เชิญเข้าร่วมสนทนาพิเศษเรื่อง มิติ ความฝัน ชาติภพ จิตวิญญาณ โดย @โนวา อนาลัย@ [Writer]

พอดีกำลังอ่านจิตวิญญาณประสานกายอยู่น่ะค่ะ จึงขออนุญาติถามเล่มนี้อีก 1 คำถามก่อนกลับไปอ่านความฝันกับวิถีของจิตวิญญาณอีกครั้งนะคะพี่นักเขียน

บทที่ 4 การท้าทายและการเป็นปฏิปักต่อความตายกับสุขภาพ
หน้า 57 ผู้ที่มองเห็นชีวิตทางกายภาพในร่างกายเนื้อหนังว่าเป็นภาวะที่ด้อยกว่าจิตวิญญาณอันเป็นภาวะที่สมบูรณ์กว่า มักกระทำการที่ไม่เป็นการยุติธรรมต่อร่างกายตัวตนทางกายภาพ ชีวิตทางกายภาพทั้งหลายล้วนเติมเต็มด้วยพลังแห่งจักรวาลอันเป็นต้นกำเนิดของมัน ดังนั้นชีวิตทางกายภาพจึงไม่อาจด้อยไปกว่าต้นกำเนิดอันเป็นส่วนประกอบของมันได้

ขออนุญาติถามพี่นักเขียนดังต่อไปนี้นะคะ
1. พลังแห่งจักรวาลอันเป็นต้นกำเนิดของมันมีคุณลักษณะอย่างไร? เหมือนหรือต่างกับพลังแสงอาทิตย์และพลังจากดวงดาวอย่างไรคะ?
2. เราสามารถนำพลังอันเป็นต้นกำเนิดนี้ไปใช้ประโยชน์อะไรได้อีกบ้างนอกจากทำให้เรามีความรู้สึกที่ดี, มีสุขภาพดีและมีความสมบูรณ์พูนสุข?
3. เราจะสามารถเหนี่ยวนำพลังแห่งจักรวาลอันเป็นต้นกำเนิดเข้ามาสู่ร่างกายเราได้อย่างไร?
(b-smile)

 

ขอบคุณมากครับคุณZiper
มีช่วงนึงเล่นประกอบ Paper Model ไปหลายชิ้นมาก
ส่วนใหญ่จาก เวปของ Epson กับCanon
http://cp.c-ij.com/english/index.html
http://www.epson.jp/nakajima/craft/index.htm


ส่วนเวปนี้แนะนำเลยครับ มีเยอะมาก
http://www.3dpapermodel.com.tw/home.html

อันนี้พวกแนววิทยาศาสตร์ Space ship
http://jleslie48.com/gallery_models.html

เวปนี้ของNasa
http://solarsystem.nasa.gov/kids/papermodels.cfm

อันนี้รวมเรื่อง Star wars
http://www7a.biglobe.ne.jp/~sf-papercraft/Gallery/Gallery.html
Science Fiction & Fantasy Free Paper Models
http://www.bioguider.com/blog/user1/1/archives/2005/437.shtml

อันนี้พวกของเล่น รูปสัตว์ ฯลฯ
http://www.ss42.com/toys.html
http://www.excite.co.jp/world/engli...ind.ne.jp/takumi/s07.html&wb_lp=JAEN&wb_dis=2

มีเยอะมากครับ
เอาไปให้ลูกๆหลานๆหัดตัด-พับ-ต่อ สนุกมาก
มีหุ่นยนต์ที่คุณZipperชอบหลายตัวลองหาดูคับ
จะได้ไว้แอบเล่นหลังห้องกัน+

 

(rose) พี่นักเขียนถูกมอบหมายให้วิ่งทำธุระเกี่ยวกับเอกสารพระราชทานเพลิงศพในสายของวันนั้น ซึ่งจะต้องทำให้เสร็จภายในเช้าวันนั้น ทำให้ต้องออกจากโรงพยาบาลกลับไปที่บ้านของคุณพ่อ กว่าจะกลับไปถึงโรงพยาบาลอีกครั้งก็บ่ายโมงพอดี ไปยังไม่ทันถึงโรงพยาบาล ห่างอีกเพียงไม่ถึงกิโลเมตร ก็แลเห็นควันสีขาวกลบกระจกหน้ารถจนมองไม่เห็นแม้แต่รถคันหน้า แต่กลับแลเห็นคุณพ่ออย่างชัดเจนในกลุ่มควันนั้น

ท่านมองพี่นักเขียนแล้วส่งยิ้มมาให้ สามีของพี่นักเขียนเขาเป็นคนขับ เขาก็ขับรถไปตามปกติราวกับว่าไม่มีควันสีขาวมากลบหน้ารถ พี่นักเขียนทราบว่าตนเองกลับไปโรงพยาบาลไม่ทันท่านสิ้นใจ และท่านก็ได้มาปรากฏให้เห็นเป็นการบอกลา เมื่อก้าวเท้าเข้าไปใน ICU แพทย์ได้ถอดเครื่องช่วยหายใจและสายยางทั้งหมดออกไปแล้ว เหลือเส้นสุดท้ายคือสายที่ monitor การเต้นของหัวใจ และในจอ monitor ก็เหลือแต่ flat line

คุณหมอหันมาบอกกับพี่นักเขียนว่า คุณพ่อจากไปได้เกือบ 10 นาทีแล้ว พี่นักเขียนกราบลาท่านแทบเท้า ไม่ทันจะเงยหน้าขึ้นได้ยินเสียงคุณหมอและพยาบาลร้องขึ้นพร้อมกันว่า "โอ" แล้วมีเสียงดังจากเครื่อง monitor พี่นักเขียนเงยหน้าขึ้นก็เห็น flat line บนจอ monitor กระตุกอย่างแรงจนทำให้คุณหมอและพยาบาลตกใจ (rose)

ขอแสดงความระลึกถึงคุณพ่อพี่นักเขียนด้วยครับ
มีการถ่ายทอดบุคลิกอารมณ์บางมุมออกมาเหมือนกัน ทั้งคุณพ่อ-คุณลูกเลยครับ
เอ..แต่ flat line ในมอนิเตอร์กระตุกแบบนี้..น่าสะดุ้งจริงๆนะครับเหมือนท่านคงเป็นความห่วงใยของคุณพ่อเลยแวะกลับมาทักทายก่อนจากไปสู่อีกโลกหนึ่ง

