อัลบั้มพระ ประวัติ และวัตถุมงคล

ถ้ารายละเอียดขนาดนี้ เด่วผมคงต้องเทรนให้น้องเค้าเองละครับพี่เอ๊ะ catt4catt3

 

ลืมไป น้องเค้าบอกว่า ตอนนี้ขอซิกแพ็ค อย่างเดียวก่อนครับ

 

(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)
​

 

(good)(good)(good)(good)(good)
​

 

;aa8;aa8;aa8
​

 

หลวงพ่อชาญ ชาโนภิกขุ สำนักสงฆ์วัดป่ากลางบุญ จ.นครสวรรค์
​

 

ประวัติพระอาจารย์ชาญ ชาโน สำนักสงค์ป่ากลางบุญ

ลพ.ชาญ ชาโน พระผู้เปี่ยมไปด้วยเมตตาบารมี แก่บันดาศิษย์ทั้งหลายไม่เลือกชั้น วรรณะแต่อย่างใด ท่านเป็นพระที่อยู่ป่า พำนักอยู่ที่สำนักสงฆ์ป่ากลางบุญเพียงรูปเดียว....ท่านได้ค้นพบกฏเกณฑ์ธรรมชาติ คือวิชาคลี่คลายกรรมทางจิต ท่านบอกว่า ..."ธรรมะคือกฏเกณฑ์ของธรรมชาติ วัตถุมงคลไม่ศักดิ์สิทธิ์เท่ากรรม"....
ลพ.จำพรรษาอยู่ที่ สำนักสงฆ์ป่ากลางบุญ ตำบลเขาทอง อำเภอพยุหะคีรี จังหวัด นครสวรรค์

ประวัติ
หลวงพ่อชาญ ชาโน เกิดเมื่อวันอังคาร เดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2495 ปีมะโรง ณ บ้านบางรายใต้ อ.โพทะเล จ.พิจิตร นามสกุลเดิม"โตนุ่ม" เป็นบุตรคนโต ในจำนวนพี่น้องทั้งหมด 6 คน ของคุณพ่อเฉลย และคุณแม่แหยม โตนุ่ม เมื่ออายุได้ 8 ขวบ โยมพ่อได้นำไปไว้กับหลวงปู่เคลือบ วัดดงเสือเหลือง จ.พิจิตร ซึ่งเป็นองค์เดียวกับวัดหนองกระดี่ จ.อุทัยธานี เนื่องจากทางบ้านมีกรณีพิพาทกับเพื่อนบ้านเรื่องการถือครองที่ดิน และโยมพ่อก็ได้รับการรดน้ำมนต์จากหลวงปู่เคลือบ จึงรอดพ้นจากภยันตรายจากกรณีดังกล่าวได้

ครั้งแรก หลวงพ่อชาญชาโนท่านได้อุปสมบทเป็นพระภิกษุในบวรพระพุทธศาสนาฝ่ายมหานิกาย ณ วัดสุวรรณาราม อ.พระนครศรีอยุธยา จ.พระนครศรีอยุธยา ต่อมา หลวงพ่อชาญ ชาโน ได้เข้ารับการอุปสมบทเป็นพระภิกษุในบวรพระพุทธศาสนาฝ่ายธรรมยุต ณ วัดบวรนิเวศน์วิหาร แขวง และแขต พระนคร กรุงเทพฯ โดยมีสมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราชพระองค์ปัจจุบัน เป็นพระอุปัชฌาย์ มีพระมหารัชมงคลดิลก สมศักดิ์ในขณะนั้นเป็นพระเทพกวี เป็นพระอนุสาสนาจารย์ หลังอุปสมบทแล้ว หลวงพ่อชาญ ชาโน ได้เฝ้าถวายการรับใช้พระอุปัชฌาย์อยู่ระยะหนึ่งก็ได้ทูลลาองค์พระอปัชฌาย์ออกปลีกวิเวกแสวงหาแนวทางปฏิบัติ เพื่้อการหลุดรอดวัฏสงสารตามอุปนิสัยดั้งเดิมของท่าน องค์สมเด็จพระอุปัชฌาย์ก็ทรงยินดีและอนุโมทนา ทรงอนุฐาติให้ตามความประสงค์ของหลวงพ่อชาญ จากนั้นท่านก็ได้ออกธุดงค์ไปในสถานที่ต่างๆที่เห็นสมควรเพื่อปฏิบัติธรรม

