ใครเป็นพระอริยะบุุคคล

ท่านนิพพิชฌน์ เพียรเพ่งเพื่ออะไรครับ?

 

ขึ้นชื่อว่าสงบ ยังต้องมีความหมายอะไรอีกเหรอ แล้วเมื่อไหร่จะสงบสักทีล่ะ

 

คำพูดของคุณเข้ากับชาทนั้นเลยค่ะ
เมื่อหยุดคิดปรุงแต่ง สังขารก็ไม่เกิด วิญญาณก็ไม่เกิด จะเห็นปัจจุบันธรรมแทน
แต่ก็ต้องอาศัยขันธ์๕

 

ประเด็นเรื่องดับสังขาร เครียร์แล้ว นะคะ

มาประเด็นนี้ค่ะ ที่เน้นตัวหนังสือสีน้ำเงิน อยากรู้ค่ะ

 

อิอิ....อวิชชา สังขาร วิญญาณ มีสัญญาด้วยนะ ...ก่อนมารวมเกิดในรูปนาม...น่ะ อวิชชารวมกันกับสังขารรวมกับวิญญาณรวมกับสัญญา รวมกันเรียกว่าดวงจิต ไง...มันรวมกันอยู่ เรียกการรวมนี้ว่า มันอุปทานหมู่ กันอยู่....มันคนละอันกับ ความคิดที่ใจคิดหลังจากเกิดแล้ว...ประเด็นไม่ไช่ สังขารหรือวิญญาณ...แต่อยู่ที่ ประเภทของสัญญา...ว่าจะได้อาสวะแบบไหน..ไม่รู้เรื่องไหน ก็อวิชชาเรื่องนั้น

อิอิ...มันจะรู้ได้จริงเร้อ...เถียงกันอยู่เนี่ย

 

ไม่เหมือนหรอกฮับ

ไอ้ที่คุณ วาดเปนภาพเนี่ยะ

มันฝ้องว่า ศึกษาธรรมแบบ ตรรกศาสตร์ บรรญัติยางค์
จับศัพท์ไปกระดียด

ยิ่งทำ ก้จะยิ่งเข้าใจว่า พระพุทธองค์ไม่ละเอียดเท่า กะอู บรรยาย

ยิ่งทำ เดี๋ยวก้บ้า ปิดนิพพาน

 

เด่วหาว่าใส่เข้าไปแทรกอีก

 

เข้าใจในหลักแล้ว ก็โน่นโคนไม้

 

ในชาท...ในรูป...อะไรที่อยู่หลังเวทนาตัณหามันอุปทานแล้ว มันอยู่ในดวงจิต..รวมทั้งภพชาติอวิชชาสังขารวิญญาณสัญญา...มันรวมกันเรียกว่าผี ไง ...มันคืออดีตหลังตายแล้วเคลื่อนจุติไปภพใหม่ ได้รูปนามใหม่....

ปัจจุบัน เรามีร่างกาย จิต ใจ....ที่คุยกันอยู่นี่..หยุดสังขารตรงนี้ หยุดเวทนาตรงนี้ ...ได้ไง นี่มันผัสสะอันใหม่ สด ของปัจจุบัน....ไม่ไช่ของเก่าที่เคลื่อนจุติ มาเกิด....อันเก่าที่เรียก อาสวะ โน่น

 

ขอเอามาแปะไว้หน่อย เอาไว้ทบทวน

....

