เมื่อเจ้ากรรมนายเวรไม่ยอมอโหสิกรรมให้

ขออนุโมทนา สาธุ สาธุ การบอกเล่าเรื่องราวได้ความรู้มากครับ

 

มีใครสงสัยบ้างไหมครับว่า ไอ้วันดับเดือนดับ นั้นมันเป็นยังไง แล้วผมเจออะไร แล้วหนีรอดมาได้ไง..จะว่าใจหมาก็ยอม..ผมเลือกที่จะหนีมากกว่าสู้หรือรับผลของกรรม ผมเห็นหลวงพ่อเทพฯ พระอภิญญา ที่แสดงฤทธิ์ให้เห็นกะตาได้ ยังไม่รอด...อย่างผม มันจะไปเหลืออะไร...หนีดีกว่า เก็บเดนชีวิตนี้เอาไว้ทำประโยชน์เพื่อพระพุทธศาสนา ใครจะว่าใจหมาก็ไม่เป็นไร...

 

สาธุ...สาธุ...สาธุ...

ถูกต้อง ครบถ้วน สมบูรณ์ และบริบูรณ์ โดยสิ้นเชิงแล้ว...พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้ดีแล้ว...ผมเองพิสูจน์แล้ว สติ ธรรมะวิจะยะ(ขออนุญาตแปลว่าการเลือกเฟ้นพิจารณาธรรม) วิริยะ, ปีติ ,ปัสสัทธิ(ท่านแปลว่าความสงบ ผมขออนุญาตแปลว่าความสงัด(ของจิต)),สมาธิ(ขออนุญาตแปลว่า ความตั้งใจมั่น) , อุเบกขา...ธรรมที่พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้แล้ว ยังคงอยู่ มีอยู่จริง เพียงธรรมนี้จะปรากฎแก่คนจริง ที่ทำจริง เท่านั้น จึงจะเห็นของจริงของพระอริยะเจ้า เมื่อเห็นแล้วจะสิ้นสงสัยในคำสอนของพระผู้มีพระภาคเจ้าจริง..ผมเป็นพยานได้..ขอให้นักปฏิบัติทั้งหลายที่ใคร่ในธรรม มุ่งไปข้างหน้า ตามพุทธพจน์บทพระบาลีที่คุณ สีลสิกขาอ้างมานี้นั้น ท่านย่อมมีโอกาสถึงที่หมายที่สัตว์ทั้งหลายถึงได้ยาก

 

สงสัยครับ และอยากทราบด้วย รบกวนคุณ Raming2555 ช่วยเล่าให้ฟังหน่อยนะครับ

 

เรื่องราวให้คุณค่าจริงๆ ครับ เจริญในธรรมครับ

 

อยากฟังคับ.

 

สงสัยค่ะ
ไม่ใช่วันสุริยคราส จันทรคราส ใช่ไหมคะ ท่านอาวุโส



(มาอ่านด้วยใจระทึก)

 

ขอขอบคุณท่าน raming2555 ที่ทำให้ให้ผมเกรงภัยในวัฏฏะยิ่งขึ้น

ปล.ว่าแต่พวกผมจะโดนลูกหลงมั๊ย :'(

 

รู้ว่าวันเดือนดับหมายถึง วันแรม 15 ค่ำ ดวงวิญญานมักจะออกมาเร่ร่อนในวันนี้ และการทำคุณไสยมนต์ดำ(ทำของ)ก็น่าจะหมายถึงวันเดือนดับนี้ด้วย

ถ้าเป็นทางโหราศาสตร์ ถือเป็นวันสิ้นเดือนทางจันทรคติคือวันแรม 14 ค่ำหรือวันแรม 15 ค่ำ เรียกว่าวันอมาวสี คือวันขอพรจากพระจันทร์

ยังไงรบกวนได้โปรดท่าน จขกท. รีบเข้ามาเล่าต่อด้วยค่ะ ลุ้นค่ะ เอ่ยถึงเจ้ากรรมนายเวรทีไร ขนหัวลุกทุกทีสิน่าาา rabbit_scary