ลพ.ชาญ ชาโนเมื่อสมัยท่านยังเป็นเด็กนั้น ท่านก็เป็นอยู้แถวๆจังหวัดนครสวรรค์กับโยมบิดาของท่าน และต่อมาโยมบิดาของท่านได้นำตัวท่านไปถวายตัวเป็นลูกศิษย์พระเกจิอาจารย์ดังรูปหนึ่งก็คือ หลวงปู่เคลือบวาจาสิทธิ์ แห่งวัดหน่องกระดี่ จังหวัดอุทัยธานี และแห่งวัดดงเสือเหลือง จ.พิจิตร ซึ่งเป็นองค์เดียวกัน

หลวงปู่เคลือบนั้น เท่าที่ทราบจากหลวงพ่อชาญ ชาโน ท่านบอกว่าเป็นพระที่เก่งมากทั้งทางกรรมฐาน และหยั้งรู้ดินฟ้าและมีอาคมแก่กล้ามาก แม้แต่ลพ.เคลือบเดินผ่านสายฝนที่โปรยลงมา อย่างหนังก็ไม่ทำให้จีวรของท่านเปียกฝนแต่ประการใด ไม่เพียงแต่เท่านี้หลวงปู่เคลือบยังมีวาจาศักดิ์สิทธิ์เอามากๆจะเห็นได้จากผู้คนที่เคารพเลื่อมใสในหลวงปู่เคลืบย่อมจะรู้กกิตติศัพท์ของท่านดี ในเรื่องความศักดิ์สิทธิ์และเข้มขลังจะเห็นได้จากผู้คนที่บนบานศาลกล่้าวหลวงปู่เคลือบปีละ 1 ครั้ง คือวันสงกรานต์ในวันที่ 13 เมษายน ของทุกปี โดยจะแก้บนด้วยเหล้าขาว 40 ดีกรีจำนวน 10 ขวดพร้อมมะขามเปียกและเกลือเม็ด จำนวนหนึ่งตลอดมา

ตอนเด็ก หลวงพ่อชาญท่านเอาไว้จุก ลพ.เคลือบท่านเรียกไอ้จุก วันหนึ่งขณะนั้นหลวงพ่อชาญอายุประมาณแปดขวบ หลวงพ่อเคลือบได้พูดกับหลวงพ่อชาญว่า ไอ้จุก ถ้าเองเห็นนางฟ้าก็นั้งสมาธิบ่อยๆนะลูก เมื่อท่านได้ฟังหลวงปู่เคลือบได้พูดเช่นนั้นท่านก็ลองนั้งสมาธิดูและท่านก็ได้นั่งเรื่อยๆมาตอลด และท่านก็เพียรนั่งทุกวันเมื่อถึงเวลาค่ำ เพราะอยากดูนางฟ้า และสิ่งที่สำคัญและขาดไม่ได้เลยก็คือหลวงปู่เคลือบได้สอนวิชาอาคมให้กับท่านและสอนให้ทุกวิชาซึ่งหลวงพ่อชาญ ก็ได้เรียนและจดจำได้อย่างแม่นยำจนถึงปัจจุบันนี้และอยู่มาวันหนึ่งลพ.เคลือบได้พุูดกับหลวงพ่อชาญว่า ไอ้จุก ถ้าเองบวชแล้วมาสอนธรรมะแถวนี้บ้างนะ หลวงพ่อเคลือบท่านพูดเหมือนท่านจะทราบร่วงหน้าว่าหลวงพ่อชาญ นั้นจะได้บวชเป็นพระอย่างแน่นอน และต่อจากนั้นมาหลวงพ่อก็ได้ถามลพ.เคลือบว่าจะได้บวชเมื่อไหรล่ะ หลวงพ่อเคลือบได้ยินดังนั้นก็บอกว่า เองยังบวชไม่ได้หรอกเองต้องใช้กรรมก่อน นะลูกอยู่มาอีกวันหนึ่งหลวงปู่ได้พูดว่า เอยไอ้จุกเตรียมตัวไว้นะพ่อเองจะมารับกลับแล้วนะ...แล้ววันรุ่งขึ้นพ่อก็มารับท่านกลับจริงๆแต่ท่านก็ได้นึกถึงคำพูดของหลวงปู่เคลือบในเรื่องของการนั้งสมาธิมาโดยตลอด โดยไม่ได้ทอดทิ้งเลย จนกระทั้งเติบใหญ่เป็นหนุ่มก็อยังไม่ละเลยการปฏิบัตินั่งสมาธิมาโดยตลอด

