เมื่อผมเลิกเชื่อในสิ่งที่เคยเชื่อ

สวัสดีครับ

จุดประสงค์ของกระทู้นี้คืออยากระบายในสิ่งที่อัดอั้นตันใจ แค่ได้เขียน ได้เล่าอะไรๆ ที่อยู่ในใจตัวเอง

ไม่ได้หวังว่าจะมีใครมาแสดงความเห็นใจ ขอแค่อย่าด่ากันก็พอ

ถ้าใครได้ย้อนกลับไปอ่านกระทู้เก่าๆ ของผม ก็จะพบว่าผมทุกข์ใจอยู่เรื่องเดียวคือเรื่อง "ตกงาน"

ปัจจุบันผ่านไป 3 ปีกว่า ผมก็ยังคงตกงานอยู่

ไม่ว่าจะสมัครงานที่ไหน แม้กระทั่งเรียกสัมภาษณ์ก็ยังไม่มีเลย

ผมทำทุกอย่างเท่าที่เคยได้ยินคำแนะนำจากใครต่อใคร
เช่น
1. ไปบนพระพรหมที่โรงแรมเอราวัณ ด้วยสร้อยคอทองคำ 1 บาท ถ้าได้งานทำในเวลาที่กำหนด
2. ไปบนที่ศาลแม่งู พระราม 2 ด้วยหนังกลางแปลง 1 คืน ถ้าได้งานทำในเวลาที่กำหนด
3. ไปบนกับพระรูป ร.5 ด้วยดอกกุหลาบสีชมพู 100 ดอก ถ้าได้งานทำในเวลาที่กำหนด
4. ไปไหว้พระใหญ่ (ซำปอกง) อันนี้ขอเฉยๆ
5. ไปบนหลวงพ่อโสธร ด้วยไข่ต้ม 300 ฟอง ถ้าได้งานทำในเวลาที่กำหนด
6. จุดธูป 5 ดอก ไหว้กลางแจ้ง ของานกับสมเด็จองค์ปัจจุบันท่าน แล้วถือศีล 8 ตามจำนวน (7 วัน) ศีลไม่ด่างพร้อยแน่นอน เพราะอยู่ในห้องพระ สวดมนต์เช้า-เย็น และตรวจศีลตัวเองตลอด
7. กินเจ 10 วัน อธิษฐานของานทำในเวลาที่กำหนด
8. บริจาคโรงศพ ขอให้มีใครเรียกสัมภาษณ์ในเวลาที่กำหนด
9. ผมบริจาคเลือดมา 40 ครั้งแล้ว และทุกครั้งที่บริจาค ผมก็ขอให้ได้งานทำ
10. สวดพาหุง-มหากา เป็นเวลา 3 เดือน อธิษฐานของานทำ
11. ไปบนกับพระแก้วมรกต ด้วยพวงมาลัยคล้องข้อมือ 10 พวง ถ้าได้งานทำในเวลาที่กำหนด

อันนี้คือเท่าที่จำได้ ยังมีที่จำไม่ได้อีกมากมาย


ปัจจุบันแม่ผมหายจากมะเร็งแล้ว แต่ต้องตรวจสุภาพตลอด กันมะเร็งกลับมา
และปัจจุบัน พ่อผมก็กำลังป่วย นี่ก็เพิ่งออกจากศิริราช

สิ่งที่ผมทุกข์มาก จากเดิมที่ตกงาน แล้วแม่เป็นมะเร็ง คือพ่อป่วย แต่ผมไม่มีเงินที่จะช่วยเหลือค่าใช้จ่ายในการรักษาพ่อ ต้องปล่อยให้พ่อนอนในห้องพักรวมแผนกอนาถา

อาการของพ่อคือเม็ดเลือดแดงถูกทำลาย ต้องให้เลือด แต่เลือดพ่อก็ดันมี Antibody ทำให้โอกาสการรับเลือดจากคนอื่นน้อยลง

ตอนนั้นผมคิดเลยว่า ถ้าพ่อรับเลือดจากคนอื่นไม่ได้จริงๆ ผมก็จะให้เลือดของผมให้มากที่สุดเท่าที่จะให้ได้