 

ผมเองเรียนเกี่ยวกับโหราศาสตร์มาแต่อายุ 12 เดือนดับคือ แรม 15 ค่ำ ในทางไสยศาสตร์ยังสามารถใช้ตัดหัวหูดให้หายได้ด้วย วันดับก็น่าจะเป็นสุริยุปราคา แต่ถ้าบอกว่า ช่วงเวลาที่วันดับเดือนดับเป็นเวลา 3 วันนี้ให้คุณระวังตัว แล้วหลวงพ่อก็เดินหายไป นี่ก็เป็นเรื่องที่ผมไม่เคยได้ยินได้ฟังมาก่อน บ่ายวันนั้นผมบอกลูกศิษย์หลวงพ่อคนหนึ่ง แต่พี่ท่านนั้น ไปใกล้ถึงวัดแล้วกำลังจะเข้าไปอาศัยในโบสถ์บอกเพียงว่าเมื่อคืนหลวงพ่อมาหา รู้แล้ว แล้วแกก็ร้องไห้...ลูกศิษย์อีกคน มีหลานชายเดินทางมารับกลับ ระหว่างทางฟ้าผ่าไปตลอดทาง...ส่วนผมเองเหมือนหลวงพ่อจะมาบอกหลังสุด แล้วทิ้งปริศนาไว้อีก... พอจะรวบรวมกำลังใจได้ก็ถามท่านผู้มีพระคุณว่ามันเป็นยังไงครับ ท่านบอกมาว่า วันดับคือวันนั้นทั้งวันพระอาทิตย์จะไม่ส่องแสงยามกลางคืนจะไม่มีแสงดาวแสงจันทร์ ช่วงสามวันนับจากนี้ขอให้คุณระวัง อย่าออกไปไหน ขอให้อยู่แต่ในห้อง เพราะอำนาจพระพุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ จะว่างเว้น อำนาจของฝ่ายต่ำกว่าจะมีกำลังเต็มที่ ไม่ว่าพระเครื่อง ผ้ายันต์ มนต์คาถาใดๆที่คุณมีจะใช้ไม่ได้ผล ผมสงสัยว่าแล้วจะเกิดอะไรขึ้นได้บ้าง ท่านบอกว่าคาดเดาไม่ได้ เขาจะทำร้ายเอาได้ทุกอย่าง แต่น่าจะเอาเชื้อร้ายมาใส่ให้ทรมานจนตาย ช่วงนั้นอาจจะดีหน่อยก็ตรงที่ติดวันหยุดเสาร์ อาทิตย์ ผมลาหยุดวันจันทร์ต่ออีกวัน อยู่แต่ในห้อง มันแปลกที่ว่า ทั้งที่เป็นกลางวัน อากาศก็เหมือนครึ้มฟ้าครึ้มฝน แต่ฝนก็ไม่ยอมตกมันก็อั้นอยู่อย่างนั้น กลางคืนที่เคยมีเสียงแมลงร้อง มันก็เงียบไปหมด คืนแรกหมาจากไหนไม่ทราบ วิ่งเข้ามาจนขึ้นมาชั้น2ที่หน้าประตูห้องได้ มันเที่ยงคืนพอดี ไม่ใช่ว่าผมกลัวหมา แต่ผมเกรงใจสิ่งที่มากับหมามากกว่า คิดว่าไม่เป็นไร ช่างหมามัน ภายหลังมาดูจากกล้องวงจรปิด หลังจากหมาไปแล้ว ช่วงตีหนึ่งกว่าๆ มีดวงไฟขนาดเท่าผลส้มลอยจากขั้นบันไดล่าง มาสุดที่ขั้นบันไดเกือบถึงชานพักชั้นบนที่ผมอยู่ และช่วงตีสองกว่า เกิดขึ้นอีกครั้ง เย็นวันที่สองผมเริ่มรู้สึกไม่ดี เห็นลูกศิษย์หลวงพ่อตั้งท่าสู้ เพราะเขาถือว่าเขามีวิชาอาคม เรียนมามาก คนนี้ก็เป็นอีกคนที่ทำกรรมร่วมกันมาในสมัยหนึ่ง คือรับคำสั่งผมไปแล้วไปสั่งต่อให้ฆ่า สมัยนั้นเวลาฆ่าคือฆ่าทั้งหมด ไม่เว้นผู้หญิงและเด็ก