ตอนคุณย่าผมจากไปก็มีเรื่องแปลกครับ ตอนนั้นท่านอยู่ไกลมาก-ไม่รู้ข่าว แต่ขี้ธูปบนหิ้งพระร่างลงมาที่โต๊ะเต็มไปหมด ปกติไม่เคยเป็น หน้าต่างก็ปิดอยู่-ลมก็ไม่มี..จากนั้นไม่นานก็รู้ข่าวครับ ท่านคงผูกพันธ์กับสถานที่หรือบุคคลที่นึกถึงแบบนี้เหมือนกันครับ

แล้วก็อาการคล้ายว่าจะฟึ้นขึ้นใหม่ เคยเห็นกับสัตวเลี้ยงที่หยุดหายใจไปนานมากๆ แล้วอยู่ๆก็กระตุกหายใจเฮือกสุกท้าย ก็ตกใจว่าจะช่วยปั๊มหัวใจเขาดีมั๊ย!เผื่อจะรอด แต่มาคิดดูปล่อยเขาไปสบายๆดีกว่า ฟึ้นขึ้นมาจริงๆจะทำอะไรไม่ถูก โลกใหม่ข้างหน้าของเค้าน่าจะดีกว่านะครับ

 

พี่นักเขียนได้ตั้งประเด็นไว้ว่า เราจะคุยกันหรือสนทนาเกี่ยวกับหนังสือประมาณเดือนละเล่ม
มาถึงวันนี้-พวกเราพร้อมหรือยังคะที่จะสนทนากันเรื่อง ความฝันกับวิถีแห่งจิตวิญญาณ

พี่นักเขียนขอเชิญชวนให้พวกเราร่วมกันศึกษาประเด็นเกี่ยวกับ จิตวิญญาณต่างร่างแต่ร่วมวัตถุประสงค์ ซึ่งเราสามารถรู้เห็นพวกเขาได้ในความฝัน และสามารถติดต่อสื่อสารกับเขาได้ด้วยประสาทสัมผัสที่หก จากนั้นให้พิจารณาและค้นหาความสัมพันธ์ของจิตวิญญาณต่างร่างแต่ร่วมมิติ และจิตวิญญาณเสมือนร่วมร่างแต่ต่างมิติ

สาระและประเด็นเหล่านี้จะเหนี่ยวนำให้พวกเราสามารถพัฒนาการใช้ประสาทสัมผัสที่หกของเราได้ดีขึ้นเรื่อยๆ
คุณน้องขจรวรรณมีประสบการณ์ทางกายภาพร่วมกันกับน้องชาย ซึ่งป่วยพร้อมๆกันก่อนคุณพ่อเสีย
คุณเฉลย มีประสบการณ์ทางกายภาพร่วมกันกับคุณ Mead เกี่ยวกับอาการปวดแขนซ้าย
คุณเฉลย มีประสบการณ์ทางกายภาพร่วมกันกับหนุ่มน้อยคนใดไม่ทราบผู้ที่กำลังมีสิวขึ้นบนใบหน้า หรือจะกำลังมีประสบการณ์ร่วมกับพี่นักเขียนก็เป็นได้ เพราะพี่นักเขียนก็กำลังสิวขึ้นนะคะ ไม่ได้จดจ่อกับความคิดที่ว่าอยากจะกลับไปเป็นสาวน้อย แต่ชอบทาน chocolate มาก ทานแยะๆทีไรสิวขึ้นทุกทีค่ะ เพราะคล้อยตามคำวินิจฉัยของแพทย์มาตั้งแต่เด็กๆว่า พี่นักเขียนแพ้ chocolate ทุกวันนี้ไม่ยอมแพ้ตามคำวินิจฉัยของแพทย์ แต่ก็ยังทำได้ไม่เต็มร้อย เลยยอมเป็นสิวดีกว่าอด chocolate
คุณ Mead มีประสบการณ์ทางกายภาพร่วมกันกับพี่นักเขียน เกี่ยวกับการถูกแมลงมีพิษกัดต่อย

สาระน่าคิดเกี่ยวกับโลกและเครื่องพรางของช่องว่าง-ระยะทางและกาลเวลา ซึ่งอำพรางการเป็นจิตวิญญาณอันเป็นระบบเครือข่ายที่มีความเป็นหนึ่งเดียว ปราศจากการแบ่งแยกด้วยช่องว่าง-ระยะทางและกาลเวลาคือ:
หากช่องว่าง-ระยะทางและกาลเวลาเป็นเพียงเครื่องพรางที่ไม่มีอยู่จริง ในโลกแห่งความเป็นจริงทั้งหมด การมีประสบการณ์ร่วมกันของเราทั้งหลายนี้ เกิดจากความสัมพันธ์ทางจิตวิญญาณ ซึ่งหมายความว่า ส่วนหนึ่งของอารมณ์-จินตนาการและความรู้สึกนึกคิดของเรา คล้อยตามความเชื่อบางส่วนที่คล้ายคลึงกัน เราจึงเผชิญกับประสบการณ์ที่คล้ายคลึงกัน

จิตวิญญาณจดจ่อกับภาวะใด จิตวิญญาณมีชีวิตอยู่-เป็นอยู่-ดำเนินไปเป็นภาวะนั้นๆ

ดังนั้นการที่จิตวิญญาณของเราจดจ่อกับภาวะที่คล้ายคลึงกัน จึงเป็นเหตุให้เราเผชิญกับประสบการณ์ที่คล้ายคลึงกัน ช่องว่าง-ระยะทางและกาลเวลาปราศจากความหมาย เพราะอดีต-ปัจจุบัน-อนาคต มีอยู่-เป็นอยู่-ดำเนินไปพร้อมกันหมด

คุณ Mead ตั้งสติได้ด้วยความรู้และสกัดพิษไม่ให้เข้าสู่หัวใจได้ การตั้งสติได้ทำให้คุณ Mead ได้ถ่ายทอดความรู้ที่อาจเรียกได้ว่า ได้จากพี่นักเขียน (ในอดีต) ไปใช้รักษาตนเองได้อย่างฉับพลันในปัจจุบัน แต่ในขณะเดียวกันหากเรามองข้ามช่องว่าง-ระยะทางและกาลเวลาไป เราอาจกล่าวได้ว่า การตั้งสติได้ทำให้พี่นักเขียนถ่ายทอดความรู้ที่อาจเรียกได้ว่า ได้จากคุณ Mead (ในอนาคต)ไปใช้รักษาตนเองได้อย่างฉับพลันในปัจจุบัน

