ขอสอบถามหน่อยค่ะ..เรื่องเวลาหลับตานอนแต่มีอาการเหมือนเปลือกตาเปิดอยู่คือมันสว่างไสวคล้ายลืมตา

เรื่องอารมย์ นี้ มันก็ไม่เคยเที่ยง ใช่ไหม แต่ถ้าเรารู้ทันมัน แต่พอเอาเข้าจริงๆกับตามมันไม่ทัน จิตคนเรา มันเร็วมาก ปลิ้นปล้อนตลอดเวลา รักษา ยากห้ามยากจริงๆ การทำไม่จำเป็นต้อง นั่งทำ ผมเอง นึกได้ตอนไหน ผมก็ ทำมันตอนนั้นเลย นั่ง นอน ยืนเดิน ถ้าจะสวดมนต์ ก้พาเด็ก สวด ครึ่งชั่วโมง ตอนตี ๔ ครึ่ง เวลาสวด บางที ใจมันไปคิดเรื่องอื่นๆ แต่ปากมันก็สวดของมันไป โดยแทบไม่ผิด หรือบางที ไม่ผิดเลย ถ้าจะผิด คิดไม่ดี จึงผิด ทันที ถ้าปากสวดมนต์ คิดในทางดี สวดไม่ผิด เอ่ บางทีก้เรานี่ มันฟุ้งไปไหน นี่ รู้ตัว แต่ห้ามันไม่ได้ นี่ ก็ต้องปล่อยมันไป


พอจิตมันไป รู้ตัว ก็ดึงเข้ามาที่ คำสวดใหม่ ให้มันอยู่กับคำสวด จิตเราๆท่านๆ มันท่องเทียว มาช้านาน อยู่ๆจะเอาให้มันอยู่กับที่นี่ มันไม่ใช่ เรื่องง่ายๆนะครับ แต่ผมก็คิด อยู่ สักวัน คงมีวันของเรา ไม่ช้าก้เร็ว ไม่วันนี้ก็พรุ่งนี้ ไม่เดือนี้ ก่เดือนหน้า ไม่ปีนี้ ก็ปีหน้า ไม่ชาตินี้ก๋ชาติหน้า เราต้องขนะมันแน่นอน ถ้าเราไม่ทิ้ง ความเพียร พยยาม ไอ้ที่ผมไม่เคยไว้ใจ ตัวเองเลย พยายามทำมันไปเรื่อยๆ ได้แค่ไหน ก้แค่นั้น แค่นี้ก่อนนะครับ สวัสดี

 

ครับ ถ้านั่น คือ ครั้งแรกของการเริ่มต้นปฏิบัติกรรมฐานอย่างเป็นทางการ จากที่ไม่เคยปฏิบัติเลย กว่าจิตจะสงบสงัดเป็นก็ต้องใช้เวลาในการปรับพฤติกรรม เมื่อจิตสงบพอ มีความเบากายเบาใจขึ้นมาบ้าง จิตจะเริ่มละเอียดขึ้น ก็จะได้เห็นได้ยินอะไรก็ตามที่เรียกสั้นๆ ว่า นิมิต สำหรับเสียงสวดมนต์ผมก็เคยได้ยินตอนเด็กแต่สติไม่กล้าแข็ง จิตไม่มีความละเอียดพอ ที่จะทราบว่าคืออะไร แต่ทราบจากการที่ไปทำกรรมฐานตอนเข้าวัยรุ่น วัดที่เข้าพรรษาและมีการสอนสวดมนตร์ทำกรรมฐาน จะมีเทวดาที่มีสัมมาทิฏฐิ มาฟังธรรมและสวดมนตร์ตาม มาอำนวยพร บางทีเหมือนเอาดอกไม้ทิพย์มาโปรยมีกลิ่นหอมกระจาย ในบางครั้งจะเป็นดอกไม้ทิพย์ที่ทำให้เทพระลึกชาติได้ และจิตคนปฏิบัติเมื่อเข้าถึงความเป็นทิพย์ชั้นเทพจะได้อานิสงค์ตรงนั้น คือระลึกชาติได้ เป็นการที่เทพมาช่วยคนปฏิบัติให้เห็นกฎแห่งกรรม เห็นการเวียนว่ายตายเกิด เมื่อกลับมาที่บ้านสวดมนตร์ทุกวันเป็นประจำแผ่เมตตาเป็นประจำ ซึ่งต้องแผ่เมตตาให้เทวดาด้วย เทวดารอบตัวเราที่อาศัยตามบ้าน ศาลพระภูมิ หรือบนอากาศจะอนุโมทนา และจะสวดมนตร์เป็นประจำด้วย ซึ่งปกติเทวดาสัมมาทิฏฐิจะไปวัดทุกวันพระ เมื่อเป็นวันธรรมดาเห็นคนสวด ก็จึงสวดให้ได้ยินเพราะว่ามีจิตอนุโมทนากันอยู่

ส่วนภาพสี่เหลี่ยมพื้นผ้า เกิดเห็นโดยไม่ตั้งใจ อันนี้ คงแล้วแต่ละคน จะเห็นไม่เหมือนกัน บางทีจิตมันดึงสิ่งปรุงแต่ง ไปต่างๆ ไม่ตายตัว ยิ่งตอนกำลังหลับมันยิ่งแปลกไปเรื่อย ตามพื้นฐานจิต ต้องเข้าใจด้วยตนเอง แต่ส่วนใหญ่ไม่ให้สงสัยนิมิต หรืออยากไปรู้ไปเห็นอะไร

