะเปล่า.....

นายชม ตอนมา มีลูกปืนมาครบ
ตอนกลับ เก็บลูกอมฯแทนลูกปืนกลับบ้าน จะขอดีๆก็ได้ แต่กลัวเจ้าของเค้าไม่ให้ เลยพูดยอๆเจ้าของเค้าหน่อย....... "เกิดมาจากท้องพ่อท้องแม่ ไม่เคยเจอ...ลูกอมฯนี้....ผมขอน่ะ!..."

 

รอติดตามครับ

 

สวัสดี พี่ทิพยและคณะสมาชิก ทุกท่าน
ขอคำแนะนำ เรื่องพระพิชัยสงคราม วัดโพธิ์ฯ ผมคิด(ในใจ)ว่าจะต้องเก็บตังบูชาสักองค์ เมื่อวันศุกร์ที่แล้วได้ไปกราบอาจารย์พิจารณ์ท่านก็เล่าให้ฟัง ผมเลยถามท่านว่าใช้คุ้มครองทั้งบ้านได้หรือไม่ คำตอบเป็นการเฉพาะตน เลยอยากขอคำแนะนำจากพี่ทิพย์ผู้ร้อบรู้ ว่าหากจะบูชา ควรจะบูชาให้ใครดี
1. ตัวผมเอง เพราะผมจะเข้าห้องพระสวดมนต์ มากกว่าใครในบ้าน แต่ก็ได้ข้อคิดจากพี่ว่า สวดมน + สมาธิ + พระที่พกติดตัว ก็คุ้มตัวได้แล้ว
2. บูชาให้แฟน เพราะแฟนไม่นิยม สวดมนต์ เพราะทำงานเหนื่อย (อีกเหตุผลเป็นใหญ่ในบ้านอยู่แล้ว :'(และหากไม่สวดมนต์บูชาก็อาจจะได้ประโยชน์น้อย
3. บูชาให้ลูกสาว(คนเดียว) เพราะอายุยังน้อย 4 ขวบนิด เป็นห่วงของพ่อและแม่ และคงจะทำตามแม่พี่ทิพย์และเพื่อนสมาชิก ว่าถ้าผมมีงบประมาณจำกัด ควรเลือกบูชาให้ใครดี ช่วยแนะนำผมด้วย ขอบคุณ

 

ครั้งหน้า ถ้าจะถามคนเก่ง คุณต้องเลือกมาหนึ่งคน ในนี้มีคนเห็นมากรู้เยอะอยู่หลายคน แต่ถ้าเจาะจงเฉพาะผม คุณจะโดนจำกัดวิสัย

และครั้งหน้า อย่าเอาตัวการ์ตูนมาใส่ ผมตาไม่ค่อยดี เห็นแล้วลายตาจริง

1.ไม่ตอบ เพราะคุณไม่ได้ถาม
2.ไม่ตอบ เพราะคุณตอบเองแล้ว
3.อ่านแล้วงง แต่ค่อยๆคัดได้ความว่า ลูกสาว, พ่อ, แม่ เลือกใครดี

ผมเป็นคนไม่ชอบตัดสินใจให้ใคร คุณตัดสินใจเองละกัน
ถ้าเป็นคนใกล้ตัว กางดวงดูก็รู้ว่าดวงใครน่าจะทำ เลือกเอาดวงที่เสี่ยงมากที่สุด ถ้าต้องเลือกได้แค่องค์เดียว

แต่สำหรับคนไกล จะแนะนำว่า
ศุภะของบุตร(ลูก) คือพ่อ
พ่อคือผู้อุปถัมภ์ค้ำชูลูก ถ้าคุณยังอุปถัมภ์อยู่ คุณก็เป็นศุภะ คุณอยากให้ลูกบูชาศุภะไหม

คุณเป็นลูก ศุภะคือพ่อของคุณ คุณอยากบูชาพ่อไหม

พันธุ คือความมั่นคง คือแม่ ........ ขอดวงคุณแม่คุณหน่อย ถ้าไม่มี เอาดวงคุณก็ได้ เดี๋ยวดูให้ น่าจะทำให้แม่นะ พีเอ็มมา

 

คุณหนุ่มทิพย์ครับ แล้วพระปิดตารุ่นกตัญญู มีประสพการณ์หรือยังครับ

 

