อัลบั้มพระ ประวัติ และวัตถุมงคล

สวัสดีครับพี่เอ๊ะ

 

​

เข็มกลัดพระพุทธชินราช แจกกรรมการ ในงานสมโภชน์องค์พระพุทธชินราช วัดใหญ่ฯ จ.พิษณุโลก กะไหล่ทอง ไม่ทราบปีครับ รูปเก่านะครับถ่ายไว้นานแล้วครับ รูปใหม่ไม่มีเลยเอาของเก่ามาลงก่อนนะครับ

 

​

หลวงเตี่ย เป็นชาวนครปฐม เกิดเมื่อวันพุธที่ 7 พฤษภาคม 2476 ที่ตำบลบางแขม อำเภอบางเลน ชื่อเดิม “หว่อยฮั้ว” ต่อมาเปลี่ยนชื่อเป็นกมล ลิ้มศิริชัย บิดาเป็นคนไทยเชื้อสายจีนในตระกูล “ลิ้ม” ชื่อนายอ่อง มารดาเป็นชาวนาไทยชื่อนางหมา มีพี่น้องท้องเดียวกัน 9 คน
เด็กชายหว่อยฮั้ว มีฝาแฝดเป็นหญิงชื่อบุญเพิ่ม
ชีวิตของคนจีนโพ้นทะเลในยุคโน้น ถือเป็นรุ่นบุกเบิก คงไม่ต่างอะไรกับคนไทยที่ต้องไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ ในต่างแดน ทุกสิ่งจึงต้องเริ่มต้นจากศูนย์
พ่อพอมีหัวทางการค้าจึงเริ่มสร้างครอบครัวด้วยการค้าขายผ้าและของเบ็ดเตล็ด ในตลาดกำแพงแสน และตลาดนครปฐม แต่เกิดปัญหาน้ำท่วม กิจการค้าขาดทุน ต้องกลับไปทำนาในอาชีพเดิมของแม่
เด็กชาย “หว่อยฮั้ว” เริ่มต้นการศึกษาที่โรงเรียนลาดปลาเค้า ใกล้บ้าน แต่เรียนมาได้แค่จบชั้นประถมปีที่ 5 ก็ไม่มีทุนเรียนต่อ เพื่อนนักเรียนชั้นเดียวกันคือหลวงพ่อยิ้ม หรือพระครูพิพัฒน์สาธุกิจ ปัจจุบันเป็นเจ้าอาวาสวัดลาดปลาเค้า เล่าว่า
เมื่อเป็นเด็ก ท่านเจ้าคุณเรียนคณิตศาสตร์เก่งที่สุด แต่ภาษาไทยไม่ค่อยเก่งนัก เป็นคนสนิทสนม เข้ากับทุกฝ่าย มนุษยสัมพันธ์ดี ต้องตาต้องใจผู้ใหญ่ เป็นที่รักของเพื่อนนักเรียนและศิษย์วัด
หลวงเตี่ย ในวัยเด็กยากจนมาก ท่านเล่าว่า ท่านเป็นคนจน ไปโรงเรียนนุ่งกางเกงตูดปะ ต้องเอาเศษผ้ามาปะเป็นรูปใบโพธิ์ แม้ที่บ้านจะทำนาแต่บางปีแล้งได้ข้าวไม่พอกินไปตลอดปี โยมแม่ ต้องเอาปลายข้าว มาทำขนมจีนไปแลกข้าวเปลือกบ้านชาวบ้านที่เขามีข้าวมากๆ แล้วเอามาตำ เลี้ยงลูก ตอนเย็นกลับมาจากโรงเรียนก็ช่วยโยมแม่ทำขนมจีน หรือไม่ก็คอยส่องตะเกียงให้โยมแม่ตำข้าว และเพราะความยากไร้นี่เอง พี่สาวไปรับจ้างหาบข้าว ได้สองหาบต่อหนึ่งสตางค์ พี่ชาย 3 คนพร้อมใจกันแก้ปัญหาไปรับจ้างหาบเกลือที่สมุทรสาคร
ท่านว่าตอนเด็กมีผักก็กินกัน วันไหนได้กินแกงไก่เหมือนได้ขึ้นสวรรค์
โอกาสทางการศึกษาในทางโลกปิดตัน แต่ด้วยความรักเรียนเด็กชายแห่งตระกูลลิ้มจึงตัดสินใจ “บวชเรียน” ด้วยการบวชเณรที่วัดห้วยจระเข้ ในอำเภอเมืองนครปฐมนั่นเอง
โดยไม่มีใครรู้ล่วงหน้าว่า วันหนึ่งเณรน้อยรูปนี้ จะทำประโยชน์มหาศาลให้กับชุมชนไทย และการศึกษาภาษาไทยของกุลบุตรกุลธิดาไทยในต่างแดน