ให้ศรัทธาการไหว้พระสวดมนต์ไว้ครับ ขนาดเทวดายังไหว้พระฟังธรรมเลย เราควรต้องทำสม่ำเสมอนะครับ ส่วนนิมิตในตอนนอน ไม่ต้องใส่ใจ ส่วนใหญ่ถ้าจะเป็นเทพนิมิตจะรู้เองว่าจะวางท่าทียังไง แต่ถ้าไม่ใช่เทพนิมิต และไม่รู้ว่าคืออะไร คือฝันแค่นั่นครับ ตื่นแล้วไม่ต้องคิดตามครับ

 

ตอบให้แล้วนะครับ เพราะว่าก็เคยได้ยินเสียงสวดมนต์เช่นกันครับ

 

ไม่ต้องมัวรอของเก่า (ชาติที่แล้ว) พลัดวันประกันพรุ่งหรอกท่าน

เอามันชาตินี้แหละ ยึดลมหายใจเข้า-ออก ก็ได้ อาการพองของท้อง กับ อาการยุบก็ได้ ว่าไปท้องพอง ว่าพองหนอ ท้องยุบว่า ยุบหนอ ไม่หลงอาการ พองเป็นพอง ยุบเป็นยุบ ....

ถ้าใช้ลมหายใจเข้าออกทางจมูก เอ้าว่าไป ชอบคำภาวนาพุทโธ ก็ใช้พุท-โธ ลมหายใจเข้าว่า "พุท" ลมหายใจออกว่า "โธ" ว่าไปไม่หลงลม เข้าเป็นเข้า ออกเป็นออก (ใครไม่ชอบพุทโธ เอาธัม-โม สัง-โฆก็ได้) ทำทุกวัน ทำงานประจำวันก็ตามควบคุมจิตให้อยู่กับสิ่งที่ทำ รับรองไม่เกินสามเดือน จิตนิ่งๆ ไอ้ที่พูดๆเห็นๆกันนะปรากฏแล้ว มันเบื้องต้นที่สุดแล้ว

 

ขอบคุณคุณณฉัตรมากนะคะที่ตอบข้อสงสัยพร้อมแชร์ประสบการณ์ เรื่องแบบนี้หาคนคุยด้วยยากเหมือนกันค่ะ ไม่ค่อยกล้าพูดกับใครกลัวเขาหาว่าเราบ้าหรือคิดไปเอง ขอบคุณอีกครั้งค่ะ

 