มีแต่สองวันแรกที่แจก เพราะของฟรียิงได้ไม่เสียดายของ

ยิงเสร็จก็แพง แต่แพงเฉพาะที่ เพราะคนแจกยังไม่ตาย ยังมีแจกอีกครับ

ถ้าจำไม่ผิดจะอยู่ที่ 1,200 บาท ไม่อยากเชียร์ เดี๋ยวไม่มีใครกล้าแจกอีก

 

อัพเดตตามข้อมูลที่แจ้งหน้ากระทู้ครับ

 

อนันตภพ ej827314693th (คุณอนันตภพ เป็นท่านแรกที่ได้ผ้ายันต์จากคุณเติบโต นะครับ ยังเหลืออีก4ผืน)

รับตะกรุด4มหาอำนาจของคุณเติบโตมา ก็เห็นว่าทางวัดปรับราคาใหม่เป็น2,000บาท
ก็แจ้งข่าวให้ทราบเผื่อใครจะเข้าไปทำบุญ

พี่ไพรัชเห็นตะกรุดแล้วก็ว่าเพื่อนสมาชิกโชคดี เพราะต้นทุนค่าถักเชือก ค่าปิดทองสูงมาก ก็สมควรกับราคาแล้ว

 

สอบถามด้วยครับ

ตะกรุด ๔ มหาอำนาจ วัดโพธิ์ผักไห่ เป็นสายวิชาเดียวกัน หรือเหมือนกัน หรือคล้ายกัน กับของวัดพิชัยสงคราม หลวงพ่ออุดม ไหมครับ

หากไม่รบกวนเกินไปช่วยขยายความด้วยนะครับ ขอบคุณครับ

 

คุณเป็นสมาชิกเก่า แต่ถามคำถามซ้ำ (จริงๆแล้วผมความจำไม่ค่อยดี กลัวตอบแล้วไม่เหมือนเดิม ต้องตามกลับไปหาข้อมูลเหมือนกัน)

แต่ถามมาก็ดีแล้ว เพราะถ้าไม่มีใครถาม ผมก็ไม่กล้าเล่า เล่าครั้งนี้แล้วก็ขอให้ช่วยจดจำ ใครจำได้มาตอบคำถามแทนผมในครั้งหน้าจะขอบพระคุณ

วิชาที่คุณถามถึง ผมไม่กล้าบอกว่าเป็นสายวิชาเดียวกันหรือแตกต่าง เพราะครูใครก็ครูใคร เหมือนวิชามหาระงับ

ทางสายวิชาสมุทรสงครามก็มี สายวิชาประดู่ทรงธรรมก็มี ฯลฯ ใครจะกล้าบอกว่าเหมือนหรือต่างกัน

หากสมมุติว่าต้นกำเนิดมาจากแหล่งเดียวกัน แล้วกระจายไปเจริญเฟื้องฟูต่างที่กันภายหลังจะเป็นไปได้หรือไม่

บทสวดมนต์จากต้นกำเนิดเดียวกัน ยังสวดไม่เหมือนกันเลย ของจีนอย่าง ของไทยอย่าง ฯลฯ

เอาเฉพาะวัดโพธิผักไห่ละกัน ความว่า

ในยุคของวัดประดู่ทรงธรรม ที่มีพระอาจารย์เหม็งปกครอง ท่านได้มีภาระในการพัฒนาวัด จนไม่มีเวลาสอนกรรมฐานและพระเวทย์วิทยา จึงได้เชิญสหมิกธรรมที่เชียวชาญกรรมฐานมาเป็นครูสอนพระ-เณร ท่านผู้นั้นคือก๋งจาบ

ในทางวัดประดู่ฯ จะสอนกรรมฐานควบคู่ไปกับพระเวทย์ โดยยึดระดับของผู้เรียนเวทย์ว่าจะได้วิชาใดนั้น ก็ขึ้นอยู่กับระดับของกรรมฐาน โดยให้เป็นกุศโลบายในการชักชวนให้เรียนกรรมฐานเป็นบาท

หลวงปู่เทียม จึงได้วิชาจากก๋งจาบด้วยเหตุนี้

ถัดมาในยุคของหลวงปู่เทียม ท่านได้มีเด็กรับใช้คอยอยู่ปรนนิบัติพัดวีอยู่คนหนึ่ง ชื่อ"อ้วน" หมั่นมาคอยชงชาบีบนวดอยู่เสมอ จนบิดาเอ่ยปากว่าหนีไปอยู่วัดฯ จนไม่อยู่ช่วยพ่อช่วยแม่