แต่เลือดผมกับเลือดพ่อดันเป็นคนละกรุ๊ป
ผม A แม่ A แต่พ่อดันเป็น B ซึ่งเพิ่งจะมารู้เอาตอนพ่อป่วยครั้งนี้เองว่าพ่อ B

เหตุการณ์ในช่วง 3 ปีที่ผ่านมา มันค่อยๆ เปลี่ยนความคิดของผม
กลายเป็นว่าปัจจุบันนี้

ผมไม่เชื่อเรื่องกฏแห่งกรรม (เฉพาะกรรมดี)

ถ้าการทำความดีหมายถึงการช่วยเหลือคนที่กำลังลำบาก ผมก็ทำมาตลอด
ถ้าการทำบุญหมายถึงการบริจาค ไม่ว่าจะใส่บาตร ทำสังฆทาน บริจาคเลือด บริจาคอวัยวะ บริจาคดวงตา บริจาคสเต็มเซลล์ ผมก็ทำ
ถ้าการถือศีล 5 และ ศีล 8 นั้นเป็นกุศล ผมก็เคยสมาทานศีล 5 แทบทุกวัน และเคยถือศีล 8 ในวันพระบ่อยมาก

ความเชื่อของผม ณ ตอนนี้มันแปลกๆ คือ

เชื่อว่าคนเราทำชั่วย่อมได้ชั่ว
แต่ไม่เชื่อว่าทำดีแล้วจะได้ดี

เพราะผมช่วยเหลือใครต่อใครมามากมาย แต่ตอนนี้ ตอนที่ผมเดือดร้อน หันหน้าไปจะขอพึ่งใคร ทุกคนก็ถอยห่างหมด ทั้งที่ไม่ได้ไปขอยืมเงิน แค่ตั้งคำถามว่า ถ้าที่ทำงานมีตำแหน่งว่าง ก็บอกกันนิดนึง จะไปสมัคร

แต่เชื่อไหมครับ เพื่อนบางคน ถึงกับหายหน้าไป ไม่ติดต่อกันอีกเลย
บางคนเป็นเจ้าของกิจการ ซึ่งผมเคยช่วยเหลือเขาไว้ โดยเป็น consult ให้ฟรีๆ จนเดี๋ยวนี้กิจการก้าวไกลไปต่างแดนแล้ว

วันหนึ่งผมนึกขึ้นมาได้ ก็โทรไปหา บอกว่าผมตกงาน จะของานทำ

คำตอบที่ได้รับช่างแห้งแล้งคือ ทำอะไรได้บ้าง ซึ่งผมก็ตอบไปตามตรงทั้งประสบการณ์และวุฒิการศึกษา (ซึ่งเขาเคยรู้อยู่แล้ว) จากนั้นเขาก็เงียบหายไป ติดต่อไปอีกครั้งทาง Line เขาก็อ่านนะ แต่ไม่ตอบกลับ

ตอนนี้ผมถึงทางตันแล้วจริงๆ เงินหมด หางานไม่ได้ พ่อป่วยซึ่งต้องใช้เงินเยอะ แต่ผมไม่มีเงิน งานที่เคยทำเพื่อหารายได้ให้พอซื้อข้าวปลากิน ก็ไม่มีอีกแล้ว เรียกว่าตกงาน 100% ก็ว่าได้

สิ่งที่ทำให้พ่อได้ในตอนนี้คือ

วันที่ 28 มีนา 2558 นี้ผมจะบวชครับ บวชให้พ่อ
ผมไม่ได้หวังว่าบุญกุศลจากการบวชในครั้งนี้จะทำให้พ่อหายป่วย เพราะโรคนี้ไม่มีทางรักษา แต่ผมรู้ว่าพ่อดีใจ สุขใจที่ผมบวชในครั้งนี้ เพราะวันที่ผมไปบอกพ่อว่าจะบวช ปรากฏว่าพ่อน้ำตาไหลเลย พ่อบอกพ่อดีใจที่ผมบวช

การบวชครั้งนี้อาจเป็นการตั้งจิตอธิษฐานครั้งสุดท้ายของผมก็ได้

เพราะถึงผมจะบวชให้พ่อ แต่ผมก็ตั้งจิตอธิษฐานว่า เมื่อลาสิกขาแล้ว ขอให้ได้งานทำ เพื่อผมจะได้มีเงินมาช่วยค่าใช้จ่ายในการรักษาพ่อ