สิ่งที่เรียกว่า ปฏิจจสมุปบาท

​

ครั้งหนึ่ง ที่พระเชตวัน พระผู้มีพระภาคเจ้า ตรัสเรียกภิกษุทั้งหลาย ให้ตั้งใจฟังแล้ว ได้ตรัสข้อความเหล่านี้ว่า :-
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ! เราจักแสดง ปฏิจจสมุปบาท แก่พวกเธอทั้งหลาย,
พวกเธอทั้งหลายจงฟัง ปฏิจจสมุปบาท นั้น, จงทำในใจให้สำเร็จประโยชน์, เราจักกล่าว บัดนี้.
ครั้นภิกษุทั้งหลายเหล่านั้น ทูลสนองรับพระพุทธดำรัสแล้ว, พระผู้มีพระภาคเจ้า ได้ตรัสถ้อยคำเหล่านี้ว่า :-

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ! อะไรเล่า ที่เรียกว่า ปฏิจจสมุปบาท? ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ! :
เพราะมีอวิชชา เป็นปัจจัย จึงมี สังขารทั้งหลาย.
เพราะมีสังขาร เป็นปัจจัย จึงมี วิญญาณ;
เพราะมีวิญญาณ เป็นปัจจัย จึงมี นามรูป;
เพราะมีนามรูป เป็นปัจจัย จึงมี สฬายตนะ;
เพราะมีสฬายตนะ เป็นปัจจัย จึงมี ผัสสะ;
เพราะมีผัสสะ เป็นปัจจัย จึงมี เวทนา;
เพราะมีเวทนา เป็นปัจจัย จึงมีตัณหา;
เพราะมีตัณหา เป็นปัจจัย จึงมี อุปาทาน;
เพราะมีอุปาทาน เป็นปัจจัย จึงมี ภพ;
เพราะมีภพ เป็นปัจจัย จึงมี ชาติ;
เพราะมีชาติ เป็นปัจจัย, ชรามรณ ะ โสกะปริเวทะทุกขะโทมนัสอุปายาสทั้งหลาย จึงเกิดขึ้นครบถ้วน :
ความเกิดขึ้นพร้อมแห่งกองทุกข์ทั้งสิ้นนี้ ย่อมมี ด้วยอาการอย่างนี้. ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ! นี้เรียกว่า ปฏิจจสมุปบาท.

เพราะความจางคลายดับไปโดยไม่เหลือ แห่งอวิชชานั้นนั่นเทียว, จึงมีความดับแห่งสังขาร;
เพราะมีความดับ แห่งสังขาร จึงมีความดับ แห่งวิญญาณ;
เพราะมีความดับ แห่งวิญญาณ จึงมีความดับ แห่งนามรูป;
เพราะมีความดับ แห่งนามรูป จึงมีความดับ แห่งสฬายตนะ;
เพราะมีความดับ แห่งสฬายตนะ จึงมีความดับ แห่งผัสสะ;
เพราะมีความดับ แห่งผัสสะ จึงมีความดับ แห่งเวทนา;
เพราะมีความดับ แห่งเวทนา จึงมีความดับ แห่งตัณหา;
เพราะมีความดับ แห่งตัณหา จึงมีความดับ แห่งอุปาทาน;
เพราะมีความดับ แห่งอุปาทาน จึงมีความดับ แห่งภพ;
เพราะมีความดับ แห่งภพ จึงมีความดับ แห่งชาติ;
เพราะมีความดับ แห่งชาตินั่นแล ชรามรณะ โสกะปริเทวะทุกขะโทมนัสอุปายาสทั้งหลาย จึงดับสิ้น :
ความดับลงแห่งกองทุกข์ทั้งสิ้นนี้ ย่อมมี ด้วยอาการอย่างนี้”, ดังนี้.

ปฏิจจสมุปบาทจากพระโอษฐ์ หน้า ๑๑​

(ภาษาไทย) นิทาน. สํ. ๑๖/๑/๑ : คลิกดูพระสูตร
​

 

การเขียน กราฟ สีน้ำเงิน สีแดง อะไรเนีย่ะ

สัก สองปีก่อน น้าจร วรณนิ เคยวาด มาก่อน

ดังนั้น

อีกสองปี คุณกิบกาป ก้มีแวว เปนแบบน้าจร

นานกว่านั้น จะเปนแบบ สมส่วง ห้อง วิทย์

เกินกว่านั้น จะเปนแบบ ดุดัน

เกินกว่านั้นจะเปน นิพิท คือ เปนพวกนอกศาสนา ไปเลย

 