บิดาท่านนี้คือ ม.ร.ว.จรูญสวัสดิ์ ศุขสวัสดิ์ และบุตรของท่านคือ ม.ล.พันธ์สวัสดิ์ ศุขสวัสดิ์

ภาพแรก ม.ร.ว.จรูญสวัสดิ์

ภาพสุดท้าย ม.ล.พันธ์สวัสดิ์


ในยุคของหลวงปู่เทียมนั้น ท่านโด่งดังจนมีคนมาขอเรียนวิชากับท่านมากมาย รวมถึงพระอาจารย์รูปหนึ่งของวัดชุมพลฯ ที่มาขอศึกษาเพิ่มเติม

ทันทีที่หลวงปู่เทียมท่านทราบถึงความประสงค์แล้ว ก็ชี้ไปที่ศิษย์ของท่านคนหนึ่ง ว่า "ถ่ายทอดให้อ้วนไปแล้ว..."
ในวิชาหรือเคล็ดวิชา ครูผู้ถ่ายทอด จะถ่ายทอดแบบปากต่อปาก ส่วนตำรับตำรานั้น จะเป็นเพียงการบันทึกกันลืม

อย่างเช่นวิชาการจารตะกรุดมหาระงับ จะมีการเขียนตัวสำคัญอยู่สองตัว คือ
ตัว นะอุดตะรังปิจจะ และตัว นะฉัพพรรณรังษี

ซึ่งสองตัวนี้ หากมองเผินๆแล้วจะหน้าตาเหมือนกัน แต่เขียนและเรียกสูตรไม่เหมือนกัน คืนเลียบแบบได้ แต่เรียกสูตรไม่ได้

หม่อมอ้วน หรือหม่อมหลวงพันธ์สวัสิดิ์ ได้เมตตาถ่ายทอดเคล็ดวิชานี้แด่พระอาจารย์พิจารณ์ โดยถือเป็นการถวายวิชามิให้สูญหาย โดยเอ่ยปากฝากฝั่งวิชานี้ไว้แล้ว ว่าหากใครประสงค์จะมาขอเรียน ก็ให้มาเรียนกับพระอาจารย์พิจารณ์เถิด เป็นวิชาที่ได้รับการถ่ายทอดมาโดยไม่ผิดเพี้ยนเลย.....

เมื่อรู้แบบนี้แล้ว คุณยังจะให้ผมกล้าบอกใครอีกไหมว่า "เหมือนหรือแตกต่างกันอย่างไร กับสำนักไหน..."

 

เฉพาะประเด็นที่สำคัญ และต้องการความชัดเจนเท่านั้น จึงถามช้ำ

ขอบคุณมาก

 

ประชาสัมพันธ์
อ.ธรรมนูญ สำนักบัวแปดกลีบ : มาลองของหรือเปล่า? ของที่ยกมาก็ดีอยู่แล้ว
21 ส.ค. 55 : หลวงพ่อลี วัดหัวตลุก : "ท่านท้าวสักกะเทวราชท่านมาเองเลยนะ...มาร่วมโมทนากับคุณด้วย"
27 ส.ค. 55 : ครูบาสายทอง วัดท่าไม้แดง : "ของที่อยู่ในลังนี้ มีรูปพระเจ้าตากสองพิมพ์ใช่ไหม ท่านมาเองเลยนะ..."
6 ก.ย. 55 : หลวงพ่อสมบุญ วัดปอแดง : "ของที่ยกมา ไม่ต้องเสกแล้วก็ได้นี่..."
6 ก.ย. 55 : หลวงปู่ผ่าน วัดป่าโพธิ์แก้ว : "หมูเขี้ยวตันนะ มีชีวิตแล้วนะ คุ้มตัวคนใช้ได้แล้ว"
21 ส.ค. 55 : พระอาจารย์สมคิด วัดเนินสาธารณ์ : "ผมมีเท่าไหร่ ผมทำให้คุณนิ่มหมดเลย..."
12 ก.ย. 55 : พระปลัดนิวัติ วัดคมบาง : "เสียลั่นเปรี้ยะๆ รอบพระอุโบสถตลอด ข้างบนเค้าร่วมโมทนาด้วยนะ..."
15 ก.ย. 55 : หลวงปู่สุภา กันตสีโล : "ทำไมจะสู้เหรียญปี 2466 ไม่ได้... ครูอาจารย์เรามาเสกเองหมด..."
4-6 ก.ย. 55 : หลวงปู่สงัด วัดสันติคีรีเขต : "พรหมทั้ง 16 ชั้น มาร่วมโมทนากับเธอด้วยนะ...พระฯชุดนี้ หาเทียบได้ยาก..."
5 พ.ย.55 : หลวงปู่บัว วัดเกาะตะเคียน : "ของที่หลวงปู่ฯเสกให้ ไม่ต้องไปเสกเพิ่มแล้วนะ มันเกินแล้ว.."
5 ธ.ค.55 : หลวงปู่เพ็ง วัดบ้านละทาย : "ของเค้าทำมาดีแล้ว แต่จะทำให้..."