คือถ้าจะขออนุญาตแนะนำ คุณ กุสินารา นะครับ.
เป็นเชิงเล่าให้ฟังแล้วกันนะครับ..
ดูจากรูปการแล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้ง ๒ เหตุการณ์
ไม่ว่าการเห็นได้แบบนั้นและเรื่องการได้ยินเสียง
ถือว่าเป็นเรื่องปกติมากครับ...
ถ้าเราเห็นเป็นสี่เหลี่ยมผืนผ้าตอนที่เราลืมตานะครับ..
อาจจะกว้างประมาณไม่เกินครึ่งเมตร..
และเป็นแนวยาวตลอดคือยังไม่เห็นขอบด้านสั้น
แต่มองรู้ว่ามันเป็นรูปร่าง
สี่เหลื่ยมผืนผ้า เพราะด้านยาวจะยาวกว่าด้านสั้น...
และสีมันจะออกใสๆคล้ายเหมือนกับว่ามีแผ่นอากาศขึ้นมาอีกแผ่น.
แต่ว่ามันมองดูแล้วคล้ายๆแผ่นพลาสติกไม่เรียบ มันเป็นอุคคนิมิต
กสิณอากาศที่สามารถเห็นได้ในระดับกำลังสมาธิไม่มากครับ
ขอเพียงแค่จิตพอมีความทิยพ์เล็กน้อยก็พอ ไม่ว่าจะตั้งใจหรือ
ไม่ได้ตั้งใจครับ และไม่ว่าจะเคยฝึกสมาธิหรือไม่เคยฝึกสมาธิมา
มันก็สามารถเห็นได้หมดครับ แล้วแต่บุคคล
.และการเห็นได้ก็บอกได้ว่าเป็นลักษณะของ
ทิพยจักขุรูปแบบหนึ่งซึ่งมีหลายๆรูปแบบ ถ้าคุณ กุสินารา
เห็นเป็นสี่เหลี่ยมแบบนี้ได้อีก และเห็นเป็นเรื่องเป็นราว
ในขณะหลับตา คุณจะเห็นแบบนี้ได้ในตำแหน่งเหนือระหว่างครับ
.ซึ่งส่วนตัวขอบอกว่าเรื่องพวกนี้
สามารถเกิดได้ปกติมากๆสำหรับฝึกกสิณมา
หรือเกิดขึ้นได้เป็นปกติสำหรับคนที่มาทางสายพลังงาน
หรือเกิดได้ทั่วไปๆถ้าเราเคยมีของเก่าทางด้านนี้มา
และถ้าเป็นกสิณลมจะคล้ายๆกัน แต่จะเห็นเป็นวงกลมและพื้นผิว
จะไม่ขุระเหมือนที่เป็นสี่เหลี่ยมผืนผ้าครับ
และเรื่องเสียงที่ได้ยินแต่จับพิกัดตำแหน่งของเสียงไม่ได้
ก็ถือว่าเป็นเรื่องปกติอีกเช่นกัน..มันเป็นกิริยาขั้นพื้นฐาน
ของคนที่เคยมีของเก่าทางด้านเสียงมาก่อน..
และของเก่าทางด้านตา และด้านเสียง เวลามันจะกลับมามันก็
มักจะกลับมาพร้อมๆกันครับ ถือว่าเป็นเรื่องปกติครับ
เรื่องเสียงอย่างนั้น ถ้าคุณไม่สน (เพราะสายท่านอาจารย์โกเอ็นก้า
ปกติท่านไม่ได้เน้นเรื่องสัมผัสอะไรทำนองนี้ แต่ก็มีปรากฏว่ามีหลายคน
ที่ไปปฏิบัติแล้วมีสัมผัสต่างๆเหล่านี้เกิดขึ้น เพราะว่าความละเอียดของจิต
ซึ่งมันไม่สามารถบังคับได้ในช่วงแรกๆ ส่วนอนาคตจะสนใจหรือไม่เป็นอีกเรื่องครับ)
ต่อมาคุณจะได้ยินเสียงคล้ายๆกัน แต่พิกัดของเสียงจะใกล้เข้ามาเล็กน้อย
และต่อไปก็จะได้ยินเสียงเรียก ชื่อเล่น คุณจะได้ยินตรงตำแหน่งที่เยื้อง
ข้างในกลางกระโหลกศรีษะไปทางขวาเล็กน้อย และถ้าไม่สนอีก ก็จะได้ยิน
เสียงเรียกชัดเจนได้ทางหูขวา ในช่วงนี้ก็อาจจได้ยินเสียงเรียกขาดๆเกินๆ
ทางหูด้านซ้ายด้วยครับ
เรื่องเสียง(เล่าต่อให้ฟังเล่นๆ) ต่อไปแม้แต่เสียง
ปีกแมลงก็จะได้ยินชัดเจนครับ และก็จะเริ่มได้ยินเสียงนามธรรมต่างๆพูดคุยกัน
และจนสุดท้ายเราจะได้ยินเสียงนามธรรมพูดคุยกัน ชัดเจนเหมือนเราได้ยิน
เสียงคนคุยกันธรรมดานี่หละครับ ส่วนถ้าจะให้ดีได้ยินเสียงแบบไหนก็ให้
อุทิศส่วนกุศลให้เจ้าของเสียงหมดครับ ยกเว้นเสียงที่ได้ยินภายนอกบ้าน
อย่าไปทัก..และเสียงแบบนี้ต่อไป แม้ว่าสัตว์เอาอวัยวะกระทบกันเรา
ก็จะแปลเป็นภาษาให้เราเข้าใจได้เช่นกันครับ..
แต่ในทางปฏิบัติแล้ว ไม่ว่าจะได้ยินอะไรก็ตาม ถ้าไม่ได้ยินชนิดใสแจ๋ว
แบบเราได้ยินคนพูดทั่วไป ให้ไม่ต้องสนใจอะไรทั้งสิ้นครับ
เพราะว่ามันจะเป็นตัวขวางจิตใจเราไม่ให้สงบ และขวางความก้าวหน้า
ในการปฏิบัติของเราได้ทั้งนั้นครับ
ปล.สรุปทั้ง ๒ เหตุการณ์ถือว่าเป็นเรื่องปกติธรรมดา
ที่เกิดขึ้นได้แม้ว่าจะฝึกหรือไม่ฝึกสมาธิ
และเกิดขึ้นได้ในกำลังสมาธิไม่มาก
ขอเพียงแค่จิตมีความสงบและมีความเป็นทิพย์ได้เล็กน้อย
โดยความรวมก็คือ ไม่ต้องไปสนใจมันครับ
หวังว่าพอจะเข้าใจนะครับ

 