ลองนำความคิดนี้ไป apply กับสถานการณ์อื่นๆในชีวิตของเรา เราจะพบว่าที่เราเคยได้ยินใครกล่าวว่า "เขาขโมยเอาความคิดของผมไปทำ" เป็นสิ่งที่ไร้ความหมาย และที่เราเคยเข้าใจว่า เรารู้การณ์ล่วงหน้าก็แทบจะหมดความหมายเช่นกัน เพราะความเป็นปัจจุบันและการติดต่อสื่อสารอย่างเป็นระบบเครือข่ายของจิตวิญญาณ อยู่นอกเหนือกฏเกณฑ์ของช่องว่าง-ระยะทางและกาลเวลา

เมื่อการที่เราเป็นเขา-เขาเป็นเรา สัมพันธ์กับการเป็นบุคคลตัวตนที่แท้จริงของเราในระดับสติสัมปชัญญะ นอกเหนือช่องว่าง-ระยะทางและกาลเวลา โลกใบใหญ่นี้จะกลายเป็นโลกใบน้อย และจักรวาลที่อ้างว้างไพศาลจะกลายเป็นจักรวาลที่อบอุ่นมั่งคั่งไปด้วยความรู้ที่สนับสนุนเราอยู่ตลอดวันเวลา(rose)


สงสัยการเปลี่ยนแปลงทางชีวภาพ จะเชื่อมโยงด้วยเครือข่ายจิตวิญญาณไหมนี่
ผมก้เป็นสิวที่หน้า เมื่อ2-3วันมานี้ ไม่ได้เป็นมานานแล้ว
พอดีช่วงนี่พ่อผมก้ปวดไหล่ซ้าย คุณแม่ก้โดยตะขาบยัก มากัดที่เท้าซ้าย
และตอนต้นเดือนaxzon ก้มอเตอร์ไซล้ม โชคดีแค่แผลถลอกนิดหน่อยแต่ปวดหัวเข่าซ้าย พอโทรไปเล่าให้น้องฟัง ก้ยังหัวเราะตัวอยู่เลย ที่มอเตอร์ไซล้ม เพราะว่าเคยฝันหลายครั้งว่ารถที่เราใช้มันควมคุมไม่ได้ ที่บ้านก้พูดบ่อยๆว่าระวังอุบัติเหตุ มันเหมือนกับเรื่องที่นักเขียน ได้มาเล่าให้ฟังเลยคับ

และที่บ้านนี่ก้แปลก ถ้าฝันเรื่องใดในคืนนั้น จะมีอีกคนฝันคล้ายๆกันด้วย เป็นกันบ่อยๆ (คุณแม่เลยจัดแจงไปซื้อหวยซะ) อย่างaxzon กับน้องชายนี่ ตอนเด็กๆจะฝันเรื่องเดียวกัน ต่างกันแค่รายละเอียดปลีกย่อย เป็นบ่อยมากทุกสัปดาเลย ส่วนใหญ่จะฝันเรื่องคลื่นยักษ สูงมาก 100กว่าเมตรได้ ฝันกันทุกเดือนบางทีมาทุกสัปดาห์ (ที่บ้านก้อยู่ภูเก็ตด้วย)



<!-- / message --><!-- sig -->

 

ถ้าคิดถึงประสบการณ์เกี่ยวกับจิตวิญญาณเคยเจอมาบ้างค่ะ เมื่อประมาณ เกือบ10ปีที่แล้ว ยายเสียชีวิต ณ.จะเรียกยายว่าแม่ใหญ่นะคะ พอทราบข่าว ณ.กับเพื่อนอีกคนเดินทางจากกรุงเทพฯไปอยุธยาด้วยรถจักรยานยนต์ ตอนค่ำของวันนั้น ระหว่างทางจะเข้าไปหมู่บ้านนั้น ต้องขับรถตามถนนไปหลายกิโล ริมข้างหนึ่งจะเป็นคลองไปตลอดทาง อีกข้างจะเป็นทุ่งนา แล้วจะมีบ้านคนอยู่เป็นระยะ ห่างๆกัน คิดว่าเวลาตอนนั้นประมาณ 3 ทุ่มได้ อยุธยา ใครจะว่าอยู่ใกล้กรุงเทพฯก็ใช่ แต่ความเจริญไม่ใช่เลย ยังไม่ค่อยมีการพัฒนาอะไรมากนัก หัวค่ำก็เข้านอนกันหมดแล้ว 3 ทุ่มนี่ถือว่าดึกแล้วค่ะ ตอนที่พวกเรากำลังผ่านผ่านไปเรื่อยๆ ณ.ได้กลิ่นธูปลอยมาปะทะจมูกอยู่ตลอดเวลา ทั้งที่ช่วงนั้นไม่มีบ้านคนเลย ก็ยังแปลกใจอยู่เหมือนกัน กลิ่นธูปลอยมาจากไหนไม่รู้ แล้วจนเกือบจะถึงบ้านแม่ใหญ่นั่นแหละค่ะ กลิ่นธูปจึงจางหายไป หลังจากงานศพ ณ.ก็ถามเพื่อน แต่เพื่อนไม่รู้เรื่องมี ณ.รู้อยู่คนเดียว ทำให้ณ.มีความรู้สึกว่าอาจจะเป็นการมารับของแม่ใหญ่หรือเปล่า เพราะวันนั้นดึกแล้ว...

 

...เมื่อวานเข้าไปอ่านเรื่องการเปิดจักระ100%ค่ะ อยากจะเรียนรู้เพื่อมารักษาคนที่เรารัก และช่วยเหลือคนอื่นๆ แต่คุณสามเหลี่ยมชี้แจงว่า การเปิดจักระ100% นั้น ผู้ที่ได้รับอนุญาติเท่านั้นจึงจะทำได้ ได้อ่านและทำความเข้าใจ ข้อมูลในกระทู้ทั้งหมด แล้วพริ้นต์รูป อ.ต๋าง มาด้วยค่ะ ก็เลยคิดว่า ลองสื่อสารกับ อ.ต๋างดูสิ จะทำได้มั๊ย ก่อนนอนก็เลยคิดว่าขอให้ อ.ต๋างช่วยชี้แนะด้วยค่ะ แล้วเอารูป อ.ต๋างสอดไว้ใต้หมอน...แล้วได้รับความรู้ว่า จักระมีตั้งแต่ต่ำสุด จนถึงสูงสุด หลายระดับ หลายLevel 1 2 3 ...ได้มาแค่นี้ค่ะ อาจจะเป็นเพราะไม่ได้กำหนดจิตให้จดจ่อ แค่คิดเฉยๆ เลยได้มาแค่นี้ เอาไว้จะตั้งใจทำใหม่ คงได้อะไรดีๆ กว่านี้มาก และมีคำถามที่จะถาม อ.ต๋างมากมาย ถ้าได้อะไรใหม่ๆ คืบหน้า แล้วจะมาเล่าให้ฟังนะคะ...