หนุมานกายทิพย์ 700 บาท


สมิงบูรพา 700 บาท


สมเด็จมหาบารมี 1,000 บาท,พระนางพญา 700 บาท


พระปิดตาเจริญพร 700 บาท, พระปิดตาจักรพรรดิ์ 1,000 บาท



พระปิดตารุ่นแรก ขาว-เทา 1,800 บาท


เสือรุ่นแรก เนื้อนวะ 900 บาท


พระเจ้าตากสิน เนื้อชนวน 500 บาท


เสด็จกรมหลวงชุมพร เนื้อชนวน 500 บาท


..


หมูทองแดง เนื้อผง 500 บาท
หมูทองแดงตัวนี้ ประมาทไม่ได้ เพราะได้รับการอธิฐานจิตจากหลวงปู่บัว วัดเกาะตะเคียนถึง 14 วันในวาระเดียว หลวงปู่ฯทั้งเสกทั้งพรหมน้ำมนต์ทุกวันจนลังกระดาษใส่หมูเปื่อย
พี่นิ่มบ่นผมใหญ่ว่าหาลังให้แกไม่ได้ซักที กล่องลังกระดาษเปื่อยเพราะน้ำมนต์หลวงปู่ฯ ประพรมจนกล่องกระดาษทะลุ! คิดดูว่าน้ำมนต์ขนาดไหน....

ธนาคารกสิกรไทย สาขาเซ็นทรัลบางนา เลขที่บัญชี 604-2-33303-2 ชื่อบัญชี manchai

.................................

ตะกรุดฯชุดนี้ ถ้าเพื่อนสมาชิกไม่รีบ จะไปขอบารมีสายครูบาอาจารย์พี่นิ่มเสกเพิ่มเติมให้นะครับ วันที่12เมษายน ศกนี้ เน้นๆครับ

.....................................................
ขออภัยเพื่อนสมาชิก ที่ต้องแปะโฆษณา
เนื่องจากช่วงนี้มีโทรศัพท์เข้ามาถามราคากับผมเยอะมาก (สมาชิกใหม่ผู้สนใจ) เลยต้องหาวิธีช่วยลดภาระ
ขออภัยสมาชิกรุ่นเก่าเป็นอย่างสูง

.......................






ขออภัยเพื่อนสมาชิก เนื่องจากช่วงนี้ ผมโดนติดตามเรื่องน้ำมันแม่ทัพถี่มาก
เจตนาที่ทำออกมา ก็เพื่อตอบแทนน้ำใจเพื่อนสมาชิกในกระทู้พลังจิต
แต่พอมีการเผยแพร่ ก็มีผู้สนใจติดต่อเข้ามา ........ ถ้าผมขาย ก็ผิดเจตนาแต่แรก ถ้าผมปฏิเสธ ก็จะเสียน้ำใจ

ดังนั้นสมาชิกใหม่ที่ติดตามแต่ไม่แสดงตน โปรดรอหลังวันที่ 12 เมษายน 2556 นะครับ
จะให้มีโอกาศได้เป็นเจ้าของ โดยการจองในกระทู้เท่านั้น และโปรดสละสิทธิ์โดยการโทรฯมาถาม "น้ำมันแม่ทัพ" ได้ครับ (จะโทรฯจอง หรือโทรฯถาม ถือว่า "สละสิทธิ์")

 

