การศึกษาไทย ควรก้าวไปทางไหนดี

ลุงแมวฝากบอกไปถึงเยาวชนปัญญาชนทั้งหลาย
ว่าอย่าไปยินดียินร้ายกับกิจกรรมการศึกษา
และกิจกรรมทางศาสนาที่มุ่งหากำไร
เพราะเป็นทางเสื่อมของสังคมในอนาคต

เพราะการศึกษาและการศาสนาเป็นเรื่องสาธารณะ
ในการสร้างคนเพื่อให้คนสร้างชาติ
เมื่อนำมาเป็นสินค้าหากำไร
ทำให้คนส่วนใหญ่จะเข้าไม่ถึง

มาตรฐานในสังคมไทยจึงมีมากกว่าหนึ่ง
เพราะโอกาสและความรู้
ล้วนต้องใช้เงินจำนวนมาก
มาแลกซื้อ(สวรรค์ก็ยังมีคนเอามาขายกัน)

ลุงแมวเองก็สนับสนุนลงทุนให้ลูกด้านการศึกษา
แต่ให้ลูกเข้าใจว่านี่ไม่ใช่
การจ่ายเงินเพื่อใบเบิกทาง
อย่างเเดียวแต่จ่าย
เพื่อแลกความรู้ที่เราต้องเก็บมาจาก
ครูบาอาจารย์ให้เต็มที่ด้วย
ตามระบบและค่านิยมในระบอบทุน

 

จำเป็นต้องมีทั้ง SkillและSpirit ขาดอย่างใดเป็นแม่พิมพ์
คุณภาพไม่ได้ครับ

 

ปัญหาการศึกษาไทยต้องเริ่มต้นแก้ที่คุณภาพของครูผู้สอนก่อน...
ทุกวันนี้อบรมครูไปก็เท่านั้น เพราะไม่ได้ตอบโจทย์ว่า ทำให้คุณภาพของครูดีขึ้นอย่างไร?
คนที่ควรไปนั่งศึกษาหาความรู้กับ พี่ซุปเค เคมี อ.อุ๊ ครูย๊ง ฯลฯ ควรจะเป็นครู มากกว่านักเรียน...ไปนั่งศึกษาว่า เขามีวิธีถ่ายทอดวิชาความรู้อย่างไร ให้เด็กเข้าใจ และเด็กนักเรียนพวกนั้นหลังจากเรียนพิเศษแล้วผลการเรียนดีขึ้น นี่เป็นตัวชี้วัด...ที่ครูจะต้องถามแล้วว่าทำไม? อย่าอ้างแต่ว่าหลักสูตรกระทรวงบังคับมา ทำให้ไม่สามารถฝึกฝนทักษะตนเองให้ถ่ายทอดความรู้สู่นักเรียนไม่ได้ อย่างนี้ก็ใช้ไม่ได้ครับ...

ครูก็ควรมีการสอบวัดผลในวิชาที่ตนเองสอน ทุกๆปี ถ้าสอบไม่ผ่านเกณฑ์ 70 % ติดต่อกัน 2 ปี ก็ให้ไล่ออก แต่ทุกวันนี้มีครูสอนคณิตศาสตร์สอบตกวิชาคณิตศาสตร์ตามหลักสูตรที่ตัวเองสอน มากกว่าครึ่งหนึ่ง ผมจำตัวเลขไม่ได้แล้ว แต่เห็นตัวเลขแล้วน่าตกใจมาก...

เรื่องโดนตีนั้น ม.ต้นผมก็โดนตี มันก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไรมากนัก มีไปยืนเข้าแถวประจานหน้าเสาธงบ้าง ขึ้นไปรับรางวัลบ้าง ชีวิตมันก็มีแบบนี้เอง..
พี่สาวผมเป็นครู ตีนักเรียนที่ก้นแต่คิ้วแตก ผู้ปกครองมาด่าครูถึงโรงเรียน แต่กลับโดนพี่สาวผมด่ากลับไป...ก็ไปฟ้องครูใหญ่ๆ เรียกพี่สาวผมไปตำหนิ หลังจากถกเถียงกันแล้ว ครูใหญ่ทำรายงานไปถึงกระทรวง พี่สาวผมไปแอบเห็นเข้า ครูใหญ่จึงโดนด่า แทบหมดอนาคต...ผมสงสารนักเรียนที่ต้องเรียนกับพี่สาวผมนะ...โชคดีว่า พี่สาวผมเกษียณไปตั้งแต่ปีที่แล้ว...หมดเวรหมดกรรมไปรายหนึ่ง...