หากนับเวลาไปแล้ว ลูกศิษย์หลวงพ่อคนนี้คงจะเหลือเวลาอีกไม่ถึง 3 ปี จะตายด้วยแรงกรรม คำบรรยายถึงสภาพการตายของคนๆนี้คือ เหลือเพียงกองเศษเลือดเศษเนื้อ นั่นคงเป็นเรื่องในอนาคตจะได้คอยดูกันไป แต่เย็นวันที่2ผมรู้สึกว่าคนนี้กำลังตั้งพิธีสู้ ผมพยายามโทรติดต่อไปแล้วเตือนว่าอย่าสู้ดีกว่า ยังไงก็สู้เจ้ากรรมนายเวรเหล่านี้ไม่ได้ และช่วงเวลานี้เป็นช่วงที่เขาเหล่านี้มีอำนาจมากมีกำลังถึงขีดสุด หากผ่าน3วันนี้ไปได้เราก็รอด เขาคนนี้ถามกลับมาว่าผมรู้ได้อย่างไร เขาได้ตั้งพิธีสู้ ตั้งวัวธนู ควายธนู ผูกหุ่นพยนต์ ผูกผีกันไว้ ตลอดจนเขียนยันต์ติดฝาห้องทั้ง6ทิศ เมื่อคืนเกิดฟ้าผ่าหม้อแปลง แล้วผ่าลงกลางบ้าน หมาที่นอนในบ้านตายทันที หิ้งที่ตั้งหุ่นพยนต์ทั้งหมดไฟลุกไหม้ บ้างก็แขนขาขาด เขาว่าเขาไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อนเลย คืนวันที่สองผมคาดว่าถ้านายคนนี้สู้ต่อคงได้ตายอย่างทรมานแน่...ผมยอมทนอยู่ในห้องต่อไปให้ครบ 3 วัน เรื่องอาหารมีคนซื้อมาส่งให้ ไม่ลำบากนัก เวลาอยู่ก็เข้าสมาธิไว้ เจริญภาวนาไว้ตลอดเวลา คิดว่าถ้าพลาดท่าเสียทียังไง เรายังพอจะไม่ลงอบายภูมิ สิ้นสุดวันที่ 3 ผมต้องถามท่านผู้มีพระคุณว่า จะทราบได้อย่างไรว่าสิ้นสุดวันดับเดือนดับแล้ว ท่านตอบมาว่า ให้สังเกตุแสงตะวัน หากฟ้าเปิด แสงตะวันสาดส่องแล้ว คุณก็ออกจากห้องนี้ไปได้ เป็นอันว่าหมดสิ้นระยะเวลา ต่อจากนั้นไปเขาจะเข้าทำอะไรคุณไม่ได้ คุณพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ครูบาอาจารย์ ท่านจะเข้าคุ้มครองได้ตามปกติ นี่ผมก็เฝ้าสังเกต ว่าตลอด 3 วันฟ้ามันปิดตลอด ทั้งวันทั้งคืน จนเช้าวันที่ 4 ว่าแสงแดดจะส่อง ท้องฟ้าจะเปิดก็เป็นเวลาเกือบเพล ก็เป็นอันว่าจบกันตามที่ท่านบอกมา...แล้วก็หนีกันไปได้อีกครั้งหนึ่ง...ก็ด้วยท่านผู้มีพระคุณแนะนำ...ส่วนพี่ที่หนีเข้าไปอยู่ในโบสถ์ผมไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขา แต่เมื่อเขาออกมาจากโบสถ์ได้ ก็กลายเป็นหันหลังให้กับหลวงพ่อ เลิกเคารพ เลิกศรัทธากันไป ความจริงหลวงพ่อก็มรณะภาพไปแล้ว ท่านมาบอกมาเตือนก็ดีมากแล้ว ไม่งั้นก็ไม่รู้จะเกิดอะไรขึ้นบ้าง คนๆนี้ผมก็ไม่ได้ไปติดต่อด้วยอีก ก็เป็นอันว่าจบ เรื่องวันดับ เดือนดับ ที่ไม่เคยได้ยินได้ฟังมาจากตำราไหนมาก่อนเลย...

