ประสบการณ์มโนมยิทธิ กรรม และเรื่องยุ่งๆของผม

สวัสดีและอนุโมทนาครับคุณ tharathan อันนี้เป็นความเข้าใจของผมนะครับ ปกติเวลาเราสวดมนต์ ดวงวิญญาณพวกสัมพเวสี เปรต อสูรกาย พวกนี้เค้าจะเข้ามาใกล้ไม่ได้นะครับ เพราะเวลาสวดมนต์สรรเสริญคุณพระพุทธ พระธรรม พระอริยสงฆ์ จะเกิดแสงสว่างกับตัวผู้สวด ดวงวิญญาณพวกสัมพเวสี เปรต อสูรกายพวกนี้เค้าจะหลีกไปอยู่ไกลๆ จะมีก็แต่เทพเทวดา พรหม จะเข้าใกล้ได้และมีความอิ่มเอิบใจในเสียงสวดมนต์ และเวลาสวดมนต์ก็นับเนื่องในสมาธิได้ด้วย โดยปกติจะอยู่ในระดับอุปจารสมาธิคือสมาธิที่เฉียดๆฌานที่ 1 อาจจะทำให้เราสัมผัสถึงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ใกล้ๆตัวเราได้ครับ ในความรู้สึกของผมอาจจะเป็นบุคคลใกล้ชิดและมีความผูกพันกับคุณ tharathan ท่านมาดูแลก็เป็นได้นะครับ

​

 

ช่วงนี้ผมยังอยู่ในประเภทเศรัทธาหัวเต่าเลยครับพี่เก่ง ความขี้เกียจมีเยอะมาก ป่านนี้จอมมารนั่งหัวเราะเยาะอยู่บนบัลลังก์แล้วมั้งครับ ศีลเนี่ย วันไหนอารมณ์ดีก็ครบ วันไหนครึ้มฟ้าครึ้มฝนก็ขาดๆ เกินนี่หายาก สมาธิก็ไม่ค่อยได้ทำ แต่ช่วงนี้ผมเริ่มชินกับการนอนบริกรรมภาวนา ช่วงนอนผมจะบริกรรมภาวนาไปเรื่อยๆ ฟุ้งบ้างอะไรบ้างจนหลับไป ช่วงนี้กำลังพยายามจับคำบริกรรมภาวนาให้ทรงตัวตลอดวัน ช่วงไปวิ่งออกกำลังกายผมก็จับลมหายใจแล้วบริกรรมภาวนาจนกว่าจะวิ่งครบรอบ เผลอบ้าง ทรงตัวบ้าง วับๆแวมๆกันไป คงจะเจริญมรณานุสติน้อยไปหรือเปล่าทำให้การบริกรรมไม่ค่อยต่อเนื่อง ที่พี่พูดเรื่องความเสื่อมถอยของร่างกาย ผมมีเรื่องจะมาสารภาพนิดหน่อย คือผมมีความคิดว่า ถ้าเกิดมีภรรยาไป ผมไม่อยากให้ภรรยาแก่เลย ถ้าเกิดมีขึ้นมาสักวันแล้วภรรยาผมแก่ผมคงยอมรับไม่ได้ ตัวเองแก่ พ่อแม่ ญาติพี่น้องแก่นี่ยอมรับได้ แต่ถ้าภรรยาแก่นี่คงทำใจไม่ได้ บางครั้งเดินไปไหนมาไหนผมก็ชอบคิดไปถึงตอนที่เขาเหล่านั้นแก่นะครับ ตอนนี้เขาเปล่งปลั่ง พอแก่เหี่ยวย่นไปแล้วมันจะน่าสัมผัสจับต้องเหมือนเดิมได้มั้ยนะ แล้วถ้าเกิดวันหนึ่งเรามีภรรยา แล้วภรรยาเราแก่เหี่ยวย่นไม่เหมือนเดิม เราจะยังยินดีในภรรยาเราหรือเปล่านะ ผมชอบคิดแบบนี้บ่อยๆ ผมว่าที่ได้ข่าวบรรดาเหล่าป๋าๆที่ควงเด็กน้อยอ้อยควั่นนี่เขาคงคิดแบบนี้แน่เลย แล้วก็วนเวียนอยู่ในวัฎฎะเรื่อยไป เรื่องอารมณ์นี่สำคัญเนอะ พี่ว่ามั้ยครับ ตั้งอารมณ์ผิดนิดเดียวนี่เตรียมตัวลงนรกได้เลย แล้วก็ไปดำผุดดำว่ายอยู่ในกองทุกข์ระทม ไม่รู้กี่แสนล้านปี


สาธุการในคุณความดีทั้งหมดทั้งมวลด้วยนะครับ

 

