***หลวงพ่อธรรมดาๆ องค์หนึ่ง แต่เป็นผู้ที่สำคัญที่สุดในชีวิตผม***

เดินจงกรม...

เิดินให้เหมือนกับชีวิตประจำวันของเรา
เดินให้สบายแ้ข้ง สบายขา เอามือไขว้หลังหรือกอดอกก็ได้
จิตใจจะได้ไม่เพ่นพ่าน

เดินยังไงให้ไม่เสียกำลังขา ไม่ปวดแข้งปวดขา
ไม่อั้นไม่กลั้น ไม่เกร็งเนื้อเกร็งตัว ผ่อนคลาย พักความรู้สึก

เป็นความผ่อนคลาย จิตใจก็จะโปร่งเบา จิตได้พักอยู่ พักความรู้สึก
เป็นการเรียกพลังกลับ ตื่นเนื้อตื่นตัว
หายใจเข้าออก ให้ผ่อนคลาย ตื่นเนื้อตื่นตัว กระฉับกระเฉง
คล่องแคล่วว่องไว

ความรู้สึกมีความทนทาน ไม่เปราะแตกง่าย
เหยียบให้เต็มๆ เท้า ....ปล่อยความรู้สึก

ธรรมดาจะเป็น "เรารู้สึก"....ปล่อยเลย.... ให้เท้าก้าวไปเอง
เรียกว่า ใช้เท้าเดิน ไม่ใช่ "เราเดิน"
ถ้าเป็น "เราเดิน" มันจะขี้เกียจ รู้สึกว่าไกลเหลือเกิน

การปฏิบัติต้องเป็นไปเพื่อความสบาย
เห็นความรู้สึกมันสบาย ไม่ใช่ "เรารู้สึกสบาย"
เห็นความรู้สึกมันสบาย ขยับเนื้อขยับตัวอะไรสบายไปหมด

ไม่ใช่ไปทำความสงบ แต่ถ้าเห็นความรู้สึก มันก็สงบอยู่แล้ว

ก้าวไปทีก็ยังเห็นอยู่ๆ ....ไม่ต้องมีความคิดความเห็น
จิตได้พัก ได้หยุด
ถ้าไม่รู้อย่างนี้ มันก็จะคิดไปเรื่อย...

....หลวงพ่อสมบูรณ์

 

หลวงพ่อสมบูรณ์จะมาพำนักที่วัดสนามใน

วันที่ 14-19 มีนาคม 56 นี้ครับ
ขอเชิญญาติธรรมเข้าร่วมปฏิบัติธรรมจากท่านเป็นรอบๆ ดังนี้
9.00 น.
13.00 น.
15.00 น.
18.00 น.

พบท่านที่กุฏิเบอร์ 6 ครับ

 

ประกาศแก้ไข....หลวงพ่อสมบูรณ์จะมาพำนักที่วัดสนามใน

เปลี่ยนเป็นวันที่ 15-19 มีนาคม 56 นี้นะครับ (จากเดิม 14-19 )
ขอเชิญญาติธรรมเข้าร่วมปฏิบัติธรรมจากท่านเป็นรอบๆ ดังนี้
9.00 น.
13.00 น.
15.00 น.
18.00 น.

พบท่านที่กุฏิเบอร์ 6 ครับ

 

ขออนุโมทนากับท่านเจ้าของกระทู้ครับ ได้มีวาสนาฟังธรรมะจากหลวงพ่อ
วันนี้ทำให้สิ่งต่างๆที่ยังสงสัยในการปฏิบัติมาระยะหนึ่ง ได้หนทางที่จะนำไป
ปฏิบัติเองยิ่งขึ้นให้ดียิ่งๆขึ้น

 

ขอเชิญทุกท่านที่สนใจธรรมปฏิบัติเพื่อความพ้นทุกข์
พบหลวงพ่อสมบูรณ์ ตามวันและเวลาดังกล่าวกันเลยนะครับ

สาธุ

 