เรื่องเล่า : เรื่องเกี่ยวกับโหราศาสตร์

ตอน : บ้ายกเมฆ/หายนะศาสตร์

สมัยผมเด็กๆ แถวบ้านผมมีคนสติไม่ดีหรือที่ชาวบ้านเรียกกันว่าคนบ้าที่คนพื้นที่หรือตำบลใกล้เคียงรู้จักกันดีอยู่ ๓ คน เชื่อว่าคุณคนวิเศษน่าจะเคยเห็น

คน ๓ คนนี้ คนแรกอายุมากหน่อยประมาณ ๔๐ ปี ชื่อ"แมว"หรือไอ้แมว คนๆ นี้เล่ากันว่าเป็นบ้าตอนเรียนชั้น ม.๘ เป็นคนไม่ค่อยพูดจามากนัก เป็น

ที่พึ่งเรื่องศัพย์ภาษาอังกฤษให้กับเด็กนักเรียนที่ไม่กลัวคนบ้า ต้องเข้าใจนิดหนึ่งว่า สมัยที่ผมเรียนหนังสือจะมีนักเรียนไม่กี่คนหรอกที่จะมี"ดิคชันนา

รี่"ดังนั้นถ้ามีการบ้านประเภทที่ครูให้ศัพย์ภาษาอังกฤษมาแล้วให้นักเรียนมาแปลเป็นภาษาไทย ก็จะมีเด็กบางคนไปถามไอ้แมวบ้าตามที่ชาวบ้านเขา

เรียกกัน คนที่ ๒ อายุประมาณ ๓๕ ปีเศษๆ คนๆนี้เรียกกันว่า"ไอ้โตก"อดีตเป็นลิเก เวลามีงานวัดหรืองานตามบ้านจะเป็นงานที่มีหนัง,มีลิเก,หรือ

ละคร ไอ้โตกจะแต่งตัวเป็นพระเอกลิเกเดินขายโป่งสวรรค์ นี่ก็เป็นคนบ้าที่ไม่มีพิษไม่มีภัยกับใครๆ เด็กไม่กลัว เห็นไอ้โตกเดินขายโป่งก็จะวิ่งตามร้อง

ให้พ่อ,แม่,พี่,ป้า,น้า,อาหรือปู่ย่าตายายซื้อโป่งให้ คนที่ ๓ ชื่อ"ไอ้แบะ"ผมค่อนข้างจะคุ้นเคยกับครอบครัวนี้ รู้จักพ่อแม่พี่น้องเขา พ่อแม่เขาทำบุญ

วัดที่ผมบวช เคยใส่บาตรให้ผมกินมาแล้ว อายุ"ไอ้แบะ"ตอนนั้น ๒๐ ปีเศษๆ เขาหายไปจากบ้านไม่นานนักอยู่ๆก็กลับมาอยู่ในสภาพของคนบ้า ได้

ข่าวว่าเขาไปเป็นทหารและทำความผิดอะไรก็ไม่ทราบ ถูกลงโทษติดคุกจึงเป็นบ้า เขาเป็นคนมีอาชีพเป็นช่างตัดผมก่อนที่จะไปเป็นทหารและเป็นคน

ชอบอ่านหนังสือมาก มีความรู้เรื่องวรรณคดีเป็นอย่างดีอยู่หลายเรื่อง และที่เก่งมากก็คือเรื่อง"สามก๊ก" ตอนที่เขากลับจากทหารมาอยู่บ้านก็เป็นคนบ้า

ที่ไม่มีพิษไม่มีภัยใดๆ เป็นแต่ชอบพูดคนเดียว และยังยึดอาชีพตัดผมเหมือนเดิม ผมเคยสังเกตพฤติกรรมของเขา คือถ้าวันไหนเขาจะหิ้วย่ามเครื่อง

มือตัดผมออกหากิน วันนั้นเขาจะเดินไปเล่าเรื่อง"สามก๊ก"ไปตลอดทาง แม้ขณะตัดผมก็จะเล่าไปเรื่อยๆ เป็นตอนๆไป มีคนบ้าอยู่คนหนึ่งที่ผมเคยพบ

เขาแถวๆตลาดวิเศษฯ หรือใกล้ๆเคียงแถวนั้น ซึ่งสมัยนั้นระยะทางสัก ๑๐ กม. ก็ต้องถือว่าไกล นานๆ จึงจะพบเขาสักหน ผมไม่รู้จักชื่อเขา แต่ให้