ได้เห็น....ได้ยิน...ได้กลิ่น....สารพัดรูปแบบ

นี่อีก

<!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <w:TrackMoves/> <w:TrackFormatting/> <wunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <woNotPromoteQF/> <w:LidThemeOther>EN-US</w:LidThemeOther> <w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian> <w:LidThemeComplexScript>TH</w:LidThemeComplexScript> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:ApplyBreakingRules/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <wontGrowAutofit/> <w:SplitPgBreakAndParaMark/> <wontVertAlignCellWithSp/> <wontBreakConstrainedForcedTables/> <wontVertAlignInTxbx/> <w:Word11KerningPairs/> <w:CachedColBalance/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> <m:mathPr> <m:mathFont m:val="Cambria Math"/> <m:brkBin m:val="before"/> <m:brkBinSub m:val="--"/> <m:smallFrac m:val="off"/> <m:dispDef/> <m:lMargin m:val="0"/> <m:rMargin m:val="0"/> <m:defJc m:val="centerGroup"/> <m:wrapIndent m:val="1440"/> <m:intLim m:val="subSup"/> <m:naryLim m:val="undOvr"/> </m:mathPr></w:WordDocument> </xml><![endif]--> [FONT=&quot]"คือว่าเราจะได้ยินเสียงสวดมนต์ค่อนข้างบ่อย จะได้ยินเป็นพักๆ[/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]ช่วงเวลาที่เราเหงาๆ อยู่คนเดียว หรือเครียด[/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]
บางทีก็ได้ยินตอนที่เราเกิดภาวะคับขัน
เสียงสวดมนต์ที่ได้ยินไม่รู้เป็นเสียงของพระ หรือเสียงของอะไร
เพราะเสียงที่ได้ยิน ถ้าจากคนที่อยู่ข้างกายแล้ว เค้าไม่ได้ยิน
คือว่าเราได้ยินคนเดียวทุกครั้ง เป็นเสียงสวดของผู้ชายค่อนข้างมาก
ดังกังวาลก้องอยู่ในหู บางทีก็พยายามจับใจความว่าบทที่ได้ยินคือบทอะไรแต่จับไม่ได้
แต่มีครั้งนึงก่อนอากงจะเสียประมาณ 1 อาทิตย์ ได้ยินบทสวด กุลสลา อยู่เรื่อยๆ จนอากงเสีย หลังจากนั้นก็หายไป
มาได้ยินอีกก็เว้นไปพักใหญ่ เป็นอาทิตย์
ช่วงเวลาที่ได้ยิน บางทีก็ช่วงเช้า สาย บ่าย เย็น สลับกับเรื่อย บางทีก็เที่ยงคืน (จะดังมาก) บางทีก็ได้ยินเกือบทั้งวัน จนปวดหัว
มีประโยคนึงที่จับไปคือ "ธรรมมะกาโล" ไม่รู้แปลว่า อะไรเหมือนกันค่ะ
ขอย้อนไปบอกถึงเสียงสวดที่ได้ยินครั้งแรก คือ ประมาณปี 49 ที่ไปบวชครั้งแรกที่วัดอัมพวัน ได้ยินตั้งแต่หลังจากบวชกลับมาตอนนั่งรถจะกลับบ้าน
ตอนนั้นไม่ได้คิดอะไร เพราะ คิดว่าคงชินมาจากวัด แต่จริงๆแล้วอยู่วัดก็ไม่ได้ยินเสียงสวดแบบนี้ด้วยซ้ำ บางทีไม่อยากได้ยิน เสียงดังมากจนปวดหัวไปหมด"[/FONT]
<!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true" DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99" LatentStyleCount="267"> <w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/> <w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false" UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:ตารางปกติ; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-qformat:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin-top:0cm; mso-para-margin-right:0cm; mso-para-margin-bottom:10.0pt; mso-para-margin-left:0cm; line-height:115%; mso-pagination:widow-orphan; font-size:11.0pt; mso-bidi-font-size:14.0pt; font-family:"Calibri","serif"; mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-theme-font:minor-fareast; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-hansi-theme-font:minor-latin;} </style> <![endif]-->

 

ถ้าไม่รู้ไม่เข้าใจวิธีแก้อารมณ์ ก็ครับ :d

"...เคยเห็นแค่ธง นกบินไปมาตอนที่คิดว่าเรากำลังรับข่าวสารตอบโต้ไปมานานเลย ส่วนใหญ่จะเห็นอะไรที่ดีๆไม่น่ากลัวค่ะ แต่มีเสียงคนมาคุยด้วยตลอด หลายคน พลัดกันไปมา เป็นอยู่หลายอาทิตย์จนเขาต้องพาไปโรงพยาบาล"

 

ขอบคุณทุกความคิดเห็นทั้งจากคุณ nopphakan และคุณมาจากดินค่ะ เราจะพยายามปล่อยวางเพื่อไม่ให้เป็นอุปสรรคในการปฏิบัติต่อไปค่ะ

 

ไปฝึกใหม่ นะฮับ

เราไม่ได้ ฝึกแทบตาย ให้จิตควรแก่การงาน แล้ว น้อมไปในญาณทัศนะ

น้อมไปในญาณทัศนะ เห็นโน้น เห็นนี่ ยินโน้น ยินนี่ ไม่ว่า จะกุศล อกุศล
หรือ อัพพยากตา เราไม่ได้ไปเห็นแล้ว ก็มานั่ง พยายามวาง !!!

ฝึกใหม่ ดูดีๆ จิตมันวางของมันเองตั้งแต่น้อมไปเห็นแล้ว ไม่เช่นนั้น มัน
ไม่เปลี่ยน สภาพธรรมที่เข้ากระทบ รู้ เห็น หรือ แปรปรวนไปได้ตามอำนาจ
เพียงชั่วครั้ง ชั่วคราว

จิตมันไปเกาะ พระ แล้ว หลังจากนั่นมันเคลื่อนไปสิ่งอื่น นี่เขาให้พิจารณา
ว่าทำไมมันเคลื่อน มันเกิดอะไร ล่อลวงจิตออกไป

ซึ่ง ไม่ต้องไปหาว่า มันโดนอะไรมาล่อ เพราะยิ่งไปตรึก มันจะยิ่งพาออก
[ ตรงนี้ เอา พุทธวัจนะ ก็เป็นเรื่อง การตรึกในวัตถุกาม(สิ่งล่อจิต) พระพุทธองค์
ทรงแนะว่า อย่าตรึกถึงสิ่งนั้น ...ให้ตรึกสิ่งที่เป็น ธรรมตรงข้ามแทน ถ้าอยากจะตรึก ]