<!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <wunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:ApplyBreakingRules/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <wontGrowAutofit/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--> [FONT=&quot]อย่างพวกเรานี่มรณานุสติอย่างเดียวไม่อยู่ครับน้องต๋อง ต้องอสุภกรรมฐานด้วย พวกประเภทขาวๆอวบๆนี่ละตัวดี เวลาเราจะปลงกายสังขาร มากันจังเลย เป็นประเภทของที่เราชอบๆทั้งน้าน ถ้าพูดถึงเรื่องน้องต๋องไม่อยากให้ภรรยาแก่นี่ พี่มีความเลวจะเล่าให้ฟังเมื่อตอนซัก 17-18 พี่ไปทำงานพิเศษเป็นเด็กเสิร์ฟร้านคาราโอเกะ ลูกค้าสาวใหญ่ แต่งตัวไฮโซนี่ พี่ได้เป็นกิ๊กประจำเลยครับ ประเภทอวบๆอกใหญ่ๆนี่สเป็คเลย สาวๆรุ่นเดียวกันเราก็กิน รุ่นน้องเราเราก็กิน รุ่นพี่ หรือ ซักสามสิบปลายๆสี่สิบต้นๆนี่พี่ผ่านมาหมดแล้ว สรุปว่าร่างกายแต่ละวัยมีสภาพไม่เหมือนกัน แต่มันต้องมีการเปลี่ยนแปลง สาวๆจากร่างกายเต่งตึง ก็จะเริ่มผิวหย่อน ขาดความยืดหยุ่น เหี่ยว ย่น ซึ่งการเกิด แก่ เจ็บ ตายเป็นเรื่องธรรมดาครับ ยิ่งเรามีกิ๊กพร้อมๆกันหลายๆคนมันยิ่งยุ่งวุ่นวายมาก พี่ผ่านมาแล้ว แต่สิ่งที่น้องต๋องจะต้องเจอ จะต้องรวบรวมกำลังใจให้หนักแน่นเป็นพิเศษ เพราะสายพุทธภูมิต้องเจอหนักกว่าชาวบ้านเขาเป็นเรื่องจริงครับ[/FONT]

ภาพแรกนี้อาแปะหื่นบนรถเมล์แอบมองอกสาวบนรถ กรณีนี้เกิดขึ้นที่ประเทศจีนครับ







​

<!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:ตารางปกติ; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]-->

 

กันเชื่อเลยค่ะ ว่ากำลังใจในการตั้งใจทำความดีนั้น เป็นสิ่งสำคัญมาก
เพราะเวลาเรามีกำลังใจสุงเมื่อไหร่ มักจะมีปัญหาอุปสรรคมาขวางตลอด
ไม่ว่าจะเป็นกิเลสในใจเราเอง ตัวมาร หรือวิบากกรรมต่างๆ รวมถึงเจ้ากรรมนายเวร
ที่ไม่ยอมปล่อยเราไปง่ายๆ ตอนนี้เจอแบบเลี่ยงไม่ได้เลยค่ะ เลยต้องยอมรับกรรมอย่างโดยดี

เหตุจากกรรมในอดีตชาติ เราไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้ แต่ตอนนี้ ปัจจุบันนี้
เรารู้สึกตัวอยู่ว่าเราเป็นใคร ทำอะไร มีหน้าที่อย่างไร กันก็จะพยายามเร่งทำความดี สะสมบุญไว้มากๆค่ะ

ขออนุโมทนาทุกท่านด้วยค่ะ

 

ใช่ครับคุณ tharathan เวลาเราจะทำความดี ไม่ว่าจะเป็นทาน ศีล ภาวนาสมาธิ จะมีทั้งกิเลสมาร ขันธมาร พวกนี้มาบ่อย เวลาจะทำบุญก็จะคอยขวางเรา และกรรมอกุศลก็เป็นอีกอย่างหนึ่งในการขัดขวางเวลาเราจะปฏิบัติความดี ผมเจอเป็นประจำครับ ก็ต้องฟันฝ่าเพื่อให้พ้นจากกองทุกข์ในวันหนึ่งข้างหน้า

ภาพข้างล่างนี่เป็นมารที่มักจะมาผจญผมบ่อยๆเวลาไปติดต่องานกับลูกค้าครับ
โดยปกติมารแบบนี้มักจะมาในรูปแบบ ผมยาว ขายาว ขาว หมวย เวลายืนใกล้ๆก็ห้อมหอม

​

อย่างผมโชคดีที่มีท่านผบ.ทบ.ติดตัวไปด้วย สามารถใช้กันมารขายาวๆ ขาวๆ หอมๆที่่เข้ามาผจญได้ครับ

​

 

เดี๋ยวค่ำๆถ้าไม่ติดธุระอะไร จะลงเรื่องแฟนผมไปเจอคุณพ่อผมมาครับ

ปล.ใช่ครับน้องกฤษณ์ เปลี่ยนดีกว่า ก่อนความโชคดีจะมาเยือน
​

 

เย้ เปลี่ยนแลัว คิคิ

ปล.ผมรออ่านอยู่นะครับผม

 

​

ช่วงนี้ผมก็ไม่ค่อยเป็นเรื่องเป็นราวอะไรละครับ ปฏิบัติก็ลุ่มๆดอนๆ สมาธิก็ทำมั่งไม่ทำมั่ง ก๊อกแก๊กๆยิ่งกว่าน้องกฤษณ์ซะอีก แต่มีอวดอยู่อย่างเดียวคือ ความมั่นใจในพระนิพพาน ตั้งใจไว้ที่เดียว ที่อื่นเก๊าไม่สน แต่จะไปได้หรือไม่ได้ไม่สนใจ ส่วนเรื่องทางโลกจะเป็นยังไง อย่างไร ก็ปล่อยให้เป็นเรื่องของโลกไป