 

สัญญาในจิตเราเองก็ส่วนหนึ่ง สัญญาในจิตเจ้ากรรมก็ส่วนหนึ่ง การผูกกรรมเอาไว้ไม่ว่าใครผูกกับใครหรือเราผูกกับเราเอง ก็ย่อมจะให้ผลอย่างยุติธรรมเสมอ

ขอบคุณที่เล่าเป็นความรู้ครับ

 

การระลึกชาติ ได้ ในชาติที่เรา เป็นคนไม่ดีนั้น
เมื่อระลึกได้แล้ว
ปัจจุบัน ได้ระลึกสำนึก ถึงความผิด ไหมคะ
หมายถึงว่า ต่อไป หากถูกบีบคั้น ในภาวะการณ์ เช่นเดิม
ภายหน้า ยังเลือกหนทางเดิมอีกไหมรึไม่ ทำนองนี้น่ะค่ะ

แล้วหลังจากภพชาติ ในยุคสงคราม ดื่มเลือดนั้นแล้ว ท่านอาวุโส มาเกิดเป็นมนุษย์ เลย รึว่าไปเสวยกรรมยังภพอื่นก่อนคะ

คือเคยอ่านมาว่า หากเราไปรับกรรม จากในนรก มาแล้วพอเป็นมนุษย์ ประมาณว่าเหลือเป็นเศษกรรมก็ใกล้หมดกรรมแล้วน่ะค่ะ

แต่หากเราไปเป็นเทวดา มาก่อน แล้วมาเป็นมนุษย์ ต้องระวังอย่างยิ่งไม่ให้จิตตก ไม่งั้นเราก็ร่วงตรงไปนรกเลย

ขอเอาใจช่วยให้ผู้อาวุโส(และข้าน้อยด้วย) มีความเพียรเผากิเลสที่บังตาทับใจ จนดวงตาเห็นธรรม เป็นพระอริยบุคคล ให้สำเร็จในปัจจุบันชาติ นะคะ

สาธุ สาธุ สาธุ ค่ะ

 

การขออโหสิกรรมเจ้ากรรมนายเวร ต้องขอบ่อยๆ เดี๋ยวเค้าก็ใจอ่อนอโหสิกรรมให้เอง (สมมุติมีคนฆ่าเราแล้วมาบอกว่าเราขอโทษ เอ่อๆ แบบนี้จะให้อภัยทันทีไหม คิดดู) แต่ถ้าให้อภัยได้ทันทีจะดีมาก (ถ้ามีใครทําให้โกรธแต่ให้อภัยนี่ดีๆ พระพุทธเจ้าสรรเสริญ) (อัน

อันนี้ผมไปอ่านมาอีกที กรรมนี่จะดีหรือชั่ว เหมือนเงาครับ ต่อให้เราจะมีฤทธิมากขนาดไหน ก็ส่งผลอยู่ดี (ควรทํากรรมดีไว้ จะได้มีแต่ความสุข เพราะใครๆก็เกลียดทุกข์รักสุข ก็ควรทําการกระทําที่ดี)

 

