ปรารถนาพิสูจน์ตัวตนที่ดำรงอยู่ในขันธ์ มีรูปเป็นแบบใด (มาได้เลย ชยุต)

นี่ก็ เห็นด้วยได้ไง ใครพาเอากายทิพย์ เข้านิพพาน
นิพพานน่ะ ไม่ได้อาศัย กาย รูปนามใดใด เลย มันคือ ว่างหรือไร้อัตตาตัวตน จริงๆ ไม่ได้เป็นแดนว่าง หรือ ที่ว่างอะไรเลย ที่ว่าเอากายทิพย์ ไปน่ะ ว่างปลอมๆ ว่างหลอกๆ เท่านั้นเอง

 

ถ้าคุณ ไม่ยึดมั่นถือมั่นใน สมมุติทั้งหลาย ในโลกนี้ได้ ภพภูมิอื่นๆ ล้วนแล้วแต่ ไม่ครบสมบูรณ์เท่าโลก นี้อยู่แล้ว ดังนั้น ถ้าปล่อยวางทุกสมมุติในโลกได้จริง (แกนกลางของจักรวาล) ก็ถึงจะเรียกว่า นิพพาน หรือ หลุดพ้นได้จริงๆ เพราะ ไม่ยึดมั่นถือมั่น นั่นเอง

 

ที่สุดของสมมุติ ก็อยู่ในโลก
ที่สุดของจักรวาลก็อยู่ในโลก
ที่สุดของสรรพสิ่งก็อยู่ในโลก
ที่สุดของวิมุติก็อยู่ในโลก
ที่สุดของธรรมก็อยู่ในโลก
ที่สุดของทุกภพภูมิก็อยู่ในโลก

หาที่อื่น ไม่มีหรอกครับ นอกจาก หาจากความเป็นมนุษย์ในโลก

 

กรรมบาป หรือทุกข์ เกิดจากอะไร

กรรมเกิดจาก ตัวตนของมนุษย์ตนนั้น ได้กระทำผิดในศีล

(หรือการเบียดเบียนต่อ ตนเอง ผู้อื่น ธรรมชาติ และทุกสิ่ง)

จึงทำให้ กายทิพย์ ไม่สมบูรณ์เพราะธาตุทิพย์ หลุดหายออกไป

จากการกระทำผิดศีล

เมื่อธาตุทิพย์หลุดหายออกไป มนุษย์ตนนั้นจึงถือว่าไม่สมบูรณ์ บริบูรณ์

เมื่อกายหยาบสิ้น จึงต้องให้โอกาส กำเนิดขึ้นมาใหม่ในการปรับปรุงตนเอง

แต่ก่ไม่สามารถทำตนเองให้สมบูรณ์ขึ้น รอบแล้วรอบเล่า

จนกระทั่ง มีตัวตนจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ

แม้นว่าบางรอบของการเกิดจะสมบูรณ์บริบูรณ์ ก่จริง

แต่ไม่ได้รวบรวมธาตุตนเองกลับคืน ไม่ได้เรียกกายทิพย์ หรือตัวตนในอดีต

กลับคืน

หรือ ไม่ได้ชำระสิ่งสกปรกออกจากญาติตนเอง หรือตัวตนในอดีต ออกไปหมด

จึงไม่สามารถรวมร่างหรือรวมธาตุเป็นหนึ่งเดียวกันได้

ก่ จะต้องวนเวียนมาเกิดอีกรอบ จนกว่าจะรวมธาตุเป็นหนึ่งเดียวให้ครบ

 

ได้สัมผัสกับผู้ให้กำเนิดแล้วหรือครับ

 