หลวงพ่อสมบูรณ์ เมื่อ 17 มีนาคม 2556 ณ วัดสนามใน

lpsomboon17-03-13 - YouTube

 

ดูอะไรก็ดูเฉยๆ เป็นสักว่า สักว่า
ความรู้สึกจะไม่ถูกปรุงแต่ง
ความรู้สึกอย่างนี้ จึงเรียกว่า สงบ
ไม่ต้องทำอะไร ไม่ต้องไปละอะไร

รู้อย่างนี้มันละหมดเลย
มันวาง มันเบา ไม่ไปยึดติดกับอะไร
มันถอนออกจากอะไรๆ เรียกว่า จิตเป็นอิสระ
รู้เฉยๆ รู้ เท่านั้นเอง จิตมันหยุดแล้ว มันรู้เลย
รู้ตรงนี้ มันจบ นี่แหละ ธรรมะ

ตาดู หูฟัง ก็ยังเห็นความรู้สึกอยู่ ไม่มีอะไร
เห็นความรู้สึก มันว่าง
รู้ ตื่น ว่าง
นั่งอยู่ ขยับแข้งขยับขา ก็สบาย
นี่แหละ ความสุข ก็ไม่มีทุกข์
รู้อย่างนี้ ก็ไม่มีทุหข์ เป็นปกติ ธรรมดา
ดูให้ต่อเนื่อง ดูให้มันอยู่ตัว แล้วก็เคลื่อนไหวไป
พลิกมือขึ้นช้าๆ ยังเห็นอยู่
เอาขึ้นมาอย่างนี้ก็ยังเห็น ไม่มีอะไร
ทำช้าๆ ไม่ต้องไปดูมือนะ ดูความรู้สึก ก็ยังไม่มีอะไร
หายใจก็โปร่งเบา ไม่อั้นไม่กลั้น
ถ้าอั้นกลั้น มันยืดแล้ว
รู้ได้ทั้งตัวเลย รู้ได้ นี่แหละ พุทธะ

รับรองไม่มีทางเป็นอะไรๆ มันไม่เป็นอะไรทั้งนั้น
เข้าถึงธรรมชาติล้วนๆ หรือ ธรรมชาติบริสุทธิ์
หรือ จิตที่ผ่องแผ้ว ไม่มีทุกข์ ไม่มีสุข นั่นแหละ ยิ่งกว่าสุข
พ้นทุกข์พ้นภาระ จิตใจไม่มีภาระ
มันหมดปัญหา หมดสงสัย แล้วก็เป็นธรรมดาๆ
คนเราเวลาปฏิบัติธรรม มักจะมุ่งให้มันได้อะไรๆ
แต่ไม่เห็นธรรมดาๆอย่างนี้ คือต้องมีสิ่งที่วิเศษกว่านี้
มันไม่มีอะไรดีกว่านี้ มีแค่นี้แหละ
คอยประคับประคองเบาๆ มันคอยจะแว๊บออกไป

ถ้าไม่รู้มันก็เกิด ถ้ารู้มันก็ดับ
คอยรู้ไว้ รู้ปุ๊บดับปั๊บ
ทำให้ต่อเนื่อง ดูไปเรื่อยๆ
ตอนนี้ ที่ดูนี่ไม่มีทุกข์ ไม่มีภาระ ก็พอใจตรงนี้
มันจะไม่คิดที่จะแสวงหาอะไรอีก ไม่ม่ไม่ไปไม่มีมา
ดูให้ต่อเนื่องเรื่อยๆ

จากหน้า ๑๖ – ๑๙
หนังสือ "รู้อย่างนี้ไม่มีทุกข์"
ที่ระลึกครบรอบ ๘๐ ปี
หลวงพ่อสมบูรณ์ ฉตฺตสุวณฺโณ
ฉบับพิมพ์ครั้งที่ ๑ พฤษภาคม ๒๕๕๔

 