เรื่องที่ผมจะเล่าให้พี่ๆน้องๆญาติธรรมได้ฟังก็คือเมื่อวันพระซักสองอาทิตย์ก่อน พอดีผมถามแฟนผม(ไม่กล่าวถึงตำแหน่งของท่านละครับ เดี๋ยวพี่ตะหานจะมาเยือนถึงบ้าน) ว่าช่วงนี้ไปเที่ยวข้างบนบ้างรึเปล่า พอถามปุ๊บ ท่านก็ไปโผล่ที่เทวสภาปั๊บ วันนั้นท่านปู่ท่านย่าและเทวดา นางฟ้าองค์อื่นมารอฟังเทศน์ แต่ตอนที่ขึ้นไปนั้นองค์สมเด็จท่านยังไม่เสด็จมา ผมก็ถามแฟนผมว่าคุณพ่อของผมท่านอยู่ในบริเวณเทวสภาด้วยมั๊ย พอแฟนผมอธิฐานในจิต ก็มีเทพองค์หนึ่งมีภาพคุณพ่อผมซ้อนขึ้นมาที่ข้างหลังศีรษะท่าน ตอนนี้ท่านเป็นพรหมชั้นที่ 4 ในความเข้าใจของผมนะครับ คุณพ่อของผมท่านเป็นผู้ที่ทรงพรหมวิหาร 4 เป็นปกติ และท่านเป็นผู้ที่รักการสวดมนต์มาก หลังจากท่านเกษียณอายุราชการแล้ว ท่านก็ทำสวนบ้างไปตามเรื่องตามราว แล้วก็สวดมนต์ เรื่องการสวดมนต์นี่ต้องยอมแพ้ท่าน วันนึงท่านสวดได้เป็นพันจบเลยครับ เพราะการสวดมนต์ก็นับเนื่องในสมาธิได้โดยปกติจะอยู่ในระดับอุปจารสมาธิคือสมาธิที่เฉียดๆฌานที่ 1

แสดงว่าตอนที่คุณพ่อท่านเสียชีวิตสมาธิท่านอยู่ในฌานที่ 2 อย่างหยาบ ท่านจึงไปเป็นพรหมชั้นที่ 4 แล้วท่านก็มีความเคารพและศรัทธาในองค์หลวงพ่อพระพุทธชินราช และหลวงพ่อโสธรอย่างมาก ถ้าท่านใดเคยขับรถผ่านถนนทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 1 หรือถนนพหลโยธิน ตรงบริเวณจังหวัดลำปาง ตรงศาลเจ้าพ่อขุนตาล ดอยขุนตาล จะเห็นพระพุทธรูปด้านขวามือสามองค์ คุณแม่เคยเล่าให้ฟังว่าคุณพ่อท่านเป็นผู้ริเริ่มในการสร้าง ท่านทำบุญมาตลอดชีวิตของท่าน ผมซึ่งเป็นลูกก็ทำได้แต่เพียงทุกครั้งที่ทำบุญก็อุทิศให้ท่านเป็นปกติ ถึงแม้ท่านจะมีบุญเยอะกว่าผมซึ่งยังกิ๊กก๊อก โต๋เต๋อยู่เมืองมนุษย์อยู่ แต่ก็ด้วยความสำนึกในพระคุณของท่านน่ะครับ

​

อารัมภบทยาวไปหน่อย กลับมาเข้าเรื่องกันดีกว่า พอแฟนผมถามคุณพ่อผมว่าท่านเป็นอย่างไรบ้าง สบายดีมั๊ย ท่านตอบว่าท่านน่ะสบายดี แต่ที่ท่านยังเป็นห่วงอยู่ก็คือคุณแม่และผมกับแฟนนั่นละครับ เพราะผมเป็นลูกคนเดียวของท้องนี้ แต่ผมยังมีพี่คนละแม่กันอยู่อีกประมาณ 7 คน ซึ่งถ้านับแล้วผมเป็นลูกคนเล็ก ท่านก็ห่วงมากหน่อย แล้วท่านก็บอกว่าพ่อขอโทษด้วยที่เรื่องมรดกและเรื่องที่ทางที่ไม่ได้จัดการให้เรียบร้อย ก็ไม่นึกว่ามันจะเป็นกันขนาดนี้ (เข้าใจว่าท่านหมายถึงพี่ๆของผมครับ) เพราะก่อนที่ท่านจะเสีย ท่านยังไม่ได้แบ่งแยกที่ดินให้เป็นสัดส่วน ยังมีเรื่องยุ่งวุ่นวายรอผมอยู่อีกเยอะครับ ผมก็ปลงใจว่ายังมีชีวิตอยู่ มีหน้าที่ก็ทำไปตามหน้าที่ ตายเมื่อไหร่หมดทุกข์เมื่อนั้นละครับ บอกตรงๆเรื่องมรดกของคุณพ่อ ก็ปล่อยวาง เรามีสิทธิ์ในส่วนที่ผมและคุณแม่ดูแล ก็ปลูกต้นไม้ทำประโยชน์ไป แต่มูลค่าของมันก็หลายบาทอยู่ละครับ เฮ่อ!เรื่องทางโลกนี่ยุ่งวุ่นวายจังเลย