บัญญัติ 12 ประการนี้ จัดทำขึ้นมาเพื่อสร้างภาพให้กับผู้ที่จะเข้ามาบริหารประเทศเท่านั้น เพื่อสร้างความชอบธรรมว่าตนเองนี้เป็นคนดี โดยเด็กนักเรียนต้องตกเป็นเหยื่อของความขัดแย้งทางการเมือง...
บัญญัติ 12 ประการนี้ ต้องบังคับใช้กับ ข้าราชการ นักการเมือง ผู้บริหาร ทั้งหลาย มีประโยชน์กว่า จะมาบังคับนักเรียน ... แต่ก็อีกนั่นแหละ บัญญัติ 12 ประการนี้ มีวัตถุประสงค์จะออกมาเพื่อสร้างภาพ มากกว่าจะใช้แก้ปัญหาจริงๆ ดังนั้นจึงไม่มีประโยชน์อะไรจะไปวิจารณ์...

ถ้านักเรียนคือผลผลิตที่เกิดจากแม่พิมพ์ การแก้ปัญหาผลผลิตที่บิดเบี้ยวไม่ได้รูป ต้องแก้ที่แม่พิมพ์ ไม่ใช่มาตามแก้เอาที่ผลผลิตแต่ละชิ้นๆ ต่อให้กระบวนการผลิตจะดีแค่ไหนก็ตาม ถ้าแม่พิมพ์บิดเบี้ยวแล้ว ผลงานที่จะออกมาดีย่อมเป็นไปไม่ได้...

แล้วจะแก้ไขแม่พิมพ์ที่บิดเบี้ยวนี้ได้อย่างไร? เดี๋ยวจะมาเล่าสู่กันฟัง แบบไม่ดราม่า..

 

พี่ระมิงค์ปอกเปลือกให้เห็นเนื้อในของการศึกษาตลอดจนการเมืองได้ถูกใจติงนัก เหมือนติงคิดค่ะ (แต่ติงอ่อนมากในการขีดเขียนให้สละสลวย อ่านได้ใจความ ทั้งที่คนเป็นครูน่าจะมีความสามารถสูงสุดในเรื่องนี้ เรื่องการอธิบายให้กระจ่าง การถ่ายทอดที่ผู้รับสามารถรับได้ตรงตามที่ผู้ถ่ายทอดต้องการ)

บ่อยครั้งที่ติงอยากจะสาวไส้เน่าๆของตนเองออกมาให้ผู้อื่นรับรู้ เพื่อจะได้รักษาได้ตรงจุด ไส้เน่าๆในวงการการศึกษา ในตัวครู ในผู้บริหาร ในผู้ที่เกี่ยวข้อง(เขาชอบพูดว่าผู้มีส่วนได้เสีย)

...มิน่า..เวลาเขียนบทความ เวลาแต่งนวนิยายเขาถึงใช้นามปากกากัน แล้วนี่ติงจะใช้นามอะไรดีคะ น่าจะเป็นลายนิ้วจิ้ม ^____^

 

เอาละเว้ยเฮ้ย งานนี้
มีได้เสียพี่ระมิงเอาแน่.....สู้สู้ครับที่พูดมาใช่ทั้งหมดเลย
หมดแรงเดี๋ยวมีคนช่วย!!!