 

ครูอาจารย์ของหลวงพ่อชาญ ชาโน


๑. หลวงปู่เคลือบเป็นคนมอญสักเงี้ยวครึ่งท่อนมีโรคประจำตัวคือ หืดหอบ และริดสีดวง ชอบอมเม็ดมะขามทางแก้มซ้าย เดิมอยู่ที่วัดหนองหญ้านางถูกชาวบ้านแถบนั้นขับไล่ จึงได้ไปอยู่ที่วัดดงเสือเหลือง จังหวัดพิจิตร และกลับไปสร้างหอประชุมที่ที่วัดหนองกระดี่ จังหวัดอุทัยธานี แล้วกลับไปอยู่ที่วัดดงเสือเหลือง สุดท้ายได้มรณะภาพที่วัดแห่งนี้

หลวงพ่อชาญ ชาโน เมื่อครั้งอายุ ๘ ขวบ โยมพ่อได้หลวงพ่อไปฝากไว้กับหลวงปู่เคลือบ วัดดงเสือเหลือง จังหวัดพิจิตร เนื่องจากขณะนั้นทางบ้านมีกรณีพิพาทกันเรื่องถือครองที่ดินถึงขั้นปองร้ายกันด้วยชีวิต แต่โยมพ่อก็ได้รับการรดน้ำมนต์จากหลวงปู่เคลือบจึงรอดพ้นภยันตรายต่างๆ ได้ หลวงปู่เคลือบเป็นพระปฏิบัติภาวนาหายใจ “ยุบหนอ พองหนอ” ล่ำลือกันว่าท่านมีวาจาศักดิ์สิทธิ์มาก อีกทั้งยังมีวิชาอยู่ยงคงกระพันเป็นยอด และที่ผู้คนยกย่องท่านคือการบนบานสารกล่าวให้ท่านช่วยเหลือเรื่องราวต่างๆมักจะประสบผลสำเร็จยิ่งนัก ส่วนใหญ่จะแก้บนท่านด้วยเหล้าขาว มะขามเปียก และไข่ต้ม วิชาต่างๆ ได้ถ่ายทอดแก่หลวงพ่อชาญฯ จนหมดสิ้น