 

อ้อ...เกือบลืมมีอีกเรื่องสดๆ ...เมื่อตอนบ่าย2คุยกับพี่ที่รู้จักกันทางM พี่คุยว่าช่วงนี้มีคนมาให้แก้ปัญหาบ่อยๆ บางเรื่องเป็นแค่เส้นผมบังภูเขา เรื่องปัญหาน้ำเน่าเสีย ก็หลายครั้ง แล้วพี่ก็เล่าเรื่องอดีตที่แก้ปัญหาให้ฟังว่า เคยไปแก้ปัญหาที่เพชรบุรี อยู่ๆมีปลาลอยตายเป็นแสนตัว ณ.จำชื่อเขื่อนไม่ได้แล้ว ทางเจ้าหน้าที่ของเขื่อน เอาน้ำไปตรวจสอบเพราะคิดว่าอาจจะเกิดจากน้ำที่ไหลมาจากโรงงานที่อยู่ไม่ไกลนัก แต่ผลตรวจน้ำก็ปกติ เอาปลาที่ตายไปตรวจก็ไม่พบความผิดปกติ ตรวจสอบทุกอย่างก็ปกติดี เจ้าหน้าที่แก้ปัญหาไม่ตก ในหลวงก็จะเสด็จมาในอีกไม่กี่วัน เลยเอาเรื่องนี้ไปปรึกษากับพี่ ...ขณะที่พี่เขากำลังพิมพ์ข้อความเล่าเรื่องอยู่นั้นจู่ๆ ณ.ก็รู้สึกว่าณ.รู้ว่าเป็นเพราะอะไร ก็เลยพิมพ์คำว่า'ดินเค็ม'...พี่ตอบมาว่าดินเค็มจริงๆ เค็มเนื่องจากสารเคมี ที่ไหลมากับน้ำที่โรงงานตกค้างสะสมอยู่ในดินเป็นเวลานานจึงเกิดปัญหาขึ้น ณ.มานั่งคิดๆดูณ.ไม่มีความรู้เรื่องทางธรณีวิทยาอะไร ...แล้วทำไมถึงรู้คำตอบ แล้วก็มาคิดอีกว่า น้ำก็ไม่เค็ม แล้วดินเค็มได้อย่างไร ทำไมณ. ถึงพิมพ์ไปแบบนั้น...จักรวาลคงส่งคำตอบมาให้มั้งคะ.....อ้อ..แวะกลับมาเพิ่มนิดนึ่งวิธีแก้ไข พี่เล่าว่าง่ายมาก คือการปล่อยน้ำออกจากเขื่อนให้หมด แล้วน้ำจะชะหน้าดินไหลออกทะเลไป พอถึงหมายกำหนดการในหลวงเสด็จมา..ทุกอย่างก็เป็นปกติค่ะ...แก้ปัญหาไปได้ด้วยดี(good)

 

วันนี้ขับรถไปส่งของให้ลูกค้าแถวบางพลี สมุทรปราการ
ด้วยความที่รีบเพราะตอนออกจากบริษัทก็ 4โมงเย็นแล้ว
กลัวว่าถ้าช้ามากจนถึง 5โมงรถจะติด
ก็เลยซิ่งแหลก(ตามนิสัย) ขึ้นทางด่วนได้ก็เหยียบกระจุย
พอตอนจะจ่ายตังค์ลงทางด่วน ตำรวจมาดักรอเลย
แง่ว โดนใบสั่ง ยึดใบขับขี่ ข้อหาขับเกินกำหนด 156กม./ชม. เซ็งเลย
ตอนขากลับก็ซิ่งอีก ไหน ๆ ก็โดนใบสั่งแล้วนี่ ลองมาจับอีกรอบสิ
กลับมาหัวหน้าก็ใจดีออกเงินค่าปรับให้ พรุ่งนี้เลยต้องไปโรงพักแต่เช้า
เฮ้อ ก็คนมันรีบอ่ะคุณตำรวจนี่ไม่เข้าใจกันบ้างเลย (b-ng)

 