เขาให้ พิจารณาตัวเหตุ ตัวพยัญชนะ ตัวสาเหตุที่มันแปรปรวน

เช่นว่า เราสวดมนต์ บริกรรมมนต์อยู่ แล้ว อะไรมัน แส่ส่ายไปรับเอาผัสสะ
ทั้งๆที่ เราสวดมนต์อยู่ ....จิตหรือ สัญญาหรือ สังขารหรือ รูปหรือ เวทนาหรือ

ดูมันลงปัจจุบันธรรมไปเลย ไม่ใช่ ตกจากญาณทัศนะ แล้ว มานั่งสร้างภพ
ซ้อนภพ เหมือนดูหนังเสร็จ ก็มาสร้างอาการอินกลับเข้าไปในหนัง ที่ดูจบไปนานแล้ว

 

สมมติ นะสมมติ

สมตติว่า เห็น นิมิตแผ่นผ้า อะไรก็ตามแต่ หรือ แม้นแต่ น้อมให้มันบีบเข้า ขยายออกก็แล้วแต่

สิ่งที่ควรยก คือ......จิตเราขณะนั้นมันมี ธรรมฉันทะ .....หากในจิตยังมี ธรรมฉันทะ จะน้อม
ยังไง ท่าไหน มันก็ทำได้

แต่ เวลาทำได้แล้ว ธรรมฉันทะ จะยังคงอยู่ หรือดับ !!

เรา กินข้าวอิ่มแล้ว สัมผัสรสอันเลิศล่วงสามัญแล้ว ธรรมฉันทะนั้น ยังคงตั้งอยู่ หรือ ว่าดับ

ถ้า ตอบว่า อิ่มแล้วก็ ดับ ทำได้แล้วก็ ความพอใจใดๆ ย่อมดับ ....

ก็ถาม อีกว่า ความพอใจมันดับ จะยัง ทำนิมิตได้อีกไหม ทำให้ตาย มันยังทำได้ไหม !!

ทีนี้ ......

จะด้วย ธรรมฉันทะมีอยู่ในจิต ......ญาณทัศนะ เจริญ แล้ว ก็เสื่อม เป็นธรรมดา ใช่ไหม

จะด้วย ธรรมฉันทะไม่มีอยู่ในจิต ....ญาณทัศนะ ไม่เจริญ บางคราวส้มหล่น เป็นธรรมดา ใช่ไหม
[ คนเคยฝึก จะมีส่วนนี้ แตกต่างกันไป ต่างกันบ้าง เหมือนกันบ้าง ไม่แปลก เพราะ ใครทำเหตุ
ผล หรือ วิบากก็ย่อมเกิด ไม่ใช่เพราะใครสามารถ แต่เพราะมันเป็นกฏ สิ่งนี้มี สิ่งนี้จึงมี ]

ทำไมเป็นแบบนั้น ธรรมชื่อว่าจิต ทำไมมันลวงหลอกมานานแสนนานอย่างนี้ มาได้อย่างนั้น .....

รื้อค้นเข้าไป ....ทวนกระแสเข้าไป

ไม่ใช่ ไปเห็นอะไร มันดับไปแล้ว ก็ไป นั่งแก้แห พยายามวาง

 

เอาอีกไหม เอาแบบไหนบอกได้นะ มีหลายรูปแบบครับ

 

ทำจนชำนาญ ในการ น้อมโน้น น้อมนี่ ชำนาญในญาณทัศนะชนิดต่างๆ
ตาม จิตที่มันมี ธรรมฉันทะ บ่อยๆเข้า จิตจะเริ่มอบรมการเห็น บ่อกสิณ
จนกระทั่ง เห็นบ่อเกิดวิญญาณ หรือ เห็น วิญญาณกสิณ

พอชำนาญตรงนี้ จิตจะทราบของมันเองว่า ไม่ต้องไปสร้าง ผืนผ้า ไม่ต้อง
ไปดมกลิ่น ไม่ต้องไปหาใครเป็นกุ๊ก เป็นทิพย์อีก เพราะ มันออกไปจากจิตนี่

พอชำนาญวิญญาณกสิณ บวกกับ ไม่ทอดธุระ ทำความเพียร ตลอดเวลา
ทั้งวัน ไม่แบ่งคาบเวลา .....( ซึ่งก็คือ ผลิกมาใช้ อานาปานสติ ทำแบบ
เดียวกันที่ พระพุทธองค์เสด็จดำเนินเป็นตัวอย่าง ) มันจะ ชำนาญในนามรูป
ที่เกิด ยิ๊บๆ แย็บๆ กลางอกบ้าง กลางหน้าผาบ้าง ปลายนิ้วบ้าง ปลายแขนบ้าง
หัวบ้าง เท้าบ้าง แต่โดยหลักการแล้ว วิหารธรรมที่มันไม่แส่ส่ายเกินไป มันจะอยู่
ไม่เกิน " อก " ไปไหน ยิ๊บๆ แย๊บๆ อยู่ตรงนี้ รู้สึกได้ทั้งวัน [ กรณีจิตยังค่อน
ไปทางสมถะ ก็จะเห็นเป็นภาพได้อยู่ บ้างเป็นแสงวับๆๆ บางเป็นแสงนวลเย็น
บ้างเป็น วงจักรวาลวัฏสงสาร ฯลฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯ ]