คนดีกับคนชั่วจะแยกกันยังไงดีนะ

เกิดมาทุกชาติไม่เว้นต้องมีการเข่นฆ่า ครั้งแรกที่นั่งสมาธิได้เป็นเรื่องเป็นราว มีผู้ชายมานอนคว่ำหน้าอยู่ข้างหน้า 3-4คน เขาเงยหน้ามาบอกว่า คุณฆ่าผมไว้ ผมสงสัยว่าไปฆ่าไว้ตั้งแต่เมื่อไร แล้วผมนี่ฆ่าคนไปเท่าไรหรือ? เขาทำภาพให้ดู เอาตัดเฉพาะหัวให้วางเรียงกัน เฉพาะกว้างก็กว้างกว่าสนามหลวงแต่ไกลนี่ไกลจนสุดลูกตา แต่ที่ต้องฆ่าเพราะปกป้องแผ่นดิน ปกป้องพระศาสนา ไม่ฆ่าเขา เขาก็ฆ่าเรา แต่ฆ่าเราไม่เป็นไร พอยอมได้ แต่ถ้าฆ่าคนของเราทั้งบ้านทั้งเมืองเราทนไม่ได้ ที่ต้องตามหลวงพ่อฤษีไล่ฆ่าเขานี่ก็หลายชาติ คิดว่าจะเว้นว่างบ้างก็ตอนเกิดมาเป็นผู้หญิง แต่พอเกิดเรื่องขึ้นมาก็ยังต้องไล่ฆ่าเขาอีกทั้งๆที่ร่างกายเป็นหญิง มันไม่ดี จะว่าไปมันก็เลวจริงๆ ซึ่งความจริงแล้วไม่อยากฆ่าใครเลยนะ ยามสงบศึกก็เข้าวัดปฏิบัติธรรม บั้นปลายรู้แล้วว่าอาการหนักแน่ ก็ได้อาศัยบวชและเจริญภาวนา เวลาตายจะเข้าฌาณตาย เพื่อเข้าเขตพรหมให้ได้ก่อน เพราะหากจะเกิดเป็นคนอีกเลยนั้น คติมันไม่แน่นอน ชั่วขณะจิตเดียวก่อนดับมีโอกาสพลาดลงอเวจีได้ ทางที่ปลอดภัยจึงตายในฌาณแล้วลาลงมาเกิด เวลาจะลงมาเกิดก็เลือกลงมาเกิดในครอบครัวที่เราจะได้เข้าถึงธรรม ชาตินี้่จะลาลงมาเกิดก็เห็นเตี่ยนั่งไสไม้อยู่ที่ม้าไม้ยาวๆ พี่ชายใส่กางเกงสีกากียาวถึงเข่า หัวเกรียนๆ ยืนอยู่หน้าบ้านที่เป็นตึกแถวสองชั้น ส่วนแม่นั้นไม่ได้เห็นแต่ก็รู้ว่าอยู่หลังบ้าน ดับจิตก็มาเกิด อาศัยที่ก่อนตายบวชเป็นพระธุดงค์ เวลามาเกิดชาตินี้ แต่เด็กนั้นเวลากินข้าวก็จะตักกับข้าวหลายๆอย่างมาคลุกๆรวมกันในจานแล้วตักกิน ความจริงผมรู้สึกเองว่ามันเป็นเรื่องปกติของผม เพราะรสชาดมันผสมปนๆกันไปแล้วก็พอดี เข้ากันดี มารู้สึกผิดก็ตอนที่เตี่ยกลับจากบ้านมาเหนื่อยๆแล้วใช้ให้ผมไปตักข้าวมาให้กิน ผมก็ตักมาคลุกๆแบบที่ผมกินอยู่ทุกวัน โดนเตี่ยด่าว่าจะเอาให้หมากินหรือไง? โตขึ้นมาเวลาเข้าวัดถือธุดงควัตร กินอาหารในภาชนะเดียวจึงรู้สึกว่าเป็นเรื่องปกติเป็นความเคยชินเสียมากกว่า..... พวกคุณคงเคยได้ยินถึงคุณงามความดีของพระโพธิสัตว์ที่ท่านได้บำเพ็ญบารมี มีเมตตาธรรมชั้นสูง เป็นที่น่าเคารพยกย่องสรรเสริญ น่าเลื่อมใส...คุณเคยได้ยินพระโพธิสัตว์อีกจำพวกหนึ่งที่ปกป้องพระศาสนาโดยการทำลายผู้ที่ปองร้ายและทำร้ายทำลายพระศาสนา เพื่อปกป้องพวกพระโพธิสัตว์ที่กำลังบำเพ็ญคุณงามความดี ไม่ให้ต้องถูกคนชั่วคนร้ายทำลายลง และปกป้องพุทธศาสนิกชนที่มุ่งหวังมรรคผลไม่ให้ต้องถูกคนชั่วทั้งหลายทำลายลงก่อนจะถึงฝั่งพระนิพพาน พระโพธิสัตว์พวกนี้ยอมเอาตัวลงไปแช่ในนรกก็ยอม ยอมให้ถูกด่าว่าประณามหยามเหยียด เพียงเพื่อปกป้องนักปฏิบัติทั้งหลาย และปกป้องพระพุทธศาสนาไว้ให้คงอยู่จนครบกาลสมัย คุณจะตัดคำว่าพระโพธิออกไปก่อนเหลือเรียกบุคคลจำพวกนี้สั้นๆก็ได้ พวกนี้ยังคงเกิดมาเพื่อเข่นฆ่า แล้วหนีไปเรื่อยๆ หนีไม่ทันเมื่อไร อเวจีอย่างยาวนาน แต่ก็ยังไม่ละความเพียรที่จะปกป้องพระพุทธศาสนาแล้วพระพุทธศาสนาจะอยู่ได้อย่างไรหากผู้บำเพ็ญบารมีถูกทำลายลงหมดเสียก่อน เป็นการบำเพ็ญบารมีที่น่าเศร้าจริงๆ...เล่าไปเดี๋ยวก็จะเกินเรื่องของเจ้ากรรมนายเวรไปซะอีก .... ก็ฝากไว้เป็นอีกแง่มุมนึงของการบำเพ็ญบารมีของสัตว์จำพวกหนึ่งไว้ให้คิดถึงบ้างก็แล้วกัน..