ถ้าไม่ไช่มนุษย์ ก็ค้นหาสัจธรรมความจริงไม่เจอเช่นกัน
และต้องเป็นมนุษย์ที่มีสัมมาฐิทิ เท่านั้น จึงจะได้ผล ที่เป็นจริง
เริ่มต้นผิด ผลก็ผิด
ดังนั้น เหตุปัจจัยหรือปัญญาที่ จริงเท่านั้น จึงจะนำมาซึ่ง คำตอบที่จริง เช่นกัน
แล้วอย่าพากันคิดว่า ตำรา หนังสือ ครูอาจารย์ ที่ สอนเรานั้น เขา รู้จริง นะครับ
เพราะ ถ้ารู้จริง จะลาพุทธภูมิทำไม เนื่องเพราะ พุทธภมิ ก็คือ ที่สุดของการเรียนรู้ ของความเป็นมนุษย์ พุทธภูมิ คือ ผล ที่สุดของความเป็นมนุษย์ ที่เรียกว่า ถือว่า ได้เป็นมนุษย์ผู้ประเสริฐแล้วนั่นเอง ก็จะหยุดการเรียนรู้ ทุกสิ่ง หมดความอยากต่อทุกสิ่ง หมดความสงสัยต่อทุกสิ่ง ที่เหลือก็แค่ การใช้ชีวิตที่ถูกต้อง เหมาะสม มีความสุข และ สอน นำพา ให้คนอื่น รู้ความจริง สิ่งนี้ ได้ เช่นเดียวกัน นั่นเอง

 

และการไปหากเขตแดนความว่าง

คือ ต้องปรับสภาวะของธาตุทิพย์ ก่อน ที่เรียกว่า กายธรรม

และจะมีการพัฒนาไปเรื่อยๆ ตามวาระของการประพฤติของตนเอง

ให้เป็นประโยชน์ คือ กระทำประโยชน์แก่ผู้อื่น

กระทำประโยชน์ต่อธรรมชาติ ให้มนุษย์ทั้งหลายรุ่นลูกรุ่นหลานสืบๆกันไปได้อยู่ด้วยความปกติ

กระทำประโยชน์สร้างสรรต่อธรรมชาติ มวลมนุษย์ และ มนุษย์ ให้ดำรงอยู่ด้วยความปกติที่ถูกต้อง บริสุทธิ์ ไม่มีการขัดแย้ง ใดๆ เกิดขึ้นสืบนานต่อไป

 

กายทิพย์ นั้นยังต้องพัฒนาต่อไปให้มี

ภาวะของ กายธรรม ก่อน แต่ก่อนที่จะเป็นกายธรรม

(กายธรรม สิ จึงจะไต่ระดับได้)

ก่อนจะได้กายธรรม ก่ ต้อง ...

ก่ ต้องชำระกรรมที่มี ต้องรวบรวมกายทิพย์ ทั้งหมด

ต้องรู้จักการนอบน้อม

 

สุดท้ายยังหนีไม่พ้น เรื่อง รวมธาตุ อยู่อีก
ความจริงแล้ว ที่คุณเข้าใจว่า รวมธาตุนั้น ทางธรรม หมายถึง การชำระกรรมเก่า หรือ ใช้หนี้เก่านั่นเอง ปลดเปลื้อง พันธะสัญญา เก่าๆที่เคยมีมากับ คนอื่นๆ นั่นเอง ซึ่ง ตรงนี้ ก็ ใช้ปัญญา และ รูปนาม ที่มี อยู่นี่แหล่ะ ชดใช้ ผมเรียกว่า ขึ้นสวรรค์ ใช้บุญ ในความเป็นมนุษย์ หรือ ลงนรกใช้หนี้เวรกรรม ในความเป็นมนุษย์ ซึ่งทั้งหมดนี้ จะเป็นไปได้ ก็ต่อเมื่อ คนคนนั้น ยอมรับความจริงแห่งตน ได้ ทั้งหมด มีสัมมาฐิทิ นั่นเอง ยอมรับว่า สิ่งที่เกิดขึ้น จะเกิดขึ้น จักเกิดขึ้นกับตน ล้วนแล้วแต่เป็น ผลกรรมเก่าที่ตนเคยหลงผิด กระทำเอาไว้ นั่นเอง เมื่อ ไม่กล่าวโทษใคร แล้ว ก็คือ การยอมรับความจริงนั่นเอง นี่จึง จะ สามารถ ชดใช้ กรรมเก่า โดยไม่ต้อง ไปรวมธาตุ กับอดีต แต่อย่างไร ก็แค่ รับกรรม ตามจริง ด้วย รูปนามเลือดเนื้อ โดย ไม่มี สิ่งวิเศษหรือ ใคร มาช่วยเลย