เณรจำพรรษาอยู่วัดพระงาม อำเภอเดียวกัน โดยมุ่งหน้าเรียนหนังสือเพียงปีเดียวก็สอบได้นักธรรมตรี ปีต่อมาสอบได้นักธรรมโท และนักธรรมเอกในปีถัดไป เมื่ออายุได้ 15 ปี
แม้นครปฐมจะอยู่ใกล้กรุงเทพฯ แค่เอื้อม แต่การศึกษาในทางพระก็หมดแค่ตรงนั้น แต่เพราะทางวัด เห็นความตั้งใจของเณรน้อย จึงให้ทุนปีละ 30 ถึง 50 บาทเพื่อให้ไปเรียนต่อปริยัติธรรมแผนกบาลี โดยพระผู้ใหญ่มาฝากกับพระอุบาลีคุณูปมาจารย์ (เผื่อน ติสฺสทตฺโต) ผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดพระเชตุพนฯ และเจ้าคณะรองฝ่ายอรัญวาสี ซึ่งต่อมาดำรงสมณศักดิ์ที่สมเด็จพระวันรัต
อันเป็นจุดหักเหที่สำคัญในชีวิต
ระหว่างเป็นสามเณรที่วัดโพธิ์ นอกจากได้ศึกษาจนสามารถสอบเปรียญธรรมได้ 3 ประโยคในเวลา 3 ปีแล้ว ยังได้มีโอกาสศึกษางานด้านเลขานุการของพระที่มีสมณศักดิสูง รวมทั้งงานด้านบริหารต่างๆ เป็นการสร้างเสริมประสบการณ์ที่ละน้อย
ปี 2487 เณร ได้กลับไปอุปสมบท เป็นพระที่วัดพระงาม มีพระอุบาลีคุณูปมาจารย์ (เผื่อน) เป็นอุปัชฌาย์ ได้สมณฉายาว่า “โกวิโท” แล้วกลับไปจำพรรษาที่วัดพระเชตุพนฯ ตามเดิม และสอบได้เปรียญธรรม 6 ประโยค
พระมหาโกวิท โกวิโท ก็ยังไฝ่การเรียนไม่หยุดยั้ง
ในทางวิชาสามัญ ท่านเรียนเองจนสอบได้มัธยมปีที่ 8 (ม.8)
ในยุคนั้น หากประชาชนทั่วไปจะเรียนในโรงเรียนฝึกหัดครู ก็จะได้วุฒิ ครู ป.(ประโยคครูมูล) แล้วเป็น ป.ป.(เทียบใกล้เคียงกับ ป.กศ.ต้น) และ ป.ม.(เทียบเคียงกับ ป.กศ.สูง)
แต่ถ้าเรียนนอกระบบแล้วไปสอบวิชาชุดต่างๆเอง ในใบวุฒิบัตร จะเพิมคำว่า “พิเศษ” เช่นวุฒิ ประโยคครูมัธยม (ป.ม.) จะเป็น ประโยคครูพิเศษมัธยม (พ.ม.) แต่มีศักดิ์และสิทธิ เท่าเทียมกันทุกประการ
แต่มีข้อแม้ว่า ผู้ที่ไปสอบชุด จะต้องเป็นครูประจำการ ที่สอนหนังสือในสังกัดของโรงเรียน
ช่วงนี้เองที่ หลวงเตี่ย ได้เป็นครูและสามารถสอบสายครูได้จนถึงระดับประโยคครูพิเศษมัธยม หรือ พ.ม. ซึ่งถือว่าสูงมากในยุคนั้น เพราะการศึกษาทั้งสองทางนี้เอง ทำให้ท่านได้ช่วยพระผู้ใหญ่ทำงานด้านบริหาร เช่นเป็นเลขานุการเจ้าอาวาส รวมทั้งที่สำคัญคือเลขานุการสมเด็จพระสังฆราช (ปุ่น ปุณฺณสิริ) หรือ “สมเด็จป๋า”
ในปี 2516 ได้รับการแต่งตั้งเป็นเจ้าคณะภาค 14 ดูแลกิจการคณะสงฆ์ 4 จังหวัดคือ กาญจนบุรี นครปฐม สมุทรสาคร สุพรรณบุรี วาระ 4 ปี รวมถึง 4 สมัย 16 ปี
ต่อมาเป็นเจ้าคณะภาค 3 ดูแลลพบุรี สิงห์บุรี ชัยนาทและอุทัยธานี อีก 13 ปี
งานด้านการศึกษาของคณะสงฆ์ หลวงเตี่ยได้จัดตั้งโรงเรียนสหศึกษาบาลีที่องค์พระปฐมเจดีย์ ได้นำข้อสอบภาษาบาลีสนามหลวงไปสอบที่จังหวัดนครปฐม
จัดเปิดการอบรมนักเรียนบาลีก่อนสอบ เพื่อแก้ปัญหานักเรียนมาสอบนักธรรมเอกแล้วตกกันมาก จากความคิดตรงนี้ ได้กลายเป็น “ต้นแบบ” ในการจัดการศึกษาภาษาบาลี