 

เพราะการรู้กฏแห่งกรรม ทำให้เกรงภัย แม้ผมไม่มีญาณวิเศษที่มองเห็นอดีตชาติก็เถอะ แต่ก็รู้ว่าคนเรามีเกิดมา มีทั้งกรรมดีและไม่ดี และอีกอย่างเราคิดดีไม่ได้ทุกชาติแน่ๆ ดังนั้นเราจึงอาจทำกรรมอันร้ายแรงไว้ก็ได้ และกรรมนั้นไม่รู้จะมาสนองเราเมื่อไหร่ สำหรับผมแล้วผมเองก็อยากตัดช่องน้อยแต่พอตัวหนีจากวัฏฏะนี้ไปเหมือนกัน

 

.. อนุโมทนาสาธุ กับเรื่องที่เอามาลงนะคะ ขอให้คุณทำสำเร็จตามที่หวังไว้แล้วกันนะคะ เรื่องที่อ่านมาทำให้นึกถึงเรื่องเพื่อนสนิทคนหนึ่งที่คบกันมาเป็นสิบกว่าปี แต่ต้องมาตัดความสัมพันธ์กันเพียงเพราะเหตุคล้ายกับที่คนที่ช่วยคุณเจอเลยคะ ถึงจะไม่หนักเท่าแต่ก็เกือบเอาชีวิตดิฉันและคนในบ้านหลายครั้งตั้งแต่ดิฉันตัดสินใจช่วยเธอคนนี้จากกรรมที่เธอได้ทำไว้ในอดีต .. สองปีที่เจอจนตัดสินใจตัดขาดเพราะตัวเขาก็ไม่ได้หยุดทำเรื่องไม่ดี และ บอกห้ามอะไรเขาไม่ฟัง ทุกวันนี้ยังคงต้องเจอกับนิมิตรน่ากลัวที่เกี่ยวกับ ผี อสุรกาย บ่อย ๆ นี้หรือเปล่าหนอที่พระท่านกล่าวไว้ว่า " ไม่มีใครใหญ่เกินกรรม "

 

เข้าใจ ที่มาที่ไปละ ค่ะ

ท่านคือ พระโพธิสัตว์ นั้นเอง(มิน่า อ่านแล้วขนลุกเย็นเยียบเลยทีเดียว)