เริ่มต้น “รู้”อย่างไร “ปฏิบัติ” อย่างไร


หลวงพ่อไม่ใช่พูดให้ฟัง แต่จะชี้ให้ดู เราต้องดูไปด้วย ส่วนมาก เราไม่ค่อยได้ดูกายดูใจตัวเอง ดูแต่ข้างนอก ไม่หันมาดูตัวเองเลยหลวงพ่อจะชี้ให้รู้จัก ก็ให้รู้จักตัวเอง ดูกาย ดูใจ ถ้ากายดี ใจดี อะไรๆก็ดีไปหมด

มาเน้นเรื่อง “สติ” หรือ รู้สึกตัวดูความรู้สึก เห็นความรู้สึกคำว่า “รู้อย่างไร”“ปฏิบัติอย่างไร”
นั่งอยู่อย่างไร ตอนนี้ รู้มั้ย นั่งอย่างไร ...... จึงสบาย นี่ก็เริ่มรู้ธรรมะแล้วนะ
นั่งถนัดมั้ย เกร็งเนื้อเกร็งตัวมั้ย ปวดเมื่อยมั้ย นั่งตามสบายเลย นั่งอย่างไร ถนัดดี นั่งอย่างไร ไม่ปวดเมื่อยง่าย นั่งตัวตรงๆ ขยับแข้งขยับขาให้มันสบาย รู้ได้ !นี่ เรียกว่า รู้กาย รู้สึกทางกายเลือดลมเดินสะดวก เป็นการบำบัดโรคไปในตัว

ทางใจ ก็มาดูความรู้สึก... หายใจเข้าออก ...... อัดอั้นมั้ย มีกลั้นมั้ย เป็นไปเพื่อไม่อั้น ไม่กลั้นหายใจเข้าออก ยาวๆ ปล่อยความรู้สึก ปลอดโปร่ง โล่ง เบา

 

ธรรมะหลวงพ่อสมบูรณ์

ญาณแปลว่า สิ้นไป สิ้นไปซึ่งอาสวะ

พอเราเห็นชินๆ เห็นตรงนี้ชินๆ หมดเลย ไม่มีอะไรเกิด ไม่มีอะไรดับ หมดกิจ เสร็จกิจ กิจอื่นก็ไม่มีอีกแล้ว พรหมจรรย์อยู่จบแล้ว ชาตินี้เป็นชาติสุดท้ายแล้ว ความเกิดอีกไม่มีแล้วเอาอะไรไปเกิด ถ้าถามว่าตายแล้วไปไหน ก็ดูตรงนี้

มันก็ไม่มีอะไรเกิด มีเพียงแต่รู้ รู้แล้วก็เห็นความเป็นไป ตายก็ไม่มี ก็เห็นเพียงความเป็นไป มันเจ็บมันปวดก็เห็นมันเจ็บมันปวด ก็ดู ก็เฉยต่อความเจ็บความปวด

แต่ก็เป็นไปแบบสบาย ดูแบบสบายๆ หรือดูแบบเฉยๆ สบายหรือสบายหรือไม่สบายเราก็เฉยได้ อยู่เหนืออะไรหมด โลกุตรธรรมคืออยู่เหนือโลก

มันไม่ยาก แต่ทำให้ต่อเนื่องต้องใช้เวลา ถ้ายังไม่ต่อเนื่องเลยต้องมาเจริญสติ จึงเรียกว่า มาฝึกสติที่เราเห็นความรู้สึก นั่นแหละ มีสติเป็น สัมมาสติ เพราะมันปล่อย มันวาง มันเบา ถ้าไม่รู้อย่างนี้มันหนัก

รับรองติดตามหลวงพ่อไม่นานเลย ต้องมาเน้นมาย้ำตรงนี้บ่อยๆ ให้มันรู้ตรงนี้ เห็นตรงนี้

 

หลวงพ่อสมบูรณ์จะมาชี้แนะการปฏิบัติที่วัดสนามใน

ตั้งแต่วันศุกร์ที่ 17 ถึงวันจันทร์ที่ 20 พฤษภาคม นี้
ขอเชิญกัลยาณมิตรทุกท่านเข้าฟังธรรมกับท่าน
เพื่อความสะดวกของท่าน ขอให้พบท่านเป็นรอบ ดังนี้
9.00 น.
13.00 น.
15.00 น.