​

ตอนเด็กๆผมชอบอ่านหนังสือกำลังภายใน ชอบที่พระเอกมีวิทยายุทธสูงส่ง มีของวิเศษเยอะ โดยเฉพาะดาบหรือกระบี่วิเศษนี่ชอบมาก มีเมียเยอะ สวยๆทั้งนั้น แต่ในความเป็นจริงแล้ว อย่างคุณพ่อผมมีลูกหลายคนจากคนละแม่ ผมมีทั้งแม่ใหญ่ แม่ผม แม่ม่วย โอยลำบากครับ ยุ่งวุ่นวาย ผมถึงตั้งใจตั้งปณิธานว่ามีแฟนแค่คนเดียวพอแล้ว ไม่อยากได้อะไรอีกแล้ว บอกตรงๆครับ เลิกโง่กันซะทีชาตินี้ เพราะมันโง่มานานมากแล้ว หนทางที่เดินทางมายาวนานไกลแสนไกลมาก มาเจอทางเดินไปสู่ความสุขนิรันดร์ที่หลวงพ่อของพวกเราท่านขยายความธรรมะของพระพุทธองค์ ก็อย่าให้มันต้องมีชาติภพกันอีกเลย พอเสียที

​

 

อนุโมทนาครับพี่เก่ง

ผมว่าพี่ยังดีอยู่มากที่ยังมีความมั่นใจในพระนิพพาน ผมเองซะอีกที่ยังมีความสงสัยในความดีขององค์สมเด็จพระบรมครู และ สงสัยในเรื่องของพระนิพพาน แต่ก็ไม่ได้สงสัยขนาดว่าไม่เชื่อซะทั้งหมด ผมเคยเห็น เคยสัมผัสมาแล้ว แต่มันก็ยังมีความเลวที่ยังสงสัยอยู่ เป็นสังโยชน์ตัวหนึ่งที่รัดรึงผมไว้มากจริงๆ แต่ผมจะพยายามละมันออกไปให้ได้ เพราะ หากคิดไปมันจะกลายเป็นบ้ากันไปซะได้ เรื่องแบบนี้มันเป็นปัจจัตตัง และ อจินไตย จริงๆนะครับ


ช่วงนี้ผมรู้สึกอยากจะทำทานเป็นพิเศษครับ ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน เห็นอะไรก็อยากให้ไปซะหมด โดยเฉพาะบุญวิหารทาน ช่วงนี้จึงรู้สึกอยากไปวัด ไปไหว้พระ ไปทำบุญทำทานตามประสา ไม่รู้เป็นเพราะเหตุใต แต่ผมมองว่ามันเป็นนิมิตหมายอันดีครับ

 

พูดถึงเรื่องวรยุทธ์ในหนังจีนแล้ว ตอนเด็กๆผมชอบมาก โดยเฉพาะแปดเทพอสูรมังกรฟ้า แต่ก่อนแถวบ้านผมจะเอาไม้ท่อนใหญ่ๆที่ไ่ใช้ประโยชน์มาทำเป็นหลัก ผมชอบปีไปนั่งบนนั้นแล้วก็กระโดดเหาะ บางทีก็แสดงเป็นหลวงจีนวัดเส้าหลิน บางช่วงก็ไปตัดไม้โมกข์มาเหลาทำเป็นดาบ เป็นทวนเล่นต่อสู้กัน ชอบเล่นเป็นนักรบมาก พอโตมาเลยไปเป็นทหารซะ ๒ ปี ครบแก๊งค์เหมือนที่เคยเล่นตอนเด็กๆ

ช่วงมัธยมปลายผมบวชเรียน ชอบอ่านหนังสือแนวอิทธิฤทธิ์มากเลยครับ ไปแอบนั่งอ่านประวัติหลวงปู่ หลวงตา จะชอบเป็นพิเศษตอนที่มีการแสดงฤทธิ์ อ่านไปแล้วจินตานาการตามรู้สึกมีความสุข ยิ่งได้แปลธรรมบทเรื่องยมกปาฏิหาริย์ที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงหลังจากปรารภเหตุของพระปิณโฑลภารทวาชะ ผมนั่งแปลแล้วฟินสุดๆ จินตนาการตามเหมือนทำได้ด้วยตัวเอง แต่ตอนนั้นยังไม่เดินตามหลวงพ่อฤาษีนะครับ จำได้ตอนนั้นผมเข้าเว็ปพลังจิต จะมีวิทยุออนไลน์แล้วเปิดเทปหลวงพ่อฤาษีด้วย ผมฟังได้นิดเดียวผมปิดแล้วคิดในใจ เอ๊ หลวงตาองค์นี้พูดอะไร อาจจะเป็นเพราะตอนนั้นท่านยังไม่สงเคราะห์ผมละมั้งเลยทำให้ผมคิดแบบนั้นไป ตอนนี้ก็ขอขมาท่านแล้ว