ผมไม่รู้หรอกนะว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร จะได้งานทำหรือเปล่า

แต่ผมรู้ว่า ถ้าผมไม่ได้งานทำ ผมคงเลิกเชื่อในการอธิษฐานตลอดไป เหมือนกับที่ผมเลิกเชื่อในการทำความดีไปแล้ว แต่ก็ยังคงทำดีต่อไป ไม่ได้หวังอะไรว่าทำดีจะได้ดี แค่ความดีมันตรงข้ามกับความชั่ว ก็เลยทำดีเพื่องดเว้นการทำชั่ว เพราะทำชั่วทีไร ได้ผลตอบแทนทันที (พิสูจน์มาแล้ว)

 

มีอีกไหมคะ จะตามอ่าน ถ้าระบายยังไม่หมดเดี๋ยวจะกลับมาอ่านต่อ เขียนได้เรื่อยๆนะคะ เอาให้สบายใจ ไม่ด่าค่ะ ...
ไปบวช ... ขออนุโมทนาบุญล่วงหน้าเลยนะคะ

 

สิ่งที่สัมพันกับงาน คือ เงินค่าจ้าง
ตอนที่ขอเพื่อนทำงาน .. ได้บอกไหมว่า ได้เงินเท่าไรไม่เกี่ยง ขอแค่งานทำ?

ตอนนี้ อย่าปล่อยให้ห่างหายจากงานไปมากครับ .. ควรที่จะหางานทำ

สิ่งสำคัญคือ ไม่ควรเกี่ยงงาน และ เกี่ยงเงินค้าจ้าง เช่น เงินน้อยมากไปไม่ทำ เป็นต้น
ตอนนี้ ได้เท่าไรก็รับไปก่อน และแม้ไม่ได้เงินเลย แต่ได้ทำงาน ก็ยังถือว่าดีเสียกว่าอยู่เฉยๆ
เพราะเมื่อเราเก่งงาน งานย่อมวิ่งเข้ามาหาได้ .. แล้วตอนนั้นจึงค่อยคิดขยับขยายอีกที

 

