ถามความในใจพุทธภูมิ

ขอบพระคุณคุณsirius galaxy อย่างยิ่ง แสดงว่าพุทธภูมิชาติที่ต่อจากมนุษย์
ก็ต้องพรหมอย่างเดียว ส่

 

แต่ตัวผมเคยเกิดเหตุการณ์ลักษณะหลบหรือลบเวทนา หรือว่ารักษาโรคหรือแผลนั้นๆ
ไม่แน่ใจ แต่ลักษณะที่จิตหลบเข้าไปนั้นดูเหมือนว่าไม่ใช่ฌาณนะ จะเป็นภวังค์ซะมากกว่า
พอรู้ตัว ความเจ็บปวดก็หายขาดเอง

 

เรื่องฌาณนั้น เป็นเรื่องที่พิสดารมาก คือ เป็นหนึ่งในอจินไตยนั่นเอง เป็นอะไรที่อธิบายยาก
ถ้าจะอธิบาย ก็พอจะอธิบายตามตำรา คือ ฌาณ 4 อรูปฌาณ 4 มีลักษณะอาการอย่างนั้น อย่างนี้

ฌาณมีทั้งโลกีย์ โลกุตระ มีทั้งดำ ทั้งขาว
เช่นเดียวกับสมาธิ มีทั้ง สัมมา และทิฏฐิ

ฌาณ กับ สมาธิ เหมือนกันหรือไม่ จะว่าเหมือนก็เหมือน จะว่าไม่เหมือนก็ไม่เหมือน เป็นไวพจน์ซึ่งกันและกัน แล้วแต่จะเลือกอธิบาย ว่าจะอธิบายเป็นสมาธิ หรืออธิบายเป็นฌาณ(เขียนตามประสบการณ์ที่ได้ปฏิบัติ)

ถ้าอยากศึกษาให้ search หาในอินเตอร์เน็ต ซึ่งก็มีพระสุปฏิปันโน พระอริยสงฆ์ หลายรูป หลายองค์ได้กล่าวไว้

แต่จากประสบการณ์การปฏิบัติ ทั้งฌาณ ทั้งสมาธิ หมายถึงการเข้าฌาณ และการเข้าสมาธิ ต้องมีสติควบคุม มีสติเป็นองค์ธรรมประกอบ ถ้าไม่มี ก็นิวรณ์ครอบ หลับ ไม่เกิดฌาณ ไม่เกิดสมาธิ

สูงสุดของ ฌาณ 4 ก็คือ อุเบกขา เอกัคคตา
สูงสุดของสมาธิ ก็คือ อัปปนาสมาธิ สมาธิที่ไม่หวั่นไหว
ในพระไตรปิฏก กล่าวว่า สัมมาสมาธิ คือ การเข้า ฌาณ 4

ดังที่ได้กล่าวมาแล้ว การเข้าฌาณได้ ต้องไม่มีนิวรณ์ คือ กาม พยาบาท ง่วง(ท้อ) ฟุ่งซ่าน ลังเล(กังวล) ซึ่งก็คือ สัมมาสมาธินั่นเอง หรือจะพูดอีกนัยหนึ่งก็คือ การเข้าสมาธิได้ ก็ต้องไม่มีนิวรณ์ เช่นเดียวกับการเข้าฌาณ

ภวังค์ ก็คือการเข้าฌาณ
1.ภวังค์ที่เป็นฌาณก็มี ภวังค์ที่ไม่เป็นฌาณก็มี
2.ภวังค์ที่เป็นฌาณต้องมีสติ ภวังค์ที่ไม่เป็นฌาณนั้นไม่มีสติ คือ หลับนั่นเอง หรือดับ
3.ถ้าตายในขณะจิตตกสู่ภวังค์ที่ไม่มีสติ คิดว่า พรหมลูกฟัก
(3 บรรทัดบนนี้ 1-3 เป็นความเห็นของผู้เขียน)

การเข้าฌาณของพุทธภูมิ ไม่จำเป็นจะต้องไปเป็นพรหมเสมอไป เข้าฌาณแล้วไปอยู่ดุสิตก็เยอะแยะ เพราะฌาณเป็นอจินไตย(ความเห็นผู้เขียน)

อย่างไรก็ตาม ขอให้ผู้ที่สนใจ โปรดศึกษาอภิธรรม เรื่อง ฌาณ สมาธิ ภวังค์ นิมิต

 