สวัสดีครับขอเข้ามาร่วมวัตถุประสงต์ช่วงนี้ด้วยครับ เมื่อวานไปเช่าวีซีดีเรื่อง Field of dreams มาดู คืนนี้มาย้อนดูความคิดเห็นที่เพื่อน ๆ บรรยายกันมาทำให้รู้สึกถึงพลังความคิดที่คนสร้างเขาต้องการสื่อได้ดีขึ้น ทั้งทีจริง ๆแล้วเป็นหนัง ดรามาที่จัดอยู่ในประเภทดูแล้วชวนง่วงนอน คือว่าโครงเรื่องให้พระเอกสร้างไร่ข้าวโพดเป็นสนามเบสบอลล์ให้บรรดาดาราที่เสียชีวิตไปแล้วมาเล่นกัน พร้อมทั้งเพื่อลบปมในใจที่เคยต่อต้านพ่อในเรื่องการเล่นเบสบอลล์ คิดว่าหลังจากขยายความคิดในเรื่องของจิตวิญญานและมิติเช่นนึ้แล้วการย้อนกลับไปดูหนังน่าเบื่อหน่ายหลาย ๆ เรื่องคงจะเก็บสาระได้ดีกว่าเดิมมากขึ้น โดยเฉพาะเรื่อง The Sign เดิมมองเห็นแค่การเปลี่ยนแปลงของศรัทธา คาดว่าคราวนี้นาจะมองเห็นอะไรได้มากกว่านี้อีก เคยเกริ่นว่าจะเล่าเรื่องของครูบาชัยวงศาจารย์เพื่อยืนยันความเป็นไปได้ในการเปลี่ยนเจตนารมย์ให้เป็นรูปธรรม โฉบไปดูหอ้งอื่นพบว่ามีคนนำประสบการเหมือนกับที่ภรรยาผมเคยได้รับมา มาโพสต์ยืนยันความร่วมประสบการที่เหมือนกันอยู่หลายท่าน ของภรรยาผมพิเศษตรงที่ครั้งแรกไม่เชื่อคิดว่าท่านไปหยิบพระในหอ้งมาให้ห่อใส่กระดาษเช็ดหน้าไว้หัวนอน (ไปพักที่วัดท่าน )ตื่นเช้ามาลืม หายไปแล้ว ต่อมานั่งอยู่บนรถด้วยกันเรียนท่านว่าของทีได้มาเมื่อคืนหายไปแล้ว ท่านตอ่ว่าว่าลูกไมเชื่อพ่อ อย่างไรก็ตามท่านเอามือล้งเข้าไปในปาก บอกคราวนี้เอาฟันพ่อไป ปรากฎว่าที่ท่านยื่นมาให้เป็นพระเครื่องซึงผู้รู้บอกว่าเป้นพระคง เรืองของการสร้างความเป็นจริงจากเจตนารมย์เข้าใจว่าในปัจจุบัน่ขบวนการจะเป็นที่รู้กันโดยทั่วไปต่างกันที่รายละเอียดของเทคนิคแตละสถาบันเท่านั้นที่ผมเรียนกับมาสเตอร์ฉั่วจะใช้วิธีบีบอัดความคิดเป็นลูกบอลล์แล้วโยนออกไปให้ทำงานซึ่งคงเป็นในมิติของความคิดและจิตวิญญาณ ผมเคยเข้าใจผิดเพราะท่านสั่งไว้ว่าทำแล้วไมให้บอกใคร ที่จริงท่านไม่ได้ห้ามเรืองเผยแพร่วิธีการ แต่ห้ามบอกเรื่องกำลังขออะไรอยู่เพราะจะเป็นการแย่งทรัพยากรตัวเดียวกัน ผมเคยสร้างความปราถนา เอส ยู วี ชื่อดังดังที่เคยเกริ่นไว้แล้ว ใช้เวลาประมาณ สามเดือนนายจ้างผมขับป้ายแดงมาที่บ้านบอกให้ช่วยขับพาไปทำงานที่เชียงรายด้วยทั้งที่เป็นเวลากลางคืนและตาผมก็ไม่ค่อยดีแต่ความที่อยากลองขับดู คืนนั้นขับรถคันนี้ไปกว่า 600 กม.
ผลคือสมใจแต่ไม่ประทับใจ ต่อมาก็มีข่าวมีคนนำรถรุ่นนี้มาทุบประท้วง ต่อมาผมไม่เคยมีความคิดอยากได้รถรุ่นนี้อีกเลย บ้างครั้งจิตวิญญานร่วมอุดมการแต่ต่างมิติก็สามารถสื่อสารสิ่งดี ๆ ให้กันได้ถ้าเรารู้จักรับฟัง

 

มีเรื่องแปลกอีกเรื่องจะเล่าให้ฟังค่ะ เมื่อประมาณ3-4ปีที่ผ่านมา ตอนนั้นเกมส์ภาพลวงตามีแพร่หลายออกมาให้เล่นกันมาก ภาพเส้น ภาพจุด ประกอบด้วยสีสันต่างๆ แล้ว ให้เราหาสิ่งของในนั้น หรือให้ดูว่าเราจะเห็นเป็นรูปอะไร ดูกันไป พลิกซ้าย พลิกขวา ตีลังกา ดูกันจนปวดตา ปวดหัวกันไปเป็นที่สนุกสนาน ณ.ก็ชอบดูเหมือนกัน แต่ที่แปลกคือมีอยู่ภาพหนึ่ง ภาพที่ทุกคนจ้องแล้วจ้องอีก...เห็นคือรูปหัวใจ ที่จมดิ่งลึกลงไป คนในออฟทุกคนเห็นแบบนั้น แต่มี ณ.อยู่คนเดียวที่เห็นว่ารูปหัวใจมันลอยเด่นขึ้นมาบนฐานคล้ายปิรามิดค่ะ ไม่มีใครเห็นเหมือน ณ.สักคน..ก็ยังแปลกใจอยู่ทุกวันนี้ ทำไมถึงเห็นไม่เหมือนคนอื่นบอกไปก็ไม่มีใครเชื่อ เพราะทุกคนเห็นว่าหัวใจจมนอนอยู่ที่ก้นบ่อ แต่ณ.กลับเห็นว่าหัวใจลอยนูนขึ้นมา...แปลกดีค่ะ ...อิอิ...ใครมีเรื่องอะไรแปลกๆ มาเล่าสู่กันฟังนะคะ...มาช่วยกันดึงกระทู้ขึ้นค่ะ

 