ด้วยเหตุแห่งธรรมทานนี้ ขอให้ท่านจงเจริญธรรม ยิ่งเลิศด้วยปัญญา ด้วยเถิดสาธุ สาธุ สาธุ


นิมนต์ลงมาเกิดในยุคสงบสุขบ่อยๆ ด้วยนะคะ

 

ถ้าเจ้ากรรมนายเวรถึงขั้นทำให้พระมรณะไปอย่างนี้ไม่บาปหนักมากหรือ

 

.... มีคำถามคะ คือ พออ่านแล้วเกิดสงสัยขึ้นมา ขออนุญาติถามนะคะ

.. หากท่านต้องหนีอยู่แบบนี้ งั้นก้แสดงว่าท่านไม่ปราถนาจะนิพพานจนกว่าทุกคนจะนิพพานไปหมดใช่ไหม๊คะ ?

... เพราะต้องลงมาเกิดเรื่อย ๆ เพื่อเติมบุญบารมีหนีกรรม และ เพื่อปกป้องศาสนา .. ซึ่งโอกาสพลาดพลั้งสูงมากเพราะไม่ใช่จะระลึกได้เหมือนเดิมทุกชาติ .. เพราะกรรมนั้นอาจบดบังให้ท่านลืมเป้นบางชาติ อาจมีเพียงแค่ความทรงจำที่เบาบางเตือนสติเฉย ๆ

... อย่าเข้าใจผิดในคำถามนะคะ อันนี้สงสัยจริงคะ หากทำให้ขุ่นใจต้องขออถัยด้วยนะคะ

 

ไม่ขุ่นข้องใจเลยครับ ถามได้หมดทุกอย่าง ด่าก็ได้ด้วย แต่บางคำถามไม่ทราบคำตอบก็บอกไม่ได้ เมื่อครั้งยังต้องย้อนเวลาดูเรื่องราวตนเองแล้ว เห็นจะเกิดเป็นคนไม่มาก โดยมาก อยู่ในนรก และเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉานนับชาติไม่ถ้วน เกิดในสวรรค์หรือพรหมนั้นน้อยนิด...กับบางสิ่งที่ผมประสบบางเรื่องก็ไม่เข้าใจ ผมเจอเทวดาผู้ชาย ไม่ได้มาช่วยสงเคราะห์ แต่หาจังหวะร่วมทำร้าย ด้วยเป็นเทวดาก็เข้าออกได้ทุกที่ ผมไม่เข้าใจนัก ถามท่านก็บอกว่าผมเป็นเจ้ากรรมนายเวรของคุณ ท่านบอกว่าทำไมคุณคิดว่าคนที่ถูกคุณฆ่านั้นจะไม่มีใครมีความดีพอจะไปเกิดบนสวรรค์บ้างหรือไร ความจริงอันนี้ผมไม่ได้เถียง แต่สงสัยว่า หลวงพ่อเคยบอกว่า เทวดาจะต้องมีหิริโอตตัปปะ ไม่ใช่หรือ ท่านสวนมาว่า หลวงพ่อคุณก็บอกด้วยไม่ใช่หรือว่าเทวดาที่เป็นมิจฉาฑิฐินั้นมีอยู่ เรื่องแบบนี้ผมก็เจอมา ความจริงก็พูดต่อไม่ออกเพราะเราผิดจริง ท่านทำให้เห็นว่าในครั้งนั้นทั้งฆ่าทั้งเผาไม่เว้นผู้หญิง เด็ก คนแก่ ผมเองไม่ได้อยากดูอยากรู้เลย อยากจะบอกว่าที่ต้องทำไปนั้นทำไปตามหน้าที่ ทำเพื่อปกป้องคนของเรา แต่บาปมันก็เป็นบาป จะอ้างอะไรมามันก็ไม่มีประโยชน์ทั้งนั้น เรื่องปรารถนานิพพานนั้น ปรารถนามาก เคยขอลาพุทธภูมิไป 3 ครั้ง ครั้งที่3 สมเด็จองค์ปฐมเสด็จมาเอง ตรัสเพียงสั้นๆ (โดนด่า)จบกัน ลาไม่ทันแล้ว