การแสดงธรรมของท่านจะเป็นการชี้แนะการปฏิบัติในขณะนั้นเลยครับ
ผู้ที่เข้าพบท่านจะได้รับประโยชน์ในการปฏิบัติธรรมเพื่อพ้นทุกข์อย่างเต็มที่
ขอให้ประสบความเจริญในธรรมทุกๆ ท่านเทอญ

 

ดูอยู่อย่างนี้ ความรู้สึกมันหยุด

หายใจอย่างไร จึงจะปลอดโปร่ง หายใจอย่างไร โล่งอกโล่งใจดี หายใจอย่างไร จึงจะเบาเนื้อเบาตัวดี
หายใจอย่างไร มีชีวิตชีวาดี หายใจอย่างไร ตื่นเนื้อตื่นตัวดี รู้จักคลี่คลาย ผ่อนคลาย
ดูให้ต่อเนื่อง ..... ดูให้มันอยู่ตัว......ตรวจสอบทางกาย ก็ไม่เกร็งเนื้อเกร็งตัว จิตใจก็ไม่อั้นไม่กลั้น มีให้เราดูเยอะเลย เป็นไปเพื่อสบาย เป็นไปเพื่อสงบตื่นเนื้อ ตื่นตัว........ไม่อั้นไม่กลั้น
มันอิ่ม มันเต็ม เบิกบานแจ่มใส กระปรี้กระเปร่า ร่าเริง คล่องแคล่ว มีชีวิตชีวาสว่าง สะอาด สงบ พอเราดูอยู่อย่างนี้ มันจะหยุดความรู้สึกมันหยุด
มันหยุดก็ไม่มีความคิดความเห็น มันเห็นความรู้สึก มีเพียงแต่รู้
รู้....ความรู้สึก เห็น....ความรู้สึกไม่ต้องมีวิพากษ์วิจารณ์ หรือ จินตนาการอะไร ความรู้สึกหยุด หรือพัก พักความรู้สึก ไม่มีอะไร อยากก็ไม่มี ไม่อยากก็ไม่มี ยินดียินร้าย ..... ไม่มี
จิตใจไม่มีหมกมุ่นเกาะเกี่ยวกับอะไร ดูอะไรๆ ก็ดูเฉยๆ เป็นสักว่า สักว่า
ความรู้สึกจะไม่ถูกปรุงแต่งความรู้สึกอย่างนี้ จึงเรียกว่า สงบไม่ต้องทำอะไร ไม่ต้องไปละอะไร รู้อย่างนี้มันละหมดเลย
มันวาง มันเบา ไม่ไปยึดติดกับอะไร มันถอนออกจากอะไรๆ เรียกว่า จิตเป็นอิสระรู้เฉยๆ รู้ เท่านั้นเอง จิตมันหยุดแล้ว มันรู้เลย
รู้ตรงนี้ มันจบ นี่แหละ ธรรมะ

 

“ความรู้สึก” สักว่าเป็นความรู้สึก


ผู้รู้ก็เห็นความรู้สึกอันนี้จึงเขียนภาพนี้ขึ้นมา พอเห็นความรู้สึกจึงเห็นว่าเป็นธรรมชาติ หรือเป็นอนัตตา ไม่ใช่ตัวเรา

ส่วนมากคนเรา เป็น “ เรารู้สึก ” เลยเข้าใจว่า ตัวความรู้สึกนี่เป็นตัวเรา เรารู้สึกยินดี เรารู้สึกยินร้าย เรารู้สึกเป็นทุกข์เป็นสุข นี่เราก็มาหลง หลงความรู้สึกอันนี้ เราไม่รู้จักความรู้สึกอันนี้ มันจะซับซ้อนหน่อยความรู้สึกตัวนี้