จิตมีธรรมฉันทะ ก็เกิด มีการภาวนา มีสติ มีสัมปชัญญะ

จิตไม่มีธรรมฉันทะ เพราะการงานร้อยรัด การภาวนาเห็น ยิ๊บๆ แย๊บๆ ก็ไม่เกิด
มีสติ มีสัมปชัญญะ [ มีการงานชอบ ไม่ค่อนไปทางกิเลส อาสวะ ]

เห็นอย่างนี้ไปเรื่อยๆ จนกระทั่ง กายก็ส่วนหนึ่ง จิตก็ส่วนหนึ่ง เวทนาก็ส่วนหนึ่ง

ไม่ว่าส่วนไหน ล้วนแต่มีความแปรปรวนไม่เที่ยง ที่เคยเบา เคยสุข ก็แสดงธรรมไม่เที่ยง
ให้สดับตลอดเวลา มีนิรามิสสุข มีการถอยจากโลก แต่ก็ไม่ปฏิเสธโลกเพราะจิตมีวิราคะธาตุ

ธาตุที่ไม่เคยทำร้ายสิ่งใด ไม่ปรักปรำสิ่งใด ปรากฏขึ้นเพื่อเป็น นาบุญของโลกแต่ส่วนเดียว

วิราคะธาตุ ไม่มีสี ไม่มีรส ไม่มีกลิ่น ไม่มีไป ไม่มีมา ไม่ใช่บ้าน ไม่ใช่เมือง ไม่ใช่สัตว์ หมู่แห่งสัตว์

 

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำของคุณเอกวีร์ค่ะ

 

คุณกุสินาราขอบคุณบทความเอกวีร์ แต่ผมอ่านแล้วนึกขำในใจ อะไรของเขานักก็ไม่รู้มั่วไปหมด คือ นำศัพท์นั้นโยงเข้ากับเรื่องนี้ จับศัพท์นี้โยงไปหาเรื่องโน่น คิกๆๆ

 

ผู้ที่เริ่มต้นปฏิบัติต้องการกำลังใจในการปฏิบัตินะคะ..ในโลกปัจจุบันนี้หาได้ยากแทบจะหนึ่งในร้อยที่สนใจกับการสวดมนต์นั่งสมาธิสร้างกุศลขนาดดิฉันแค่ชอบสวดมนต์นั่งสมาธิชอบไปวัดทำบุญชอบชวนเพื่อนๆทำบุญคนรอบข้างยังพากันชื่นชมและเรียกว่าแม่ชีด้วยซ้ำแต่พอเข้ามาในเว็บนี้ดิฉันกลับกลายเป็นคนธรรมดาๆที่เหมือนกับว่าคนทั่วไปเป็นและมีอยู่แล้วกำลังใจที่เคยสร้างมาเริ่มสั่นคลอนเพราะคิดว่านี่เรายังแย่อยู่จริงๆหรือนี่อะไรที่เราต้องทำให้มันดีกว่านี้เหมือนจะเป็นแรงผลักดันแต่เอาเข้าจริงๆแล้วมันเป็นการบีบตัวเองให้จดจ่ออยู่กับการคิดว่าต้องทำอย่างไรเรานี่ใช้ไม่ได้เลยทำได้แค่นี้เองเหรอ??เครียดไปอีกว่าตัวเองทำไม่ได้ทั้งๆที่การปฏิบัติธรรมต้องอาศัยความเข้าใจและความสบายใจในการปฏิบัติ..ไม่ต้องสรรเสริญว่าเรามีเหนือคนอื่นขอแค่แนะนำในเชิงให้กำลังใจดีกว่านะคะ..เพราะบางคนจะบีบตัวเองจนไปไม่ได้แล้วเลิกปฏิบัติแบบนั้นจะยิ่งแย่ไปกันใหญ่ค่ะ

 

"ไปวัดทำบุญ ชอบชวนเพื่อนๆทำบุญ คนรอบข้างยังพากันชื่นชมและเรียกว่าแม่ชีด้วยซ้ำ"

ดีแล้วนี่ ไม่มีใครว่า จขกท. เลยอนุโมทนาสาธุ

 

อย่าเสียกำลังใจเลยครับ คนในเว็ปนี้ ต่อให้เหาะเหินเดินอากาศ มายืนบนหัวเรา ก็คนทั้งนั้น และต่อให้เรามีกิเลสหนาปัญญาทึบอยู่ในมหาโลกันตนรก พระพุทธองค์และพระสาวก ตลอดจนพระโพธิสัตว์ก็ให้กำลังใจเราในการหลุดพ้น สิ่งที่เราเริ่มต้น สวดมนตร์ไหว้พระแผ่เมตตานั่งสมาธิวิปัสสนาอุทิศกุศล
เป็นการให้กำลังใจตนและคนอื่นด้วยทั้งนั้น ตั้งใจฟังเสียงที่ตัวเราสวด ตั้งใจฟังเสียงบทแผ่เมตตา จะสัมผัสเมตตาของตัวเรา และจะสัมผัสเมตตาของพุทธองค์ พระอริยะ พระโพธิสัตว์ ได้ยินประโยคกำลังใจ จงพ้นทุกข์เถิด