เหตุการณ์ที่ทำให้ผมเดินตามหลวงพ่อก็คงจะเป็นช่วงที่ผมไปเป็นทหาร(ช่วงนั้นยังเรียนไม่จบป.ตรี เพิ่งจะจบปี ๒ จะขึ้นปี ๓ แต่ไปโดนใบแดงซะก่อน ตอนนี้กลับมาเรียนเหมือนเดิมละครับ) ตอนนั้นไม่มีอะไรทำ เข้าเว็บนั้นเว็บนี้ส่องพระเครื่องไปเรื่อยเปื่อย จนวันหนึ่งได้ฟังเทศน์หลวงพ่อรู้สึกจับใจ เข้าใจง่าย ผมเลยโหลดประวัติหลวงพ่อปานมาฟัง ฟังแล้วก็ลุ้นครับ ฟังวันละตอน ๒ ตอน เพราะเยอะกว่านี้ไม่ได้ สิบเวรเรียกรวมบ่อย

พอจบประวัติหลวงพ่อปานผมเลยโหลดเรื่องอื่นๆมาฟัง ช่วงนั้นเริ่มตั้งใจรักษาศีล ๕ แต่กระท่อนกระแท่นมาก เข้าเวรโรงช่วงกลางคืนนี่นั่งตบยุงตั้งแต่เข้าเวรยันออกเวร ข้ออทินนาผมทบจะไม่ทำเลยนะครับ เพราะผมเป็นนหวงของ แล้วชอบคิดว่าเราหวงของของเรา เขาก็หวงของของเขา เลยไม่ชอบที่จะหยิบฉวยหรือขอของคนอื่นใช้ ส่วนข้อสามนี่ก็นานๆที ตามประสาผู้ชายวัยกลัดมัน ข้อ ๔ นี่หนักหน่อย ไม่ค่อยโกหกใครนะครับแต่คำหยาบนี่คำต่อคำเลยครับ ช่วงที่ตั้งใจรักษาศีลเลยงดๆลงไปบ้าง ข้อ ๕ นานมากๆผมจะแตะมันทีหนึ่ง ไม่ใช่เพราะอะไร ไม่มีเงิน ฮ่าๆๆ มีช่วงหนึ่งตอนผมขึ้นปี ๑ วันนั้นไปกินเหล้ากับเพื่อน พอเมากลับมานี่แทบเดินไม่ไหว กอดคอเพื่อนเดินกลับ อ้วกไป ๒ ที แล้วมานอน ความรู้สึกตอนนั้นผมกลัวมาก ผมกลัวผมตายระหว่างที่ผมเมาหนักๆ ผมกลัวว่าถ้าผมตายไปแล้วผมคงจะตกนรก แทบจะไม่อยากหลับเลยครับ กลัวตายตอนเมา แต่วันหลังก็ไปกรึ๊บกับเขาอีก มีความคิดแบบเดียวกันอีก หลังๆเลยกินไม่ให้เมา กินพอมึน

มีช่วงหนึ่ง ช่วงไปเป็นทหาร ลากลับบ้านทีไรน้องมันชวน ผมก็เอาวะ กินกับน้องสักหน่อยจะได้ไม่เสียน้ำใจ ปรากฏว่าเช้ามาไข้ขึ้น เป็นแบบนี้อยู่ ๒-๓ครั้ง หลังๆเลยไม่กินมันซะเลย คงเป็นเพราะบารมีเราไม่ได้สร้างมาทางกินเหล้าละมั้งครับ กินทีไรนี่เดี๋ยวเป็นนั้นเป็นนี้ ทุกวันนี้ก็เลิก ไม่รู้เด็ดขาดหรือไม่เด็ดขาด พยายามประคับประคองศีล ๕ ให้บริบูรณ์

เรื่องสมาธิภาวนานี่ก็ทำบ้างไม่ทำบ้าง สวดมนต์วันไหนคึกก็สวด วันไหนขี้เกียจก็หาข้ออ้างอยู่เรื่อยไป กลายเป็นคนศรัทธาหัวเต่า ผลุบๆโผล่ๆ แบบนี้บารมีคงจะเต็มยาก อิอิ ขออนุโมทนานะครับที่กำลังใจพี่มุ่งตรงต่อพระนิพพานในชาตินี้ ผมก็มุ่งตรงเหมือนกัน แต่คิดว่าเข้าคนเดียวคงไม่สนุก อยากจะพาไปหลายๆคน ไปรื้อไปขน ยกพรรคยกพวกกันไป

 