 

แต่ผมไม่คิดแบบนั้นนะ เรื่องค่านิยม 12 ประการ

ค่านิยม 12 ประการ .. ถ้าคนเคยอยู่ในจุดต้องสร้างองค์กร
เขาไม่คิดแคบๆแบบชาวบ้านนะครับ

ทุกอย่างจะเกิดการเปลี่ยนแปลงได้ ต้องมีทิศทางเสียก่อน
ส่วนการจะไปถึงได้นั้น อาจจะมีปัญหาติดขัด หรือล่าช้า นั้นคือเรื่องปกติ

ถ้าบอกว่าเป็นการหลอกลวงสร้างภาพหรือไม่?
ก็ต้องมาตรวจดูก่อนครับว่าทิศทาง ของค่านิยม.12 ประการนี้ มันมั่วหรือป่าว

ลองพิจารณากันดูสิครับ พวกเราก็อายุอานามก็ไม่น้อยกันแล้ว
ก็ลองอ่านทุกข้อดู มันมีตั้ง 12 ข้อ ถ้ามันของเก๊ มันก็ต้องมีพิรุจบางข้อแล้ว
หรือพิรุจอาจจะจับยาก แต่ถ้ามั่วน่าจะไม่ครอบคลุมแน่ๆ
(อย่าบอกนะครับว่า ที่วิจารณ์กันไปนั้น ไม่ได้ตรวจอ่านทุกข้อมาก่อนแล้ว?)

ทีนี้กลับมาว่าถึง พอตอนเอาไปปฏิบัติ แล้วคิดไม่ออกบ้างล่ะว่าจะทำอย่างไร
อันนี้ถามว่าเพราะอะไร . มันก็ยอมรับว่าไม่ง่าย แต่ก็ต้องปล่อยให้ผู้ปฏิบัติลองดูก่อน
แล้วถ้าไม่มีคนทำได้เลย คนวางทิศทางต้องลงมาดูเอง แล้วไปหาระดับ
คนที่แก้ปัญหายากๆ มาวางแนวทางปฏิบัติให้ ก็เป็นระยะที่สองถัดไปนะครับ
(และคนที่คิดว่าตัวเองแก้ปัญหายากได้ ก็ไม่น่าทิ้งโอกาสนี้)

ไม่ใช่ว่าทำไม่ได้จะมาบอกว่า เรื่องนี้มันสร้างภาพ
ผมว่าแบบนี้ เรียกว่าใส่ร้าย หรือไม่ ลองพิจารณากันดูเองครับ?

แล้วคนที่บ่น เที่ยวบอกว่าประเทศไทยทำไมเป็นแบบนี้ มีปัญหาหนักแบบนี้
เคยย้อนมองดูตัวเราเองด้วยบ้างหรือป่าวครับ?

ตัวอย่างเช่น ถ้าหากจะมีการจัดประชุม แล้วบอกว่าอย่าไปเตรียมการจัดเองเลย
มันมีเรื่องปวดหัว มันมีแต่เรื่องโดนด่า .. ใช้ตังค์สิ ใช้ตังค์ ไปจัดในโรงแรมสิ
ผมว่าอย่าบ่นให้เด็กมันฟังนะครับ ถ้ารักประเทศอยากเห็นคนไทยเก่ง
เพราะถ้าคนถัดๆไปคิดแบบนี้กันหมด เราเตรียมยกประเทศเป็นเมืองขึ้นเขาได้ล่ะ

 

ค่านิยม 12 ประการของคสช.ใช้
ให้คนที่มีสติปัญญา
ร่างมาให้นั้น
ลุงแมวขอยืมคำพูดที่
แอสเตอร์ใช้ชมลุงแมวว่า"ขั้นเทพ"นั่นแหละ
แต่12ประการนี่ คสช.inกับข้อความทุกตัวอักษรหรือเปล่า??