คนบางคนอาจใช้ถ้อยคำที่หนักแก่จริตของเรา พระบางองค์ดุ บางองค์สอนอย่างเคร่งเครียด แต่มองไปที่จิตของท่าน จะเห็นเมตตาและความกรุณาที่พยายามสอนเรา โปรดเราทั้งนั้น ผมเคยพบพระที่สอนอย่างนั้น คนที่สอนแบบนั้น เพื่อนหลายคนไม่ชอบก็พาลไม่ไปปฏิบัติ แต่ผมมองไปที่หัวใจของท่าน หัวใจของคนนั่น มองที่เค้าปรารถนาให้เราพัฒนา และผมพยายามตั้งใจอย่างหนักตามที่ท่านเหล่านั่นคาดหวัง แค่พยายามให้เต็มกำลัง ท่านเหล่านั้น ก็จะยิ้มให้เราเอง แม้เรายังเป็นสัตว์โง่ๆ อยู่ เพราะนั้น เต็มกำลังเราแล้ว ผมแม้จะเป็นอย่างนี้ รู้ว่าต่ำต้อยติดดินอย่างนี้ ผมก็จะเป็นเหมือนเต่า รู้กำลังตน ทำเต็มกำลังตน ืไม่ไปเทียบกระต่าย ไม่ทำตนอย่างกระต่ายเพราะมันเป็นไปไม่ได้ที่จะทำ

แต่ผมอธิบายให้เพื่อนเข้าใจถึงความเมตตา ความกรุณาภายในของพระ ของคนที่เค้าสอนแบบนั้น แต่ไม่ค่อยฟังกัน เพราะอะไร เพราะเพื่อนเหล่านั่นทำใจไม่เป็น การทำใจอย่างนั้น ก็ต้องฝึก ต้องฝึกตนให้มีเมตตา เมื่อสัมผัสเมตตาตนได้ ก็สัมผัสเมตตาที่มาจากบุคคลอื่นได้ เพราะธรรมเป็นหนึ่งเสมอในทุกที่ทุกเวลา คนเรามีทั้งธรรมและกิเลส ไม่ใช่พระอริยะขั้นอรหันต์ มองที่ธรรมเค้ารับแต่ธรรมเค้า ส่วนกิเลสของเค้าเราก็ทราบแล้วปล่อยวาง

ตอนผมเป็นผู้เริ่มปฏิบัติ ผมตั้งคำถามกับตัวเองว่า ปฏิบัติเพื่ออะไร ปฏิบัติเพื่อพ้นทุกข์ของตนเอง ความทุกข์อยู่ที่ไหน อยู่ที่ใจ มันทุกข์ที่ใจ ทำยังไงไม่ทุกข์ใจ ก็ละ วาง ปล่อยเรื่องที่ทำให้ทุกข์ ทำจิตให้สงบ ดังนั้น ผมไม่สนใจใครจะว่าบ้า หรือดี ไม่สนใจใครจะสรรเสริญ หรือติฉินนินทา หรือตำหนิ ก็เราดับทุกข์เราได้ก็พอ ทำได้ทุกที่ทุกเวลาที่มีทุกข์ จนเพื่อนบอกอยู่ดีๆ มึงนั่งสมาธิทำไมฟะ เพื่อนเรียกเพื่อนให้มาดูกันทั้งห้อง เสียงโหวกเหวกดังวุ่นวายก็ไม่สนใจ นั่งหลับตาดับทุกข์อย่างเดียว นั้นคือตอนเด็กๆ ขั้นตอนแก้ทุกข์แบบพื้นๆ มีทุกข์ใจ ก็ตัดใจ นั่งเข้าฌาณมันไปเลย จบทุกข์เป็นคราวๆ ไป

เมื่อโตขึ้นมา พอเริ่มเป็นผู้ใหญ่ก็แค่ปรับเปลี่ยนพฤติกรรมสำหรับสังคม กันคนตำหนิแค่นั้น แต่ไม่ได้ใส่ใจอะไร ยังไงทุกข์กับการดับทุกข์สำคัญกว่าอยู่ดี ลืมตาก็กำหนดลมหายใจเข้าฌาณดับทุกข์ หรือไม่ก็ยกพิจารณาเห็นสภาพทุกข์ตามจริง เมื่อเข้าใจทุกข์ก็คลายตัว พอคลายตัวก็ยกกำลังจิตให้ละเอียดหน่อยแล้วสละทิ้ง ทั้งที่ทำงานนั้นแหละ

เขียนซะมาก กำลังใจให้อยู่ที่เราเถอะครับ เห็นทุกข์เป็นโทษ เห็นประโยชน์ของการดับทุกข์ เห็นทางประเสริฐ คือ การไหว้พระสวดมนต์ก็ดับทุกข์ได้ เห็นศีลให้ถูกก็ดับทุกข์ได้ ใช้สมาธิให้เป็นก็ดับทุกข์ได้ เห็นอะไรตามสภาพที่เป็นจริง ตามธรรมชาติของกุศลอกุศลก็ละวางก็ดับทุกข์ได้ กำลังใจแบบนี้ไม่มีใครทำลายได้ ไม่ต้องไปเปรียบเทียบกับใคร ไม่ต้องรู้สึกว่าใครกดดันเรา จิตเราก็พอครับ