ผมรู้สึกว่าผมกับพี่chotoจะคล้ายๆกันตรงการดื่มเหล้านี่แหละครับ ตอนเด็กๆผมไม่เข้าใจเลยว่าทำไมผู้ใหญ่ต้องดื่มเหล้าด้วย ในเมื่อดื่มไปก็ไม่ดีต่อสุขภาพ ดื่มมากๆก็อ้วกออกมาอยู่ดี สรุปแล้วเสียตังแพงๆเพื่อกินมันเข้าไป แล้วอ้วกมันออกมา ผมไม่เข้าใจว่าเราจะกินกันไปทำไม พอเริ่มโตขึ้นมาก็เริ่มเข้าใจขึ้นหน่อยว่าคงเป็นเพราะเหล้ามันช่วยทำให้เราเปิดประเด็นที่จะพูดคุยกับเพื่อนหรือใครก็ตามได้ง่ายยิ่งขึ้น แต่ก็นั้นแหละครับ สุดท้ายกินเข้าไปก็อ้วกออกมาอยู่ดี...บางคนคอแข็งอาจจะไม่อ้วก แต่มันก็ไม่ดีต่อสุขภาพอยู่ดี

 

โฮ่ อ่านเรื่องราวของพี่เก่ง น้องต๋อง และน้องกฤษณ์แล้วสนุกมากๆเลยค่ะ หวนนึกถึงตัวเองตอนเด็กๆที่มาแนวๆนี้เหมือนกัน ชอบเรื่องดาบกับกระบี่มาก ชอบวิทยายุทธ์เส้าหลิน แล้วก็ฟินเวลาดูหนังจีนกำลังภายในนี่ชอบมากๆ พวก 8 เทพอสูรมังกรฟ้า มังกรหยก ฯลฯ


พอโตขึ้นมาหน่อยก็จะอ่านการ์ตูนแนวเซียวฮื่อยี้ ฟงอวิ๋น อ่านนิยายกำลังภายในของหวงอี้เช่น "เจาะเวลาหาจิ๋นซี" "มังกรคู่สู้สิบทิศ" เพราะนอกจากจะมีเรื่องของวิทยายุทธ์แล้ว ยังได้รู้ประวัติศาสตร์จีนไปด้วยค่ะ ฟินฝุดๆ


ส่วนเรื่องการปฏิบัติธรรมนั้น หลังจากห่างหายไปนานหลายปี ตอนนี้ก็พยายามตั้งใจไปพระนิพพานตามรอยพี่กฤษณ์เลยค่ะ ฮี่ๆ


ปล. ตอนนี้คิดคร่าวๆว่าอยากจะทำธรรมทานเป็นหนังสือธรรมะของหลวงพ่ออ่ะค่ะ โดยจะประสานงานกับองค์กรสาธารณะกุศลเพื่อจัดส่งไปยังโรงเรียน หรือห้องสมุดต่างๆ ให้ผู้คนที่ทำบารมีเดิมมาทางนี้ ได้มีโอกาสปฏิบัติธรรมเพื่อสร้างบุญบารมีให้กับตัวเองต่อไปค่ะ โดยถือเป็นโครงการหนึ่งในการทำบารมีพุทธภูมิของตัวเอง (จริงๆมีหลายโครงการ) ดังนั้นในอนาคตอาจจะขอการระดมไอเดียจากหลายๆท่าน ณ ที่นี้นะคะ

 

ผมแนะนำหนังสือกรรมฐาน40กับพวกหนังสืออ่านเล่นครับพี่เฟม

 

เล่าเรื่องไปสวรรค์ไปนรกให้ฟังหน่อย

 

เหมือนกันเลยน้องกฤษณ์ แต่ก่อนเนี่ยในแก๊งค์เคยเล่นกินเหล้าเหมือนกัน เอาน้ำเปล่ามาดื่มแล้วทำท่าทางเหมือนคนมึนๆ เคยหัดกินเหล้าตอนประถม ๖ กินคำเดียวขมมาก เลยไม่กิน ช่วงใกล้จบม.๓ เพื่อนมันกล้าหาญชาญชัย เอาเหล้าขาวผสมน้ำแดงมากินที่โรงเรียน ดีนะครูจับไม่ได้ แล้วแถวบ้านนี่ขี้เมาเยอะมาก งานบุญงานบวช กฐินผ้าป่า เห็นแล้วเหนื่อยใจ จริงๆเป็นคนไม่ชอบเหล้าเบียร์นะ แต่เพราะอารมณ์วัยรุ่น อยากโชว์พาว อยากเป็นที่ยอมรับของสังคม เลยฟาดไปซะ หัดกินจนกินเป็น เดี๋ยวนี้ไม่เอาแล้ว กลัว โดยเฉพาะพ่อเพื่อนข้างบ้าน กินเหล้าขาววันละขวด ตอนนี้ร่อแร่ ปลายปีที่แล้วเป็นหนักจนต้องเข้าโรงบาล หน้าดำ เดินไม่ได้ กว่าจะฟื้นตัว ตอนนี้ไม่รู้เป็นไงบ้าง ก็คงจะทรุด เห็นตัวอย่างแล้ว ไม่เอาด้วยดีกว่า เงินทองอุตส่าห์หามา สุดท้ายต้องเอาไปรักษาโรคที่เกิดจากเหล้าจากเบียร์ ไม่คุ้มเลย ดังที่พระท่านกล่าวอานิสงค์ของศีลในช่วงสุดท้าย ที่ว่า สีเลน สุคติง ยันติ บุคคลไปสู่สุคติได้เพราะศีล สีเลน โภคสัมปทา ถึงพร้อมด้วยโภคะก็เพราะศีล สีเลน นิพพุติงยันติ ถึงซึ้งพระนิพพานก็เพราะศีล ตัสมา สีลัง วิโสธเย เหตุนั้นพึงยังศีลให้หมดจด โดยเฉพาะข้อที่ว่าด้วยโภคะ เครื่องอุปโภคบริโภค ไม่มีความบกพร่องเพราะเรารักษาศีล แต่ไปพูดเรื่องศีลแถวบ้านนี่ บางคนไล่ให้ไปบวชเป็นเจ้าอาวาส ฮ่าๆๆ