ลุงแมวยืนยัน ว่าสามารถใช้เป็นอุดมการณ์ชาติได้เลย
เรียกภาษานักพัฒนาว่า"ยุทธศาสตร์"แต่ยังขาด
"ยุทธวิธี"ทีที่จะต้องเป็นแผนสาธารณะ
ไม่ใช่อยู่แค่ในสมองของคสช.คนใดคนหนึ่ง

ถ้าดำเนินการมาแค่ครูติงแจ้งมา
คืออยู่บนแผ่นไวนิลขึงไว้หน้าโรงเรียนเท่านั้น
ไม่ได้ไปขยับในหลักสูตรให้นักเรียนได้ซึมซับมาปฏิบัติ
ใดๆเลย

ดังนั้น ความเห็นพี่ระมิง
ก็เป็นความเห็นที่แทนประชาชนได้เกือบทั้งประเทศได้เลย

 

เขาจ้างมาก็อาจจะจริงดังที่ลุงแมวว่า

แล้วพอเขาคิดมาแล้ว คนปฏิบัติเข้าใจมันว่ามีประโยชน์หรือป่าวคับ?

หรือเข้าใจว่ามันคือ ตัวอักษร 12 บรรทัด?

 

ก่อนหน้านี้ ผมเคยบ่นเรื่องคนไทยทำอะไรก็ไม่เป็น ดีแต่ใช้ตังค์
อันนี้ผมมองจากข่าวและก็สังคมใกล้ตัว

แต่พอได้ยินจากคนไกลตัวด้วยแล้ว ..
คือเราเป็นกันมากจริงๆ

ผมเคยบอกว่านักเศรษฐศาสตร์บอกว่า การเงินประเทศจะดีขึ้น
อย่างเห็นได้ชัดคือ การส่งออก หรือ การนำเงินเข้าประเทศ

แต่ในทางกลับกันคือ การใช้จ่าย
เพราะถัาเราดีแต่ใช้จ่าย เช่นอะไรบ้าง รถยนตร์ มอเตอร์ไซค์ มือถือ..ฯ
ถามว่าคนไทยผลิตเองได้หรือ?

มันก็คือตรงกันข้าม คือเงินมันรั่วออกนอกประเทศ เลยนะครับ

 

ถ้าพวกเรายังเป็น baby ทำงานนิดหน่อยๆ โอย
ขอเงินเดือนขึ้นล่ะ บอกอยู่ไม่ได้ ค่าครองชีพมันสูง
มันน้อยหน้าไม่สมเกียรติบ้างล่ะ

คือ คุณคิดว่าจะมีใครอยากมาอุ้มประเทศ ที่มีคนในประเทศเป็นแบบนี้เหรอ?
อยากจะรอ พญาธรรมิกราช มาอุ้มเหรอ? ไม่ถามท่านดูก่อนล่ะ ว่าท่านอยากมั้ย?

 

คนไทยขอแค่ให้รู้และเข้าที่มาของปัญหาต่างๆ
ให้ชัดและตรงจุดจริงๆอย่าไปกล่าวโทษโน่นโทษนี่
แค่นี้พอ
รู้มห้ตรงรู้ให้ชัดแต่อย่าไปคิดแก้เพราะมันไม่ต้องแก้
แค่รู้จริงแล้วนิ่งเฉย ไม่ไปเติมเชื้อให้ปัญหาเดี๋ยวมันก็
จะฝ่อไปเองครับ

ชักเป็นห่วงคนที่คิดจะบอกวิธีแก้ปัญหาการศึกษาขึ้นมา
หน่อยๆแล้วครับ
กลัวคนที่ไปหลงเชื่อแล้วพยายามทำตาม เป็นทุกข์เปล่าๆ

 