๒. หลวงพ่อผล จันทโณ แห่งวัดสวนขวัญ อำเภอลาดยาว จังหวัดนครสวรรค์ เป็นพระปฏิบัติชอบ พระป่าสายวิปัสสนากรรมฐาน อาคมขลัง ท่านเป็นลูกศิษย์ของหลวงพ่อเก็บ แห่งวัดสวนลำไย ซึ่งมีประวัติว่าลอยทวนกระแสน้ำได้ หลวงพ่อเก็บ เป็นหลานแท้ๆ ของหลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า อำเภอวัดสิงห์ จังหวัดชัยนาท นอกจากนี้หลวงพ่อผลยังเป็นลูกศิษย์ของหลวงพ่ออ่อง ที่ร่ำลือกันว่าใช้ม้าพยนต์ในการเดินทางไปในสถานที่นครสวรรค์ ที่มีชื่อเสียงด้านมีดหมอเสกด้วยวิชาอาวุธ ๕ ประการ ซึ่งหลวงพ่อเดิมเป็นลูกศิษย์ได้เรียนวิชามีดหมดด้วยเช่นกัน
หลวงพ่อเก็บเป็นพระปฏิบัติดีปฏิบัติชอบอีกองค์หนึ่ง มีอาคมแก่กล้ามาก ร่ำลือกันว่าท่านได้ตายไป ๔ ถึง ๕ วัน บ้าง หรือ ๗ วันบ้าง แล้วก็ฟื้นขึ้นมาเอง จริงๆ แล้วท่านรักษากรรมฐาน หรือปฏิบัติกรรมฐานนั่นเอง ท่านมีอาคมเกี่ยวกับการปลุกเสกเลขยันต์ วัตถุมงคลของท่านนั้น ชาวบ้านอำเภอลาดยาวย่อมทราบดีกันว่าไม่รองใครเหมือนกันในเรื่อง “คงพระกัน” ซึ่งได้ถ่ายทอดวิชาเหล่านี้ให้กับหลวงพ่อชาญฯ ไว้จนหมด ท่านเคยพูดว่า “ได้ชาญฯ มึงต้องต่อสู้กับพวกมารอีกมา มึงต้องถือ (คาถา) ให้มั่น

๓. หลวงพ่อเงิน วัดบางคลาน จังหวัดพิจิตร หลวงพ่อชาญ ชาโนได้เรียนวิชาอาคมของหลวงพ่อเงิน โดยการสืบทอดมาจากบรรพบุรุษของท่าน ซึ่งในอดีตสมัยนั้น โยมพ่อแก (เลี่ยม) เป็นลูกศิษย์ของหลวงพ่อเงิน วัดบางคลาน จังหวัดพิจิตร โยมพ่อแก่ของหลวงพ่อชาญฯ เคยเล่าให้ฟังว่า หลวงพ่อเงิน เป็นพี่ชายของหลวงพ่อทอง วัดเขากบ หรือวัดวรนาถบรรพตกลางเมือง จังหวัดนครสวรรค์ และหลวงพ่อเงินเคยพูดว่า “ไอ้เหลี่ยมมึงไปขอเครื่องรางหลวงพ่อทองบ้าง ของของมันขลังดีนะ “หลวงพ่อทอง จึงให้สิงห์เป็นงาแกะมาคู่หนึ่ง โยมแม่ของหลวงพ่อชาญฯ เคยใช้แขวนคอสมัยเด็กๆ ซึ่งได้มาจากโยมพ่อแม่ มอบไว้ให้ เมื่อสิงห์หายก็จะจุดธูป ๙ ดอก บอกกล่าวแล้วใช้เนื้อหมูเกี่ยวเบ็ดลากไป มา ตามบริเวณที่คิดว่าหาย หลังจากนั้นจึงปักเบ็ดไว้นอกชายคาบ้าน ถ้าสิงห์หายไม่ไกลเกินไป เมื่อสิงห์ได้กลิ่นหมู พอตกเช้าสิงห์จะมาอยู่ใกล้ๆ เป็นอย่างนี้หลายครั้ง

หลวงพ่อชาญ ชาโน ได้เรียนวิชาถอนคุณถอนของสะท้อนย้อนกลับไปหาเจ้าของ ถ้าใครถูกคุณไสย หรือโดนของที่เขาทำมาใส่ ถ้าได้กินน้ำมนต์ของหลวงพ่อชาญฯ เข้าไป แล้วจะอาเจียนออกมาภายในไม่กี่นาที และของนั้นก็จะสะท้อนย้อนกลับไปหาเจ้าของที่ทำของใส่คนอื่นทันที วิชาที่หลวงพ่อชาญฯ เรียนมานี้ เพื่อช่วยเหลือคนเหล่านี้โดยเฉพาะ นี่เป็นวิชาหนึ่งที่ขลังมาก เป็นสุดยอดวิชาหนึ่งของหลวงพ่อเงิน ที่ตกทอดถึงหลวงพ่อชาญ ชาโน