ส่งเสริมกาศึกษาพระเณรให้เรียนในระดับมัธยม จากแนวทางดังกล่าวเป็นที่มาของ โรงเรียนศึกษาผู้ใหญ่วัดพระเชตุพน ซึ่งหลวงเตี่ย “เป็นครู” สอนในโรงเรียนนี้ด้วย
ในช่วงที่เป็นเจ้าคณะภาค 3 ยังได้ส่งเสริมการศึกษาพระเณร ในระดับอุดมศึกษาด้วยการประสานกับ มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย อันเป็นมหาวิทยาลัยสงฆ์ ขยายสาขาไปเปิดห้องเรียน “คณะพุทธศาสตร์” ที่วัดพิกุลทอง จังหวัดสิงห์บุรี โดยที่ท่านได้สอนในคณะวิชานั้นด้วย
จากการนักพัฒนาและเป็น “ครู” เหมือนกับหลวงเตี่ยได้ฝึกฝนทักษะด้านการพูดต่อหน้าคนหมู่มาก ซึ่งท่านมีพรสวรรค์ในเรื่องนี้อยู่แล้ว ชื่อเสียงของท่านในฐานะพระนักเทศน์ และนักพัฒนา จึงเป็นที่รู้จักกว้างขวางขึ้น ทำให้ท่านได้รับนิมนต์ ให้ทำรายการ “เทศน์ปุจฉา วิสัชนา” ในสถานีวิทยุเป็นประจำ ซึ่งต่อมาขยายไปสู่โทรทัศน์ด้วย
หลวงเตี่ย จะใช้ภาษาง่ายๆ โดยหยิบยกเอาเรื่องราวในชีวิตประจำวันมาสอน ดังที่ท่านเคยกล่าวไว้ว่า
“เวลาผมจะพูด จะเทศน์ ต้องกล่าวถึงพระพุทธเจ้า ผมไม่ลืมว่านี่เป็นหลักคำสอนของพระพุทธเจ้า พูดที่ไหนพระพุทธเจ้าของเราวิเศษ และต้องยกย่องว่า บรรพบุรุษ ครูอาจารย์ พระมหาเถระเก่าๆ ที่ท่านสอนวิธีเผยแผ่พระพุทธศาสนาเอาไว้แล้ว บรรพบุรุษของเราเก่งมาก ย่อคำสอน 84,000 พระธรรมขันธ์ เหลือ 2 คำ คือ บุญกับบาป สังเกตจากวิธีเขาสอนเด็ก เด็กเห็นพระห่มผ้าเหลืองยกมือสาธุ ผู้ใหญ่พูดว่า”ได้บุญลูก” ถ้าเด็กทำไม่ดีมักจะพูดว่า “บาปลูก” บุญกับบาป 2 คำเท่านั้นที่ฝังใจหล่อหลอมเรามา ทุกคนอยากได้บุญ ไม่มีใครอยากได้บาป ผมพูดสอนอย่างนี้”
ผู้ที่เคยฟังหลวงเตี่ยเทศน์ จะทราบว่าท่านมีวิธีที่จะแทรกความกตัญญู ไว้ในเนื้อหาต่างๆ เสมอ ท่านเน้น ให้ผู้ฟังรู้ซึ้งถึงคำว่า “พระในบ้าน” ซึ่งหมายถึงพ่อแม่ที่เปี่ยมด้วยความรัก โดยไม่ได้หวังสิ่งตอบแทน ซึ่งเรามีหน้าที่ ต้องทำให้ท่านชื่นใจ ปลื้มใจและภูมิใจ
ในด้านต่างประเทศ ท่านเริ่มต้นมาตั้งแต่ปี 2494 ท่านไปสังเกตการณ์พุทธศาสนาในประเทศลาว จากนั้นไปจำพรรษาที่ปีนังประเทศมาเลเซีย ไปสิงคโปร์ ไปร่วมงานสังคายนาพระพุทธศาสนาที่ประเทศพม่า ไปสังเกตการณ์พระพุทธศาสนาในประเทศกัมพูชา
ไปนมัสการสังเวชนียสถานประเทศอินเดียและเนปาล
เป็นคณะสังฆกรรมพิธีผูกพัทธสีมาวัดไทยในต่างประเทศหลายแห่ง
เป็นเลขานุการตามเสด็จสมเด็จพระสังฆราช (ปุ่น) ครั้งทรงดำรงสมณศักดิ์ที่สมเด็จพระวันรัต ไปเยี่ยมวัดพุทธประทีป ที่กรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษ และแถบยุโรป
จนกระทั่งปี 2512 มาจำพรรษาที่ลอสแอนเจลิส ในฐานะที่ปรึกษาการสร้างวัดไทยในนครแห่งนี้