เรื่องแจกหนังสือ ความคิดของพี่เฟมคล้ายของผมเลย เนี่ย ปีหน้าผมคิดว่าจะแจกหนังสือของหลวงพ่อเหมือนกัน ตอนนี้กำลังสะสมทรัพย์อยู่ เพราะยังไม่มีเงินเดือนเป็นของตัวเองเลยครับ อาศัยว่าหยอดเล็กๆน้อยๆไปก่อน

 

ผมคิดว่าผมแปลกอยู่คนเดียวซะอีก ที่แท้มีคนคิดแบบเดียวกับผมด้วยแหะ

 

เอาด้วยครับ ปกติพี่จะบูชาหนังสือหลวงพ่อตอบปัญหาธรรมะเล่ม 1-11 ไปบริจาคเรือนจำได้สองแห่งแล้วคือ 1.เรือนจำจังหวัดเชียงใหม่ 2.เรือนจำจังหวัดลำพูน ถ้าน้องๆตั้งใจจะแจกหนังสือธรรมะของหลวงพ่อ พี่เอาด้วยครับ แต่ต้องบอกล่วงหน้าเน้อ จะได้มีเวลาเตรียมสะตังค์ ส่วนเรื่องศีลข้อ 5 นี่พี่เลิกนานแล้วครับ จะมีบ้างบางครั้งเรื่องงาน ก็จิบๆแค่ครึ่งแก้ว แล้วแจวเลย ไม่อยู่ต่อแล้ว ปีนึงจะดื่มไอ้ครึ่งแก้วนี่ซักสองครั้งแค่นั้น เดี๋ยวนี้ภาษีเหล้าแพงมาก แต่มันมาหนักที่คนซื้อครับ เดี๋ยวนี้เหล้าอย่างธรรมดาๆพื้นๆก็ขวดสองร้อยกว่าแล้ว เอาเงินไปทำบุญสร้างวิหารทาน กับเอาเงินให้แม่เราใช้ซะยังจะดีกว่าอีก

และสาธุกับคุณเมธาวี1 ด้วยครับ เดี๋ยวขอเวลาซักสองสามวันละกัน คอยติดตามชม จะนำมาลงให้อ่านนะครับ

​

 

สาธุค่ะพี่ softkid9 ไว้เฟมพร้อมมะไหร่จะตั้งกองทุนธรรมทาน โดยผู้ที่สนใจสามารถร่วมทำบุญได้ตั้งแต่ 1 บาทขึ้นไป ซึ่งเงินนี้จะใช้ซื้อหนังสือธรรมะ (หรือหนังสือตำราอื่นๆทั่วไป เพราะถือว่าเป็นธรรมทานด้วยเช่นกัน) แล้วส่งไปยังที่ต่างๆที่ต้องการ เช่น ห้องสมุด เรือนจำฯลฯค่ะ


หลวงพ่อตอบปัญหาธรรมเกี่ยวกับเรื่อง "ทาน"


ผู้ถาม "หลวงพ่อครับ กุศลชนิดใดที่มีอานิสงส์มากกว่าวิหารทานบ้างครับ ?"


หลวงพ่อ "สัพพะทานัง ธัมมะทานัง ชินาติ......การให้ธรรมะเป็นทาน ย่อมชนะการให้ทั้งปวง ให้ธรรมทานซีคุณ หนังสือเรียนของเด็ก หนังสือเรียนของผู้ใหญ่หนังสือเรียนของพระหนังสือธรรมะต่างๆ ดูตัวอย่างพระสารีบุตร ให้ปัญญากับประชาชนทั้งหลาย เพราะอานิสงส์ได้เคยสร้างพระธรรม ซึ่งเป็นถ้อยคำที่มีประโยชน์ถวายพระพุทธเจ้า เกิดมาชาติหลังสุด จึงทำให้เป็นพระที่มีปัญญามาก อย่างเงินที่เขาถวายฉันไว้นี่ พอกลับไปถึงวัดก็เรียบร้อย เลี้ยงอาหารพระบ้าง ค่ากระแสไฟฟ้าบ้าง ค่าก่อสร้างบ้าง รวมความว่า ที่ท่านตั้งใจนี่มีผล ๔ อย่าง

๑. สร้างพระพุทธรูป
๒. วิหารทาน
๓. สังฆทาน
๔. ธรรมทาน


ทั้งหมดนี้ ใช้ทุนไม่ต้องมากก็ได้ เอาสัก ๕๐ สตางค์ เป็นอันว่า การทำบุญเอาแค่พอสมควร แต่ให้มันเป็นบุญใหญ่ เขามุ่งแบบนั้นนะ คือเราเอาไปผสมกับเขาก็แล้วกันไม่ต้องสร้างทั้งหลัง"


ผู้ถาม "กระผมสงสัยเรื่องการทำบุญ บางคนก็ทำช้า บางคนก็ทำไว อยากเรียนถามหลวงพ่อว่า การทำบุญช้าบ้าง เร็วบ้าง ยืดยาดบ้าง อานิสงส์ จะต่างกันหรือไม่ขอรับ ?"