อันนี้ ก็ไม่ได้วิเศษ มันคือแบบเด็กๆ ผมเป็นแค่ทารก ถ้ามองเห็นเมตตาและปัญญาของพระอริยะเจ้า เราก็คือเด็กๆ เด็กที่มีหน้าที่ตั้งใจศึกษาเล่าเรียนครับ เว็ปนี้เค้าก็ตั้งมาอย่างหนึ่งเพื่อให้เรา เด็กๆ มาศึกษากัน มาเรียนรู้ร่วมกัน มาอภิปรายตักเตือนกัน

 

คุณณฉัตรอธิบายมายืดยาวแต่ดิฉันเข้าใจค่ะ..ตัวดิฉันเองกำลังใจเข้มแข็งพอประมาณที่ยกตัวอย่างในสังคมจริงๆเพราะเห็นหลายท่านที่โพสต์มาสอบถามแต่กลับถูกบางคน(บางคนนะคะ)ตำหนิติเตียนราวกับเขาทำผิดมีวิธีคิดผิดๆแต่เขาแค่เริ่มต้นบางครั้งยังใช้คำถามคำพูดอธิบายไม่ถูก(เหมือนตัวดิฉันเอง)เลยกลัวเขาจะท้อเสียก่อน^___^ ดิฉันเข้าใจในธรรมเพราะธรรมนั้นเมตตาเรายิ่งกว่าใดๆยิ่งกว่าใครขอบคุณที่อธิบายเผื่อคนอื่นๆด้วยให้เขามีกำลังใจในตนเอง..ดิฉันก็เคยผ่านมาค่ะโดนหาว่าเป็นบ้า..เล่าประสบการณ์ต่างๆก็ว่าเพี้ยน..หาว่าไปกันใหญ่แล้ว..แต่ดิฉันก็ยังเลือกปฏิบัติแบบเก่าเพราะเชื่อว่าทุกสิ่งที่ปฏิบัติเป็นผลดีต่อตัวเองและไม่ทำให้ใครเดือดร้อน..แค่อยากเป็นตัวแทนของเหล่าผู้เริ่มสนใจและปฏิบัติธรรมได้อธิบายความคิดในใจให้ทราบน่ะค่ะ..แต่สำหรับตัวดิฉันไม่ท้อแน่นอนเพราะประสบการณ์ที่ผ่านมามันคือของจริงที่เจอมากับตัวทั้งนั้น..แค่เรียกสภาวะนั้นไม่ถูกและหาผู้ชี้ทางและยืนยันสิ่งที่คิดเท่านั้นเอง..ขอบคุณมากๆค่ะ(kiss)

 

มันเป็นเรื่อง ปรกติ ของ ปุถุชน ผู้ไม่ชอบใจในธรรมะ เล็งเห็นธรรมะปฏิบัติ ที่มุ่ง
ขัดเกลา จิตใจ ที่เอา ตัณหาเป็นใหญ่ เป็นเรื่อง ขัดใจเคยู ไม่อะลุ่มอะหล่วยต่อกิเลส
ในจิตของเคยู อ้างว่า เคยูกูต้องอยู่อย่างซูเอี๋ยกับกิเลสไปตามลำดับ ถึงจะเห็น วิมุตติธรรมได้

หลายครั้ง ที่ คนใส่ใจธรรมเบื้องต้น ธรรมะแนวเอออวย เชลีรแข้งเชีลรขาเชลียฮ เข้ามา
ในห้องกรรมฐาน ที่เขาฝึกเพื่อ ความรู้ยิ่ง เพื่อความสิ้นไปของกิเลส พอเขา สอนธรรมที่
ยิ่งๆขึนไป ก็ ขัดใจเคยู ไม่เข้ามากราบตีเคยูผู้ด้อยก่อน ...หนำซ้ำ ยังมุ่งด่าอย่างสาดเสีย
เทเสียแก่คนที่ แนะนำว่า มันเฮียสารพัดจะเฮียที่ ไม่กราบตีเคยูกูก่อนสอน

บางคน เข้ามาเพื่อ อนุโมทนา สาธุ ....คนเขาก็ กระแทกไปว่า จะมัว โมทนาสาธุ ทำไม
ในเมื่อ ไม่ได้รู้เห็น ผลการปฏิบัติทีทำให้สิ้นกิเลสตามความเป็นจริง ก็อ้างว่า การเข้ามา
เชลียรคนภาวนาที่เป็น จะทำให้มาทาสิกขาได้ ..... เขามีแต่ ไปฝึกให้เห็นเอง จึงสามารถ
อนุโมทนา สาธุ สิ่งที่เห็นได้ .....

บางคนอ้างเข้ามา เพื่อทำทาน เพื่อแสดงธรรมทาน เพื่อแสดงเมตตา ...... นี่ก็แนะนำไปว่า
เข้าผิดห้อง มีห้องอื่นมากมาย ที่ต้องการธรรมทาน เมตตา แนว เชลีย

ถ้ามาห้องนี้ มันต้องมี สักห้อง ต้องเว้นไว้สักห้อง ที่เข้ามา เพื่อ เฝ้นหาธรรมปฏิบัติ
เพื่อการสิ้นกิเลสจริงๆ ไม่ใช่เขามาเชียร หรือ เข้ามาเพื่อให้ คนสอนคอยกราบตีpotato