ขออนุโมทนาบุญในการบวชด้วยนะครับ จะขอแนะนำว่าหากหางานทำไม่ได้ลองหาเงินด้วยวิธีอื่นดูซิครับ เช่นขายของตามตลาดนัดต่างๆ เหนื่อยหน่อย ขยันหน่อย ได้เงินทุกวันลองดูช่องทางหาเงินวิธีอื่นที่ไม่จำเป็นต้องเป็นลูกจ้างใคร บางคนที่ผมรู้จักเค้าเก็บขยะขายจนวันนี้เค้ามีเงินเป็นร้อยล้านและยังเก็บขยะขายอยู่เหมือนเดิมแต่เปลี่ยนจากทั่วไปเป็นขยะตามโรงงานต่างๆกิจการขยายจากที่มีเพิงหมาแหงนข้างถนนเป็นเจ้าของโรงงาน5แห่งมีที่ดินเป็นพันไร่ใช้เวลา40ปีผมเห็นแล้วต้องยอมรับการรู้จักใช้เงิน การเก็บออมเงิน
เค้าเล่าให้ฟังตอนลำบากไม่มีใครเหลียวแล ไม่มีเพื่อน ไม่มีญาติ มึภรรยาและบุตร2คนเป็นขวัญและกำลังใจ มีบิดาและมารดาเป็นแรงจูงใจ จนวันนี้เค้ามีทุกอย่างรถหรูจอดไว้ประดับบารมีจริงๆเพราะซื้อมาไม่เคยขับมีบ้านมีเนื้อที่เกือบ50ไร่แต่อยู่กันแค่ไม่กี่คน เค้าเคยบอกผมว่าสิ่งที่มีไม่รู้ว่าจะเอาไปทำอะไร มันแลกมาด้วยน้ำตา เหงื่อ และเลือดของทั้งเค้าและภรรยาแต่สิ่งที่มีกลับไม่สามารถซื้อชีวิตบิดาเค้าได้เพราะตอนที่บิดาสิ้นเค้าไม่มีเงินรักษาตัวให้บิดาเที่ยววิ่งไปขอยืมใครก็ไม่มีใครให้ จะไปหาหมอให้นอนโรงพยาบาลก็ไม่มีเงินให้ค่ายาค่าใช้จ่าย สุดท้ายบิดาก็เสียชีวิตโดยที่เค้าทำอะไรไม่ได้เลย ได้แต่ก้มหน้ารับกรรมแต่เค้าก็ต่อสู้มาจนว้นนี้กลายเป็นเศษฐีพันล้านนี่แหละครับชีวิตแต่สิ่งที่เค้ายึดมาตลอดชีวิตคือ ทำดี ดี ทำชั่ว ชั่ว ใครจะว่าหรือพูดยังไงเค้าจะไม่ฟังใครชวนทำสิ่งที่ไม่ถูกต้องเค้าไม่ทำเด็ดขาดยอมอดตายแต่ไม่ยอมทำชั่ว ตั้งจิตมั่นทำแต่ความดี วันนี้ไม่เห็นผลวันหน้าต้องเห็นผลสักวัน ชาตินี้ไม่เห็นผลชาติหน้าต้องเห็นผล เค้าบอกเค้าคิดแค่นี้ และทำตามที่คิดอย่างไม่ย่อท้อ แต่เค้าอาจจะโชคดีที่ได้เห็นผลชาตินี้ก็ได้ แต่บางคนอาจจะเห็นชาติหน้าก็ได้ เค้าคิดแค่นี้จริงๆและทุกวันนี้เค้าทำบุญตามวัดต่างๆ ให้ทานบ้างช่วยคนตกทุกข์บางแล้วแต่โอกาสมีลูกน้องเป็นสิบๆชีวิตลูกน้องเดือดร้อนเค้าช่วยได้รับรองไม่ผิดหวัง จึงไม่มีใครเข้ามาแล้วลาออกมีแต่คนอยากเข้าจนสุดท้ายเค้าบอกใครอยากมาอยู่ด้วยก็ไล่คนเก่าออกก่อนเพราะตอนนี้เต็มจริงๆ. ท่านลองพิจารณาดูนะครับ เผื่อจะมีความคิดดีๆในการทำงานเพื่อแลกเงินมาจุนเจือครอบครัว หาโอกาสถ้าโอกาสไม่มาหาเรา สาธุ

 

ดิฉันเป็นกำลังใจให้ค่ะ ชีวิต ดิฉัน ก็ เป็นคนชอบช่วยเหลือคน บริจาค ตามสมควร ไม่เคยทำร้ายใคร แต่ก็ส่งสัย เหมือนกันว่า ตกลง คนทำดี ได้ดีจริงหรือ เห็นคนที่ทำลายชีวิตคนอื่น เอารัดเอาเปรี่ยบ แต่ มีชีวิต ดีวันดีคืน

 

เรื่องงาน ทำไม จขกท.ไม่คิดจะเป็นเจ้าของธุรกิจเองบ้างละครับ เริ่มจากเล็กๆหรือที่เราพอบริหารเองไหวก่อน

การที่ จขกท.กำลังพยายามหางานทำอยู่เรื่อยๆ ทั้งๆที่ไม่มีใครจ้างมา 3 ปีกว่า มันดูเหมือนฝืนชะตาชีวิตตัวเองยังไงไม่รู้ ทำไมไม่ลองคิดกลับกันบ้างว่าบางทีตัวของ จขกท.อาจไม่ได้ถูกลิขิตมาเพื่อไปเป็นลูกจ้างใคร น่าจะให้โอกาสตัวเองกับงานแนวอื่นบ้าง หรือไม่ก็ลองสอบข้าราชการ ลูกจ้างดูละครับ บางหน่วยงานอาจมีเส้น แต่ถ้าหน่วยงานใหญ่ๆจะไม่ค่อยมีหรือไม่มีเลยนะครับ ถ้าสอบได้ก็ได้ทำงาน นายจ้างเลือกเราตามกฎเกณฑ์ใช้ความรู้สึกส่วนตัวไม่ได้(หรือ จขกท.ไม่ชอบงานแนวนี้)