มายืนยันนอนยันอีกคนครับ พุทธภูมิ ถ้าถึงวาระที่ต้องวางกำลังใจสำคัญ จิตเป็นฌาณอัตโนมัติ ยิ่งถึงจุดวาระเหตุการณ์ที่อธิษฐานลงมาสร้างบารมี กำลังใจของเก่าจะรวมตัวรู้ขึ้นมาเองโดยอัตโนมัติและจะอธิษฐานเพื่อพระโพธิญานได้เอง แบบไม่มีต้นสายปลายเหตุเลยก็ได้ แต่อย่างน้อยก็ขึ้นที่ปฐมฌาณแน่ๆ ไม่งั้นกำลังจะไม่รวมตัวการสร้างบารมีเพิ่มขึ้นไปได้ ส่วนหลังจากนั้นจะตายหรือกำลังใจก่อนตายจะทรงอารมณ์ถึงไหม นับกันอีกเรื่องแต่ถ้าถึงขนาดนั้นแล้วจะต้องถึงอุปบารมีขั้นปลายเป็นต้นไปแล้วถึงจะเริ่มทำอย่างนี้ได้

 

ถูกต้องครับ เห็นด้วย เรื่องฌาณอัตโนมัติ จิตมันเข้าของมันเอง เรื่องแบบนี้ค่อนข้างอยู่ในเขตของอจินไตยแล้ว บางทีจะพูดก็พูดไม่ค่อยถูก ก็ขอขอบคุณทุกท่านที่นำมาบอกกล่าวกัน

 

การที่จิตหลบเวทนาครั้งแรก พอได้สติกลับมาพร้อมกับกายเบาโหวง อาการป่วย
ปางตายหายเป็นปลิดทิ้ง ผมเข้าใจว่าตายแล้ว คิดว่าเป็นภพใหม่แล้ว ได้ยินพี่สาว
เรียกชื่อซำ้ๆจึงรู้ว่ายังอยู่ และครั้งต่อๆมาก็ไม่สงสัยแล้ว

 

ยามเมื่อจิตคิดหรือสั่งการใดๆ ก็เป็นแต่กิริยาของจิต ลักษณะนี้เป็นได้เฉพาะพระอรหันต์
หรือว่าผู้ข่มจิตใว้ดว้ยกำลังวิปัสนาญาณก็ทำได้ ขอความเห็นพุทธภูมิ หรือผู้รู้ หรือพอจะรู้
หน่อยครับ

 

ถามประสบการณ์เล็กๆน้อยๆพุทธภูมิครับ
***** เคยมีผู้พยายามจะเข้ายึดครอง เพื่อจะใช้สอย-
ร่างกายของท่านเพื่อการอย่างหนึ่งอย่างใดหรือไม่ครับ
ไม่ใช่ผีอำ ไม่ใช่โดนสะกด มาแชร์เพื่อวิทยาทานครับ****

 

การพยายามวิเคราะวิจัย และวินิจฉัย (เดา)คาดการณ์ถึงอุปนิสสัยใจคอ รวมถึงความคิด ความอ่าน ของคนอื่น สัตว์อื่น จะเป็นปัจจัยหนุน แก่อินทรียปโรปริยัติญาณ ในชาติสุดท้าย ได้รึไม่ ....บางทีจิตใจมันทำงานข้อนี้เอง

 

เรียนถามท่านผู้ปรารถนาพุทธภูมิ ระหว่างความเมตตาสงสารสัตว์โลกผู้ว่ายวนในสังสารวัฏ กับความเลื่อมใสศรัทธาอยากเป็นเช่น
พระพุทธเจ้า ท่านมีข้อใหนในใจมากกว่า

... พอบารมี (กำลังใจ) ถึงจุดที่เหมาะสม อารมณ์ก็มีสภาวะเท่ากัน

 

บางอย่างบางครั้งเกินกำลัง ก็มีท่านๆคอยช่วย
บางทีก็ถูกทดสอบ บางคราวก็โดนขัดขวาง
แต่ที่แน่ๆ เราจะพยายามสั่งสมปัญญา เก็บเกี่ยว
กรรมดี เติมใว้ในภวังคจิต, จิต+องค์+ภพ=จิตที่
เป็นองค์แห่งภพ (ออกแนวโม้นิดๆตามอารมณ์จรมา)

 

ถ้าท่านเชื่่อในปาฏิหาริย์ ต่างๆตามชาดก ที่ทรงยก
มาแสดง ตามหลักกาลามสูตรแล้ว ท่านถือว่าศรัทธาจริต หรือโน้มเอียงไปทางงมงายหรือไม่ หรือถ้าท่านปฏิเสธที่จะเชื่อ ท่านเป็นพุทธิจริต ใจหยาบกระด้างไปใหม

 

ไม่รุเหมือนกันนะครับพี่บัวตูม แต่ผมมีแต่ศรัทธาที่อยู่ในพระไตรปิดกเท่านั้นครับเชื่อครับแต่ไม่ทั้งหมด เพราะเรื่องของพวกเราเหนือจากพระไตรปิดกมากก็เท่านั้นครับพี่

 

เมตตาสงเคราะห์สรรพสัตว์ เป้นสิ่งนำภูมิบารมี _!!_

 