ธรรมดามันจะเฉยๆ แต่ถ้าเป็นเรารู้สึกจะถูกปรุงแต่งเลย ตัวรู้สึก(ตัวใหญ่)นี่ก็หมายถึง มีหู มีตา มีจมูก มีลิ้น มี กาย มีใจ เวลากระทบสัมผัสต่างๆมันเพียง รู้เท่านั้นเอง
รู้แล้วก็จะไม่มี ไม่มียินดียินร้าย สงบไม่สงบ พอใจไม่พอใจ มันจะไม่มี ถ้าเป็นเรารู้สึก มันจะมีทันทีเลย เกิดโลภะ โทสะ โมหะ โมหะแปลว่าไม่รู้ความจริง
ไม่รู้ความจริงว่าตัวนี้น่ะ มันเป็นธรรมชาติ เป็นความรู้สึก ไม่ใช่ตัวเรา ต้องให้เห็นอย่างนี้ว่า ไม่ใช่ตัวเรา มันเป็นเพียง “ความรู้สึก” สักว่าเป็นความรู้สึก
ถ้าเป็นเรารู้สึกมันจะปรุงแต่งเลย ตรงกับหลวงพ่อเทียนต่างกันที่คำพูด ท่านบอกว่าให้ดูความคิด
อันนี้เข้าไปอยู่ในความคิด ก็เข้าไปอยู่ในความรู้สึกนั่นเอง

....หลวงพ่อสมบูรณ์...

 

วันเสาร์ที่ 7 ถึงวันอังคารที่ 10 ธันวาคม หลวงพ่อสมบูรณ์จะมาพำนักที่วัดสนามใน
ขอเชิญร่วมรับฟังธรรมะ และปฏิบัติธรรมร่วมกันครับ
ช่วงเช้า 9.00 - 11.00 น.
ช่วงบ่าย 13.00 - 15.00 น.

 

"ทุกข์ทั้งปวง เกิดจากความคิดปรุงนี่เอง"

ไม่ต้องตามดูความคิดนะ ดูความรู้สึกผมว่าตรงที่สุดแล้ว มันก็รวบให้เราเห็นหมด พอเราเห็นความรู้สึก เราก็จะเห็นได้ว่ามีความคิดหรือไม่มี แต่ถ้าไปดูความคิดเราจะไม่เห็นความรู้สึก แล้วก็ไม่เห็นความคิดด้วย ไม่มีทางเห็นทั้งสองอย่าง มีแต่จะไหลไปกับความคิด เราไม่มีทางตัดความคิดได้ทันหรอก แต่พอเห็นความรู้สึกมันจะตัดความคิดไปในตัว มันไม่ต้องไปตัดความคิดหรอก เพราะเห็นความรู้สึกแล้ว ความคิดมันเกิดไม่ได้เลย

ถ้าไปตามดูความคิด ก็จะเห็นความคิดไหลไปมาอยู่อย่างนั้นเอง จะตัดไม่ได้ ดูความรู้สึกนี่แน่นอนกว่า ให้เห็นไปเลยว่าไม่มีอะไรอยู่เดี๋ยวนี้ ความรู้สึกไม่มีความคิดเห็นเลย เราดูความรู้สึกอยู่โดยไม่เผลอ พอความคิดเข้ามาปุ๊บ เราก็เห็นก็รู้ได้ทันที ถึงทีแรกเราอาจจะเผลอไปบ้าง แต่ดูไปเรื่อยๆเราจะชัดขึ้นๆ เข้าใจขึ้น จะเรียนรู้ว่าความทุกข์ทั้งปวงเกิดขึ้นเพราะความคิดปรุงนี่เอง ความคิดปรุงนี่แหละ จิตตสังขาร จะดับสังขาร ก็ต้องดับที่ความคิดนี่แหละ

หลวงพ่อสมบูรณ์

 