๔. อาจารย์สมนึก เมื่อฆราวาสที่เรืองอาคมขลังมาก เป็นผู้ที่ฝักใฝ่เรียนวิชาอาคมมาจากหลายครูบาอาจารย์มาก อดีต คือ “นักเลง ที่โบราณเรียกว่า เสือ นั่นเอง” อาจารย์สมนึก ท่านเป็นลูกศิษย์ของหลวงพ่อขุย แห่งวัดหน้าพระธาตุ และหลวงพ่อขุย แห่งวัดเนินหญ้าไทร ซึ่งหลวงพ่อทั้งสององค์เป็นลูกศิษย์ของหลานพ่อหรุ่น วัดอัมพวัน เขตดุสิต กรุงเทพมหานคร จากนั้นจึงพาอาจารย์สมนึก ไปฝากเป็นลูกศิษย์ของหลวงพ่อหรุ่น อีกทอดหนึ่ง

อาจารย์สมนึกได้เรียนวิชาอาคมจากหลวงพ่อหรุ่น วัดอัมพวัน กรุงเทพฯ ในสมัยนั้น หลวงพ่อหรุ่น โด่งดังมากในเรื่องการ “สักยันต์ เก้ายอด” ซึ่งอาจารย์สมนึกก็ได้รับการถ่ายทอดจากหลวงพ่อหยุ่น เช่นกัน และอาจารย์สมนึกก็ได้สอนหรือถ่ายทอดให้กับหลวงพ่อชาญฯ จนหมดสิ้นและยังคงได้แห่งอานุภาพความคงกะพันและความเข้มขังยิ่งนัก นอกจากนี้อาจารย์สมนึก ยังเป็นลูกศิษย์ของหลวงพ่อดิ่ง แห่งวัดบางวัว และหลวงพ่อดิ่ง เป็นลูกศิษย์ของหลวงพ่อปาน แห่งวัดคลองด่าน หรือวัดบางเหี้ย นั่นเอง หลวงพ่อปาน มีชื่อเสียงโด่งดังในด้านการเสกเขี้ยวเสือ ด้วยวิชาเสือ ๒ หัวใจ ประกอบด้วยอำนาจราชสีห์ ส่วนหลวงพ่อดิ่ง มีชื่อเสียงทางด้านการสักเสือเผ่นของภาคตะวันออก ถือว่าเป็นองค์แรกของประเทศไทย ต่อมาจึงมีคนนิยมการสักลักษณะนี้จนเป็นที่แพร่หลาย นอกจากนี้ก็มีการแกะเป็นรูปเสือก็มีเหมือนกัน อาจารย์สมนึกเป็นผู้หวงวิชามาก มีเพียงเคยใช้วิชา “นะทรหด” แก่หลวงพ่อหน่าย วัดบ้านแจ้งในสมัยที่เป็นฆราวาสที่เป็นเพื่อนรุ่นน้องที่ร่วมเที่ยวด้วยกันมาเท่านั้น สำหรับหลวงพ่อชาญฯ แล้วอาจารย์สมนึก ยกวิชาทั้งหมดให้เรียนทั้งชุดเลย

๕. หลวงพ่อคง จัตตมโล แห่งวัดเขาสมโภชน์ จังหวัดลพบุรี หลวงพ่อชาญฯ หัดเนธุดงค์ตั้งแต่ยังเป็นคฤหัสถ์เหมือนกับหลวงปู่เคลือบ ทั้งที่ยังไม่ได้บวชก็ชอบเดินธุดงค์แล้ว หลวงชาญฯ เคยไปกราบมนัสการหลวงพ่อคง ท่านได้เมตตาแก่หลวงพ่อชาญฯ เป็นอันดี และยังแนะนำให้หลวงพ่อชาญฯ นำเอาคำภาวนา “พอง ยุบ” ไปใช้บ้างนะ ต่อไปจะได้ช่วยเหลือคนได้ ช่วยต่อพระศาสนาหน่อย หลวงพ่ออยู่ได้ไม่นาน ช่วยเท่าที่ทำได้ แต่ก็ให้พยายามช่วยให้ได้มากที่สุด ขณะนั้นหลวงพ่อชาญฯ นึกในใจว่าจะขอวิชา พอเอ่ยปากจะพูดหลวงพ่อคงก็ได้พูดขึ้นมาก่อนว่า “มึงไม่ต้องใช้วิชากูหลอก ของที่มึงเรียนมาก็ดีอยู่แล้ว” ทั้งที่ท่านก็ไม่รู้ว่าหลวงพ่อชาญฯ เรียนอะไรมาบ้าง หลวงพ่อชาญฯ เคารพนับถือหลวงพ่อคงอีกรูปหนึ่ง เพราะเป็นพระปฏิบัติกรรมฐานได้มรรคผลอีกรูปหนึ่ง