 

ถามหน่อยเถอะ เห็นพูดบ่อยเหลือเกิน ไอ้เรื่องนอบน้อมนี่ ถามหน่อยสิ นอบน้อมตัวใครกัน ช่วยตอบหน่อย อย่าได้แต่ ท่องจำเหมือนนกแก้ว นกขุนทอง พอมีคนถามอยากได้คำตอบ จากคุณ คุณก็ บ่ายเบี่ยงว่า พูดไม่ได้ ไม่ไหวจริงๆ พวก ใจป๊อด แบบคุณนี่ ดีแต่ปาก ดีแต่พูดเพ้อเจ้อ พอให้พูดให้กระจ่าง ชี้ชัดๆ กลับ ทำไม่ได้

นอบน้อมใคร บอกหน่อยครับ

 

ปัญญาเรื่องการรวมธาต ก็คือ ปัญญารู้เหตุแห่งการเกิดนั่นเอง

เช่น ปัญญารู้ว่า ต้นไม่ เกิดจากการรวมธาตุอย่างไร
สัตว์ เกิดจากการรวมธาตุอย่างไร

การเกิด ก็คือการรวมธาตุ อยู่แล้ว แต่ปัญญาที่รู่ว่า การรวมกันเกิดได้นั้น เพราะเหตุปัจจัย จากสิ่งใด จากอวิชาหรือเปล่า หรือจากธรรมชาติ ก็เท่านั้นเอง

 

เช่น ต้นไม้ เกิดจากเมล็ด แต่ เมล็ดจะงอกราก ได้ ต้องได้รับเหตุปัจจัย ที่เพียงพอยังไง ถึงเกิดงอกรากได้ และ เติบโตได้ และ ออกลูกให้ประโยชน์ได้ ทั้งหมดนี่ ก็คือ ตัวอย่างของธรรมชาติ นั่นเอง แล้ว มนุษย์ก็เช่นกัน เกิดมาจากอะไร เหตุปัจจัยอะไรมาผสมกัน เมื่อเกิดแล้ว เติบโตได้อย่างไร เป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์เป็นคนดี ได้อย่างไร ใชีชีวิตให้มีความสุข ได้อย่างไร สร้างประโยชน์ให้กับโลกกับคนอื่นได้ อย่างไร นี่ต่างหากคือ ปัญญา ที่จำเป็นต้อง รู้ ความจริงของเรื่องพวกนี้

 

phudit กล่าวถูกต้องแล้วเรื่องรวมธาตุก่อนจึงนิพพานได้
เพราะอะไร? เพราะพระพุทธเจ้าเองก็ยังไม่ได้นิพพาน


จนสิ้นห้าพันปีพุทธกาล ท่านก็จะ "รวมธาตุ" แล้วกระทำ
"พระธาตุนิพพาน" ทีนี้ จึงจะนิพพานแบบอนุปาทิเสสไม่
เหลือเศษ ไม่เหลือเชื้อ อย่างแท้จริง จึงจะนิพพานได้ครับ


ส่วนแบบคุณ "เทวะทะตะ" นั้น จะนิพพานแบบ ๑ จิตวิญญาณ
ซึ่งจะเ็ป็นการนิพพานแบบปัจเจกฯ ซึ่งผิดเวลา จะส่งผลกระทบ
ต่อโลก เพราะทิ้ง "สิ่งตกค้างไว้บนโลก" (ไม่รวมธาตุ) นั่นเองครับ

 

ชิชะ ข้าก็ว่าใคร ที่แท้คุรุขจรศักดิ์ ญาติระอา นี่เอง เอ็งยังอยู่ในเว็ปพลังจิตอีกรึ "อนิจจัง สุขขัง อนัตตา" วาทะ มีเพียงไอ้แมงมุมคนเดียวเท่านั้น