อ่านประสบการณ์ของหลาย ๆ ท่านแล้วรู้สึกประทับใจ ขอเสนอในส่วนที่ตนเองประสบพบเจอก่อนที่จะเข้ามาเป็นสมาชิกของเวบฯ โดยมิได้ศึกษาศาสตร์ใด ๆ มาก่อนเช่นกัน เพียงแต่มีความเชื่อและมีความชอบในเรื่องของจิตวิญญาณ มี 2 เรื่องที่คิดว่าเป็นช็อตเด็ด เริ่มเรื่องที่หนึ่งก่อนก็แล้ว
**เมื่อปีที่แล้วได้พบเพื่อนใหม่ หลังจากรู้จักกันประมาณ 1 เดือน เพื่อนซึ่งมีหลานสาวและเป็นหลานคนแรกของครอบครัวนี้อายุประมาณ 8 - 9 เดือน เกิดอุบัติเหตุพลัดตกจากที่สูงซึ่งเป็นเตียงนอน 2 ชั้น คุณพ่อของน้องได้พาส่งโรงพยาบาลเอกชนเส้นถนนเพชรเกษม ก็มีผู้แนะนำหลายวิธีที่จะให้น้องมีชีวิตอยู่รอด หนึ่งในนั้นก็คือคุณพ่อของน้องได้กราบขอองค์พระเจ้าตากสินขอให้น้องมีชีวิตอยู่รอด แต่อาการของน้องคุณหมอบอกว่าเหมือนคุณยืนอยู่บนบันไดขั้นที่ 3 แล้วทำแตงโมหล่นหลงมาไม่แตกแต่ข้างใน (สมอง) มีอาการช้ำแบบเดียวกัน ซึ่งญาติ ๆ ก็ได้แต่ทำใจ ตัวข้าพเจ้าเองมีโอกาสไปเยี่ยมน้อง ซึ่งน้องอยู่ในห้องไอซียูคุณหมออนุญาตให้เยี่ยมได้ทีละ 2 คน เพราะคิดว่าน้องคงไม่รอดแล้ว (แต่น้องมีชีวิตอยู่ได้อีก 2 วัน) ในขณะที่ข้าพเจ้าและเพื่อนเดินเข้าไปเยี่ยมน้องก็เห็นแววตาของน้องเป็นประกายเหมือนในหนังการ์ตูนก็คือ มีความวาวตั้งแต่ท้ายตาไปหัวตา (เหมือนอาการปิ๊ง) ข้าพเจ้าก็เกิดอาการสงสารน้อง ในขณะเดียวกันสังเกตุการเต้นของหัวใจและความดันโลหิตซึ่งอยู่ในเกณฑ์ปกติเหมือนคนทั่วไป ข้าพเจ้าก็ได้พูดกับน้องว่าถ้ามีอะไรจะบอกหรือให้ช่วยก็บอกมาแล้ว เป็นห่วงคุณพ่อ,คุณปู่,คุณย่าหรือ ความดันก็ปกติ แต่พอถามว่าหนูยังไม่ไปเพราะเป็นห่วงมาม้าหรือ เสียงเครื่องดังขึ้นพร้อมความดันโลหิตสูงขึ้นเรื่อย ๆ แล้วก็ค่อย ๆ ลงสู่ปกติ ข้าพเจ้าจึงบอกกับเพื่อนว่ากลับกันเถอะน้องเขาเหนื่อยมากแล้ว กลับถึงบ้านก็ทำการสวดมนต์เป็นปกติเช่นทุกครั้ง ในขณะที่หลับตาเพื่อจะนั่งสมาธิ มีเงาวูบเหมือนคนวิ่งเล่นอยู่ทางขวามือสักระยะหนึ่ง ก็นั่งสมาธิเกิดอาการเจ็บที่เบ้าตาด้านขวาและปวดที่ท้ายทอยด้านขวาเช่นกัน เสมือนหนึ่งโดนชกเข้าที่เบ้าตา ข้าพเจ้าก็บอกกับตนเองว่าวันนี้คงใช้สายตามากจึงเกิดอาการปวดตา วันรุ่งขึ้นก็ยังเจ็บอยู่แต่ไม่กินยาแก้ปวดใด ๆ ตกกลางคืนซึ่งเป็นคืนวันพุธข้าพเจ้านอนหลับก็ฝันไปว่าน้องคลานเข้ามาหา ตัวของน้องขาวสว่างมากเหมือนแสงของนีนอน พร้อมกับบอกข้าพเจ้าว่าหิว ข้าพเจ้าก็หันไปหยิบถ้วยในนั้นก็จะมีข้าวและเนื้อปลา ข้าพเจ้าตักข้าวพร้อมเนื้อปลาจะป้อนใส่ปาก น้องก็บอกว่าเหม็นข้าพเจ้าจึงป้อนแต่ข้าวเปล่าและให้ทานข้าวเหนียวสังขยาซึ่งน้องทานได้ เช้าวันรุ่งขึ้นซึ่งเป็นวันพฤหัสบดีและเป็นวันพระ เพื่อนส่งข่าวแต่เช้าว่าน้องได้จากไปแล้ว และในส่วนของศพต้องส่งไปโรงพยาบาลของรัฐเพื่อรอผลชันสูตรศพเนื่องจากน้องมีประกันชีวิตและมีมูลค่าประกันสูง ข้าพเจ้าก็เลยบอกเพื่อนว่าอาการเจ็บที่เบ้าตา คิดว่าน่าจะเป็นอาการของน้องถ้าชันสูตรศพช่วยให้คุณพ่อของน้องดูอาการบริเวณที่เบ้าตาให้ด้วย ซึ่งตรงกับคุณหมอบอกคือตอนที่น้องหล่นลงมาคงเอาหน้าด้านขวาลง จึงมีรอยช้ำที่บริเวณโหนกแก้ม
คุณแม่ของน้องจะไปใส่บาตร เพื่อนของข้าพเจ้าจึงบอกว่าดีแล้ว แต่อย่าเอาปลาใส่บาตรและควรเอาข้าวเหนียวสังขยาใส่ไปด้วย แม่ของน้องจึงบอกว่าเวลาทำอาหารที่มีปลาน้องเขาจะไม่กิน จะกินแต่ข้าวเปล่าซึ่งเธอก็คิดว่าปลามันคาวจึงทำให้น้องไม่กิน และในช่วงที่ตั้งครรภ์เธอจะชอบกินข้าวเหนียวสังขยา ข้าวเหนียวหน้ากุ้งแต่จะไม่กินหน้าปลาแห้ง และในวันที่เผาศพของน้องข้าพเจ้าไปร่วมงาน ข้าพเจ้านั่งกลางแจ้งพร้อมกับบอกน้องว่าข้าพเจ้ารับรู้สิ่งที่น้องบอกมาทั้งหมดแล้วจะขอให้น้องไม่ต้องห่วง ถ้ามีโอกาสได้เกิดอีกคงได้มาเจอกัน ก็มีหยดน้ำเหมือนฝนตกหล่นลงมาโดนที่แขนของข้าพเจ้า (หลังจากเหตุการณ์นี้ทำให้ข้าพเจ้าได้เพื่อนใหม่ที่มีจิตใจงาม และทำให้ข้าพเจ้าเริ่มเข้าใจในสิ่งที่ตนเองประสบพบเจอ ถ้าไม่เคยทำบุญร่วมกันก็คงไม่มีสิทธิ์ได้มารับรู้ในสิ่งที่บางคนกล่าวว่าเป็นความลับของสวรรค์ หรือเป็นปัจจัตตัง) หลังจากนั้นน้องก็ไม่มาหา ข้าพเจ้าก็เจอแต่รูปถ่ายที่เป็นตัวแทนของน้องเท่านั้น
ซึ่งเดือนธันวาคมนี้ก็จะครบรอบ 1 ปีที่น้องเขาเสียชีวิต (ในส่วนของญาติที่เสียชีวิตก็เจอเช่นกัน จะเรียกได้ว่าจากหลาย ๆ เหตุการณ์ที่เจอจนร้อนสลับหนาว ก็กลายเป็นความเคยชิน(แฮะ แฮะ!ถ้าเลือกได้ก็ขอเลี่ยงที่จะไม่เจอก็แล้วกันนะ) และในขณะเดียวกันก็สอนตนเองไปในตัวด้วยว่า
สังขารเป็นของไม่เที่ยง จะตายวันตายพรุ่งก็ไม่รู้ ชีวิตที่มีอยู่นับตั้งแต่วันนี้(ก็ผ่านมาหลายวันโข) ขออยู่เพื่อสร้างบารมีและนำพาจิตของตนเองไปสู่แดน
พุทธภูมิ (จึงทำให้เกิดชีพจรลงเท้าสัญจรไปทำบุญยังที่ต่าง ๆ ที่คิดอยากจะไปก็ได้ไป)
***เรื่องแรกจบแล้วรออ่านเรื่องที่สองต่อนะจ๊ะ