ส่วนเรื่องกรรมดี และ กรรมชั่วนั้น มันเป็นเรื่องซับซ้อนยากที่จะรู้ได้ว่าสิ่งที่เรากำลังได้รับอยู่นั้นมันคือกรรมจากชาติไหน เมื่อไหร่ กรรมบางอย่างให้ผลเร็ว บางอย่างให้ผลช้า บางอย่างเป็นกรรมหนุน มันจะทำหน้าที่ควบคู่กันไปเป็นลูกโซ่

 

คงไม่มีแล้วครับ

ขอบคุณมากนะครับ

 

อนุโมทนาที่จะบวช และอนุโมทนาในทุกบุญที่ทำ การให้ผลของกรรมคาดเดาได้ยาก บางครั้งเราเจอกรรมเก่ามาตัดรอน แต่ฐานบุญของเราไม่พอ อยากจะแนะนำว่าอย่าพึงถอดใจสะสมบุญต่อไป ถ้าปฏิบัติกรรมฐานเราจะรู้ว่าบุญนั้นได้ช่วยเราแล้ว แต่อาจจะยังไม่มากพอ ตัวผมเองไม่สงสัยเลย ยิ่งสะสมบุญมากขึ้นยิ่งพบความอัศจรรย์ของการเบิกบุญ ขนาดเป็นไมเกรนปกติจะต้องนอน 7-8 ชั่วโมงถึงหาย เห็นภาพเป็นสายยาวๆ เลือนลางเป็นอาการบ่งบอก แต่พออธิษฐานเบิกบุญที่เคยปฏิบัติธรรมมาทุกที่ที่นึกได้ ลืมตามาหายเป็นปลิดทิ้งออกจากบ้านได้เป็นปกติ ช่วงที่กรรมเข้าเราต้องทำใจผลของความดีจะเห็นช้าหน่อย

 

ไม่มีโอกาสได้พูดถึงค่าแรงเลยครับ

เพียงแต่บอกว่างานอะไรก็ได้

ล่าสุดก็รับงานสอนภาษาอังกฤษ เดือนละ 2000 เดือนละ 4 ชั่วโมง แต่ตอนนี้เขาเริ่มจัดสอนกันเองแล้วครับ ก็เลยเริ่มรู้ว่า คงถึงเวลาเลิกสอนแล้ว

 

มาให้กำลังใจจขกท. และขออนุโมทนาบุญที่จะบวชด้วยค่ะ ท้อได้แต่อย่าเพิ่งถอดใจในการทำบุญและความดีนะคะ

 

ทำกิจการตัวเองเจ๊งไปแล้วครับ 3 งาน
(ขายเสื้อผ้าตลาดนัด ธุรกิจสปา ธุรกิจฝึกอบรม)
ตอนนี้ไม่มีทุนแม้กระทั่งกิจการเล็กๆ

ถ้าไม่มีคนมาซื้อ มาใช้บริการ ยังไงมันก็เจ๊งครับ

แต่แปลกตรงที่คนมารับช่วงต่อ กลับไปได้ดีซะงั้น

ถ้าจะบอกว่าเป็นเพราะเราคงไม่ใช่ เพราะลด แลก แจก แถมแล้ว เป็นกันเองกับลูกค้า จนตอนหลังลูกค้าบอก มองไม่เห็นร้านเรา นึกว่าไม่มาขาย (ลูกค้าบ่นให้ฟัง)

 

เห็นด้วยอย่างยิ่งเลยครับ

ปัจจุบัน คนที่ทำให้ผมตกงาน เขาก็ยังอยู่ดีมีสุขอยู่เลยครับ ก้าวหน้าดีจัง

แถมเค้าไม่ได้ทำกับผมคนเดียวนะครับ ร้ายกาจกับคนรอบข้างจนเป็นนิสัย บังเอิญว่าผมทนไม่ได้เท่านั้นเอง

กว่าจะขออโหสิก่อนบวชได้ เล่นเอาผมแทบต้องกราบเท้าเลยเชียว
(เขาอายุน้อยกว่าผมนะครับ ขอบอก)

 

ผมปฏิบัติกรรมฐานครับ

ปฏิบัติจนสามารถพิสูนจ์เรื่องกรรมได้
แต่แปลกตรงที่ กรรมชั่วพิสูจน์ได้ แต่กรรมดีกลับไม่เคยพิสูจน์ได้เลย