ขอเชิญร่วมฟังธรรม และปฏิบัติธรรมกับหลวงพ่อสมบูรณ์

ท่านจะมาพำนักที่วัดสนามใน
ตั้งแต่วันพฤหัสที่ 13 ถึงวันอาทิตย์ที่ 16 มีนาคม
ขอเชิญกัลยาณมิตร เข้าฟังธรรมและปฏิบัติธรรมร่วมกันโดยพร้อมเพียงกัน
เพื่อไม่ให้ท่านเหนื่อย และเพื่อความเข้าใจทั่วถึงกัน ตามเวลาดังนี้
เช้า 9.00 - 10.30 น.
บ่าย 13.00 - 15.00 น.
พบท่านที่ ศาลาปฏิบัติธรรม (ศาลาใหญ่) ของวัด
ขอให้เจริญในธรรมทุกท่านครับ

สำหรับผู้ที่ยังไม่รู้จักหลวงพ่อสมบูรณ์ ขอเชิญชมคลิ๊ปตามนี้นะครับ

gluayman - YouTube

 

ขอโมทนาด้วยอย่างยิ่งครับผม
( หากมีวาสนาผมคงมีโอกาสไปกราบนมัสการท่านบ้าง สาธุครับ)

 

อนุโมทนาสาธุด้วยค่ะ
ขอบคุณที่นำข้อมูลมาแบ่งปัน
กำลังวางแผนจะไปกระบี่อยู่พอดี จะหาโอกาสไปกราบนมัสการท่านค่ะ

 

ถ้าจะไปหาท่านที่กระบี่ กรุณาโทรไปถามท่านก่อนว่าอยู่หรือเปล่านะครับ
จะได้ไม่เสียเที่ยว
089 6142671 หลวงพ่อสมบูรณ์
โทรหาท่านได้นะครับ ไม่ต้องเกรงใจ ท่านเมตตามาก

Blog เรื่องราว คำสอน e-book แผนที่สถานปฏิบัติธรรมของท่านครับ

สำนักสงฆ์ ถ้ำเขาพระ

 

ขอบคุณค่ะคุณGluayNewman

 

"ให้ดูความรู้สึก ไม่ใช่เรารู้สึก"
จริงๆมันเป็นธรรมชาติ เป็นเพียงภาวะธรรมเท่านั้น มันไม่ใช่ตัวเรา มันเป็นเพียงความรู้สึก หรือภาวะของความรู้สึกอยู่ในกายของเรานี่เอง และตัวรู้อีกตัวหนึ่ง ถึงให้มาดูความรู้สึก ดูความรู้สึก..จึงเห็นความรู้สึก พอเห็นความรู้สึก จึงเห็นว่าเป็นธรรมชาติ หรือเป็นอนัตตา ไม่ใช่ตัวเรา
ส่วนมากคนเราเป็น"เรารู้สึก" เลยเข้าใจว่า ตัวความรู้สึกนี่เป็นตัวเรา เรารู้สึกยินดี เรารู้สึกยินร้าย เรารู้สึกเป็นทุกข์-เป็นสุข นี่เราก็มาหลง หลงความรู้สึกอันนี้ เราไม่รู้จักความรู้สึกอันนี้ มันจะซับซ้อนหน่อยความรู้สึกตัวนี้ ธรรมดามันจะเฉยๆ แต่"ถ้าเป็นเรารู้สึก จะถูกปรุงแต่งเลย"
ตัวรู้สึกนี่ก็หมายถึง ตัวความรู้สึกเวลากระทบสัมผัสต่างๆ มันเพียงรู้เท่านั้นเอง รู้แล้วก็จะไม่มี ไม่มียินดี-ยินร้าย สงบ-ไม่สงบ พอใจ-ไม่พอใจ มันจะไม่มี..
ถ้าเป็นเรารู้สึก มันจะมีทันทีเลย เกิดโลภะ โทสะ โมหะ โมหะแปลว่าไม่รู้ความจริง ไม่รู้ความจริงว่าตัวนี้น่ะ มันเป็นธรรมชาติ เป็นความรู้สึก ไม่ใช่ตัวเรา ต้องให้เห็นอย่างนี้ว่า ไม่ใช่ตัวเรา มันเป็นเพียง"ความรู้สึก" สักว่าเป็นความรู้สึก..

หลวงพ่อสมบูรณ์