แต่ถ้า ปรารภ โคนต้นไม้

ก้ผลิกกลับ แค่นี้ ผมก้กราบเท้าได้สนิทใจ

หมดสงสัย

 

ก็ถูกไงคะ หยุดสังขาร(ความคิดปรุงแต่ง)ตรงที่เราพูดคุยคิดในปัจจุบัน ไม่คิดปรุงแต่งให้เกิดสังขารใหม่ วิญญาณใหม่ไม่เกิด ... กรรมใหม่ก็ไม่เกิด
ส่วนอันเก่ามันติดมาก็ยังมีอยู่

 

ถ้าคุณคิดว่า ที่ผมพูดมาคือถูก..งั้นผมขอถามคุณต่อ..ดังนี้..ช่วยตอบและอธิบายให้ชัดเจนด้วยนะครับ

1.การที่คุณพูดว่า ไม่คิดปรุงแต่งให้เกิดสังขารใหม่ได้เนี่ย...คุณจะจัดการกับมันอย่างไร วิธีไหน ด้วยการเข้าใจ ในพระธรรมตัวไหน

2.ในส่วนของอันเก่ามันติดมายังมีอยู่..คุณจะมีวิธีจัดการกับมันอย่างไร วิธีไหนครับ

ซึ่งในข้อ1..ถ้าผ่านไม่ได้...เรื่องการเอาชนะความคิด...ก็ไม่ต้องตอบข้อ2 มานะครับ

 

ปัจจุบันเราพูดคุยกัน คิดก็ได้...แต่ไม่เกิด สังขารใหม่ ...ก็ได้ โดยถาวร...คุณทำได้มั้ย

 

เพื่อดับกิเลสตัณหาราคะยังไงหล่ะครับ

 

อยากให้ผมยกลิงค์มาให้คุณอ่านมั้ยหล่ะ แล้วก็จะรู้...(^_^)

 

ได้ครับ ค่อยว่ากันในตัวสีน้ำเงิน ... สรุปความเดิมคือที่คุณเข้าใจว่า "สังขารก่อน" หรือ "ผัสสะก่อน" ทีนี้ เพราะผมก็จำไม่ได้ว่าเราพูดอะไรกันมาบ้างเพราะกระทู้มันยาวขึ้นเรื่อย จึงต้องทบทวนถามกันก่อน (ถ้าเข้าใจลิงค์ 84000.org ที่ส่งให้นั้นก็จะชัดเจนมาก) ขอบคุณ คุณวรณ์นิที่แวะมาช่วยตอบด้วยครับผม จริง ๆ วงจรที่สร้างแผนภาพแสดงนั้นมันค่อนข้างจะเอามาสรุปแทนแทบจะไม่ได้ แต่ก็ยังดีที่อุตส่าตั้งใจทำมาดูประกอบ (^_^)

 

1. แฟนตาย ก็รู้สึกถึงการเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป เป็นอนัตตา
รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ ที่เขาเคยมีก็ดับไปเป็นอนัตตา
ธาตุดิน น้ำ ไฟ ลม เปลี่ยนรูปจากเดิมไปเป็นรูปอื่น

จะจัดการกับมันอย่างไร งานศพทำไปตามประเพณี
ก็ทำจิตใจให้อยู่กับปัจจุบันขณะ
รู้ลมหายใจ สักว่ารู้ สักว่ารู้สึก สึกว่าเห็น ทำสมาธิ
ระลึกถึงอนิจสัญญา อนัตตสัญญา ฯลฯ

พระธรรมก็มีหลายสูตร

เด่วมาต่อนะคะ
ขายของไปด้วยตอบไปด้วย อาจจะช้าหน่อยนะคะ

 

ก่อนหน้านี้ เขียนเล่นไป...ต้องขออภัย...
สำหรับผม ยังเป็นผู้ศึกษาอยู่
ถ้ารู้วันไหน ค่อยมาบอกครับ...