วันเวลาสอนให้ลุงแมวเริ่มสำนึกใหม่ สำหรับชีวิต
อันแสนสั้น ที่มีพระพุทธฯเป็นที่พึ่งสูงสุด
หลักของพระพุทธคิอ ทำดีคิดดี ละชั่วละคิดชั่วอกุศล
ทำจิตให้เบิกบานแจ่มใส นี่ไงอุดมการณ์พุทธที่เป็นต้นน้ำ
ของการพ้นวัฏวน
การมีทุกข์เพราะอยากเห็นสังคมดี อย่างโน้นอย่างนี้
เป็นการเอาทุกข์ของชาวบ้านมาแบกไว้ ทั้งที่ชาวบ้าน
เองก็มีสิทธิ์ทำตามพระพุทธฯ
แต่ไม่เอากันเองก็ทุกข์กันเอาเอง
คนที่เคารพพระพุทธฯทำตาม
พระพุทธฯก็ทุกข์น้อยลงๆ
ในอีกไม่กีชาติก็จะถึงที่สุดแห่งทุกข์
มาจบชาติก้นในภัทธกัปป์ของพระพุทธโคดมนี้กันเถิด
พี่น้องร่วมเกิดร่วมตายทั้งหลาย
ขณะที่ลุงแมวพูดนี้ อยู่ในอารมณ์นิ่งๆและสำนึก
ในคุณค่าของพระธรรมจริงๆ
ไม่ได้เบื่อสังคมหรือเบื่อชีวิตนะครับ

 

ลุงแมวไม่ใช่พระศรีอารย์
แต่เป็นกัลยาณมิตรของทุกคน
ที่เปืดใจรับสมัครกัลยาณมิตร

 

๑๘.๓๗ น.
กลับมาถึงบ้านแล้วค่ะ
ขอเวลาทำงานบ้านก่อนแล้วค่อยมาร่วมสภากาแฟกันนะคะ

 

ส่งใบสมัครค่ะคุณลุงแมว

 

เราทุกคนมีสิทธิ ที่จะมีจิตสำนึกรักบ้านเกิด
วันนี้ นั่งสนทนากับเพื่อนร่วมงาน ๒ ท่านในช่วงพักกลางวัน
หัวหน้างานท่านหนึ่งบอกว่า
"เมื่อเห็นใครทำผิด(ต่อส่วนรวมและชุมชน)สิ่งที่ดีที่สุดคือนิ่งเฉยไว้ อย่าไปยุ่ง"
อีกท่านรีบกล่าวสนับสนุนว่าถูกต้องแล้ว
ติงแสดงความคิดเห็นว่ากล่าวเช่นนั้นไม่ถูกต้องนัก
ถ้าเราห้ามได้ ก็ควรห้าม
ถ้าเราขัดขวางได้ก็ควรทำ
แล้วก็ยกตัวอย่างให้เห็น...ว่าถ้าเราละเลย จะเกิดผลเสียอะไรตามมา...

 

แสดงจุดยืนได้ดีมาก
แต่อด2 ขั้นหึหึ

 

เราอุตส่าห์พูดแต่เรื่องที่ดีดี
แต่...เอ๊ทำไม?ถึงมาว่าเราปากเสีย
มึนจังกะอู!!

 

แน่นอนค่ะ ๕๕๕๕
อยากได้ ๒ ขั้นไม่ยาก
เป็นเพื่อนนายไปตีกอล์ฟ
อย่าลืมวันเกิดนาย วันเกิดเมียนาย อย่าลืมวันปีใหม่ อย่าลืมวัน....
ซื้อเสื้อแพงๆให้นาย ไปไหนมาไหน อย่าลืมของฝากนาย
ไปทานข้าว อย่าให้นายเป็นผู้จ่าย
ซื้อรถมาใหม่ ต้องให้นายนั่งเพื่อเป็นสิริมงคล
...ทำเช่นนี้ได้แล สองขั้นปีเว้นปีก็ไม่น่ารังเกียจ

น่า...ติงไม่โลภมากค่ะคุณลุงแมว
แค่สองปีได้ ๓ ขั้นก็น่าจะพอใจแล้วนะคะ(ขอเพียงปีละขั้นครึ่ง ส่วนสองขั้นนั้นให้คนอื่นค่ะ ถ้าคนอื่นมีความสุข เราก็พลอยสุขใจไปด้วย)

 

เพราะคนเรามีความคิดต่างค่ะคุณลุงแมว
ตามอุปนิสัย ตามภูมิรู้ ตามภูมิธรรม
ตามประสบการณ์ที่เคยได้รับค่ะ
การคิดต่างเป็นสิ่งที่ดี
บางครั้งทำให้เราได้ฉุกคิด ได้อะไรใหม่ๆเสมอ