PS.น้องนกคะขับรถอย่าใจร้อนนะจ๊ะ ดื่มน้ำเย็น ๆ ทำใจให้สบายแล้วค่อยขับรถต่อดีกว่า เป็นห่วงจ๊ะ

 

พรุ่งนี้เข้าเทศกาล วันลอยกระทง ก็คงได้ยินเสียงพลุเสียงปะทัด และแสงสีที่สวยงาม กันอีก บางคนก็หามุม ที่จะอาบแสงจันทร์ตอนเที่ยงคืน มีอยู่ปีหนึ่งตอนวัยรุ่น ก็นั่งอาบแสงจันทร์กะเค้าเหมือนกัน เล่ากันว่า อาบแสงจันทร์แล้วผิวจะสวย และมีเสน่ห์ ปีนั้นก็ทำกะเค้าเหมือนกันตามความเชื่อ ไม่รู้ได้ผลหรือเปล่า จำไม่ได้ ก็เกือบ 20 ปีแล้วละ
มาดูกระทงสวยๆกันดีกว่านะ

 

**วันที่ 18 พฤศจิกายน 2549 เวลาประมาณ 19.00 น.ลุงเขยได้แวะมาเยี่ยมหลังจากพูดคุยกันได้ประมาณ 1 ช.ม.อาการอบอ้าวร้อนมาก พร้อมกันนั้นก็เกิดพายุฝน ลุงเขยเป็นห่วงที่บ้านจะรีบกลับ ข้าพเจ้าจึงบอกว่าไม่รอให้ฝนหยุดตกก่อนหรือ ท่านก็บอกว่าไม่รอข้าพเจ้าเดินมาส่งท่าน พร้อมกับให้ร่มไปด้วยท่านบอกว่าเดี๋ยวเอามาคืน เราก็บอกว่าไม่ต้องหรอกเอาไว้ใช้ที่บ้านก็แล้วกัน
**เช้าวันรุ่งขึ้นก็ได้ทราบข่าวว่าท่านโดนยิงเสียชีวิตที่บ้านเมื่อเวลาประมาณ 20.30 น. ซึ่งทำให้ข้าพเจ้าอึ้งไปชั่วขณะ ลูก ๆ ของท่านและคนที่รู้จักท่านก็จะบอกว่าเราเป็นหลานที่โชคดีที่สุดที่ได้คุยกับท่านและเห็นหน้าท่านเป็นคนสุดท้าย คืนที่ไปนอนเป็นเพื่อนลูก ๆ ท่าน เพื่อจะรอว่าท่านกลับมาบ้าน
เวลาประมาณตีสอง ได้ยินเสียงเดินพร้อมเสียงตรวนผ่านไปเป็นแนวเฉียง
ในช่วงระยะเวลา 49 วันของคนจีน ก็มีการทำพิธีต่าง ๆ นานาที่คิดว่าจะสื่อได้เช่น การเอาแป้งโรยเพื่อจะดูว่ามีรอยเท้าหรือไม่ ทำพิธีทางจีนเอากระดาษสีแดงปิดหิ้งพระ ปิดศาลแป๊ะกงก็แล้ว ลูก ๆ ในบ้านไม่มีใครได้เจอหรือฝันเห็น มีเพียงคนที่รู้จัก 2 - 3 คนที่ฝันเห็นว่าท่านไปขอความช่วยเหลือ ไปบอกว่ามืดบ้าง ขอให้ช่วยท่านบ้าง หลังจากงานศพผ่านพ้นไปบนบ้านชั้น 2 ก็ไม่มีใครกล้าขึ้นไป ก่อนที่ข้าพเจ้าจะได้รับโอกาสไปอยู่บ้านท่านได้ฝันเห็น 2 ครั้งก็เห็นในสภาพที่สมบูรณ์

***แต่พอได้เข้าไปอยู่ที่บ้านของท่านในระยะเวลา 5 เดือน (ผลที่ข้าพเจ้าได้รับคือการปลงอสุภะและฝึกจิตของตนเอง) ช่วงของสัปดาห์แรกกลัวก็กลัว เหตุการณ์ก็เกิดขึ้นยังไม่นานและกระดูกของท่านอยู่ที่ชั้นบนน ข้าพเจ้าอยู่และนอนตรงที่ประจำของท่านคนเดียว ในช่วงระยะเวลาสี่ทุ่ม-สี่ทุ่มครึ่งของทุกคืนจะมีเสียงคนเดินขึ้นบ้าน แล้วมาหยุดตรงบริเวณที่เรานอน เป็นอยู่อย่างนี้ทุกวันน้ำหนักและการลงรอยเท้าเหมือนกันทุกวัน เพราะตอนมีชีวิตอยู่ลุงเขยเป็นคนที่มีโครงสร้างใหญ่โต อายุมากแล้วก็จะเดินอย่างระมัดระวัง ตัวข้าพเจ้าเองชอบนอนบนพื้นไม้มากกว่าที่นอน เพราะฉะนั้นแล้วจึงรับรู้เสียงได้ชัดเจนยิ่งนัก บอกตัวเองว่าพื้นมันลั่นบ้าง แมวเดินบ้างแต่ไม่สำเร็จ จึงบอกไปว่าเวลาข้าพเจ้าไปทำบุญก็ให้ไปร่วมบุญก็แล้วกันนะ (ลางบอกเหตุก่อนที่ท่านจะเสียชีวิต คือในตอนต้นปีท่านฝันว่าจะมีคนมาเอาชีวิต ท่านก็ต่อสู้เสียงดังมากจนลูกสาวท่านต้องเรียกเพราะเป็นเวลาประมาณตี 3 - ตี 4 และท่านเคยบอกว่าจะเลี้ยงให้หลานสาวคนเด็กโตได้สัก 2 ขวบท่านถึงจะจากไป ในเวลานั้นหลานคนเล็กอายุได้เพียง 4 เดือน)