ความสนใจมาก เพราะเขาไม่เหมือนคนบ้าคนอื่นๆ ที่ผมรู้จัก ลักษณะการบ้าของเขาคือ เขาจะมองไปบนท้องฟ้า แล้วก็ชี้และพูดว่า "นั่นนางฟ้า...,

นั่นเทวดา...,นั่นยักษ์..."หรือบางทีก็เห็นเป็นสิ่งศักดฺสิทธิ์ต่างๆ อะไรทำนองนี้ และมันก็แปลกสำหรับผมคือถ้าผมมองตามที่มือเขาชี้และเขาบอก...ผม

ก็เห็นคล้ายๆ กับที่เขาบอก เข่น เขาบอกว่านนั่นเป็นยักษ์ ผมก็จะมองเห็นเมฆก้อนนั้นคล้ายยักษ์ไปด้วยฯลฯ คนเขาว่ากันว่าตาคนนี้เป็นบ้าประเภทที่

เรียกว่า"บ้ายกเมฆ" คือแกจะเห็นเมฆเป็นรูปต่างๆ แต่ผมคิดเองเสมอมาว่าแกไม่ได้จินตนาการแบบเพ้อฝัน เพราะผมก็เห็นเหมือนๆที่แกบอก....

ในช่วงที่ผมเริ่มจับตำราของปู่เพื่อเรียนรู้วิชาต่างๆ ผมก็ชอบแอบเรียนหมอดูตามตำราไปด้วย โดยที่ปู่ก็ไม่ว่าอะไรเพียงแต่บอกว่าอย่าอุตริไปดูให้ใคร

รู้เอาไว้ตรวจสอบตัวเอง ส่วนใหญ่ปู่จะให้ผมเรียนพวกเรื่องเกี่ยวกับการเอาข้าวเปลือกขึ้นยุ้งขึ้นฉาง ทำนองว่าจะเอาข้าวจากลานขึ้นวันไหนถึงจะดี

อะไรทำนองนั้น และเกี่ยวกับตำรายา หรือเคล็ดการจำเล็กๆน้อยๆ การเอายาลงหม้อ และตำราคิดไม้ ผมอยู่ชั้นประถมผมคิดไม้เป็นแล้ว รู้แล้วว่าไม้

๑ ยก คือไม้หนา ๑ นิ้ว หน้ากว้าง ๒๔ นิ้ว ยาว ๑๖ วา ตำราจะแจกแจงไว้ให้เสร็จว่าถ้าไม้หน้าหนาไม่ถึง ๑ นิ้ว หรือเกิน ๑ นิ้ว จะทำอย่างไร ถ้ากว้างไม่

ถึง ๒๔ นิ้วหรือเกิน ๒๔ นิ้วจะทำอย่างไร พอผมขึ้นชั้น ป.๔ ผมถึงรู้ว่าวิธีคิดอย่างนั้นมันก็คืบัญญัติไตรยางค์นั่นเอง อีกวิชาหนึ่งที่ผมได้พร้อมๆกับการ

คิดไม้คือ"วิชาแสนา" ผมไม่แปลกใจว่าทำไมเวลามีการรังวัดที่นาเพื่อขายหรือแบ่งนากัน ชาวบ้านมักจะให้ปู่ไปช่วยดูให้ด้วยคือไปพร้อมๆกับพวกรังวัด

ที่ดินจังหวัด พอผมโตขึ้นได้เรียนชั้นมัธยมถึงได้รู้ว่าการหาพื้นที่ที่ปู่เขียนว่า"แสนา" มันก็วิชาเรขาคณิต ว่าด้วยการหาพื้นที่ มันทำให้ผมเข้าใจวิชา

เรขาคณิตได้เร็วกว่าเพื่อนๆร่วมห้อง....???

พอเริ่มรุ่นหนุ่มก็หันกลับไปหยิบตำราอีกครั้ง คราวนี้ก็เริ่มจับคาถาอาคม เอาเรื่องยาบังหน้า เริ่มจับตำราหมอดูเพราะอยากจับมือนักเรียนหญิง อยาก

ให้คนสนใจ ก็ได้รับคำตักเตือนว่าอย่าเรียนเลยเรื่องหมอดู ปู่จะมีวิธีสอนง่ายๆ เช่นถามว่า ถ้าเอาวัน,เดือน,ปี,เกิด และเวลาตกฟาก มาทำนาย รู้ไหม

ว่า ระหว่างพระพุทธเจ้ากับเทวทัต จะมีอะไรแตกต่างกันบ้าง....ไม่รู้...(ผมตอบ) แล้วถ้าเอาที่ประสูติทั้ง ๒ ท่านมาคำนวนจะมีอะไรแตกต่างกันบ้าง...