หลวงพ่อ "ต่างกัน คือได้ช้า ได้เร็ว ต่างกันก็เหมือนท่าน จูเฬกสาฎก ท่านฟังเทศน์จากพระพุทธเจ้า ตั้งใจถวายทานตั้งแต่ยามต้น และยามที่ ๒ จิตเป็นห่วงยายที่บ้าน ไม่มีโอกาสจะฟังเทศน์ เพราะไม่มีผ้าห่ม พอยามที่ ๓ ใกล้สว่าง จึงตัดสินใจถวาย แล้วประกาศว่า


"ชิตัง เม ชิตัง เม" พระเจ้าปเสนทิโกศลได้ยิน ก็ทราบว่า ชนะความตระหนี่ จึงนำผ้าสาฎก และทรัพย์สินต่างๆมาให้ มีฐานะเป็นคหบดีคนหนึ่งต่อมาพระพุทธเจ้าตรัสว่า "ถ้าพราหมณ์นี้ถวายในยามต้น จะได้เป็นมหาเศรษฐีถ้าถวายยามที่ ๒ จะได้เป็นอนุเศรษฐี ยามที่ ๓ จะได้เป็นคหบดีใหญ่ที่ได้น้อย เพราะถวายช้าเกินไป พระองค์จึงตรัสว่า การบำเพ็ญกุศลผล ความดีในศาสนาของเรานี้ จงอย่าให้เนิ่นช้า ต้อง ตุลิตะ ตุลิตัง สีฆะ สีฆัง คือเร็วๆ ไวๆ"


โดย หลวงพ่อพระราชพรหมยาน (หลวงพ่อฤาษีลิงดำ) วัดท่าซุง จ.อุทัยธานี


ปล. ส่วนเรื่องศีลข้อที่ ๕ นี่ ตอนเฟมเรียนมหาวิทยาลัยก็มีรุ่นพี่พาไปเที่ยวผับเหมือนกัน แล้วก็ชวนให้เฟมกินเหล้า แต่ตอนนั้นยังเป็นเด็กดีค่ะ เลยใช้มุขหลีกเลี่ยงโดยบอกกับรุ่นพี่ว่า พอดีเฟมตั้งสัจจะกับพระท่านไว้ ซึ่งก็ได้ผลค่ะ เพราะคนไทยจะเชื่อเรื่องนี้ เป็นอันว่ารอดตัวไปแบบฉิวเฉียดเรยค่ะ อิอิอิ

 

สาธุๆๆ อนุโมทนาทุกท่านนะคะ

หากมีโครงการหรือมีการตั้งกองทุนธรรมทานแจกหนังสือธรรมมะหลวงพ่อ
กันยินดีร่วมโครงการกับทุกท่านด้วยค่ะ กำลังคิดอยากทำแบบนี้เลย
แต่อาศัยทุนคนเดียวคงไม่พอเหมือนกันค่ะ หากช่วยกันหลายๆท่านน่าจะสำเร็จได้โดยง่าย
ดีใจจังเลยค่ะถ้าจะมีโครงการนี้ ยินดีๆๆๆมากๆเลยค่ะ

ปล.ขวดเหล้ายาดอง มีทั้งตะขาบ ทั้งงูสารพัด เค้ากินกันไปได้ยังไงน้อ น่ากลัวจัง!!

 

หนังสือที่น่าจะนับเข้าร่วมโครงการเช่นหลวงพ่อตอบปัญหาธรรม เล่ม 1-11 ,วิธีฝึกกรรมฐานด้วยตนเองแบบง่ายๆ, ประวัติหลวงพ่อปาน ผมว่าน่าจะน้อมนำให้ผู้ที่เป็นสัมมาทิฐิเข้าใจธรรมะได้ง่ายครับ

เอ่อ!ผมก็ว่าอย่างนั้นละครับคุณ tharathan กินกันเข้าไปได้ไงก็ไม่รู้ เคยเห็นข่าวที่ประเทศจีน มีอาเจ๊คนนึงแกดองงูเห่าในเหล้านี่ละครับ ผ่านไปสามเดือนเปิดออกมาจะกิน โดนไอ้ตัวที่อยู่ในโหลดองนั้นละกัดเข้าให้ ตอนนี้ไม่รู้ว่าเป็นไงมั่ง น่ากลัวจริง

ภาพแรกนี้เป็นภาพงูที่โดนเห็บรุมดูดกินเลือดครับ เพราะงูในธรรมชาติเค้าชอบที่เปียกอับชื้น เห็บก็ชอบแบบเดียวกัน คนที่ชอบกินเหล้าดองสิ่งมีชีวิต ผมว่าเค้าน่าจะได้เห็นภาพนี้กันนะ





​