จะเรียกว่าใจอ่อนก็ได้นะ

ผมเป็นคนขี้สงสารคนน่ะ ทนเห็นคนและสัตว์ลำบากไม่ได้
ถ้ามีโอกาสต้องเข้าช่วยโดยพลัน

โดยส่วนตัวผมคิดว่า มีเมตตาเป็นตัวนำ
พอปฏิบัติต่อผู้คนและสัตว์ด้วยเมตตา
จนเห็นผลแล้วว่า เขาเหล่านั้นพ้นทุกข์ (ตั้งแต่เล็กน้อยจนถึงที่สุด)
ก็จะเกิดศรัทธา ศรัทธาในการช่วยเหลือฯ ซึ่งเป็นที่มาของการปรารถพุทธภูมิ
(ขอเป็นพระพุทธเจ้าองค์ใดองค์หนึ่งในอนาคตกาล)

 

เข้าใจว่าสตรีเพศต่างศาสนิกที่ได้ศึกษาคำสอนทางพุทธ
จะต้องมองว่าพระพุทธเจ้าเหยียดเพศแน่เลย เขาจึงถ่ายภาพ
โพสท์ไม่เหมาะสมกับพระพุทธรูป เพื่อดูหมิ่น เรื่องนี้คนพุทธภูมิ
เห็นเป็นฉันใด

 

ปล่อยไปตามยถากรรมเถอะครับไปบอกไปเตือน คนเหล่านั้น(พวกต่างศาสนิก)เขาไม่รับฟังหรอกครับ(เพราะส่วนมากมีทิฐฐิมานะ)ไปเยี่ยมเขาตอนพวกนี้อยู่ในนรกก็แล้วกันถ้าเราเป็นพรหม/เทวดา/เทพบุตร/เทพธิดา/นางฟ้า หรือถ้าทำสมาธิได้ก็ไปถามพระยายมราชท่านดูว่าคนประเภทนี้ตกนรกบ้างไหมในวันนี้ ถ้าจะสั่งสอนคนจำพวกนี้แล้วก็ต้องคอยโอกาสนะครับเพราะส่วนมากพวกนี้มักจะเป็นพวกบัวใต้น้ำครับ

 

ปล่อยไปตามยถากรรมเถอะครับไปบอกไปเตือน คนเหล่านั้น(พวกต่างศาสนิก)เขาไม่รับฟังหรอกครับ(เพราะส่วนมากมีทิฐฐิมานะ)ไปเยี่ยมเขาตอนพวกนี้อยู่ในนรกก็แล้วกันถ้าเราเป็นพรหม/เทวดา/เทพบุตร/เทพธิดา/นางฟ้า หรือถ้าทำสมาธิได้ก็ไปถามพระยายมราชท่านดูว่าคนประเภทนี้ตกนรกบ้างไหมในวันนี้ ถ้าจะสั่งสอนคนจำพวกนี้แล้วก็ต้องคอยโอกาสนะครับเพราะส่วนมากพวกนี้มักจะเป็นพวกบัวใต้น้ำครับ:'(

 

ใจเย็นๆกันครับ

ไม่มีอะไรหรอกครับ แค่พวกผ้หญิงเขาไม่ค่อยเข้าใจน่ะครับ ความจริงแล้วพวกเราต้องคอยให้กำลังใจพวกเขามากๆต่างหากครับ เพราะพวกเขาช่วยเหลือพวกเราๆ เลยมีวันนี้ครับ คนที่น่าสงสารมากที่สุดคือ พวกเขาเหล่านางแก้วทั้งหลายนะครับ เขาจะมาทำรูปแบบไหนก็ตามใจเขาเถอะครับ ขนาดพระพุทธองค์ยังบอกเลยว่าเพราะ พระนางพิมพา พระองค์ถึงได้บริจาคทานที่ยากจะให้ได้ 3 อย่าง คือ ให้ภรรยาเป็นทาน 1, ให้ลูกบุตรธิดาเป็นทาน 1 อันสุดท้ายเป็นของธรรมดาสำหรับพวกเราคือ ให้ตนเองเป็นทาน 1 (อันนี้ให้ทุกชาติที่เราเกิดอยู่แล้ว) เพราะฉนั้นอย่าเอาความพวกเขาเลยครับ สงสารเขาสำหรับผมนะ

 

ว่าตามหลักพรหมวิหาร ถ้าเมตตาอย่างล้นเหลือ โดยขาดกรุณา มุฑิตา และอเบกขา
ที่สำคัญอุเบกขาและการบริหารจัดการเหตุการณ์ สถานการณ์ ตามความเหมาะควรแล้ว
เข้าใจว่าให้สำเร็จประโยชน์ได้น้อย เปรียบเสมือนต้องมีทั้งพระเดชและพระคุณ
มีบุ๋นต้องมีบู้ในคนๆเดียวกันเห็นด้วยใหม