“คนโบราณเคยบอกว่าแม้จะได้คาถาบทหนึ่งก็ต้องระลึกถึงบุญคุณว่าเป็นอาจารย์อยู่เสมอ ไม่คิดจะเป็นศิษย์คิดล้างครู ความเจริญย่อมเกิดควรคู่กับผู้ปฏิบัติดี”

 

ชินราช ด้วยคนครับ

 

​

วิชาที่หลวงพ่อชาญ ชาโน ไม่เคยละเลย ก็คือ การปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน ตั้งแต่เมื่อครั้งเยาว์วัย อายุ ๘ ขวบ ที่อยู่อาศัยกับหลวงปู่เคลือบ ซึ่งหลวงปู่เคยพูดว่า “ไอ้จุก....เองอยากเห็นนางฟ้าก็ต้องนั่งกรรมฐานนะลูก” และหลวงพ่อชาญฯ ก็ปฏิบัติเรื่อยมาไม่เคยขาด ปฏิบัติต่อเนื่องกันมาจนเป็นนิสัย เมื่อทำงานพอมีเวลาว่างและมีเงินเหลือเก็บบ้าง ท่านก็ออกธุดงค์ไปตามป่าเขาลำเนาไพร ตามชายแดนของประเทศ ตั้งแต่ยังเป็นฆราวาสเหมือนกับหลวงปู่เคลือบ จนกระทั่งท่านได้มาบวชเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนา เมื่อครั้งที่อยู่กับหลวงปู่เคลือบ หลวงพ่อชาญฯ เคยถามหลวงปู่เคลือบว่า “หลวงพ่อผมจะได้บวชเมื่อไหร่” ท่านก็ได้มีเมตตาตอบว่า “ไอ้จุกเองต้องไปใช้กรรมก่อน เมื่อมีอายุแล้วจะได้บวช” แล้วท่านยังได้สั่งเสียอีกว่า “ไอ้จุก.....ถ้าได้เป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนาแล้ว ให้อยู่ระหว่างนครสวรรค์, อุทัยธานี, พิจิตร มึงช่วยโปรดมันหน่อยในภาคกลาง เพราะคนแถวนี้มันเหี้ยเยอะ” ซึ่งหลวงพ่อชาญฯ ก็รับปาก และสำนักสงฆ์ป่ากลางบุญก็คือบริเวณที่หลวงพ่อชาญ ชาโน รับปากหลวงปู่เคลือบไว้ ดังกล่าวนั่นเอง

เมื่อสมัยวัยรุ่นที่เรียนคาถาอาคมจากหลวงพ่อผล หลวงพ่อผลก็ได้พูดว่า “ไอ้ชาญ มึงกับกูมีวาสนาร่วมกัน” หลวงพ่อชาญฯ ก็ได้ถามว่า “มีวาสนาร่วมกันอะไรครับหลวงพ่อ” ท่านทำเสียงดุๆ ตอบว่า “เอ๊ะ กูเป็นอะไร เป็นพระใช่ไหม และมึงก็จะได้เป็นพระในอนาคต” ท่านจึงถ่ายทอดวิชาอาคมให้ และพูดว่า “เพื่อเป็นเครื่องยังชีพ ช่วยต่อพระศาสนา แต่พระต้องเขี่ยกิเลศออกให้หมดก่อน”

 

กราบหลวงพ่อชาญ...สวัสดีครับคุณกูน