 

แล้วเมล็ดที่ลีบ ถึงมันจะได้รับเหตุปัจจัยที่เพียงพอ ดีมาก มันจะงอกรากมั้ยล่ะ
ที่มันไม่เกิด งอกรากไม่ได้ เพราะเหตุใดต่างหาก
มนุษย์ก็เช่นกัน ที่จะกลับมาเกิดอีกไม่ได้ เพราะหมดเชื้อ ตรงไหน อะไรไม่มี ถึงจะมีโลก มีดินน้ำลมไฟ แต่ก็ เกิดไม่ได้อีกแล้ว ก็ย่อม มีได้เช่นกัน แต่ มันจะเป็นแบบนี้ได้ เพราะหมดเชื้อ หมดยาง อย่างไร ต่างหาก คือ ปัญญา ที่ ต้องรู้และเข้าใจ

 

นอบน้อมต่อทุกสิ่ง

นอบน้อมต่อธรรมชาติ

นอบน้อมต่อผู้อื่น

นอบน้อมต่อตนเอง

ทำสิ่งเหล่านี้ให้ได้ก่อน

เพราะว่า ผู้ดำรงอยู่ในระดับของความว่าง

ยังดูแลสิ่งเหล่านี้

หากสิ่งดังกล่าวข้างต้น

ยังทำได้ไม่ถึง ไม่เข้าใจ

โอกาสที่จะเข้าถึงความว่าง หรือ ใจ ตนเองแท้

ก่ หมดโอกาส

ว่าแต่ตอนนี้ยังสบายดี บ่ เทวะทะตะ

 

ก็แล้วแต่ อยากรวมก็รวมไป จะกระทำกรรมสิ่งใด ก็กระทำไป ตามที่ ตนเอง สร้างเอาไว้ พระพุทธเจ้ารวมธาต ผมรวมภพภูมิ ก็แล้วกัน รวมจิตที่สมุทัยทั้งหมด รวมมาไว้ที่โลก รวมอดีต อนาคตให้มาอยู่ในโลก เป็นปัจจุบัน

 

พระผู้สร้าง สร้างมนุษย์โลกมาให้อยู่ในมิติที่ ๓
มนุษย์จะ้ต้อง "รวมธาตุเพื่อกำเนิดใหม่" จึงจะได้
เป็นมนุษย์ในมิติที่ ๕ แล้วจะนิพพานได้ ไม่มีปัญหา


การนิพพานในระดับมิติที่ ๓ จะได้เแบบปัจเจกฯ
ส่งผลกระทบต่อโลก เกิดภัยพิบัติได้ทันทีเลยครับ


ดังนั้น เราจะเดินตามแนวทางปัจเจกฯ ต่อไป ไม่ได้

 

ไม่ทุกข์ ไม่ทุกข์ ไม่สบายดี แต่ก็ รับได้ทุกอย่าง รับได้ทั้ง สุข ทุกข์ เฉยๆ รับได้ทุกสมมุติ ที่โลกมี ก็แค่นั้น ความสบายดี ก็แค่ สภาวะหนึ่ง ความสุขก็แค่ สภาวะหนึ่ง ความทุกข์ก็แค่สภาวะหนึ่ง เฉยๆ ก็แค่สภาวะหนึ่ง มันก็แค่ สิ่งที่เป็นไปได้ ในโลก นี้ เกิดได้กับทุกตัวคน เท่าเทียมกัน แล้วจะมาถามทำไมครับ

 

นี่ภูดิด พวกที่นอบน้อม แบบ สตอเบอรรี่ ผมเห็นมาเยอะแล้วครับ
ปากก็ว่านอบน้อม ดูท่าทางก็เหมือนนอบน้อม ต้อหน้าอย่างหนึ่ง ลับหลังอย่างหนึ่ง คนจำพวกนี้ ผมเห็นมาเยอะครับ พวกลวงโลกครับ