ข้อมูล sereechai.com

 

ปู ท่าพระ, กันตปัญโญ, MrCHAN

พักเที่ยงทานกลางวันกันก่อนคร๊าบบ พี่โญ คุณกันต์ และทุกท่าน



คลอเดีย

 

น้อมส่งหลวงปู่สู่แดนพระนิพพพานครับ -/\-
​

 

​

ไก่หลวงปู่คร่ำคร๊าบบ

หลวงปู่เจิมแป้งให้​

 

เสือหลวงพ่อเปิ่น​

 

หมูหลวงพ่อเปิ่นครับ

 

​

 

​

 

ไก่ฟ้าของหลวงปู่สวยมากๆครับคุณวุฒิ

 

สวัสดียามบ่ายแก่ๆครับคุณปู คุณโญ พี่ตี๋ใหญ่ พี่รุ่ง พี่อ้วน คุณเอ๊ะ คุณกันต์ คุณกูน คุณชาญ คุณวุฒิ คุณแจม คุณบอย คุณตุ้ม คุณเอ็ม น้องเอ๋ น้องกานต์ คุณนาย คุณเคี้ยว คุณโอ๊ต และทุกๆท่านครับ


<a href="http://photobucket.com/images/animated%20gifs" target="_blank"><img src="http://i1276.photobucket.com/albums/y462/staffpicks/Animated_GIFs/chicken_egg.gif" border="0" alt="animated gifs photo: Chicken or the Egg? chicken_egg.gif"/></a>

 

เข้มขลังศักดิ์สิทธิ์น่าเกรงขามครับ

 

สวัสดีครับพี่วรรณ..ขอบคุณครับ

 

สวัสดีครับคุณวุฒิ

ฝนตกเยอะมากป่าวครับที่โน่น

แถวนี้ฟ้าครึ้มหน่อยแดดเปรี้ยงอีกแล้ว

 

น้อมกราบสมเด็จองค์ปฐม หลวงปู่ปาน หลวงพ่อฤาษี -/\-​

 

สวัสดียามเย็นครับพี่วรรณ คุณวุฒิ และทุกท่าน...

 

​