**** ข้าพเจ้าคิดว่าเสียงเดินที่ได้ยิน คงเป็นเพราะจิตก่อนตายเป็นห่วงหลานและลูกจึงยังวนเวียนอยู่ที่บ้านหลังนี้ ข้าพเจ้าได้ฝันเห็นท่านอีก 2 ครั้ง
หลังจากนั้นก็หมดวาระของข้าพเจ้าในบ้านหลังนี้

 

อันนี้น่าจะเป็นเพราะวิธีการมองนะครับ การมองภาพ 3 มิติแบบนี้จะมีการมองสองแบบ คือแบบมองเลยภาพ กับมองแบบมองวัตถุใกล้ๆ ตา (แบบนี้ตาจะเหล่เข้ามาข้างในนิดๆ ขึ้นกับระยะมองภาพ)

ภาพๆ นึง ถ้ามองคนละแบบ จะได้ผลลัพธ์ไม่เหมือนกันครับ มองแบบนึงจะเห็นนูนขึ้นมา แต่ถ้ามองอีกแบบจะเห็นมันลึกเข้าไป

ปกติบางทีเล่นจับผิดภาพ ผมก็จะอาศัยวิธีการมองภาพสามมิตินี่แหล่ะ เป็นทริกในการจับผิดภาพ อิอิ

 

น้าเหลยน้องจิตต์ขอรับกระทงของน้าเหลยหนึ่งใบก็แล้วกันนะ จะเอาไปลอยวันสงกรานต์

(b-ahh)

ขอให้ทุกท่านมีความสุขในวันลอยกระทง อย่าลืมขอขมาและขอบพระคุณพระแม่คงคาด้วยนะคะ

 

มีเรื่องแปลกๆ ให้ฟังกันด้วย เราก็ไม่ค่อยได้เจอเรื่องนี้เยอะเท่าไหร่
มีแต่ว่า ตอนนั้นตอนม.ต้น เล่นเกมคอมซะดึก ประมาณตี 2 กว่าได้มั๊ง แล้วก็ได้ยินเสียงคนถอนหายใจข้างหลัง ซึ่งตอนนั้นอยู่บ้านคนเดียวไม่มีคนอื่นอยู่เลย ใจก็คิดว่าสงสัยเจ้าที่เค้าสมเพชที่ว่าเล่นไม่ยอมนอนซักที ก็เลยถอนหายใจให้ได้ยิน หลังจากนั้นซักพัก ก็ปิดคอมแล้วก็ไปนอน

เหตุการณ์นี้ไม่ทำให้รู้สึกกลัวเลยนะ คงเพราะว่าเค้าไม่ได้มาทำให้รู้สึกกลัวมั๊ง

 

อ่านเรื่องที่คุณเฉลยเล่ามา น่าจะเอาน้ำจันทร์วันเพ็ญมาล้างหน้าเนอะ

 

ยินดีค่ะที่คุณ ณ. สนใจศึกษาเกี่ยวกับจักระในแนวของ อ.ด๋าง เรื่องจักระนี่ขจรวรรณเคย Post ไว้ในกระทู้นี้หน้า 129 คุณ ณ.ลองไปอ่านดูค่ะ ( แต่เมื่อศึกษาไปเรื่อย ๆ ก็จะเป็นอย่างที่พี่นักเขียนกล่าวล่ะค่ะคือเมื่อถึงจุดหนึ่งแล้วเราก็ไม่จำเป็นต้องจดจ่อกับเรื่องนี้อีกต่อไป ) ส่วนวิธีการฝึกโทรจิตกับอาจารย์ด๋างในระดับต้น ๆ พวกเราจะฝึกติดต่อกับอาจารย์โดยวิธีทำจิตให้สงบก่อนจึงใช้จักระ 6 ของเรามองไปที่จักระ 6 ของอาจารย์แล้วถามคำถามก็มักจะได้รับคำตอบเสมอ ก็ลองดูก่อนนะคะว่าจะได้ผลรึปล่าว แปลกอยู่อย่างว่าอาจารย์ท่านใช้ภาษาเวียดนามและภาษาอังกฤษ พูดภาษาไทยก็ไม่ได้แต่ทำไมเวลาเราพูดคุยกันจะออกมาเป็นภาษาไทยก็ไม่รู้นะคะ อาจจะเป็นเพราะภาษาจิตเป็นภาษาสากลก็ได้เนอะ..

อ.ด๋างท่านเป็นชาวเวียดนามที่เคยอพยพในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 และมาพักอยู่ชายแดนประเทศไทยก่อนที่จะเดินทางไปอาศัยอยู่ที่อเมริกา เมื่อไปอยู่ที่อเมริกาท่านก็มีลูกศิษย์ลูกหาทุกสาขาอาชีพ รวม ๆ แล้วทั่วโลกมีคนเรียนวิชานี้อยู่ประมาณ 3 ล้านกว่าคนได้ค่ะ บางประเทศก็บรรจุไว้เป็นสาขาวิชาหนึ่งของมหาวิทยาลัยเลยก็มี.. เมื่อครั้งที่ท่านอพยพมาพักในเมืองไทยท่านมองเห็นรูปภาพของพระพุทธเจ้า จึงคิดว่าจะกลับมาเผยแพร่วิชานี้ในเมืองไทยแล้วท่านก็ได้สอนวิชานี้มาเป็นเวลา 18 ปีก็เสียชีวิตลงเมื่อไม่นานมานี้เองค่ะ.. จริง ๆ แล้วมีเรื่องราวมากมายเกี่ยวกับวิชานี้แต่บางเรื่องก็ไม่สามารถจะเล่าให้ฟังได้ก็คงต้องลองศึกษาดูค่ะ.. (good)

 

โห..คุณจิตต์จะเอากระทงไปลอยวันสงกรานต์ กระทงคงเหี่ยวหมดนะครับ
เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

 

ถึงว่าคุณเฉลยถึงผิวพรรณสวยยังกะผู้หญิงแน่ะ.. อิอิ.. ไปก่อนดีกว่าต้องไปทำงานต่อแล้วค่ะแล้วค่อยกลับมาคุยใหม่ค่ะ..