เคยเบิกบุญมา เพียงเพราะต้องการคำตอบต่อคำถามโดยการเสี่ยงทาย

แต่ผลที่ได้คือ ไม่มีคำตอบ

 

ขอบคุณครับ

 

พักก่อนนี้กำลังนึกถึงคุณอยู่เลย รู้สึกเหมือนลืมบอกอะไรไปบางอย่าง วันนี้เจอ เลยนึกออก เท่าที่เคยอ่านกระทู้ของคุณ รู้สึกว่าคุณจะเป็นคนมีความรู้ความสามารถคนหนึ่ง ลองไปสอบเข้ารับราชการสิคะ บางตำแหน่งเขาไม่ได้จำกัดอายุ พี่คนหนึ่งที่รู้จักกันก็เพิ่งสอบได้ รับราชการตอนอายุ 41 ปี บางคน 50 ก็มี ตำแหน่งนักวิชาการพัฒนาชุมชน ของกรมการพัฒนาชุมชนน่ะค่ะ รับปริญญาทุกสาขา เพิ่งสอบไปเมื่อปีที่แล้ว สอบอีกครั้งคงปี 59 หรือ 60 อีกตำแหน่งที่รับทุกปริญญาก็ นักวิเคราะห์นโยบายและแผน มีหลายหน่วยงานที่ไม่ได้จำกัดอายุ คุณก็มีสิทธิ์สอบ

ลองไปค้นข้อมูลใน google ดู พิมพ์คำว่า สอบราชการ หนังสืออ่านสอบก็หาในเน็ตเอา ตามเฟสบุ๊คมีกลุ่มเตรียมสอบเยอะแยะค่ะ

ไม่ต้องห่วงเรื่องเส้น ถ้าเก่งจริงได้แน่นอน เพื่อนดิฉันได้รับราชการกันหลายคนแล้ว บอกให้ไปสอบ มันก็ไป แล้วก็ได้ ตอนนี้อยู่กระทรวงอุตสาหกรรมกับ ปปช แล้วค่ะ

 

ก่อนหน้านี้ก็เคยสมัครไปแล้วนะครับ แต่ไม่ได้ไปสอบ เพราะเขาไม่เรียกไปสอบ คือไม่ผ่านตั้งแต่ใบสมัครกระมัง

เอาไว้บวชเสร็จ จะลองค้นข้อมูลดูครับ

ขอบคุณนะครับ

 

สมัครสอบก็ดูในใบประกาศรับสมัคร เขาจะประกาศไว้ในใบสมัคร ว่าจะประกาศสถานที่สอบ วัน เวลาสอบ ที่ไหนอย่างไร กฏการเข้าห้องสอบ จะกำหนดไว้หมด อ่านให้หมดในใบประกาศรับสมัคร เขาจะบอกหมด ว่าใช้บัตรอะไรเข้าห้องสอบบ้างค่ะ ไม่ต้องรอเรียกให้ไปสอบค่ะ ไปตามวัน เวลา และสถานที่กำหนดได้เลยค่ะ

 

คงต่างกันครับ

ผมสมัครหน่วยงานหนึ่งแถวหลักสี่ เขาให้ส่งกรอกใบสมัครผ่านเว็บ พร้อมส่งเอกสารเป็น PDF ไป

จากนั้นเขาจะประกาศรายชื่อผู้มีสิทธิ์สอบ ซึ่งไม่มีชื่อผม

 

อาจจะคุณวุฒิไม่ตรงกับที่เขารับ หรือถ้าคุณแน่ใจว่าตรง ก็จะมีช่องทางให้แจ้งไปทักท้วงได้ค่ะ ลองดูหลาย ๆ ที่ แค่ที่เดียวอย่าไปท้อ เพื่อนดิฉันบางคนสอบมาเป็นสิบสนาม ถึงจะได้เป็นข้าราชการ

 

เอาเป็นว่าให้จขกทตั้งใจเตรียมใจบวชให้ดี และในขณะที่บวชอยู่ในผ้าเหลืองอย่าให้ติดกรรมใดๆเลยนะคะ บุญกุศลตรงนี้ต้องช่วยให้ชีวิตคุณเจริญไปได้แน่ๆ