ไม่รู้...(ผมตอบ) แล้วมีหมอดูคนไหนดูไว้บ้างว่า...อหิงสักกะ...จะสำเร็จเป็น...พระอรหันต์...ไม่รู้(ผมตอบ) อะไรๆ ก็ไม่รู้แล้วจะเรียนทำไม...เอวัง

แต่ผมก็ได้มาบ้าง

ผมถามปู่ในวันนั้นว่า คนบ้าที่ผมเห็นและรู้จัก มียารักษาไหม เพื่อจะให้เข้าใจว่าจริงๆแล้วผมสนใจเรื่องยารักษาโรค ปู่ตอบว่าไม่เคยเจอะเจอตำรา

รักษาโรคแบบที่ผมเห็น นอกจากพวกที่ถูกเลือดกระทำบนกระดานไฟ(คนอยู่ไฟหลังคลอด/ตกเลือดหรือที่เรียกว่าเลือดกระทำ/ส่วนใหญ่ถ้ารักษาหาย

ก็จะป้ำๆเป๋อๆ) ปู่บอกว่าที่รักษาได้เพราะมันมีสมมุติฐานของโรค ผมถามต่อว่าแล้วพวกที่เรียกว่า"บ้ายกเมฆ"รักษาได้ไหม? ปู่ตอบว่าไม่เคยเห็นใคร

รักษาพวกสติแตกได้และก็ไม่เคยเห็นตำหรับตำราที่ไหน? บ้ายกเมฆ...เกิดจากอะไร?ผมถาม ปู่ตอบว่า...ก็ไม่รู้จริงเป็นแต่เพียงผู้ใหญ่บอกกันต่อๆมา

ว่า มันมีเดรัจฉานวิชาอยู่วิชาหนึ่ง เป็นวิชาหมอดู พวกนี้ดูได้โดยไม่ต้องพึ่ง วัน,เดือน,ปี,ฤกษ์ผานาที ใช้วิธีกำหนดจิตหรือพูดง่ายๆว่า...ประเภท

หลับตาก็มองเห็น...สถิติต่างๆ...ไม่เกี่ยว...ไม่ต้อง...พอเรียนพื้นฐานได้พอเพียงแล้ว ขั้นตอนสุดท้ายต้องไปนอนในโลงผี...อยู่ในป่าช้า ๗ วัน เมื่อ

จบแล้วก็จะสามารถดูได้แบบหลับตามองเห็น....แต่ถ้าในระหว่างที่อยู่ในป่าช้าในขั้นตอนสุดท้ายของเคล็ดวิชา(เอาตามโกวเล้ง)ถ้าสกดหรือกำราบนาย

ป่าช้าไม่ได้หรือ"เอาไม่อยู่"ก็จะเป็นบ้าอย่างที่เห็นๆ กัน ความจริงผมชอบคำว่า"เอาไม่อยู่"มากกว่า"เอาอยู่"แต่ปู่บอกว่า...เขาว่าถ้าเอาไม่อยู่จะทำให้

คนเรียน"ยกเมฆ"เป็นบ้า"...แต่ปู่ไม่ยืนยัน...ได้แต่บอกว่า...ก็ฟังเขาเล่ามาเหมือนกัน...คงต้องต่อวันข้างหน้า...วันนี้ขอขอบคุณ...และขออวยพรให้

ทุกท่านเดินทางปลอดภัย...ได้กลับไปหรือไปอวยพร/รับพรผู้ใหญ่ ให้เป็นมงคลแก่ชีวิต...สวัสดีครับ

 

ถึงบ้านแล้วครับพี่ทิพย์ พี่ไพรัช คุณเซฟาโร่ ขอบพระคุณครับ สำหรับ เสื้อ อาหาร(หัวปลาช่องนนทรี หร่อย) ตะกรุดเมียดก(ตามพี่บอก 5555555)
ป.ล. วันนี้ท่าน สุวิระ ได้แจก พระสมเด็จทรงเมตตาด้วย