@...อุ่นไอรักเพื่อนนักกลอน...@

เค้าบอกว่ามีแก้
ให้นอนแน่สักนาที
ตื่นมาสดชื่นดี
ไม่ต้องมีฝืนปวดหัว....ห้ามให้เจ้านายเห็นอ่ะ...5555555555

 

หรือมาเข้าต่อกลอน
ให้หัวค่อนใช้ทำงาน
ตาปรือไม่อยู่นาน
สดชื่นบานอย่ารีรอ......5555

 

เลิกงานหนาตาสว่าง
ไม่ต้องง้างไม่ต้องรอ
พลันสดชื่นรื่นเริงหนอ
แป้นแล้นจ้อพอเลิกงาน...555+

 

สงสัยเป็นติดต่อ
เลิกงานรอตามันเปิด
ระริกระรี้เริ่ด
อนงค์เจิดง่วงหายปลิด.....555....
(ping-love(ping-love

 

ผูกกลอนได้ง่วงนอน
ยัยจังหลอนต่อไม่ติด
แอบชมแล้วมิ่งมิตร
ไม่ได้คิดจะจิกใคร.....5555555555

 

จิกพี่เล่นเป็นนิจ
รู้จริตไม่เคืองขุ่น
ยิ่งสนิทยิ่งจิกพรุน
จิกให้คุ้นให้เคยมือ....5555555

 

ใครเล่าเขาเหมือนยาย
ร่ายกลอนคล้ายอาหารว่าง
ต่อถ้อยคอยชิมลาง
มีใครบ้างย่างเข้ามา..

กลอนร่ายยายไล่งับ
กลอนขยับยายรับหน้า
กลอนเดินยายเพลินนา
กลอนร้างลายายโรยแรง.. 55555

 

โอ๊ยแสนจะเจ็บแสบ
โดนจิกแลบเกือบขั่วโมง
คงรอจะผูกโยง
หลับคุมโปงเพิ่งโผล่มา...5555 เอ้อกัดเลย เอิ้ก

 

ของชอบไม่ต้องว่า
แล้วยกมาเป็นของว่าง
เผยใจไม่อำพลาง
เต็มไม่จางอ่านเขียนกลอน..55555

 

หยอกเย้ากันน่ารัก...

น่าหยิกนักสองสาวจ๊า..

ข้าน้อยแวะเวียนมา...

ผะวงหาอย่างอาวรณ์

ส่งบทกลอนขานไข

ส่งมาจากหัวใจ....

ดวงน้อยๆ..ที่ข้าเจ้ามี

 

tassumaleeหยอดหวาน
แห้งแล้งนานอบอ้าวเหลือ
ส่งใจมาจุนเจือ
รับล้นเชื่อให้อาวรณ์........

 

ยัยจังปลีกวิเวก
ยายเล่นเบรคขาดคู่จิก
สัปดาห์คงขาดพริก
ไม่หลุกหลิกเฝ้าถ้ำรอ....555

 

ฝนเจ้าขาตกมาทำไม

ข้่าน้อยเพลียใจจัง

ความหวังมลายสิ้น

ของยังขายไม่ได้

ิ ปากหม้อคงเหงาเศร้าใจ

ฝนตกพรำๆแม้ค้าช้ำ

กำไรงามๆไม่มีแทบสิ้นชีวี

หยุดเถิดหนาฝนจ้่าขาขอวอน

ขอไถ่ถอนทุนคืนบ้างละหนา

ฝนจ๊าอย่าช้าทีรถเข็นคันนี้

จะรีบไปตามทาง...

 

อยากจะทาน ปากหม้อ ขอคำใหญ่
ขายที่ไหน จะแวะซื้อ สักมื้อหนึ่ง
คงต้องหา ที่หลบฝน บ่นรำพึง
ขอคำนึง จะอวยพร อ้อนฝนเอย

ฝนเจ้าขา อย่ารังแก แม้น้องข้า
เธอตั้งหน้า หากิน ไม่นิ่งเฉย
วันอาทิตย์ ควรขายดี นะทรามเชย
ฝนเจ้าเอ๋ย หยุดเริงร่า จะไปชิม

ขอเอาใจช่วยให้ฝนหยุดตกนะคะ ที่บ้านก็ตกเหมือนกัน จะออกไปซื้อของทานไม่ได้ ขายที่ไหนเอ่ยใกล้ๆจะไปช่วยอุดหนุนค่ะ

 

ฝนเจ้าขาตกก่อน
ให้ขาดรอนปากหม้อขาย
หมดเมื่อไหร่โปรยปราย
แม่ค้าขายหน้าชื่นบาน...โอมเพี้ยง 2 ถุงจร้า..

 

กำลังใจคุณบุษ
ล้อเล่นสุดสนับหนุน
ปากหม้อเจ้าเอ๋ยทบทุน
กำไรอุ่นฝนหยุดรอ.....

 

กระท่อมน้อยเถียงนาในป่าเขา
ที่พักเราแสนสุขใจหาไดเหมือน
มีแสงดาวดั่งไฟฟ้าจ้าแสงเดือน
คอยเป็นเพื่อนในยามเหงาเฝ้ามองดู

เสียงจิ้งหรีดร้องเรไรระงมทุ่ง
ส่วนในกรุงเสียงรถติดผิดกันไหม
อยู่เถียงนาไม่เสืยค่าน้ำ-ไฟ
ไม่วุ่นวายเหมือนชาวกรุงมุ่งหาเงิน

 

เดินตามทางรอยพ่อมีทุกสิ่ง
เป็นเรื่องจริงทำได้ไม่มีอด
ไม่ต้องมีศิวิไลศ์ให้รันทด
รักษากฎพอเพียงไทยเฟื่องฟู.....

 

ไม่รู้จะตะกายดาวเอาไปไหน
เพียรสอนให้เพียงพอต่อทุกสิ่ง
ใช้ให้เกิดประโยชน์หมดจรดจริง
แล้วจึงทิ้งทับถมลงสู่ดิน

ของฟุ่มเฟืิอยทำใจคนหม่นกิเลส
ให้วิเศษอย่างไรใช้ไม่หมดสิ้น
ตะเกียกตะกายใฝ่หาเป็นอาจินต์
ร่างถมดินสิ้นชีวามาเอาไปได้ไหม